장음표시 사용
391쪽
cu ARTULARIUM SI ΤΗΙ ΕΝSΕ. LXXXVI.
Pater vero Lambertus, ut sapiens, in die honorum non immemor malorum, metuens Romanorum cupiditatem et inconstantiam. Cluniacensium vero in ro perficienda plurimam constantiam, et sibi plposteris per multos quesivit internuntios a Cluniacensibus pacis concordiam. Quam recusantes, cum abbate suo Pontio, Romam proesiciscuntur, non tam nostri causa, quam pro recuperanda apostolica gratia. Qua vix reddita. dum abbas. infra palatium, in quodam conaculo residens, cum suis tractaret de nobis. subito cenaculum cecidit, et unum morte contrivit; alteriusque coxa ita confracta. ut ad hospitium manibus famulorum deportaretur : ceteri vix ovas runt.
Uuod plerique pro miraculo habentes. dixerunt sanctum Berlinum pro suis injuriis illud dejecisse. Nilque ad votum consocuti, ne omnino rubore perfunderentur, litteras emunctorias utcunque adquirentes, quibus abbati Lamberto precipiebatur ut de professione Clunia cisacla responderet . aut prefixo die se apoStolice presentaret potentio. reversi sunt Cluniacenses; sed noster abbas, auxilio Cononis. imati Francie et cardinalis . nobis valde amici et similiaris. lias debilitavit
Videntes autem nostri adversarii se undique impares esse, et a multis do improbitate sua si hi derogari, simulavere se concordiam suscipere velle. Cujus rei gratia, pater Lambertus, cum Johanne pr sule, Cluniacum venerunt; tactumque est ut, cum illi tempus redi mentes meliores expectarent dies noster quoque abbas. si aliud non posset, pacem tantum in diebus suis acquireret, sumta potius amicitia quam vera, invicem reconciliarentur. Concessisque illi monachis, quos prius habuit. ad nos, cum favore adquisite libertatis, rediit, suturum ut post ejus obitum, que pacificata videbantur, in chaos reverterentur
392쪽
antiquum. In vita tamen ejus, ecclesia in pristino statu permansit. Illo senio delabente. omnia interius et exterius paulatim defecere.
Quo tempore quidam clericus dixit se per beatum Audomarum a captivitate paganorum hoc modo liberatum. Quadam die christianorum atque gentilium congressione invicem facta, pagani superioressuere, nonnullisque christicolis occisis, quibusdam eciam in captivi. talem ductis. clericus, cum ceteris captus, in dominium cujusdam
primatis devenit; qui, dum comminationibus ad denegandam Christi
sidona urgeretur, territus. subito ei in memoriam sanctus Αudomarus incidit : ejus meritum et sanctitatem Ierosolimis a nostratibus jam antea audierat. Quem, in tanta angustia coartatus, dum si hi adesse devote postulat. ilico, in monachica vesto. inter circum astantium multitudinem . invocanti, ceteris non videntibus, visibiliter astans sanctusAudomarus, compedibus eum solvens : . Sequere, inquit. me. . Statimque cum sequens, extra opidum venit. cunctis qui aderant eum abeuntem cernentibus. sed quod sugo intenderet non animadvertentibus. Quo extra opidum posito, Sanctus hunc reliquit. Moxque custodibus. quasi do oxia si mentis ad se reversis. dum fugisse intolligunt. cum magno strepitu insequuntur fugientem. Quos audiens, magis conturbatus, extra viam publicam paululum secedens, sub arbore contigua resedit, hostesque suos et in viam si extra videns discum rere et in se pedibus impingere. non est visus ab eis. Oculi enim illorum tenebantur ne eum agnoscerent, cum cccc illi oranti sanctus Audomarus, equo albo insidens, et pontificalibus redimitus indumentis, illi apparuit, et ut post se ascenderet ammonuit. Ascendit ilico. bolas, id est ligamina pedum serrea, serens in inanibus. Quem in brevi multa pervolans terre spacia sanctus deposuit: et quis esset, vel quid faciendum esset, vel quo pergeret manifestis insinuavit indiciis. Cum catenis pervenit Ierosolimis, narrans omni-
393쪽
luis qualiter sil ereptus; et quia immensi ponderis vincula fuerant. 1 uno anulo duos fecit, et ad Sanelum Audomarum, in Flandriam
venit, eosque. in conspectu ejus. cunctis admirantibus, ante allars
Anno Verbi incarnati millesimo centesimo septimo decimo. ecclesia sancti Petri in Gantavo, jamdudum tam regulari districtione. quam liberalium artium nobilitata eruditione, adeo tunc temporis ab utroque pastorum incuria deciderat, ut inibi cerneres incius dissolutionis confluxisse sentinam . por honorabilem virum Arnoldum, ejusdem monasterii abbatem, rellium ivata est. Qui do nobilioribustocius Bracbanlio oriundus, Olcctione concordi fratrum, in abbatem consecratur. Dum ab omnibus de religione desperaretur, cepit prudenter penes se tractare, vitulos indomitos, contra stimulum discipline semper recalcitrantes. sub jugo regularis norme. aratro dominico non iacile posse coaptari. Quod ut quomodo posset, patrem Lamberium consulit. Adeunt ambo Balduinum puerum et Clementiam matrem, qui Flandriis preerant, ut mergenti Petro Et salvum me fac clamanti, cum Domino manum extendant. a Ne dubitatis. . iuquit. modico fidei. de nostro auxilio, quod, opitulante Deo. vobisa in omnibus aderit temporo oportuno. . Sicque dispositis que Dece saria erant itineri, prefixo die, comes. Iohannes episcopus, Pater Lambertus. cum duodecim suis fratribus, Gandavum conveniunt. illis, more soliorum. frustra trementibus, et adventui nostro e dentibus. x C. Quorum adventum quidam eorum ex prioribus jam antea pre- noscens. in somnis se vidisse tostatus est quosdam incognitos in choro Te Deum laudamas ab initio usquo ad finem cantantes. et in
394쪽
PARS SECUNDA . - SIMONIS LIB. II. 287
sine uniuscujusquo versiculi sublimi voce adjicientes sancte Ber tine. Wrie et son. Cuius visionis presagium suturorum pretondebat
mentum : nam . healo opitulante Bertino. misertu est Dominus p pulo suo. ot hereditatem suam non despexit in sancti Petri cenobio. Ubi adeo et lunc et postea servor regularis incanduit . ut superexcelleret in religione omnes ecclesias, a quibus ea tempestato admissa ost orrectio. Quo et a cenobilis sancti Bavonis, licet coactis. non mullo post tempore, Suscepta, et a nonnullis aliis Flandrarum monasteriis est in opia; sed ipso patre. pre infirmitate et senecta debilitato. cepit tepescere, et pene usque in desectum langueseoro.
Correctis igitur prope cunctis tocius monarchie Flandrarum emnobiis . ad gallicanum columum humiliandum regularis Oxtenditur serula. In Reinensi namque vrhe metropolitana. ecclesis sancti Remigii, usque adeo inlorius dissolutio, exterius vero rerum nec sariarum apparuit desolatio. ut cum non abbatie sed regni appellanda esset nomine, vix paucis inibi degentibus sufficerent subsidia vito. Metropolitani igitur et circumadjacentium ecclesiarum virorum prudentium consilio, abbate ejusdem cenobii, sub honesta causa et quasi ex proprio assensu, remoto. fratribus ex libera electione imminebat alium substituere. Concione itaque facta. pater Lambertus, cum coloris et cum electis Sithiensium fratribus intererat, ad cujus nutum omnium intentio respiciebat. Qui, divina proculduhio tactus gratia . Odonem. abbatem sanctorum Crispini et Crispi niani martirum , virum ad omnia sagacem et industrium. eis eliger dum insinuavit : hunc namque de Suessionsensi civitato nemis proficiscens secum adduxerat. Substitutus igitur. vellet. nolisti. ad onus
impositum. camoli e angelici similitudine. genu cordis flectitur: et
tanta instantia ad molioranda queque intus et exterius accingitur, ut . contra opinionem omnium, multis adversitatibus undique concum
395쪽
rentibus ot occurrentibus. ecclesiam sibi commissam propemodum insigniorem cunctis Gallie cenobiis in exteriorum rerum habundantia. in edi fitiorum ad usum hospitum divitum et pauperum eleganti honorificentia , in propositi regularis servore redderet et reverentia.
Sie Flandria Gallis rivulos propinavit religionis. xCII.
Quo tempore Balduinus comes, cum Willelmo, filio Rohorti, quem Henricus, rex Anglie . captum tenebat in Normannia, contra eumdem rogem cum exercitu prosectus. a quodam Brittone levi ictu vulneratur. Qui . diutino langore correptus, monacus sancti Bertini in extremis ossicitur, ci, anno dominico incarnationis vcxIx, sine herede moritur et in Sithiu cenobio, astante Carolo, ejus succeMOre . cum universa procerum multitudine et electo Flandrarum flore. tumulatur. data pro ejus anima quadraginta librarum herivaria. Cujus frater Willelmus, junior natu . ante patrem mortuus, Sithiu Sepelitur, a patre data parte cujusdam berquarie ad anniversarium faciendum. Carolus vero. jure propinquitatis, successit; erat enim filius Canuti.
rogis Dacie. ex filia primogenita Roborti Frisonis et Gertrudis. xCIII.
Quo principante, erga religionem exarsit diaboli invidia. et per quosdam virtutum simulatores veritatem subvertere studens. inter Bergenses tali ordine semina submisit discordie. Abbas enim Hermes. dum coram fraterno colore lacatis sepe conqueretur de regiminis aggravatione nimia, seque onus velle deponere fateretur, nisi timeret de depositione postea frustra penitere . illi toxicato consilio suggesserunt, ut terminum paucorum dierum prefigeret, infra quem d positionem abbatie sacramento super e angelium consirmaret, ne spe
396쪽
amplius recuperandi honoris ad regimen anelarol. Credidit tamen stulte versi pollium persuasioni, et accepta stola, super e angolium
iuravit Diiquid jurandum illi dictaverant; et statim se jurasso poni
tuit: accessitisque Iohanne episcopo et abbato Ι .amberto. se stulte egisse penitendo latetur, sed frustra. Nam dum mediatores inter irsos aliquod pacis medium componere vellent, monaci animo obstinato Sc nunquam periuro obedituros asserebant. Qui dum dissidunt de episcopo, comitem Carolum adeunt, et pecunia inductum ad id quod postulant sibi conciliant. qui alias honus, si contra avaritiam sibi consuluisset aliquantulum. Quo spondente auxilium, oritur inter abbatem et monacos lis et contentio; quo dum Taruenne finiri non poterat. Remis ad metropolitanam sedem cause sit appetatio. Quo dum tenderent, famulum Iohannis episcopi. quem pro ducatu ab ipso monaci acceperant, parentes ipsius abbatis Hermetis, illo
nescio. interficiunt. Cujus morte Ossensus episcopus. animum ad pitulandum abbati substraxit, atque ad monachorum voluntatem implendam se totum erexit. Videns vero abbas se in omnibus inseriorem, loco cessit. atque in quadam ecclesiola sancti Nicasii Remis. usque ad obitum suum se inclusit. Episcopus vero quendam virum religiosum nomine Thomam, nuper Ex preposito Clericorum regularium monachum Sithiensem essectum. Bergensibus abbatem sub
lituit: et eodem anno, in depositione sancti Bertini. omne illudeenobium ignis consumpsit, Dei satis evidenti juditio, ut cujus monachum tam subdolo tractaverunt. in ejus sesto, omnibus odificiis privarentur que ad usum illorum et commodum idem ipse, tam injuste ab eis confusus. decenter et honorifice preparaverat.
Anno incarnati Verbi Mcxxiii'. abbas Iombertus, paratisi ex improviso percussus. adeo dissolvitur, ut, amissa loquela, et media corporis parte debilitata, plus quam biennio usque ad obitum scilicet langue 3T
397쪽
ceret. Quo tempore cerneres omnia turbari, et in antiquum chaos turbata velle reverti : dispensatiat s exteriorum . quorum manus satenus superhabundaverat, causari de pecunia danda deficere.
que exigebantur jam persolvisse vel se non habere : intus disciplino dissolutio. de substituendo abbate musitatio, ad abbatie multoriam inhiabat ambitio et magisque in hoc turbabatur, quia quidam fratres nostri. qui Cluniaci prosessionem lacerant, cum priors majoro in hac
ecclosia tunc dominabantur. In magna igitur fluctuatione positi. ad removendam suspitionem de Clunia censibus et ad majorem fratrum sociaritatem, consilio communi inito, decernunt cum episeopo, vicarium abbatis Symonem. postea abbatem. ad rem publicam gubernandam debere substitui. Quo facto, quidam Cluniacensium nobiseum Commorantium indignati discessero. et . vel odio invidentium, vel ambitione ad hon rem abbatie aspirantium, egere, ut vicarius substitutus necdum anno finito deponeretur. Crederes deinde tanta inconstantia fluctuare monachos. ut milies in dic crederes mulare animos. Sua quippe querentes. dum lubricis currunt gressibus, quid mirum si sino luce
Sed quia landem utcunque torminanda erat hujusmodi dissentiool permulta variantium instabilitas, coadunatis undecunque fratrihus, et comite cum presule accersito, ab ipso accepta. quendam Johannem . persona honorabilem, linguatheutonica disertum, nuper de canonico regulari monachum essectum, magno clamoris strepitu , communitor cligunt, abbate Lamberto adhuc vivente et reclamante. Qui in vigilia assumptionis sancto Marte . anno dominice incarnationis Ucxxiiii ' consecratus, vix spptennio abbati savit.
398쪽
Cujus regiminis anno primo, anno Verbi incarnali Mcxxv '. pater Lamberius hoc verbum ore frequentans in extromis. in manus tuas commendo spiritum meam . obiit. cl in capella sancto Mario. quam ipse infirmis odificaverat, Iohanne. cpiscopo Morinorum. exequialia administrante officia, sepelitur. Cujus epitaphium legere cupientibus tale est :Re homo splendeseit quasi sos. vel ud herba vireseit :Sed Aubito moritur. cinerescit: nec reperitur Quod . Lamberis. salis . paler. ostendis pietatis. Hee cujus fossa brevis Itielita eontinet ossa lSublimis sensu . doctrina. Domino. Censu ;Quem genus ornavit . facundia noliticavit. At eitiis reco Jaeos. Obitum sigilate. Aequaces . . Dena Latindarum quem lux rapuit juliarum.
Ea tempestate mulier quedam de Lottiaringi a. vinclis ferreis brachia utraque habens. pro penitentia, constricta, in hoc cenobio, inultis astantibus, precibus sancti patris Bertini solvitur.
Et quia suspitio de infestatione Cluniacensium omnes. sed ipsum precipue decoquebat, remoto priore qui Cluni aci professus fuerat. paratis omnibus. Romam prosectus, privilegium de libertate hujus ecclesie a Calixto papa, qui Gelasio successerat, Rcquisivit, et cum
omnium applausu reVeraus est, atque SuSCeptus.
399쪽
ora. 4. a Kalixtus episcopus. servus sco Omni Dei. dilecto silio Iohanni. at,bati monasterii sancti Bertini. ejusque successoribus regulariter substituendis imperpetuum. Equitatis ci justici e ratio persuadet nos ecclesiis perpetuam rerum suarum firmitatem ci vigoris inconcussi munimenta conferre. ΝOn enim convenit Christi servos. divino sa-mulatui deditos, perversis pravorum hominum molestiis agitari, et temerariis quorumlibet vexationibus satigari ; similiter et predia. usibus colostium secretorum dicata. ullas potentum angarias nichil debent extra ordinarium sustinere. Cum igitur communis omnium cccleSiarum cura nobis concessa sit, commissum tibi. dilecto in Domino siti Iohannes abba. sancti Bertini monasterium, cum omnibus ad ipsum pertinentibus. ad Oxemplar predecessorum nOStr rum, in beati Petri ci nostram tutelam protectionemque suscipimus, statuentes ut universa ad idem monasterium logitimo pertinentia vobis vestrisque successoribus quieta semper et illibata permaneant; preterea ipsuin monasterium, juxta prodecessorum nostrorum Vic- foris et Urbani et Paschalis sanctiones. et privilegia eorum eidem loco collata, in sua plenius libertate et immunitate perpetuo Conserventur. udeo ut de statu suo nulli, nisi Pontilici romano. respondeat, salva lamen d amanensis episcopi canonica reverentia. Pariter eciam confirmamus cuncta eidem cenobio pertinentia, tam ea que hactenus
devotione si dolium Christi illic collata sunt. quam que deinceps legaliter conserenda sunt, in arvis, campis, prati S, pascuis. Silvis. aquis aquarumque decursibus. molendinis. piscariis. villis, ecclesiis. comitatibus, samiliis. vineis, pomeriis, cunctisque suis mobilibus volimmobilibus. cultis vel incultis. Allaria quoque illa. quo in Atrebalensi parrochia monasterium vestrum possidere cognoScitur. quiete deinceps et sine molestia qualibet vobis vestrisque successoribus possidenda firmamus: ecclesiam videlicet de Workin. ecclesiam
400쪽
PARS SECUNDA . SIMONIS LIB. II. 295
Salomes, occlesiam ΙIaulay; item altaria Lisvegno. Snelmeheiae, Erningliem. Bovenherho. quo per manum Lamberti, Tornacensis episcopi, ecclesie vestro collata sunt : berquariam quoque quadraginta librarum, quo est in territorio Furnensi, quam Carolus dedit pro anima Balduini comitis; et torram de Buri, quam ecclesia vostra in Belvacensi pago possidero cognoscitur, similiter firmamus. Decemnimus autem ut a villa Arhas usque Lodic nullum molon dinum.
absque tuo tuorumque successorum aSSonSu, con Struere, et in omnibus parrochiis vestris, nullus occlesiam vel monasterium. res agante voluntate vestra, edificare presumat; nullusque presbiter sive clericus in ecclesiis vel capellis vestris sine vestro assensu et libera
voluntate, per se, vel per vim alterius, licentiam liabeal permanendi aut aliquod sibi ossicium assumendi. Si vero, ex precepto episcopi terra bannita fuerit, in ecclesiis ot capellis vestris monachi et clerici vestri, clausis januis et laicis exclusis, divina celebrare mi teria non desistant. Quod si aliqui do parrochianis vestris pro sp ciali dolicio excommunieati fuerint, ipsis ab occlesia exterminatis
aliis divina non negentur ossilia. Statuimus eciam ut nullus abbas in codem monasterio preponatur, nisi quem fratres communi consensu, vel fratrum pars consilii sanioris, sociandum Dei limorem Ethoati Benedicti rogulam. de sua congregatione providerint cligendum. Dccernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat sepe satum
monasterium temere perturbare, aut ejus possessione S auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel temerariis vexationibus saligare: sed omnia integra conserventur eorum pro quorum Sustentalione et gubernatione Concessa sunt usibus omnimodis presutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona, hanc nostre constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire temptaverit, secundo terciove commonita, si non satisfactione congrua omendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino juditio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a saeratissimo corpore Et sanguine Dei et Domini redemptoris nostri Iesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districte ultioni subjaceat.