장음표시 사용
201쪽
da autem, non interuenit contractus, nec etiam potuit locum liabere traditio: unde a contrario seri cum non potuit perire emptori , quia non adsuit traditio, sicut nec adsuit cotractus emptionis e traditio enim supponit eontactum consumatum,& pretium solutu , aut fid'm promissionem interpositam , ut dichum est. Imo si res traderetur ante persectam emptionem, quia non censeretur tradi in dominium , peri. culum adhuc esset venditoris, ad que a semper spectat. quo usique sit persecta vendit. o I. Necessario F. IDeperie. rei venis Neque quae afferuntur, conclud ut traditionem, nam ad eam excludendam, fassicit, quod non fuerit completus contractus, uuado autem dicitur, quod iii en- sutatio, seu ponderatio inseri traditionem.
Besp.Quod intelligitur, quando subsequi.
tur contractum iam completum , de ordia natur ad consignandam rem venditam.
Et de hac procedit lex, allatus. Quod fatis
indicant verba immediate antecedentia. S.Sed di eu Iodiam. ibi. Priusquam enim ad metiatur vinum , quas nondum υenit. ubi est aduertendia, quod non dicit rex quod
nondum sit venditum, sed quod quasi nondum sit venditum , quia scilicet praecessit contractus, licet nondum exequu-itioni mandatus . Et eodem etiam modo accipiendus est rex. LSi per emptorem.
9 Ad a Obsignationem inducere traditionem, & acquisitionem dominii. non ex se, sed ex circumstantiis adnexis, nam est actus aequi uncus, qui potest habere diuersos effectus & ideo operatur secundum determinationem, quam recipit. Et proinde non inducere traditionem, dixit Vulpianus. I. I .f.Sidbhum. De peris. rei enae Ibi. Si dotiumsignatiamsit ab emptore, et rebatius ait, trassitum iasideri.Labeo con-rea. mod verum e I. Magis enim, ne submitteretur. gnari lere,qudm ut traditu. In praesenti autem signatio serici, non potest operati traditionem. Tum quia non sui t iacta mandato emptoris, neque ipso signatum sericum acceptante. Tum quia fuit inducta in altu finem, nempe ut DL sit cognosci, ut obseruant Stracha ab meri
tandi. Tum quia cum contractus vendibtionis non fuerit p . sectus , non potuit
io Ad 3. Merces transmitti pericul' ementis, quando transinittuntur pet ficto contractu, et de mandato ementis. Secus autem, si transinit tantur ante completu Contractum,et absque mandato ementis inam, cum adhuc sint sub dominio trans. mittentis, suo periculo transmittit, quia omne periculum rei est ipsius domini LNee Gario. S. I. auodH neque. . De peric rei' ven. et quandiu manet sub dominio vendentis, eius periculo perit. ii Neque obstat, quod venditor e tulerit tarationem pretii in arbitri u Fa sint, et proinde valeat venditio. I. M. c. De coniraben. e t. Quia id locum habet, quando sequitur taxatio; secus autem, si
non sequatur, ut ex eodem tex. desumitur.
ibi. Et siquidem ipse qui nominatus es, He. tium de ierit, omnino secundum eius aeΠimationem, pνetium persolui, O ven
aetio ad effectum perueniat. Vnde nrar ataxationem venditio non est perfecta, nec sertitur effectum. Insipet debet contrahentes, atque adeo emptor contentire, ut laxatio pretii conferatur in alienum arbitrium ala Antequam autem laxetur pretiis,' venditio est conditionalis, ut notant Castrens. in dis l. . insum. C. Decontrahe π.e . Fulgo ante nu. r. Ruiu. Sr qtiis. arbitratu, num a8ss. De verbo' obligat. S cin. iuncibia num et Riminalse .eo I. s et num. . ct io. Socin Sen conm. numer s. lib.i. Areteo Zios num. 4. Gabi con I.6 nu. lib. i. Rota coram Mersis o deciw s 5 num. s. Et ideo cum contraς tus remaneat
in suspenso ob desectum conditionis, si interim Iea perit, non potest amplius
habere locum, et venditori ci mino perit, cum nondum contractus habue. tit sium ess
202쪽
Emens merces sibi Romam transemissis
periculo, , expensis menditoris, an te
a Vendiιον non potest grauari in expensinqua non sunt, si uneatuν transmitura me in
i init Fraciscus a Bernardinocer. l. tas merces taxato precio, et pall. A e toJapposito , quod teneatur Bemardinus eas tibi Romam transmittere expensis propriis, et suscepto in te periculo. Cum autem Franciscus eas Romamiatmduxerit absq. solutione gabellae,supposito , quod non teneatur illam restitueare Gabellariis, dubitatur, an debeat restituere Bernardino. Ratio difficultatis oritur ex eo, quod dum merces transmittu-tur Romam expensis, et periculo vendi. toris,censetur sequi traditio, & consignatio tunc Elum, quandosiant Romam in vectae, et proinde eo usque manere sub dominio venditoris. Cum ergo inuectae
sint Romam absque lutione gabellae, beneficium non Qtutionis spectabit ad venditorem, eum nomine ipsius introdu
. a Confir- Dum expensis venditoris sunt transimittendae usque ad peruentio
nem ad manus emptoris, inter expensa . enumeratur etiam solutio gabellae. Ergo si non soluitur, beneficio vendentis non soluitur. Et proinde non potest emptor ea quantitatem detrahere de pretio concordato,tanquam expensa facta in transpor. tatione. quia venditum tenetur solum ad expensas, quae reuera fiunt in transporta. tione mercium, nec potest emptor con putare eas expensas, quae licet debuisssent erogari, reuera tamen erogatae non sunt a Tenendum tamen est. Empiise
mercium posse detrahere depretio, edi sibi ν tinere illam ρυηtitarem, gus pro gabella jussuoluenda natio est . Quia dum emaptor introduxit merces absine e selutione sabellae, illas exposuit periculo am issionis, nam si detectae luissent a gabellariis, amissae erant, et hoc periculum spectabat ademptorem, et ideo lucrum quoque a perceptum ratione periculi ad ipsum sipe-
ctabit, cum illius sit commodum, cuius est in comi nodum iuxta vulgatam regulam,quod sentiens comodum debet senet ire, et incommodum, & E contra L Sem. dum naturam s. De rei tu .et t. Si fictus. g. t. f. Proficio.et Manifesti me. S.Sed eum insecundo C. D urt.et Cap. Qui sentit. De
. Quod autem periculum amissionis
mercium ob non istutam gabellam spe. ciet ad emptorem, ex eo deducitur, quod periculum emptoris efficitur venditoris, si ptopteti pium casus contingit L Titius. et Minon1. De perie. Oco rei venae Et ἡcOtra periculum venditoris efficitur emptoris, si propter ipsum contingat iuxta locum ab oppositis, et paritatem ratio4nis iuxta ἷSieui maior. De repudbsreae esponderant Comens, consit. 13s, veri P eit etiam. Μenoch. co=l F 6ag. numer 16- Rota Genuens deos 33. nu. 6. ver. Augebat in cultatem. Vnde cum merces ex misitae
sint periculo ab emptore, ad ipsium quoque spectabat idem periculum. s Nec obstat, quod venditor in se susceperit quodcunque periculum, quod merces subirent,quousque peruo irent ad O 3 ma
203쪽
manus emptoris. quia haec generalis sus.ceptio periculorum non se extendit ad ea, quae contingunt ex facto:emptoris iuxta ea, quo radunt Ruin. 2 7. D. I.
Alexand. 6. Corneus consi ac lib. a. & eonsaeia .lib. 4 Aret. consit. I 39. Bossius iit. De remis merceae numer. 6s. ver. Sed tamen. Rota coram Pennia decisa 6. m 8. Vnde cum periculum inductu niast sacto emptoris. non .comprehendetur sub generali susceptione periculorum facta a venditore..6 Et ex his starita manent, quae in oppositum allata sunt: na quamuis me ces permaneant sub dominio vendentis, quouisue perueniant ad manus empto. ris;&solutio gabellae spectaret ad venditorem tanquam pro re adhuc propria soluenda, adhuc tamen, quia non fuit soluta cum periculo emptoris, qui merces exposuit, ut possent suo damno amitti, ideo, quod erat seluendum , non venit in beneficium venditoris, sed illius,qui se exposuit periculo sentiendi damnum amissi
. 7 Ad Confir. Solutionem gabellae enumerari quidem inter expensas, quae fiuxta pactum appositum pertinent ad ve-ditorem, & proinde , dum emptor soluit nomine venditoris, eas detrahere debere de preeio mercium. Quod si ind ustria sua,& suo periculo non soluit, pertinet ad i sim totum illud , quod erat tauenaum, pro gabella, quia sub spe illius lucri exponit merces periculo amissionis, unde, dum
ipse suscipit periculum, quicquid lucri inde accedit, ad eumdem pertinet. An auteemptor teneatur aliquid restituere gabel. Iariis, non est huius loci,cum ad aliam materiam pertineat.
M si Alu ues Monachorum excedant in Winu Saliachini, Pontificabum, pum-ri possint censuris ab Episcopo.
dc normam, cum qua Abbates Monachorum uterentur Baldachino, dc Pontificalibus, cuius I ectetu in per exte, sum attuli in obse attonibus ad Controue flat inter Episcop .cin Regulares par. I. nun .s 96. desub die ia. Maro a 6i s. decreuit, ut iuxta eorum antiquistimam consueti dinem uterentur baldachino, & Pontificaliter celebrarent tribus adsium mum se. stiuitatibus quolibet anno. Et rursus. r oagis sub die a9. Ianuari j. ampliauit concessiῶnem , Quo ad ministrantes Abbati cel branti. Quo stante oritur dissicultas, an si dicti Abbates excedant, aut vices concessas celebrandi Pontificaliter, aut appar tum praesicriptu, possint ab Epistopis cen. stiris assici praesertim excommunicatione. a Dicendum autem est. Disiopos Gp Τὸ excommunicare, aut alys censeris afflcere Abbates excedentet in us Baldaebini, aut apparatu Pontificiali praescripto A S. CAgregatione. Ratio est. Quia sunt omni ob exempti a iurisdictione Episcoporum, de proinde quaelibet ea communicatio, aut alia censura lata corra ipsos erit n ulla d sectu iurisdictionis, ut desumitur Qx Cap.
204쪽
auctoritatem in hac causa supra Regula. res, per quam nomine ipsius , aut tanqua Apostolicae Sedis delegati procedere sint contra Hadi lcri Abbates. Vnde cum careant tam ordinaria , quam delegata iurisdictione, nullo modo poterunt contra ipsos procedere.
copi pr uidentes aliquem excessum supra Prsscrip um S.Congregationis, inhibeant Abbatibus, aut celebrare Pontificaliter, aut cu illo excessu, quamuis male faciant excedendo praescriptum S. Congregar; at. tamen non tenentur acceptare inhibiti nem, tanquam.nullam, &ab prou nientem, qui non hahet supra ips0s aliquam iurisdictionem. o neque possum acceptare , quia acceptando consentirent in ipsorum iurisdictionem, nam cum sint exempti, ad immediath subiecti Summo Pontifici,non possunt absque eius licentia 1 n alterius iurisdictionem consentite Cap.
Panzirolo. Vnde poterit solum Episcopus nunciare S. Congregauexcessum, M. qua rostea spectabit prouisio.
pus contra dictos Abbates aliquid inno, uet, aut fulminando censuras, aut aliquo alio modo, erit reuocandum a Superiore tanquam continens cotemptum Roman. ae Sedis,dum in eidem immediatὶ subiectos manum extendit contra legis prohibitionem Cap. cordi. influe De appellat.ino, de notant Oidrad.ca r.eto 6.numer. I. in e . Rota coram Mantica decis 3I. nu. 32
ad Omnes expensas, quas Abbates facerent intuitu molesti e ipsis ab eodem illatae. Siquidem cum sine iurisdictione eos vexet, iniusta est vexatio,& atteatata,et proinde
tenetur eos reddere indemnes iuxta ea, quae tradunt Portius Imola con L66.num. a. Lancellot.de Attent paris cap. 3 de panisatient. Num,I 6 .Rota eoram Durano aedes 3 os . num. a. oc coram Pennia dees
Septemb. I 6s v. emanavit Decretum S. Rituum Congregat.auctoritate Sanctissimi, et publicatum die 3. Februar. 166o. in quo confirmatur decreta,quae alias emanau rant, et alia de nouo statuuntur, et indui. getur locorum Ordinariis , ut auctoritate
Sedis Apostolicae , possint, imo debeant
contra uenientes,etiam per censuras,comin
pellere ad obseruatiam dictorum Decretorum. Vnde introductum est ius nouum constituens in hoc ordinarios delegatos Sedis Apostolicae.
An Abbates Monachorum possint mna ex tribus micibus sibi concessis Pom tiscatiter celebrare in alicuius ex qujs. QUL II o.
omini Abbates Monachorum in tribus vicibus in singulos an--α nos Pontificaliter celebrare iuxta ultimum Decretum KRituum Congregat.
205쪽
164 Quaest. Morales Iliri diec:
gregat. emanatu subie Ia. Martis tot g. α confirmatum ab Vrbano VIII tib Hera I x. Iu0 1629. in sua Constit. quae incipit. Exponi nobis, quae est Consuutio 3O3. in Euαν. Cassiaen. Vnde dubitatur an aliuqua ex his vicibus possint Pontificaliter, celebrare in alicuius exequiis: & Histitui. tas ex eo oritur, quia concessio pro his tria hus vic: bus procedit de festiuitatibus, ut constat ex praefato Decreto.rbi. Q in tri-4us adsummum sesiuitatibus acere ei spe
Σ Dicendum est. De Ponssicaliιρο celabrare in exequijs alicuius Ratio est. Quia concestio factata est pro festiuitatibus, ut constat ex modo recitatis verbis Decreti . Cum auten verba concessionis sint clara, non est in dubium vertendum . quin concessio sit coarctata ad sestiuitates. I Ille aut Cum tu verbis, ' De ligat' 3. Cli ergo exequiae nou veniant appellatione sestiuitatu, non includentur sub illis tribus festiuitatibiis, piis quibus concedit ni Abbatibus
3 Acced i etiam,qu'd concessio non habet locum, fit si quatenus verba concessionis adaptari possunt l. Quod onIIiit' A.De ιι am in .cap. Si Hier. De te
tem, quod verbum sisti uitates, pro quibus eonceditur Abbatibus Pontificaliter Ole. Nare,non quadrat exequi js, Vnde subintrat etiam regula generalis, quodnim itata cuncessio non potest extendere effectum vitia terminos suae limitationis Laui tabernasqs. De contrahen. empl.de l. pacto.sidum quaero F. De υust. et popusubfiiDic LCum pater β.Dulcissimis. Vin L Vltra. c. De a L empl. &'Lis agnat. g. De acquis do rerum dominio. Et notant communiter Doctores TiraqueL
Surdus condinio. num. 9. Fiesbidus. con 7s.numerias, Rota coram Mantica dici Σ, a num p. de dret 69o, num 9 tar. i. Re ceu t. Cum enim concessio sit limitata ad festiuitates, non potest extendere suum effectum ad exequias,quantumuis lenN
s Vetum licet hςc de rigore proce.
danti ex aequitate tamen videtur oppositum tenendia, ita ut possint una ex vicibus concesssis uti in lemnitate exequiarum.
Constat enim,quod principalis intentio S. Congregationis in decernendo filii, quod
sus Potificalissim non excedat tres vices in singulos annos; & in tantum concessit, pio tribu solemnitatibuspin quantum infin ipsissete habere locum, cum rarb admodum ierat occasio celebrandi solemni ter in exequiis. Et ideo praesumi potest volutas interpretatiua S.Cogregat. quod rosit Vrtuna' ex concesiis vicibus in tali liore usione, praesertim. quia non determi nai sessivitates, sed relinquit ipsorum electionse unde sicuti relinquit eorumdem electioni festiuitates, ita etiam verisimile est, quod consentiat eligi Exequias loco
sestiuitatis,cu hoc n5 contraueniat fini ia. tento. Cum enim haec voluntas interpretativa sit valde verisimilis, venit atten- denda l. Ob carnem. s .F. De tectibus. dei. Cum re in L . Delegati a fle l.Cum accus1. De condit. demonstrat.& l. In obscuris. F. Derentur. Et Cap. In nos a. De lenia Et pioinde verisimilitudo habetur pro veritate, ut notant Glos in I. is pactum. L .ss. De pac. Craueta consi i 3 s.numem 3 3-
6 Nec obstat, quod concedat pro Festiuitatibus tribus quia verbum Festu ratibus potest stare restrictiuE, et demonstratiuE. Ex nullo autem capite desumitur, quod stet restrictiuὸ , et ideo saltem
remanet dubium , an stet restrictiue, an vero demonstrative s et proinde subintrat communis doetrina, quod in dubio cen seatur stare demonstratiue ι . .=.Titia os Deliber.legat.et notant Craueta consi L
206쪽
coram Ghisilerio . Vnde fit , quod dummodo usus Pontificalium non excia attres vices eo neesias , extendi possit ad alias occasiones, quae non sint sestiuita. Verum licet quando haec scripti,dicta aequstas posset admitti s modo tamen non est admittenda, quia emanauerunt Decreta S.Rituum Congregat approbata a Sanctissimo sub die a I. Septem. I 669. &rublicata sibiae 3. Februar.l66o. in quibus prohibentur Abbates uti indulgentia Pontificalium in Offciis, & Missis Desunctorum . ita enim habetur quinto loco. Dies vesi, in qui biis sol mniter ibis operari conceditur, sit dae prscenofestiui, vel aliν α quibus, μι Pἴti aliter celebνare festiuitatis ratio exigat, nempe Patroni loci,Fundatoris Ordinis, Tituli. O Dedicationi. Eccis . Abnineant autem ab huiusmodi ponti alius iis cisi, O Misi Defunctorum quo, cunque tae. etiamfestiuo, Ode praecepto.
an maleat prasintatio illlius, ad cuius fauorem lata est sementia iurispatronatus stata ameelapsum tempus appellanai. saest, 1. D. . S V M M A.
Pensnte tempore adi oppestandum senuntia
dies ad appellidum Ia sententia, unde cum patronus, qui
in lite silper iure patronatus victor euasiti ante elapsos hos decem die S prasentaverit, dubitatur,an dicta praesentatio tenear, an vero fuerit expectandum , quod elabe. retur tempus cocessiim ad appeti indum. Resoluendum est autem. χodicta pestsentatis non teneat, sed attentata sis, O ρυ .inde nulla tanquam facta tempore nondum habiti ad praesentaηdum a Cum enim toto illo tempore,quod
ad appellandum conceditur, fit in iacui. tale illius, cui in lite succubuit appellare,& impedire effectum sententiae ipsum fusi pendendo', perinde est, ac si interposita filisset appellatio;&proinde quicquid fit, attentatum est Cap, Non solum, De appeti
1 Ratio est.Quia, dum pende Uermi: nus concessiis ad appellandum , nondum sententia transiuit in rem iudicatam, &proinde nondum est suffciens ad operandum suum effectum sed adhue subiacet appellationi in habitui quae idem opera. tur quo ad hoc . ac pipellatio 'in actu vel rad unt Doctores in Captagonfluvet, ne
quin si sentiaiasosset habere extu uti nem ante elapuim Empus coh Alioli ad
tempus nam conceditur, v quisac buit, possiti deliberare, an acquiesciere desteat sententiae, an vero prosequi litem inde remanet sent x in spe ita iam ut non possit oper ri suum effectum. ..
Ex quibus sequitur. Quias tunc
promtaxus institua , erit. nista instruistio. Requirit enim institutio praesentatio
207쪽
nem patuluam sundamentum Iuxta eLἱι quae notat Rota decis30, numer. N paria. Reeνnt. Et proinde si praesentatio sit nulla, erit quoque nulla institutio, ut notant L herlin. iurepatron. lib. 2. par. 3. quaesi. 3.ανt Rochus de Curte boae. ι M. verbo. Competens. quaesi g. ver. Suborituν nune quamo. Uiuia n. item de iurepatr.likIa.cap. 7.nu. IO.ROta deci .De innit. in Antiquis.
Quando enim non subsistit fundamentu, nee etiam subsistit, quod ipsi innititur. s Et quamuis, quod ab initio nullum
suit, temporis tractu non conualescat, iuxta Cap. Non matur, De reg. iti En 6. A
tamen, si qui in lite succubuit, infra decedies non appellauerit, ,&sinat transire sententiam in rem iudicatam , poterat praesentatus institui, quia licet praesentatio fuerit nulla, dum tamen manet eadem voluntas patroni, manutenetur praesentatio ab ipso facta, & adueniente tempore habili incipit valere tanquam tunc de nouo facta iuxta ea, quae tradunt Glos in die. μNon matur.Cvierin consita. --.3.De constu. Pedet. de Sen. cost. 26.
r Atio dubitandi oritur ex eo, quod, dum exilio mulctatas .L -- est, oportet, quod commise. rit aliquod crimen,de quo in iudicio coa uictus fuerit, aut consessus, & per sentea. tiam punitus, & proinde sit notorium no. totietate iuris. Vnde consurget infamia, quae inducat irregulatitatem.& impediet. quod non possit celebrare; siquidem non imponitur haec poena, nisi pro graui desisto: unde male audiet apud homia es probos, &graues,& proinde pro infami ha-hend nseri r iuxta Canomnipotens. De accusationibus. Sc iuxta Cap. aut in aliquo Disine s i.& Cap. Infames.6. aes. I.
a Et quidem si poena exilii imposita sit propter delictum, cui a tute annexa sit
infamia, certum est, quod non poterit colebrare missam, quia haec infamia inducit irregularitatem . Cap. Inter dilectos. De excesib, prsui. & tradunt communitet Doetoree Richar.in . A.as,arι.6 qu VI. Angelus verba. Infamia. numtr. 8.Sylvesteteussi. s. Summa Assenspana. lib.6. tiι. 27. quaesii. Maiol.i irregiat rib. 3.cap. .nia. I.& alia communiter. Cum enim de iure
delicto sit annexa infamia, eo ipsb, quod
quis declaratur per sententiam . commisisisse tale delictum, declaratur etiam l currisse infamiam illi annexam. Infamia autem est unum ex capitibus . ex quibus inducitur irregularitas, ut tradunt communiter Doctores in Cap. Accedens, De accusat, de in Cap.Accusettim. De Onia. 3 Si veto infamia non sit a iure ann xa delicto,tenendum .est. Quod punisurexi
lio psit celebrare missam, nis aliquid aliud
obHet. Ita declarauit S.Congregat. in una Ma auUiub dis Septembν. 16oa. Rati' est. Quia non impeditur exul celebrare ob irregularitatem ob infamia iuris, quia non est annexa delicto, ut supponitur. Nec ratione pCenae exilii, quia haec non trabit secum prohibitionem celebrandi. unde csi talis prohibitio, nee etiam si' expressa in sententia, nullo modo est inducenda iitata generalem regulam , quod non est alicu.
208쪽
allent rotara initi inda, quae non sit ex- c egat sententia condemnatoria delicti, pressa imponens infamiam,vi tradunt Couaruu
nuiori instit in exilio. neci .extendit, ad deo. Me crimina, qui citat etiam Sualeae prohibitionem celcbrationia , ct proinde d p. 3.deeenser eos. num, O S. Neq. non potest exul in virtute punitonis pre- enim inducenda est aliqua inegularitas ria exilii prohiberi celebrati , alioquin sententia tenderetur ad poenam, quam nocXPrimit. contra naturam ipsius, quae non solum non debet extendi, sed stricte. interrpretaria ulus j. De re Adde tradui Bart.
sor Quod autem in ratione dubitandi affertur de infamia iacti, quae impediat a celebratione. Resp. primo. Non quodcu-que crin en causare infamiani, sed soluinquaedam specialia, quae in communi aestimatione causant infamiam. Vnde si poena exilii non est propter aliquod ex his criminibus, non aderit infamiae & cosequenter nec impedimentum ad celebrandum. Accedit secudo, quod dato, quod crimen esset ex iis, quae generant infamiam; quia in loco. ubi exul degit, non erit notorium, non causabit ibi infamiam. Si quidem neque etiam crimena, quibus a iure annexa est iniam , illam causant, atque adeo nec irregulatitatem, nisi sint notoria uno exiscepto homicidio, ut docent Couaru u. lib.
6. Praeterea, cum lice non sit infamia iuris, ut supponitur , sed . tantum infamia sisti, non inducit irregelaritatem.ntil. ac- nisi ita easibus a ture expressis. Cap. Is, uri
IDesententi excommunicat. m 6. Vnde ut
ex his criminibu ,, quibus a iure no est an n xa irregularitas, consurgeret, oporteret, quod ius decerneret, committentes hac crimina, esse irregulares, quod tamen nosa est,alioquin infamia, ex qua consurgeret irregularitas, no esset infamia faeti,sed iuris. lino infamia ex his criminibus est tam tu dissamatio popularis, non autem inis. mia iuridica, ct ideo non potest habere
essectus iuridicos. iv que obstant tex. Cap. tenore, dica p- .De tempori ordinat. vhi statuitiar, quod quando crimina non sunt mito. ria, aut non comprobata in iudicio, non
impediant ab exercitio susceptorum Oriclinum: unde videtur, quod a contrario sensu impediant. si sint notoria, Nam co-trarius sensus in eo consistit. Quod sicuti Pr: lati non posunt i inpedire a celebrat; cne, quando ct in ina non sunt comprobata in iudicio. aut lias notorias ita pos sint, si sint notoria, aut in iudicio coprobata. Quod non est reddere irregularem , sed praelatos habere facultate impediendi celebrationem ad tollendum scandalu . . Respondent enim, pontifices in illis duobus tex. interrogationi, quon Odo agendum esset cum crimitiosis:& dicitur in priamo . Verumtamen quia peccatum occulitimininpromoueri vestieris, eum non debes ali qua ratione prohiboe. Et in secundo. βιώβ proposita crimi a ordine iudiciario comis probata, vel altas natista non fuerint,ncn de
tentiam in iamfusceptis, vel sipiendis o aenibus impediνi. Vnde cum responsio sit de faeultate Episcoporum , quammon habent, contrarius sensus erit de secultat , . quam habent. si crimina sint comprob ta, vel alias notoria. I
209쪽
per substitutum assignata illi mercede ,
- ria legis s Exui ε; ulpa sua amittitMai di hibuitMus. Exuum imo. .ma amittit di Ributiones. isit priuatus, nam quaeritur, o Col. 3.Veraliaiccs98.num. 3.par.3.Crestent. amissio beneficii veniat in conseque ulla d ef.9. num. i. De probat. Rotadecf. 83. ad talem condemnationem . Et quod num. a. par.3. Recent. Cum enim auferat aspectat ad beneficium simplex, quod non pun ito,quod est ipsius nisi habeat expres
requirit residentiam, non videtur adeg fam caulam eam inducentem, non est dimcultas; nam cum sententia non com. prehendat amissionem beneficii, non potest ad ipsam extendi iuxta ea , quae dicta sunt quasi. prsced. num. . Et cum n Da re quirat residentiam, non fit incompatibile eum poena exilii, ita ut ratione incompatibilitatis debeat dimitti . aut ipso facto vacet. Vnde difficultas reducitur ad M. neficium, quod requirit residentiam . a Dicendum est, Panam exiij non hebere annexam priuationem beneseij , etiasi requirat re dentiam. Desumitur ex iis, ut tradunt, quod per sententiam latam uper elimine digno priuatione benefi- est,non intelligitur quis priuatus, nisi in
eadem sententia exprimatur. Ita Felin.incvanquisitionis. numcria.De accusat.&. in
non amittat reliquos fructus beneficii ita in una Uit νbiensiv.Iuxj. 16o I. 3 Ratio est.Quia per sententiam non imponitur talis poena priuationis beneficii, ut supponitur, & proinde non potest habere locum, poena enim priuationis no intret, nisi expresse,& in specie stimpo. I sita, ut tradunt Glos in Cap. . verbo. Ex mi iurispatran De iurepat n. Abbas ibid. nu. DIssicultas habet locum suppin s. Ias. in Diuortio. . Sifundum num r. . . sito, quod per sententiam no Soluto mammonio. Dec.COUE.9. circa su. admittenda, alias esset contra iustitiam ,
si quidem solum ex causa,&ex potestata imponendi iustificatur. Et ideo, nisi clatὸ constet, quod sit imposita, non est asso renda iuxta Nouel.et. cap.3.init.ibi.Nee ei illa tix tale quid discns Et praesertim quia , quando agitur de punitione,& infligedis poenis benignissime procedendum est iuxta l. penuli J-
Depaen. S.Cap. Ex litteris. De eonnit. αCap. In paenis. De νeg. iur. in s. Et ea acci, pienda est interpretatio, quae poenam ex cludit l.Proxim8.1. De his, qua in tes iam de Sc notant Alciat eg. 3. ninnyt s. πη I.Dec.consi s si .num io. Rota coram Ma'tica.derassis num. r i. in sine, & communi ter vade cum ex nullo capite deducaturi
210쪽
' An Beneficiatus&c. Quaest. 11 a. IG
quod sit imposita poena priuationis beneiacii, non est exul censendus priuatus beneficio, nam etiam excludi deberet talis poena ex benigna interpretatione, quado ex aliquo capite posset deduci, dummodo clath no costaret, quod esset imposita.
ue Et hoc habet locum, etiam si aliis
crimen punitum exilio mereret ur etian de iure priuationem beneficii, ut tradunt Doctores supra num.a.alligati, nam eo ip so. quod poena exilii mulitatum est, non potest habere locum alia poena. Quia coniuncta cum exilio excederet delicu um , dc fieret iniusta, contra naturam eiusdem Poenae,quae debet commensii rari cum de. licto. Sanimus. C. De poen. & ι Persiciendum. st De poen. et Canau IIum. De his, qua Gunt a ma par Cap. et Cap. Sicut diagnum. De bomisiaeet Cap Filius. Illud au. . De ραπ-6 Nec obstat Ir .ss Ad Turpilian. ibi.
Si autem pronunciauerit calumniatum,
eo visuaueris eum, ct quamuis nibili poena subiecerit, tameu legis potems aduersus eώexercebitur. Hoc est poena imposita a lego punietur, ubi etiam Glos υerbo Facti, de Bar. Nam tex. iste procedit, vel quando poena est imposita a lege ipso facto incur
Quia cum pocna ex dispositione legis ipso facto sit imposita, non est opus sententia imponente, sed siusticit sententia declaratoria delicti, cui est imposita. Vel intelligitur,quando iudex condemnat de crimine, &non imponit aliquam poenam, nam tunc subintrat poena statuta a lege, ut intelligunt Innocent.ωCap. Inter dilecto/. num. i. De excessib. Pγ- lat. Abbas in Cap.Posulani. num. 7. De su ro comper. et alii, Quia cum poena debeatur delicto, eo ipsb, quod est determinata a lege.& iudex pronunciat super delicto,
dc nullam imponit poenam , censetur relinquere ipsam dispositioni iuris, seu quolpuniatur delictum, sicut disponit ius. l. Gi
s Si enim iudex pronunci et super delicto, de simul imponat poenam, quamuis diuersam ab ea, quae statuitur a lege, non
habet locum poena legis, ut obseruant Doctores num. Wsceae cit.& Bar.in dict. l. I.nu.9 1. Ad Turpiliam Sc in Iauid ergo.RPoenagrauior num. .st De b13. qui notantu in m. Nam, dum iudex imponit poenam, censetur commensurata delicto . de ideo
non potest habere locum poena a lege statuta, nam cum hac quoque sit delicto adaequata. idem delictum duplici poena adaequata puniretur, quod esset iniustissi
ς Ad rationem dubitandi initio allatam resp. Ex eo,quod exul non possit rem dere in loco beneficii, non remanere priuatum, sed censeri legitim E impeditum non si cus, ae si esset infirmus , aut carcere detentus, qui etiam si ex sua culpa detineatur, amittit solum distributiones.Imo exul ex culpa sua solum amittit distribu
s. Moneta de distribui par. 2. gusII. n. g. Imo si iniuste exulet, percipit etiam diastributiones, ut tradunt Felin. in Cast. Cum
satis declarat, quod absentia, Sc impossibilitas inseruiendi non inseti priuationem beneficii. etiam sitit ex propria culpae . Imo si qui voluntarie non resident, nota priuantur statim .heneficio , sed debent moneri, ut resideant, & citari , antequam veniatur ad priuationem, multo minus priuatus erit, qui coacte non residet, qua-uis ex culpa sua, qua dedit causian exilio. Ideo sussiciet, quod in .seruiat per substitutum, ut possit tetinete henlfi. cium, & sacere fructus suos, iuxta declarationem S. Congregat de qua nuVera in Gne