M. Antonii Mureti Variarum lectionum libri 15. Ad Hippolytum Estensem, cardinalem, ac principem illustrissimum

21쪽

Eclonium. Concili Murae. Diuinacul I. Tres loci eme nati apsui SVetonium in Vitellio. Cap. 13.

Re lituit Ciceronis loι i duo, in quibus librarii duorum veterum Io i in iu

uesci aliquoi ὲ paenuli Plautina emendati, illustrati.

Vnde sumpserit Horatius, quod Amorem tu Chia viis

LIBER X I i.

hvidi titi loci ahqrect e libro primo Seneca Debenes s. Dii deni Senecae licus il raius.

Cap. r. Cap. a Alius eiu dem riptoris locus cmendatus. p. 3. Vetus qi da consuetis losatisfaciendi que,quibus male precati erant.Cap. I in tarium quid Gocant Seneca Cap. F. De nati reali quadam stri metus tonitinctione. Cap. 6

Depi ii iustitim diei emendati S c lici dis .

Cap. 7.

22쪽

De Arimas is,cur dissi sint rem tam eossim habere: item te opto

LIBERX I I L

Niridii rationes quaedam quibus contendebat natura inese in vo sustin si licundi. mae J mi Virinii lotiu re siexto Aenodos illa huius. Cap. a

i ii is hominibus erimi obiecit. et diam de Pipi adire atrum a Theophra id, mi aias nila relatum videri. Ci'. 13. Cur maior in no; muris ciuitatibus, quani in aliis, existere sortium Cirorum cndita solist, ex Hinocrate explicami in Cap. I .

23쪽

rianum. tum poenae citiussam mitiaris rario aliter, quam a Gellio, ex plicata. Cap. ao.

LIBER X I.

P. O grauisnam in scriptorum loci, quorum in viroque eadem maculata erat, emendati. Cap. I. Illi rati loci duo ex senode. Cap. a. Emendari lici aliquot e terrio litra Ciceronis De t ficiis. C. . 3. Pliiij locus ementurus. Cap. q. pluiti lici aliquot illustrari. Cap. 1. Dubilatum de ijs qua tradit Gellius super mi musicorum cant uim inmarbis quibussam satiand s. Cap. 6.9 id si ficet vox περπερευε . Gip. 7. ioci aliquot eae epistolis ad Atticism emendati. Cap. S. E libro linio eur1:ndem Epistolarum emendata alin Cap. s. Item alia ex eadem libro. Cap. Io. E l bro quinto eari uidem emendata qisaedam. Cop. II. Duradatus locus h siecunda piaticorum Ari Me s. Cap. I a. sint versus D ιηφοι. Declaratum epiyramina Graecum. Item ali quot quae bones ludicra, quae apud Gellium proponi tur, dili bitae.. Cap. 13.

Enim latus locas e siepsium pol ticorum Aristotelis. Cap. I . Himrraeae muteris de Dion siο yranno somnii in eodem prope modo Graisce a Timesia, qto Latine a Valerio relatum. Cap. IS. D Plam ct tu Euripide notata qres iam non salis ex arte acta. Op ro. Driobjuni Plautinum e Rudenti re litutum. Cap. 17. in qui civiuntur in bello, ignaui propterea habendi set. Issi ira Plauti e Captiuis licus. Cap. IS. Nihili esezerbum excolubrandi, quod quidam pira plitudo obtrud re conatus est. Cap. I'. 'Mimn Ciceronis errati in in quinto De Inibus. Cap. zo.

24쪽

LIBER XV. Sema babim cum Daris Bernardo de pilii a pomi tamqH fCPer

Conatus emendandi locum liuendam cui pessimὶ abisariis accepti

Cap. a.

Emendata quaedam apud Tacitum in mita Iubj Agricolae. Cap. 3. Qiud fit apud Ciceronem amor amicitiae: cur idem in agilis amoris mentione, dixerit, more Graeciae. Cap. q. Vetus qiudum Aemilij Probi reprehense 4 in eruditum etinim qui Aemilitum defendere voluit, cust firmata. Cap. S. De Chaldaeis Ciceronis locum e Theophrasto coni uni vi viri. Cap. 6. De bonore qui O mpionicis es interdam imperatoribus re praeclare glahabebat: ir. Emendatus Aemilij Probi locus. Cap. 7. Sinere luta quadam e biso sexto Epistolarum ad Atticum. Cap. 8. enduta multa e bἱro tertio De Ocys. Cap .st. Xenophontis loci duo emendati. Cap. Io. ueton, in Galba unus, ct alter in Otthone emendum se aufratus h-

ό. Cap. II.

Aristotelis e primo Politicorim, Hippocratis e libro περὶ τροφης emen dati, strati loci. CV, Ia. eudaei e Trinummo Plautina loci duo. Cap. I 3. Notata quadam apud Liuium, in quibat ipse bi pugnare Uderipo I.

Cur cidentur Asi nutricitas dici forum . undarim quidum Varronis locus. Cap. I s. Emendati complures variorum scriptorum loci in quibus a librarib eodeni modet peccatum erat. Cap. I 6. Re te scriptum a Donato, his verbis, Hoc age ,si iii invitensio nem imperari. Cap. I7.

Confirmauum quod de Aristotele, Hippodamo in superioribus fir timitis aduersius fri ni defensi em eius qui quod ipsemet ignorauit, alus

pro certo se explorato obtrudere voluit. Cap. I 8. D litterum Cocibus in moralem desinentibus antiquitus interdum arabs litam. Et rius rei proposita aliquot exempla. Cap. Ist. Essentiae nomen a Cicerone ηρuatum esse. Emendatius Senecae ex epistolis locus. Cap. 2ο.

25쪽

c L. v.

M. ANTONIO

s. D.

SE Ri V s ad te redeunt Variae tu Vir esarissime, non

tam mea meorumque culpa, quam temporum & loncorum. Turbae quae exortae sint, Vides, aduersae rebus no

siris: & locorum inter nos id interuallum est,ut& libros tuos tarde prorsus acceperim; & tu, ut opinor, epistolas meas, siquia cubnit in quo considio te opus esset. Sicut prosecto euenit. Nam libri bona imo maxima parte iam confecta, non tamen confidentiae meae fuit ad calcem pergere,& lucem illi dare: nisi explorata voluntate tua de noua, ut loquimur, Praefatione . quam non ignoras, selleniri eorum qui hodie scributit ritu, addi solere. Ancum eam iron haberem, & vererer ne ex ectando longius ficret: vide quid mihi sumpserim, eruditissime Mu- rete, te ut spero non inuito. Librum tuum absolui, edidi: nec id solum, scd cpistolam hanc praescripsi, qua& cxcusarem factum si chror aut peccatum in co est & pronam pium paratumque me ostenderem ad ea omnia quae de inceps pariet faecundissimum ingenium tuum, α inter elegantissima saeculi nostri. Vale, & nos ama. Aniver piae, postridie Kalend. Mari. CID ID Lxxx.

26쪽

R E c i a Maiestatis priuilegio cautum est, nequis . -ntoni' a rati s triarum te tiano libros x v. sc. citra Christophori Plantini Architypographi Regii voluntatem, a die prioris editionis abiblutae ad decem annos, imprimat, vel alibi imprestas importet,distrahat venalesve habeat per omnes eius ditionis fines, sub poena confistationis,&graui mulina: ut latius patet in litteris datis Bruxellae

paenultima Nouembris Anno M. D. LXX ii II.

Signat. I. de Witte.

28쪽

M. ANTONII MURETI

AD HIPPOLYTUM EST ENSEM

s. R. E. CARDINALEM

VARIARUM LECTIONUM

LIBER PRIMvs Tres Isocrates. sit παροεισ1ς ad Temoniacum, indicatum. C A P. I . LEGANs in primis, & cum sali berrimis referta praeceptis, tum Omnibus condita dicendi festiuitatibus oratio , quae Patraenesis ad Dentonicum inscribitur, non eius scalptoris est,cuius vulgo putatur. nam cum ab Isecrate illo qui Socratis & Platonis aequalis fuit, cuius i. domus ossicina eloquentiae habitaest,fluxisse, eiusque ingenio elaborata es le credatur, id secus est: quodque etiam in aliis contigisse scimus: errorem hic obiecit honesinibus nominum similitudo, tres enim facundi ac diserti filere homines , quibus omnibus idem I cratis nomen fuit. Vnus is, quem modo diximus: quia Socrate comendatur in Phaedro; quemque Cicero, dissentiente Bruto, tantoperὸ laudabat. alter, huius discipulus: cuius apud Suidam mentio est. neutrius autem horum est ea , de qua loquimur,

oratio: sed tertii cuiusdam Isecratis , qui Ciceronis teporibus si uit. Id ita esse, didici ex Dionysio H luamas , qui in aureolo libello De arte rhetorica, A ' . quei

29쪽

M. ANTONII MURE Trquendam ex ea citans locum,lii ratem ipsus auctorem,suum,& Echecratis, ad que scribit, sodalem vocat. cius verba sunt: I κρα- μὲν ο σὸς εταυρας ψ ἔ

men, qui si επικτὸς ορ csse, exponens, Is ratem Apolloniaten eius,de quo agimus,libelli auctorem facit. at is veteris illius Isecratis auditor fuit: ut apud Suidam est. Hermogenes autem aperth eunden; Isb- cratem huius paraenes νῖ,& ceterarum orationum,

de quibus nulla dubitatio est, quin sint eius qui cum Socrate & Platone vixit. sed magis me ea, quae suprλrecitaui, verba Dionysj mouent.. 4 Vithridatem cur Dionysum Trassiani honoris

caussa vocarent. I strat' locus ex oratione pro Flacco . Eius qui Plutarchi Q χα-κὰ in- ierpretatu , notatim error. C A P. I I.

M. Tvlvius in oratione pro L. Flacco estiri percenseret eas laudes quas Tralliani in Mithrid tem, regem populo R. infestissimum, congesserant, ita scribit: ithridatem deum, istum patrem , istum conseruatorem Asiae, istum Dionysum, Bacchum, Lia erum nominabant. atq. hoc Petrus Victorius iam

30쪽

miit dictum esse ad Demosthenis imitatione, cuius

illa sunt ex oratione de corona: οἰών οε ααλαὶ, ἐ-Θηραῖοι φίλον, ἀεργοον, σωτio τὸν λιππον ηγῖνο - πάντ-G αυτοῖς . protulit etiam locum ex Athenaeo , ouo confirmatur, Mithridatem

vivum ac videntem, diuinis assectium honoribus.sed cur Liberi patris potius, quam cuiusquam alii dei nomine honestaretur ille rex, quando Deo sibi notiliquere subobscure indicauit Victorius, ego aio reconstitui. Duae autem eius appellationis cauil a Plutarcho libro primo αμ απια ν afferuntur. una, quὁd Mithridates praemium proposuerit, qui plurimum

edisset, quiq; plurimum bibisset: ipse 1; in utroque

certamine palmam tulerit: utpote qui omnes artatis suae homines bibendo stiperaret. ob id igitur Di nysum vocatum. sed eam caussam Plutarchus ipse, ut inanem,commenticiamq; , & minus idoneam reprob t . ac plane, si haec vera esset, videri poterant Tralliani, cum Mithridatem Dionysiam salutarent, non tam ei honorem tribuere, qua in contumeliam facere : quasi ebriosum eum & helluonem ac gurgiatem vocarent. quare hqc altera caussa putanda est verior. bis eum fulmine appetitum fuisse: ita ut innocuus incolumisq; remanserit. nam cum adhuc infantulus in cunis va ret, collapsilio subneia,fascias,qui bus inuolutus erat, exussit, neque tamen ipsum lae sit. vestigium modb quodda ignis in fronte relictum est: quod facile occultaret coma. rursus cum iam vir esset, ita propinquum ei dormienti cecidit, ut tela in pharetram, quae haud procul a lecto pendebat, condita conflagrauerint . ipse tum quoque intactus. iis expositis, addit Plutarch. Oιμεν Λ ντεις