장음표시 사용
41쪽
inclusum in capsuli quandam filium proiecit in mare. cillit opem Neptunus innocenti nepoti delata l. est capsa ad insulam Leucophryn: quam clim incola: aperitissent, remque cognossunt: non tant- Tenni num detulerunt; sed etiam de nomine ipsius, in si am Tenedon nominarunt. quin & mortuum c lucrut pro deo. Eodem modo propὸ perditus est Bellerophon ab Antida Proeti uxore:& Peleus ab Hiph hae uxore Acasti. de quibus apud Horatili sunt illa: Prretum mulierperfida credulum Fal sis impulerit criminibus, nimis Casto Sellerophonti
uaturarenecem, restri. Narrat paene datum Pelea tartaro,
Magnesam Hippolitendum fugit abstinens.
Nos autem utramque inie historiam sue fabulam alibi copiosissi ad exposuimus. Hippodamia quo i, cum eam aueheret Pelops, siti aliqua iocorrepta es dicitur. cumq. Peloys, quaerendae aquae caulla de scendisset E curru, iamq. longius abiisset, magna: enim circum solitudines erant) illa Myrtilum auri
gam, cum quo sola remanserat, selicitare coepit, ut cum rem naberet. volebat videlicet, interea dum reuerteretur Pelops, aliam quandam sitim restinguere. sed cum Myrtilus morem gerere noluisset: accusatus est apud reuersum Pelopem,quod ipsam viol re conatus esseta ob idque prolemis in vicinum in xe: quod ex eo Myrtoum usurpari coepit. Philostr riis libro sexto de vita Apollonii, Timalionem quen dam AEgyptium a nouercas stra adamatum,deinde illius calumniis solum vertere coaetum esse narrata
etsi illa quidem alio quodam modo, qu in ceteri priuignum calumniata est. Denique Fausta, Maxim
42쪽
mianislia, Constantini Magni uxor, eodem modo ut Phaedra, Crispum priuignum sinam accusauit. im e imperator optimus , sed hac quidem in re non
istis consideratus, immerentem tilium mine multauit. idemque postea, re cognita, etiam de uxore
supplicium nimi sit. Sunt &alia duo exempla non disiimilia in libro De fluminibus, qui Phitarchous buitur: in Hebro, dc in Lycorma. Ium quandam historiam a Petro Uiectoris overatraditam esse. CAP. Xa II.
F A L s v M est,quod Victorius tradidit libro duo decimo Variarum leo ionum, extitisse quendam capitalem importunumque hominem Athenis,qui diuxerit, se, tum regno Athenarii uno die potiri posset. nullum supplici, genus recusauimina: passiirumque aequo animo, ut acerbissimis cruciatibus postea assi ceretur: omnisque ipsius familia funditus periret. Nam quod putauitia Plutarchum in Solone dicere: declarauit exemplo suo, quamuis eruditos homines caecutire &-ρη ν, ubi aliquid conniventes legunt. Nihil enim tale Plutarchus, quale Victorius credi dit, narrat; tantum ,'Solonem, Him delatam sibi a ciuibus suis tyrannidem marimo animo reij ceret, Maspernaretur: a multis re prehensum esse,&sarunt sanae mentis habitum. aiebant enim, eum, si saperer, accepturtim fuisse tyrannida, vel propositis iis conditionibus quas silpra expositimus. Ergo eos reprehenorum suorum sermones his versibus trochaicis inclusit Solo:
43쪽
Neque ego haec indicarem, nisi viderem, periculum esse, ne quis Victorij testimonio fretus, ne quaeren dupi quidem amplius putaret, vera essent,an minus.. simulem in Hippodamo reprehendendo parum bona erer tum esse. CAP. xiii I. VIDETUR, Aristoteles interdum non satis bona sde retulisse eorum sistentias, quos redarguere ac reprehendere statuisset. cuius rei libet nunc exem plum proferre vitii, ex quo de multis similibus con lectura feri possit. Etenim libro secundo ubi exagitat eam reip. formam quae ab Hippodamo Milesio descripta erat, ait ciuitatem ab eo distribu
imperith sesasset Hippodamus, qui ciuitatem sine
consilio, tanquam corpus sine animo, esse volirisset. at vero non ita inconsultus fuerat. extant enim magna exparte leges ipsius, quae A istotelis, hac quidem
in re , ungularem quandam improbitatem manife stb patefaciant. Descripserat autem ille ciuitatem tres in partes, quarum primam fecerat eorum qui consilio remp. gubernarent: alteram eorum, qui eandem armis defenderent: tertiam ex iis constituerat, qui artes necessarias exercerent. at l. in hanc postremam,&opisces,&agricolas,& mercatores incluserat. id adeb
44쪽
xyc T. Lib. t. a Lleb prolatis iesius verbis intelligetur. eam δ' '. 0ὼ εἰς
α τάν ξέναι δ ' τα is, τοις ξένα τὰν πολaν. Sed& cetera si quis attente consideret, videbit, non tam multa in iis reprehendenda este, quam videtur eis, qui,audita tantiim altera parte, pronunciant. sunt a tem apud S iobaeum ὀν τώ etis πρυτειας.
Dura compositionis duo insignia exempla: ex euripia de unum, arterum e Sophocle . C A f. x v. IN T E R ea quae duram atque insitauem orationis inpositionem ellici ut, vix quicquam est, quod magis reprehendatur a dicendi magistris , quam crebra& continuata eiusdem litterae repetitio. Itaq. in Virgilio, Casandra canebat: in Terentio, tantam, tam improuisem, o consilia cons ui consimilia : in Cicerone, tua stibat: , inuise vise, dein Coeli na, unquam quanquam, eiusdemq. modi alia in aliis primae classis auctoribus notantur. sed enim quae duo eius rei exempla in duobus optimis ac praes antissi-inis poetis reperi, ea sita insignia visissent hoc loco proponenda esse duxi, coriam unum Euripidis est:
apud quem Medea clim Iasoni exprobraret, illum
sua opera seruatum esse, ita loquitur: si Emia σ ιυς μανῆγλ ων ἴσαι
45쪽
quorum Versia una in priore, crebra illa repetitio liti r, locum etiam comicis locis ac salibus dedit. si - quidem Plato comicus, & Eubultis, eiusdem homo. artificij Euripidem cade caussa urbanissime tetigisse traduntur. Alterum Sophoclis, dc quidem ea in f . buIa,q quas regnum possidere inter tragoedias di citur . ibi enim Oladipus cum Tiresia iurgans,eique de aurium , & mentis, & oculorum caeditatom obj- ciens, hoc eum versu indigna' undus incessit:
ubi cum sepius etiam inculcauerit litteram et, quam, ille alter litteram σ; tamen Euripides dicacium acu leos expertus est: Sophocles a nemine , quod sciam, notatus. Sophoclei non dissimilis est Ennianus ille, nae puero, accantatus in scholis, O Tite tu e Tati tibi tanta tyranne tulisti. . . neque valde ab co abludit Homericiun illud,
ConieItura. de aliquot locis e libello Demetrij
v se V N Qv E ille Demetrius fuit, cuius est Iibellus qui nunc omnium manibus teritur, μερμη νείας, non enim mihi facit E quisqua persuaserit Phalereum esse in utile prosecto nobis, & minime triuialis doctrinae plenum ingenij siti monumentum reliquit. neque vero partium emolumentum Petrus Victorius studiosis attulisse censendus est , cum olim ad cum librum purgandum incubuit: laborq. ipsius, ut semper alias, ita hic quoque admodum utilis & fructuosus fuit . cuius sim mi viri exemplo nos etiam inci
inii, longe quidem ac multum impari facultate, sed
46쪽
hon dispari voluntate , eandem viam sequimur, α veterum scripta, quantum in nobis est, ooscura illi strare, leprauata emendare conamur.Igitur qtlae,cum eum librum attente diligenterque legeremus, nobis& correctione aliqua inalgere, & no ita disicith co rigi posse visa stat, eorum hic partem aliquam cum studiosis communicabimus: si forte nostra quoquo industria ta polito scriptori opis aliquid afferri queat. ipsum autem libri principium scio negotium exhibui sse multis. ita enim legitur: Ω περ η δὶαιρει λ
κυλα. sed cum absurdum sit, pro metrorum exemplo tibi μετest yonere, pro, legendum censeo,
Item, ubi loquitur de iis periodis quae habent syc-
la sit, exemplo quidem hoc Epicharmi utitur,
rar. 'uam Vltimam partem ita lego: O 1 ποθω nt όρ- μ ριας ιιιμήον ἀντίλσίν ἔοHαν. Haud ita multo post, ubi de similiter desinentibus verbis dis putatur,ostenditu id ornamentum ad affectus exprimendos inutile esie: ubi legitur, Ποι, πολιν τ έ-
libetius legerim,ἀπ α ον. Vbi de magnifica oratione disseritur , cum dixisset scriptor ille, de Aristotelis
sententia, paeonica orationem magnificam esse: paeona etia duplicem esse docuit,Vnu προμπταρκπκον,qui qua'
ruor syllabis constet, longa prima, ceteris breuibus: eisii'. exemplum ponit, ηιξ ια n: alterum, qui supe B a riori
47쪽
m M. ANTONII M v RETIriori illi ex altera parte respondeat,& a ilibus exorsus breuibus, in longana desinat. huius autem exemplum esse vult, τα ἀράcεια. quod quin corrupi in sit, dubitari non potest. legi autem debere arbitror, τα- Exemplum Antiphontis,quo docet, negligentia quadam interdum orationi dignitatem ac granditatem comparari, ita legendum videtur: H
εργά in μηρα αυτ ὰ i, 5 -- πολ- σμικρῆς et: της Paulo pbst autem, ubi agiti m 'ηρωμαπκων, notatque non nullos qui eis intempestiue utebantur: ubi est, τύ νυ, κου τέ ποτερον : lego, atm ω νυ, - ποτὲ . Vnum si addidero, cetera in aliud tempus reijciam. ubi enim eos ipsos,quos modo dixi,comparat cum ineptis fabularum actoribus, verba,quibus ea comparatio exponitur, ita in omnibus libris leguntur: οι 5 ος Unν α; α ροι τες, φησὶ, φ
quibus in verbis insit fortassis etiam aliquid aliud viiij: illud quidem certe vix dubium est, quin
postrema pars ita legenda sit: ἔλλο πτοις ca κροτους,τοις τοπι, ἰτο φευ αγος ουnν λεγους . non quin sciam, o
ἰγο, Graecis valere, hoc & illud: sed exempla ipsa, quae ponuntur a Demetrio, faciunt, ut ad eum,quem dixi, modum legi debere suspicer. De frium aperiendarum ratione apud veteres G cos. multis Plauti ac Terentij locis allata Ioae.
V A s IT v M est ex me, cur in Plauti ac Terenth fabulis nunquam fere quisquam egrederetur do mo,Vt non antea crepuisse fores dicerentur. Respon
48쪽
rundam consaetudinu, quibus olim Graeci usi essent, . , impressa in eis extare vestigia. Quod autem Romae antiquis temporibus M. Valerius Poplico frater honoris in si ne habuisse dicitur,ut fores aediu ipsius, non intrortum trahendo, sed in viam publicam pellendo aperirentur, id quondam in Graecia vulgatum fuit: omnesque omnium aedium fores eo modo pandebantur. quoniam igitur periculum erat, ne quis piam, qui aut praeteriret,aut pro foribus staret,ab impulsa ianua pelleretur: ideb qui exituri erant domo, lebant prius ipsimet intrinsecus fores aedium suarum percu tere: ut illo strepitu admonerentur, qui fio..ris erant, cauere sibi, atque eatenus absistere , ut ne laederetur. Hoc a Plutarcho memoriae proditum est: cuius haec sunt in Poplicola: ἐγλιωι ς,de ianuis iloquitur,
desema Virgilius dixit, idem Callimachum ae Cerere, Homerum de contentione dixisse.
SuspicARI fortasse possit quispiam, Verium illum,qui de fama apud Virgilium lib.quarto Eneiados legitur, Ingrediturque flo,ct caput intersidera condit, e Callimacho versum esse. quamuis Callimachus node fama id, sed de Cerere dixerat: sed potuit Latinus poeta, quod de una dea GWrcus dixisset,ad aliam accommodare . versus quidem certe tantum nina ad
49쪽
sed tamen verisimilitis est totum illum Latini poE locum expressum esse ex iis quae apud Homerum de
- η , ψ βαιω. Ciceronem in epistolis ad Atticum palubricia*tula, plicatum. C A P. XIX. Cic no Nis E libro primo epistolarii ad Atticum verba sunt haec: itaque 2 ludis, or cladiatori- ι mirandas pes mutarivi sine usta pastoricia pstula austru
niationes,& similia, quibus populus bonum situm animum erga quempiam significare litus erat,&laetitiam, quam ex illius aspectu caperet, ostendere.
αναγηπ ουσων. sed quod addit, sine ulla pastoricia fistula, id ita declarat Paulus Manutius: Pastores qui. si s diu scienter utuntiir, ita interdum delectant,ut qui audiunt, influentem sensibiis voluptatem gestu significent. at nos, inquit,populo ita cari sumus, ut ludorum gladiatorumque consessu mirandas nuσγυα-σιαι, id est, significationes daret, non vlla pastoricia fistula permotus, sed amore studioque impulsus. quae declaratio cur mihi Dullo modo placeat, non dicam. quod mihi verum videtur, id proponere fatis habebo. veritatis enim prolata lux omnis facit tenebras dissipabit. Intelligendum igiciar est, non nunquam contigisse, ut cum quispiam alicui parti multitudinis
Carus & acceptus erat, ceteris autem odiosiis & inuisus, parum plausu ςxciperetes, partim sibilo. plai dentibus
50쪽
dentibus enim iis quos aspectus ipsius hilarabat, c teri sibilabant. Ergo Cicero ut ouendas illas suas eiusnodi non fiuisse, sed puras omnino, SI ειλικρισεις, ait eas fuisse sine ulla pastoricia fistula: id est, sine sibilo, cuius similem senum notum est Spa- . storiciis fistulis reddi. itaque Gneci in utroque dicut συρίζειν : iidem i. interdum συρσ:α, id est pastoriciam fistillam pro sibilo dicunt. Haec cum iam scripsissem: venit ad me Petriis Morinus Parisiensis, adolestens utriusque linguae peritissimus, idemq. Omnium artium,quae quidem ingenuum homine decent, stientia mirific)'instructus, quicum ego, quam diu hic fuit, mea omnia loca seria, ut dicitur , libentissim hcommunicabam : cum prope assidua quadriennii
consuetudine raram quanda in eo Sc exquisitam eruditionem pari coniunctam bonitate cognossem . is igitur non modo declarationi meae calculum suum adiecit, verum etiam, ivbd tum in legendis Platonis
libris De legibus studiosissimh versanatur,locii mihi
indicauit, quietam summoperξ confirmaret . quem pingere libuit: ut & sententiam stabilirem taleam,& iucundissimam magni amici memoriam grata re cordatione renouarent. ergo ita seriptum est in extremo tertio De legibus: To 5 γνωνιυ τε, ψ οἱ ι
γνε ra. ubi Plato idem plane dixit,quod Cicem pastoriciam fistulam. Sed quam supra ad ver bum d Pauli Manuth commentariis declarationem descripsi, eam admoneo in iis tantum exemplaribus