장음표시 사용
181쪽
mors est . quae quoniam nunquam cogitatur, nisi ' aliena, subinde nobis ingeruntur mortalitatis exempla, non diu - 1 tius, quam dum miramur, haesura. Quid autem stultius,
quam mirari, id ullo die factum, quod omni potest fieri pStat quidem terminus nobis, ubi illum inexorabilis latorum necessitas fixi tiSed nemo scit nostrum, quam prope
Sic itaque formemus animum, tanquam ad extrema ventum sit; nihil disseramus; quotidie cum vita paria sa-8 ciamus '. Maximum vitae vitium est, quod impersccta semper est, quod in aliud ex alio dissertur Τ. Qui quotidie vitae suae summam manum imposuit, non indiget tompore. Ex hac autem indigentia timor nascitur, et cupiditas suturi. exedens animum. Nihil est miserius dubitatione venientium quorsus evadant. Quantum sit illud, quod restat, aut quale, noni collecta ' mens inexplica-
. Nisi aliena. Nisi quum alios in
a. Quotidie eum intra paria fa-mus. Se. nomina a tanquam nihil sit residui; non illa nobis , non nos illi obligemur. Cf. Ep. xlx , 9. Πυ-3. Quod in ali ex otio d retiar. Sie verissime Pinc. Partim a in s. partim e conieeti Vulgo, quod etiam aliquid se tua di eri ur. Se est. --Nonnulli eodd. etiam, alii μω inoliquid, ex quo Pineian. quod in alitici ex alio. Lipsit eodex in margine : quod metim aliquid, explicat: fruar inis; manum iniiciam, nihil incerio tempori reservem. Fortasse erat quum ib. semper est, quisci, ete R. έ. Qui quotidie vitre suo... ωρο- suis. I. e. extremam , ultimam vitae
operam praestitit. Sio Ep. XIι, έ, talio extrema, quae ebrietati summam manum imponit , i. sinit. Caelerum laudata epistola eonferri meretur. n. s. Dubitatione sententium. Ita plurimi eodd. Alii b. vehementer irruentiam. Ex illo eoni. Pine.
peri itim s. volutantium Propter 1equens : quomodo uriemus -- --ἐMationem ' ex hoe Grul. eoni. sive verentium sive vehemenser h--- sitim. mis. - Inti Nihil est miserius ista diibitatione qua torquemur. nescientes quo venientia , . Ventura evadant, i. e. quid futurum sit.
6. N J couecta mens. M. Rubh. ex Pineiani eonieet. Vulgo eouecto libet omnes, absque negante particula ; cui uneinos ideo eireumdedi, quia haud satis certa est emendatio , atque aliud quidpiam soriasse hie la
leti Fors. Dicollecta criptum oportuerat et euius voeabuli prima voealis latebat in praecedente vore quati, quam pro quale late habent a. e. A
182쪽
bili formidine agitatur. Quo modo effigiemus hanc volui tionem p uno, si vita nostra non prominebit , si in se colligetur : ille enim ex futuro suspenditur, cui irritum est praesens. Ubi vero, quidquid mihi debui ', redditum est; ubi stabilita mens in scit, nihil interesse inter diem et saeculum ; quidquid deinceps dicrum rerumque ventu
rum est, ex alto prospicit, et Cum multo risu seriem temporum cogitat. Quid enim varietas mobilitasque ca-8uum perturbabit, si certus sis adversus incerta λ Ideo
propera , Lucili mi, vivere ; ct singulos dies, singulas vitas puta. Qui hoc modo se aptavit ; cui vita sua quo
tidie fuit tota ; securus est. In spe viventibus, proximum quodque tempus elabitur, subitque avidita3 , et misc rimus , ac miserrima omnia efficiens , metus mortis. Inde illud Maecenatis turpissimum votum, quo et debilitatem
a. Quidquid mihi debui. Settieet
mihi debeo , ut praesens tempus adeolendam Lipientiam conseram. 3. Stabilita mens , collecta in se. Pertinent hue Horatiana illa Carm. Ill. 29, sq. ubi Nilacherile h. et nostring. amiciss. Senecae memores fuere, quos videas. Nuia. . lacu. Sie rescripsi loco: Gρω-bit , Steplianum Episti ad Daleeamp.
5. A d. Vivendi, suturi temporis. 6. I incenatis. Parum ami eo animo in Maee. fuisse Seneeam constat. Saepius enim elim carpsit, quum propter laseiviam vitae, tum propter luxuriamsi vii. Vide de Provid. 3, 9. Ep. XCII, i . Praeter Meibomii librum : Maecenas. Lugd. Bat. 3653, έ. Iaudantur quoque les Recherehes sur Ia inede mene, mr M. SOMAE'. In seri-ptia eius fuere etiam carmina , unde hi versus desumpti esse videntur, in quos Sen. aeerbissime invehitur. Meibomius lamen, p. 25έ, excusat Maece-Datem aeholae Epicuri, quam Maeeonas sectabatur, dogmatibus, in quibus
ei illud laudat ap. Diog. Laert. X ,
ναθιξειν τού βιου. Enimvero multo iustior defensio Maecenatis contra Minnecam a natura piaeseos utique lyrieae peti po sei: quam tamen angustia
huius loei non eapiti Versus 6 et 3 disquisitionibus Ge. Calias, Theologi clim heimstail. doetissimi, lucem ac eeperunt , probatis Salmasio al. , et nuper Paulo ad Malth. XXVII, 32. Vol. III, p. 7 5 sqq. ed. I. Demo
stravit autem , praeter arreetarium stipitem ipsius erueis et eius anten -
183쪽
non recusat, et deformitatem, et novissime acutam crucem , dummodo inter haec mala spiritus prorogetur :
ii Debilem tacito manu Debilem pede, e Ta ἔTuber adstrue gibberum , Lubrieos quale dentes :Vita dum superest. bene est luane mihi, vel acuta Si sedeam cruce , sustine.
Quod miserrimum erat, si incidisset, optatur; et tanquam vita petitur supplicii mora Contemptissimum putarem, si vivere vellet usque ad crucem. Tu vero, inquit , me debilites licci, dum spiritus in corpore fracto et inutili maneat; depraves licet, dum monstroso et distorto , temporis aliquid accedat; suffigas licet, et acu
tam sessuro crucem subdas : est tanti vulnus guum premere, et patibulo pendore destrictum, dum disserat, id
nam, cui manus infigerentur, suisse in medio stipitis palam quemdam , instar sedilis, aetitum , cui suspendendus insideret et velut inequitaret, ae defunctus putresceret. CL Meibom. e. γέ , p. Quominus Io. Gur- litto amieiss. in Wisdehurx. humanis noxar. V, p. 353, de poena servorum dicta , palo per eorpus adacto , explieanli assentiri pos-εim , impediunt sequentia verba : elocutam sessuro crucem subdas. R. t. Debilem. manu. Hos versus
pro Ithyphallieis habito, sera. Brisson. sormul. l in aliquem Glyeoni Tum versuum hunc ordinem redegiti Ultimus versus : Si sedeam cruce , sustine ex antiq. codd. restitutus est a Pine. Pronune ies: Si sedam; reete enim Jo. Guillitus am eiss.in human. I se a. V, p. 353, syllabas monet eo, era, ura,etc. contrahi solere : eLPoetiea naior Giessens. p. 359. Salmasii al. nieeturas asseri Μeibom. Maeeenas
P. ISI sqq. N.-Quos versus si e vertit
Onameae vive . Hest asaea et te suis plusque eontent.
Idem sequentem sabulam coneluditacula sententia priori eognata :
s. Stipylieti mora. Nam erat in ex remis Maecenatis . sustine, id est, serva mihi vitam et extende , etiam in emee , ultimisque malis. Ab s. 3. Distorto nonnulli palat. at editio vetus deserto. Margo eod. Col. discemfo. Πωhk. . Est tanti, Q. pretii. Paulus ta
184쪽
quod est in malis optimum, supplicii finem : est tanti, habere animam, ut agam l-Quid huic optes, nisi Deos 13 faciles p quid sibi vult ista carminis esseminati turpitudo p quid timoris dementissimi pactio p quid tam foeda vitae mendicatio p Cui putes unquam recitasse Virgi
Usque adeone moti miserum est 4 poptat ultima' malorum , et, quae pati gravissimum est, extendi ac sustineri cupit: qua mercede p scilicet vitae longioris. Quod autem vivere est', diu morip Invenitur 3έ aliquis, qui malit inter supplicia in tabescere, et perire membratim, et toties per stillicidia amittere animam, quam semel exhalare 3 Invenitur qui velit adactus ad illud
infelix lignum', jam debilis, iam pravus, et in foedum
scapularum ac pectoris tuber eligus, cui multae moriendi causae etiam Citra crucem suerant, trahere animam tot tormenta tracturam p Nega nunc magnum beneficium is esse naturae, quod necesse est mori. Multi peiora amhuc pacisci parati sunt; etiam amicum prodere, ut diutius vivant; et liberos ad stuprum manu Sua tradere, ut
emendat: Esl eontentus.-G -- ιλ.. finem hare tantam aestimationem merentur 7 mhk. . moere animam , υι agam eam . Non alio sine vivere, quam ut moriens vivam; babeam animam ut semper emittam. Li s. a. Deos faciles ita eius vota 2 meruit exaudiri. Caeterv in similia laudat Lipsius ex Hom. Odyss. I , 488. Εurip. Iphig. Α. al8 sqq. mhk. 3. Ctii putes , a. e. A. G. Mulas d. R. tiuis putas vulgo. Sehιν. Caeterum putamus hie etii esse pro huis atque ita intelligendum. At non intelligimus quomodo e contextu Larrave hane versionem elieuerit: Mail-ω amsi que Vimiae meninauta via , Dragia 'ias reriait... . mytie... miserum Virgilii ersus est aen. XII, 6 6. mhώ. 5. Ultima miatorum. Quae In malis sunt saevissima. s. Quod autem bioere est y I. e. quaenam autem haee vita est yὶ a. e. A. Schw. - Vulgo : quid citium huius vicere est p . Qui malit inter sUH. Sie edd. ex Erasmi einend. qui velis dabant libri vel t. quod ferri non poterat, nisi dein poneres mutis quam, etc. Schw.8. Infelix limum. Ita erucem
185쪽
contingat lucem videre, tol consciam scelerum. Excutienda
vitae cupido est, discendumque , nillil interesse, quando patiaris quod quandoque patiendum est. Quam hene vivas refert, non quamdiu ; saepe autem in hoc est heue , ne diu Vale.
eari doetiit L; ps. in libellis de illa re. saepe virtus suadet, ut vitam essunt. In hoc est bene , ne diu. Quia damus , v. c. pro patria.
cLARITATEN POST MORTEM BONUM ESSE.Deeupato in eogitatione de aeternitate animarum sibi supervenisse narrat
epistolam Luellii , in qua obiicit Senecae , quod non solverit obieetionem
adversariorum , elaritatem idcireo bonum non esse posse , quod ex distantibus eonsteti Quod quia non ad mores s. Et hi eam pertineat, se distulisse pro stetur. Jam quum doctrinam Stoicorum de corporibus praemisisset , aetedii ad probationem dogmatis , elaritatem esse bonum : ae Primum quidem laudare dignos esse actionem honestam. Deinde , quae unus bonus vir iudieat bona, ea omnes viri honi iudicent oportet: quandoquidem veritatis una vis , uua facies esti Tum non est bonum ex distantibus constans ; laus enim non vox est . quae bonum non est, sed sententia : aliud euim est Iaas , aliud laudatio qiuae vocem exigit. Laus autem iudieiis eontinetur , atque refertur ad animum , non ad verba. Claritas itaque laus est bonorum , quae siue Vo e contingere potest, quum gloria et fama voeem desiderent et mullorum iudi ei is censeantur. I aus est et laudati et laudantis. Sed satius est, in immensum mentem suam extendere, quam his disputationibus operam dare. Magna autem et generosa rea humanus animus, cuius patria est mundus, ruius togitationi omne tempus patet ad divina nati et aliquando subvolaturi.
Quo ΜODo molestus est jucundum somnium vidcriti, qui excitat ausori enim voluptatem , etiam gi sub alia, tactum tamen verae habentum : sic epistola tua oti hi Diuitigod by Corale
186쪽
secit iniuriam ; revocavit enim me, cogitationi aptae traditum , et iturum, si licuisset, ulterius. Iuvabat MPEtemitatB' animarum quaerere , imo mehercules credere : credebam enim me facile δ opinionibus magnorum virorum, rem gratissimam promittentium magis, quam prohantium. Dabam me spei tantae : iam eram fastidio timihi; iam reliquias aetatis infractae contemnebam. in immensum illud tempus, et in possessionem omnis aevi transiturus ; quum subito experrectus sum epistola tua a
cepia, et tam bellum somnium perdidi. Quod repetam , si te dimisero, et redimam. Negat me epistola prima totam quaestionem expli- 3cuisse, in qua probare conabar id, quod nostris placet, u claritatem, quae post mortem contingit. honum esse . nΙd enim me non solvisso, quod opponitur nobis : Nullum, inquiunt, bonum ex distantibus=; hoc autem ex distantibus constat. - Quod interrogas ', mi Lucili, eiusdem quaestionis est, loci alterius; et ideo non hoc tantum, sed alia quoque eodem pertinentia, distuleram. Quoe- 4
. Aptae. I. in ieem nexae. Lipsius emendat altae. mM. a. oabal de intermictu. ρνυ tium. Saepe iam vidimus, nutare nΟ-trum super hae re, et velle magis
quam eredere. Egit de hoe Lipsius P siol. stote. III. xi. CL Cotitii Abhoriduum supra laud. P. γ εqq. eterum idem passus est quod Cicero Tuse. Qu. I, ire ae Nemio quomodo , dum lego, assentior ἔ quum posui librum et meeum ipse de immortalitate animorum ecepi cogitare, assensio omnis illa elabilia .. ritiv. 3. ne facile. Sie omnes sere eodd.
et vetustae edd. Antea sine et me. n.
έ. Negat me epistola primo. l. e. initium tuae epistolae negat me, ete. Si e veti. libri. mras edd. ex Erasmi ingenio. Alii neges. Sehoυ. - nul
Lopfius qui edidit nexas sie de hae epistola prima disserti : Lipsius de epistola Senem intelligit, quam ipse
observavit non exstare. Fortasse γλ
stola prima est prior tuae epistolae pars, in qua Luellius explieare voluit , etc. ita reseras .d negas et, Id enim me non soloisse. ntihk. 5. Eae distantibus , i. quorum par tes separatae sunt. n. - CL infra S i,
oblitus vertit: Distant de notis. 6. Quod interrogas... a feriss I i. e. ad eamdem quaestionem pertinet. sed in altera diseiplina , i. e. in L gica traetatur. Nuhk.
187쪽
dam enim, ut scis, moralibus rationalia' immixta sunt. Itaque illam partem rectam et ad mores pertinentem , tractavi: Numquid stultum git ae supervacuum , ultra extremum diem curas transmittere Θ an cadant hona nostra nobiscum, nihilque sit eius, qui nulluη estp an ex eo , quod, quum erit, Sen8uri non gumus, antequam sit , alis quis fructus percipi, aut peti possit 3 Haec omnia ad mores spectant; itaque suo loco posita sunt. At quae a dialecticis contra hanc opinionem dicuntur, Segreganda suorunt; ct ideo seposita sunt. Nune, quia omnia exigis, omnia, quae dicunt, persequar; deinde singulis occurram.
Nisi aliquid praedixero, intelligi non poterunt, quals refellentur. Quid est, quod praedicere vel imp Quaedam
continua esse corpora , ut hominem; quaedam esse Composita , ut naVem, domum, Omnia denique quorum diversae partes junctura in unum coactae sunt: quaedam ex
nationalia. Logiea, dialectita. metam , et e e d. pal. et edit veteri recepi. Antea e recta ad ex ingenio Mureti. mhk.
3. An ex eo , -M , quum erit, sensuri non sumtis , antequam sit,aIlatiis. Cum Gronovio trium mss.leetionem dedi. -An ex eo. . Possis. i. e. an ex fama postuma, quam quum habebimus, sensuri non sumus, qui pe mortui, antequam sit et existat postuma fama, sive antequam mortuis nobis sit superstes , nunc statim aliquis fruetus percipiatur. Gre no . . Quaedam eon intia esse minora . ete. Vides hie subtilem Stoae di. visionem eorporum ad utribralam, Sed
non plene expliea lam. Λltigit post
Θsum It init. Et si res non usquequaque clara sit, quoniam sontes primarii exaruerunt, tamen patet: pri
tribui a Stoleis, quippe qui quum omne id , quod quid efficit, tum actiones ita appellant : deinde omnes res vocarunt corporalia, quae quin vere exstent nemo dubitat quae sensuum praesidio cognoscuntur; 3. omisnia solida. Iureeonsulicis rom. etiam hane doeirinam de corporibus eorum. que partibus recepisse notum est: cs.
Gaiahee ad M. Antonin. VlI. 13, p. 26έ. .ntihk. - Ipsa haee divisio in Pliatarchi praeeeptis eonnubialibus :- Philosophi aiunt eorporum alia ex
distantibus conflare , Ut clavsem et exere itum alia ex compositis , ut domum et navem : alia denique unita et continua esse ut quodque animan
tium. - Eadem in Pomponio Jet . q. xxx , De usurpationibus. L sius.
188쪽
distanti hus, quorum adhue membra separata fiunt, tanquam exercitus, populus, oenatus : illi enim , per quos ista corpora efficiuntur, jure aut onicio cohaerent, natura diducii et singuli sunt. Quid egi, quod etiam nunc praedicere velim p Nullum honum putamus' esse, quod ex rdistantibus constat: uno enim spiritu unum bonum contineri ac regi debet, unum esse unius honi principale. Hoc, fit quando desideraveris, per se prohatur; interimponendum fuit, quia in nos nostra tela Φ mittuntur. . Dicitis, inquit , nullum bonum ex distantibus esse; solaritas autem ista, bonorum virorum secunda opinio β est. Nam quomodo fama non est unius sermo, nec infamia unius mala existimatio; siC nec claritas, uni bono placuisse. Consentire in hoc plures insignes ct M spectabiles viri debent, ut claritas sit. Haec autem ex iudiciis plurium efficitur, id est, distantium : ergo non est honum. Claritas, inquit , laus est a bonis bono reddita; laus ora- qtio ; oratio vox est; aliquid Significans; vox autem , licet bonorum virorum sit, bonum non est. Nec enim, quid-
. Nuniam bonum putamus.Nexi sententiarum eo continetur, quod virtutes, vitia , alia, adeoque bonum in eorporum numero esse, statuebant
2. Uno en ... p rimis. Quae una vi, Iola virtute reguntur , corpora
ait Sext. Emp. adv. Phys. I, eap. a. Unus miritus est principium dirigens : Principale, i. e primarium principium , respeetu utique praetico B. - Sie Pomponius quae sunt eo tinua eorpora his ipsis verbis deficitebat:
quae eontinentur uno spiritu. 3. Quia in nos nostra tela nuttiantur. Sie ex conieci. eorrexi, quum
nos ante nostra intereidisset in a. c. N. A. Quo nostra tela nitatur ed. Muta Lips. et Bi p. ex Mureii ing. Quia inde nostra tela mittuntur ed. Geon. et Ruhh. ex Lipsi leoni et . eontra mentem auetoris. I Ω- grave vertit: Ptiisqtieis est Piaraenaldbia nous tirons nos armes, Ut videatur eamdem ae Rubh. lectionem
. Inquit. Obieetio adversarἰorum
6. D speciabiles. Vulgo et prα- stantes. invitis mss. Sehin. . claritas . inquit. Transit adultam obiectionem. I a
189쪽
quid vir bonus facit, bonum est : nam et plaudit, vi sibilat ; sed nec plausum quisquam, nec sibilum, licet
omnia rius admiretur et laudet , bonum dicit; non m sis quam sternutamentum', aut tussim. Ergo claritas h 'io num non est. Ad summam , dicite nobis, utrum laudantis,
an laudati honum sit λ Si laudantis bonum esse dicitis, tam ridiculam rem tacitis, quam si assi melis meum esse, quod alius bene valeat. Sed laudare dignos, honesta actio est : ita laudantis bonum est, cujus actio est; non nostrum , qui laudamur : atqui hoe quaerebatur. vii Respondebo nune si 'gulis cursim. Primum an sit aliquod cx distantibus bonum, etiam nunc quaeritur ; et pars utraque sentcntias habet. Deinde, claritas non desiderat multa suffragia; potest et unius boni viri judicio osse conix tenta : nam omnes bonos honus unus judicat Τ.- u Quid ergo p inquit, et fama erit unius hominis existimatio, et infamia unius malignus sermo P Gloriam quoque, inquit, latius susum intelligo; consepsum enim multorum exigit. n Diversa horum conditio est, et illius Quare p quia, si de me bene vir bonus sentit, eodem loeo sum, quo, si
. Licet Omnia... laudet. Inu idem ille qui omnia eius boni viri admiratur et lauitat , non tamen diei it,lausum eius aut sibilum bonum esse.
a. Sternutamentum. 21s. a. ste' numentum. Schw.
3. Primum.... habet. Nihil nobis
ubertiis restat ex hisce disputationibus, nec quidquan earum fictremus, nisi Seneea nobis servatus esset. Pa
et tamen , adhuc sub iudiea litem suisse i itaque nee ipse quidquam desinire audet. mhk.έ. Unius boni vitri, quasi in abstraeto cogitati, sapientis , cui non gloriam, sed elaritatem tribuebant, sicut quum non ἔνδοξον, sed εὐκλεο esse dicebant . probante Lipsio en Philone iudaeo super verbis et in Evigilavit Noe. n Riahh. . 5. Nam omnes honos bonus u sitiricas. Schweio. dat nos bonos
bonus iudicat, ex mss. a. c. n. -- Rithhop. explicat vulgalam Mniax tintis : quasi loco omnium. Eamdeit,
sententiam prodidit Aposti Paulus ita Ep. I ad Corinth. II, 15, 36, ubi πιε
i. bon . sensust icia , Omnita iudicare dieitur, a nemine autem, stulto , απαιδευτρο ,
iudieari posse. 6. mmm nempe famoe , Hori ,
190쪽
omnes boni idem sentirent; Omnes enim , si me cognoverint, idem sentient. Par illis idemque judicium est; aequo vero insistitur' ab his, qui di Midere non possunt. Ita pro eo est, ac si omnes idem gentiant, quia aliud sentire non possunt. Ad gloriam aut famam non est satis unius opinio. Illic idem potest unius gententia, quod omnium; quia omnium, si perrogetur una erit : hic diversa dissimilium iudicia gunt, dissimiles affectus; dubia omnia invenias, levia, suspecta. Putas tu posse unam ii omnium esse sententiam p non e8t uniu8 una Φ sententia. Illi placet verum ; veritatis una vis, una iacie8 est : apud hos salsa sunt, quibus assentiuntur. Nunquam autem salsis constantia est; Variantur et dissident. - si Sed laus, is inquit, nihil aliud quam vox est : vox autem bonum non est. n - Quum dicunt, claritatem esse laudem bonorum,
a bonis redditam; jam non ad Vocem reserunt, sed ad sententiam. Licet enim Vir bonus taeeat, sed aliquem judicet dignum laudo esse, laudatus est=. Praeterea, aliud est Mus', aliud laiulatio : haec et vocem exigit : ita- quo nemo dicit laudem funebrem, sed laudationem, cujus officium oratione constat. Quum dicimus aliquem latiri is
dignum, non verba illi benigna hominum, sed judicia
multorum iudieiis constant .... illius
nempe Haritatis , quae iudicium
qui dissidere non possunt. Sie vulgo ex Erasmi maxime ing. Videndum quid lateat sub vetere eriptura, cmve εκ sie ms. a. Vere e. A. Verra ed. R infriseitur infestiar inus Pineiani, promisi ur. A. I dissentire
litur ab his q. d. n. P. I i. aeque viam illam veri boni omnes premunt. n. a. Perrogetur. Supple : vox Curiae quum Consul omnium sententias ordine exquirit . LLPs.
3. Non est unius ti . Nam varἰant, et nemo, Sapiente excepto, sibi ecin stat. Uys.
. Dii se. viro bono) a. e. n. A. Iliis edd. a Mureto. Scia. 5. Lati tus est. Is sellieet, quem vir bonus vel tacita iudieat laude dignum: eve. 6. Aliuae est latis, aliud laudatio. En subtilitatem admodum arbi trariam l Interdum laus et laudatio