장음표시 사용
201쪽
a81 Co Nero DE spiritu linguas infantium reddie disertas, vel e lactentium ore laudem absolutam depromere solitus:ut,quemadmodum omnis nostra vita non alium exprimere debet , quam ipsum , de quo dicturi sumus, jessim ; ita & oratio nostra illum sapiat, illum reserat , illum spirer, qui & verbum est patris, x
verba uiris solus habet 3 cujus se Ino vivus P dc emeax, penetrantior
est quovis gladiis ancipiti , ad intimos etiam xordis recessus re, trans , utque ipse , de cuius ventre flamina promanant aquae vivae, non gravetur per organum vocis nostrae , veluti per eanalem , in omnium vestrum animos influere, mulioque gratiae eiaestis irritare succo. Id ita futurum conmio, commilitones mei carissimi , si piis votis purgaras ac vere sitientes aures adjungetis. eas videlieet aures , quas aeternus ille sermo requirens, in Evangelio, mi habet,
inquit , aures ad audiendum, audiat. Nos porro cur non audeamus
202쪽
Pu ERO IESar. I83 mus rem hanc, arduam quidem illam , sed tamen piam , aggredit praesertim ipso adiutore Deo , in quo hoc plus potest mortalis infirmitas , quo minus suis nititui viribus, de ita quo Paulus omnia se posse gloriatur: Iam fero, cum tanto studiis flagrent isti, qui mun et danae , hoc est, diabolicae militiae,
ducem laudibus vehant: quid nobis prius, m antiquiusione debet. quam ut pracie tolemi, vindicem, imper totari nostrum Jesum , ac eundem ἰdem omnium . , sed raomen peculiariter nostrum, id est, puerbru, principem, certatim piis
celebremus cpnaeconiis Z nunc inprimis cognoscere studeamus, eo gnitum laudemus, laudatum ameismus, amatum eXprimamus arque iniitemur, imitantes eo setuamur,
fluentes immortali selieitate potiamur. Sed in tam ubere,iamque immensa rerum copia, unde, quae,
sob initium, aut ubi Gqm nostra
reperiet oratio a eum is de quo lo, qui
203쪽
paramus , sons sit, vel sut ve, rius dicam in Oceanus bonorum omnium. Verum, ut ipse natura incomprehensus & infinitus, tamen sese velut in arei um cohibuit confitraxitque, itidem &nostra oratio in explicandis eius laudibus' , quae modum nesciunt , modum tamen ipsa sibi faciat oportet. Equidem tria potissmum tesse video,quq vel, discipulorum. vel militum animos selene ad Ognaviter. agendum in . sammareo Ea sunt, ducis admir tio,amo , k pr mium: Itaque,'u praecept i nostro ac daei Iesu lt diis alacriori si pareamus, agedum singulatim haec in eo pia curiositate consideremus.' primo lo-
eo quam sit suspiciendus undique ae stupendus: deinde quantopere diligendus , atque ob id imitandus : postremo quam ingens dilectionis fructus. Ac mos quidem est rhetorum in hoc dicenda gen re , illustrium principum adhibere exempla , videlicet quo collatione
204쪽
Is s u. I 8s Uerum imperator deo superat omne celsitudinis humanae fastigium, ut, quicquid, quantumvis egregium, adhibueris, tenebras admoveris, non lucem. Cujus enim imagi- 2 nn nes ac natalium splendor non vudeatur esse sumus , si cum Iesu componas , qui quidem ineffabilis
immo etiam incogitabili ratione, Deus a Deo semper absque tempore nascitur, aeterno summoque parenti per omnia aequalis3 Quanquam hujus vel humana nativitas nonne facile regum omnium claritatem obscuraveritῖQuippe qui,
stupente rerum natura , auctore Patre,assiante Spiritu ,pronubo angelo , citra virilem operam , virgo de virgine coelitus gravida , natus est homo in tempore, & rursum ita natus homo, ut neque D sse desineret . neque sordis strarum quicquam omnino Coia traheret. Iam vero quid eo fiogi potesti amplius, qui, infusus per omnia, nullo tamen loco cohibitus,
205쪽
in se ipso manet immensus Τ Quid illo ditius, qui summum illud est
bonum, a quo bona pro manant Omnia , nec tamen ipse diminui
potest Z Quid illustrius eo, qui splendor est: paternae gloriae , quique solus illuminar omnem hominem venientem in hunc mundum a Quid illo potentius, cui pax ex omnipotens universam tradidit potestatem in coelo & in terra
Quid essicacius eo , qui simplici
nutu condidit universa , . ad cujus 3 1m silescit mare, vertuntur rerum species, fugiunt morbi, concidunt armati,. pelluntur daemones , serviunt elementa, scinduntur petrae,re vi viscunt mortui, Iesipiscunt peccatores , denique novantur omniat Quid ausustius eo, quem admirantur superi, tremunginseri, medius hic orbis supplex adorat . ad cujus comparationem
summi reges nihil aliud quam vermiculos esse sese confitetur Quid eo fortius atque invictius ; qui solus mortem, aliis invictam, sua
206쪽
morte de vi est, ac Satana; tyra idem coelesti virtute demolitus estr Quid uiumphantius eo, qui, per fractis ac spoliatis inseris, tot piis eo mitatus animabus, victor coelos adiit , ibique sedet ad dexteram Dei patris λ Quid illo sapientius . qui tam admirabili ratione cuncta condidit, ut vel in apiculis tot tantaque suae sapientiae reliquerit miracula Z quique tam fixi pendo rerum ordio e ytque harmpnia ne ctit, continet, administrat universas obiens omnia, nec tamen a seipso discedens, omnia Movens ipse immotus, omnia concutiens ipse
tranquillus 3 postremo in quo id, quod stultissimum est, universam mortalium Sophorum sapientiam longo superae intervallo ὶ Cujus debet nobis esse gravior auctoritas , quam ejus de quo pater ipse palam est: tesstificatus Hic est filius meus dilectus, in quo mihi coin' placui ; ipsum audite. Quid aeque
reverendum. ataue is cuius oculis
207쪽
ars co Nerona inde forma dandunt, atque ille, qui
Blo nutu potest dc animam & corpus in tartara mittere Z Quid autem formosius eo, euius vultum
intueti summa est felicitas λ Denique si multis pretium addit antiquitas, quid riso antiquius, qui
initium habet, nec finem est habiturus 3 Sed fortasse magis convenerit , ut pueri puerum admiremur ; quandoquidem hic quoque stupendus occurriti usque adeo,
quod illius est infimum, lablimius est iis quae sunt apud homines excelsissima. Quantus erat ille, quem infantulum , vagientem , pannosum, abiectum in praesaepe, tamen coelitus canunt angeli , adorant pastores, adorat & quae genuit, agnoscune bruta animantia, indicat uella, venerantur magi, timet Rex Herodes,trepidat omnis Hierosolyma, ctus amplectitur Syme , vaticinatur Anna, in spem salutis amplectuntur pii. O humilem sublimitatem, & sublimem humilita- Solovφ nitramur,quid simile
208쪽
Pu EROIEsu. 38'le unquam aut salium. aut auditum, aut cogitatum Z si magna suspicimus , quid nostro Iesu modis omnibus amplius, quem nulla creatura possitvel exprimere voce,vel sitatio e conciperet Hujus ma- Egnitudinem qui velit oratione eomplecti, is multo stultius agat, quam si conetur vastissimum oc anum angusto exhaurire cJatho. Adoranda est: ejus immensitas magis quam explicanda i quam vel qua exisnoc ipso magis mirari convenit, uillis quo minus assequimur. Quid ni nos id faciamus, cum magnus ille praecursor indignum sese pronuntiee , qui corrigias calceamentora eius Alv tr 6gete igitur, pueri su vissimi, hoc inelyto puero Iesu praeceptore, hoc tam insigni duce,
sancta superbis gloriemur, huius sublimitas nobis ad pie audendum
animos addat , iniboc uno nobis ipsi placeamus, uti istimantes,iulius omnia nobis esse communia. nos ipsos meliores arbitremur.
quam qui, semel tali addicti im-
209쪽
scunt etiam daemones , amant soli pii. Quamobrem altera hujus orationis pars , ut propius ad vos pertinet, ita est artentioribus auri- accipienda, videlicet quot no- minibus Iesus sit nobis amandus 'vel redamandus magis, ut qui nos& nondum conditos ante omne tempus amarit in se, in quo jam
Genla turri erant omnia. Itaque nativa
sua bonitate, cum nihil essemus; nos finxit: finxit autem non quodvis animal . sed hostilii em: Se finxit ad sui ipsius imaginem , hoc est, summi boni capaces et ac sacro Di ὀtis afflatu spiritum vitalem indidit. Adhaec, ceteris animantibus imperio nostro parere jussis, quinetiam angelis in nostri tutelam designatis, latissimam hanc ac pucherrimam mundi fabricam nostris
210쪽
stris addixit usibus. In qua n0s diem velut in admirabili quodam thea 'Rum tro constituit, ut in rebus creatis opificis sipientiam admiraremur, bonitatem amaremus, potentiam. Veneraremur. uoque id magis fieret, tot animi dotibus ornavit,
tam perspicaci ingenii lumine condecoravit. Quid hoc animante fingi poterat vel admirabilius, vel felicius 3 Sed 3 semper felicitatis comitem in vidiami Rursum, serpentis astu, in peccatum, hoc est, plus quam in nihilum, resapsus est miser. Sed hic tu rursum, optime Iesu, qua ineffabili consilio, quam inaudito exemplo, quam incomparabiliocaritate tuum figmen' tum testituistiὶNam ita restituisti,nt labi propemodum expedierit, eamque culpam quidam non absurde felicem vocaverit. Omnia debebamus conditori 3 at reparatori plus quam omnia debemus ultro temet ipsum ὀ regno patris in hoc nostrum exilium demisisti. ut nos , E paradiso exastv , coeli cives