장음표시 사용
661쪽
imperio fuit. 'la λIexandrini roddunt mνος - πιστον, gemem aboque De. Aquila, υπομένον. gensem tolerantem, Vulgatus, gentem exspectamem. Arcessiverunt fignificationem vocia a n i , exspectare. Chaldueus Nd' M im pGiantem, Syrus, populum foedum. Quoniam 'ia, quod proprie funem exωnsam, tum lineam significat, et deinde uansfertur ad fgnificationem re due, mensurae, praRcγι- es infra XXXIV, II. 7. 2Sam. VII1, 2. I Reg. XXI, 13. Thren. II, 8.; Raeni Noa vertit: gena prae- emti eι praecepti, qua appellatione Aegyptios insignitos putat ob ceremoniarum, quae superilitio eis imponebat, infinitam inii Ilitudinem. d. D. Mic laΕLis olim interpretatus erat: gens dimensonis fune, i. e. gens, cujus terram victores inter se diviserunt. Sed in Adpenae ad Tom. XIV. Biblioeh. Orienι. p. 26. 27. et in Supplemm . p. 2 7υ. legere nollet , quod pro nomine regni Atilia in Africa habet, ab Edrisio, vulgo Geograptio Nubiens, Clim. I. Secl. Ill.
gens sub linea Iita; sed iiostea ei magis arrisiι: populiari qui fune ututar ; quod imetice dictum putat de gente, quae
alienas provincias occupat et lane clividit. Aullivio. reserendum arbitratur ad radicem Arabibus
quae proprie denotat complicare, congregare, indeqtie robustam esse tum corpore, lum animo. Ε comPl cando, ' inquit, is et conιorquendo orta nomini signi-
sidatio fit primum, deiii normae, regulae, sed quae parum huc videtur quadrare. Cognatum et tritissinium Arabibus robur, Diraus, Potentia, sensum dabit sacilem , mitii- meque ineptum, si 'se' in ' a vertatur gens multi morique roboris; nam geminatio vocis auget lignificationem. Quae interpretatio sola huic IOeo corivenit, quam via ceteris V. T. locis, quibus 'se legitur, funem mensorium, hinc regulam,
normam denotare constet. no 2Dη Ee gentem conculciatiOnia, alii sumunt aclive, ut designetur Puratus, qui omnia conculcat et subigai, alii Passive, es Popias a victoro ρ -
662쪽
cutiaso, i. e. duriter tractato. Sed recto observat Aun UILLIUs, non esse diibi uiti, quin delignetur gens fortisudina insignis, quae solita sit alias conculcases, id est GDincero. nam hoc sensu usurpari verbum d I, docent loca desaj.
terpretationem in noti. ad Harmerum T. IL p. 316. , genalimos , i. o. cujus terra quotannis Nili Iimo obducitur; et Dalilii: terra calcans, quod Aegyptii solerent Nilo in alveos
suos regre Iro pecudes in agros seminatos agere ad seinina conculcanda: retulisse satis erit. Verba d 'ma A N sive vertas cujus terram sus ii diripiunt, i. e. inundunt, ud Nia idem sit quod ita, quod plerique et veteres et Tecentiores intereretes sultiunt, quum et alia verba tertiae radicalis N et ri cum verbis geminatae secundae radicalia conveniant, et hoc loco quatuor codices Keunicotti vinexhibeant; sive cum A. Tai. li A nT MANNO Linguis ischa ranis
hebraica sic tronaseras: cujαα terram Dii scindunt, di- Iuuerant, utrumque descriptioni Aethiopiae convenit, quamici ratu multi et magni fluvii permeant, qui aetii vis. p Iuviis aucti regionem longe latequo inundant, et cursus sui ilia petu. arbores Petrasque abripiunt, et terram vastant. Vid. quae ex itinerariis attulimus in der bibL Auerιhumah. Vol. III. p. 348. ScituLTENsius in In ιiati. ad Lineu. Hebr. p. 69I-- Radicem rara, inquit, olim extare Potuisse, quis negat Si cognatum quid sectandum erat, ad contomst, potius
decurrendum fuisset : ut Nyd Pro I lit enunciatum, volt, in. Digna phratis: inumina conιcmnunt terram, i. o.
inundant. Vir quidam doctus, cujus verba LO thus refert, contulit Syr. lyra, et Chald. N7'a, mamma, vertitque, cujus terram sumina nutriunt, i. e. irrigant. Sed in voce illa Aramaea N non est littera radicatis, unde cum nostro verbo conserri non potest. SI MONIs in Lex. Hobr. collato Arabico
663쪽
Ilaicia Abierunt utineti celi res ad populum intortum et EMυlsum, ad pollutam, a quo robur longe dissuum est, populum foedum et conculcatum, cujus terram stamina
celares, ad gentem oriesiam, Pilia eμαι a. qui formido es faeια dehine; ει ages ad gemem fractam M percussam, cujus regionem praedatus es populus Iriminibus semitis,
quo non dubium est interpretem intellexisse Assyriam. Hi κ-RONYMus: Ite, angeli Meucea, ad gentem conMussam et inlaceratam; ad popiarum terribilem, post quem non escitius; ad rentem exoscιantem et conculcatam, cujus ἱμripuerunι sumina terram Utas. Quae in Commentario ita exposuit: is De Alexandria, quae tuns No vocabatur, legati inissi sunt Hierosolyinam, quibus Aegyptii sunm Iudaeis auxilium promittentes dixerunt: Ba - λιer ad audaeo-Dj0iti by Corale
664쪽
Tum gensem conMulsam, et Assyliorum impugnatione ει rasam, ad ρviatam quondam torribilem, qui Dei utebatur imperio, ad cujus potentiam nullus alius comparandua est, ad gentem, quae Dei semper exlpectabat auxilium, et nihilominus ab hominibus conculcatur, cujusqua terram stamina, id est, diversi reges, depopulati sunt. Videntur haec Hieronymo a magistro suo Hebraico tradita sitisse. Ab illa explieatione haud longa discedit ΚiΜcur, qui post memoratam Assyriorum cladem Cap. XVII.) prophetam subjungere dicit descriptionem salutis magnae, quae Messia
temporibus sutura sit. Aethiopiae rε gein missurum esse nuncios ad Hebraeos, ab aIlia populis distractos et depilatos, qui olim populum sormidabilem essecerint, ob summe admiranda, quae inter eum Deus perpetravit, quem Vero paulatim coliculcarint nationes. Sed quo minus populum, qui hoc Versu describitur, Hebraeum existimetrius, vetat Versus 7., Pio populus, qui iisdem, quibus hoc Versu, epitlietis describitur, ad montem Zionem et templum ut munus Iovae Osserendum adductum iri dicitur.3. Quisnam in hoo Versu loquatur, disseiitiunt interpretes. Sunt, qui Dei verba existiment, exercitus hostilis
strage in omnibus terrao gentibus notum faciEutis. Sed lovaversa demum sequenti loquitur. Alii, ut AunIvi LLIus, i ae verba ello putant legatorum Aethiopum, Alaicae gentes excitantium, ut sese ad bellum contra Sat heribum pararent. DOEDERLEIN: is bellum Aethiopum genii demandatum est, cujus eventu in reliquae gentes auxia exspectant. Sed recto monet VITRiNGA, vatem Jovae jussu omnes gentea excitare, ut adtendant ad cladem illam, qua constituerit illet compescere ferociam atque arrogantiam Assyrii, valia animo
Volventia consilia. . Cum fusularis flaniam scit
imperator liostilis. 'nia videtur pro Σ''ina sive svor momibus, positum. Signum autem in montibus erigere, et tuba Clatigere, idem valere, ac milites ad arma
cogere, discimus apud nostrum Cap. v, ait. XVI, 2., tum
665쪽
616 I πια s. Cap. XVIII, 3. 4.
et Ierem. LI, xy. Jud. VI, 3j. Sensus si aqua est: cum hostia exercitum magnum nunc cogit, voν Omnes attendite, quid Jova faciat. 4. nae p*N Tranqui a ego fum Md picio meo in hαbitactilo, Dimmo in coelo, divinae majestatis sede, ast Zachar. II, 17. Ps. LXVIII, 6. Ad ad marginem Bibliorum notatur abundaro Viata, ut nae esH Iegendum sit. Jova quietus spectat hostium molimina. Similitudo ducta est ab liomine, suarum
verum ita provido et certo, ut nullo moveatur eiariam, quae
inciderint metu ac sollicitudino; qui sua sibi ope suisquo viribus lassicit, et quietus usurpat oculis, quae alibi agantur. Quae quieta in Jova suae potentiae fiducia illustratur porta semina imagine. Altera, mi hv nu di ria, caloris instar freni juxta lucem, h. e. ubi solis splendorem nulla veInubecula intercipit, ubi silent venti, Iudumque per aera vix lenissime sentiuntur spirantes aurae. Altera, cidia buroransis nubis instar fer ida sub messe, quandoquidem neque tempestati ulli locus, stillati te rore, est, sed et
summa regnat quies. ita liaco verba exponimus Elim AURI.
ViLLIo. Sed alii plerique interi, retea multis agunt, ut sua ex utraqiae, sive ex alterutra illa similitudine, Line vindictae minas in hostes, hinc promissum de tuendo Dei populo eliciant. Ita ViTRINGA: υι calor ferenua fvsr olua quasi idem signiscaret ac a Reg. IV, 39., cui oleris significatum tribuunt), vi nubes rore sillans tempora messis, i. e. ut calor sudi, aut nubes rore nillans fructus
agrorum recreat, ita ego populiam meum, Praestito auxilio. , DOEDER .EIN: equidem tranquitius e seda mea Doeιo tumraestam, adurensem olera, tum roris nubeculas te Orsiaest v, et in nota addit: ,, Aestua calamitatis imago est, ros res rigerii; hinc sensiis: Deus spectat omnes forinnarum v1cissitudines, quas Judaei experturi essent. Kocnxnus rquivitis in mea sede adspiciam: suturus) tanquam aes ad Dum fulgidua torrensque his , υι niabea rorana Psyaestim
666쪽
aestim messa inis . 8ed vere Aortor LLIus monet, o priori hemistichio petendam esse. rationem superadditae, in altero, utriusque similitudinis, illuo . potissimum tendentis, ut quamst in Deo statutorum amoenissimo consentientium 1iquida auctoritas. Ceterum pro diria in pluribus codicibus Iegitur di 'I, ιε ore mosys, consentientibus Alexandrinis, Syro et Vulgato, sensu nihil discrepante. II IERo-NYarus hune Versum ita enarrat et is Quid est quod loquutua est Dominus ad prophetam 3 Hoc quod sequitur: doneo veniant quae praecepi in mea sede requiescam, ut Iudaei putant, in templo, ut nos, in coelestibus. Et confiderabo, inquit. qui rerum suis adveniat. Sieue meridiana lux clara es, et Acut nubea roria in dis messis. Sicut in toto die nihil est elarina meridie, quando sol de medio coelo rutilat et omnem orbem pariter illustral, et sicut in aestu et
calore torrente, quando Nudus metar eXcoquitur, et operia magnitudinem anhelitus probat, gratissima est roris temperiis, si axentes stipulaa matutinus humor secabiles iaciat; ita meus sermo, quem considerabo in Ioco meo, cunctis innio credentibus gratua adveniet. Chaldaeus et 'EN landi , em p 'DUra N n, ri': N η, --
667쪽
quiuisus Diagoris ferena es pos pruriam, et nubea roris in aesta messis: N pluDiam interpretatus est, uti alii ex Bebraeis Job: XXx VI, 22. Job. XXXVII, II. ad quem loc.
vid. not.), et h. I. Iuda Ben Kari sch in Lex. manuscripto, cujus verba Gelanius in Commentar. asserti 5. . Loquitur jam vates: auito te uam is, i. e. Vindemiae, antequam colligi potuere maturae uvae; ab ruto germine seu gemma, editis dudum rudimentia orituri inde noris fructusque; bus, . SI O hax mcisur cena factus su sos, quae verba trajecta esse apparet, Subjecto, quod dicunt, posteriore Ioco posito, pro eo quod dici deberet: 'dica 'ddi nrqnσι quando sos εMaseria o Aiax maturescena, nos abierit in omphacem maturescentem': genere hic convenit praedicato praemio, nou subjeqto sequenti, ut appositi emonuit Κocullaua. Cujusmodi Ciceronis illud: non omnia error stiuuia es dicenda; et Terentii: Am ntitam iras amoria redintegralis es. Ita quo hic dicere licet: qui modosios fuerat, omphax facta est. N. G. ScunOEDEnus in O fer ιι. ad Orita. uobrr. p. 137. refert ad mia
care, et in subsidium vocat cognatum quod de fructu qui maturescens splendet Arabibus usurpatur, ut naea h. I. non sorem significet, sed useam istin aum, qualis est inde ab eo tempore, quo ad maturitatem propius accedit. Sed, ut taceamus, Job. XL 33. nomen nNa de olivae flore dici, nostro loco quum tres quae adhibentur phrases omnes unum let1apua significent; id nimirum, quo vitia in si immo vigore posita est, fructusque maturescentes nondum maturi laetam vindemiam certo promittunt; prior iIla interpretatio praeserenda videtur. ω, ,et I n 'q)na D exscindet vel : exscindena Deus, G2, i. e. EX scindentur piamaea falcissius, inn N et
668쪽
propaginea dimοMebis amputando, i. e. quemadmodum in vinea si quis, nondum peracta vindemia, meo dum plena maturis uvis, vitium palmites ao propagines laidetrit, pro- . ventus vini suturus nullus est, colonique spes muni .inte ibit; sic Deus hostes, antequam victoriarum fructus poterunt decerpere, funditus delebit. Chaldaens: 'MU-
M Occideι principes populorum gladio, et fortes eorum auferet et transfaros. HiERONYΜua: is Quomodo ante maturitatem segetes erum pentes cito pereunt, et antequam Persectio temporis veniat
germinantes inutiles sunt 3 sic, inquit, oegyptii Asiniit i
populi quasi rami inutiles falcibus praecidentur, et cunctae piopaginea nudabuntur. Verbum a n, τῶν αποιελεγομένων, Hebraei explicant per P, P exscindere, et Grae- .cus Alexandrinua per μοκοπτειν. - . ' -
6. Oratio figurata in propriam convertitur. Ac patet quidem haud obscure, palmites ac. Propagines ante messem in vitibus amputandas, designare duces militesqtie hostilis exercitus, qui dum maxime meditabantur victoriam, communi caede disjicerentur. Ilorum igitur cadavera, ait, In Nn nundi, ' n I vr erum relinquenda ra- ipacibua montium Molucrit a ra feria terrae, sutura ἔλωριακυγεσσιν Οἰωνοῖσί τε πασι, ut est in Homero. CL Ezech.
Dbv Hieronymus recte ita interpretatur ἔcios me pemetuo erunι super eum Dolia rea et omnes besti serrae super illum hyemabunt, i. e. rapaces volucres et serae bestiae per aestatem et hyemem, i. e. per totum a num, hostium caesorum cadavera pascentur. Neque enim, recte monente GEsENIo, haec ita sunt capienda, ac si volueres aestate, bestiae serae hyeme cadaveribus sint insessurae. Ya Uin Verba denominativa a γ' se aescia et ' rivems, non est quod dubitemus. Praeter Hisronymum illasio cepit et Chaldaeus, qui 'n' in asalo Λαιλι-u super eum omina avis et Mnd--em Θε-m,
669쪽
atque Saadias, qui aefato commorabiaur, et emabit posuit. Sensum minus accurate expressit Graecus Alexandrinus i mi χθέσετα αυτους me περοινοι τούουρανου, καὶ πάντα τα Θηρία τῆς γῆς ἐπ' αὐτον neo Syrus, in quo Iegitur: in o---arago
congregabutir Ibper eum Molucria et omnes bestias agri indignabians r eum. Cepit interpres verbum probria Viciendi significatu, qui huic loco minime aplus est. Ita tamen et ABARRENEL, qui γοῦ per tib N, ου ' N,' 'dND', aspernabuntur nec Mo Meo O medera explicat, et xl 'n' e Jobaeo illo Cap. XXVII, 6. 'ntu Un, in nr N , non pηobro rasscia, condemnae, cor meum partem Mitas me s ullam. Similiter AunIHLMUs rnatisoabun a detestabuntur illos Moruores, et freas bestias tuos designabiamur, fastidient. Qua significationa tamen' nuaquam usurpatur. Pronomen scissixum singulare in utroque '' v est collective de propaginis abscissis et pro jectis Vs. b.), quibus caeli hostea comparantur, est capiendum. . 'a' div NIM in .n', 'o 32 ' M nn nua Ius temisporo, quo deletus hostis volucribus bestiisque feria in pra
dam cedet, adducetiar munus MDas, exercistatim domitaria populo, qui mox describitur iisdem verbis ac Vs. u. AN 'Σ nn ri NIX nim: zs di pu Ad locum nominia MDae, domini exercituum, montem Zianis. Ad vocem nu, priori loco positam, omissum Praesigendum D, e sequentibus supplendum seri Ius edocet, praesertim quum per integrum Vedisum de una eademque agi gente, quae munera mitteret, sit clarissimum. Syrus vertit: illo temρore Populus - mia era
osferet aa , quasi pro ba 'legisset in Hiphil sive
ba '. Sed qui ita afferre volunt, ii etiam pro M' a zura legere cur necesse habent.
670쪽
CAP. XVII, a 2. o mitionum mutiartim fractarum, ma, rini more tumiativa tiamtiuuansium I O populorum murmur,
risu murmuria Mehemenvirum aquarum murmurantium li 3. Qui poρuli ruta murmraria aquarum multarum murmurante' illo increpante fugiem procul, aruati Delus montana Meuιo sipula, auι soccus tiarbine. 4. Sub Desperum eccet terror ingruet, ante mattat num nuεguam eriant. Noc es eorum fatαm, qui nos de populantur, haec fors eorum, qui nos deprae risum CAP. XvIII, I. O terrea ιinnisus alarum, trans Ae
u. Quae muιis per mare legasos, idque in firmis
Per ciquam nai telis. De Meloces nun iis ad genιem Dali diam et formidabiaem, ad gentem omni aeDo serribilam, ad genιem perquam robusam atqua conterentem, cratus terram Fumi diripiunt. 3. O omnes Orbis incoliae, terrarumqua habilatores, elato montano Agno G Picite, ra clangeme luba c dite'
4. . Sic enim .ficit mihi Ioi r quiescam, inque mea satione Decιabo ut ferenus a sua otendemo lumine, die roscida nubes in calore mesFs. 5. Sed ante messem, abfολιο germine, cum Moscibistria in omphacem mmarescenιρm, abscindentur fa menta falcibus, exscitiqua palmiues auferentnr. 6. Relinquentur monιanis alitibus eι bestisque to restribus, superque eis et alites aestDabiane, et ιerrsrea omnea Memabunt bosiae. 7. Eo te ore adferentur δενae, ragminum Deo, munera a geme validia et formidabili, a gente omni a Doterribili, a gente perquam robina atque comerente, cujus terram Gumina diripiunt, ad locum nominis A e, agminum Dei, ad montem nonem. Dicitiam by Cooste