장음표시 사용
41쪽
II. Ben scia in mulgus quum largiri insitureis, Perdenda sunt multa, ut semel Aonas bene.
In priore versu utrumquE rμprehendas. nam rictC in
vulgus effundΘnda sunt; et nullius roi, minime bstn ficiorum, honesta largitio est. quibus si detraxeris iudicium, desinunt esse beneficia: in aliud quodlibet incidunt nomon. Sequoris sensus mirificus est, qui uno bene posito beneficio multorum amissoruma damna solatur. Vido. oro te, nes hoc et verius sit, et magnitudini bene facientis aptius, ut illum hortemur ad danda, etiamsi nullum bone positurus est. Illud enim falsum est, Dordonda sunt multa. v Nuliatum perit: quia qui perdit, computaverat. Bene Ciorum simplex ratio est: tantum erogatur. V si redit
. rvrehendas. omnium eodd. et edd. Est lectio praeter bip. quas vitioso doρr hendas. b. Nullum erIte quia qui Perdit, computamorat. Omnium sere coiad. Et Eorum optimorum est, inprimis Naxo. Cui cum Gron. Plut imum tribuo. Pro aberrationibus librariorum habeamr IIum Pe an, qui με di non comρutaverat: ut adeo em n dati
nibus superledere facile polliinus. c. I rediι -s norare . a. Muretus Itos versus
. . Astio s. Accio celeberrimo Tragico Roman O is 6 IS. a. u. nescio qua ro motus a tribuit. Maiore sorte iure e mimis P. Syri, quibus Soneca idem tidein uti r, eos desuinios EIIo sia tueris :Iallem occurrunt in iis quaedam hilo spectantia. mitio do frumenti, olei etc. distributionibus, POP IO romano nullo discrimine factis, ideoque de prodigalitate in usu vox suit. Hoc quidem sensu capias: quae ii ullo iudicio vero adhibito sit, atque ideo non honesta est.
eiis dispontandis. Aliae rationes duplices sunt, a cepti nempe et expenti: at dantis boneficium ratio simplex est, non comparat,
non subducit, non con Putat : tantum erogat. Deniaque ratio beneficio 'um cori-1iat,. si herae erogatur. Gron.
foenebrem, in quo usurae percalendas perscriberentur,
42쪽
/ DE BENEFICIIS LIB. I. a. I. 9
aliquid, Iucrum est: si non redit, damnum non eiuEgo illud dedi, ut darem. nemin beneficia in halen
dario scribit, nec, avarus Oxactor, ad horam et diem appellat. Nunquam illa vis honus cogitat, nili ad-S monitus a reddenter alioquin in serniam crediti transeunt. Turpis foen ratio est, bineficium expen sim ferre. Qualiscunque priorum eventus est, Pe sevctra in alios conferre. melius apud ingratos iac bunt, quos aut pudor, aut occasio, aut imitatio alia quando gratos potorii essicere. Ne Qessaveris: Opus tuum perage, et partes boni viri exsequere. Alium re, alium fide, alium gratia, alium consilio, alium praeceptis salubribus adiuva. III. Ossicia ei iam fera sentiunt: nec ullum tam immansuetum animal est, quod non cura mitiget, et in amorem sui vertat. Leonum ora a magistris imp ne tractantur: elephantorum feritatem usque in se ullo obsequium demeretur cibus. Adeo etiam quae
redIt. Hanc Erasmi emendationem in textum recipore debui, Probante Grutcro . quamquam codd. mss. omnes s reddet -- f non reddoe praestant. Hoc enim durius iusto et Contra Sen cae Consuetudinem est. S II, Si, 3 est: nihil doraditu cogitare. Μox post noe infulcit unu cod. ms. Colon.
ut avarus exactor et . maior est enim appositio. Monuit
M uretus Var. Lect. XII. Ir qui ibidem . quum edd. antuqiai res Erasmi al. legant, nec avarus exactor ad horam et diem eroditorem appellat, debitorem lsegendum esse censuit. Sed quum omnes codd. mss. omittant hanc vocem, Expungendam iussi. Griit. Linsio et Gronovio praeeuntibus. Lm eatio bona est lectio : aberrationes invitatio etC.
Appolite laudat Lipsius Pla- capti famo domantur et OT tonis honesicii partiendi mo- rentem deinde cibum amarit, dum B Diogene, Laert. III, audiuntque. Plinium, A 95. Benescentia quadris Iianiim vide. L. Addus
xiam dividitur: aut enim nunc Busi onum aliosque T Pecuniis, aut corporibus, aut rum naturalium descripto-
discipliaris, aut verbis be- res, si tanti esse videatur. nescium praestari etc.
43쪽
extra Intellectum atque aestimationem benoficii sunt posita, assiduitas tamen meriti pertinacis evincit. Ingratus est adversus unum beneficium P adversus ait rum non erit. duorum oblitus plip tortium etiam e a rum quae 'xciderunt, memoriam reducet. Is perdit
. beneficia, qui cito se perdidisses credit. At qui
instat, et onerat priora sequetatibus, etiam ex duro et immemori pectore gratiam extundit. Non audebit adversus multa oculos attollere. quocunquΘ se eo vertit, memoriam tuam fugiens, ibi te videat: ben ficiis tuis illum cinge. Quorum quae Vis, quaeVeproprietas sit, dicam, si prius illa, quae ad rem non Spertinent, transilire mihi h perini seris, quare tres Gratiae, et quare sorores sint, et quare manibus in plexi
a. benesicla omnes codd. mss. pra Itoni, nee omitti potest. Gruterus quoquo probavit. Erat us aliique Ornil erant. Viueentius I. l. liabet Drs eriar diι beia esseta. b. perinis rD . quare. Sic Gronov. in Rottentiortii codies invenit, nullo vulgatae i ctionis: Merm foris. Niam vel nunc dicam ibi vestigio exstante. Optime. Sunt enim, quod egregio monuit Gronovius, quae mox transilit Et transcurrit, ex iis. quae ad rem Iiqn pertinent ete. Monuit haec Gronov. ad
u. Is perdit. In hanh otvicinas iententias Plin. Epp. Ill, 4: Est ita natura hom- Paratum , ut antiquiora beenssicia subvortas, nisi illa posterioribus cumules. Nam
quid unum neges, hoc λ-Jum meminerunt, quod ri gatum est. Publius mimo graphus callide: Beneficium saepe daro, docere est reddere. L.
eXponuntur, e schola κε nonia Prosecta esse, ut men
abundo docet, et studio allegoriao in mythis explia candis Stoao proprio Pr batur, Hesioduin Theogon. 9o 7 sq. in nominibus Charitum edendis sequutae. Nam Homerus ab eo divorsa tradiderat. Proprie Olympo decorando et ornando destinatae a poetis ibique munere eodem, quo Nymphae 'in Oceano, sun Ctae, ad ea omnia sensim traductae sunt, quae pulcritudi
44쪽
plexis, quare ridentes, iuvenes, et virgines, soluta que ac pellucida veste. Alii quid ut videri volunt unam esse, quas det boneficium: alteram, quae a eipiat: tertiani, quas reddat. Alii tria beneficiorum genera, Promerentium, reddentium, simul et acci-PiΘnlium reddentiumque. Sed utrumlibot sex istis iudicaverim: quid ista nos iuvat scisentia ξ Quid illo Conisertis manibus in te r deuntium chorus P Ob hoc, quia. ordo beneficii per manus transeuntis nihilomianus Bd dantem revortitur, et totius speciem perdit, si usquam interruptus est: pulcherrimus, si cohaesit, et vices ς servat. Ideo ridentes: eli aliqua tamens
ideoque ad benesciorum praeIidium. CL doctam de
Nr. IV. Annaeum autem COTnutum, quem olim
Pl1uria ritu in Viri docti ap-Iellavere, c. XV περὶ ταν
αριτων comparanti manifestum erit, ex eodem sum
sonto hausitIh, ut Stoicum, inde Seneca sua depromtit. ido Cornutum in Thom. Galei opusc. mythol. P. I 6 IR. Amstelod. 1688. 8. 5. Neo ridentes : es aliqua tamen maioris dignatio, sicut Promerentium. Cum Rubenio ap. GronoV. ad h. l. de Aglaja natu maxima expono, quae Promerentes refert, et maior dignationem. stliquam Prae sororibus obtinet. quia iuCOrrula -- fancla, in quibus - αι for ιi i. e. quia omnes R
que labe atque macula I ih rae nihil liabent in se vinculi cuiuslibet. Voces: in quibus non separandae sunt, sed jungendae cum Voce Gy nibus R. virginibus his. Lipsius ad D sea referre maluit, quia benescia conspici iuris. Huetus margini editionis qua utebatur, adscripserat: nempe qui acci-Piunt, non qui dant. At spectant haec utique ad vi gines, quae volunt, ut bene sicia magni aestimentur.
45쪽
ν maioris dignatio, sicut promerentium. Vultus hilares sunt, quales solent esse qui dant, vel accipiunt beneficia. Iuvenes: quia non debet beneficiorum memoria senescere. Virgines: quia incorrupta sunt, et sincera, et omnibus t anma, in quibus nihil esse alligati decet, nec β adscriptit solutis itaque tunicis utuntur: Pellucidis autem, quia beneficia conspicis volunt. Sit aliquis usque eo Graecis emancipatus, ut haec dicat necessaria: nemo tamen erit, qui etiam
. Gron. restitui. Plurimi enim habonit se M. Ideoque es
aliqua lamen maira Is dignatio. fcut ρromerentium Uultur. In Primo Malat. Ideo ridentea via a Promer nilum NM tua Ail. sunt, et qui dans et qui accipium benesieIα- To r denter haud abesse pottisti quare radomos sint, dicturus erat, quod participium non poterat non repetere, sicut et mo ro Iuvenes Qt Niminos roposuit. I'olt promerantium punctum maximum potui. Riadento .ubenio apud Gron. Ita non necosse est . ut verba: quater Iolent Uso. quι - b nescia. auctore Gronovio expungantur. Gronovius diversa
et ea haud l pernenda, ut erat vir elogantissimi iudicii, eriti usus est, cui tamen adstipulari non possum. Nam verba rideo riderales pro interpretations manifesta habens scribse diuri putat: ρulcberrimus f cohaesu et vie ea servat. Ida os aliqua amoenioris dignaIIo. δειein promerentium vultu hilari sunt. Iumones etc. Vulgata lectio erat r famavit. Ideo ridanistat quire promeronιιum vialtus hilari fiant. qua- Ira solent et c. d. a cνιριι. Sic omnes sere codd. mss. et edd. i. e. obi ali. adeoqus formulis conropti, coacti. γ Erasmi editio tertia habe tr astricti, quod etiam praetulit Nil herlicii ad Horat. Carm. I. So. s. Doctius tamen est illud, quod cum Gron. tuemur. A crinitis est obligatus, mancipatus: de Ira III. uo. do Beuus. VII. 7.
s. ut haec dicat necessaria i. e. has explicali Onesialogoricas. Προιοδιε, quem accorum poetarum post
ea Olymp. XX floruisse nuper Vir praestanti Ir. I. II. Voia in libello doctissimor Atto Wolthnia de p. XVl sqq. docuit, in Theogon. 9o 7 sq.
quitur in his Seneca opini nona iam Herodoto II, 53 ut verisimile fit, probi nam, II merum et Hesiodum ποιῆσαΘεογονίην καὶ τοῖσι θεοῖσι τας έπωνυμίας δοντας etc. Sod locus isse Her doti Critieis recentioribus dissentiendi de sensu Verborum
46쪽
illud ad rem iudicet pertinere, quae nomina illis II siodus imposuerit. Aglaian maximam natu appellavit, mediam Euphrosynen, tertiam Thalian. Horum nominum interpretationem, et prout cuique visum est, deflectit, et ad rationem aliquam conatur perducere: quum Hesiodus puellis Iu is, quod voluit, nomen impoluerit. Itaque Homerus uni mutavit, et
rem istorum ansam Praebuit, aliis quippe Hesiodum πρrsibns tantum theogoniam, quam conditam invenis Iet, expressisse, aliis condidisse Contendentibus. Cf. Wollii Prologom. ad Homer. p. LIV. 7. Itaque uomerus II. XIV, α67 .uni Gratias muta-
dedit eam Iuno, Eustath. ad Bom. l. l. de gratia, qua somnus apud omnes homines foret, Cogitati Seneca putasse videtur, mythologiae unum systema inter Graecos semper obtinuisse, quum tamen veri simillimum sit, vEI ex hac Gratiarum historia fabulari, et systemata haec non eadem ubique nec semper fuisse, et pluribus Iocis divertisque nominimis parentibusque sortiisse cultasque esse Gratias. Ceterum poetis libo talem in iis diis, qui sol- Iemni religione non essent Lacrati, varia tractandis, ne concessam, nemo insitas iverit. Quis alius illo poeta sit, ignoramus. Di Ita auro Phrygianis R. vestia Pata
bus, quas Virgil. Aen. III, 183 picturias auri subtemine, XI, 77, ubi cs. Ηeyno
V. S. Anus ori autes, et 1 orat. IV Curna. 9, Gurum Desibus iliatum appellat. Haec stamini subtemen
aureum, sila aurea interiendi, bracteas aureas ac lame
Ias inserendi staminibus cum subtemine, ratio in Phrygia inventa est: unde opus Phrygionium et textores phrygiones. cf. Io. Beck- manni Beytrage Eur Ge-
illo reliquerat onerans Gratiam velit bus tam preliosis barbarisque. Turnebus tamen , Lipsio aliisque assen tientibus, quum diveriam
lectionem priryximais set apud Plin. N. II. VIII, 48 obviam) practu Iisset, de villosa veste, I a sei se, ideoque de crassa interpretari maluit: praeivcrat iam Erasmus ex parte. Sed quia pictori ,- est: at is none Praeceptis Stoae Gratias ut beneficiorum deas allegori-
47쪽
Pasithsan appollavit, et in matrimonium produxit, ut lcias illas Vestalμs non osses L. Iuveniam alium Poetam, apud quem praecingantur, et spisssis auro Phrygianis prodeant. Ergo et Mercurius una stat: non quia botiplicia ' ratio commendat vel oratio, sed quias pictori ita vitum est. Chrysippus quoque, penes quom subtilo illud acumen est, et in imam penetrans veritatem, qui rei ag ndae causa loquitur, et verbis non ultra, quam ad tutellectum latis Est, utitur, totum librum suum his inoptiis replet: ita ut de rations dandi, accipiendi. reddendi qu boneficii pauca admodum dicat: nec his fabulas, sed haec fabulis i s serit. Nam praetΘr illa quae Hecaton translcribit, tres Ch Iippus Gratias ait Iovis et Eurynomes filias esse: aetate autem mitiores quam Horas, sed meis liuieula facie, et ideo Veneri datas comites. Matris
quo e. ratio commendat ωδI oratio. Sie praestant omnes eodd. mss. et sdd. ante Μurein . qui διτ αγρ φία, hic suspicans. pro lubitu suo sei litot. teribi iussit: commendat oratiia . culis ωμι rmio expunctis. Pincianus emendaverat: ratio comm n dat, rotΘctis voculis, vini oratio. v. Mureit Uar. Lecit. XV, 36 in Iani Grutori L.ampade Crit. Vol. II. p. It 49 . Gruterus cum Lipso et Gron. Μur tum sequuti sunt. Equidem nullam caussam reneri, cur codd. relinqv rem , quum et ratio et oratio Mercurio propriae sint. H. Horat. Carm. I. IO.
gorizantis, ' sed artis suae, quae iussit, ut deo deam jungeret eum commendantem, pinxi Ile videri debet. Spectant autem haec ad morem artificum antiquorum, deas allegoricas diis homihusque significanter addendi,
c. e. ViCtoriosas, genios, gratias , nunc in vulgus tum. Gratias cum Mercurio consociasse veteres, ut
eius orationi blandimenta Pararent, monuit quoque Plutarch. de Auditione p. 146. c. 8. TO. VII spp. ed.
Hulten. Ceterum quae noster hic ait de mos iis si
circa uoo ante Christ) confirmata reperies a scriptoriabus, quos Fabrie. Bib I. graec. Vol. III. p. 546 Ηar
dem ibique p. 565 de Necatone Rhodio, Panae iii discipuIO.
48쪽
15 quoquct nomen ad rem iudicat pertinere. Eurynomen enim dictam, quia late patentis i matrimonii sit, beneficia dividerer tanquam matri post filias solWat
nomen imponi, But Poetae Vera nomina reddant. Quemadmodum nomenclatori memoriae loco aud cia est: et cuicunque nomen non potest reddere, imponit: ita politas non putant ad rem Pertinere, v rum dicere, sed aut necessitate coacti, aut decora
corrupti, id quaequo vocari iubent. quod belIo facit ad versum. Nec illis fraudi est, si s aliud quid tu
censum detulerunt: proximus enim poeta suum illa ferre nomen iubet. Hoc ut scias ita esse, Ecce Thaialia , de qua quum maxime agitur, apud Hesiodum Charis est, apud Homerum Mula.
L matrimonii omnium eodd. loptio. Muretns ex Erasini coniectura dedit: ρatrιmonii. Ignorasso autem videntur, et da matro uxoreus hoc nomen in usu fuisso. Nonaci dis patri' nio usurpavit. Si quid viiii inest, latet in 'olontis sortis partientur es not. g. a tua quia Muretus ementiavit a Gronovio de pecunia veteri IV, T. p. αλ probatus. Antea apud Erasmum erat: atiquid. Rectes liab ut sequentiae mcensem det i. e. ut verum in medium attulerunt. 1 rvos no manetatorea dominis suio nomina civium iusserentes imitati.
9. Eurynomen - miri- tur, quae late partiturimonii Fe. Conieci partiemis Annaeus autem Cornutus P. ab ευρυς et νεμεσθω parti- Iba de natura deorum do-ri: leniti tunc melius pro- duXit ab aυρυς et νομος POReedente: nam si late Palens fessio, κλπος. mersio sit vocis Εὐρ-όμης, Io. Noc ἀί - sodum compositi priorem partem Tlieogon. 9Ο7. - Home- modo vertit, non posteri rum Musa. Apud Ilonieram. Quoniam vero filiae rum non occurrit, sed ap.
heneficia dividunt; mater, Hesiod. Theog. 77, si modo secundum philosophum ety- Hesiodi sunt verius, Alusa
mologrim, nomen suum na- huius nominis: sed Il. Geta eli late partiens sc. ma- 39 Nereis: nec novisse po-
49쪽
IV. Sed ne iaciam. quod reprehendo, omnia ista, quae ita extra rem Iunt, ut nec circa rem quidem sint, relinquanti Tu modo nos tuere, si quis mihἱ obiiciet, quod Chrysippum in ordinem coegΘrim, magnum In ΘhΘrcule virum, sed tamen Graecum, cuius acumen nimis tenue retunditur, et in se saepe replicatur: etiam quum agere aliquid videtur, pu
gie observanto Heyn o ma, et nimiam habuisso opusc. acad. To. II. p. 3Iοὶ argutandi cupiditatem hincanto Olymp. LlV et LXl patet. i Abreptus eo suills
factum non est. Uno tan- videtur polygraphia Diog tum Ioco ap. Homeri Odrss. ni Laert. Vll, 18u memora- ιω, 6o novenarius Mularum la, ot studio Poetarum, numerus occurrit, qui Π - quorum lententiis verbisquenti memoriam obissi ad 11. vi opera sua opplevisse instinu- princip. sugit. etsi Iaudave- labatur ab adversariis: cs. iat eum opus c. acad. I. l. Val cxen. Diatribe p. 28. 29. 1. quod Chr,imum in Nec illam sacetiam, a ii ordinem comerim t. castiga- ltro, 3. 4, allatam aliundo verim. Apud Livium, Se - quam a poeta quodam in necam et Plin. iuniorem aI. librum suum transtulisse via obvia haec loquendi formula detur, quem scimus ab eius eIt, a militia haud diabie adversario Apollodoro incu- ducta.. Sed tamen Grae- satum tantopere compilassecum. Ciceronis iam tem- aliorum scrinia, ut, si tol-pore macula levitatis Grae- tantur aliena, vacua illicis adhaesit et ineptiarum: cliarta relinquatur. CL cs. Cic. de orat. II, 4. dec Diog. Laert. I. I. Sed ne Iuvenalis meliorὐm de iis simus iniquiores iusto in sententiam aevi sui expres- hunc horoem Stoae, imp sisse putandus est, quum diunt laudes testium locu- Graeciam mendacem Sat. Plotium, Ciceronis aliorum-X, 174 appellat, ut cetera que, qui prudentibus eum satis nota omittam. Ipse scriptis suis porticum furuadeo Polybius VI, 56, 13 sq. lisse memorant. Vidε Diog. Iovitatem Graecorum .d Laert. VII, I 83 ibiq. Menag. mnat cuin Romanis compa- esiam quum agere qtc. Hue-TatorIim. Chr, pum autem tus margini adscripserat: interdum caruisse gravitate attente, studioso, data Op philosopho utique dignitIi- TR tractare. Duiliaso by Corale
50쪽
git, non perforat. Hoc vero quod acum n asty Dea beneficiis dieendum est, et Ordinanda res, quact maximo societatom humanam alligat: danda lex vitae, nosub spoeis benignitatis inconsulta facilitas placoat; ne liberalitatem, quam nec deesse oportet, nec superfluoreo haec ipsa observatio restringat, dum temperat: doeendi sunt libenter accipere, libenter reMIdere, et mAgnum ipsis certamen ProPonere, eos quibus obligati Iunt, re animoque non tantum aE- quare, sed vincere: quia, qui rεferre gratiam debet, nunquam coni quitur, nisi praecessit. hi docetidi sunt nihil imputaroer illi plus debere. Ad hanc honestissi-έmam Contentionem, beneficiis beneficia vinesndi, sic nos adhortatur Chrysippua. ut dicat, verendum
esse, ne, quia Charites Iovis filiae Iunt, ' parum se grate gerere, sacrilegium sit, et tam bellis pusilis fiat iniuria. Tu me aliquid eorum doce, Per quae be-5
. nesi- Parum δε grate gerero. Dcrilegium D. Ita eodex Nag. r11Cque Murinus Var. Lecti. XII. t quum in vetti libria inveni Dser. yarum Iacraιe, emendavit: ρ. i. gratae g. Erasmus in priore editione dederate putemus certe μαrvum ιngaenera erilegium: sed postsa inveniens in codice mss. Putem Prarum Iacrate gerere lacrilegium et iam et c., placuill sibi in hac divinationa: tit putemus contra μαιrem fiere o i eril. , I -. Itaque a docta marginali ciora nos liberat cod.
adscripserat: Chrysippum alloquitur. Oblisei an ur. Vetus monitum, et quod Chiloni sunt e septem sapientibus) tribuitur: eius nomine Ausonius sp. 249bip. ita vorsibus Comprehendit: Tu hone si quid sa-
Cias, non meminisse fas est :Quae benefacta accipias, Perpetuo memento. L. be-GI. IV. nesciorum noracia fabulas. Iam inde a SoIone notae sunt hae novae tabulae, quae Veteribus debilis vel prorsus Vel EX Parte e Punctis , in Antiquitatis Robus- pubI. in novum ordinem redigendis seri interdum solebant. Hinc pro Oblivione II. 1. usurpatur. Cf. Ernesti Clav. Cic. s. v. Ta