장음표시 사용
401쪽
Similia ibidem stivato ordine temporis
exhibentur arresta, quibus non tantum cinguntur Episcopi aliique ad revocationem censurariam, emaue al, sive latae declar-tur ; sed insuper mandatur similibus cem tans iton deferri. Ita anno I o2. eum quidam m Quesne, monitiones, fulminationes & eensuras impetrasset in Curia Romana contra quem - , eui adjudicatum fuerat Ilessorium Canon iratus & Prebendae in Ecclesia Audomarens, nee non contra Pra
Usitum , Decanum & Canoni eos dictae, Partamentum non tantum injum xit dicio Du sine e. eiusque agenti , pro curare revocationem dictarum censurarum, Dd insuper L. Cιαν fuit defenso auae diis Preos, Dost eo , Ganianes O' Chasire, se non obtempreer aux dites tensures fulminatious, da ne egre Ia Divin Osfice furi ou aci meias Ticiales .
Similis inhibitio lacta legitur Praeposto& Capitulo S. Iusti in ei vitate Lugdunensi,
mandatumque ut censuris non obilantibus permitterent Praeposito contra quem ce
Hane praxim in Gallia etiam post Con-eilium Tridentinum perseverasse probant ibidem prolata Partamentorum arrisa , ac
notanter alterum anno I 627. eontra ce
suras promulgatas per Episcopum Veia nensem , & alterum contra censuras per Episcopum Burdigalensem anno r64 . Episcopus Uerdunensis Franciseus Lotharingi ae D. L, natue die ultima almi 1626. publieari secerat Monitoriales , quibus monebantur primo , secundo & tertio omnes& singuli, qui quidquam attentaverant super bonis , aedificiis, iuribus , iurisdictione, reditisus & proventibus Ecclesiarum aut Alonasteriorum, sub poena excommunicati nis ipso sacto incurrrendae , nisi similia attentata cessent, & cessare faciant intra sex septimanas ', quas pro omni termino ipsis assignat. Ulterius ini pens sub simili poma
excommunicationis, ut intra tres menses reparent dicta attentata . Inhibens praeterea, sub eadem poena excommunicationis, quid. quam simile in pollerum attentari , eam ex nune prout ex tune infligendo omnibus,
qui posthac quidquam contra praedicta iura
directe vel indirecte per se vel alios attentabunt , aut ipsis auxilium vel consilium o culte vel publice praellabunt. Ab hi Monitorialibus Proeurator Re gius appellans tamquam ab a ad Senatum Regium, pro appellante admissus suit,& mandatum per provisionem, quod di hiae Monitoriales locis publicis affixae tamquam indebite & contra formas ordinarias factae tollentur ; & m locum dictarum Monito. rialium praesens arretium in praedictis piblicis locis alligetur , ne ullus illius igno
Episcopus huius arretii & aflixionis conscius, mox dictum Procuratorem tamquam iurisdictionis & immunitatis Ecclesiallicae manifestum infractorem declaravit excommunicatum , & sententiam excommunica
tionis publicavit et inhibens omnibus suis subdi-
402쪽
ditis eum dicto Procuratore Resio iam
excommunicato nunicam sine tua sp eisi licentia. Ab hae rurius declaratione exccmmuniis rationis appellatum tamquam ab abusu',
atque ob gravitatem causae , facta speciali per Regem commissione Priaesidi & supremo Senatui Metens, habita omnium adi
rum impiatione , & omnibus discussis &plene examinatis , tandem r3. Februariir 627. prodiit sententia a Senatu Regio inhax verba : Mons caissi , --μι. , cra ι - ω actes des metendias monito re σ
a toutes per nes , de quelque quali id σ
mine aegire punis comme crimineis de Iera
ration de tet attentat commis par ιcAui Fran-
dtiu er auires benefices , feroni exerced
sera pam nous ordo fe o condam ω sedit
His latius reseruntur in citato Capito 6. Probationum Libertatum Ecclesae Gal
Archiepiscopus Burdigalensis excommuni incasset Juratos eivitatis S. Macarii, & Α paritorem Sergent Regium , ae ins per interdixisset celebrare Divinum ossi eium in dicta ei vitate , de iussisset auferri Venerabile ex Altari S. inrtini. in quo Missa Parochialis celebrari consueverat, illu-ue iusserit per Vicarium perpetuum
illius Altaris deserri extra civitatem ad Ecelesiam Cordi gerorum. Ab hae excommunieatione , interdicto,& translatione Venerabilis appellatum fuit ad Partamentum Burdigalense , atque inprimis per arres tum de 2o. Martii r643. iussae fuere partes contestari & rationes tuas deducere, & injunctum provisionaliter A chiepiscopo , ut intra triduum ab intim tione arrisi daret abs lut sonem ad cautelam his, qui in sua ordinatione erant compre
hens , atque levaret suspensonem & i terdi Etum per dictam ordinationem is gillam Post haee Aprilis ejusdem anni Parta mentum pronuntiavit in tae verba Ad ri aeciam m. a m maj, nulli sim abus ment φω- en L eitatio, intredit er excommunication doni es gueston,
leμr te oret , er aurement proceia an quit a parriendra. Hoc arrestum rursus confirmatum fuitii. ejusdem mense ; injunctumque Vieario perpetuo facere iunctiones Pastorales in diacta ei vitate S. Macarii & ad Altare P rochiale S. Martini in Eeclesia S. Salva toris: & quod ad id faciendum cogendus esset per apprehensonem temporalium aut alias prout conveniens iudicabitur ; uti ibidem hae latius exprimuntur. Ex his apparet notorius usiis Pari Bbb a men-
403쪽
mentoriam Regimam in ReMo Galliaei videndi subditis via protectionis eoatra i debitas & nulliter latas censuras.
Quantumvis Principibus nostris semper . tutae Herit, sartam tectamque servare iurisdictionem dc aut ritatem Ecclesiasticam; neque ea, quae Clavium Ecclesiae sunt, sibi attribuere , nihilominus ipsis , non minusae aliorum Regnorum Principibus , sit i-tos suos a violentiis tueri, & a Republica sibi eredita turbationes & seandala arcere curae suit.
Hine & usus Belsii , non minus quam
aliorum Regnorum iam pridem obtinuit, ut Principes eorumve supremi Senatus etiam ' circa censuras ab Ecclesiasticis promulgatas aut promulgandas invigilarent , ne sub praetextu similium eensurarum iubditi per violentiam opprimantur , aut Respublica indebite vexetur & turbetur. Ita Carolus V. harum Provinciarum Princeps praevidens , non modica scandala atque incommoda & contentiones exoritura,
si sui Consiliarii & Ministri in exercitio suorum ossiciorum per Censuras Ecelesasticas vexarentur aut impedirentur , ravit
Edicto suo de 4. Octobris rue . ne Iudices Eeelesiastici uti possint Censuris contradictos Ministros in his quae eorum ossicium
Et quid plura Usum hunc inveteratum totoque Belgio receptissimum , tamquam aptissimum , imo necessarium medium adservandam subditorum quietem, & tranquillitatem publieam , asseruerunt harum Pr vinciarum Regii Senatus, ae signanter Brabantinus in sua ad Decreta Concilii Tride tini Consultatione. Priusquam enim in Belgio Deereta relammationis huius Concilii promulgarentur, missa illa suerunt per Margaritam Parmensem , tune Belgium nomine Philippi II. moderantem , ad Consilia Regia & praeeipuarum Civitatum Magistratus, ut si quid
in iis contrarium erederent consuetudinibus,
privilegiis Patriae, aut iuribus Regiis , id
Examine facto , singula Consilia per
Deciales litteras ad inrisitam suas ad diacta Deereta notas miserunt ἔ quas in compendium contractas exhibet an ius selmo, in suo Triboniano Belgieo Cap. 32. Et g. 48. exhibet notata ad Maeallegata verba Coneilii Tridentini , Nefas autemst &α quibus verbis Magistratibus omnibus severe interdicitur , ne exeommunicationes Eeelesiastieae potestatis impediant , aut iam latas revocari mandent. Me rurissus ait Anselmo inrique obloquuntur , Judires Resios hae authoritate AB OMNI MEMORIA H Belgis usos, ut censuras impedire pusint , ves ad re---um regere Ecclesi βον, remedio immissionis in eorum te, rasia, quando excessuro abusus id postulant: alioquin tolli e medio remedia rassationis σaliarum promisonum Regiarum , veluti qua
sultatione , aiunt BRABANTit , pro ua esse aux Ita tuendae Res a dignitatis o jurium
subditorum . . rQuamvis nihil solidius nullimque sortius
argumentum pro inveterato hoc in Belgio usu adferri queat ἰ nihilominus pro usus illius continuatione annotanda credidit Myplicans duo, quae nostra prope aetate Occu
rerunt exempla. Primum occurrit oecasone cuiusdam imterdicti promulgati per Episcopum Toma- censem anno 166 a. Cum enim Magistratus Insulensis sua authoritate , absque Lice tia Episcopi aut Pastoris, exhumari fecisset,& ad alium loeum transferri cadaver c
iusdam Pauli Di Haman , quod sepultum fuerat in Choro ad gradus summi Altatis in Eeclesia Parochiali S. Mauritii in eivitate Insulensi, Episcopus Tomaeensis de
hae attentata exhumatione 3c tranetlatione eadaveris rite informatus, & ratus per eam notorie infractam esse immunitatem Eccl
sae & sepulturae Ecelesiasticae , declaravit 13. Maii disti anni 1662. 'catam Ecclesiam S. Mauritii in quam , in qua
peccatum extitit , ae i uster Capellam eum oratorio Dominorum de Masistratu infra ita mites domus eiυicae mam, Ecclesiasico fumponoris interdicto, prout per praesentes supponimus oe inte/dicimus: nhibentes ne
ibidem Missa Sacrifieium ist alia Disi
404쪽
sa leae bifractione fuerit plene satisfactum ,
ληι , -ι aliquid contra attentaverint , eo casu ex nune movi tune omnes Eecissas Pa-mehiales, o alias tam Seculares quam Rogutares , etiam Collegiatam D. Petri ae Prinum Societatis Iesu, una eum Castellis omnibus σ Oratoriis intra metas π pomoeria
oppidi I usensis , ae suburbiorum His ,
dantes hane mssiam Ordinationem per omnes nobis subditos Pasores , locumtenentes , ac Rcarios , ae alios quoscumque etiam exemptos , ac Regularium , etiam Societatis
Iesu Superiores publicari ae diυulgari, nee non exacte observari, sub poenis a ture De
Magistratus habita huius sententiae notitia recurrit Bruxellas ad Consilium Regium Privatum, exposuitque quod sibi ex commmione Regis incumberet jurisdictio
in totam Civitatem & omnes Ecclesias Parochiales quoad ea , quae temporalitatem& exteriorem cultum concernunt ὲ quodque in praetacta exhumatione nihil egerit
nisi quod sibi ex ossicio incumbit ς ide que injustum esse praefatum Interdictum; praesertim eum Regiis Edictis cautum sit,
ne contra Magistratus per censuras procedatur in his, quae ossicium eorum spectant; petuntque ut iniungatur Episcopo depromptement fans deIV kυ- ledit Interdit, mea a re is rentraliare paris fasi sementia scin tempores. Consilium Privatum hane rescriptionem Magistratus communicavit Episcopo per Litteras de 24. Maii eiusdem anni , ipsi injungens , ut summarie informaret consilium de iure&authoritate, quam in Eccle. si ax Parochiales diEhuq Magistratus praetendit nee non de Ediistis inhibentibus usum censurarum Ecelesialliearum , idque insta sex dies ; ipsi praeterea injungens,
de ne passar repenuant e atieuns ulteri u Interdiis .
Dum autem Episcopus non responderet; vid. Tia t. de Ree. ad Plinc. Tom. IX.
atque ipsi de Magistratu per quosdam de
Ciero tamquam etiam personaliter interdicti dicerentur vitandi & a Divinis arcendi ; ac propterea vererentur a publica supplicatione etiam excludendi , rursus pro ulteriori remedio recurrerunt ad dictum Regium Consilium supplicantes , 'iselle si Iemle de par provision Dire lenis en ει at σώrseanee lidis Interdit. Ad hane supplicam seripsit Consilium Episcopo, ut quod , quoadusque viso ejus
rei ponio aliter fuerit ordinatum, eonveniens
iudicet , quod praefatum Interdictum suis spendatur , ad effectum , quod dicti de Magistratu possint sine ulla oppositione aut dimeultate interesse supplicationibus institui solitis in Ecclesiis Interdicto I alinon subjectis.
Cum vero Episcopus nee his iteratis litteris responderet atque Magistratus ver retum, ne ulterius Episcopus iliquid attentaret , per tertias litteras Consilium m nuit Episcopum ut praecedentibus Deeretis prompte satisfaceret, a peina que fera Dirdioli δεν ce que Iesdiis de Lille Ont requis,
strat , en emble tis manans of habitans aeieeIle rille. Alterum exemplum a) , idque reeentius , oecurrit in Curia Regia Montensi in Hannonia . QIan io enim coram dicta Curia erat super possesserio Pastoratus Br niae Comitis inter R. P. Renon & R. P. Rauised et ac tandem die 5. Augulli annii 697. adjudicatum fuit dictum possessorium
P. Renon . Poli hanc sententiam manule-nentiae a dicto Patre obtentam, Promotor
Curiae Spiritualis Cameraeensis obtulit libellum D. Ossiciali hujus Curiae contra P. Renon, petens ius iniungi ut intra brevem& peremptorium terminum exhibeat commissionem , vi cuius functiones Pastorales dictae Curae exerceat, sub poena interdicti ab omnibus functionibuς Clericalibus per ipsam Dioecesim , si intra pra fixum terminum obtemperare detrectet. -- Libel- hujus edit. Nop. p. Iso.
405쪽
gusti r69 . Patri Ramn coni mirari iussus est, eum mandato exhibendi petitam Coma missionem infra octo dies peremptorie, sub poena interdicti ab omnibus iunctionibus Cimricalibus aliisque indicta Diceres obeundis, in castim non exhibitionis termino Farix Praelatus P. Ren- , iacta illi ejusdem libelli communieatione, respondit se ad stimilem exhibitionem , adiudicato sibi per sententiam Senatus Regii Possessorio, non
Procurator ossicii e eontra obtulit iteratum libellum Domino Offciali sustinens friv Ium ae impertinens esse responsum, cum non foret quaestio, num obtinuerit lententiam in Senatu Regio, sed duntaxat, an Decreto D. Offetalis de proserenda facultate seu exercendi iunctiones Pastorales, satissee rit, concludens ut ipsi iuxta prius mandatum , interdicantur functiones Pastorales taltem donee eommissionem suam exhibuerit, seque debita saeuitate functiones Pastorales obeundi munitum esse probaverit. D. --eialis ad hane Procuratoris instantiam petitum interdictum concessit. ia provisionali inhibitione dictus P. Remm credens se in adiudicato sibi possensorio sui Pastoratus esse turbatum , recurrit ad Senatum Regium, qui visis & examinatis eius ac Procuratoris ossicii libellis,
alii'- actis & actitatis in praefato πω cessu eoram D. Ossiciali, declaravit et 8.dicti mensis Au i sententiam iudiei Ponsetarii die λ ejusdem mensis Liam pra isto P. Renm , debere sortiri suum Menum effectum , donee per sententiam demnit am in petitorio aliter suerit iudi
Cum autem hae sententia non obstante memoratus P. Remm in exereitio fimcti num Pastoralium vexaretur , sibique ab
Archiepiscopo suo & Ecelesiasti eo Iudire graviora metueret , ad Senatum Regium iterato recurrit, qui viso illius libello die 3. Octob. 1697. decrevit dictum Li lium
Ex his perspicuum est, Viri Amplissimi,
Supplicantem nihil alienum a patrio more, aut aliorum Catholicorum Regnorum mori bus attentare , dum contra censuras via farti eontra se latas, aut stante Judicis reis cuiatione serendas, Regiam protectionem ab hoe supremo Senatu implorat.
Et Totius mimi Brevis ne pitulatio. ΙN compendium eontrahamus, quae inhoe motivo latius deducta sunt ad probandum quam infundate in hae controve sa conetur D. Archiepiseopus diutus Regii Senatus judicium declinare. Ae primo quidem huius motivi Capite conatus est Su plicans ostendere , ab initio nascentis Eeclesiae, Presbyteros particularibus Ecclesiis, quas Parochiales hodie dicimus, fuisse praepostos, illosque harum respective Parochiarum fuisse proprios Sacerdotes , qui curam illarum jure proprio gererent , eisque ex ossicio necessaria salutis pabula ministrarent . Deinde hos Presbyteros ex mente Ecclesiae semper fuisse perpetuos , hoe se su quod Ecclesiis illis praeficerentur , ut tota vita durante, tamquam proprii Parochi, illis intenderent. Ideoque Parochos non posse reputari Vicarios Episcoporum seu Delegatos , ad
nutum corum Curam Animarum exercentes,
ae pro eorum arbitrio amovi biles , sed esse inferiores Praelatos seu Hierarchas ;qui iure ordinario & stabili , id est vi su
rum titulorum , sive Beneficiorum Parochialium, Curam Animarum functionetque ad eam spectantes exercean P. Hinc consequenter ostensum est , Par chos
406쪽
elari tum posse per simplicem aut extrajudietatem prohibitionem sive revocationem , Cura Animarum aut exercitiis eidem anne
xis pro libitu privari, aut ab eis, etiam Ualide, ex sola voluntate suspendi, eum haec Cura & jus dictas functiones obeundi , Parochis eompetant iure ordinario , seu 3ure titiai; ad ue eadem stabilitate, qua ipse titulus. Aliter plane iudieandum de Presbyteris, quibus facultas Consessiones audiendi & Divini verbi praedi eandi, ex simplici Episeopi
delegatione committitur. Cum enim horum saeuitas non profluat
ex aliquo titulo stabili atque per uo , etiam illa perpetua non est , sed pendet a nutu Episcopi delegantis , quam si r vocet , nihil restat , in quo illa vel ius
aliquod ad iunctiones easdem, vero & pedipetuo titulo deficiente, fundetur. Meus in Parochis areidere ostensum est, qui dum ab Episcopis semel eum eum animarum, Parochiali Ecelesiae sunt adseripti, vi suorum titu rum citiam illam & ius exercendi functiones ad eam spectantes, sabiliter p dent, & eadem perpetuitate, qua ordinarii omnes , etiam Episcopi, Ee lesis suis , quibus tamquam sponsi matrimonio spirituali iunguntur, inserviunt.
Unde sequitur eontroversam suspensi nem, plane extrajudicialem , & latam visse ii , nulla iuris forma adhibita, non potuisse, adimere Parocho euram Animarum, aut ius iunctiones ei annexas o ndi ; eo quod haec eura & ius illi eompetat vi sui tituli non revorabilis aut adimi bilis , nisi per sententiam servato iuris cedine latam. Ex quibus omnibus conclusum est: quod tametsi similis extraiudiei alis suspensio per se loquendo semeiat ut Presbytero nullum titulum habenti , saeuitas audientii Comsessiones valide adimatur , tamen inessicax sit, ut eam auserat Parocho ', sed respectu sus iudieatur pro mera tutatione facti
Probatum deinde Capite M sis usonem, de qua agitur , esse veram Censuram , ac pinnam medicinalem , quaei infligi non potest , nisi servato iuris ordine , ae ad itatis essetitialibus huitas ordinis requistis. Quorum primum est Bri exterioris autharitas seu iurisdictio , nec appellati ne impedita , nee recusatione ligata. Meundum est Infωmaris praevia facta au- . thoritate Iudicis , aut eaura legitime pro. 'bata , iuridice eidem constet de erimine. Tertium est persona Actoris , qualis in exigenda pam seu vindicta publiea debet esse ossiciarius publicus seu Promotor, qui Reum accuset de ultionem eriminis pros
Quartum est ei tatio partis seu Rei , quae
est fundamentum ae principium Ordinis diciarii tam necessarium. ut ejus sola ominso, omne judicium nullum reddat & i validum , nee alius sin desectus , quo
omnis quaecumque sententia Mincius eneris
Quintum est previa monitio , ut peccator omeli sui admonitus ad retium orisionem redeat , & ab errore suo in moribus aut doctrina respiseat; eum enim Censuraham medicinalis serri non possit nisi in eo tumacem , & eontumax iudieari nequeat.
nisi qui debiti sui in ipso Judiee monitus
obtemperare detrectat, manifestum est solum monitionis defectum , sententiae omne suum robur auferre ; haec autem monitici talis sit oportet, ut fiat a Iudiee sub comis minatione Censurae , ut qui remedio su viori non corrigitur ad meliorem lamem gravioris prenae inflictione redueatur. Sextum est invia , quae an in Arehi
piseop' privatim nota ut , non est huius uel distulere , neque illam vult Supplicans Regii Senatus examini submittere ; hoe eoni at quod causa , quae allegatur stillen haeresis aut eius suspieio , servato iuris o
diue probata non sit e nullus enim contra Supplicantem est institutus prooemis, nullus a Promotore libellus oblatus , nulla ea Reonclusio , nulla citatio , nulla monitio,
nullus notatus error e nulla haeresis nominatim expressa , cuius Supplicans reus se aut suspectus , re quitias omnibus resultat manifesta sententiae nussitas & inflictae Censurae invaliditas. Praeter hae ostensum est, suspensionem Supplicantis aequissimo Brevi Imoeentii X N. ae ordini in illo praeseripto esse eo
trariam , cum iu eodem p er alia saluisberrime Decreta, mandet optimus Pontiis hia uua ratione qui quam infla via accusa-
407쪽
ratio est de aliis erroribus traducatur aut nuncupetur, nisi prius suspectum esse legitima constiterit, aliquom ex damnatis positioni- ιαν Iansenti docuisse aur tenuisse; nee cui quem sub Me praetextu repelli ah metis, BItiniis, Beneficiis , Gradibus ae Concioniis hus habendis , vel alia quacumque functi ne Melesiastica permittatur, nis fervato furis ordine eam poenam , quae viris alioquiu
tholicis gro υissma es, commeruisse probatum fuerit. Quam autem ab omni haeresi , alioque errore eontra fidem eum pertinacia tuendo, alienus sit Supplicans, praeter plura alia, evincit sola eius ad D. Van Stisreen Epistola , qua profitetur se omnes oe singulas Propositiones ab Apostolica Sede damnatas,
damnare, eo promus modo se sensu, quo ibιas damnat Sedes Apulosica seque cum 1ama veneratione Conseitutiones ejus omnes ac Decreta semper suscepisse, ut nec vicem, nec verbulum aut interpunctionem Maideria illis umquam aut de ferit ἰ nee aliud umquam optariι quam υει ab Illustrissmo D. Archiepiscopo vel a S. Sede , o 'e Mini-pra coni, , si hae in parte a veritatis tr mite deciasset. Post haee Capite tertio probavit Su licans , quam fundate contra turbationem anc pro obtinenda manutenentia Regio Senatui supplicaverit ; dum ostendit quam infundata sit Arehiepiseopalis exeeptio judicii hujus Senatus declinatoria ; idque ex eo, ut ait, quod agatur de re mere spirituali , cognitioni Iudicis Ecclesiastici privative servanda. Monstratum est enim non agi eoram De Senatu de ipsa eura animarum aut functi nibus ad eam spectantibus , sed solummodo de possesssione pacifica Supplicantis respectu tituli Parochialis di Curae Animarum ei annexae , & violenta ejusdem turbatione. - Haec vero cum sint meri facti , nihil spiritualitatis habentia , cognitioni Regii
Senatus juxta receptum ab immemoriali tempore , ubique gentium morem indubi
tanter competunt.busus enim mδnutenen
tiae scopus est de Reg.lis Officii debitum, omnem a suis subditis quibuscumque vi lentiam depellere , Omnibus Ida Iura seria vare , dc ne quis indebite in pacifica ibam suillone turbetur, inbibere. Ita Auth
res omnes testantur , in toto orbe Cath lico , judicium possessorium , etiam in re quacumque spirituali, Regiis Tribunalibus reservari, cujus usus exempla aliquot cum utroque libello Civili , praesenti casui ae- commoda , exhibuit Sumirans. Ac signanter sententiam huius Senatus, ua anno l676. minutenuit Pastorem Frigii Montis in hae Civitate Bruxellensi in iure Praedicandi Verbum Dei , contra PP. Dominicanos . Item per Litteras manule-nentiae, quibus ipse Supplicans ab hoe M- natu manulentus fuit in eodem iure Pro dicandi contra PP. Societatis r & alias,uibus manulentus est in iure Caleehirani in Sacello S. Comethi contra eosdem Patres . Item exhibuit D. Alphon sum Do Berges , Archiepiscopum Mechliniensem, iupplicatis huic Senatui pro manutenentia in iure confirmandi Decanos Capituli S. Gudulae, &dandi eisdem euram animarum. Haee aliaque, quae exhibuit Supplicans , manifeste ostendunt , etiam in possessioneret mere spiritualis man xenentiam peti solitam. Utrobique enim Senatus solum cognoscit de pacifica possessione & illi gitima possessoris turbatione , quae si utraque probata sit Supplicantibus concedit litteras manule-nentiae, quibus violentia sistitur Et pacifica misellio eontinuatur ; praeterquam quod a veritate alienum sit, id quod in excepti ne declinatoria D. Archiepiscopi asseritur, scilicet nullum temporale functionibus illis Pastoralibus esse annexum : quis enim ne scit populum fidelem Palloribus Sacrame ta aliasque Ecclesiastitas senstiones administrantibus, Duplicia honoraria solere Christiana liberalitate lamiri ; quae in Urbibus, ubi decimae desimi , magnam partem Palloralis sustentationis officiunt ; quae honoraria vel minuuntur , vel illis Pastores privantur, dum per se subditis suis sal tis pabula non ministrant : adeoque D. Archiepiscoous Sudiolicantem via lacti ab exercitio Oificii Palloralis impediens, eumdem in debitae sus entationis ae commodi temporalis perceptione perturbat. Monti ratum est deinde hoe recursu ad Regium Tribunal non urgeri D. Archiepilcopum , ut coram eodem caulas ius nissiossis alleget, sed ut Supplicantem in sua
408쪽
Pm G. tum pasfiea possessione non turbet, quoadusque ipsum servato iuris ordine , coram Eccle-sastico Iudicio compotente , poenam iuspensionis ab Ossicio Pastorali meruisse prob
Quin nee praetendit supplicans a Sena tu tolli Cenuitam suspensionis ἔ aut se in eadem absolυi : sed iudicio possessorio declarari suspensionem hane via facti fuisse inflictam ; qua declaratione ipsa oeniuranon tollitur , aut Supplicans absolvitur r, sed publica sententia probatur illum sine ordine iuris in sua possessione fuisse turbatum , eamque violentiam Regia mih itate tollendam. Denique ad nauseam repetitum est, nolle
Supplicantem titulo Possestarii in eorrectione Doctrinae aut morum . Tribunal Ecclesiailicum declinare , vel iudieium de iisdem Regii Senatus authoritati eummit tere , sed unice contendere , te non posse illis praetextibus violente ae via facti promero arbitrio Superioris Eeelesiastici in sui Pastoratus pacifica possessione turbari. Probe novit Supplicans D. Archiepisco.
po incumbere Paternae correctionis ossicium, cujus suavitatem ae debitum etiam post iteratas preces , Pastor numquam expertus est.
& Parochias visitantibus , competere a thoritatem disponendi & ordinandi ea, quae pro bono animarum , a suum extirpati ne , correctione morum ti Cleri instit tione, ac totius Diceeesis aedificatione, iudicaverint convenire: neque horum Decr torum executionem posse qualibet appellatione , inhibitione aut alio mris remedio
impediri ; verum haee omnia fieri solent sine strepitu & forma iudieii , Eee in illis visitationibus infligi possunt poenae o
dinariae , sed tantum extraordinariae, qua magis morum emendationem & correcti nem , quam vinditiam respiciunt et poena vero ordinaria & gravior non potest nisi cum plena causae eognitione & iuridiea discussione decerni verum nec de hoc co re ionis modo est quaestio, dum nulla invenitur iustituta visitatio. At tantum agitur de inflictione Censurae suspensionis ae poenae gravissimae, quae femri non potest nisi a Iudiee ut Iudice, seu
agente partes Iudicis, & me ente iuxta praescripta ordinis Iudiciarii , a quo quam
procul aberraurit D. Archiepiscopus luto probatum est, & ostensum ne unum quidem requisitum essentiale in ferenda sententia suisse servatum. Atque inde clarescit nulla aequitatis semele huic secursui Su cantis ad hoc summmum Consilium titulo possetarii , opponi posse litteras piissimi Regis Caroli Meundi, ad hune aliosque Regios Senatus directas , di exhibitas sub littera S , quibus
interdicitur ne Episcoporum Decreta iacorrectione morum aut doctrinae , titulo
possestarii aut protectionis impediant ; v rum has Regis litteras intelligendas esse dum Episcopi procedunt ordine iudiciario, & juxta Regulas Ecclesiar ae Statuta C
nonica . evincunt aliae ejusdem Regis litterae ad Episcopos Belgii datae Io. Iunii 1697. prout latius A. 7. Capitis 3. pr
Quarto denique Capite monstratum est Supplicantem merito pro protectione Regia supplicasse, qua a violentiis si hi nomine D. Archiepiscopi illatis & adhue ilia mendis servetur imminiis; ad hoc enim Reis gia omnisque Secularis potestas ordinata est , ut minus potentes a potentiorum in iuriis & oppressionibus vindicentur , pax es tranquillitas publiea firmetur, & omnibus su iura serventur illaesa ; quod quam
sit Regibus proprium , necessarium ac es.sentiale eorumdem ossicium vel inde patet quod si ab ipsa Corona & dignitate indivulsum , innaerens Regimini, ae ab illo it separabile . Quod locum habet non tantum res mi subditorum Lateorum , sed etiam Ecclesiallicorum , hoc ipso quo hi manent Reipublicae membra , ac tenentur Regibus & sublimioribus potestatibus, ob dientiam , fidelitatemque praestare . Unde concluditur fas esse Clericis ad Regem
ejusque Senatus contra violentias, m re medio salubriori, recurrere, quod vel tuno
maxime licet, cum illae . ab ipsemet Iudice Ecclesiastico inseruntur, quia hujus auth ritas est ad vim inserendam potentior , &ad nocendum , sub nomine Zc justitiae eo-lore , fallacior.
Hoc autem casu Rex aut Senatus eius
a se intromittit spirituali regimini, non
409쪽
tibi adseribit de mori,isCleri eorum ae do- reat, Regia aut ritate comprimendus, Nectrina judicium, non jura immunitatis E quibuscumque modis vexet aut noceat. etesiae violat , non Episcopos in correm Cum vere nulla umquam mposita sit re- ne Clericorum aut animarum salute pro- cusatio gravior ac sundatior ea , qua Su
curanda , vel Diceresis suae directione & plicans recusavit D. Archiepiscopum suum, aedificatione perturbat, sed id unice studet qui decisionem illius iuxta Canonum prae- ut eunui; subditis sive Clineis sive Laicis scripta , arbitrorum judicio , licet quarto
sua iura serventur, & omnia derito ordine ad hoc a Supplicante interpellatus , noluit peragantur ; quo jure Rex vindex Cano. committere, atque interim actum Iudieis num est, murus Ecclesiae, pax Clericorum pergit agere & vexare Censuris, quid aequi- Quam vero hoc sit Regibus p rium, non tali naturali, quid omnium Nationum mo- ex eonsuetudine vel indulto , sed iure C ribus, legibusque consormius, quam eontraronae, omnium Authorum & Regnorum talem violentiam, auxilium Regis expost consensus ostendit. re Quid huic gloriosius, quam se oppressi Eodem iure & titulo Regi eompetit im proteruicem manum Iudicis tali reculati dieium ponessorium , utpote species pmim ne ligatas manus habentis Ec adhue noee Bionis, qua pacificus posses breontra quam iis, sortius easdem ligando, praestare cumque violentiam in sua possessione sere, Atque hoe est quod a Senatu Regio su
tui illaesus ; donee debito ordine iustitiae Nicans sibi concedi petiit, & ab ejusdem
eadem orivatus aut privandus de iure pro- aequitate negari non posse, confidit. betur. Haec enim pretiationis species, quae Nec minor est aut minus efficax Regalis manutenentia dicitur ; danda est contra Motectio & Regii Senatus authoritas, qua id quod fit ineommenter seu contra Iusti- lubditos eontra violentias Iudicis Eceleu tiae Regulas ; & eontra omne id quod vim stici tueatur, dum hie illos terret , commulentiam redolet, ad quam arcendam Reges natis. Censuris indebitis , quam dum eo gladium portant, a quibuscumque & per tra Canonum Statuta , contra jullitiae r quoscumque eadem inseratur: ut pNinde , gulas, vexat inflictis; his namque solet Rex neque haec protectionis species per Re- ex muneris sui debito providere vel e
rem possit abjici , vel ab eius dignitate hibendo ne iniustis Censuris violente n
ivelli. erant, vel si illas tulerint, iubendo easdem Sieut autem sunt plures violentiae speis revocare , ne subditos opprimere pergant. ei es, quibus Clerici etiam a suis. Iudi ei- Recursus autem Clericorum in hoe rasubus Ecclesiasticis possunt opprimi, ita plu- ad Regiae protectionis auxilium eodem sumta Regiae miectionis officia , quibus odi tamento Regalis officii nititur, quo Regem pressi tibeant sublevari. Inter has una est, in aliis oppressionis generibus procedere antadum Iudex Ecclesiastieus debita sorma & ministratum est, prout variorum Regnorum Deundum Statuta Canonica recusatus, pem ac signanter Belgii noliri exempla, & im- dente recusatione indecisa , vult adhuc Iu- memorialis usus evincunt. dicis partes agere, & detrectans recusati, Ex his omnibus non dubitat SuopIicans nem Arbitrorum , hine inde assumendo. manifestum fore huic Amplissimo Senatui, rum, iudicio submittere, pergit recusantes quam fundata sit Supplicantis Conesusio, menis , Censuris, aliisque id genus in qua petit se manuteneri inpaeifica possessi
telliis divexare . . ne obeundi iunctiones Pastoratui suo am Cum recusatio pmposita , aeque ae a' xas, nec non protectionem Regiam adve
pellatio, Iudicis liget manus, quidquid hie sus violentiam sibi concedi , atque inhiberi
Iam recusatus agit, attentare censendus est D. Archiepiscopo, ne quid pendente recim privatus, qui cum omni jurisdictione ca- sati e contra Supplicantem ut Judex agat.