장음표시 사용
21쪽
sorum est sed propria authoritate ae Principali in ipsam diminant, quasi totus ignoraret mundus, Apostolos, Ρ0ntifices , Episcop0S per prima tria secula, et posthac continua traditione, ab que interventu Potestatis Civilis Disci. plinam, Ecclesias ordinasse, propria amilioritate Cinones, statuta circa bona, loca, personas ficras, quin et ipsos Monachos edidisse , dispositisse. In Comcilio Chalcedonensi, uti potissimi circa disciplinam Canones de depositione Fl viani atque Dioscori, de Clericis, MO-nachis , sacratis Deo Virginibus, Mon steriis in diversoria Secularium non COΠ- vertendis , de foro et caussis priuatis Epitiscoporum , Clericorum etc. sunt editi, dum Judices Imperiales rogarent, utrum Ρatres res Episcoporum ex Sacris Canonibus, vel legibus Ρragmaticis decidere vellent, clamavit Sancta Synodus : contra Canones Praomaticum valeat, canones Patrum feneant. Contra haec Omnia nihil valent inanes Glossae, Violen-
22쪽
tae interpretationes, ineptiaeque inds, quippe nimium Clara ac certa sunt. Dele prius Sacras Paginas, Apostolorum Acta et Scripta, tolle prima tria secula, Traditionem , historiam , Docmmenta , CanoneS Veteris Ecclesiae,.et tum talia persuadere audebiS; Verum quisque perspiciet, se non amplius ad Veterem , et primae m Ecclesiae si, tum revocari, sed novunt onusino sim perstrui. Talibus argumentis , quae hactenus dixi, hodie omnia folia implentur, exigua sunt, ut facilius et copiosius Gmantur, lingua Vernacula eduntur, ut plebs infima quoque Veneno imbuatur. Nulla honestatis , modestiae, debitae Reverentiae aut Christianae Charitatis r tio habetur. Abusus, Scandesa, et necessariam inde reformationem obtemdunt, sed idem a multis seculis si a Momtanistis et Donatistis incipiaS, Obtendebant haeretici , et tamen sua r Orm .d0ne semper deformarunt Ecclesiam,2 Ω-
23쪽
seque ipsos ab ea absciderunt. Bonum statuS praetexitur Z at num honum status lcum bono Ecclesiae stare non poterit Z stetit per plura secula absque diminutione Potestas Ecclesiastica firmiter in Rom. Pontifice , Episcopis , Conciliis etiam tum, quando status Civilis maxime florebati Cur hodie stare non possitῖ-i Facile ad hoc respondent Politici tΡrincipia status, alent, mutata sunt; ante hac bonum Ecclesiae, uti tunc ferebat, cum bono Status Politici factile combinari poterit, modo amplius non potest. Profecto in hoc jamjam totius
rei cardo Vertitur: novimus , Pustem
dorsium jam praelusisse , qui statum in
statu admittere noluit: hodie recentiOri Ρhilosophia exculti Pragmatici Rempublicam jam non Christianam, sed Platonicam sibi effingentes talem status ideam tenent, quae ab omni nili lam naturalem excipias ) Religione praescin- ldit ; postquam autem Principia semel arrepta ac stabilia sunt , ut haec firma
24쪽
permaneant, atque suum effectum et finem certius sortiantur , necesse est, ut qui Gubernaculum 1hitus tenet, On
nia possit, et nihil non possit. Obstetigitur huic status Philosophiae Religio
aut Ρotestas Ecclesiae, quae in hac status idea non comprehenditur, quocunque modo aut via cedere debebit, ne principia semel stabilita, ac status ipse evem tantur. Vides hinc fundamentalem rationem , ob quam Ecclesia hodie Ser-wa fiat, et jamjam Religio statui subeL se cogatur. Vides etiam, in Ecclesiam Dei prima iterum reverti tempora, ubi Philosophi Etlanici Apollonius Thy meus, Euphrates, Demetrius Cynicus, Musonius, ejusque Gener ArtemidoruS, Damis Pythagoraeus, Dio, Lucian Epicureus aliique novellum ChristialiOmm gregem Ore , calamo vehementer 0ppugΠarunt, quando hodierna Philo,s0phia pariter inimica est Ecclesiae, et si singula Ecclesiae secula suas haereses tulerunt, moderni seculi haeresin recte Α - 3 Pli
25쪽
Philosophiam dixeris. Scripsit seculo V. S. Gelasius I. Ρ. in Commonitor. ad Faust. contra fautores Acacii, qui Imperatoris favore se defendebant: Si uantum ad Rehoionem pertinet, nonnisi Apostolicae Sedi juxta Canones debetur totius summa judicii: si quantum adsculi Potestatem, issa a Pontificibus, et praecipue a Leati Petri Vicario debet agnoscere, quae Ericina sunt, non ipsa eadem judicare ; nec sibi hoc quisquam potenti mus seculi, qui tamem Chrisianus es, windicare praesummit, nisi rei gionem forsitan persequens. Agebatur amtem ibi de excomunicatione et absoluti ne Acacii Episcopi Constantinopolitani. Talia Principia tunc palam tenuit, sibique imperterrite vindicavit Ecclesia, neque cum bono status pugnare tunc videbantur. Ρ0rro his omnibus, quibus Dei Ecclesia modo impetitur, oppressionibus , quamquam fundamentum non positit, attamen modum, Viamque pr
seripsit Febronius, quatenus illa princi-- pia
26쪽
XXIII. pia status ac Philosephiae facilius, et 3 speciosiori sub praetextu in effectum d ia ducantur. In dictis stipra Schediasina,ia tis atque libellis famosis viX argumenia tum, de quo tractant, inVenieS, quod tu non in opere Febroniano similibus rationibus defenditur , oppugnaturVe, a quod si totum confutando oppresseris, , etiam illi fundamento carebunt. Acce
dit, idem fere fatum huic operi, quod . Didori Decretalibus evenisse , ut sicut . hae in id tempus inciderent, quo Disci- plina in Ecclesia longe aliis ex caussisia necessario mutata fuit, ita illud tum publicam lucem aspexit, quando princi- . pia status Variationem subiere ; equidem, disciplina in - et ab Ecclesia mutari po-t tuit, quia Variabilis est: at principia st tus Catholici cum detrimemo Religionis mutari non possunt, nisi et haec mu- ' Liri aut abrogari velint. Fuerunt utique
regii Viri, qui Febronium strenuel refutarunt, et ad incitra USque redege
runt; hiS quod addam sincere fateor)
27쪽
non habeo, quina et huicimeo qua licunque labori per pe, Ducesuatique Magistros fore, lubens concedo; alia tamen laborem hunc subeundi, mihi insedit ratio. Liber Febronii m
nibus plurimorum teritur: ejUSinmmmenta ad caelum uSque eXtolluntur, optiniones avide imbibuntur, et jamjam in praxin deduci a multis diu exoptabantur , modo deducta fuisse laetantur. Ex adversu Ressitatores Febronii in paucorum manibus haerent, tum quia praecipui eorum, utpote Itali, interris nostris admodum ruri sunt, tum
quia fusiori Stylia, et per ambages ia-pe rem tractant, quae restitandi methodus delicato huic seculo parum arridet, minus ea delectantur, qui jam tota memte sua Febroniani sunt. Accedit, multos tunc ea nondum, Vidisse, quae modo videmus , manibusque palpamuS. Existimo etiam, multum ad confutandum aliquem Iibrum'referre, ut
non tanti re roumenta et assertiones,
28쪽
-πι' XX v quibus refellendis adversarius se occu- 'pat, sed integer sensus et verba authOris in medium proferantur , ut lector non, tam ab adversario pta Veniatur, quam ipse inter caussam et caussim j dicare possit, qua ratione ad audienda utriuSque partis momenta ficilius inclunatur ; quippe hoc aea O nemo lectione
alicujus libri instrui cupit, sed quivis
Censorem ac Judicem agiti Dein no cesse est, ut res quam brevissime absolvatur, ne lectores taedio assiciantur. 'Febronium igitur sisto, sed abbrea Viatum. Notis addo , quae tot responsiones sunt aut resutationes Febronii, quem presso pede semper sequor. Ha, hent Febroniani suum Febronium, hahent hi et alii ejusdem refutationem, quam pariter quantum graVitaS mat riae , aut veritatis indagatio patitur, in
Quaeret quispiam nam critico huic
29쪽
reddenda est) quare refutationeS meaSNotas compellaverim, cum sint ipsum a textu iape prolixi0res 8 Respondeo, non esse Nolas decoratorias vel eXpi natori , quas textu breviores esse comvenit , sed esse Notas refutatorias , Vel si mavis, Criticas, qLae non cum teXm, sed cum materia, de qua tractatur, pr portionem habere debent,' et , ideo stare prolixiores esse. lScio interim, quid mihi hodierni trep0nant sci0li, et novi seculi script
res: antiqua haec suus, alent, sepiusque recocta, moderno gustui amplius non quadrant. Respondeo: quotieS eadem Objectio repetitur, susscit, et optime' quadrat eadem responsio, quamdiu haec nullo contrario argumento convincenter eliditur: contrat eundem morbum semper idem Antidotum propinatur, et errori aut falsitati eadem Veritas opponitur. A tamen in Notis meis Vetera et nova leges, fors etiam talia, quae alibi non legeris : lectori aequaliter et argumentia
30쪽
XXVII Febronii, et contraria responsio oculis labjiciuntur, solum quaeritur , utrane ' pondere praevaleant Z si gustui non sis piant, hic vel nimium delicat , Vel sparum simuS est. Monarchatum Papae defendo, non despoticum, non dominatum in Ecclesia, non talem, qualem FebroniuS et Adversali fingunt, sed certos intra ita miteS coae ctatum., qualem Sacrae Ρ, ginae, et Traditio nobiS Ostendunt. . . Quaestionem, utrum Concilium supra Papam, Vel econtra Papa supra Concilium generale' ad inutiles disceptationeS rejicio.: utraque Propositio aut fit fa idea de Concilio aut sequiV0catione . laborat. Papa non est supra- nec in ' . fia- sed in - et cum Concilio generali,
quia sine praecipua parte Ecclesiae, sine Capite tota Ecclesia et Concilium gene- .rale nec est, nec intelligi potest: plus
non probant ea omnia argumenta, qUae pro, authoritate Conciliorum gener, ' 'lium