Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

발행: 1563년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

summum teg , expone. Quod caput est quod pluris est faciendum. IV. EPIST. IIII.

Ne tuum quidem testimonium dee. IV Irifrd νnum omnes, Ne tui quidem testim nil. oe faciunt cum VictoriamS. Iungi aut vereor, etiam cum patrio casu,Nel Teretiarium illud in Phormione declarat. '. I in

An iuxti peregre,tibi quod libitu fuerit ocem: Neq; huius sis veritus femius primaria, G

min nouo modo ei faceres contumesias P . a Venias nunc precibus lautum peccatum tuum e Sic G cietiam. P, -- , quod valet Reu reor, nunc accusativo, nunc genium iungunt. Subocles in Aiace. τι λαον ουτως se Hars τῆς συμμαρχου ς Contempti cuiusdam hominis . Conrepti ad ceteros ' non autem, defuit ad ceteros. hoc sensu. Quae mea commendatio defuit, hominis alias contempti apud ceteros e . . I T rvia Atium Pelignum,aperuisse Antonio portam Casar tamen,primo Commen. belli ciuilis,no,

Atium scribit aperuisse Antonio portassede os Sulmonenses Atium vero ct Lucretium de muro se deiecisse: ct hunc aufugisse: illum interceptum adse deductum fuisse. .

442쪽

Ad te litteras dedissem. Quatuor mei,Octanis, Cata Nodus: Merui, Antonianus Litteras ad te Dionysio dedissem. Fortasse,de Diony so. am in eo fere tota consiumptae. Sed σhaec eo mihi magis coniectura arridet, quod sequitur Ipse relativum pronomen ' ni eius ante meritissanta esset, minime necessarium , ct iacens. Ipsi et monysius inquit,de quo ad te scripsera,

eodem ad uos di quo de eo scripseram venit. ENI ST. VI. Quam de nocte daturus eralia,sicut dedi Hoc est, extrema nocite: cum adhuc nox esset.S

gnificat autem proxima epistolam, quam Fescribitante lucem dedisse. Vnde apparet De nolle non quamuis hora noctis ed parte illam quartae vigialiae, cum non dum lucet designari r illa vero, Ad multa nodUMulta no te etiam debria epaη

te dicta seunt.υε de somno S . Me ct fessum deria, ct quia ad multa noctis vigilassem AEUM:

quam solebat somnus coplexus eH. Et alibi. Multa nocte meni ad Pompeium . nempe aliquot ho ras post occasium solis. At vero, De nocte,boratiata significat, quae summu mane pcedit.Hoc praeter huc locu,qui manifestus est' etia duo illi declarat, quissunt partim lib. via. s. im.partim lis. uita epist. rit. Trioris est. Plane illum ab se liena tum, cumiantea in telligeret , tum veno proximὸ

443쪽

ET IS T. XXI.

TRADAM igitur isti me Fac posse tutor multi enim hortantur &c. Videtur hic ambitus aut circumsiriptio seMelius ad rerum naturam ita dilboni possie. Traiam igit*r si me ulti enim hortantur : fac posse tutor num etiam boneste eIR EPIST. XXIIII.

REM miseram. Antonianus. O rem mi seram. AIT EPIST. XXV.

DE H-S x x. Mei partim. vuinti milIibus. partim, quod idem valet x x superne ducta lineo . . . in Hiii l χ

444쪽

LEO NARDI

S VARUM IN EPIsTOLAS Ciceronis ad Atticum,

EMENDATIONUM AC sue

Argumentum libri V III. CRIPTAE sunt uiri huius epistola, Consulibus item L.Cornelio Lentulo, ct C.Claudio Marcello;continentq; historiam die erum circiter x v i r Pompeii χidelicet Pompeianorum; trepidationem: cura in delem habendor gesta a Caesare in Piceno, O in Pelignis ad Corfiniu r Domiti,Domitianoruq; deditionem; solicitudinem Ciceroni aut potius a sum , Atticum con sedentis, si Pompeius Italia excedat, quid sibifaciendum sit:nauigandumne eum illo, an influis prsd3s manendum: ct multa in utroque partem disputantis. I EPIST. I. . Q V aE sunt nobis nota. Viri fere Vobis.

445쪽

IR LIBRUM VIII. ct videtur melius: υ hac caussa sit, cur ea ast pluribus non siribantur, quod ipse etiam Attico

essent nota.

Si inuitus in earn caussam descendo. hoc est,ei me caussae eis partibus adiungo.

Q V γε digna diligentia mea non essent. Veteres libri,tum um Petri Vidior ῆ non erant. ea de caussa mebus, quod in tempore modoq; cum sentiebas, cohsentit. ii μ' Quo modo enim effugere possum c Hac sententia,ci repugnat,qua dea it,nihil se existima re in eis litteris esse, quod reprebenderet: atque

usque eo repugnat, Mi neget se potuisse effugere, quin alicubi offenderet.Porro nihil esse, ct aliquid est e , disparata sunt , ct contradicentia, ut nullo modo iungi possint. Veteres libri,tum destum et: tum enim habent: sed locum nihilo magis subleuant. Videbatur Ea legi posse, deleta interroga tionis nota: ut totum sit. Nihil arbitror fore quod reprebendas: siqua erunt, doce me, quo modo ea efugere possim. Et possim quido restituimus, exlubro Car:mei ς Antonimo , oe Octaui, quoque

Pantagathi. .

Qui magis effugias eos, qui volent fingere et Hoc dιat meo iudicio. Si tui illae , qui hoc ipsum

446쪽

hoc ipsum,quod sari re*ondomaee, atq; in eam

sententiam interpretaris,qua a melinum est, ad extrema remedia dessendis,qui magis,hoc est, qua alia ratione nisi hac ipsa, iniquorum meorum calumnias effugiam,si uolent fingere, ct bonili animo agere ' Nam coutra malevolorum sermones, nulla grauior medicina,quam bac posset adhiberi. Vide,an alia a te ratio iniri possit,ut ea effugiam, squa in me digna reprehensione existimes. Nam haec non rescribendi,ultima est, ct contra eos qui fingant,ut his materia sermonis auferatur. Secundis autem personis primarum loco , scriptores uti solere,ita notum est, ut ne admonendum quidem fuerit. Cuius ego vicem doleo. Leve hoc quidem est: sed meorum omnium constensus facit, ut non

ducam negligendum:in eis Quo ius scribi.de qua scriptura, supra non pauca diximus. Hic tu in me illud desideras. eque in omnibus inane stactum hic ct mox relictum est. Ego πεπον aut καλον deessessicor, ut ad illud Cicero re*iciat, quod paulo ante dixerat. Nam quod me hortaris ad memoriam factorum , dictorum, stiriptorum etiam meorum oec. ct erit Me se tentia: mc tu in me πρεπον illud desideras ; Hequo tam multa scripsimus, inq; tota uita stru

447쪽

IN LIBRUM VIII.

nemon eorum,qujse initio adfuturos ostederant, nunc adest in hoc bello. Ego tamen de me nihil dico 3 alti viderint. Illa vero : Hic quidem quod est dec. ita enim lego ex Merni libro, non quae, Hoc dicunt. In hac quidem causa , quod es ατε - πον, vos domi vestra estis. ἐρονεικας. Vbi erit βαλα. Hanc Isidorus ait a nostris

usurpari consueuisse, quod cum verba,quae illi exsecratismis libris, vel interpretanda, vel ad sua probanda accepissent: ab ali s litteris distinguerent. Quod hodie quoque in impressis libris fieri videmus ; nisi quod verius Antissima, quod πω eres ad eos versus actibεbant, ut idem scriptum reliquit, quorum ordo permutandus esset: quam Dipla videtur esse: Id quod culpa scriptorum factum fuisse puto , dum commodius Antisigma, uno quasi pen circumductu, quam diplam de sortiunt. Testari tamen possum, in antiquis alia quot libris Magni Basli1 it B Gregorty I ce scriptis , testimonia sacrarum scripturarum huc figura et qus διπλα νεν κέα Nocatur, non bac I, quod est Antistigma, indicata. Nec

μ s ssa, ex tot notis Dipis potissimum placuit : cum ea Plato, teste Laertio, τα δόγνατα κρEMωπα, αντα uteretur. Constat autem duabus rectis lineis concurrentibus.Propterea lineolam , qua membra distinguuntur

448쪽

EP I ST. AD ATTICVM 178 aut incisa, SQων vocat Victorinna, in sua Orthographia, sic scribens. Quando distinguitis,

eum erit perfecta oratio, ct sensus claudetur, inter nouissimam verbi litteram ct sequentis: in superiore parte versus, punctum ponite, aliud quam librarius inter duo verba posuit. Quotiens autem ante ininctum mora sterit ne

cessaria, similiter inter duas litteras anni ν auersam id est, scilicum ponite. Si vero fuerit hyperbaton ct longior sensus , ct vos in ima parte mersus, inter duas similiter, ut supra, litteras', clarum punctum ponite . Et, si priusquam ininctum concludatur , mora ite rum fuerit necessaria, ora λην auersam , id est, scilicum similiter, in ima parte versus ponit . Haec ille. Sicilicum vero lineolam aut apicem fuisse, ex Isidoro licet cognossere, qui sic lib. r. p. xxvi. Sic O ubi littera consonantes geminabantur', scilicum supra ponebant,

ut Sella, Serra, Asseres. Vere res enim non

duplicabant litteras ,sed supra Sicilicum appornebant: qua nota admonebatur lector , geminandam esse litteram. Sed non ita non meo iudicio. Liber Care mei. Scd non tamen ita etiam meo iudicio. mendose ct ipsum. Videtur tamen ita restitui posse. Sed non tamen ita etiam in eo iudico, Z a

449쪽

spem de salute Reipsupple,poneuda esse, qu admodum Atticus putabat. quiseecus aliquanto, quam solebat significaret: Ciceroni cedendum a se,s Pompeius excederet. Et uti loci huius totius sentetiam coplectar: Atticus, Ciceroni auctor erat, ut Pompeium sequeretur: vel quod illi ita honesum,vel quod istes de Rep.omnis in illa posita es set:Cui Cicero restondit, nec honestatem esse ulla in hac causa: cum vel illi ipsi,qui se principio alacres ostendebant, nunc pedem retulerint θ Pompeius i e turpissime bellum administret: quod confirmat Vibullii testimonio: ut iam in ipso stes de

Rep.reponenda minime Nideature atque ita concludit 3 nec rectum sibi, nec honestum videri, si 'Pompeius Italia cedat, σἰ see cedere . Huic nos coniecturae,qus punisupra libri v I eps. prima , astipulantur. Ea haec sunt. In Pompeio testem omnem ottii ponere, non miror: ita res est. Atticus enim plurimum Pompeio tribuebat. Poteris ne videre.Veteres libri omnes. P

terisne igitur uidere. ι, Prosecturus eram: sin de bello, uidero. uuidam libri, Prosectus, quidam Praefectus I omnes sine eram. Et mox. si de bello quid ero , nonnulli, quid erite Et sane de vulgata, d bitare sic possumus. Quid φ si non ageretur de pse num minus erra profecturus ε' An nuntios

450쪽

EP Tyria AD ATTICVM r 'expectabat, ut ex eis constitueret , virusibi esset ad Pompeium, necne eundum e etat ,scripta ad lucernam hac epistola, statim, ut ipse dicit, erat profectumT.Itaque nonnulli, scripturam antiqua ipsi etiam secuti , locum ita legunt, ct exponunt. Ego se 1 ret X. ad Tompertim ct supplent ibam. Si D pace ageremn Praefectus , utique futurus. Siniae iacto . quid ero f parum idoneus ad belli munia e Vulgata lectio tamen, sensuri test b Me hunc .cuo ad Pompeium. ι , profo rus r forte de pace ageretur: solvi orisum aude pace a returi; ite sequom et Sint de bello agetur, mihi ipsi mo pictam, meisq; rationibus consulam. Verum ut diximus, liqui libri Prae

sectus, de quo dictum est i aut Prosectus. quod δε rectum est , significat , se Cicero ex itinere scripsisse haec. Quo modo item Plautus Au

tv Nunc quo profectus flum, ibo pro eo quod est. nc ibo, quo ut irem , domo profectus sum. hoc est , euius caussa domo sum egressus. . , L l12 EPIST. III.

VEL fortunaeoni genda.Vereor, sit ita legendum. Vel fortuna cum fortuna iungenda. Nam cum mortalium vita omnis, aut consilio aut fortuna regatur : ridetur ocero

SEARCH

MENU NAVIGATION