Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

391쪽

Non intelligunt se . Nos ex vetustis libris Intelligant ementa4us,a Gomuni illo aui,quod eu caussa significa subiungendi mota, ut supra docuimus,sibi solet asciscere. 23Lepos in Attici viata. Atticus,qui ciuitate conseruatam cuperet,pe

cunia numerauit de suo.Quod si cu Indicari m do inueniatur aliquando arti id est,ut illud seupra lib. v. Ti. xx. Ephesum ut venerim nosti: quietia mihi gratulatus es, illius diei celebritatem . a

Non extulerit. Antoniarius, Extulitarem.

nam sequitur, Habuit. ita a modo in mota,quod vitiosum est,transitus non fit. Quod scriptu est μpra, lib. m. Nusqua facilius m errima vita vel sustetabo, et quod multo est melius abiecerosane psu testari sustelaro ruenisse me s aliquot meis. Fuit malevolus. In nostris Malivolusscuto, in Petri Victori3, ct omnino in omnibus t bris antiquis, manuscriptis . Qua ratione θ b riuolus est scriptum. Dierum x x. His mendi nihil est,t tu sire

plura commutata. Nym in manuscriptis. D. X X. qua ne cui minus nota scrupulum iniiceret, ab

aliquo, vis bicor, dedita opera, explicata dila- tataq; est. Ita usurpavi vetus illud Drusi 8cc. Exiissimamus Drusum, quos addixisset, hoc est, per cessonem domini, in iure vindicanti mancipasset,

392쪽

ITE LIRRV M VII. eos βolitum dicere, nise eadem liberi iurarent: id est, nisi itidem vi antea patronis praereo esse

suiq; copiam facturos ese iurarent, liberos non putare: praesertim cum adesset nemo, a quo re a ' Diudicarentur , sed imaginaria quaedam fiduciari rq;.venitio e set, ad speciem facta. Nam manum so huis modi, ct in iure cessio, trium persionarum presentia fieri solebat: cedentis, boeen, domini: Vindicantis id est, cui ceditur; σaddicentis Praetoris .,Porro autem, cum dixit, Non eadem i uraret ' morem illum, dicendiq; rationem specta se mihi videtur, iurandi bonam copiam. De qua ita M. Varro de ling. lat. lib. v i. Liber, qui suas operas in struitute pro pecunia quam debeat dat, dum solueret, nexus νοcatur: νt ab aere, obaeratus. Hoc C. Popilio,

rogante Sylla dictatore ,sublatum ne fieret: e omnes qui bonam copiam iurarent, ne essent ne xi, dissoluti. Erat autem iurare bonam copiam; sui facultatem creditori, aut curuis alteri Ied in primis patrono libertate donanti, quotiens esset licti commodum, iuramento promittere. Quod qui non praestaret, hunc licet in libertatem vindicatum , Drusius liberum non putabat. Nam libertis, maiores, ut a t Cicero ad fratrem epistola prima, non multo secus ac struis imper

bant. cmplum enim ius in libertos patronis Din

393쪽

E PIST. AD ATTICUM is de quo sic Modestinus. Cum probatum sit, contumeliis patronos a libertis esse violatos: vel, illata

manu, atrocius esse pulsatos: aut etiam paupertate aut corporis valetudine laborantes, relictos: primum eos,in patronorum potestatem redigi, ct ministerium praebere dominis cogi r Sin autem, ne hoc modo admonerentur, a Praeside emptori a dicantur , ct pretium patronis tribuatur. Merito

ergo Cicero, turpi illa Ch sippi fuga, affectus

contumelia, vetus illud Drusi usurpauit , sane in libertum male animatus. IEPI ST. III. AD VIII Id. Decemb in Trebulanum veni. Manuscripti veteres,partim Aesculanum aut Aeculanum, partim Hereulanum babent, sine praepositione, ut intelligamus oppidum signi sicari, non praedium aliquod, quale Trebulanum fuit, quod scriptum tamen, in nullis inuenitur,

nec vetustis nec recentibus. Fuit autem Hercula

num cnam Aesiculanum bis in locis nullum inu nio oppidum, haud procul Pompeiis , ubi Pompeianum Cicero habuit a Strabone αρακλειον vocatum graeco nomine, sed idemsignificante:eodem incendio Vesuug, quo O Po,peii, ct Plinius secundus, absumptum, Titi Vespasiani tempore. Auctor est Ioannes Xjbilinus, in Dionis Epit

394쪽

l IN LIBRUM VIR :

me. Nec sicripturam hanc comellis,quod bis si teris , quas dicimus Herculani accepisse,in Trebulano respondit: cum Pompeiano inspecto, in Trebulanum se Cicero transferre potuerit, unde da ret. Cum nostris manuscriptis, faciunt Petri victor j. Sic enim scito. Derni liber Scio. quod probo. Cur enim admonendus sit Atticus, qui quo tempore Cicero peregrinatus est, atque in miliatia fuit , ipse aut Roma fuerit, aut propius abfuerit e qui etiam omnibus litteris a Cicerone rogaretur , ut pugnaret, nesbi prouincia prorogaretur, ac de rebus Vrbanis certior fieret 'Vt in hoc ipχ.Idem Faerni liber,de in hoe rectum videtur. Iam ex singulis uniuersa concludere:νt quod in Nno Nerum sit,sit etiam in omnibus,stultum est.Hoc igitur disit. Et si enim in belli discrimen incido, ut optandum mihis etia nunc in prouincia manere diamen videor

in hoc ipso meo facto,illud usurpare posse,quod ad se consiolandu adbibet vulgus: Quid si hoc meliusdEst aut quasiprouerbia,quo usus est ad Sibu, lib. Epist.ad Memmium, bisse verbis. Illa nostra sic

licet ceciderunt. Vtamur igitur vulgari consolatione. Quid si hoc melius e

Tibi assentior.Veteres libri oes, Assentio. Ut nunc in uno cive. Hic quoque,ubri νe

395쪽

eteres uniuersi, in uno eius. Prificianus quidem lib. vii, Nymina in vis ait, fere ola in is ablatitiuu facere tam in I,qua in Ε.ut 'Nauis. Nam et Moeri cris iacui ct Aue. Quin acti.in Verr. I Lubi in vulgatis est, Quod Ciuis cu riue ageret,i elegit, Ciui. Id qδ etia ante illu Q.:Talaemon tradit bis verbis. Ablativos dicimus, ab eo qlest iacuis,

ab .aue vel iacui. In comuni quoq; genere, Is in

notitiuo,ablatiuu in si mittit. nisi neutru genus sit in Ε. ν uta,hic et haec hostis, ab hoc hoste,licet Civιs, a Cive vel Ciui faciat. ει vero dixit, nisi neutru genus sit in E:id voluit intelligere,quod paulo ante tradidit,ea in I, ablatiuu babere: ualia sunt, his et haec Agilis hic et haec Facilis: quae cu neutris habeat in E,in ablativo Agili et Facili declinant. Resp. ad resistendum imbecilla sit: quae mallem &c. Manocrini mei, et quidem omnes, Res ad resistendum sit. Imbecilla prorbus non agnoscunt ntrusum forsan ab ijs,qui vim locutionis, qua ne nobis quidem satis explorata est, noua sequerentur:qui etia Quae mallem pro Qui mallem facere coacti sunt, contra vetustorum omnium fidem, argumento satis firmo locum ex ingenio atque industria perturbatum fuisse. Nos uidem , dum melius afferatur, Res sit, laboretur , negotium sit ac discultas ad resi sendum , interpretamur et aut certet Res sit,

396쪽

IR LIBRUM VH. momentum sit; summa sit: totum in eo posita sit:

quo sensu Plautus Mercatore. Fasic. - a muliere docta didici operam accusari meam non simam. Lysim. hem, isthaec Hercle res est. Hoc est, in isto omnia sunt. Qui vero ad Pompeium refero: Nam ct de i

Dct de Caesare hic loquitur, constulto suppressnominibus. Vulgata ct latina est, ct siententiae congruens.ut nisi a manuscriptis dissentiat, plane quid in ea reprehendam nihil habeam. Verum

hoc, plurimum debet valere. πο σκαφορα ατρερβων. Paullo in meis adi inter. που σκοπος το α ατρει l .

Pompeio assentiar. Nystri omnes, Assentiori ut sit recta responsio, roganti Consuli. ΕΟ-dem modo insta locutus est. Ad summam,dic M. Tulli sentior Cn.Pompeio. Et est escacior. Omnes damnatos. Ita maxime iudiciis quaa Cnaeo constituta factaq- βunt in 11i Consulatu. Omnes ignominia assectos. Appius Claudius hoc anno, Censor cum L. Pisione Casaris socero caesari ipsi infensus, Pompeio studens, praeter animi sui siententiam, Caesari multum profuit. Multos enim Equites Senatoresq; cum notarit inuito collega , effecit ut ij omnes deinceps, sarianas partes secuti int.Dio auctor est. Hic omnia sacere omnis debet. Omnis.

397쪽

EPIST. D ATTICV M 119 incusandi castum esse arbitror, pluralis numeri,ut Decet, vel quid eius generis suppleatur. PomDebet quod quidam ad absoluendam sententiam

addiderunt nullis enim antiquis inuenitur iunctam cum Omnis, segularis numeri, prorsus no accipio. Hi autem Omnia facere, Conari , omni contendere, omnia experiri. Idem ad Lentulu. Quod de a si atris negotio sicribis,te priore sate, quod morbo impeditus in Ciliciam non transieris: conficere non potuisse et nunc autem omnia factu rum, ut conficias. Iis se solis non inuidere. Sic veteres libri: sententia tamen a communi hominum si seu adiena est: nempe,iis tantum viris Catonem non i

uidere, quorum decus eo iam loci situm sit , vinibit ad summam gloria, aut certe parum addipo fit. Quo quid esse potest alborrentius e Hos

enim vel maxime sequitur inuidia. Quare, non

parum mihi negatio suspecta est: quae si absit, seu sus ille sit: Catonem ideo supplicationes Bibulo decreuisse, quia ille plurimum abesset a summo,

nec ullum sibi cum eo certamen gloriae esset; C eeroni non decrevisse, quod illius magnitudini imuideret. Nec ignoro , manente etiam negatione, sensum tamen aliquem exculpi posse, nimirum, iis solis Catonem non inuidere, quos sciret, etiams asiquo augerentur bonore, non ea tamen indu-

398쪽

LIBRUM VII. Τ TAsria ese praeditos,ut dubitandum esset, ne nimia crescerentseq; maiores viderentur. Quisensi seodem pertineret,quo superiors dicendi ratio se ret. Dicimus enim, nihil iis ad dignitatem addi po1 sic, qui rerum gestarum gloria, altissimum iam fere gradum dignitatis teneant. Sed neque vi deo , cur amplissinia dierum x x βupplicatio,cui etiam Cicero inuideret, non longe honestiorem hominem redderet. Sed, sicui tamen Iensus hic placeat , nec dicendi forma aliena videatur ;sane facile patiar, dum mens fusticiones co

gnoscant.

Quod cuncti luccess sint addi sti Veteres libri, partim Eruci Lucceis, partim, Et vici Luccei. quae vereor, ne certior sit sicriptura, Di Ei, Coelio intelligendum si cui vici Lucceij,Praeatoris imperio addicti, aris alieni, aut alterius rei

eaussa, hoc est, adiudicati fuerint. Tam priuatae rei historiam quaerere, stultum inesta venale quippiam e suis bonis habuisse Lucceium, ex priama libri sexti epistola intelligimus : in qua itain. Bene me Hercule potuit Lucceius Tusculanum. Vin Manutius, Vendere. Erant autem

Vici in Oppido aedificia, a uia dicti, quod ex ν-traque parte viae essent, ut Varro ait: νnde pensionum fructus capiebantur. Itaque libro priamo Cicero ad hunc ipsim. Quod si assequor 3 --

399쪽

pero Crassum diuitus, atque omnium vicos σprata contemno. lj emendant Lucellis. quod

probarem, nisi sequeretur. Hoc te praetermisisse. miror: quod cum antecedentibus, nisi allata νι iungi non potest. Quid enim miretur Cicero,ca sam esse praeterimissam, cur omnes Lucris additiisent'Mirari tamen non iniuria potui quod cu Vicos Lucceius antistri iubil adsie Atticus ea de rescripsierit, potiusq; ab aliis acceperit. Et id,quod animum induxerat &e. μtis video,quo modo per latinam dicendi racionem,

Quod legi possit. Equidem matim Quo.

Coimus in Piraeum. Terentiani libri t pis excusi, ad unum omnes, in Piraeo , sexto casu: quam lectionem etiam Donatus agnoscit, cum ita scribit. Coimus, Consensimus ac pep gimus , ne sit soloecimus, in Piraeeo , pro In Pi- . eum. Qua non eo pertinent, ut Ciceronis scri

pluram hic emende us: sita ut, erratu si sit, memoriae peccatum fuisse intelligamus. Nam illi satis fuit ostendere, siese ideo praepositionem on do addidisse, quod loci nomen crediderit, Teren iij auctoritate deceptus . Verum, quod ad scripturam attinet huius vocis , In Piraeum D -gitur in manuscriptis omnibus, sine E, nec se cus in probatissimo illo Petri Bembi. Treen

aiano exemplari, ut mihi Faernum narra re

400쪽

g LIBRUM VII.

memini: nempe in Piraeo. Qui ex hoc Ciceronis loco, Piraeum in Terentio τετρασυust εως emendant, ij mihi videntur manuscriptos libros, non satis conjuluisse: Nec tamen ignoro, in Piraeeum, in Bacchidibus Plautum dixisse. Ibo in Piraeeum : visam ecquae aduenerit In portum ex Epheso nauis mercatoria. Verum hoc non facit, ita vel in Cicerone, vel in Terentis siribendum ut sit: sied admonet utroque modo, ct in Piraeeum vel in Piraeeo ct in Piraeum ac Piraeo σΘασκιαὐ- scribi possie. In lecti

tullus , in nuptiis Pelei ct Thetidos Illa tempestate, ferox quo tempore Theseus Ee re pus curuis e littoribus Piraei. Os aperuerimus. Antonianus ct reliqui paene omnes , cum libris Petri victor , Aperierimus. νt in praeteritis intelligamus,ab Aperio, o Aperui ct Aperii declinari. Ipsis enim expensiim nemo osseret. Victoriarna Editio Feret, Antonianus, Faiyrni,ct Car: mei , Ferret: nisi fallor, ct ad dicendi rationem, ct adsententiam melius. Fuit autem Lapsus procliuis , antecedente O vocali.Porro sensus hic via detur. Qui omnes cogitant aut certesterant, reume facere; irati quidem quod reiecti a me fuerint rsed multo inagis degestate.Ita enim aere alieno Op

pres