장음표시 사용
2쪽
IBRI Aristotelis, quos no Brates Philosophi Pama id es , parua
Anima. Continent enim explicationem qum rundam assectionum , qua aut omnibus via ventuus conueniunt 3 ut Mors Vitae aut
sis animantibusue ut Vigilia, Somnuae, Re- piratio. Sequimur autem in hoc opere eandem methodum, oescribendi rationem, quam in Meteoro, ob eas causam, quas ibidem empori imm . Vuod tamen ad libros de Seno, Sensili attinet, in quibus Aristoteles defenseum organis , eorumque obieritis potis mum dissent, patuimur nihil hoc loco in eos
commentariuequoniam tota ea disputatio alunde tractata atque illunt ea a nobis fuit in
3쪽
Jnteritu adquos, ne crambe lis cocta ponatur j σ nucliosis Lectorcum quodam em
M, tetendi , or repetendi findi, detineatur,
4쪽
Emoria fuso m. eabuli significatu tribus modis a Philosophis aecipitur, ut tradit partim Mag. ALbertus in summa de homine, tr tu de memoria;partim alii variis in locis. Primum pro ipsa facultate seu potentia,qua recordamurisecundo pro recortandi actu: tertio aliquantulum improprie pro habitu. seu imaginibus, quarum interuentu memorandi actus exercetur. Quod ad primum attinet, potentia recor dandi nihil aliud est, quam vis ani
mae, quae rerum cognitarum imagianes,tanquam depositum recondit ac seruat,ut eas. cum opus fuerit,exhi
beat. Quo pertinet illud D, Dama sce
.ationis origo prompti trium. Et il
lud D. Augustini lib. io. Consession.
νές recessui, senescio quid secreti, at ita Miles sinua eius ι qua omnia .sura quine foribus intrant ad eam, O in ea reponuntur:nec 'sa tunc intrantsed νε--m sensatarum ι gives issic pro
Par. Nati L . A μηρ rutianoni reministreti pay . Porro ut praeter alios edisserunt simplicius 3 .de Anima, text.2o. D. Τhomas l. p. q, 79. arsic. 6. Alensis
tus in A.d.4 .quaest.3. memorandi facultas duplex est: una sensitiva, quae in capite sedem obtinet; altera intellectiva, quae in ipsa animin stri labitantia insidet. De sola aute Memoria sensitiua agit Aristoteles hoc in li- sensitiva. B bro, cum doceat memoria esse phantasmatum: & in ea tantum animae parte sitam esse, in qua imaginatio consistit. De eade locutus est uinin
mascenus loco ante citato, statuens memoriae organum esse posteriore cerebri ventriculum . quem occipitium vocant. Intellaetium tradidit Memoria Aristoteles 3. de Anima. cap.A. text. intellecti. o. cum docuit animam esse locum utim ierum, non rotam, sed inteli Cicium: de qua etiam interpretandus est D. Aug. lib. I de Trin. p. I. cuait,memoriam, intelligentiam & voluntatem,una esse mentem: hoc est, in una eadem ue mente inhaerere. Esse vero admittendam istius m di intellectivam memoria,ex eo constat,quia recordamur rerum uniue
salvim, & imm terialium , quarum notio non in potentiam organo coro
5쪽
potis affixam, sed in aliam laculta- Α conditionibus, non videtur spectaretem nobiliorem & materiae expertem cadit. Item .quia cum pars sensitiva habet thesaurum specierum ac lmemorandum, potiori iure eundem obtinebit intellectiva pars, quae in Anima se ementior est. Praeterea. quia anima separata recordatur eorum, quae in hac vita gessit: via Istmat D. Augu- sinus in Psalm. io 8. Se Greyorius 4. lib. Moral. capit. 42. constatque tum ex sermone Abrahami ad diu utem Luc. I 6. Recordare si . quia
recepiΠι bona in vita tua , Lazarus amem simili ιν mala : tum ex v Nbis ipsius diuitis, qui recordabatur
quinque fratrum, quos inter vivos habebat. Quare minime audiendus est Avicenna, qui lio. 6. Naturai. pari. s. capit. 6. intelligibilium spectetum thesaurum homini de legat . aiens
cordati eorum, quae in vita gessi per se ad intellectum, sed ad sensum. Cui opinioni haud obscure adstipulatur Diuus Thomas lib. 2. contragent. cap. 7 . hisce verbis: Anmoria in parte sensitiva ponitur , quia ect alis
quibus similia docuit M. Albertus in summa de homine, tract. de memoria .
Proposita dubitatio ita expedien. Sol. durudaeli: Si dicamus, ad rationem eius mei noriae, quae absolute ac proprie
memoria vocatur, requiri, ut eadem
non coii seruari in meiae humana C potetitia habeat in se species, quς res
species inteni gibilcs: totamque intellectitiae recordalionis vim res rens ad irradiationem illius intelliis gentiae, quam finxit coeliste quotadam lumen infundere in animam
nostram , ut retum notiti js imbuatur. Cuius erroris confiitationem lege apud D Thomam I .part. quaeli. 9. arti c. 6. & lib. x. contra gent. capti. 4 vide etiam Scotum ini. dist. s. quaeli.6. Distulit ιν , num memoria in ultraiana pro ιὸ memoria sit,
'aeri solet, etiam iniet eos, qui intelligibilium specierunm thesaurum in nostris aus
Inis dari confitentur , utrum menim B proprie&absolute memoriam ene.
siti sulares & determinati lcmporis di ita remias repraesentent: tunc iuxta corum sententiam, qui arbitrani ut hoc vitae statu non dari in nostro inistellectu imagines rerum singulariis, asserendum est, memoriam intellectivam, quae animae in corpore existenti conuenit. non este absolute, proprieque memoriam. Quod placet M. Alberto de D Thomae loco citato, de Ferrarieti si in comm . tib 2. contigent. cap. 74 Si autem statuamus,vel dari species illas rerum singularium in intellectu nostro; vel ad rationem praed:etae memoriae non onortere. ut in eademmet potentia ei lilmodi species haereant & coleruentur, sed lutificere inesse illas iii phatasta, a cuius actu intelligendi vis ad singularium
notitiam determinetur : pronucia dum erit. memoriam intellectium
Negatiuae partis assi, ria intellectiva simpliciter ac pr I rie memoria dicenda sit γ Nonnulisi partem negatiuam amplectuntur, eo potissimum argumento, quod ad memoriam requiratur perceptio de- retini naue differentiae praeteriti ten potis: si quidem non nisi rei praeteriis recordamur. Ea verδ perceptio,
eum non sit abiuncta a singulatibus
quod assem at Scotus in A. d. s. qJVtrumlibet horum probabilitatem
habet,ut conitat ex iis,quς de cognitione singulatili, & de jeciebus in relligi bilibus, partim ' in i . Phycpartim in a.de Anima, a philolopnis in utramque partem disputa iti Iolint. Quae no est cura nobis in praesentia
aut repetantur,aut anticipentur.' In nostris coma I. Phys. c. I. quae'.
6쪽
Erit etiam qui petat , quo pacto
anima separata recordetur singulurium , cum ad eiusmodi actum non possit iam determinari ab interno Iensu λ Quae dubitatio locum habet apud eos. qui putant in intelli tu, dum est in corpore , non imprimi
species rerum singularium, ac proinde nec eas inde acceptas animam De recor. secum deferre. Respondendum cumdatione a- D. Thuma I. part quaeli. 99. artic. . nimae se- animam separatam cognitione nas arata . turali cognoscere , fiteminisseque
singularia per species sibi inditas in
abicessu a corpore: eius inodi enim species determinate illi repraeseneant singularia cum suis conditionibus; si non omnia. saltem ea, ad quae' peculiarem obtinerit habitudinem , vel ob antecedente notitiam, vel ob aliquam ars et ionem, aut aliud quid ex diuitiae prouidetis ordine. In seim tetitia vero illorum, qui arbitrantur Cnostrum intellectum in hoc viis itatu haurire e sensibus imagines rerum singillarium, nullam ingerit dissiculistatem proposita quaestio: cum anima a corpore ablucta per eiusmodi species recordari possit rerum singulari im,quae i)s repria sentantur. Quod ad finem librorum de Anima, in tra- et itu de anima separata, planius disserenius.
re i affrm. CAPUT III. Quaestio est, alim memoria in te lectiva & intellectus disterant' inter se tanquam dus potenti x3 Putant nonnulli, quos commemorat Richardiis in a. distinct. t . quaest. 2. circa 2. pi in c. quibus ipse etiam libentius astianti iuret videturque haec pars hisce rationibus concludi. Mens humana dicitur ad sanctissimae Triadis imaginem diuinitus est bimata : quia ut in una essentia diuina ires sunt perlonae , ita iuanima tres potentiae , in icllcctus , memoria, volanto: non igitur me.
A moria& ii uellectus eadem lacultas
sunt. Item: memoria tendit in rem 2. Argum. cognitam ut cognita est, intellectus in rem abiblute spectatam:ergo cum diuersa ratio obiecti potentiarum distinctionem arguat, diuersis P tentiae erunt intellectus & mem ria . Tertio : eadem causa distinet i nis videtur cile in viribus sensitivis& in intellectricibus: sed in viribus
lan siti uis alia potentia apprehendit, B alia conseruat : quae enim per conl- ni unena sensum apprehenduntur, seruantur in phantasia; quae per imaginationem. in memoriae vi/libiois uendemus , traditque Avicenna 6. Natur. lib. . capit. I. Non est igitur, cur intellectus a memoria intellecti-ua non dubii puauir. Accedit testi. q. Argum. monium D. Augustina io. de Trin. cap. II. ubi Iria in mente confluuit, memoriam autelligentiam & volum talem: additque ὶorum unum,nem peintelligentiam, oriri ex memoria. Cum igitur nihil ex se ipso oriatur, patet, memoriam & intellectunt noeandem esse animi facultateni ; sed aut re tu saltem ellcntia interie distingui Asi. rendum tame est,intellectumia memoriam intellectivam, unali eandemq. esse animi facultatem, nec re,nec specie diuersa Prurium, quia a ratio pro eiusdem est, seruare habitus S ias u parte neg. ti: at intellectus se tuat habitu Stai moradi .id est,spectes iii tui ligi bi les, ut docet Aristoteles irru3 de Aulina. c. .lex. I. ubi intes lectum parientem appellat locum, seu thesauru in i Pecierunt. Quare idem intellectus e De hac redemque facultas erit, quae iis vi ι .iar D. Damas. intelligendo&memorando. Secun. l. 2. Fid. c. do. quia simplcx rei cognitio & re N. D. Aug. cordatio non inueniunt in obiecto lib. i 4 de discrimen per se. sed accidentarium TNn. II.
tantum: illa enim fertur in rem ab N ii .i2.c. solute; haec in rem, ut antea cognita: A. D. Basil. quae rationes non per se variant D. h .io iabiectum.' Tertio.'uta frustra poni. Gen. Rup. tur facultatum multitudo,ubi sat est si a.du Trivna eademque potentiae satella u- nit.&eius rem una pol tia ad intelligendo in op. cap.& r ordanduin, non minus Qv m N F.
7쪽
dum. stabiliturque argumentum, A conseruationi : offficia verb sensus
quia reminiscentia, qua rerum im- communis , & imaginationis eam materialium recordamur, constat qualitatum compontionem requi ex dis cursu circa res immateriales, rere,quae tantummodo apta idone
qui necessario ad intellectricem que sit ad sacile recipiendum : hanc vim pertinet , cuius est circa talia autem a priosi necessario diuersam
discurrere. esse: quia mollia prome se recipi ut, Arsumenta verb,quae oppositum male retinent;dura pertinaciter se suadebant, paruo negotio diluun- uant,aegre recipiunt. Unde est; uisentur. Ad primum dicendum: ratim sus communis eiusq. thesaurus in dinem imaginis&similitudinis, quae uersa parae celebri debent consiste- in nostra anima comparatione Dei B re, simi literque imaginatio & eius inuenitur, spectari Pnaecipue fecun- promptuarium si tot sensus interni dum actus verbi amotis et ut deci, constituendi sint, qua de re alibi. Ex rat D.Thomas I par. quaest. 93.art. . suo sequitur, has potentias ut situ, N Durandus in I. di itinet. 3. par. i. ita & re ipsa inter se distingui. In ii quaest. 3. quia videlicet, ut Pater in tellectu autem & memoria intelle- diuinis peractum notionalem suae dirici longe dii tersa ratio est. Na cum intellectionis gignit Filium, Se P, in corpore noli haereant, haudquater simul ac Filius per actumanam quam ad id netiones suas obeundas ris utrique communem spirant Spi- organorum & temperamenti diuerritum Sanctum: ita noster animus sitatem exposcunt. Ad ultimum,cum sol. cogitando interius format conce- C D. Augustinus ait intelli dentiam oriptum seu verbum; & ex hoc in amo ria memoria , nihil aliud velle, rem rei cognitae prorumpit. Verum quam intelligendi actum elicia spe- quia principia actuum fiant poten- cie residente in intellectu, qui proueriae atque habitus,& unumquodque imaginibus recordationi obseruieta- virtute in suo principio contine- tibus consignatus est memoria , citur; monet ibidem S. Thomas, pos- intellectus sarcundus vocatur. Ad- se ei iam Trinitatis imaginem in no- uertit etiam D. Thonias l. pari.qusit. bis attendi secundum potentias, 79.art. 7.cuml dena D. Augulti laus ii prout in eis actus virtute existunt, lib. IO.de Trinit.cap. ι I.&I2. ponte Non tamen oportet praedictam simi in mente memoriam, intelligentiam
litudinem in eo cerni, ut quemad- D & voluntatem,non hς caccipere pro modum in una essentia diuina tres tribus potentiis; sed memoria prosunt personae realiter distinctae; ita habuisali animae retentione, intelli- in nostra anima tres sint potentiae. gentiam pro actu intellectus volun- intellectus,memoria,& voluntas, re talem pro actu voluntatis. aut specie diuersae: susscit enim nu
merari utcunque tres potentias, etsi . - .
earum aliquae cilentiali & teali di- cenueniret iram scrimine dis linguantur, ni mittim vo brut ,ets xon omnio luntas& intellectus, itemquem moria & voluntas; aliquae acciden- CAPUT IRtario tantum, videlicet iii tellectus Edi memoria. Lege D. Thomam, in Uod ad memoriam sensitivam quaeit. de Verit. quaest. io. art. 3.&in attinet, eam brutis quoquei .diii.3. quaest ari. I. Ad secundum animantibus conuenire pa- dicito:rem in te, direm ut cognita, lam est; licet non omnibus. Huius asnon includere rationes, quae per se sertionis priorem partem tradit Ar, varient obiectum, atque eueutiae di- stoteles iii lib. dentem. &rem in .ca.
scrimen invehant. Ad tertium: OD I.&lib. I. Metap. cap. i.&lib. 7. Eth. ganum memoriae exigere tempera- cap.3. D. August.lib. io. Consess. cap.
mentum, quod obseruiat diuturnae 37. dilib. I. Music. cap. . aliique a tiores
8쪽
ctores communi assensu. Eamque satis probant manifesta memoria indicia,quae in brutis deprehenduntur 'quale est, ut alia omittamus, idem i-cem certa loca,nidos, latibula repetere : &labolem suam dignoscere. Item quia, ut tradit Aristoteles lib. . de hi silar. animal .cap. m.& Plinius
Lb. Io. Natur. his .ca. 7 . comperium
est , praeter hominem somniare etsi
equos,canes, ues,Duos. capras, de
denique genus omne quadrupedum di vitii parorum. Qiiod priuatim in canibus declarat ipsorum latratus per quietem. Non Mnaniarent autem bruta. nisi ha