장음표시 사용
631쪽
smo tertio regni anno illatam, do qua Josephus X, 9. 7.,
haeo reserenda oeniat et Scu MunaEnus, in obserWau. P. IO. Triennii vero illius, quo peracto Moabitica gens frangenda erat atque ad nihilum redigenda, initium non esse duce dum arbitratur ab eo die, quo Praenunciata sunt verba,i quae hio leguntur, sed ab eo tempore, quo Culpam contra it Moabus, et poenae fecit locum. is Qui perspicue, inquit Vir S. V., is et culpam praedixit vates, et constitutam culpae Poenam, poterat jure suo exspectaro ab audientibus, ut, ipso etiam non dicente, triennii spatiuiti intelligerent ponendum esse culpam inter et poenam. Et hoc sensu potuisso verba haec etiam permultis ante annis proiiunctari a pro-l beta, quis sit qui negaverit Nonne vero qui simpliciter quidquam intra certum tempus eventurum praedicit, constituti temporis initium ab eo ipso, quo loquitur, momento ducere recte putetur Nulli igitur dubitamus, Nostrum, quae ab antiquo vate praedicta carmina xepetiit, opinatum esse post exactos tres annos eventura, quemadmodum VII, 8. regni Israelitiei interitum post LXV annos suturum praenunotavit; cs. sapra p. 297. CAP. XV, I. Oraeulum in MDabitas. Sans qua nocis Onsata es Ar Moabitarum excisus es populus qua novis Masma es Hir Moabisarum, periit. I. Ad en ne Baiaha et Dibon excelsa rium. Suar. Nebons G Meriba plorae Moab; omnibus uua e piιibus rasis, detonsaque memia. '. 3. Per Uua compua cemonibus induti fune - βρενιaclia Pergus sucos effulane omnea, lacrymis di en M. 4. Clamorem /dia Heabon et nati, usque ad Iaha-
632쪽
634쪽
Post Bia Ionain, inquit Hisuominia ad hujus Capitis initium, is et Philisthaeos et Moab, ad Damascum, id est,
Aram somJ, sermo convertitur, quae et ipse regalis quon- idam civitas fuit, et in omni Syria tenuit principatum enecdum sorebant Antiochia et Laodicea, et Apamia, quas Ma post Alexandrum et Macedonum mperium auctas esse cognorinum. Quia igitur semper decem tribubus contra Iudam praebebat auxilium, ut Regum et Paralipomenon narrat Iustoria, etiam ipsia vastitatem ab Assyriis appropin quare sgnificat. Assyriorum tamen nulla in hoc vatimnis facta mentio. Inscriptio in Damqt m non totum Prophetiae Ergumentum, sed Priorem tantum H partem complectitur. Nam inde a Versu 4. regno Israalaico suo Ephraimitico denunciat suturum esse, ut totum EVe latur, paucia solummodo reliquiis mansuria. Quae etiam iitit uectum datura dicitur insipienti popuIo, eoque a ductura , ut creatorem agnoscat et revereatur suum, et in eo Potius, quam in nugacibus gentium exterarum Emesa iaspem vita. constituat iri. 7 - 11. . cur utriqua Tegno, Damasceno et Israelitico, uno eodemque vaticinio interitum vates Praenuncia erit, Veram rationem haud dubium est quin indicaverit meronymus. Regnum Damasceno - Syri eum , Ephraimitarum finea a septentrione proxime eontingens, regni Balomonici initiis Oonditum scissa a Bellonet aliquo, Diuili so by Cooste
635쪽
aliquo, qui quum desecimet ab Hadadegere, Syriae Zobeae
Tege, notionis princeps, manu promitia, cum turba hominum Damascum occupavit, et ibidem tandavit regnum, cognoscitur ex I Reg. XI, IS. a.. BIud vero procedente tempore valde confirmatum, opibusque et robore militiae adauctum, admodum infestum suit regno Israelitiuo, seu decem tribuum. Bellum illi erat cum hoc sere continuum
a temporibus Benhadadi, nepotia Rezonis ab Asa rego incitati 1 Reg. XV, 18.), sive aemulatio inter hos populos, viribus sero pares, sive ambitio Damascenorum, producendia regni sui finibus latentorum, livo litea veterea, numquam bona fide sopitae, huic igni identidem novam subjecerint materiam. Longum erat, ut adscribitur in historia, si pax per triennium duraret, I Reg. XXII, 1. Quin no Judaeis quidem, Paulo langius remotis, a regibus Syro- Damascenis pax suit. Sic idem tuo Hazael, qui Ephraimitas tantopere
pressit, Ioasum, Achazias filium, bello petiit, et spoliavit,
non exigua regno inflicta clade, a Reg. XII, 17. 18. a ParaLXXIV, 23. a.. Reginum vero inito cum Pecacho, Israeliatarum rege, foedere regni Iudaici meditatum ello excidium, vidimus supra VII, 1. seqq. Sub idem tempus, quo, quae
eo loco narrantur, acciderunt, et nostrum editum esse vaticinium, recte observat LicinTPOOTua Chro I. te Or. Mord. sextuum P. T. in ore. T. I. p. Io I. Certe argumenti
utriusque oraculi, et praecipue quidem cap. VIII, 1 - 4. IX, 7-uo. , tanta assinitas est, ut non possit esse major. Sed quod unum hic lassicit: quum vaticinium nostrum ediatum sit adversus Damascum, stante adhuc et storente eo regno, ut patet ex Versibus I. u. 3., et adversus Ephraimitas, Syria societate junctos, liqueat vero ex iis quae legunturci Reg. XVI, 9. coli. cum XV, I9., solutam esse illam societatem, et aversum regnum Damascenum a rege Assyrio, anno Ahasi tertio veI quarto, necesse est, hoc oraculum
ante annum Ahasi quartum scriptum esse. GAoetius quidem editam hanc prophetiam existimat primo Hiskiae anno, .aque praedici Salmanassaria in tionem. Hunc enim, cum
636쪽
Samariae regnum subverteret sexto Hishiae mino, Dam suum, jam a Tiglathpileiaro captam et Assyriis subjectam, demum excidisse. Sed historia do eo nihil habet; et quoi tempore editum est hoc vaticinium, obxinebat adhuc Dauiascua regnum, ut patet e R. S., ubi gloria sua privanda dieitur. Ex eodem versu haud obscure patet, tempore hujua vulgati vaticinii societatem Syrorum et Ephraimitarem non dum sitilla solutam. Si vero haec prophetia edita esset post cladem, quam Damasceni et Ephraimitae tulerunt a Ti-glatii pilesare, non iacito explicari potest, quae occasio 'subministrata si prophetae nostro, adversus Damascum et Ephraimum denuo deelamandi eo tempore, quo Damasceni et Ephraimilao jam magnam partem in exilium abducti essent. Sed si sumamus, vaticinium Mo sub Ahala editumelle, occasio ultro se prodit, Et nemini obscurum est. Tum vero nostrum oraculum suo loco non positum digestumque esse ab iis, qui hoo vati einiorum syntagma collegerunt, fatendum erit; nam supra XIR I8. jam nota est mentio' mortia Ahasi; es noti ad eum loc. is Ratio autem, inquit LIGRTFOOTUS I. I., is quare haec Prophetia eo Ioco collocata isit, quo conspicitur, haec est, quia plures ibi prophetiae . adversus Plura regna conjunguntur; et quando Domin distribuit minas inter omnes regiones circumcirca, Da rnascus et Ephraim non poterant esse immunea; ideoquo quum tria Capita, quae proximo attigimus VII. VIII. IX. , eo loco Posita sint, quo comparent, ut speciales denunciationes adversus haec duo regna; hoo Caput XVII. suo
I. De NUO vid. not. ad XIII, I. pommmciscua amola erit, in non Diarba, quod Ilieronymus recte: de ει esse eiMucia interpretatua. o hio est pri-ιiseum, ut supra V, 6. , ubi noti si, et VIl, 8. zvq, ns μρπωμα Damo ua, regni caput, urba Syriao etiamnum
637쪽
norentissitis, fin plaratia multis aquarum scaturigini hus im
xigua et amoenissima situ, Arabibus Syria
ut a Parat. XVIIl, 5. 6. voeata, memoratur jam Genes. XIR G5. X v, a. Expugnabatur a Davide, vi l. v Sam. Vlu, sed sub Salomone Judaeorum jugo se tu traxit, 1 Reis XI, 24. 25. Plura de hac urbe ejusque satiadi,putavimu4 in d. b.M. --ιLM-h. Vol. l. P. ll. p. v 84.
X MII, IS. Quoniam Graecus Alexandrinua pro 'ud a πτῶσιν. et vulgatus Ferat acer Ma posuit; Lomihus illum vh, hunc 'ux in textu Hebraeo legisse Putate ipso mallet, Graecum sequutus, 'ub legere. Verum scito monuit Κορ- pius, utrumque interpretem 'vu legere potuisse, sed liberina sensum expressisse: 'ν cs. Mich. l, 6.) et mo non ello diversa, nisi quoad formam; rara vero paronomasiae caussaevm is in priori hemistichio, a delata else electum. Co terum eaedem, quae hic, loquendi formulae, ad urbis alicujus destruc tionem describendam, occurrunt infra XXV, 2. a. Derelietae, desertae VI, II. Ier. IV, 29. eruxit urbes Aroer . i. e. urbi Aroer vicinae, ut uos. XIII, 17- 'rio sunt urbes Mesbunti, urbi primariae vicinaB. Quum vero duae exstiterint urbes, quibus ArOῶr nomen suit, altera prope Rabbam, Ammonitarum urbem regiam, Ioc XIII, ae. , auera ad ripam septentrionalem Amnonis soli sita vid. libr. nostr. modo laudat. Vol. II. P. I. r. I7o. et VoL III. p. 46. ; hoc Ioco prior illa, Damasco propior significari videtur. Urbibus Aroer vero intelliguntur hio vi bes regionia Trans - Iordanen D, quae olim o cupatas a ῖ aditia et Rubenitis Num. XXXII, 34. Ios. XlII, 16. , reges Israelitici partem se re. Eae h. I. deroliceas dicuntur, deportatis a Tiglatbpiletaro Gileaditidis incolis, s Reg. XV. U. Alii urbibus Arofria intelligunt tractum aliquem SyriaE Daniascenae, cui nomen Aroer elleti Ejus tamen nussuam alias sit mentio. γ Vetersa in verbis hebraeia
638쪽
interpretandis inter se discrepanti LXX: ora λελειμμένη
εχ τον αἰωνα, derelicta in aeternum. Ex nin v secerunt vocem neglexerunt; et pro VeI Iegerunt, vel legendum putarunt quod Loistho placet et Dathio, qui vertit: M urbes erunt derelictas iet perpetuum. Pro nomine appellativo habuit Chaldaeus, qui vertit rharin dereiaeιas urbes eorum Mas Muntur. Hebraeum contulit eum ChaIdaico in angere, eonfringere, comminuere. HIERONYMUs: ,, Aroer rurice in .
terpretatur, quae proprie arbor in solitudine et salsa humo nascitur, et per hoc ussit ista demonstratur. Vocem Ηο-hraeam retinuerunt Saallias et Syrus nam et iod in Biblita
Polygiovis Iegitur non dubitamus esse sphalma
typographicum, Recentiorum interpretum parum veri s- miles conjecturas de recensuit resulavitque I. F. ScvΕ Li Na in AnimadDeus. phlialogico - ortu. in Keiliora δε- j- loco, p. 29. seqq. Neque tamen quod ipse Vir Dociis mus proponit tale eita videtur quod allia Probetur. Pro iv,ν censet legendum, ut verba hebraea vertenda snt: relictas erunt urbest usque ad Ar, urbem Moahit lilia primariam, supra XV, I., ut propheta non soliam Dan,iacu in eversum iri denunciet, sed et plures alias urbes austriim versus ad Arnonem usque, urbemque Moabitarum, quae ad hunc amnem fita erat, primariam Ar, eandem sortem eXPerturas. ri 'rrim Gregibus erunι pascua, es. XX lI, 14. Zeph. II, 14. Qui illic stiba ne, vid. Xul, al. 'no D nullus supererit qui eos terrem, abigat,
Deut. XXVIII, u6. Jorem. VII, 35. Zeph. III, 13, is Tanta enim erit solitudo, inquit HIBRONYMus, is ut nec insidiator timendus sit. 3. s Nn 'xnu napa eessalia, abolebitur Ezech. VI, 6.), munuB M a Maimo; quae verba referri pollunt vel ad Dama iam, ut sensus sit, dela licta Damasco, mrinii nenium illud, in quo fiduciam posuecrarit Ephraimita ablatum esse; inita enim cum Syria societate, respexeras. t Ephrai -
639쪽
Ephraimitae Damasciam ut munimentum, Pr PNgnaculum ita Ilieronynis: nequaquam decem tribus ira Damasco contra Iudani habebunt auxilium); vel ad Ephuai muni ipsum, ut sensus sit, ipso iIlo tempore, quo Damascus subverteretur, Ephraimitas esse infirmandos et privandos praecipuis suis munimentis, quippe quae ab Assyriis expugnarentur. Posterius praeserendum videtur. Respicitur ad loca munita Galilaeae et Ephraim itidis, sita in montibus, per natu*am ipsam ab irruptionibus hostilibus munitis.
Immo vero ιlesignatur hic aperte Samaria, munimentum
Ephraimitariam, quo illi gloriabantur. Idem est qliod Michae Cap. I, 6. Pomam Samariam in acer m agri, est
plantas Dineae, M faciam desuere in declios lapidea ejus videlicet erat munimentum, in moma structum et fundamenta ejus nudabo. In verbis pefmU nnbut sunt, qui accentum At nach post pulmo ponendum censeant, ut Verba vertenda sint: et eo bis regnum a Damaso, et reliquias Sy riae ut eloria Israelitariam omne. Sed quum Malaretharum distinctio bo. num sensum essiciat, nulla est caulla, cur eam, Veterem
certe illam, deseramus. Nam si verba vertas: ει cessabit regnum a Damoseo M reliquo Θria, ut gloria suorum Israelia erum, RiI. Damascus et reliquum Syriae, nihil vitii est in sensta, et sententia rectius se videtur habere, quia comparatio glarias uetiorum Israelis, aeque haud dubio ad Damascum pertinet, quam ad reliquam Syriam; et lavet etiam constructio orationis Grammatica. Docet idem passu ros esse Damascenos, quod imminero minatur Israelitis. HIERONYMus, is Quomodo, inquit, decem tribus Ashrio populante delatae sunt, et omnis gloria earum in captivi tatem ducta est; sic pauci, qui in Damasco resederint, im mutabuntur, et habebunt gentis gloriam sociae. Gloriam per ironiam dictam accipo pro ignominia.
4. Transit poeta ad inata Ephraimitia minanda, duplici usua similitudine: est delumis a Corpore, qu ul
640쪽
integra et norente valetudine magnum praeseri decus est praestantiam, sic ut sine delectatione ab aliis non conspis elatur; sed quod subito marcescit, ita ut decus omne et species ei pereati apvr ' az isten ΦΩur, imminuetur /- cs. Ps. LXXIX, 8. , gloria Iacobi, i. e. regni Israelitici dignitas et potentia. Nomina Iamia regnum Israelitieum et uos XII, 3. 4. 5. Mich. I, 5. denotatur. nisa lucidiη mpingiaedo carnis uua, storens ejus status, opes, facultates,
ut supra X, 16., M. PL LXXIII, 7. Emariabitur i Zeph. Il, Ia. , sicut illis sit, qui phthisi laborant, cs. X, 16. XXIV, 16. Hoc X, II. 6. Alde a similitudo ces va. anteeed.) desumta esta colIectione aestiva et autumnati fructuum; sive segetia sertilioris, qualia demeti solebat in valle Rephaim 'oo G.); sive vitis, oleae, aIiarumque arborum frugiferarum Va. 6.): ut enim, ubi demetitur seges, paucae solummodo hio illio relinquuntur spicae ; et tibi colliguntur uvae, aut stringitur olea, pauci tantum reliqui fiunt, et quidem non optimi generis racemi; sic suturum, docet propheta, ut hostea
mellem faciant ia Ephraimitide, et quidquid hominum aut
rerum illas terras olim ornaverat, metarum instar colligant atque alio transierant, paucis solummodo rarisque relictis in terra tenuioris fortunae hominibus, tantae calamitati
superstitibus. nu; -FDιγε Aetie eoia iamassor segetem. Vox passim Hebraeis significat messem ipsam ut Exod. XXIIl, 16. , sed hic omnino vertenda est
per messorem, ut patet ex eo, quod additur ,- v, 'ci',aω, δι braelitum ejus Disas demesis; ubi relativum in ivoce non potest alio rωferri, quam ad Est igitur hic Ioci nomen formae adjectioi, ad exemplum 'i' ..et: hi, ut recte Κimchi observavit. Verbum 'ore da messarausurpatum, ut Exod. XXIII, to., eum illius actum exprimit, cum brachio sinistro adductas ad se spicas complectitur sto. reeolligit pressim, quas deinde secat falce manuη dextrae. .nna Segra stans, in arvo, antequam secetur, ut Exod.