Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

발행: 1563년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

581쪽

, MALAE SPINAE,

V sv ARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum.

Argumentum libri T IIII. R I s amplius menses, nulla ra tant scriptae litterae; ex tertu' uidelicet Saturnalibus, qua D runt xvi K. Ian. ad post Id. Martias, quo die Caesar occisus est. Occisus est autem ut Vel ius est, cum quinque menses post reditum ex Hispaniafuisset.Scriaptae sunt autem hae, M. Antonio, ct P. Cornelio Dolabella Cosi. Nam is, iste ecto Caesare,fastes fatim, ut ait Paterculas ct insima consulatus siti arripuit, antea designatus ab illo, quem sibi substitueret,in Parthos proficiscens. Continent uero potismum Reip. tempestates, quae, illo caeso. consecuta sunt. Cicero quidem, primis illis di bus, cum Senatum in suam sententiam perduxifi

582쪽

IN LIBRUM XIIII. set,ut communis concordia caussa, iniuriarum memoria ,siempiterna obliuione deleretur; Romas gressus est in 'as uillas; un e dedit has litteras , modo spei, modo desterationis plenas . Triuatimuero continent querelam, de ementitis actis C suris: factum Dolabellae e de Matio , humili mae sortis homine, qui ausus fuerat, in C. Mari nomen inuadere , seq; pro nepote illius gerere toe domenica qusdam priuatius. Datssunt pitId. Mart. ad xvi circiter K. Iuni .

Verum ille gaudens. Faemi liber. Ga det. ct uidetur melius. Praeterquam Lepidi, venisse nemini. Derni liber Lepido, prorsus ut Manutio uidetur esse legendum. Reliqui omnes, Lepidi, ut inclinet animus Neminis posse legi : sitque, Neminis in sermonem ueni, praeterquam Lepidi: pro eo quod est, cum rumine. 23 ec ignoro Neminis, de nemne quoque ualere . sed nihil oscit. Venire in se monem alicui , mihi non satisfacit. Neminis autem Plautus in Captiuis dixit - inis Misi reri certuλὰ est, quia mei miseret nemo. Item Cai laeut est apud Festum. Lapideo corde sunt multi,

quos non miseret neminis. ' . 'A

Magni refert sic quid velit &c. Sensus via

583쪽

EPIST. D ATTICVM 6 8 detur. Non facile adducitur ut quid uelit: Magnum negotium est is ut quid uelit sed cum

uult,in molendo modum excedit.

DL EPIST. mi. Quod per se ipsos confici potuit. Se,

tendum est, ct ex uetustis libris ex natura reciprocorum. Neque enim satis apte, utrunque iungi uidetur. Alterum enim ad rem,alterum ad

personas refertur. Id quod erit manifestum, si utrunque separarim legatur. I tam huius orationis unod per se confici potuit, siensius ille est ρ quod natura compararum est, ut confici posset. Illa uero, auod per ipsos ad κοας sine dubio refertur ' quao uera est. Itaque subdititium puto pronome se. I EPIST. VII. Ego e Formiano. Quidam e meis Nune ego &e. Quod ideo euulgatis sublatum puto, quod fere in manuscriptis,trans ositum est: N in Angoviano ita legitur. Tum de hoc scire aveo

nunc Omnia. Ego e Formiano oc.

Si ergo est. Hic ego facilus possum existima re , haec ipsa uerba alundare, hucq; translata ex alio aliquo loco, quam quidquam adesse. nq; his sublatis,quam cobfrens O bona sententia m-tura sit, nemo non uidet. Atque uideo etiara doctis non nullis uideri.

584쪽

IR LIBRUM XIIII. II LEPIST. IX. O Socrates, o Socfities. Nastini O Socrates ct Socratici. , Itaque quam seuere. Addenda nota illa est, qua , quanquam frequentius adhibetur cum i terrogamus, tamen in admiratione etiam Uu patur . Quam seuere nos inquito M. rius accusat e Tam ut pudeat nos uiuere. Quanquam Antonianus, Mutius, pro Curtius. Et Me

ni liber M. Tutius, quod propius accessit ad Mutium, quam Curium. Sed in re obscura ictio

tui potest. EPIST. X.

Meministi ne clamare. Maelm, Me et mare . Hanc,suam fuisse uocem, infra lib. xv, victola, Antium ueni, declarat. Dicebam inquio senatum uocarit populum ardentem studio uehementius incitari: totam susti re Remp. Quid quaeris, iam ne deci 'stri omes . Quod quae is . recte.

IV EPIST. XI. De clarissimo cive. Nostri fere Cius, quemadmodum ct Petri Victorii: de quo Casus fine ,supra quadam diximus. Reliqua

585쪽

auibus ut quasi cumulum adiungam Pristianus quinque exempla ex Cicerone laudauit, in quibus Ciui ab eo dictum est, pro Cive ' quae t en ille queritur ab imperitis ,sua quoque aetate corrupta fuisse. Ea verosunt,uerrina m I. Quod c uis Romanus a Siculo petite Siculus iudex datur t Quod Siculus a civi Romano , ciuis Rim nus datur. Paulo infra. Quid dicam de C. Vi

gilio test ciui ct viro ς Item pro Sextim. Quid ausus esset pro ciui , pro benemeristi ciῶi e Idem vi. Philip ta in principe cius non est satis. . IR EPIST. XIII. Quid nobis faciendum est, ignoro . et Unsemel iam docuimus. ct grammaticorum prac piis, o usu veterumscriptam, rogant namana,

cum nihil interrogant,ex modis sibis iunctivum ascisicere: praesertim si verbis iungantur , scientia vel inscitiam significantibus. ut sitio quid conoe. Et,' ec iam quid agam Mo : Et, Tam intelligo,

quid me velis scribere.Quare vel haec ratio lexq; grammaticorum perpetua non est, vel sit est i gendum hoc loco. In quo tamen haerere soleo nonnunquam,ct assensione sumnere cum animaduertam Quid, indicandi quoque modo, iunctum

non raro a Cicerone,aliisq; fuisse. Ny supra librox m. Vides inquit propinquitas quid halet. Et II

586쪽

, LIBRUM X II II. lib. x. M. x. Vides, quam turpe est. Quibus in locis,quemadmodum ct hic, ueteres libri consie tiunt.Et lib. I x. s. x 11. Quasio scribas quid nobisfaciendu,aut nonfaciendu putas. Quin Plautus in Aulularia. Scio quid mihi dictura es : hane

esse pauperem s haec pauper placet. Et in Bacchia. Scio quid ago.P.Et pol ego scio quid metuo. Sunt re alia pro indicandi modo testimoniae sed

Quod Caesetis bello lieuit.Suetonius in Caesare.Denuntiante Pompeio,pro hostibusse habiturum,qui Reip.defuissent: ipse medio neutrius partissuorim tibi numero futuros, pronuntiauit.

Quibus autem ex comendatisne Pompeii ordines dederat,potestate transeundi ad eu omnibus fecit. . Cum consilium cepi legati a Caesese. V2stri,tum,cum consilium. ὶ hic etiam notandum. Infinitum pro gerundi modo,positum esse.quo modo itidem Caesar in coment.Postero die consiliu ceperiit,ex oppido profugere. Ite Cicero ride Orat. Sι omne vim oratoris,in argumentis posuissem e pus esset tam de ordine argumentorum dicere. Hellanismus est,haud sane sequens oratoribus. magnatio gratias agit. Derni liber,nuta

praenomen babet: ct, si is Egnatius significatur, ut quidam existimamus, de quo supra non semel, Ciceronis amicus ; apud quem Marcus sua quoq;

587쪽

EPIST. AD ATTICVM et soatin pecuniam deposuerat , ut est in epistola in libri' x ir hic certe L. Egnatius vocabatur. Idem libro tv x. De si atre, sicito eum non mediocriter tib ,' rare de Uuraesta adhuc nihil a L.Egnatio expressit. Hunc igitur,a quo tum nihil expresserat, tib . ut ratem in se in dotis debitione sensit. l. . ,

ti . Quae tua potestas est. llantur,non ta iussi,

clo,quam scriptura labe,qui putant hic, eius gene: u ris esse parentbem, cuiusmodi apud hunc ipsum yi lib. v ii . illa en. tqui certe ille agere debuit; eriai si e flet factam, quae tua humanitas esto asscrias psisses. Hic nibit est eis modi: ct ordo est.Vt n o ges te usurum ea potestate, qua potestas tua est. i Torro potestatem es, a cuius, Ius esse significat. Sic pro domo Ja. De agris ratum est : Fuit enim, si populi potestas. valde diuersum est illud Phis lippica 11. Sed videlicet meam gratiam voluit esia se in quo ne ipsius quidem ulla esse potuit lege i α . boc est, vi beneficium a me proficisteretur , . mibiq; gratia deberetur. EPIST. XIV.

Itera dum eadem ista mihi. Eodem modo; Plautus in Rudente. Locusr, Iteradum mi isthac omnia, itera mi mime, mii, Trachalio. datus.

Nec tame ignoro tem legi in impress libris:sed ,

II a

588쪽

IR LI BRUM XIIII.

ita reponendum esse, cum repetitum Itera, tum veteres libri docent. - Parilibus solus ne e Reiteratum Parilibus, nec Antonianus liber, nec Lolli habet .Etsane mihi repetitio ill iacens inanisq; videtur. Neque

enim indignatur Cicero, quod Parilia celebrauere Quinctus, ea enim celebrabant omnes: sed quod

coronam habuerit, Caesaris bonoris causa. Itaque tollendum arbitror.

IV. EPIST. XV. Quam adhue fuerint. stri, Fuerunt. INE EPIST. XVII. In Pompeianum veni, V. K. Mai. Recte

ratiocinatur Corratas, v Non. esse reponendu .

Nams v. n.constendit,ut proxima seseriore Molasiribitu in Pompeianum profecto v. K.

Maij, venire non potuit, cum hic dies, illo antia quior sit. Sed ct veteres libri, in quis Antoni nus, V.Non.habet:vt quo die ex hortis Cluvianis profectus est, eodem in Pompeianum tra ferit, pransus fortasse apud Paetum, aut illo certe praeterito. Sed emergit discultas ex verbis,quae sunt scripta seupra,in epistola ab hac tertia, huius generis. Piliae nostre villam totam, quaeq; in illa suo trado,in Pompeianum i e proficiscens. Κ. Mai. Si enim v.Non.conscendi pridie, Olenda esse nonon potuerunt, siue ex institutione Numa ua

589쪽

EPIST. AD ATTICVM et frnumerentur, siue Caesaris. Solui test hic nodus, quia siquis ea verba diligenter attendat, intellia get M. Tullium, non tam eo die profectum, quam promissi in animo habuisse ρ quod tamen biduo post fecit. Quod, sicui dubium sit, an viro atque eodem die, ct ex Cumano solui, ct in Pompei num post appelli, is ficiat, cursum adeo esse se uem,ut paucis horis,confici possi. Sunt enim Meloca, in eodem sinu.

In haec loca conueniant. Derni liber, Poeg , Antonianus,Romanus, liqui, In his locis In quo consentiunt cum libris Tetri Victores. Viam Me loca excuderunt, ij mihi videntur hunc locum, ad exemplar eius, quae es in latro epistolam ad Varronem, quasi ad regulam reuocasse. quos ego,cum utraque latina atque elegans si nec facile diiudicari possi utra votor, non sane laudo.

uuid si neutra falsa sit e Si enim Daec ad Attia cum missa, exemplum est; quid causse est in exscribendo, cur non aliquid vel dedita opera, Nel casu, dum totas mριοχ-persequitur, mutare potuerit, quod idem valeat ita ut cum duo remansierint quasi exemplaria, uni m domi reten tum , alterum ad Atticum missum, exemplar

590쪽

LIBRUM XIIo

quod est in libro ad Varronem, ab uno exceptum fuerit, hoc ab altero ρ Quod siquis mihi obiiciat, scribarum illud munus exscribensfuisse dicimus,

tum nos illorum scripturam, quamuis elegantillia mam,repudiaruros,cum perspectum habuerimus, Nirum exemplar sic, an vero exemplum. os vero hac ipsa communium praepositionum lice tia,antiquos esse, passim ct in eorum scriptis mi maduertimus, ct Seruius Honoratus in eo Virgilui Aeneid.libro primo. Rapuitq; in fomite fammam. notauit,haec quoque ex Cicerone adducens.

Quod ille in capite ablhostium duce acceperat. Et ex Verrina m. Et si fortes fueritis in eo , quem nemo sit ausus defendere cte. Verum bsc dest di fortasse, quoquo modo possint: illa non item,

quae sunt in lib. de natura Deorum testa. Multas praeterea belluas in Deorum numero reponas. Et eodem libro a casu in casum transiens sub uno verbo. Nec vero hoc,in te uno conuenit, domesticis moribus, ac nonrorum hominum νrbanitate limato; sed cum in reliquos vestros, tum in eum maxime, qui ista peperit hominem,sine arte, sine litteris lassultantem in omnes; sine acumine viro, sine auctoritate, sine lepore. acta ratione ct Terentius, Cotuimus in Pireo. Regi regum. Veteres libri. Regum regi , inuerso ordine.

SEARCH

MENU NAVIGATION