M. Antonii Mureti Variarum lectionum libri 15. Ad Hippolytum Estensem, cardinalem, ac principem illustrissimum

발행: 1580년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ιοι viri τοῦ παθους προ ἴt cori id est, iginar vates quidem pronuntiarunt, plurimum ipsum sagittariis, delevi armatura esse valiturum. vulgus autem ei Di .

nysio nomen fecit, ab illis fulminum iactibus: quod ei simile quiddam, atque Dionysb. contigisset. Hanc postremam rariem quidam, qui librum illum Plutarchi Latinum mere mi luit, ita reddidit. Quam ob

caussam vates plurimum sagittariorum manu,levis'. armatiirae copiis praestiturum praedixerant. Quanquam non desunt, qui Bacchi nomen a morbo sid ratis ac de caelo tactis familiare datum illi existimentiquae interpretatio ita est ab irda & aliena, ut valde mirer, quid tum illi homini in mentem venerit. Locus quidam Ciceronis in Verrem vindicatus a. - . praua aliorum correctione . Plini' alto de claratus. CAP. III.

V T v NTun interdum Latini scriptores Graecis quibus latri vocibus, easq; Latinis tamen litteris no tant: quod qui non anima literiunt, facile in errorem incidunt: praecipuὶ cum eae voces eiusmodi sunt, tetiam Romanae videri queant. id quod accidit homini in primis erudito explicanti orationes Cicer nis in Verrem. Nam cum Cicero impurum illum hominem aestate summa,quo tempore ceteri praetores obire prouinciam, & concursare consueuerant,

totum se ad nequitiam & ad libidinem cotulisse diceret, & tabernacula carbaseis intenta velis in litto- collocari iussisse , ubi totos dies cum impudicis mulieribus perpotaret: haud ita multis interiectis verbis, ita postea locutus est: isto amem tempρω re.

32쪽

se, tametsi ea est hominis impudentia

ipse tamen, ta,m vir eset Θracusis, etes rem elim parum poterat animo soluto ac tibero tot in a Za dies secum habere . quorum verborum ille, quisquis est, sensum non videre se dixit: nisi pro, in aes a legatur, ialecto. neque intellexit, Ciceronem quod antea Romano more littus dixerat, id postea actam voce G ca ut videlicet in Sicilia loquerentur,nominasse. notum est autem, Siculos eo quondam sermone usi, qui e Graecis . Latinisque vocibas permistiis esset.

Rctam verb solitos eos dicere proli tiore, etia Virgilius indicio est, qui illud ipsum lixtus eo nomine vo- uiri At procul in sola cretae Troades acta

missum ne si ebant.

Ita igitur actam uterque, ut Terentius, &Ciceroisse urbera Atheniensium, Astu. Sed & S. Ambr Hiis eadem voce usus est libro quinto Hexameron: inquit, non in acti, nec in littoribus , in

gilantici maris pro sendo fruntur videri- , Neque dissimili modo C. Plinius libro v i a. naturalis Diastoria: probata pro pecudibus dixit. eius verba sunt: In eadem Astiea familias quasdam est ascinantium i 'nui ct Nymphodorus tradunt: quarum laudi

rione intereant probata , arescant arbores, emoriantur

infantes. non enim quae familue illae probassent, interire assi imauit, sed ut dixi, τὰ 1 oratij secus ex Euripide expressus. CAp i ii 1. Qvo o Horatius lib. primo epistolarumperet ganter scripsit, esse verba de voces ouasdam, quibus animi morbos lenire ac mitigare fa esset, respexisse

ipsum arbitror ad locum quedam Euripidis ex Hip-

33쪽

polyto coronato, ubi nutrix Phaedram insano priui gni amore incessam alloquens admoneteam, Ut mo bum illum suum fortiter serat: cile enim cantus Scsermones quosdam, inquibiis insit vis ad eum murucendum ac molliendum. Versus Euripidis hi sunt:

Horatii autem hi: ruet auaritia, miseroque cupidinepeIriur Sunt verba, voces,quibus hunc lenire riuinem P s, magnam morbi deponere partem. non tamen uterque idem intellexit. nam illa de ma-- gicis carminibus : hic de sermonibus philosephicis loqui iuria quibus vera omnium morborum animi retenda meciicinae . quanquana si quis Euripidem quoq. ideisi h --ά significare voluisse censeat, libente me sectum ipsius iententiae ascripserim. Gaudet enim poetaille eiusmodi sententiis, lucen que a populari consuetudine discedant,&pnitos phicum tamen intra se aliquid occultent. nam quod in versibus Horatij lego, miseroq. cupidine, non, ut in plerisque libris legitur , mi BQq. cupidine, iri eo veteres libros auctores habeo, ac praeterea, esse id ex Horath siletudine, nullo negotio probare positam. ita enim alibi: bona pars hominum decepta cupid ne se , inquit. & in Odis: Nec leues simnos timor, aut cupido Sordidiu aufert:

't dubitari planE no possit, quin ea vera talptura sit. Eiusdem

34쪽

eiusdem Horatj secus ex Ucrate prope conuerses.

C A P. V.

VENiet mihi in mentem quorundam eiusdein et versumn e sermonibus, quibus exponit, Pueprimis tenmotibus vita hominum fuerit,agrestis vi delicet, & ferina: viq. post,rationis&oracionis beneficio , ad ciuiliorem vivendi modum, & humana natiane mauis consentanaim venerint: qui quidem verius tantam habent cum Is race a quadam eiul-dem rei narratione similitudinem & conuenientiam, ut eam poeta non modo imitatus, sed proph interpretatus esse videatur. qua de re ut cuiuis utriusque linguae intelligenti existimare liceat, utriusque verba sub ciam . His igitur versibus eam Latinus vates iententiam est executus: 'Cum prorepsirunt primis animalia terris,

A tum 2 turpe pecus, glande ais cubilia propter. Vnguibus o pugnis, dei, Diibus, atque i aporia Pugnabant armis, qua post bricauerat xsei:

Donec verba, quibus voces sensus re notarent, Nomin que inuenere. dehinc abystere besto, Oppida coeperunt munire ponere leges. Iocrates autem ita Nicoclem loquentem facit:

quae sequuntur. Ciceronis locus ex orationepro F.quin 7 pulchina Paulo Manutis eorre lus. CAP. VI.. V o D si secere nolit, atque inhibuerit Husimodi rationibus istum ad fas conditiones perducere: si e nihil 'Gari, quid agere relis, iudicis de dere. Ita le-

35쪽

s M. ANTONII MUR ET Iguntur Ciceronis verba haec ex oratione pro P . Quinctio in omnibus impressis libris, praeterquam

in Manutianis. quaecum corruptaesse constaret,suerunt, qui pro, inhibuerit, reponerent, in Zituerit. At Iraeclare,ut selet, laniatius: de quo viro meritb dii

itari potest, plus ne ipse Ciceroni, an ipsi Cicero debeat Nam &ipse tractassis assidue Ciceronis scriptis eam assecutus est eloquentiae laudem,qua vincit omnes: & cum ad ingenium, quo excellit, addidistet eam diligentiam, eamque laborum perpessionem ac tolerantiam, qua vires, ipsis que a leb valetudinem suam, magno nostro omnium, quotquot eum, quia plane noui mus, plurimi etiam facimus, dolore prostrauit ; incredibile est, quot ab errorum millibus eos libros felicissime vindicarit. at aetas nostra mirificam qu*ndam extulit vim hominum improborum, qui magnam laudem in obtrectatione positam putant,n . quicquam cupidius faciunt, quam ut quicquid possunt, quacunque ratione possunt,ex aliena ooria

deterant, credunto. ita sedemtim emersuros, si eos qui extant, depresserint. quam rationem grassandi ad famam nemo unquam sapiens approbauit. sed me amoris quidam aestus ab eo, de quo dicere coeperam, abduxit. omnino autem, cum de Paulo Manutio loquendum est, moderari Orationi meae neque Volo,neq. possum, neque debeo. alij complures rationem inire poterunt, quot ipsi locos in Cicerone correxerint: illi aut uni, aut cum paucissimis, licer di re,

Pauperis esse numerare pe M.

in illius igitur libris tandem enim ad propositum me

fera tamen is,de quo agebi cus ita legitur: Quod si facere nolit atque imbiberit eius odi rationibus illum

fini conditiones perducere ut dixi.

36쪽

ymbiberit enim ess ,hoc sibi plane proposuerit hoc ita

in mente ac cogitatione sua defixerit, ut euelli non queat. estatue ita scriptum omnibus litteris, in longe plurimis vetustis codicibus. sed in lentia locutionis fefellerat alios,quae Manutium non fugit. in minerat enim ita lociitum Lucretium lib. III.

petere a populo I ces,sau. q.secures& libro sexto, non quod violari summi deum vis V sit, ut ex ira poeno petere imbibat acres. ut ergo a Lucretio dictum imbibat petere, sic abs . Tullio, qui eum poetam studiosissimE legerat, imbiberis perducere. Vses eodem modo & Liuius libro secundo annalium: Neque memor eius, quodisi .rio status imbiberat, reconciliandi animos plebis . . Epitheton, quo Corinthum ornauit Horatius, e ti si caro expressum videri.

Bi MAREM Corinthum cum diceret Horatius, non dubito quin exprimere voluerit Graeca vocem est autem ea vox non admoduin De quens, proba tamen & antiqua: vsasque ea est Xenophon, cum urbis Atheniensis commoditates celebraret, doceretque, eam opportuno admodum loco sitam ad importanda & exportanda quae opus foret. ita enim loquitur: - - ου ὐαγγ

sim est, quoniam in scholiis Horatianis,quae abhinc annos quatuor, ad Io. Auansentum V. C . qui tum Romae Gallorum regis legatus erat,miseram,chm c inrarum urbium epithe unde sampta essent, indi-

37쪽

ro M. ANTONII MURE Ticasseni: nescio quo modo contigit, ut hoc,quod iam-n E decuerat , praeterimitteretur.

Horati' locus quiniustis in libris corrupte lesttur,explicatus. C A P. V III.

V t R s v s hi sitiit E secundo odariun Horati ruiuet extento Procul in aevo,

bim in fratres animi paterni. istum a Pt penna metuente silui restes. prorum qui proxim) vltimum antecedit,ita in multitis libris legitur: IIum aget penna haud metuente flui.

constat autem ita correctum esse ab aliquo, qui sententiam quidem videret, sed vim verborum non satis perspiceret:putarEtque ita melius aeternitatem famae significatum iri,si particula illa negandi vim habens adderetur. alioqui sere, ut parum firmitatis inesta ea in fani cuius penine lutionem metuere diceretur. firmitas enim fiduciam,infirmitas metum parit. at illa,quisquis fuit, inani & Diuolo argumento delusus est. nam, quia quae metuimus, refugimus, longissimeque nos ab iis aoducimus, factum t H ratius pennam metuentem selui dixerit eam, quae

semper longissimE ab omni solutione abfuturaesset. est autem lamite illud Virgith,

rEctos Oceani metuentes aequore tingi. nam ut metuentes tingi dixit is, quae nunquam tin gerentur:ita hic pennam menientem solvi,quae nunquam selueretur: Hoc eo libentius ani otii, qubdut sta multa ta hoc quoque mendum in eos libros, quibus addita sunt mea scholia,Operarum neglige tia, me absente atquo inscio, irrepse . c ten-

38쪽

VAR. LECT. LIB. ir

ententia quadam Terentiana ab oeschylo etiam prolata os foditur: θ', qui eandem continet. Graci incerti scriptoris versolus indicatur.

CAP. IX.

Q v o D apud Terentium adolescens amore seu cius dixit, Facile omnes cum palemus, re laconsilia ae otia damm . eius non dissimile quiddam Prometheum dicentem fecerat Aschylus. cum enim miseriam illum & aena . innosiim deum nymphae Oceanitides reprehende irent, quod neccasset: ita eum respondentem induxit: facile esse iis qui malis soluti sunt, admonere ac corripere eos qui aduersis rebus premuntur. Versus

Atachyli, si quis eos requirit, hi sitiit: .

Πράπονται. id est, Haud di cile est, pars nusta quem attingit mali, onere eos, ac corripere, qui mi eriis

I gentur.

tale igitur aliquid eo loco dixerat & Menander. sed α hunc versum alicubi legere memini:

Equitandi verbum quod Euro tribuit mratim, S ripidem quoque eodem modo locutum esse. C A P. V: Avo A: s P metaphora usus videtur Hora fus, cum Euro vento equitandi verbum tribuit. Do tus est enim ille versiculus, Per Siculis equitauit undo. neque unquam id, ut opinor, sine veterum exemplo

ausus esset. sed meminerat, Euripidem quom eodem modo

39쪽

inodolo tum esse de Zephyro. itaque serit mors suo, ut, sequendis Graecorum vestigiis, m n ata οντε D qinereret,sseque quamlongissime irrita dc plebeia loquendi cosuetudine abduceret. quo in genere planὸ singularis suit: neque, meo quidem tu licio, Graecas loquendi formas Latinorii poetarum quisquam vel frequentius, vel sidentius, vel felicius imitatus est. Locus autem ille Euripidis, quem diaco, ita scriptus est in Phoenissis:

rru pro naui,ut a cotusto,sic or a Graecupoetis dictum esse. CA P. XI. Eria M illud Graecorum exemplo fecit Catullatus, ut naulin currum vocaret, in libello De nuptiis Pelei & Thetidos: - , . Piua quibin retinens in summis urbibus arces, Ipsa leui scit volitantem lumine currum.

squidem apud Eschylum Prometheus in illa longa

enumeratione artium, quas a se in usum mortalium excogitatas &inuetas gloriatur ait repectu suum esse currus illos nautarii, tui lineis alis vagentur per mare.

Sed & Euripidem eadem figura usum memini. apud Quem nuntius, qui Medeam admonet, ut se mando fugae, praecipit ei, ut neque id vehiculum spernat, quod nauigandi, neque id , quod tertinuis itineris conficiendi caussa comparatum est:

Sed hoc quoque, ut totum proph veteris eloquentiae

40쪽

choragium,ab Homero est: qui primus aurigam nauis pro gubernatore dixerat.

Libidinoserum mulierum, qua calu tata sunt eo a quivis reta ac repudiata erant, empla octo.

E x E M p L Α octo memini legere, earum mulie rum, quae viros a se impudicd appetitos, cum eos ad restinguendum libidinis suae ardorem sectere nequi uissent, calumniatae stat postea, tanquam ab ipsistentatae sorent: eisque partim crearunt ingens periculum, partim etiam exitium attulerunt. eoru unum

est in sacra historia de Iosippo Iacobi filio, qui,cum

obtemperare herae suae, Plautipharis uxori, noluisse structis ab ea calumniis in vitae discrimen adductus est. atque hoc,ut quod omnibus notum sit, nihil est necesse pluribus verbis exponere. Hippolytum quo'que Thesei filium ut Pliadra nouerca tentarici. seq. eo spretam videns, reuerso ab inferis marito perstaserit, eum sibi vim afferre voluisse, quanquam paulo aliter est apud Euripidem) utque castissimus adolescens crudelissime ob eam rem discerptus dilaniatusque sit, & lippis, ut ait Horatius, & tonser bus notum est. Sed & Tenni Cycni filio, Neprimin poti idem contigisse memoratur. eius enim ephebi iam,&, ut Graeci dicunt, desiderio tacta nouerca Phylonome,seu, ut alij vocant Periboea,sermonem cum eo de stupro contulit. Reiecta& repudiata , inspaulauit eum apud patrem, eodem plano

modo quo Hippolrtum Phaedra. Credulus parens

SEARCH

MENU NAVIGATION