Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

발행: 1563년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

EPI STEA D ATT ICV M 16 ad se scribi. Ia vero in illo quod mox subiungitur,

ut tu scires, Paulli coiectura bladitur iec qui qua habeo meliust nisi ut scies, minus audax videatur;ut sit,sici se viscies.sed hoc est languidius. Casus consilium nostri itineris iudicabit. Hod e litterati, scribere Caussam instituerunt a uinctiliani ficilicet testimonio cum primis permoti, qui S.litteram Ciceronis temporibus,paulumq; infra, fere, quotiens media vocalium longarum,

dies subiecta longis esset,geminari consueuisse Acribit: ut C ussa, Cassiis, Diuissiones dicerent φidq; se tum Ciceronis, tum Virgilij manibus di

dicisse. In quo ego eos non reprehendo tantos auctores secutos: sed tamen ab iis sicire cupio, quid cause fueris,cur illi, cum Caussam probareerint,

Casius Ο Diussisiones improbauerint. An non improbauerunt, cum haec unico S , tum hic tum

alibi typis excuuendu curauerunt ψ 2Ve inquiunt Inanes vi care videamur Diuido, Diuisii facit in petierito.vnde flectitur Diuisio. Audio: Sedeur Ciceronis auctoritas,quam se una Acribunt pi scipue,in Caussa siequi,et pluris, quam omnia face. rerin his leuior sit c eoq; magis,quod non paucio ra, ac nescio an etiam plura,offendant in Caussae Quidlicat aliquis Placetne tibi igit Casius ini Diuisitoc Mibi uero ne Caussa quide,quam ego vocem, rix quidem videor posse enuntiare. i

612쪽

tro ut posterior sta melius aliquid viderit OCaussam ct Casus, ct Diuisito, ut nimium v stast ad appellandu inepta,molliuerit. Ne prscepta quae de Syllabis a Grammaticis relicta sunt: praecepta autem e pronuntiatio ipsa , Caussa de hac enim loquar in primio respui horretq;. Nam, cum duarum syllabarum sit, sonumq; in priori habeat; si Caussa scribatur, vix effugere possis,quin euadat trium, ct acuatur penultima. Siquidem productam vocalem,siequente. V. in id ipsium desinereTum sit necesse: nulla veroθll ba,a gemina possit incipere, S,alterum, V lli a haerestet, atque dictio fiet trium stllabarum, si nusq; in penultimam transibit. Quo quid fieri potest absurdius,ac magis absonum e Eadem incommoda etiam in Paullo aut Paullum Paullatuq; contingunt. Sed ne recedamus a Caussa. Tere

lius Scaurus, in utranque disputat : sed tamen αρεσκομπον est, Ni Cauia Acribatur. Caussam

inquio multis sicio per duos. scribi, ut non a

tendentibus hanc litteram,ut etiam cognatam itibus R, nisi correpta vocali praecedente,non solere geminari. ct propterea, quotiens productam vocalem V sequatur , in id solere desinere 13 llaba sonum, ut in Plausu ct Lusiur ita cum hac viis littera eiusdem modi ollabarum finiri sonus de

613쪽

EPI ST. A D ATTICVM 163beat; nunquam autem a gemina ulla θllaba incipiat ' apparet Causam, geminatam g. non recipepere. Quoniam neque in fine praecedentis ollaba alterum potest poni, neque a geminosequens incipere. Et qua sequuntur. Postremo in antiquissimo illo Virgilij, Vaticanae Bibliotheca exemplari, grandioribus litteris, prisco more exarator quod

nonnulli fatulati sum,Pores ipsius manu perscriptum, Causa si tum est , ct alibi ct in prima

Ecloga illo versu. Et quae tanta fuit Romam ti bi causa videndie Verum bsc ita accipi volumus, Ni non negemus sic a M. Tullio,Maroneq;

scribi consueuisse: sed non colligi nece ariodis passim scribendum esse; cum hsc ratio alatum fueris ut Quinctilianus ait,saepeq; mutata : ct in opinione posita potius,quam certis argumetis. Nam. alias Ira Vaticorum nobilissimi, propensiores in Causa, quam in Caussa uidentur esse. Quod sit

tantum recentiores Ciceroni tribuunt, cur antasi inducere non dum potuerunt ut Cassiis probarent pro Casus scit de hocforsitan alio tempore. IR EPIST. XXV I. Illa nanque in Utranque. Libri veteres, Illa quide . Antovianus his amplius et Est illa quidem .recte virique. ν ηχοῆ.σει certe,cui Sed aut Sed tamen redditur, Quidem solet poni.

614쪽

Servitutis apud Thalnae quid habituros. . Manusiripti, apud tale. Sedsequamur vulga iam, cuius bis sensius esse potest, quo facilius eos specus Aelio concedas, ii, necesse erat, propter vicinitatem p diorum Thalnae, aliquid haberent seruitutis, velut itineris. Id me a iam nolle, hocen, negaturum illi fuisse , si ple, tu scis: neque mihi quidquam e te tanti, vi te bis priuari uelim. Sed, ut mihι dicebas, quam lanissime ammus, ut Aelius cura potius istaretur, quam ut messuccensere sibi aliquid su*icetur. Illud etiam notanta, Suscensere,pro eo quod est in vulgatis Succensere, non solum hic jed ubique inueniri in manuscriptis nolim. Vereor,ne ex his sit, que Seruius in primum Aeneidos, Ait usum contra antiquiatatem uindicasse. Illi enim cinquit Tarsi dic bant, nos Peperci: Item nos dirimus Suscepi ila autem Succe ut Succepitq; ignem solist. Quo quam illud est Grammaticorum praeceptum; quae a sub praepositione componuntur, ea b, in primam

simplicis conuertere; si modo a consonante incipiat : idq; manifestum esse in Succurro, Occurro, Sinthinio, Succumbo: a a uero a Susum aut Sursum, S. netinere, argumento esse Suspicor, Sufici pio, oe Sulpitio e Inter quae utrum Susicenseo fit; putu uidendum, atque interea, auetervm libro-

615쪽

ri scriptura non recedendum. Vt erit,rem impediri malo. Faemi liber et .ant. Vtut eAt melius . . Tullii Luminarium. Qui aliquid binc em re uesaerit, nec sane prorsus abhorrens, Corrata adeat. In manuscriptis tamen, Tuli non Tullii,

legitur . fortasse illo sensu. Octauam partem sum passus Luminarium ad Strena ,seunte Tolli, uesquid huiust di. Deinde a nouo principio, nouaq; re t Memineris U CHestia. Sed ne ego ridic Ius, qui in re desterna laborem. Nam neque aedium libri uetrem, sed Medium, neque Lumi narium, neque Strenae sita uel Astrane uel Asture ne uel Astrare uel quid deformius ac monsmosius habent: ut uulgata lectio, omnis ex in gemost: quam tamen non damno . . -

mae te velle suspicor. Antonianus aui Dcabor. Recte: ut post Modo interpungi possit ut Manutio lacet. Qua sequuntur sic expono. Turpemforaris tua filium, cum hμ scriberem, aduentare audiui. tq; haec esse se planda,illa argumentosunt: duentabat aute riucr Na coniunctio Murem,aduentus indicat facta suisse metitionems non e refouit subintellecti. Alias

616쪽

ΙNU LIBRUM XV. non Autem, sed Enim dicturus fuit, qua indicaret , cur turpem appellaret , mi imbro his , IEPIST. VLT MAV .m Rescripsi ad omnia:nunc nostra accipe . emi liber. Ad omnia tua. Recte . sequimr e-inim Nunc noura accipe. Putaui illa esse vera. 23ton aliter manustripti. nos tamen existimamus ita tegi posse ,Negaui putare illa esse vera, traiecto puncto: illo sensu: Ego,etsi totum illud ita contemneba atque execrabar, ut mae τιφωνιτον praeterire debuerim, iatque aliquid hic de tua eloquentia Uurpareo amen res ondi me non putare illa esse uera,νή dicerentur a d Filio. Porro Me, Te, frequenter omissum inuenia ubi tinen desideretur. Id est, iii Nonarum. Libri ueteres partim Non. partim Nonarum manifeste. Et Pridie

quidem ct Postridie, patrico fere casui nam ct

in quartum feruntur iungi solere, rem tamen cognatam significanti, notum est. uelut Pridie aut Tostridie eius diei, Iduum, Nonarum, atque id genus: quanquam Idus inas, inueniatur frequentius: Tertio, Quarto, Quinto, Octauo Iduum, Nonarum, halendarumq; durius esse puto. Ndam V. Nonas Olendasq; per eclipsim dici constat,praepositionis Ante: uisit Quinto die ante Nonas ct halendas , quemadmodum in illo ,

Annos

617쪽

EPIST. AD ATTICVM 26s

Annos natus decem,Priscianus Antesubaudiendum existimat: ut sit, Natus ante annos decemrita tamen,ut oe annus quo natus sis, ct quem tu. agas,in numerum recipiantur. Qua libro duod vigesimo ab eo traduntur, contaminata sic sunt meo iudicis,ut quid uelit, dicere me posse non conἡ fidam. Nam cum dixisset Romani, Tertium Oe Tertio halendas ct kalendarum dicunt, pro in a tertio ante kalendas: haec addit. Cicero inuect. 1. et Meminuistι ne me, ante diem duodecimum ha- lendarum Nouembrium,dicere in Senatu, fore in i armis certo die, qui dies 'turus esset ante diem, sextum Kalendarum Nouembrium pro in diem sextum Kalendarum Nouembrium. est quentius tamen accusativo iungitur.Haec ille.quas eo pertinent, ut Ante di tertium Kalendaruma dici probent,non Tertio halendarum.Itaque m

e . Popere suspicor,ne uerba illa transposita pertura bataq; sint, atque ita possint in suum redigi ord

a ne- . Romani, cute diem tertiu halendaru, O, a Tertio halendas dicunt . in odpostremum, quiast uulgo notum est,non eguit testimonio.Illud etiam Σεh . se huc forte pertineat, his addam: hanc dierum datus. i indicandorum rationem, alio quoque modo Latici nis efferri: nimirum, Ante diem tertium Ka

si lendas. quod uel ex eo Livii loco cognosicipotest, i, lib. X XV. Roma Consules Praetoresque , usque

618쪽

ante diem quinctum Κ.Maias, latinae tenuemur Varronis item illo altero, ling. lati. lib. v. Vι-nalis rustica dicuntur, ante diem duodecimum halendas Septembris; Festi item illo. Mundus ut ait Capito trius, in libro vi pontificali , teris anno patere solet : ct ante diem tertium Nonas Octobris, ct ante diem Sextum Idus umbris. Vnde mihi suspicio oriri solet, ne hoc Pristianussignificare voluerit,illis verbis. Ante, frequentius tamen accusat uo iungitur . quis non videt esse mendosa qua- . a. iamq; deesse

619쪽

LEO NARDI

MALA E SPINA E,

SUARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum,

Argumentum libri x v I. L E a1fecta oppressas ciuitate armis Antonis, Reiq; publieae salute desperata ,

quod adhuc C. Caesare πι- uente cogitauerat, iter in Graecιam Cicero est ingre-jus, re tamen prius lente deliberata , quod σω futuris dese hominum sermonibus moueretur, ct aegre a suis villulis Italiaque avelleretur. Ergo Tuteolos primum progrestus, inque NUide Brutum allocutus classem una cum Cassio parantem, qua ille in Macedoniam, hic in Syriam nauigarent i halendis Sext. Regio conscendens, Nenit Syracusas . unde cum transmittere vellet in Graeciam, bisque ad Leucopetram, quod est agri L L a

620쪽

' I LLI BRV M XVI. Rhegini promontorium AuRro reiectus esset, profectionis consilium abiecit: eoq; magis, quod boni quidam nuntii eo Roma venerunt ,fore ut Antonius esset inpotestate Senatus: Senatores in urbem redirent et res conueniret. Hac igitur spe commotus, Romam rediit, urbemq; ingressus est, halendis. Septembris. im Non. hoc est postridie kalendas, viscribitur Philip. v. eam dixit orationem,qus est in Antonium prima. Fuit d inde partim Romae, partim in suis praediis et gusOmnia commemorantur sex primis epistolis. Relia quae scripta sunt, incertis quidem diebus magna

ex parte et omnes ta en ante K. Ian. quo toto

tempore Ἀμ gestafuisse traduntur.Cum M. tonius oe Octavianus occultis potius odiis inter se,quam aperta νi certarent, adters alterum insidiis p uertere conaretur et Antonianus, ante die uti. Id. Oct.Brundisium veni profectus obuiam legionibus Macedonicis quatuor, ut eas sibi pecunia conciliaret et quas taUen, quod quidam ab Ommano praemissi, multo plus obtulerant; a trabere ad se non potuit. Itaque ct Martia Decima, illum postea deseruerunt, ct ad Oct uianum nauserunt: qui item Octauianus eo ipso tempore, quo Antonius Brundi iij fuit, ipse in

Campaniam pergens magnum veteranorum numerum , iuenti ste, ingentiq; pecunia cepit.

SEARCH

MENU NAVIGATION