장음표시 사용
211쪽
An ονceresalem in ignem se. ad sibi
conciliandum alteraus amorem sis seriiserium qualiscatum.
x Sortiletium eontinet pactum implicitum cum
εο tilagia alia sapiunt , alia non piam ha-
a V Dem est, ac si quaeratur , an sit sor. g tilegium haereticale,& sapiens hς. R. re si in . Certum est autem , quod huiusmodi sortilegium , si sit verum sortilegium, ita ut consequatur esse tum , contineat pactum implicitum cum de mone, quia naturaliter per proiectionem salis in ignem non potest haberi praedictus effectus, unde etiam continebit tacitam inuocationem demonis ad illum esse tu in Producendum . Ex hoc tamen non sit, quod sit haeret cale, alioquin cum omnia ortilegia contineant tale pactum impli. citum, de proinde etiam tacitam inuocationein demonis, omnia essent haeretica.lia, quod tamen est salsum. Quia dantnraliqua, quae non sapiunt haeresim , & non pertinent de iure veteri ad Tribunal In. quisitionis, ut statuitur in Cap. AccusatuS.s Sane. De haeret. in 6. Et modo de iure nouo sunt mixti sori per Constitui. Sixti V. quae est II. in Ordine. tom 2.Bullar,
et Quod autem praedictum sortilegiusapiat haeresim , ex eo videtur deduci, quod tune sortilegium sapit haeresim ex
parte operiS,quando inuocatur daemon ad ea, quae excedunt eius virtutem, ut Martin. del Rio lib. s Di quis t. magicam se G. I s.quae II. r. Clarus in Praxi.s. Haeresis. veri Sucersiuὸ quaero. Grinia n. Desortileg. quaeH. i O. Torres. 2.2. tom disp. zrtit 9.De qualiscat. superstit. dicto l. Farinac. de Drs. quaes- is i. num. s. O 72. Inuocare autem demonem ad conciliandum alienum amorem, est in uocare ad ea,quae superant iplius potestatem, quia non potest cogere voluntatem ad amandum . quod non vult amare. nec potest operari
in ipsam, cum hoc sit proprium Dri, qui eam sibi subdit et Tenendum est. uod non Et forti&gium qualis catum.seu Japiens haeresim. Ratio ex opposito contrariae sente sitiae des nienda est. Excitare enim amorem in voluntate no excedit pote .item daemonis,& ideo non inuocatur ad ea, quς excedunt illius potestat in L cet enim demonnon possit agere immediat E in voluntate, quia hoc est solius Dei, pote .l tamen age- re mediatὸ excitando passiones appetitus sensitivi, ut iram, concupiscentiam, qnae cum ex natura sua trahant voluntatem , & inclinent in obiectum , trahitur, it inclinatur hoc pacto a Daemone ut c5muniter docent cum GTh. I pariques. III. r. a. in eorporeis El. i. 2, quis7.9.ar s. iv co pore. habet, quod etiam corpora coelestiam oucnt voluntatem, quatenus contingit moueri per passiones appetitus senstiui. Cum autem constet, voluntatem moueri
iuxta passiones appetitus sensiti ui , costat etiam,hoc pacto moueri posse a daemone ad amorem. Iino cum passiones appetitus sensi.
tiui ita moueant voluntatem , ut parum remaneat de motu libero voluntatis, sicut parum remanet de iudicio rationis libe rodaut etiam adeo vehementes sint, ut ima. liter amittatur usus rationis, ut docent ite communiter cum D. Th. I. a. quaes. Io.' ar. 3.in corpore. manifestum fit, quod, si
passio amoris in appetitu sensitivo sit huiusmodi. trahet voluntatem ex naturali colligatione in eodem prinrvio eiusdem animae ad amorem esset aenam non libera, proin
212쪽
ci proinde, qui non possit ab eadem volutate coerceti desectu libertatis in illo actu. Cum ergo demon positi mouere imaginationem, quatenus complectitur omnes sensus internos, secundu communem do. .ctrina qua tradit D. Th I .par. III. ar.3. in corpore, test etia excitate passiones in appetitu sensitivo, & hoc pacto trahere voluntatem ad aliquem amandu, Et hoc est, quod contingit, quando adhibentur sertilegia ad conciliandum amo
s Accedit etiam, quod vel is, qui utitur Qrtilegio ad hunc euectum,est perisnadocta, vel est perBna rudis. Si primu ., ita ut sciat, quomodo poseit daemon mo.
uere voluntatem, dii in tacite inuocat ad
conciliandum amorem, intendit, quod conciliet modo ipsi possibili, atque adeo non recurrat ad aliquid supra illius vires. Vna quaeque enim causa agit secundum quod est in potentia ad agendum . Vnde cum adhibens maleficiu lit in potentia ad agedum per cognitionem veri modi, quo daemon causare potestauiorem .intendet. quod causet, prout cognoscit , posse causare. Si vero est rudis , ita ut nesciat, quomodo causare possit', non cogitabit de
modo, sed solii in de effectu: & ideo intemdet sellim, quod est in potestate daemonis, nec putabit, esse in potestate illius, quod
non est, ita ut circa hoc erret; nam, ut erararet, oporteret,quod intenderet, quod dae. mon directa ageret in voluntatem. Ne q. ea impotest esse aliquis error, ubi de obiectona ulla est cogitatio, cum error supponat cogitationem iuxta id, quod tradit D. Th. in .din. 3O.ar. I.
6 Denique dubium saltem remaneri an praedictum sortilegium sit qualificatu, ita ut sapiat haeresim: siquidem ad summa
dubium esset, an effectus intentus a sorti. lego excedat vires daemonis. Stante autehoe dubio praesumendum est, quod non
sapiat hςresim , quia agitur de delicto; αideo praestimendum est, quod sit illud de. lictum, quod est leuius, ut tradunt Bald
Pasqualis. Quaest. Select. uius autem delictum est,quod sortilegium sit simplex , quam quod sit sapiens haere,
a Ex alio tamen capite videtur esse sortilegium qualificatum , quatenus scilicet contineat quoddam sacrificium. exhibita daemoni, nam proiectio salis in ignem tendit ad ipsius destructionem. unde videtur interuenire oblatio rei creatae cum destru, ctione, in qua consistit sacrificium iuxta D.Th et 2 quaeH.Ss .ar. 3. ad 3. Sed hoc nopotest dici .Quia, ut oblatio destructiva rei oblatς sit sacrificium,debet tendere in culistum, de in hoc sensu loquitur D. Th.citat. Proiectio autem salis in ignem, non tendit ad deferendum cultum Daemoni, sed ponitur tanquam signum , seu conditio, ad cuius positionem teneatur. Daemon operari e lectum. Deinde oblatio, in qua consistit sacrificium est essentialiter ggnu interioris sacrificii, quo nos Deo sacrificamus spiritualiter, ut tradunt D. August.
in ignem non intendit significare hoc internum sacrificium. Nec dici potest. quod in foro exteriori praesumatur hoc sacrimcium: quia non adest aliqua exterior , dc sensibilis circumstantia unde haec praesum ptio oriri possit , qualis esset, si sal combu . tetur super altari, aut colam imagine Daemonis, aut aliqua alia,quq prqueserret
An mendere Christianos in servitutem tanquam Turcas aljs Christianis sit det Atum pertinens ad Tribunal Gisquisitionis. δε est. II J.
213쪽
ipa Quaest. Morales Iuridicet.
' occupationes non debeat impediri Ge.
6-tanona in τα-ea in frui. esseniculum negocio ei praepara- ratem. nullo evit contrariatuωδει. Iur. De 're . in 6. Vnda ibi prohibentur 7 Pat quando pos ι in seruiititem venietiis cognoscere de diuinationibus, et sortile.
Aitum, giis, quandono a sapiunt manifeste haues Vendit,o Christiani inseruitutem nonino is sim . aut de vultis, etiam si agatur coatra illos, qui pro crimine licte sis sunt in poe.
mendum, risi ιοηλι. Rixςnx η' . . . . A Praesens autem crimen venditionisi vppoqitur, quod vendat in uitris, ut contingere potest , si vendan- tur in loco, ubi eorum lingua nointelligitur. Certum est autem, venditio nem esse nullam. quia venditor vendit id si, pra quo non habet aliquod ius. Vnde emptor, statim, ac certaicatur, quod erat liberi homines , tegetur eos suae libertati
restituere, non iccus, ac emens rem furto sublatam tenetur compateti Domino rerstituere, quia non acquisiuit domini unui, cum non potuerit venditor illud tiasserre, siquidem non habebat. Dubitatur autem.
an in hoc casu venditot puniendus sit a Tribunali ,Inquisitionis, ita ut sit delicta ad ipsum spectans. a Et pro parte assirmativa sacere videtur, quod huiusnaodi venditio cedit in contemptum Christian; Religionis: siqui.
de .ia utitur personis Christianis tanquam personis infidelibus reducendo ad eam conditionem seruitutis,ad quam reducuntur infideles, &subiicit do ninio ementis tanquam viles personas. Delicta autem . quς continent cotemptum religionis pertinent ad Tribunal Inquisitionis. quia sic delinquentes, vident ut male sentire de religione Chiistiana. 3 Dicendu tamen est. Pudictu deli a non pertinere ad Tribunal Inquisitionis. Ratio est. Quia ea tantum delicta pertinent ad hoc Tribunal, quς sunt aliquo modo contra fidem, ita ut in materia fidei delinquatur. Aut, quae ex speciali Constitutio.
ne Summora Pontificum ad hoc tribunal reducta sunt. In coeteris autem no debent Inquisitores se immiscere, ut desumiturea CaPAccusatus.g.Sauὰ ibi .cumn Cretum Christiani tanquam Turcae in seruitutem omente alio Christiano. nec est contra fidem; nec ex aliqua speciali Constitutione Summoru Pontificum traii tum est ad Tribunal Inquisitionis, S ideo nullo modo alipsum i pectare poterit. Quod non spectet ex aliqua Conititutioire sitis collat, quia nulla reperitur,que de hoc disponat . a iod
sufficit, ut negativa censeatur Probat . argum .ex ι . C. De reb. credit. β: norant
s Quod autem non sit delictum con-rta fidem, etiam ex eo constat, quod no. assignatur, in quo violet fidem, aut iapiat haereti m. aut det suspicionem haere fis,qua: sola iaciunt ut delictum concernat fidem,& pertineat ad Tribunal Inquisitionis. Et
ideo satis constat de negativa, quod no. 1 pertineat ad fidem, dum non probatur ai- Ermativa iuxta ea, que tradunt Bald. v
6 Accedit etia ratio. Quia praesens delictu n5 est cotta fide aeq. ex obiecto neq ex fine. No ex obiecto, quia tota malitia, quam habet ex ipsio. consilit in iniustitia, qua violatur alienum ius libertatis. Omnes enim homines natura nascunti ir liberi y. Iurgenetium Instit. De iura. nai. gent. o
214쪽
ciuili. et LIanamisione F. De iun. iure. Vnde etiam inter infideles locum habet hoc delictum, quantum est ex obiecto: &tamen inter ipsos non potest fidei contra riari. Sed neque potest contrariari ratione finis, quia cum non vendiderit Infidelibus, sed Christianis, non poteit inrendere, quod apostataret a fide, aut exponere Periculo apostatandi; s ed finis suit iniit. tium luctum percipiendi ex huiusmodi venditione. Neque occurrit aliqua circu- stantia in hoc facto, quae faciat, quod co-trarietur fidei. Quia nulla alia eircumstatia interuenit, ex qua consurgere possit talis contrarietas, nisi quod eos vendiderit tanquam turcas, cum tamen ellcnt eliri. statii ; quae tamen circumstantia non importat aliud, quam mendacium, quod cust circa factum, nempe circa religionem. quam profiten rur,no autem circa fidem, non dat aliquam suspicionem haeresis. Praesertim.quia non ordinatur mendacia ad fallendum circa res fidei , sed ad obtinendam emptionem , & ad inueniendos emptores, qui alias non inuenitentur: vnde ei it tantum mendacium pciniciosum, non autem fallens circa res fidei. Denique venditio hominis Chrisiani fieri potest absque peccato, quando alias adest ius vendendi in seruitutem ivnde patet ratione patriae potestatis stante, grauissimae necessitate potest vendere
Gaspar Huna d. de tua. O iuνe. disp. i . H cul. ai. Quod satis conuincit ex obiecto non continere aliquid contra fidem. Vnde selum temanet, quod venditio in prae senti casu sit absque iure vendendi , &cumendacio, dum venditur tanquam turca, qui est elitistianus. Ex primo autem capt- te consurgit tantum iniustitia inQmatet
Pasquali g, Quaest eleel. ciuili naturali, & ideo nihil fit contra fi
dem,sicut ncc etiam ratione mendacij,ca sit tantum circa qualitatem hominis con- cernentem prosellionem religionis.s Neque obitat ratio dubitandi. Nam non est verum, quod talis venditio sit in contemptum religionis Christianae, cum talis contemptus, neque consurgat ex obiecto, neque ex fine , neque ex aliqua circumstantia. Non ex obiecto, quia ut
dictu est, ex genere suo potest esse sine peccato; & in praesenti desectu iuris vendendi
continet tantum iniustitiam; Non ex fide, quia constat, quod finis est lucrum Non ex aliqua circumstantia , quia non apparet. Et cum ex obiecto non inseratur talis contemptus, oporteret ad eum inducendum, quod constaret, quod talis venditio fieret ex eo capite , quod profiterentur christianam religionem. De quo, cum no constet, no debet praesumi huiusmodi delictum l. Merito F. Pro socio.&. Camin. De
A, , si descientibus destendentibus, etiagendus sit hares, qui sit de familiasus
sciat elitere de familia quacunque ha
bente idem cognomen,'eadem insignia. I 6.
a Pisicrepantia in inambat instra diuesta
215쪽
i I testator instituat omnes suos descendentes successiue , dc iudesectum descendentium vocet unum de familia eadem eligendum ab ut timo descendente arbitrio suo; manifesta fit, quod vocat aliquem extra familiam effectivam, cum supponat deficere in illo
ultimo,& proinde transire vocationem ad familiam contentivam, agnatos, &tra usuersales iuxta ea. quae notat Peregr. eans L 7.numercio. Constat enim,quod in huiusmodi vocatione ratione habet eius dem familiae.& ideo contemplatur transiuersales. cum non amplius contempletur descendentes, ut obseruat Hieronim.Gab. consit. 139. nam. s9. Meu Och. consit. a.
a An autem sufficiat quod eligendus ab ultimo descendente serat eadem insi. Mia, & obtineat idem cognomen ,ut tan. quam unus de familia voc ta possit eligi. Et a manu. videsurresolviendum. Quia νidentitas cognominis, & insignium c
putatiue insert identitatem familiae,cum haec duo sint proprius character , qui ex hominum institutione distinguit familias,rrisertim quando habetur ratio nobilita . tis, & qualitatis agnationis iuxta ea, quae
& insignia sunt initituta tanquam speciales charaeteres familiarum: unde qui sunt de eadem familia ad inducendam aliqua
distinctionem inter seipsses addui aliquid de nouo propriis insignibus. Et ideo ubi
adsunt eadem insignia cum eodem cO-gnomine, pissumitur eadem familia . cum habeat eamdem notionem , & characte.
rem, sub quo stat identitas familiae. 3 Confir. Discrepantia in insignibus
inseri diuersitem familiae, ut tradunt Al xan. consi a I 3. luit. de num a. lib. 6. Paris. de Puteo lib. s. de re milis. tit. De insign.
ao. Rota coram Merlino decip669. numer. 3 i. Vnde valet argumentum a contrario sensu, dc proinde identitas insigurum, de gnominis copulative inieret identitate
familiae, Quia quando negatio est causa negationis, a firmatio quoque est causa, assirmationis, & ideo si negatio identita tis insigitium, de cognominis infert diuet. sitatem familiae, positio identitatis in eicdem inseret identitatem, praesertim, qui M. locum habet contrarietas cause finalis, nam finis diuersitatis insignium, & co. gnominis est diuersificare familias; de senis identitatis est ostendere identitatem
familiae, si quidem assumunt insignia,
de cognomina tanquam characteres proprii, de distinctiui familiarum. Et ideo va let argume utum a contrario sensa I. Tale pactums F. De Pactis. de I. Qui resiam. g. Mulier. 1De rimamae Cap. tamqua,
216쪽
, gnia, quibus vli sint viri nobiles, S quod
i 1int antiqua saltem centum annorum . quod non inseruiret, nisi ex insignibus a . gueretur familia , ut poderat Rota coram et Alertino deesic . num. . di sequent. Ergo ii sicuti ex identitate insigni uni arguitur nos bilitas, ita etiam arguetur identitas iami. i liae., s Et hoc a sortiori procederet, si prae
et ter identitatem cognominis, atque insi- ω l ynium adessent etiam alia adminicula, ut esset nomen ciuitatis additum cognomia ni, in qua alia familia eiusdem cognomi-
'j, R 'sis pqm degit, aut fama, quod ab
ipsa proueniat, &communis existimatio, nam haec susticit ad probandam identita. tem familiς, ut in terminis consanguinita
lii num, i6 sequent. 6 Accedit etiam . quod insignia im-s posita rebus arguunt, res illas pertinere να. ad similiam , quae ipsis utitur, ut tradunt Bart. in I. Stegmata C. De Fabricens. lib, II Dec. in cap. Caussam matrimonij. numer.3. De probar. Asiliet, decis 23. num 4. Rota in Pimana dae Iacobarys. coram Blanchetto, di coram Comitolo dees i. num. ι Vndei in iis quoque, qui utuntur insignibus ali. t euius nobilis familiae , arguent pertinere. ad ipsam familiam tanquam ab ipsa proveniente
Sed quid, si concurrant insignia
cnnomen, cum communi existimatione, quod proueniat a familia de tali ei uitate Italiae, vel b, gr. censendi lint prouenire a familia etiam alterius ciuitatis eiusdem Italiae, si nullus extet vestigiu, quod familia, a qua fama est, prouenire, habeat aliquam pertinentiam ad aliam familiam . Italicam. Et es maliuΘυidetur resoluendum
nante omnimoda identitate insignium, er co-gηominis. Haec enim ideraritas, ut dictum
est, arguit identitatem familiae; S: cum simus in antiquis, quae sunt dissicilis probationis, sufficiunt indicia, conniecturae,&praesumptiones, ut tradunt Alexand. eonf
ver.Venio igitur. Rota coram pennia deris
8 Nec obstat , quod plures assumant cognomina , & insignia aliena, &proinde quod ex ipserum identitate non liceat inserte identitatem familiae , ut
tradunt plures citans Cirtacus controuer. ag t. num.as. Rota decis . num. 3 a. par. Z. Recent de in Mediolanensiiurypatronat .co ram Pirouano decis s.num-9. & decis s. num apud Viuian. De iure patronatus. Eceotam Eminentiss Otthobono. Mi I s r. nam. I t. Nam rς ond. Id locum habere quando non est probanda praecisὸ identi. tas familiae, sed etiam descendentia vel a testatore,vel ab aliquo alio, in quibus terminis proce dun t diliς decisiones coram Piro uano. Nunc autem sumus in casu, in quo sufficit probare identitatem familiae, eum testator tantum velit, quod eligatur pro haerede unus de tali familia. 9 Deinde stante identitate cognominis, de insignium, quod fiterint a mptae ab alto,qui no esset de familia, siue ex hac,
siue ex illa causa, habet vim exceptionis, E deo non et id, praesumptionem,& pro. bationem in contrarium, nisi opponatur,
de probetur iuxta I. iies A. aut dolo, de
scilicet excipiens assim it personam acti .ris . Etideo quousque exceptio Probetur. standum est probationi desumptae ex idia state iasignum,& eradominia, ut in atern
217쪽
terminis de nobilitate tradunt Tira quel.
1o Prassertim, quia identitas cognominis, & in signium facit praesumpi ionem pro identitate familiae contenti uae, & ideo reiicit ouus probandi in aduersariunt. l. Ge. neraliter. Si pecuniam. in fine. De FBi-eom. hber. & norant Gloc in t in T. Qtiod
ri iter. culos, sed cognatos, frii coniunctos san. guine perfodii linas iuxta. f. r. Instit, De tegit. nat itit. ubi Glos de Doctores, & Linter agnatos st unde legitimi.& ι i. . Vnde cognati.&LNon Iacile. s. Cognationis. f. De gradib. assinit, et cum pluribus notat Tiraquel. De retract-βIS. I glos. 9. nu. I t. num.zo3 Rota coram Penuia Peci sa.
Vnde coniunctio in consanguinita, debeat eluere illimus desiendent te non debet ample sumi, prout complectitur omnes sanguine coniunctos iuxta
tium, si elincndus se de extranea sa- ip te consanginitatis. Quia cu testator
milia coniunctus in corianovi natate.
guinitate, venisnt Cognati., Confanguinitas compis Atur omnes sanguineis
βεια disponat pro casu, in quo non extent mas. culi ex linea paterna, dc in fauorem ea traneae fa in ilice , non potuit intelligere de coniunci s in consanguinitate, nisi per li. neam suemininam. 3 Sed an consanguinitas ex linea Deminina ample sumenda sit, an vero intra certos gradus, videtur intra certos gradus sumenda, quia non debet eligi consanguineus praecisE , sed in conianguinitate coniunctus, ut sonant verba testa rotis; unde videtur requiri gradus , in quo fundet ur coniunctio.sitie quo videtur etiam cessare coniunctio. Et proinde cumseeundum ius ciuile,per 'quod regulandia est testamentum, non habeatur in consi derarione consanguinitas ultra decimum gradum iuxta ea , quae tradunt Accursius in Atiιben. Infucee rare C Defuis. O IN. bri reae Bart-Io. Faber. dc ccxtera. ibib. Bal. in h
Isposuit testator, quod si deficerent descendentes, & ccc te. ride familia contentilia , vitimus descendentium eligeret arbitrio suo in haeredem aliquem de extranea familia, sed coniuncta in consanguinitate familiae eligentis. Ex qua dispositione statim manifestum fit, non habere locum agnatos, seu coniunctos in consaguinitate per macres.Tiraquel. Retracti n. g. r. gl 9. mua , Non poterit eligi, nisi qui sit intra di. ctos gradus. Praesertim quia appellatio co- .sanguinei proprie non extenditur ultra dictos gradus.
An autem. censeantur comprehesi amnes, ita ut aliquis ex ipsis eligi possit inhaeredem, negative resoluendum eu.Quia verba dispositionis testatoris ipsis adapta, ii no possint; nam affines sunt ii,qui ratio. ne matrimonii pertinent ad aliquos iuxta Lonitatis Instit. δε not. delion facili. S. A sines F. Degradui essenit. dc Cap. Nor
218쪽
debet, De consaguin. H it. Vnde non sunt coniuncti sanguine , atque adeo nec etiam in cosanguinitate. Cit ergo testator disponat, quod eligatur coniunctus incis. sanguinitate, non potest electio extendi ad afines, quia consanguinei,seu coniuncti in consanguinitate sunt ij tantum , qui quoquo modo sanguine iuncti sunt. I. Ponfanss. Defuit. O ligit. sered dc l. Hae parte,stfvnde cognati, dc ι Disanguiness.
ai .de alii cum Glos. in s. Caeterum. verbo Consanguinei.Instit. De legit, Agnat. Dcces.s Nec 'obstat , quod nomine consaninguineorum non veniant propriE cognati, vi obseruant Aret. in L Cum quidam. g. Quod dicisuri not.2 F De acquir.b ed. Be
Rota in Urbruetana successiami. a AMaj.i632- coram Verospici Pro quo faciut lex ι Iursionfultusa. i ,1 DeVadib. de ι. Si urius. Vnde cognati.Quia hoc est verum , quando ex adnexis constat, quod instri. sta, de propria significatione nomen con sanguinei accipi debet; de potest significare agnatos . At modo sumus in casu. in quo non potest in stricta significatione accis nec potest significare agnatos,cum manifestum sit,quod testator loquatur de cognatis, cum loquatur in casu, in quo desinant agnati, de omnes descendentes masculi. 6 Ex quibus deducitur,quod ultimus descendentiu no tenebitur eligere alique
coniunctum sibi in consanguinitate, ted sufficiet, si eligat, coniunctum c d aliquo alio de familia, licet is, cum quo suit coniunctus, non suspersit. Nam dispositio te. statoris solum requirit coniunctionem in
consanguinitate cum familia, non autem cum ipso ultimo descendente. Vnde licet non esset eligenti coniunctus intra deei. mum gradum , si tamen sit coniunctus eum alio, potersi eligere. Nec enim obstat, quod is, cui suit coniunctus, non supersit. nam semel contracta consanguinitas cum
famisia, durat semper. An martialpactum inter Titularem, Gypensionarium,quod ille cedat huic om
nes fructus belusicy , , hic cedat pen- 'niffractus, , etiam fructus alio
Dispos tum cadit, si nos δερ Lio praesupposi
idetur negative resoluendum, quia supponitur, quod non in. terponatur auctoritas Ponti icis
219쪽
sit pura conuentio inter Titulare, re pensio natium; nam pacta omnia,& coisilentiones circa pensiones. & beneficia non valent, nisi a Summo Pontifice auctorizentur. Cap. Qui studet. II. avss. i. α Capaeia quidem. veri μι eam. De pactu, α Cap.Quaesitum. De re r. permut. Vbi Butr.
cedi incommodum ipsius absque ulla
monia, ut tradunt Praeposit. in Cap. Audiauimus. I. GaII. 3. Gurii erezlib. 2. Canon. quas cap. ia , Garzia de bene .par. I. cap. s.
duc ut simoniam de iure .lesiastico prO- sum .verbo. Penisio.num. Io. Bouac. quaII. q. hibitam. de Amon s. 1 3 propina .num. I S.Io.Vua meSa Tenendum tamen est . Quod licita consi canun so. num. 3. Barbosa Ad Extra. sit, o valida conventio, per quam situlari Mag. ambitioso n. 8 Dereb Eccles non alien.
erat: pens nario omne ructus benesi & alij. Non alia ratione , nisi quia fiuctus pensio varius cedit exactioni pNonis ι prof=uctibus excedentibus fructus pen onis, cradiiseuctus aliorum benesciorum. Ita licet in diuerta cassi, eodem tamen quo ad substitiam Tira quel. De retrae. confanguin.s. I. pensionis sunt separabiles a iure pensio. nis, & in se sunt quid temporale. Haec autem eadem omnino ratio militat etiam
instuistibus beneficii,& ideo eodem modo cedi poterunt. Vt Glos in Cap. Vesra.inglos. I. num set. Lorier. De re benesciat. lib. I. explicat.casus. De locat. per illum tex. quiques. 2 numer et . Rota coram Ludovisio loquitur de fructibus decimarum , notati decis o. uum. 7, dc Doctores nu. . citandi quod fructus omnium rerum spiritualium
Pro quo supponendum est, quod in hac loeari possunt,uendi, obligari &c. conuentione maneat fixi tituli ; & iura , ς Confir.a. Licet usustuctus non post beneficiorum, & pensionis , & solum fit sit separari a persona usu fiuctuarii- si. Fini- conuentio circa fructus, seu commoditatem percipiendi fructus. 3 Ratio est. Quia fructus beneficioria, di pensionis, quicquid sit de ipsa pensione,sunt mere temporales, & sub libera dispositione possidentium beneficiat & peo,
sones,& proinde conuentiones,qu. e fiunt circa ipso- , sunt conuentiones prophanae F. De perie. com rei.υend Et tradui Glocvt notant Gom eZ ad Regul. Dei roresigngus i. I 6.ver. Nam pensiones Gigas consil. 3. num. s. Quia specificantur a materia,circa quam versantur, quae est meth temporalis, & prophana, ut dictum est; dc ideo ta- quam contractus prophanus est in libero commercio, nec indiget auctoritate Papς, nec inducit simoniam , ut desumitur ex Cap. Vesra. De locat.& notant Glos ibid. in Aurat.easus. Abbas, & coeteri Doctoregibid. Archidiacon an Cap. Adhae.1Mus. I. Confit. Si ius pensionis remaneat
apud pensionarium, possunt fiuctus alteri
ιαν.Instit. De Uus .ererat usis uess. De iure rit, Potest tamen usustuctuarius cedere alteri fructus in eiusdem commodun te tinendo sibi ius ad percipiendos frustus, et transserendo in alium solam commoditatem fructuum. l. Arboribus. s. V frucctuariussi De Uruct.de l. Necessario S .
sunt liberi, et alienabiles, tanquam sub li. beta dispositione usuisuctuarii. 6 Hinc,
220쪽
6 Hine , si delinquat usu uct uaritas, ita ut ei iis bona publicari debeant,quamuis usus ructus ab ipso tIlli non pollit, co-moditas tamen percipiendi fructus transit in Fiscum, ut tradunt Bart.tn l. Si postula-tieris. U. Ad len Iutian. de adulti et ca teri Doctor. ibid. Ac gelus de Malse. verbo.Et eius bona ραθι numer. 9. Farinac,rn Praxi. quae H.as dedilis. poen. num. rasu Grurba ad Consueι AI sanem. cap. I. gly a. par ranum. i , Similiter quoque si illius sit vi fruetua se pater luctatur fructus, ut tradunt
quod . commoditas fiuctuum est separata. Iis a iure percipiendi fiuctus. Et proinde etiam in beneficiis alia ratio erit de fluctibus, et alia de beneficio; si quidem beneficium, quatenus est ius percipi edi fructus
ex certo, itando aequiparatur usustuctui, ut de pensione dixit Gabr.co sc iui. lib. I. Et ideo alio iure censebuntur fructus , et alio
Deneficium : et de fructibus disponi pote.
rit tanquam de re merὰ temporali. 7 Neque obstat ratio in contrarium Nam pacta, et conuentiones circa benefi. cia interdictae sunt, quatenus tangunt ipsa beneficia, non autem, quatenus tanguifructus iuxta ea . quae traὸunt Gumi et in Pragmat. fanαT . De collat. s. Item quod Vmuersitares. verbo. Benesciorum, Rebus ira T. de Pac sic. posses num. t 3 2, ver Decima octava conclus Gigas. de pension. gusa, t nam. i. vet. Prsdicta desiuisio. Praedicta auteconuentio nullo modo tangit bene sciata, cum tota consistat in mutua cessionesta cruum propriorum beneficiorum.
s Ex quibus deducitur . Quod decedente altero paciscentium corruit tota conuentio, & omnia reducuntur,ad illum statum, quem haberent, si non extitissent. Nam ad illius mortem vacant beneficia,
quae possidebat, ipse iure, et proinde de .
sinit etiam cessio fructuum, que censetur tantum facta ad vitam cedentis, ut pote, sicia tantum potuit cedere, quantum potuit lucrari iuxta l. Si inustuctus. f. De istare dat de l. V seu. .f.Soluto matrim niς. et notant Peregrin. De eicom.M. o.uum. iso. Et si moriatur pensionarius extincta
manebit pensio ι secus autem si moria. tur Titularis , quia tunc solum finietur conuentis , sed in sim vigore remanebit pensio. ut potὸ Apostolica auctoritate imposita. 9 Solum si pradictis obstare posse vi.
detur, si in praedicta conuentione dicarunquod reuocetur, et annulletur omnis alia conuentio,qti e pracesserit, inpe illa,quae saeta fuit de si luenda pensione a te signa tur oresignanti beneficium. Nam clausula haec annullativa praecedentis conuem tionis non potest ta n gere resign atione . beneficii, eum non sit in saeuitate partisi, postquam sortita est essectum , illam a nulla re, cum habeat esse , et valorem a ctoritate Superioris; et proinde non rem neat sub dispositione partium , ut possintillam annulla re, et cassare. Solum tange, re potest ipsam pensionem , et inferre ei undem extinctionem ad fauorem Titularis, cum solo consensu pensionarii absque vi. a auctoritate Superioris extingui possit vi
inter alios notant Praeposit in cap. albo. ver. Ad ariMd notabris. U. 63 meae ad Reg. De in . resignant. quae I. ι9. ver. Nam pensiones. Gigas.co I. 3, nu. . Quia tamen
clausiuia annullativa est conditionalis ex suppositione, quod habeat locum poste. ripr conuentio, ideo non infert extinctio. nem pcnsionum, nisi quatenus sortit in effectu mutua cessione propriorum beneficiorum. lino neque tangit extinctionem pensionis, sed selum tolutionem; quia non annullatur . neque extinguitur ius exi. gendi pensione, q uia cassatur, dc annullatur solum, quod in praecedenti conuentio, ne ob stare potest posteriori a quae est sola solutio eiusdem pensionis. Imo iura beneficiorum, dc pensionis , cum sint necessa. rium praesuppositum, cui innititur poste. Hor conuentio, non pol sunt annullari, et cassari, alias non subsisteret pacium,quod inirent Cap. Si Palia. De priui .in 6. et