Ignatii Rossii Commentationes Laertianae

71쪽

ET PROOEMIO

f. III.

AD SECT. XVIIII. ET XX. PROOEM. LAERT.

An Pyrrhonea secta haeresis sit dicenda necne . Cor. ruptissimus Laertii Iocus restituitur. Ac primo quia dem pro legitur : cuius nominis ratio traditur. Tum aIta menda tolluntur.

72쪽

προαλισιν δογμασιν ακολουθιοιν εχπιν, ου-κετ' αν προσαγοροπιτο αιρεσις. Haec , την su εν γαρ Πυρρωνειον οι πλειους προσποιουνται δια την ασαφειαν, Sic interpretes Laertii accepere, Pyrrhoneam sectam propter obscuritatem a plerisque ejectam ac repudiatam esse: itaque etiam lititeratissimus Menagius intellexit, illaque Cl. ceronis subjecit , Iam explosae e ectaeque semientiae Tyrrhonis , Aristonis , Heruli. Sed

profecto nihil attinebat, ubi de numero se. etarum , quae apud Graecos constitissent, erat sermo , docere, Pyrrhonis institutum pluribus non probari et idque propter obscuritatem , quum et aliquae ex his, quae heic recensentur , disciplinae obscuriores Pyrrhonea fuerint; et ea ipsa non illam opinor, ob caussam, obscuritatem, inquam, sed, quia quam maxime absurda abhorrens. que a communi Sensu ac consuetudine, ut

inquit Tullius, expissa ac deua sit. Corrigendus igitur hic est locus; ac Pro , meo quidem judicio, scribendum αφοπιανοῦ quae vox, quum Vulgo

esset

73쪽

esset ignotior, cum alia valde simili ab indoctis librariis permutata est. Aφασια pODro dicitur continentia a pronunciando; quod sane Pyrrhoneis receptum ac sollemne erat. Lege sis vicesimum caput lib. I. Pyrrhon. hypot. quarum auctor Sextus, qui cognominatur Empiricus; ubi eadem vox Pyrrhoen eorum usu ac sermone tritior diligenter explicatur. Hoc posito audi, ut locum La. ertii interpretandum putem οῦ Hippobotus umro novem tantum rectas ac disciplinas num ras: primam Megaricam, secundam Eretris. eam, tertiam Grenaicam , quanam Epic ream, quintam Anniceream, sextam neodoream, septimam Zenoneam, quae et Stoi- ea , octavam Academicam Peterem, nonam

Peripateticam: Crnicam vero ei Eli eam et Dialecticam is quidem praeteris'. nam 'r-Goneam plerique non addunt λα την αφα σιαν, hoc est, quia nihil ad me existi

mabant enim, αιρεσιν esse non posSe, quae

dogmata non habet ). Nonnulli tamen ex parte lectam rare dicunt, ex parte negant: quod statim Laertius verbis a Sexto Py

74쪽

rhon. hyp. lib. I. cap. 8. acceptis declarat. Profecto, si locus attente perpendatur, quinis ita emendandus ac explicandus fuerit, dubitari non poterit. Verum etiam reliqua correctione indi. gent : Sunt enim ασυςατα, nec omnino sibi cohaeret oratio: certe illa δαει μεν γαραιρεσιs ειναι, locum non habent ; nec quae Sequuntur, αιρεσιν δε λεγομεν , φασι, την

go, paucis demptis, aut leviter immutatis,

75쪽

Bx PROOEMIO

credo, ab inscito quopiam consulto sunt addita propterea, quod sortasse legens, δοκοια εν γαρ αιρεσις εἰναι, deinde λεγομεν. . Tnν λ γε, τινι. . necessario, αιρεσιν δε λεγομεν ... την etc. Scribendum judica

verit. Denique in locum καγ o, substituo κατα τουτo: quod facile potuit brevibus qui. busdam notis, ex. gr. sic κα τo, ut Saepe fieri a librariis solet, expressum, potuit, inquam . pro καθ' o haberi. Quod modo de illis, κατα τι δε δαει μεν γαρ αἴρεσιοειναι , diximus, ita scilicet emendanda videri. κατα τι δε ου δαειν . ει μιεν γαρ αιρετ ιν ειναι λεγομεν ζ eo quoque, quem proxime commemoravimus, Sexti loco confir-Wiatur, a quo Laertius non sententiam taω- tum , sed etiam verba pleraque mutuatus est. Sic enim is, Eι μεν τις αιροσιν ει νυλεγει προσκλισιν δ' Miniri πολλοις oin χου θιαν .. φησομεν μη Cχειν αιρεσιν. ει δε πι sαγ- σιν ειναι φααει την λογον τινι κατα τος αἰνομενον οὐ λουθουσαν αγωγην ... αιρεσι φαμεν is

Sed praestat haec ipsa, ut a nobis Smnata

76쪽

DIOG. LAERTII Isnata ae emundata sunt, in latinum conver.

tere . AI/qui tamen, qua secum Pyrrhoinneam) videri Mant, qua negant. Si enim, inquiunt, rectam vocemus , quae certam quam dam visis congruentem rationem , vel sequitur , veI sequi videtur ; ea parte neptiea non immerito reua appellari potest: sin vero rectam intelligimus propensionem animi circa quaedam inter se nexa decreta, Baud amplius secta nominari poterit; nec enim habet decreta. In corrigendo Laertio praetermisimus

σαν , e Sexto addendam Is. Casau bonus et Aegid. Menagius judicarunt: nos enim mi. ni me necessariam duximus . Nam , quum αιρεσιs et αγωγn idem sere significent, ut apud Laertium paullo ante, εννεα αιροσειs και αγωγας ειναι , Seu Scripseris αιρεσις nλογον τινι ρικολουθουσα αγωγη , Seu αιρεσιs nλογορ τινι ακολουθουσα, nihil interest. Quare etiam Suidas et Favorinus ex Laertio: Αι- ρεισιs ' n λογαρ τινι κατα το φαινομενον ακολουθουσα , n δοκουσα α κολουθειν .

f. IIII.

77쪽

g. II II.

AD SECT. XXX. LIB. I. IN THALETE.

De eo, quI Apollinem interrogavit , quis se esset sapienti . o δ' m-, expungitur. Alia ex vita Nysociis declarantur.

Qit 7 potuit hoc dicere Laertius, qai autem Icheiratus est, is Anachariis Dii rpostquam istud ipsum de Chilone scripserat his verbis, Xειλωνα

vis Πυθιου, τις αι του σοφωτερος , και πονανει πειν , Μυσωνα, χαρι ψ λεξομεν ... περιαυτου δἡ τα ρε ανειχαν O Πυδ ιος' Οιταιον etc. ut Supra. Crede mihi, o ερωτmrαsnν Αναχουσιs, addititia sunt. Nam, quum Laertius in vita Mysonis seci. Ioss. narret,

a quodam traditum , petiisse ab Apolline Anacharsim, num quis se sapsentior esset hoc

78쪽

DI G. LAERTII I

hoc idem Graeculus, nescio quis . ad hunc Iocum notavit per illa , O δ' vωτησαs ην Αναχαρσις, minime attendens, Laerumnpaullo ante ponere, id factum a Chilone. Postea vero a libri margine in mediam ora tionem translata haec quoque sunt, quemadmodum alia sane plurima: qua de re nos

aliquid f. V.

Sed dubium mihi est, an haec eruditi inistellexerint ; quum videam Ambrosium ac Mei bomum prave interpretatos esse, Aditur a quodam, 'thiam, eum ab Anaebarride quaereretur , quis nam se esset rapientior , respondisse, ut de Chilone praediximur in Thaletis pila, Oetaeum etc. Non enim, quod ait, λεγε ται vos πινει, significat , re serri a quodam, editum a Pythia illud ora. B cu'

79쪽

culum fuisse , Οιτυον τινα ete. hoe namque a multis proditum fuerat: verum hoc sibi vult, aliquem scribere, illud re ponsum Anacharsidi redditum, quod plerique Chiloni datum narrabant. Qua propter modo recitata verba sic latine vertenda suis. se puto, Fertur a quodam, quae nos in via

ia Tholetis de Chilone Othiam edidisse di

ximus , ta Oetaeμm quemda η co 'tonem Chene natum elle , te magis pectoribus aptum sapientibusta, ea, inquam, Anacharside non Chilone interrogante, quis se Iapientior erret, respondisse. Ita vero hic lo Cus cum Superiore, qui est in vita Thal tis , mirifice consentiet; ac , quin illa, O, ερωτησας ην Aναχαρσις, aliena sint, neminem amplius dubitare sinet. f. V. AD SE T. LVII. LIB. I. IN SOLONE .

80쪽

O, A- ηνας ' κώ - . Multa ad hunc Iocum commentati sunt Is. Casau bonus et Aeg. Menagius, quae sane legas , oportet. Sed unum tamen , in quo

uroote obseura ac di ili in re , se vitii ἐριζειν inquit Menagius, nobis expediendum reStat. Quum tantum poesis Homeri Pisistrato debeat, qui potuerit Dievchidas, pre-hatus auctor, litteris tradere, Homerum a Solone magis, quam a Pisistrato illustratum esse Praeterea illa etiam, Ην δε μαλις ἄ- ελα ταυτι etc. obscuriora sunt, nec cum proxime antecedentibus omnino cohaerent.

Equidem suspicor. Μαλλον ουν Σολων Οι--

tionem inepti cujusdam, qui id ex verbis Laertii recte colligere sibi visus sit; postea a librario quopiam, Laertianae historiae, ut seri solet, intextam. Certe, si haec tan-B a tum