Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

발행: 1563년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

die, Caesar exercitum dimitteret: si non faceret, eum aduersus Re .facturum videri r eiq; S.C.

M.Antonius, Q.Casus Tribunus pl. intercessissent: de intercessione relatum, acerbis '; d cretum fuisset; illi orbe cedentes,ad Caesarem se,

qui tum erat Rauenns contulissent: Caesa ijs maxime auctoribus traiecto Rubicone, Ariminum, quod erat extra prouinciam illius, cum venisset rtantus pavor repente urbem inuasi vipas fuga turpissima facta sit. Continent autem Epist Ia priores, a prima νsque ad decimam, quae inciapit, Subito consilium ce . haesitationem, solicitudinemq; Ciceronis amisi, quo nam modo, cum Caesare Pompeioq; se gereret, cum utrique esset amicus, ct illum uterque, suum annumeraret et poItoriores usque ad finem libri, cum multa alia, tum querelam de Pompeio: tum sine ratione gena ese, se omnia ab illo atque geri: accusationem Caesaris impudentia: legationem L. Caesaris ad Pompeiuo Consules, C. Caesaris nomine φ ct quae illi ad haec responderint. Reliqua priuata sunt. Scripta porro siunt illae, L.Paullo, C. Marcelta Cosy. Illud etiam sciendum, abfuisse Ciceronem annum Omenses circiter octo. Profectus est enem inprouinciam,meunte Maio, Ser. Sulpicio, M. Marcello si.in eaq; ct in itinere L. Paulli, ct C.Marcelli Consulatu consumpto, ad νrbem fuit Prisc.

382쪽

l I LI RRV M O. Non. Ian. Consulatum L. Lentulo, ct c. uarcello ineuntibus. I ET I ST. I. - Cohorruish autem , quod &e. Nostri bis amplius. Me, nempe, Cohorruisse autem me, quod &c. Sed luc cum in Epiruiueσις quae .

iam sit superioris epistola, quando in illa scriptum est, Cohorrui j Tum nimirum , cum est additum, uuaeso,quid nobis futurum est j Εa enim ex horrore dicta sunt. Nec cum Pompeio sentienti. Non abest mendis picio. 2 in cum tota isputatio eo spe

clat,ut caussam Gendat inita cum utroque a ui citis, quidq; utilitatis ex ea re caperet; hic tamen de uno Pompeio loquitur. rbitror cogitaudum non ita melius, ct plane duco melius. Nec cum Caesare sentienti,pugnandum esse cum Pompeio, illo sensu. . Si me Pompeio adiunge rem,cogitabamfore, ut nunquam in Remp. pe carem , propterea quod ille in eam bene animatus videretur: si sentirem cum Caesare, ut mihi cum Pompeio nunquam eset pugnandum, tanta erat illorum inter ipsos voluntatum atque animorum coniunctio. Hic propriorum nominum tantum,

traiectio quaedam fit:quo in genere,a librariis nota

raro peccatur. Sentire autem hic cum aliquo,non,

Eundem istudium babere in Nep. valet, sed amicti

383쪽

EPIST. ATTICVM Isaese cui contrarium est, Ab aliquo dissentire,atq; animo disiungi. Si ructus indicare,quos ex unius amicitia Pompeii percipere voluisset: non ταυ- τρυγία in Husfuisset; cum idem plane sit, Iunctum esto cum Pompeio, ct, Cum Pompeio sentire. S atis enis erat dicere, Nec mihi iunIIo cum Pompeio , fore necesse peccare aliquando in Re nec pugnavia esse cum Caesare. At tilitate ν duit significare,quam priuatim ex troq; caperet. Dic Marce Tulli. Totum hunc locum , ita scribendum,atque ita interpungendum puto. Dic Marce Tulli. Quid dicam e Expecta amabo te, dum Atticum conueniam' Un est locus ad tergiuersandum. Contra Caesarem, ubi sunt illae dense dexterae ς Quoru sensus ille sitaeum rogaborsen μ4entiam,dicamne ut me expectent, dum te con sulam ' Nugae. Non enim erit locus ad tergiuer fandum . statim enim cogar dicere, quid sentiam. Dicam igitur contra Caesarem, ne absentis ratio habeatur,cui dexteram dederim , fidemq; meam

obstrinxerim ' n possum. ut Glicem,

adiuvi rogatus ab ipso Rauenna: at ipso autem cxtia a Cneo nostro in illo diuino consulatu. Ab liter sensero;et cu von possim tacitus puterire rec dicere contra Caesare,pro Caesare locutus fueror fecistis

no Dia Popetu, sed reliqum etia ciues,leq; ipsu in primis laudatore factoru et scriptoru meo L

384쪽

Si omnes decreuisset triumphos. Veteres libri, sine discrepantia, Decresse l. κατα συγκο- 2 p. neque in hoc loco tantummodo , sed ubique fere, ubi huiusmodi praeterita inueniuntur. Sic tiam Terentius, Ecyra. illis decrerunt dia 4gnumsuos cui liberos committerent. Sed haec ratio perpetuum non est: nam paulo pon, Decreuisse legitur. Cicero quidem, quanuis utroque viam probet, ct plene ct concise loquendi, libentius tamen dixerit, fudisse,Scisse,Salutase,Co- probasse, quam Audiuisse, sciui se, Salutauise, comprobauisse. quod ex eius ipsius verbis cognosti potest, quae seunt in Oratore huiusmodi. Quid equod sic loqui, se Iudicasse, Netant e Noui se iubent, ct Indicauisse e a sali vero nesciamus in hoc genere' plenum verbum recte dici, ct imminutum Uitate. Itaque utrunque Terentius. Eho tur cognatum tuum non noras j Post idem .

Stilphonem inquam noueras e siue plenum, siue imminutum, licet utare Ῥtroque. Haec Cicero. Mollius tamen es magis tritum , contractum uuinctilianus iudicat,quam solutum . Sed ego arbitror omnia ad aurium iudicium esse referenda. Sed tamen supplicationem. In vetustis fe- ire, Sed tantum, o placet. Quod accessit cura. Fortasse Quo. pro Cκ- ius casusa. Quemadmodum

385쪽

EPIST. AD ATTICVM rs

Quemadmodum experiamur. Tlacet ut ad Philotimum relerantur, vi Corrado videtur: propterea quod dixerit siesie expeditis retas forensibus,quas inter,de triumpbo sermonem posuit,adt domestica velle descendere. Litteris ex Epiro & Athenis datis. Victoriana editis, Ex Epiro Athenas. In meis Athenis legituri sied cum in nusso copula sit,in eam sententiam Nento,ut Athenas rectum putem,ut ibidem Ciceronis aduentum operireretur. Quanquact vulgata non improbanda. Nam Athenisfuisse tu Atticus videri potest,cum πυρῆς eiς δημον. I EPIST. II. Hune οπονδεια οντα. Genus carminis sic νο-

catum, quod in quinta regione spondeum haberet pro Dactylo. De eo , sic Marius Victorinus in libro de versu Heroico. Si vero versus hexameter, sex sipondeis constiterit, erit spondiagon, metrum in tamen dactylicum. Et paulo pon. Minusq; lenis est versus,qui quinto loco, istondeum magis,quam damium habuerit ; vocabitur spondiazon,νe

i loti est illud,

Aut leuis ocreas lento ducunt argento.

Hum igitur imprudens,ut si cum edidi Fet cis ro,idq; postea animaduertisset,loci occasionem amis ripiens, tuum inquit, esse dicito φων

386쪽

INL LI BRVID . VII. . alicui , qui iudicio eruditus non admodum sit,

Nendito . De versus vero sinceri re nihil est quod dicam, cum aeque in cunctis manusicriptis, pro Auster Anches legatur, voce mihi enota.

Adde quod Auster ati Epiro fare non sole cum

meridianus sit. Alexidis manum amabam. Nostri ad unuomnes Animum, hoc sensu Animum eius amabam, quod marium tuam, qua maxime delector, singere ac reddere tantopere conabatur, licet noprorsus assequeretur: laudabam conatum ipsius, sed manum non amabam:caussam continuo adiungit, Nyn amabam inquiens,propterea quod iud cabat te non valere. Nam si valuisses, tua manu scripsisses, nec adterius opera esses usus. Ita quiadem exponi potest, s animum legatur, ut est, in manu criptis. Sed mihi Manutii emendatio, abunde satisfacit.

Cuius, quoniam iam mentio facta est. Iam Ni otiosum inducimus,auctore tamen Netuso libro Poni, o Antoniano.Quam tu velles a me diligi. In Antoni no , vera lectio est, Velles se a me diligit quod pronomen si desit, ambigua sit oratio, de Atticone amando,an Curio accipiada sit.Hortatus enim

Curium Atticus per litteras , visus stor fuerat, ut amicitiam Ciceronis sibi conciliaret. uua repe

387쪽

Cicero ait admodiu delectatum, quod eam ob caussam intelligeret futurum, ut ille in curando Tirone esset diligentior. Et me Hercule est quem facile diligas &e. Veteres libri Quam, ad urbanitarem Curijscit

cet, non ad ipsum Curium resticientes. Te ex libella, me ex teruncia &c. Cum locus ex ingenio ita sit scriptus nam libri veteres, alius alio peior est malim Teruncio legi,qua vox eLI bonis auctoribus usurpat cum Teruncia, in-nenratur nec ne, haud mihi sane liqueat.AFuit autem Teruncius libellae quarta pars, ut librae

siue Apis, Quadrans, a tribus unc ' dictus quo, itemq; libella, sic de lingua latina Marcus Varro. Nummi denarii decuma, libella ρ quod librae pondo As valebat. Et erat ex argento parua . Sembella , quod sit librae dimidium , quod semis assis. Teruncius, a tribus Ῥnciis, quod Sembellae valet dimidium, ct in qua ta pars , sicut Quadrans, Alsis. Ergo, de naris , si par est, ut quidam subducunt, plus minus , noster Iulius cliceat mihi uti his nomianibus , illustrandae ct quas euoluenda, rei inu latae gratia) libella Baiocchus; Teruncio quadrasareus noster, respondebit. Nec, ut quidam lit

aerarum monimentis tradiderant, argenteusfust

nummus Terancius, sed libella ut hodia Roma V a

388쪽

IN LIBRUM VII. Baiocchus: de qua in Captiuis sic Plautus. At ob ea re mihi libella,pro eo, argeti ne duis :Gratis a me ut sit liber abducito.

Muid sibi Donatus voluerit, cum libellam fuisse

scribit,νnciae partem duodecima, nscio. Ita enim sexcuplo fere maior erit, quam illa Varronis, semodo Denarius ut Celseus, Largus, Pliniusq; tra dunt,uncia pars septim afuit. Sic enim in Phormione. chis libra erat,eiusq; partes, ncia: ru sus uncia unius duodecima pars, libella dicebatur. Ego tamen Varronem sequo auctorem haud

sane paulo meliorem. Quod ad sententiam attiane mihi nec Paulli expositio dii licet, ct Corra di opinionem, quod improbem non habeo, ita habet uterque quod sequatur. Et quanuis heres esse

ex quarta parte, altero totum obtinente, nemo

possit, locutioq; ex Teruntio , singularis sit, cumis,ad librae partes nihil pertineat: fieri tamen potest,ut sic Atticum Curius ex Asse heredem reliquerit , ut deinde quartam partem Ciceroni, ut Paullus ait,attribueret: ct ex Teruncio ideo addiderit Cicero, quia ex libella dixerit, ne a transelatione recederet. Illud non probo, libra quartam partem esse Terunciam, planeq; idem quod qua dram . Et tamen qua ex hac opinione sequuntur incommoda, faciunt, ne Corradi expotionem

rei'iam qus,ne sim longior omitto .

389쪽

EP I ST. M. D ATTIC MV Iss Bene conueniat inquit Carneades, spur te &e. 23 os hic, contra omnium exemplarium scripturam, cunum excipio Masset, minus licet quam alia eius probatum tamen vulgatam si quimur', Conueniat retinemus t existima musq; Carneadem,verbo σι HEPota, Uum esest,quod Ciceroni spurcum videretur. Etsi enim, Bene eueniat, bona prosperaq;. ominantis, ratio quaedam est, qualis illa Ciceronis ei dem Philip. xii. Profici cantur legati, optimis omnrbus: locutioq; ipsa cum primis latina sit dr probata et a gre tamen huic loco quadrate ubi naturalis quae iam hominum ad homines , sed maxime parentuliberorumq; coniunctio inter ipsos, Carneadissententia confirmatur. .ad haec,mν,n πραέειν,qua bene euenire significant,quid

habent obstero, barci j nam in re turpitudinem quidem suspicari non possumus. Habet tamen ,

se,iana quidem mente putamus, sed ad significandum,parum castum: nec minus obscoenum,quam Coire nostrum. Valet enim, non solum Conueniare,ut Cicero mihi transtulisse videtur: sed etiam, est us misicere. Itaque concubitum huiuscemodi, ct complexum venereum significaturus Aristoteles quod notauit stiretus ' Academicam ν recundiam Fecutus, quod erat alienius, σαμικάν

390쪽

dema, potius cum muliere fuisse, quod idem paene valet, quod σι ικειν, quam concubuisse, dicebant. Auctor Varro es, lingua lat.lib. v. Sed tamen prudentius. Lego Pudentius, non modo quia praecedit , sturce ,sed etiam quia turpius est in siententia iudicioque,quam in verbo peccare. Spurcus Carneades fuit, verbo Uus ob

faeno: iis quid esse potes impudentius, qui cum

omnia adsie referant , quidquam alterius caussa fieri putente Quo id enim ore defendant e Pugnant enim intersie, cundia sua caussa facere, O

aliorum commodorum habere rationem . Et Patron . Fa mi liber, dc Patro . Recte. Nam Grammatio tradunt Graeca vomIna in s ν,νt σωρον,δρδεων, ct generis elusidem,latinos consueuisse , ablata A . proferre; ct more latinorum nominum o, finitortim, declinare idq; Terentisi ubique struasse affirmant, ut in A ntipho ni Monis: Demipho, Demiphonis: leo leonis. Itams Leon in recto dicatur, necessario aiunt in patri- 13 co, Leontis fieri, ut a Xenophon Xenophontis. Itaque Sosipater, cum Dracontem in Accii Philocteta inuenisse uenit inqt,a nominatiuo Draco.

SEARCH

MENU NAVIGATION