장음표시 사용
161쪽
In qua non sum solitum morem secutus , nec putavi l niter illum debere tractari, quum objurgatione Esset quam solatio 3 dignior. Afflicto enim, et magnum vulvus male serenti. paulisper cedendum est : exsatiet se, aut certe primum impctum essundat. Hi, qui sibi ' lugerogumpserunt, protinus Castigentur , et discant, quasdam etiam lacrimarum ineptias esse. , a Solatia exspectas P convicia accipe. Tam molliter tufers mortem filii Θ quid faceres, si amicum perdidisses pDecessit filius incertae spei, parvulus : pusillum temporis periit . Causas doloris conquirimus, et de fortuna etiam iniquo ' queri volumus, quasi non sit justas querendi 3 caugas praebitura . At, mehercules, satis mihi jam videbaris animi habere, etiam adversus 8olida mala ; nedum ad istas umbras malorum, quibus ingemiscunt homines moris causa. Quod damnorum omnium maximum est, si amicum perdidisses, danda opera erat, ut magis gauderes quod habueras, quam moercres quod amiseras. Sed plerique non Computant, quanta 'praeceperint, i quantum 4 gavisi sint. Hoc habet' inter reliqua mali dolor iste inon 8upervacuua tantum, sed ingratus cst. Ergo, quod
. Solutio. Sie a. e. A. Vulgo e-- solatione . quod ex aeholio duelum videtur. ML . a. Hi qui sibi lucere sumserunt. Qui luetui dedita opera indulgent. Larrano : Cerui via se condamne
3 Solatia exspectas i ete. Η e ego incipere ipsam epistolam ad Mamillum vel, ut alii libri, variuiam
opinor, et totam dei neeps ad finem poni. L s. Pusatam temporis periit. In erulige, pertia im. Se . 5. Iniquo. NA. a. ut Prim stem, diserio, et similia, adverbialiter dicuntur. Alii vulgo inique ς sed mi ied. Bip. et Rutili. invius libria. Schw.6. QManta Praeceperint. Vulgo pereeperint h. l. libri omnes ; sed inhapro vulgato Per Via recte princemia dederunt a c. A. unde idem verbum hie restituere non dubitavi. Stain. . Quantum, pro Vulg. qu-ωπιι α dedere a. c. A. cum Pinc. et Pal. a. S. 8. mali dolor iste. Correxata ms. G. eoll. Pine. Et Grut. Dolor iste latebat sub doloris se, quod est In ms. a. Vulgo : Mur res. mois δωI- , ς-d non , ete. Sesum
162쪽
habuisti talem amicum, periit opera Θ tot anni fi , tanta conjunctione vitae, tam familiari studiorum societate, nihil actum est p Cum amico essem amicitiam ' p et quid doles amisisse, si habuisse non prodest p Mihi credo, magna pars ex his, quos amaVimus, licet ipso8 Casus abstulerit, apud nos manet. Nostrum est', quod praeteriit, tempus; snec quidquam est loco tutiore, quam quod fuit. Ingrati adversus praeCepta , 8pe suturi, Sumus; quasi non, quod
futurum est, si modo successerit nobis, cito in praeterita transiturum sit. Anguste fructus rerum determinat, qui tantum praesentibus la tus est : et sutura et praetorii a delectant ; haec, exspectatione; illa, memoria : sed alterumpendet, et non fieri potest; alterum non pol est non fuisse. Quis ergo furor, est, certissimo excidero P Acquies cimus si his, quae iam hausimus; si modo noli perforato β animo hauriebamus, ct transmittento quidquid acceperat. n Innumerabilia M sunt exempla eorum, qui liberos ju- vcnos sine lacrimis extulerint; qui in senatum, aut in aliquod publicum ossicium, a rogo redierint, et statim aliud egerint. Nec immerito : nam, Primum , Buperva
cuum est dolere, si nihil dolendo proficias; deinde, ini- , quum est queri de co, quod uni accidit, omnibus yresiat.
I. Cum amico essera amisitiam peum Stephano Prood. II, e.
tam posui. Riahk. I. Nostrum est.... Dis. Stoleum dogma a. praeceptum erat: ne futur6 turberis, et, μέλλο --ταρασσε M. Antonin. VII, 8. Εpiet. Disa. III, Affine est, δε mi μου εἶ ποιεῖν, ευHemstertius. ad Meian. III, p. 365 sqq. Deinde eum nostro eo x-
venit hoe Virgilii I, ao : uolim meminisse iuvabit. Μ cs Ep. r. n.
3. Princ*tra. Int. ea quae ser γρώmus, ea quibus antea fruiti sumus. . Qtiis erro furor. LAWrove ver
s. Perforato animo. Respieere videtve ad sabulam satis nolam de Danaidibus . quarum dolia pertus a sundis Omnia transmisere hausta. ovid. Heroid. XIV. mhk. 6. Inmumerasiata sunt exempla eorum. Cf. Valer. Max. V, Io. Πωhk.
163쪽
Deinde, desiderii stulta conquestio est, ubi minimum interest inter amissum et desiderantem : eo itaque sequiore animo esse debemus, quod, quos amisimus, Sequimur. Respice celeritatem rapidissimi temporis; cogita brevitatem hujus spatii, per quod citatissimi currimus; observa hunc comitatum generis humani, eodem tendentis, minimis intervallis distinctum, etiam ubi maxima videns tur : quem putas perisse, praemissus est. Quid autem dementius, quam, quum idem tibi iter emetiendum sit, stere cum, qui antecessit Θ Flet aliquis factum, quod non ignoravit futurum p aut, si mortem in homine non cogitavit, sibi imposuit . Flet aliquis factum, quod aiebat non posse non fieri P Quisquis aliquem queritur mortuum esse, queritur hominem fuisse. Omnes eadem conditios devinxit: cui nasci contigit, mori restat. Intervallis distinguimur, exitu aequamur. Hoc, quod inter primum diem et ultimum jacet, varium incertumque est : si molestias aestimas, etiam puero longum ; si velocitatem, etiam seni angustum. Nihil non lubricum et sallax, et omni tempestate mobilius. Iactantur Cuncta, et in contrarium transeunt, jubente sortuna : et in tanta volutatione rerum humanarum nihil cuiquam, nisi mors, certum est. i. Tamen de eo queruntur omnes, in quo uno nemo decipitUP., Sed puer decessiti - Nondum dico, melius ' agicum eo qui vita defungitur : ad eum transeamus qui consenuit; quantulo vincit insantem p Propone temporis profundi vastitatem, et universum complectere; deinde hoc, quod aetatem vocamuS humanam, Compara immensor
i. Sibi immatiis. Semetipsum se- liorem esse eo ilionem eius qui vita talit. desungitur. Bena vertit :a. Metius agi cum eo etc. in . me- live e Mi qtii est sse de M
164쪽
videbis quam exiguum sit, quod optamus, quod exin dimus. Ex hoc quantum lacrimae, quantum sollicitudi
nes occupant γ quantum mors, antequam veniat, optata pquantum valetudo , quantum timor , quantum teneri
aut rudes, aut inutiles anni p dimidium ex hoc edormitur. Adjice labores, luctus, pericula; et intelliges , etiam in longissima vita minimum esse quod vivitur. Sed quis tibi concedet, non melius se habere eum, Cui cito revorti licet, cui ante lassitudinem peractum estiter p Vita nec bonum nec malum est; honi ac mali I cus est. Ita nihil ille perdidit, nisi aleam in damnum
certiorem'. Potuit evadere modestus et prudens; ρο-
tuit sub cura tua in meliora formari : scd quod justius timetur potuit fieri pluribus similis. Aspice Τ illos juvenes, quos ex nobilissimis domibus in arenam luxuria projecit; aspice illos, qui suam alienamque libidinem
exercent, mutuo impudici; quorum nullus sine ebrietate , nullus sine aliquo insigni motio dies exit: plus timeri quam sperari potuisse, manifestum erit. Non d hes itaque causas doloris arcessere nec levia incommoda indignando cumulare. Non hortor, ut nitaris, et
3. Sed -s... re erit iacet. Sc. ad Deum, unde manavit. CL Consolati ad hilare. aa. MM. - Irit. perinde aesi scriptum sciret: quis negabit melius ae habere, et e a. AIeam in Hamritim certiorem. Sie Pine. libri, Erasmus rel. r nisi olerim. In damnum raritas P uia eosdere. Sed sensus est: alea ea tertior est in damnum, 'itae etsi aliquando Venerem exhibeat, plures tamen habere solet subsultantes canea.
3. Avite. . . proiecit. De iis agitu equi, dissipata re familiari, eo redigebanivir , ut gladiatores fierent. CL ad Ep. Lxxxvii , 8 et Lips. Saturnal. I, e. 3. v k. - Et alibi dieium αNostro : in qui se Ioeant ad gladium
ή. Causas doloris arcessere. Nam causas tibi doloris are sis, qui lugeas amissum filium, qui earitus tibi dissolutum virum , quam bene moratum promittebat.
165쪽
surgas : non tam male de te iudico, ut tibi adversus
hoc' totam putem virtutem advocandam. Non est dolor
iste, sed morsus : tu illum dolorem facis. Sine dubio , multum Philosophia profecit, si puerum , nutrici adhuc quam patri notiorem, animo sorti desideras liέ , Quid p mmc ergo duritiam suadeo, et in funere ipso
rigere vultum volo, et animum ne contrahi quidem patior λ Minimel Inhumanitas est ista, non virtus , funera suorum iisdem oculis, quibus ipsos, videre, nec com moveri ad primam samiliarium divulsionem Φ. Pula autem mc vetare; quaedam sunt sui juris : excidunt etiam relinentibus Iacrimar, ct animum profusae levant Τ. Quid ergo est p Permittamus ' illis cadere , non imperemus :fluat quantum' assectus eiecerit, non quantum poscetis imitatio. Nihil vero moerori adiiciamus, nec illum ad
alienum augeamus exemplum. Plus ostentatio doloris exi
gis, quam dolor : quotusquisque sibi tristis est Θ Clarius , quum audiuntur, gemunt '; et, taciti quietiquo dum se
cretum est, quum aliquo8 videre in fletus novos exci-
. Sis a. e. Pal. 2, έ. . Col. I. e. te erigas , tollas animos , ut ait infra. Vulgo umeas. Schin. a. Adoresus hoc. Sie a. e. n. A. non ado. hine. Se . 3. Diovisionem. Sie a. e. R. A. non dioisionem ut et unus Palat. GHν. 4. Θα msurir sui /reris, a. e. n Φ. ubi imperite non insulserant vul
go. Schw.-Int. Sunt libera r -- perio alieno non aguntur: se osten
duni nobismetipsis nolentibus. 5. Animiam profusin leo r. Apud Senecam patrem X Controv. ε: in Ple. rumque omnis δolor per lacrimas e fluit. v Lm .
enim multi sunt, qui aerimas , suta oculis nolentibus, et ieiunt, ut ingentem dolorem simulent; imperant la-
er m s. ut eadant. 7. Fruat quontum. Dedere a. c. c.
ut voluerat Maubiae ; non fluant ut vulgo. Schw.ic Garitis, quum Muriuntur,m,ns. Ut Gelliam sisere ait Martiali, Epige. I , 34 α Amissum non fiet . quum sola est, Gellia patrem : Si quis adest, iussae prosiliunt lacrimae.. Verum autem est, quod subit ei inte. Ille dolet vere , qui sine teste do Ie L is ritiM.
q. Qtium a squos videre. Sie m . o. Viderunt ed. n. Perperam vidcrine vulgo. Schw.
166쪽
tantur. Tunc capiti suo manus' ingerunt; quod potu rant sacere, nullo prohibente, liberius : tunc mortem comprecantur sibi; tunc lectulo devolvuntur. Sine specta- is toro cessat dolor. Sequitur nos, ut in aliis rebus, ita in hac quoque , hoc vitium, ad plurium exempla componi ;nec, quid oporteat, sed quid soleat, aspicere. A natura discedimus : populo nos damus, nullius rei hono auct6ri , et in hac re, sicut in omnibus, inconstantissimo. Videt aliquem sortem in luctu suo: impium vocat, et eneriis tum : videt aliquem collabentem ', et corpori nisu sum ; flaminatum ait, et enervem. Omnia itaque nil rationem 13
v Stultius vero nihil est, quam famam captare tristitiae, ct lacrimas approbare ; quas iudico sapienti viro alias permissas cadere, alias vi sua latas. Dicam quid intersit. Quum primus nos nuntius acerbi funeris perculit; quum
tenemus corpus e Complexu nostro in ignem transiturum:
lacrimas naturalis necessitas exprimit : et spiritus , ictu doloris impulsus , quemadmodum totum Corpus quatit, ita oculos , quibus adiacentem humorem perpremit et expellit. Hae lacrimae per elisionem cadunt nolentibus 18 nobis. Aliae sunt, quibus exitum damus, quum memoria eorum , quos amisimus, retractatur; et inest quiddam dulce tristitiae quum occurrunt sermones eorum iucundi, conversatio hilaris, officiosa pictas : tunc oculi,
Velut in gaudio, relaxantur. His ' indulgemus; illis vin-
quaedam sere voluptas : Expletur la- erimis egeriturque dolor. . G. His.... Nincimur. His indulge-
167쪽
cimur. Non est itaque, quod lacrimas propter circui stantem assidentemque aut contineas', aut exprimas : eo cessant, nec stuunt unquam tam turpiter, quam 9 finguntur. tant sua sponte; ire autem possunt placidis atque compositis. Saepe, galva sapientis auctoritate, nuxerunt; tanto temperamento, ut illis nec humanitas , nec dignitas deesset. Licet, inquam, naturae obsequi, gravitate servata. Vidi ego in funere suorum verendos, in quorum ore vinor eminebat, remota omni Iugentium
scena β. Nihi I erat, nisi quod veris dabatur affectibus. At aliquis et dolendi decor : hic sapienti servandus est; et, quemadmodum in caeteris rebus , ita et in lacrimisso aliquid sat est. Imprudentium, ut gaudia, sic dolores eAundavere. AEquo animo excipe necessaria. Quid incredibile , quid novum evenit P quam multis ' quum maximelanus locaturi quam multis vitalia emuntur Τl quam multi post luctum tuum lugent in Quoties cogitaveris puerum fuisse, cogita et homimus , quas memoria dilectorum elicit : nobis non invitis fluunt : illi, autem vincimur , quas primus nuntius Merbi funeris expressit: non penes nos est illas eohibere. r. Circumstantem assidensemque. Se nostri, pro vulg. eircumstunus assidentesque. Se . a. . sit contineas , aut exprimas. Seu te siere pudeat, seu dolorem ostentare cupias. 3. Nee vin .. in Muri omnium tarpissimae habendae sunt laerimae , quae fietae sunti Πωhk. mmaniaris. Inti sensus illos humanos quos natura omnium mel i ibus impressit, rat in suriere nostro
S. Ggensium scena, i apparatu et speete , nullo sueo adhibito. Hine
eena et pompα coniunguntur .. Q.
6. Quam multis.... Dcatur. Iline Ruhh. glossematis loeo habet et uocis includit: agnos eunt tamen libri omnes Quam multis ς-- moxime i. e. hoe ipso momento Ibratis Meratur , esserendum nempe , et urendum a libitinae; ia. sitiam mistis intratia emun-
Lur , quod Gronovius exsteat satis eontorte de aegrotis, qui a mediet, curantur, ae confert Consol. ad Mare. e. aa , I: α Adlica ineendia, rel. mnetn,dors ad Poeti Min. Lat. Vol. III, p. 3i r t.' emuntur probat, a quis
168쪽
nem; cui nihil certi promittitur quem fortuna non utique perducit ad senectutem ; unde visum est, dimittit. Caeterum frequenter de illo loquere, et memoriam, ejus,
quantum potes, celebra; quae ad te saepius revertetur, si erit sine acerbitate ventura. Nemo enim libenter tristi conversatur, nedum tristitiae. Si quO8 sermones eius, si quos quamvis pamuli iocos cum Voluptate audieras, saepius repete : potuisse illum implere spes tuas, quas paterna mente Conceperas, audacter affirma. Oblivisci quidem suorum, ac memoriam cum corporibus esserre ;et effusissime flere, meminime parcissime ; inhumani animi est. Sic aves, sic serae suos diligunt istus; quarum concitatus est amor , et paene rabidus, sed cum amissis totus exstinguitur. Hoc prudentem virum non decet: meminisse perseveret , lugere desinat. , Illud nullo modo probo, quod ait Metrodorus, a essen aliquam cognatam tristitiae Voluptatem; hane esse min, tandam, in eiusmodi tempore. . Ipsa Μetrodori verba 'subscripsi. -προδωρου stetit Oi- πρὸς πιν αδεχ ά.
emunt praestantes haud multum abludunt. R A. - Ruhhopsum probat Seb . aspirantibus edd. aute Mur. ei ms. o. et Pal. I. 3, έ. Quam
miatiis vitalia emuntur, 1. e. lorus 1.
lectus seralis et scinebria , quibus eadavera esserantur. Hi alia rariore hoe significatu oeeurril etiam ap. Petro . c. 77 ubi verba sunt: ae Interim, Silehe, proser vitalia, in quibus volo me esserri. . Paene idem valent prae-eedentia : quam multis giatim moxia me funus Deaως. t. Proemuitur, a. c. n. A. non Prinmittatiari Schw.
Consol. ad Appollonium: ae tammodum aliquod est delanetis, si pia memoria eos colamus. Nemo enim bonus gemitu dignus est, sed hymnia et laudibus; neque luctu, sed ree r-datione laudabili. . Lipsius e Graeco
3. Meminisse perseoeret. Taestus simile : α Feininis lugere honestum est, viris meminisse. πέ. mne esse e tandram. Si e seri psi eum Pal. I, 3. , ut voluera Pine. Pro esse perperam habenta. e. n. A. quod in i sam mutavit M. Sehin.
ba prorsus desunt editis ante Gono-vium, desunt etiam nostro ms. c.
169쪽
Eοτω-τα fit ' συγγενὴςJ Umisi, φν -ππτεον χατὰ τούτουα3 Qv xx s. De quibus non dubito quid sis sensurus. Quid enim turpius', quam captare in ipso luctu voluptatem , imo per luctum; et inter lacrimas quoque, quod juvet,
' neperta quidem in mistis suis profitentur Erasi a. Lips. et Gruti sed ita depravata , ut nihil inde extricari potueri .Gruterus tamen postrema verbaliaee sero suisse ait, WδOvri
nique in ed. Gron. et seqq. Graee exhibebantur in hune modum scripta;
quam inficetam seripturam unde hausisset Gronovius diu inquirens , tandem ex ed. Th. De Iuges eognovi, ex Daleeampii ingenio fuisse protu
sam. Nos nostrum ms. a. seeuli su
mus , qui ea ipsa verba , quae exhibuimus , satis perspicue perseri' dedit , exeeptis duobus aυetor συγγεν ς, quae, tuum ibἱ deessent, nos ex Senecae latinis supplevimus. Metrodori φλ
ιndolis filio alloquitur , haud multo
ante memoraverat Noster, XCVIII.
Ilod dissimulare non debeo, mea aliquatenus de coniectura iacium, quod post notam numeralem ά, adseripsi, qua Dis c. rtim ad Sororem liber rimus significaretur. At, nolam quidem aliquam numeralem a Seneea hie adieetam suisse , intelligi par erat ex genitivo Emmo bisv ,roll. x vir, ubi simillima rationa,eribitur 'istolarum ad Attiatim B. I. u nam autem fuisset ille numerus , hariolatus eram ex eo , quod pro Euloo Auri in eod. nostro ΕΠΙΣΤΟΛαΩΝ ,eribitur, tibi litteram αalieno loeci intersertam eoniellaveram. Sed, sumpto hoe ipso, intelligo sie polius a me seribi debuisse. Ε--οὶων --την , i. e. DAsto rum titim Primo, ad Sororem. - Κυννοναλ legitimum est graeeum verbum, quod latino captore et συμ- ari tinfra Seneca expressit. S. Loeum hune pro conclamato habuerat Rutiliopsus , qui lectionem grae
eam a -Gron. Prolatam secutus erat.
Omnes, inquit, sere eodd. vel laeu nam h. l. . ut in meris fit, b uere ,
vel tam corrupte et obscure praestiterunt verba graeea, ut viri doctissImi, Sylburn Gruto. al. se inde expedire non possenti Dubito an sincera Metrodori verba teneamus. Quae enim ex iis argumentatur Seneca , cogunt nos tolligere, et luetus et lacrima rum meminisse in ἰis Metrodorum. Quorum tamen in codd. neque vola, neque vestigium.
i. Quid enim turpius. Nis; sallor,
nam quum verba Metrodori sineeranon habere videamur , nee eerto definire possumas Senem non satis iustus in Metrodorum fuerit, quippe quem non diversam sententiam ab eat rotulisse putem , quam noster S 18 ipse attulit: in et inest quiddam duleo tristitiae is , ele. Sed hae sectae consuerant sie in se invicem invehi, ut qua
que oceasione data vel levissima ab terentur. Ita una , voluptatis propr. selieitatis, mentio Gnidem iram eoncitare Stoicis rigidis solebat.
quam et nostra memoria selieitatis a. Εudaemonia mi, quem vocant, men
tionem interdum iusto rigidioribus Critiete philosophiae asseelis iisdem que virtutis propugnatoribus sortissimis exeitare memini. Lωhk.
170쪽
quaerere Θ Hi sunt' qui nobis objiciunt nimium rigorem, et insimant praecepta nostra duritia, quod dicamus d
Iolem aut admittendum in animum non se, aut cito expellendum. Utrum tandem est aut incredibilius, aut inhumanius, non sentire ami88O amico dolorem, an vo
luptatem in ipso dolorc aucupari Θ Nos quod praecipimus, γέ
honestum est: quum aliquid lacrimarum allectus effuderit, et , ut ita dicam , despumaverit, non esse tradendum
animum dolori. Quid tu dicis P miscendam ipsi dolori
voluptatem l Sic consolamur crustulo pueros, Sie insam itum notum in sum lacte compescimus. Ne illo quidemtcmpore , quo filius ardet, aut amicus exspirat, cesSaro pateris voluptatem, sed ipsum vis titillare moerorem. Utruiti honestius dolor ab animo gubmovetur, an volu
ptas ad dolorem quoquc admittitur Θ admittitur, dico P e ρωtιυ , et quidem ex ipsol κ Est aliqua, quit, voluptas, cognata tristitiae s llud nobis licetvi re; vobis qui
dem non licet. Unum bonum nostis, Voluptatem; unum malum , dolorum. Quae potest inter bonum et malum osse cognatio p Sed puta esse nunc potissimum cruitur in P et ipsum dolorem scrutamur, an aliquid habeat iucundum circa se et voluptarium P Quaedam remedia, aliis partibus at, corporis Salutaria, velut foeda et indecora adhiberi aliis nequeunt ; et, quod aliubi prodesset sine damno verecundiae , id sit inhonestum loco vulneris. Non te pudet luctum voluptate sanare Θ Severius ista plaga curanda est.
r. Hi sunt, ete. CL de Constant. Sap. cap. 3 , t not. mhk. a. Vid tas eo nata Iris uire. Staisi us: a Tune flere, et scindere vestes, Fataque, et iniustos rabidis pulsare querelis Coelicolas, solamen erat. MVide Ari,iotelem I Rhetor. t. 1 . L. 3. Nunc potissimiam eruitur. In l.
nuin tempus est opportunum hanc voluptatis eum maerore tognationem
eruere , quum tibi filius aut amietis exspirati Num deeet ad illam tune eonfugere , et in dolorem inquirere an habeat voluptatem eiica se p