장음표시 사용
21쪽
maxime lacero descripti: proinde, quum codd. non numerandi sed ponderandi sint, pro uno eodemque habendi sunt. Lucrum,' quod ex lim undecim codd. mss.collatione Capere licet, exigui est momenti ad hoc opuIculum emendatius, quam fieri ad hunc diompotuit, exhibendum, et observationem Viri amicissimi eandem mecum Communicatam vidi Confirmatam. Quidquid tamen praestiterint, adnotarct non neglexi, ut quivis oculis suis videro et iudicium ferre valeret. Hoc certe ad liquidum deductum esse nunc apparet, Parisiis nullam huic opusculo lacero salutem petendam esse.
Qua quidem spe quum ita excidissem, lentior
factus sum ad aliam concipiendam et alendam,quao ex opistolis humanissimis Viri doctrina et mmritis de literis venerabilis Lac. I Arellia, praesecti Bibliothecae Μarcianae, quae Vonetiis tanto decori est, meritissimi, ad Fessi erum S. V. datis enasci alioqui potuisset: quamquam ille Codex mIL, Morosio monente, nO. 267. in 4. saeculo XIV. scriptus sit ab indocto librario et totus mendis scateat. No tamen quidquid ossiciorum in oditorem impigrum Cadentium praetermisisse incuser, precibus adit He nium V. ΙIl. inde a triginta sero annis de
me multis nominibus meritissimum, ut Μorollium, quoCum et literarum Commercio et amicitiae vim culo esse iunctum compereram, opusculo huic cum illo codice conserendo conciliaret, atque adeo
22쪽
andem Senecae operam Praestaret, quam Μorellio adiuvante ibi Blossingium Appiano praestitisse laudat Scia Neighaeuser in praestat. ad Appianum, praesertim quum paucis tantum soliis Constarct ponsit illo cod x Venetu . Summopere gaudeo, quod Heynius meus precibus hisce motus omnem suam operam impensurum benigne mihi pollicitus sit, ut voto meo potirer. Alia spes eodem fero temporo mihi affulsit estiteris Abb. Santolonii ad Fessiorum S. V. datis,
exstaro, nuntiantibus, in Biblioth. vatio. Romaoquatuor Codd. mssi nondum, ut ille asseverabat, a quoquam Collatos, Cuius tamen asserti fidem equidem praestare non ausim. Nulli labori moparsurum esse, ut in usum nostrum Lectionem variantem ex istis codd. mss. excerptam Convertam, iam supra indicavi. Sunt autem hice:
n . Ra I. Constans Pagg. m, membranaceus in folio, eleganter ot emendato exaratus saec. ἰXIII. adiectis e regione LoCtionibus variis. . 2212. ConstanS Pagg. 284, membran. in sol.
magno, apicibus ad gothicum stilum vergentibus , in Germania, ut videtur, exaratus ini- 'tio saeculi XV. initialibus literis auro minioque asiabre depictis a summo ad calcem
nr. 22I6. Constans Pagg. II 8, membranaCeus in solio, nitide et eleganter exaratus saeC.
23쪽
nr. 4498. Constans pagg. II 4, membranaceus in 4. exaratus saec. XV. Omnes autem hi codices tum Collati tum nondum Collati, quantum Comperi, titulum opusculi gerunt: Ludias do Morte Claudii Caesaris, nullus, quod sciam, 'Λποκολοκυντα σεως inscriptionem exlii-het: quat nec mihi committendam ratus, ut ho Ctitulo opusculam insignirem, eam, in omnibus edd. recentioribus obviam, dρlendam iussi; codicibus quippe magis quam Coniecturae vel haud improbabili obtemperaturus: quippo quae ab Adr. nio ' prosecta est. Qui quum apud Dionem CnIL LX, 35 extr. '' logisset, Senecam nostriun in Claudii mortom libollum odidiss sub titulo 'Λποκο. .
i. e. mutationis in Cucurbitam, quo v rho ab eo ad analogiam verbi pervulgati αττα Θοι- νατ σεως i. e. mutationis in deum invento essicacitor stupiditatem Claudii insignem designare voluerit, noc dubitasset, hunc libellum esse eundomipsum, quem etiamnunc traCtamus; titatum eius hunc in posterum quasi iure postliminii ' revocandum et ex exilio, quo tamdiu delituisset, in iuramnlct perdita restituendum esse pronuntiavit. Sed
24쪽
non satis erat, innuisse, a Seneca ideo 'Λποκολοκύντωσιν Ludum esse appellatum, quod Claudius medicato bolom, Iuasi pharmaco Purgatorio Cuius tamen in Ludo nulla sit mentio, neC prudenter fieri poterat quod olim semustis Q colocynthida
concinnaretur quam agrestein cucurbitam vocaro
licet) perierit; sed ex ipso hoc libello docendum
erat, inscriptionem ei convenire. Quod factum non t. neque a iunio, noque a Dan. Heinlio in Diss. do hoc benecae libello ' . Dolandi forissan Potest eo, ut dicatur, mutationem stupidi
Neminem tamen adhuc vidi, qui Iunii sentemtiam reiecisset. Omnes eum insequuti viri docti et Editores titulum hunc ab eo exhibitum pro vero et a Seneca profecto habere non dubitav xunt. Vnus Xylander alicubi opinionem quidem iprom sit, non esio Senecae foetum, sed inscriptionom in dubitationem vocare non Conatus est.
γ Adiecta haec est Ej.' eiss debeo etiam epitomen orationibus, Lugd. Bat. 164 a. D. M effert Lection. Rcara. P. 683 - 7od. quod me dem. Hamb. et Amstelod. humanissimo monuit Mess- I675. 3.3 ubi p. a 9- SS6. rus, praefectus Bibliothecae notaε in Ludum huyc Iegun-reg. Borolini, Vir doctrina tur . exigui momenti. Criti- eleganti et meritis de bonis eis, qua Paueao sunt, notis literis sinesraque philosophia rusus sum. Harilsimus. Eidem viro ami Disiti Corale
25쪽
tulo: Satyrae Menippeae tres, Senecae Apocolo- cuntosis, Lipsit Minnium et Cunaei Sardes Venales, Lipsiae I ao. 8. edidit notisque illustravit perpetuis et iis viro doctiss. parum dignis, neque Frid. Christph. Neubur, qui germanice vertit et illustravit, Lips. i 729. 8. ap. Bernii. Chrisiph. Brei thops, hanc inscriptionem repudiaverunt. Eandem opianionem ot Viris doctis Gallis, Anglis et Gemanis, qui ludum Converterint in patrium quisque sermonem, se probasse intellexi' . Haec tituli 'Aποκολοκυντ εως omissio, quRm codd. mss. testantur, Xylandro haud dubie dubitationem, quam modo memoravi, movisse videtur. Sed enim quum librarii graeca non callentes in Contextu ipso graece scripta praetermiserint, quidni et inscriptionem graece scriptam quasi obelo praenotatam praeterierint 7 Nec silentium vel rum sive neglectus ludi memorandi argumento sit, a Seneca non esse profectum, siquidem alioquin
numerus librorum tanta veneratione dignorum mirum quantum diminutus foret. Fortasse tamen sermo latinus, quo hic ludus compositus est, abhorret a Senecae usu et consuetudine 7 At prismum in libello tam lacero versamur, ut ea ipsa locas
26쪽
loca, quae dubium movent, suspicione corruptela non careant: deinde saepius ad sensum quendam
nec prorsus certum neC demonstrandum tota dubitatio redit. Iam vero quum Colorem Vere ΓΟ-
manum et oratione et argumento prodi quivis Confirmaverit, nec statim naevi sint, qui tibi dubitanti esse videantur, dissicile inde suerit demonia strare, a Seneca librum non esse profectum. Parum tamen aberat G. D. Melctrus D. Phil. qui cummaxime Gymnasium quod DotmoIdi in viciania mea floret, Cum laude moderatur, Vir doctrina et ingenio clarus atquo intima mecum amicitia Coniunctus, quin de Seneca huius ludi auctoro subdubitans et in orationem auctoris inquirens Soneca 8am non satis dignam opinaretur, loquendi
quippe maxime motus formulis hisce: c. I. volo memoriae tradsto; c. S. Peregrinos in femera r linqui; C. 4. vae me; C. 6. Collum Praecidi, et
quod tibi narro, quod gallicum quid referre videbatur, Eo quo je Vous dis, en verite; virum valentesm, thomme valliant, et similibus: qua ipsi suspicionem movebant, reCentioris Cuiusdam auctoris foetum esse, qui Petroniastrorum venia sit verbo l) recentiorum instar personam Senecactad maiorem sibi suaeque satyra in coronatum quendam stupidum securitatem parandam sibi accommodavisset. Quae etsi docte observata sunt, tamen id milai non persuadent quod vir amicissi voluit: partim enim ab usu Senecae non ab-
27쪽
horroni, partim in notis nisi usum, tamen analogiam harum phrasium monstrare Conatus sum. Si ut hoc obiter moueain, Sen QCa de Benes. VI l, 4, x. habet: volo videre: VlI, 8, i. volo sub conspe
Cognoscere etc. Non magis inihi Viri amicissunt, quod eius pace dic tum sit, argumenta alia persu dent, cam Propter iuris Periliam non vulgarem, qua es in libello seluceat, et dictionis similitudinem Senecam patrem Ludi auctorem esse, non filium, nostrum Lucium Annaeum, tum severitate atquctgravitate L. Annaei satyricam hanc et frivolam et sordidam scril, ndi ration m non dignam esIe. S
necam tamen patrem tunc temporis non amplius
in vivis fuisse, demonstrare fortasse valerem, si sorto opus esset: sed non video, cur iurisperitiae laus non in nostrum quoque Senecam, quem saepe caussas orasse constat, CL Q. C. Dio Cass. LIX, 19. casura sit. Neo satyrica nostrum vena Caruisse, E scriptis his, quae nobis terere Contigit, satis clare apparet: confirmant quoque iudicia a Tacito et Quintiliano satis nota de eo lata, virum ainoenissimi ingenii, qui omnem sere studiorum materiam tractaverit, talem ludum scribere potuisse: nedum Dionis Cassii testimonium amplius urgeam, qui Rperte eum ait satyram in Claudium composuisse. Deniquo de obscoenis non idem ac nos sensisse veteres, docet locus Quintiliani VI, 5, 20. Sed non tacendum
est, virum amicissi Mez perliteras mecum Com-
28쪽
telligere, ingenium L. Annaei SeneCae tam Coinpiosam et varium tum varia prodere tum variam suis scriptis sormam induere potuisse, neC noS satis caute a scriptis eius, quae terimus, Colligere, ludicrum et facetum scribendi genus ei non successisse, praesertim quum et dixersi aetatis anni et vivendi agendique rationes ad alia omnia talem virum discedere a se cogere possint, et inconstantiam quandam creare valeant.
Multus fuit Dionaesus Di rotus ' , quum magis optandum quam docendum pronuntiasset, Ludum hunc a Senoca noli esse compositum, in caussa Senecae oranda, atque in Crimine adulationis et ingrati animi diluendo. Qua re non solum hunc Ludum et consolation m ad Polybium satyras Esia posuit, sed consilium etiam Senecae in Ludo componendo fuisse statuit, ut Claudium risui publico exponens, Neronem aIumnum suum ad officia Imperatoris sapientius et limmanius quam Claudius fecisset, exsequenda optimo adhortaretur. Sed quod primo loco positum est, egregie redarguit valdingius Vir Cl. v): alimrum refutatur tot, satyrae quamvis Iacerae indole.
29쪽
Coterum d crimine illo, in quod Philosophus incurrisso dicitur, dispiciendum est, quo equidem, si quis alius, eum libentissime liberatum cupiam, quoad eius quid in fieri possit. Ac primum, ut illud diluamus ludum ei abiudicando, dubitationem movere hoc potest, quod Soraecam, oratione, quam Nero die surieris Claudii Caesaris haberet, in eius laudem modo elaborata, Continuo pessimis Qui se Claudium conviciis credunt hoo ludo consentatum esse. Quod nostro corte sensui ab aulis remotorum usel maxime repugnat: siquidem ingratum in Claudium, qui exsulem revocasset et multis magnisque bensficiis et honoribus cxo nasset, animum philosophoque lioico indignissimum non possumus quin reprehendamus. Quamvis haecinogari non POsIunt, tamen non impediuiit, quominus cum locus, quem apud Neronem Seneca tenebat, si immus, eiusque sudiu in insigno, Claudii stultitia augenda atque risui publico inponenda, alumni sui extollendi, et vi oppositi populo commondandi, tum laxior philosophia stoica, recentiorem eam merito vocaveris, Concedamus enim, iam tum huic philosophias unice fuisse deditum qua inde a Pana otio
Stoae auctorum asperitas temperata fuit, Senecas
huius ludi scriptionem permiserint. At sic duplici
persona eum induimus: Nec hoc negandum est. Λt etiamsi nemini alii facile hoc concedamus, i meti homini in aula et in gravissimis honoribus, quos aula dat, CumInarime versanti haec venia et
30쪽
petenda et danda interdum esse videtur, ut dupli-CEm capiat personam. Quod si ponamus, hund difficilis est Senecae excusatio, quem partes Neronis ita defendere decebat, ut, quum de homine pu-baice idque merito damnato atque adeo arbitrio
cuiusvis libere condonato ageretur, Eo utcunquod oscribendo ac tractando, tamquam materia i Coque Communi uti non dubitandum esset. Minuitur etiam culpa, si statum Sene RQ reputemuS.
Quid enim homini auIico amoenissimi ingenii et comitatis magnae Iacit. An n. XlII, 2. sacere ibessit rogato forsan ab Agrippina Neronis matre, ut contemtui publico, cui. Claudius iamdiu traditus erat, augendo atque comprobando et ipse suo ingenio deesse nollet y Num refragandi Copia su-εrit 7 Minime gentium. Talia autem pro CeItis ponere et historiae mal tacenti extorquere licet historico homines roputanti ubique in rebus similibus similes sibi esse, rerumques usum Consulenti. Et quaenam gratia homini persolvi debebat, qui tomere in exilium mittere, et inde itidem revocaro solebati Parum autem in Senecam cadere illam delicatiorem iussio sentiendi rationem, Gentimen talitatem barbare novitii vocant quam Diderotus into positam voluit, ex aliis locis colligimus, ubi Claudii mentionem fecit haud honorificam, e. c. de benef. I, 15, 5.
Nec opponi potest irrisio Stoas, qua quidem auctor ludi non abstinuit. Num verisinitio est,