장음표시 사용
651쪽
6os I Uaa. Cop. XVII, i 4. XVIII, I.
sora, cr. Llv, 17. Job. XXVII, i 3. Eorum qui nos nolianι, X, 13. Jerem. L, II. haec estiora quae destinata illis qui nos diripiunt, X, 6. XLIl, 24. Hic exitus manet illorum audaces atque insolentes spiritus, qui nos vexare nossaeaque diripere aggressi sunt CAP. XVIII, 1. caput hoc, plurimis involutum obscu
ritatibus, peculiaribus scriptionibus tractarunt MATTIIAEusHILLERUS et CAROLus Aunivir.Lius. Ilio quidem in Dissertatio ite Upsaliae anno I 778. edita, quae inter ejus Disserta
tionea a I. D. Michaele junctim editas decima quima est, Iegiturque p. 35 I. seqq. Illo in Dissertatione, quam inscripsit: 'rivmna S, PBhiopissa, Calamitas Arahiopias, seu Commentarius in Caput A VILL IU ae, Tubing. 17 14.
ngsenit. Exegesiear. ad feticeiora asque insegniora V. MN. T. Deci ex Museo Theod. IIasaei et Conri Ihenii, Am-nelia. 173 a. sol. T. I. p. 883. seqq. Quibus jungendae IONFRID. ScHELI. No Anima ersi phidilogico - cris ae in loca a Feliuiora aes αε, p. 37 - 56. Dissentiunt interpretes maxime in explicandis thuracteribus, quibna Propheta aenigmatice terram illam, cujus incolia subitam hostium cladem jubet nunciari, designat; accitis Aeramo, aliis Aethiopiae signa illa macritica convenire contendentibus. Prima statim verba n naz ΝΣ,Σ γ'N miro exercuerunt interpretes. ΝΣΑΣ Iegitur et Iob. XL, 3I., sed lignificatu eo, qui in Iocum nostrum Parum quadraverit; ponitur enim ibi de insis memia piseatoriis. In Plurali ci ,ΣΝου reperimus u Sam. VI, 5. et Ps. CL, 5. Utrobique est minime dubium, den lari instrumenti aliquod genna musici. orta inde BocHARTO PMIV. Lib. IV. Cap. II. cogitatio de Asio Aemptio hoe loco intelligendo. Scilicet quum sumeret, Aegyptum hic αἰνιγματωδῶς deseribi; verba Ax x T re vertit: terra cym
bali orarum vitia, enim Hebraeia sumitur frequenter pro ora sive exιremiscite rei alicujus , docens, per Om tam
orarum intelligi I rum, notissimum instrumentum religionis c
652쪽
gionis in sacris Is dis, dictum Axis a b X, ιλ ira, quod
argutum ederet tinnitum, et id cum cymbalo, proprie ita dicto, commune haberet. Placuit haec lententia praeter alios HGETio Demonserat. Ganget. Propos. IV. Cap. X. lv. quoque, CLEarco et Lo vetuo. Sed si largiatur etiam quis, I rum appellari posse cymbalum alatum ob formam
Argutae fuerunt, per laminas trajectae, cinnisum ad contactum Iaminarum excitantes ; non probabile est, vatem denomina Ire terram; quam intelligendam voluit, ab instrumentis in cultu quodam religioso ulitatis; nimis remota certe est haec appellatio. Dent. XXVII l, 42. insecti quaedam species arbori hus herbisque noxii vocatur aliis licet vocalibus, quam quae ndsi int voci nostrae, insigniatur; quo nomine quum conjecisset UiLLEnus designari loci as, quas a AN, umbra, nomen nactas credidit, quod pre aerem volitantes sua multitudine solem obumbrent; eas quoque hie intelligendas putavit. Locustarum autem terram Aethiopiam vocari, quod in ea plures, quam in ulla terrarum parte Iocustae Procreentur, unde et ejus incolae ab esu Ioiaelistarum dicti sint Acridophagi. Eam sententiam commendavit exornavitque ScuELLING in AnimadMerss. p. 4o., nec multum diversa est a I. D. Micua ELIs in Stapylemm. P. uo96. proposita interpretatio. STEPua Nus LE MOYNE in Dissonae. ad Ierem. XXIII, 6. Cap. lv. P. 38o. voce 'sa I alludi
putat ad idolum Veteris Aegypti, quod Κνουφις dicebatur.
Quam interpretationem, quum sola litterarum sinillitudino nitatur, mentorasse lassiciat. Sunt, qui per terram umbrae Harum Aegyptum designari putent, a naDibus, quae -- poen is Delis quae siguram habent alarum), frequentes Ni- Ium stuvium secarent, ut fu tum , et metonymice terram Aegypti obumbrare censerentur. Ita Graecus Alexandrinus:
οὐαὶ γῆς πλοίων πτέρυγες, uti verba illius nunc in eodicibus
leguntur. Sed recte VITR NGA monuit, contortam eam esse
sententiam, in qua γῆς non cohaereat cum voce ουαι quae primum Casum poscit, vel etiam tertium, licet cum eo interpretes Graeci rarius usurpent , sed cum voce πτέρυγες,
653쪽
ut verba potius sic ponenda sint: οὐαὶ πτέρυγse νων mici quomodo ea et exhibet Cyrillus et Arabiotis iti ΡΟ-
narium terrae a a reL Graecus interpres num hebraicum ΝΣΑx comparaverit cum ambico , quod, Firulabadio teste in Lexico Κamus P. I 49 s. na a denotat, incertum. De naribus cogitavit et Chaldaeus: ia,nudi ', inren rami 'riri DNU Mas terras ira quam Maenium in naia a a terra longinqua, additque: 'n sana dNm et Eorum Mela expansa fiam insar aquilae, quas Molas alia fuis. Aliis credita Aegyριua dicta iam acutam Main m,
quod Iudaei, sub alis Aegypti, hoc est Aegyptiorum praesidio, se defensum iri opinabantur, quoties valentior hostis irruerat, ac si appellatione test argueretur stulta atque impia in auxilio fiducia humano, quum adello posset, si recte quaereretur, divinum. Ea sententia placuit Horizimmo, qui in Obser u. philolog. Oxe ιι. p. ISI. phrasin hebraeam hoc Ioco usurpatam signiscatione haud disserre existimata , , quao dictio in V. T. vix alio usu nisi de protectione auxilioque recepta est; vid. Ps. XVII, 8. XXXV, 8. LVII, a. LXII l, 8. Hinc verba nostra ita interpretatur: heua
terra umbraa alarum, i. o. inumbrana alis tuis, quae te quasi umbram aestimas, aliisque gentibus, inprimis Judaeia, auxilia promittis. Gnomo et VITRINGAE Aegyptus terra ab utrogus latera obumbrma dicta videtur, quoniam ab Occidentali et orientali plaga montibus concluditur. Montium autem attributum umbram esse, veluti derem. XIII, 16. Hanc sententiam comprobavit quoque D THIua. AURIVILLIO atque Kocu Eno comprobata ALB. Vocimi in mi inan. Biblioth. Nγιαν. m. p. 14.. proposita interpretatio, di nodi Axλου terram utrinque umbrosam significare, qua appellatione vates Aeιhiopiam indicaverit, quod Aethiopes, rit omnea stipra Syenem inter utrumque tropicum incoIentea, sint αμφισκιοι, quos dixerunt geographi, hoc est, ham. b. mea
654쪽
bisaraea intra ιropicos, quibus Inoento sole umbrae in g minam Partem eadunt, versus meridiem, per unam Partem anni, per alteram versiis septentrionem; qua de re vidu
AURIVILLI , is diurnum Phaenomenon, adeoque obvium
vulgari experientiae, ut quin cognitum fuerit Iudaeis, atquaadeo vati nostro, nihil omnino impediat. Desinit, geogra-Pbica ratione, ipsius y N, regionis, silum, quem in seque tibus pariter propheta videtur voluisse indicare. Concinit etymologia, et sorma et significatio utriusque vocis. Νου,xumhram geminam significare posse nemo dubitabit. sive ducta alas dixeris, quaa geminam in partem cadentiumbrae eleganti metaphora tribuantur; sive risus malueris, plagam, tractum telluris Eviacem interpretari, utrumquo aptum huic loco erit. Ηuic vero sententiis opposuit ScMELQuo, eam id habere incommodi, quod metaphora, qua usus esset propheta, minus congrua esset rei defignandae, quum hominea inter Tropicos habitantea non eodem tempore duplicem umbram faciant, quemadmodum quaa alata sunt, binas simul habent alas, sed unam pro diversis anni vicibus hue vel illuo porrigant. Omnino vero earum interprelationum, quae nomini Ax,x umbrae significatum tribuunt, nul Ia probanda est, quum illud ceteris quibus
legitur Iouis Deuter. XXVIII, 42. , a Sam. VI, 5. Ps. CL, 5.
sinnuum denotare constet, collato Arabico eum
sinnisu quodam senuis. Attamen nec qui id agnoscunt i terpretes in hujus loci explicatione consentiunti I. D. Mi-cΗ ELIs in Spieitag. Geograph. Hebraeor. exter. P. I. P. 156. ,ου,κ terram ιinnitus alarum interpretatus,
is alas, inquit, is et soli, et aurorae, Hebraei dederunt, ni Graeci atque Latini currum, vido Malach. III, uo. PLCXXXIX, 9. Harum alarum acutum stridorem, qualis ita summa ceIeritate audiri solet, in regione orbitae solis su jecta percipi fingunt, sero ut Tacitus sonum emergentia solis uans Suiones audiri narrat, IuvenaIisque cecinit, Audial
655쪽
Audies Maretitio Ibidentem artimus foum. Haec α ergo mihi verborum interpretatio: Asua terra fridoria aurum, quas fisa es taura Mios Arihiopiae I hac sententiar audiea haec, ultima ιerrarum, ultra folia M anni orbitasom. Sed ipsi Michaeli incertam postmodum visam esta illam suam interph elationem, patet ox Sumlomm. I. I. DoEDBa- Lais hunc versum reddit sic: Heus ιεrras 'vis alis, qui trana furios Cusi eoa etc. Iegatos mittit Vs. u.), et i telligit Taraconem, Hebraeis Tirhacam dictum, Aethiopiat rogem vid. infra XXXVII, 9. a Reg. xlX, 9. , cum magno exercitu Sanheribo obviam euntem. is Nemps propheta, in nota adjecta ait, is qui, quantum urbi suae perietilum immineat ab Assyriis, cap. XVlI, Ia., deinde quam insignis liberatio speranda sit, Va. 23. 24. dixerat, animum orali nemque ad Taraconem, quo tanquam instrumento Deus iisurus erat, in liberanda audaea fugandisque Assyriis, a vertit, laetusque exclamat et se jam strepitum os,u ainnio exercitus Aethiopum eitissime advolantis audire sibi videri. Nuae quidem interpretatio, et GESENIO comprobata, nisi, hisod is Νου,κ rectius pro nomina in statu constructo posito habet, reliquia omnibus anteponenda fuerit. Alas, d 223, desajas et supra Vlli, 8. exercitus Vocavit, vid. ibi not. Doedorlinii interpretationi patrocinatur hujus oraculi in is seriptio ea, quae in Arabica in Polyglottia translationa I gitur, ab interprete sorsan . Graeco, ex quo transtuli eodice dest,inlar
Prophetia V ae de rega Hales iam qui opem sumn imploratibus Urastidia, egressus es, ut iis opem ferret. In
Verbis quae sequuntur, ui P pronomen velativum 'aeN pertinere ad nominatam antea mania
sestum est, sive Aegyptus cogitetur, sive Aethiopia, sive quae tellus alia. Sio et nomine Eet2 intelligendam regi
656쪽
nem, quae a Syene, superioris nrbe ultima austrum
versus, in longam porro ten amplitudinem, eonvenit
bibl. Aueri με. Vol. III. p. 346. Ita qui ινα mina Cusi a habitant intelliguntur Aethiopea 'MZoph. lli, Io. Humini a Cuso a sunt qui Nilum inisu
ligant, quem Aethiopiae Aurii, in eum influentea veho mentiorem efficiant; et ιerram trana Nitam Aegyptum hienuncupari putant. Parum quidem probabile. Nam A gyptua non est ιrans Nilum, sed ad NiIum; nec adtinebat, hunc fluvium in describenda Aegypto ab Aethiopia den minari. Sed terra utira sumina Cusichas sitam non dubium est significari partem eam veteris Aethiopiae, quae diei jam solet Nubia, utpote vicinam Aegypto, et in qua tum S ba.n, pater Ta conia, tum Aethiopum ceteri, quorum mominit priscae Aegypti historia, imperii sedem habuerunt, ubi Aegyptum subjugarunt. Recto vero monet AURIVILLIU non esso h. I. penitus excludendam Aegyptum, sed denomi-inationem factam esse e regione ,. quae principis dederat, non jam Nubiae modo, sed et Aegypto dominantes. Aerethiopea enim luno Aegypto imperasse, testantur Hanonoeti rasoria r. Lib. II. p. Iro. ed. Wesseling. DIODonus SIoui. B N. Lib. I. p. 75. editi Uesseling. et Manetho apud Eus bivni in Chronicis. CL libr. nostr. supra memoratum Vol. III. p. 3 s. seqq. BiERONYΜus hoc Versu is sive No, Aegypti civitatem, quae nunc Alexandria dicitur, sive Aegyptum deseribi existimat. se Ipsa enim, addit, is est terra, quae
ast trans sumina Aethiopiae, id est, trana rivos Nili numinia, quem de Aethiopia in Aegyptum fuero nemo dubitat. Et est hic ordo pulcherrimus, ut quomodo in priori vision. Cap. XVII. J sermo propheticus Damasco minabatur, quod
decem tribus in illa habuerint auxilium, misericordiam Dei non rogantes, sit etiam nunc Aegypto vastitas praedicetur, ob cujus auxilium Dei neglecta sit invocatio. Quam Hieronymi sententiam repudiandam esse, docent quae supra
657쪽
u. verba das consentiunt sero vertenda elle: mPlena par mara nun M. MUn reserendum ad praecedens Vs. I. I N, quod, a non tam tellurem ipsam Venotat, quam popuIum, vel etiam imperantem, construi poterit cum voce masculini generis. CL C. B. MIcΠAELIs
Dissertae. da Soloeriamo Generia ab Θω. S. Cod. Egr. δε- pulso, 6. XXVIII. Nec igitur erat, cur Henslerus pro ri,sine flerre mallet in Bophat ri-n, mari fendet Boten Merea Meer. ζ', mare, sumi potest vel Iasius, pro IAM A Siso, cui adjacet tum Aegyptus tum Nubia, vel strictius pro mo, quem Σ' dici solitum Hebraeia, videbimus ad Cap. XIX, 5. jam olim vertit Chaldaeur, Syrus et Latinus: Demo' nuncios. Suadent hoc quoque loca Iesaj. LVII, 9. Jerem. XLIX, 14. Obad. I. Prov. xl l I, 37. XXV, 13. CL MacHAELIs
Supplemm. p. uo 88. Bocisanaeus imagines vertit. ut
infra XLV, 16 , et inteIligi vult papyraceum caput Osiridis,
quotannis, navigio ex papyro facto, ex Aegypto Byblum delatum. Quod ab hoc loco alienum. Verba ΣΑΕ - 'au hv LXX reddiderunt: ἐπιστολάη βιβλίνας ἐπάνω του υδατος, vel quod legerunt 322, consulum, complieatum, a MI, Mincire; constat enim, papyrum ex hujus Dulicis philyris compactia esse paratum, quae I. R FABRI est conjectura in not. ad Harmeri Beobachi. Ger denorient. P. I l. p. II 5.r vel quod contulerunt Arabicum quod in Conjug. V. significat sermonem confusum pro/Mil. unde Aurivillius conjicit, oIim id verbum adhibitum ella in luteris raptim et celeriter scribendis. Quicquid autem Alexandrini legerint, illud tamen certum est, illorum i terpretationem multis adeo placuisse, ut putarent, Proph tam aIIudere ad superstitiosum Adonidis cultum, qno ejus reditum in vitam Alexandrini Bibliensibus epistola vasi i
elusa et mari injecta nunciassent. Verum si et Iesajae aevo receptus fuerit hic ritus, quod perquam incertum est, tamen parum est verit Imile, vatem illam ceremoniam respexisse.
Symmachus, Aquila et Theodotion, cum Latino et Syro ad
658쪽
Iitteram verterunt: in Dass pararaceis. Sed vix dubium intelligi naMigia, quae ex Pararo vid. ad Exod. II, 5. con-iεxia misso ab Aegyptiis Plinius docuit et Theophrastus, aleo non Plutarebus in libro G otas et Osriri, quorum Ieriptorum verba attulimus ad Exod. II, 3. Addendus Lu caN us Pharsal. Lib. IV, 36.
conseritur bibula rua huis cymba Pararo. CL libr. nostr. Acterthumast. Vol. III. p. 349. Apud vatein
nostrum velo haec verba pertinent ad descriptionem ejus terrae vel populi, quem in mente habuit, commercia cum. gentibus finitimis navigatione sustinentis. Alloquitur vates nimcios, qui ad populum illum longe remotum perferro debent quae Jova decrevit, Va. 4. ne Doea nuntiis N ampo fuerunt cymbae papyrinae mirae levitatis. Refert Achilles Tatius, majoros non suisse, quam ut singulos vectare possent. Si alius modi fuerint, limo praeripeditae retentae essent. Verbis iisquis quae sequuntur describitur populus ille, ad quem nuntii mittendi tanquam validus et formidabilis. In explicandis singulis dictionibus magna varietas. ' a I. D. M 1-
cis AELis vertit genιem excoriatam, a corium, quod
forsan et respexerunt Chaldaeus, populus Dimpatiens, Syrus, ρυutas Dexatias cf. I. D. Michaelis ad Castelli Lexio. Θr. p. 5Oa. , et Vulgatus, genseonDusa. DOEDERLEIN in Nota ad h. l. r -Mihi olim suspicio suborta, annon possit verti: gens duιortis cruribus. Graecis. quidem δι-τραμαένοι sunt, qui pedes habent incurvos. Sic apud Pausaniam in descriptione arcas Crasti occurrunt παπες διεστρααμένοι ποδας, quos elegantissima praelectione NeFniuo pueros varis cruribus esse monstravi L la' o si a Urim deducatur, nationem signat depilem, glabram, idquo de Aegyptiis exponunt, quos Herodotus ii, 47. testatur saepe solitos Titisse pilos corporis abradere. Equidem referrem
ad radicem tari', talo a fiau; gens ἰMofa erit gens
659쪽
f. ei coloris. Utriunque de Aethiopibus dici potest. Doeolore nemo dubitat , de incurvis cruribus dubitarem ipse, nisi Aristoteles et Petronius et recentioriani per grinantium relationes fidem sacerent. Aristoteles quidem in Probism.
Seci. I 4. Quaest. IO. disquirit: Δια τί Αἰθίοπες καὶ AIτυπτιοι βλαίσοι Hσω, διότι ἰπο Θέρμου διαστρεφεται τἀ των
ζωῶν σωματα. Petronius autem Satyric. o. Ioa. genuinum, iit resecti ni prae Putium Judaeorum, ita Aethiopum etiaracterem crura in orbem distoria haberi, haud obscure prodit. Denique quasdam Aethiopum a Guineae ore uaque ad 1,romontorium nigrum habitantium familias varia cruribus distingui Schreberus ex Hi ori Linorarior. UniMess. T. IV. p. acta. seq. observat. Haec quidem in priore versionis nosti ae editione proposueram. Addo novam conjecturam. Protracta Aetlliopea vocari videntur,
quorum tum imperium latissimum sui L A, protraxia, in longum ιει-dia, et alii gentem indicari putarant Iongo protractis tensisque habitantem sinibus, hoc est amplissimam. Similiter Vi TRINGA gentem in longum proιensam vertit, sed Ae piloa intelligit, quod terra eorum a Septentrione verIus Austrum juxta utramque Nili ripam in Iongum quati pr iracta et habitata est. Quod Dathius etiam comprobavit. Κopi B in Angum protensus, de satura corporis procera intelligit. Id fortasse jam Alexandrini spectarunt,
qui verterunt: ἔθνος μετέωρον. Gentibus remotis et parum cognitia Veteres saepe immensam corporis Itali iram adsingere solebant. Sed recte A. ScBULTENsio in AiamdDesi.
od Iob. XXVIII, 18. in is cuia. minorr. P. 63., est gens Marida es inaccessa ; collato Arabico proprie cohiabere, deinde inaccessum esse, do viris bello claris et heroibus, fortitudino; unde Mir forata, Mali 'strenu . En o Alexandrini εινον. Chaldaeus N ' di, ει- reptum, Syrus PQ, , eMussum, Vulgatus gεmem dilaceriam reddiderent. Recentio rea sere omnes gemem rasam,
Emilem, glabram vertunt a vid. supra Doederi inii
660쪽
norum. .AURIUILLHIs: Participium coniugationis 'Hophat, posita vocali ChoIem Pro vulgatiori. SebureM e primitivo rari , quod servarunt Arabes in signiscatu profundi. depress, oceutii, inMii; liceat proinde interpretari genisi juneιam longius femmamque; tametsi nec magnopere ab
nuero, si quia asperam et faepam maluerit, quum et
rem omnem, e qua esisti, F amytas e dere, quispiam
p. 2655. inter alia quisquid metuendum, et e quo Mix e gi potest. Ita per Uri u h. I. reliquis epithetis convenienter populus validus at formidabilis describetur. GaiasENIUs Un N acrem, mobilem, Mehemenιem significare exi sti mat, collato EZech. XXl, 9. 32. al. 14.) N nnn n 2 nn rh enses exactiιαε ει glabrasus, quod posterius epitheton tamen sublata aerugine politum denotati Nec altera quam proponit interpretatio, qua Un D ut nomen a verbo diri praecepa, periculasia, collato in Corijug. II. Iv. eon-jecia, praecipuem dedis in exuitam deducιum, perniciem denotet, et Ur u οῦν sit popuIus existum rasserens, huic loco apta videtur. Verba nH,nr tu Nara civ plerique vertunt: populus terribuis a quo suu et usque, deinceps, i. e. omni tempore. Ita virtutia bellicae laus, qua Aethiopes a vetustis inde temporibus inclaruerunt, significabitur. De tempore nis,n Levit. XXII, MI. Num. XV, 28. dicitur; do Ioeo I Sam. X, 3. XX, aa. Hinc KOPPE verba nostra fio interpretatur: Mura hujua populi a vivo inneatitiarius progrediantur nuncii ad populos alios ferociores etiam. GEYNius duos h. I. populos distingui observat, quorum remotior, cujus terram flumina permeant, ut seqnitur, Aethiopia proprio sic dicta sit, undo Tirhaha ortua erat; alter vero populus sit ea Aegyptiorum pars, quae sub ejus