Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

411쪽

,ertis. Neque tamen vulgatam abiudico,quae cti a bona est . Verum se omnia aut certe plurima in libris sunt, ut sunt: ut qui meus sensus esset te satum relinquere. v anquam siquis Quid, in

nite accipiat non valde restrem; cum, oe ipsium non nunquam cum nitruo,ut insta docebitur, in

ueniatur. Nec enim rerum prolatio. Antonianus ac

reliqui prope odum omnes , nec eum. perspicue melius Nam istum proxime positum,qui pos sit,nisi par concinne, huic quoque siensui commune esse, non video. Tam ne nullo consilio. Veteres libri, Tam nullo, sine Ne. vel a νerbo Disrumpor ; sine rogandi nota: vel certe per se, cum ea -: quod solet in stomacho, non sine gratia fieri. Abest etiam ab Editione Victor η. llud non neglexerim, innianuscriptis omnibus, Dirumpor non Disium por legi. quod videndum est, an rege. Supra verte libro primo, Fin. Magna mihi. Disun sos habent νeteres ι b i, pro eo quod in Pu gata est , Disiunctos. illo loco. creo enim te audisse nostros Equites , paene a Senatu esse di sanctos. Et ijs me dem&c. Quidam exponunt Caesari: Iera, ei qui miserit, nec plus Caesari quam Pompeio. Consulit enim Atticum Cicero, viris Pom

412쪽

IN LI BRVM VII. peium sequatur, an non,sed aliquam caussam iustam iniustam paret atque excogitet, qua se tan-

reliqui in armis sunt Alli discrimini

subtrabat, ct postea ad eum quι vicerit, actu gat. Videbat enim sese Caesari satisfacere,ut nihil sibi esset negotii,nisi cum Pompeio: cui si tem uersatione aliqua fidem facere posse omnia sibi

in tuto fore sperabat. Sed tamen,interea dum hominem consulit, honestatis recordatione permo tus, quid sibi in utroque partem veniat in me tem jubnectit. primum; ne Pompeium sequer tur,seq; penitus daret in caussam, non se periculo terreri,sed dolore, quod tam sine consilio gesta sint omnia: ne cunctetur ac tergiversetur, besiiq; euetum expediet , pudore reuocari: quod nec officiuboni ciuis si qui simplex atque ingenuus debet esse,non astutus o calliduia nec amici,quem a iaci Drunam sequi decet. Haec mihi Cicero voluisse νidetur. Veque enim delibera si res castris et retur , ad utrase conferrete Caesaris ne c enim ei nunquam, ne per Aomnium quidem venisset in mente : an Pompeis: Sed virum,cum Pompeio Re .caussam armis defenda an quiescat: sed tamenpalectra utatur aequa, qua hominum femones atque infamiam fugiat toesic rerum exitum

expectet, Pt 'deinde se det ijs , qui tenerent u

413쪽

ET IS T. AD ATTI CM V 166 Labienum ab illo dissicesiisse,propemodum constat. Caussam defectionis, hanc explicat Dio, sicq; fere scribit. Mirum videri alicui po sit, quid Labieno in mentem venerit, ut a Caesare desic ret, a quo in summo semper honore habitus, omnibusq; quae erant trans a pes, copise, ab eo, dum in Italia ipse moraretur, praefectus fuerat. Sed caussafuit, quod Labienus ipse cum esset diuitiis o gloria obtus,maiori cum fausto,quam pro imperio, se gerebate eumq; Caesar sibi ex aequari via dens , minus iam diligebat. Quam mutationem voluntatis Caesaris, Labienus non ferens, des filonem fecit. II EPIST. XIII. Cui ne picena quidem Quos. quod equidem neglexissem, non ignorans iσ - ναιον esse, nisi mire in hac scriptura, uno Ant mano excepto, consentirent. Neque hoc eo dico, quo magnopere desicriptura illa sim solicitus,cum alibi, Cui, plerunque inueniatur; sita ut intellia gamus, quantum in eorum librorum, qui ad nos perueneruntscriptura,satuendum sit; in quibus tanta varietas sit, nec eodem modo Ῥbique, e dem vox scribatur. Ego quidem sic exinimo, librarios, non sane vetustis imos sed tamen non valde ab illa,minus barbarie contaminatautaret

414쪽

eo aestu aut diu &c. Egregie mihi visus est 'olinus Manestius, ut est ingenio praenanti, O ad excogitandum acuto, posteriori parti huius

nigmatis , medicinam fecisse; quodq; est a ab

lius , paruo negotio. Vnius enim interpunctionis post Dicis atque aspirationis adiectione,ita emen dat . In eo aestu, haud diu. suppletq; Fui, aut ersatus sum: isto sensu. Aenigma tuum, quod mihi Platonis numero videbatur osurius, inte texi ; atque id cito ε nec sium in eo asu cogitatio

nis measane diu versatus. Oppios enim ex Pelia, Saccones dicis. Nam αινιγματί obe Cicero, pios, Saccones appellauerat vero gemnanoq; illo rum nomine occultato. Quod cum Cicero intelia

lexisset, asu illo animi, quo prius, quam sensum

Attici assequeretur iactabatur, liberatus est,cum reliqua Voc aperto, satis paterent. Cur vero Sa cones Cicero vocaverit Oppios, quaeq; vocis illius notatio possit esse,Corradus nescio quid coministi tur: nimisu, quod illi foeneratores essent, saccosq; fortasse,q numoru es et receptacula, ut Assonius ait,argeti plenos haberet. QJod ego eius cometu, ut in re ta obscura,nec ibo nec probo. Visus est aut mihi Martellius meus, Haut, Hau retinus satu vetustora libroru, tu marmoruscriptura,tio deniq; gramaticoru pceptionibus adductus. VictorinuF.D.insua Ortographi hac de voce sc scribit.

415쪽

IN LIBRUM QII. Haud adverbium en negandi: ct significat ου. D. Uerualdi sequens verbum incipiat a vocali. vl: Haud aliter muros. oe, Haud equidem. At cum verbum a consonante incipit,D. perdit: vi, Haut dudum, Haut multum. Haut plura refer, ct inducit T. Complura generis eiusdem,ut miti narrabat, tatavit: quae tum mihi, cum Pataui, coniressi sumus, libri in manibus non erant, imperiiri non potuit: p. t in Galliam fecuto Cardinalem Stroetium .summa ct iudici humanitatis laude praeuantem virum; incommodum fortasse fuit, ad me mittere: qua illa forsitam edet aliquando, nec sinet bonarum litteram nudiosos noctria sua fructu priuari . Quid agat Domitius in Marsis, Tignit Thermus. Thermu Praetor, vi traditur a Casare, in primo commentario belli civilis,Tignium ita enim legitur in impressis occupauerat, cum quinque cohortibus: ct cum munire vellet , cognito Curionis aduentu, Tigniorumq; erga Caes rem voluntate: cohortes ex Nise eduxi ac profugit: Curio summa omniu voluntate, Tignium

recepit . Qui putant hoc oppidum in agro piceno fuisse, illudq; esse, quod hodie Monssanctae M

riae in Georgio vocatur,valde sunt coniectura deincepti: nec animaduertunt,quid L canus ea de re,

quid Florus fribant. Tradunt enim ij, Therma

416쪽

ex umbria, non ex Piceno deiectu . Ita enim ille. Iusq; sulpu*a iam perdidit Vmbria Tbermo. Florus vero lib. IIII. Trima Arimino Mna cecinerunt. Tu pulsu Hetruria Libo : Vmbria Thermus; Domitius Corfinio. Id quod etiam Pompeius 'st,in litteris ad Domitiana Mysis, his verbis significat. Cui restestimonioJunt litterae,quas

Bussenius ad me misit: in quibus Aribit, id quod ab alijs quoque mihi scribitur 3 praesidia Curione,

quae in Vmbria ct Thusicis eran ori trabere, ct ad Caesarem iter facere .uum, bis ego amplius, nego Tignium vel in Piceno, vel in Umbria, vi lum ese repertum: inq; Commenta's atque bis

epistolis, falso Tignium legi,vetustosq; libros,pro Tigui , tum Inguis,tum Igua,tum exsecta postrema syllaba prscedentis draonis, in Mare si n-gui'; aut in mare sic t temus pro in Massi ij Thermus .i Quid tu igitur ἰ roget aliquis equid sentis j Idem quod Augumnus Steuchus

praeceptor meus, vir, vi eius scripta declarant, omnium litterarum copia et varietate instructus.

in eo libro, quem ille de patria sua antiquo nomia Loeusi ne scripsit: quem librum videre non potui, sita mi qmς' hi dicitur, illum exictimasse, hic et in Comem tarijs, Iguvini,corrigi oporteret illudq; esse oppia comendum,quod Eugubium appellant: ab antiqua νo

417쪽

di Tn LIBRUM . I. enim illud in Vmbria, Pndis Thermus profugit . Vt vero Iguvij potius, quam Inguη, πt plerique habent libri veteres emcnd ιιον perassitquus facit,qui en Fulginiae, in bonis nobilis viri Alexandri Elmi: quo ego ab docti simo ct innocenθtismo viro Thoma Orfinio ductus sium : qui ita in culptum habet, grandioribus. litteris.

418쪽

mientur autem Iguvini ita abiguuio diui quem iam Idum a Patauio Patauini: a Regio, Negini. Plinii Itaque deprauate, nisi fallor, legitur kd Pli- locus enim, Inguinini Si modo bssic psepulo , Vt 6'i' iues. dem est versi te significat in kptima Italia regione. Hos a Ptolemaeo quidam Iii 'mos Nocari volunt, unius litterae mutatione fatia qua quam, sicut Iguini dicereiplacuerit, baud vehementer aduersalor,siciens a Lanuuio, non modo Lanuvini d etiam Lanuini criptum iviscvjri. EPIST. XIIII. Secutornm in Ludo. Indisti ima Lanistarum, a quilus ad gladiatoriam insiti ucbamur

Cum coram id non liceret. Deminus, autonianus ct quidam alij. non licet quod probatur magis r ut non ad hoc unum tempus, quo di-isunctus erat ab Attico, sed plane ad omηe, quos bi cum illo loqui non licebat. Has littera dedi. Plerique veterum, Has dedi litter as: auribus plane dulcius. Sed is auditus in consilio. sequuntur de Catone,plave declarant, hic aut negandi particulam, aut quod ide valeat, siderari. Et ut ali .esitor emendarint, mibi placet vix, pro is legi: lT a

419쪽

O . Ι CIIa EUM VI eoq; maxime, quod in manuscriptis aliquot His legatur. Significatur autem verba Fauonu, sic mi probata fuisse,ut vix auditus fuerit. Vicerit enim si Consili saetiis erit&e. ἰFuturum exactum,Ῥt Pomponius appellat:quod Graeci cum non habeant , pro eo utuntur partici

pio praeteriti temtoris,cum futuro verbisum. γ

dicentes et quo modo Aristoteles in Topicis est lo-.

δε ωχοτες ἰσομἄθα Quod ita Latine reddi potest . uui aliquid omni inesse monstrauit, etiam alicui inesse monstrauerit. Apud nos certe Terentius ita est o ipse locutus. Dictum factum, inuenerit aliquam caussam, quam ob rem ejciat oppido. Nec me latet , Donatum ibi dicere,subiunctivum pro Indicatino positum esse, hoc est nuenerit pro Inueniet.sed illud magis placet, vide apud Linacrum plura. Flagitiose imparati. Ex hoc loco cognoscia tur,Flagitium, non modo in re turpi atque obscena,sed etiam in his esse, qua per imprudentia aut negligentiam committantur; quaeq; digna sint, quae flagris mulctetur. In Bruto pro graui errore O pudendo posuit,cum ita siripsit. Tum Brutus admirans, tantam ne fuisse obliuionem inquit , in i scripto praesertim, xt ne legens quidem νnquam

420쪽

EPIST. AD ATTICVM I rspnserit, quantum Flagitii comisisset e Plautus Epidico,pro damno aut certe dedecore,posuisse idetur, cum Fidicinam fingit feni cuidam quia sibi

fides non redderet,minantem, redditurum tamen postea maiori cum damno,bisse. erbis. . F. Fides non reddis e. P. neque fides neque tibias. v Propera igit Mnesi te Di amat fugere.T. Hiero- Flagitio cum maiore pon reddesit en. IN EPIST. XVI. Capua prosectus suin Formias ad i r 1 Κ Expono , II I.Kal. V uidam tamen putant e

ratum in siriptura, proq; Ad Iii K. a. d, hoc est,.ante diem in K. esse legendum: neque hic solam ,sed plane omnibus in locis, ubi haec dicendi

forma reperitur. Hoc vero satis praeseferunt,cum testimovia quae illi ex Cicerone asserunt non ut in impressis habetur,hoc est Ad v. Id. Κ.Non,Nerbi gratia', sed a.d. V. Id.Κ. 1 on. exscribunt. Quorsi ego opinioni,non equidem aduersor. Nam ct habet quod sequatur: ct lapsus tam faciles, quam

quisque per se potest existimare. Argumenta qu hoc doceant, non videntur deesse: primum , d m X. vel Id. vel Non. non id valere, quod vulgo existimant, in X. Id. 'ton. sed Ῥel circa vel usque ad iii K. Id. γ n. Id quod non paucis ex ipsomet Cicerone , testimonijs con firmatur .: Is enim lib. v i. epist. i. Urim dum