장음표시 사용
541쪽
ETIS T. AD ATTICVM et a IR EPIST. XVII.
POTEST tamen uideri. Antonianus δοmanus ct Faerni eteri. corrupte scilicet, sed neq; ulgatus sat recte, meo animo, Videri: siue Existimari valeat, siue Cognosti atque Inspici. Nam in priori significatu,cum antecedentibus, non satis apte coniungitur: in posteriori, cum confiequentibus. Nos Fieri legendum putamus, perscriptorum imperitiam aut certe negligetiam diuulseum, factu eieri, F littera militudine quam habet u Ε,errore creante. Crebro.n inueniuntur hae littera in manuscriptis libris, altera alterius locum occupare. Quod si ita restituatur locus, bensus erit
perspicuus: Potest fieri ut sposponderim ,sed certnm scire volumus. IR EPIST XVIII. '
- EI VsMo Dra est . In meis, Cuiusmodi Idq; recte. Om e uulgata lectione,interrupta sibtentia oe vix mens , eruitur: ex nosti a const- quem ct continens. Hoc inquit meum peccat-,speccatum est, admonendi tui; velim misi igno sca cum modi em Quae sunt ea. NUri melius, Quae sint ea. I 'L EPIST. ni XX
542쪽
re ' 1 LIBRUM .XII se Quam,ut latini sermonis ratio constet: quod tamen in Antoniano o Faernino reperitur . nisi mesumus Qui legere,ut sit, si amne magis,qui totos dies σα sed a veterum librorum lectione, non libet recedere. I EPIST. XXI. ETIAM M' Acilii Glabrionis. Libri inveteres recentes. M. Annη Glabrionis. Antonianus tamen, Manij Glabrionis. Quod qui praenomen ignorarunt librarη, M.Annii,dissecta uoce Nerite fecerunt. In nullo Acili, nomen est. ec tamen sum nescius,Glabriones,cognomen Aciliorum fuisse. Haec eo pertinent, ut M' aut Manii Glabrionis legendum putem:cum praesiertim reliqui praeter Caesarem ct Pisonem, ne de C. O L.dici crederentur, uno totum aut nomine, aut cognomine,ut sit in tanta hominu serie, appellentur: mo praenomiἡe, Nomine o Cognomine. Num Clodia. Antonianus, Et num Clodia, explicatius. II ET IS T. XXII. PISTO abduxerit. Toggij liber, in erri. Adduxerit. quod ne1cio quo pacto arridet magis. r. t Ι EPIST. XXV. Mollitiem, consuetudinem. TUstri omnes, Mollitiam.
543쪽
IN EPIST. XXVI. CIR cITER Κ. Tuto Februarias. Si mrim Pansa, ut ipsi et Cicero scribit ad Coum, libro epistolarum ad Senatum. a.d. III K. Ian. profectus est,nihil ca efuit, cur timeret Cicero, ne Brutus e Gallia rediens, Kalendis Roma esset: siue illa Rauennaesue Lucae,quae duae urbes in prima prouincia erant, Pansam expectassiet. Itaqueo proxima superiori epistola, ubi legitur, T, Messe uenturum oee.intelligo Februarias. IR EP IS T. XXVII. . QV o D ego aestimo. Dervi liber. Quod ego magni aestimo. quod prorsus desideratur. I EPIST. XXVIII. E et quid inclinent. Melius, meo animo, Et ecquid. 12 L EPIST. XXX. A T concede mihi quaeso. Furni liber σLolgi . Aut. Romanus, At tu, quod scriptorum incuria in Aut abi LEt ridetur rectum M adsim. tentiam nihil. IN EPIST. XXXV. QVAM te. A comunipraepositione Cum re
544쪽
i IN LIBRUM XII. soloeci ussit: quanquam.ne sic quidem abunde satisfacit. Singulare enim puto, ct fortasse men
tur, quod listim ut dissonum uitauerunt: sed hane unam esse rationem dico oci huius,non tam asscriptorum lapsu, quam a sioloecimo, vindicandi. quo tamen nibit statuo.
VT mihi stomachere. Nomi concinnio' rem habent sententiam : amoto Mihi. Eo progrediar inquit , ut tu, qui iustitiam ferre consueu sti mea am ea stomacheresic insta lib. x IIII. Amariorem enim me senectus facit. Stomachor omnia oec. r EPIST. XXXVII. . MAxIM E liberalissima. Alis emendat, Maxima abiis θωρ. Ego tamen animaduersi supremum comparationis gradum, aliis etiam particulis , quae vim augendi habeant , quasi cumulari r cvivstmodi sunt Apprime, omnino, siam controuersia, Vnus omnium. in quibus Apprime dem ualet , quod Maxime. Nam Seruius super illud Virg. lib. 11. Georg. Flos apprima tenax. prima interpretat Maxime.Porro Apprime stuperlativo iungi rotu ex Cicerone, qui de
545쪽
EPIST AD ATTICVM et 29 finibus lik iit ita scripsit. Vuod autem, in quo sapienter dicimus, id apprime rectissime. una constructionis ratio se recipitur, cur haec nostra rejciatur, cum utriusque particula vis eadem site Quin pro Sextio. Ita frequentissimus, pro adeo dixit, in hunc modum scribens. Cuius sententiam, ita stequentissimus Senatus secutus est, ut νnus dissentiret hostis. I L EPIST. XX XX II.
Cum id esset mihi crede) perinde ut 3ce.
Faerni liber, Tum id esse adiententiam ut opianor , melius,qua illa est. Tu bene facis,quod rem illam fore leuamento mihi indicas: ct crede m hi, id esse huiusmodi, ut tu existimare non posses.
Valet enim Tum, Et , ut Donatus cst in eo loco interpretando ex Euvucho .
Vt illum Dii Deaeq; senium perdant, qui me hodie remoratus est' Meq; adeo qui restiterim:tum autem qui illam Pel flocciferim. IV, EPIST. XLIII. Bellum narrat reliquum. est, quod particula Nec reddatur. Corradus, Et id fictum emendat: bona quidem sententi sed libris reps
546쪽
I LIBRUM XI. gnantibus. Dicimus igitur Que pro Et, vim habere redditivi, hoc quidem loco. sensusq; ct ordo
hic est . Philotimus narrat nec Pompeium Carteiae teneri: o bellum reliqum satis mainum fore. Solet omnino esse Fuluiaster. Nonni, Fuluiniaster. ut cum nulla auctoritate probari post, Fuluiam magis, quam Fulumum significari, equidem librorum consensionem libenter sequar.
IR EPIST. XLVI. Caeteris rebus infirmiores simus. Noctri Inseriores, quos sequimur 3 non sane Pu gatos improbantes sed praeter tot liabrorum consensum, est etiam nescio quid, quod magis '
547쪽
SUARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum,
Argumentum libri x . I G V V M tempus mutat fuit ueris,inter huius libri episto , ct severioris. Scripta aui ct hae sunt, dum Caesar in hania,contra Pompeii liberos gereret,imo eode Im Cossine collega, ut Silonio placet e bellacis confecto rediret: 'acio fere mensius tem. Nam aestatis initis,ut ex epiniola prisa colligitur,scribi coepissunt, fingamus ex Kalendis Iuniis et mense Decebri desierunt 2 aq; tertiis Saturnalibus,qua fuerant xii K. Ianuaris, apud M. Tulliu C ar caenauit,ut es in epistola ultima libri huius.quaqua vitima illa videtur esse,cui est in hoc libro locus xxi assignatus,in qua de suo naiadi die agit,3 fuit ui Nonaan. Cumetu illam multiplex est ed plurimu i istis:De epistola ad Caesare missa:Quos msuos dialogos includere debeat:
548쪽
I et L LI BRV M XIII. De hereditatibus quibusdam. De allati filis improbitate, uerela. Desero Catone, ct Caesaris Anticatone: er de domesticis suis rebus nonnullis . Deinde etiam,ad κατα&ακτιν moestitiam minuendam. Sebastianum sequor, καταρι- πιν,νitae quasi taedium satietatemq; exponit. κατα- compositione, malam fere in partem
accipi solet. Quare cum Gωσις vitam significet, praepositione adiuncta, vitaefastidium oe deiectionem indicat. Nec me fugit ta- , tenuem quoque victum vaderer sed quid hic de tenui vidiu qu ratur,quem semper es siecutus e I EPIST. ΙΙ. Eum Sextius noster parochiis publicis occupauit . ' Ostri, tum Parochis publicis, tum Parochus publicus. quam posteriorescripturam veriorem puto. NaU, o Parochiam in ueniatur nec ne, unde Parochijs declinetur,haud
sane scio: Et quanquam Parochos Roms fuisse
non legimus, sed in itinere ac prouincire: ut ligna salemq; Ῥt Horatius ait, aut potius uictumsumministrarent iis,qui Reip.caussa,peregrinarentur m quae legatis exterarum nationu per quaestores mittebantur Romae,ea Lotia uocabantur: 123 EPI ST. I
549쪽
ΕPIST. AD ATT IC V M et arrisus in dictione DacImae. Dacrymas, Liuiusis peposuit: nimirum quod Graeci appellant δῶ - ρυα. Item Daulia, pro Lautia dicimus dantur Legatis hospiti, gratic tamen seripotest, ut
Sextium hoc loco Cicero,per iocum Paro Du
appellat: qui,quasi adse ualde pertineret ri ratiam festinauerit,per ambitionem uelut Par chus, domum suam deducere,atque hospitio acciapere. Parochum a dictum fuissessat cousat. N me praeterit quid 2 Unius siritati sita Acroni assentior. IR EPIST. IIII. Aulus enim videtur . Auius legerim libentius, ct quia ita babent manusicripti libri, ct quia raro praenomina solitaria usurpari solent; nisi forte res qua de agitur ita nota sit, ut in persona e rari non possit: ut cum de Clodio scribit, cum de Peduceo ρ quos non sepius nominibus,quam praenominibus appellat. Ad haec, cum Auη nomen rarum inuentu uti frequens sit: facilius librari nex Auio ulum faciant, quam contra. Huius vijMentionem facit epistola lib. huius ret, se Victori' editionem, compluresq; ueteres latros sequi uolumus,cu Pisonisq; negotio ite colungit. EPIST. VI. Ne nullum debeamus. Idn aliter manu
550쪽
ρripti. us Romanus Ne ullum, quod arridet non nullis, ct mihisane placet. Legare in decem . Antonzarius, Faerninus, . Eos legare in decem.
Et Theopompus pridie. Is Crudius fuit,taCs aris familiaris: de quo Strabo lib. xiiii δε ὁξοπομπος ο καίσαρος φιλος μεγα δ αβαν. Et Plutarchus in vita C aris. II L EP I ST. X. Brutus siquid,curabis ut sciam. Faerninus o Antonianus: Siquid egerit. Et quid tale desideratur. certe proxima sequenti epictola, ea dem puto de res Brutus inquit quid egerit etc. Credo enim petiisse. Antonianus ct Lot gij. Et credo eum pethsse aeque bene . I EPIST. XI. Pisonem si poteris conuenias. Ant. De ni Lobis Conuenies. oe iudico melius, quod ante dixerit Scribes. ne modorum commutario fiat . I EPIST. x VII. Non imperassem igitur . Malιm Nam.