De vita et rebus gestis sanctorum Bergomatum commentarij, quos olim a M. Antonio Benalio, immatura morte sublato, imperfectos relictos, Io. Antnius Guarnerius canonicus ex decreto Decurionum Bergomatum quamdiligentissimè expoliuit et auxit

발행: 1584년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

patriam seruaturum; dedendo ad necem facturum. Ut nemo unquam contra hostes Christiani nominis oculos attollere , aut hisiere auderet . nec prius destiterunt, quam pemcere, ut L e futura aliquando tranquillitatis praesentes fluctus declinaret,seq. nefariorum ministrorum oculis quee Utraheret, quoad hic temporum ardor deseribuisset praesertim cum eo praesente tyrannorum crudelitas longiusprogressium videretur. Sigrediemi qui δε lendorem omnem Ecclem Bergomatis secumferebat , cum ipsa res L eciesq. miserabilisentat, tum Canonici cateriq.sacerdotes a lacrymis tempe re non poterant. Troiectitius eos complexus sulatu'. lacrymi mittere amentisq. parecere,oe qua ad praesentem rerum flatum opus ef t, consulere iubebat. neque. n. nunc primum , inquit oecae sua tempestate mi libus iactatur. cum duo primi fratres in lucem editisunt, hae pestis in musim importata est: omnibus deinceps atatibus non moia in eos, qui cari acceptiq. --mo Deo enan superbe crudeliterq. consultum est, Seruator ipse in crucem actus , oe inhumana crudelitate lacenatu . nunquam deinde a noua cla

182쪽

ED Scuiuisse culo cessatum. Vuod caput σdux ipsi noster Christin, qui est sursuis vulne

ribin uer ad caelum nobis aperuit , hanc via in

gressus est,siproceres illi Apsol si infinitin mar

rum numerus ', insic a mali fuerunt , G σomnia pietatis officia diligenter sancteq. obirent, resimilibus obruti malis isti ecferent animos, qui vel acerbissima moraepropositatietate Christianam virtute defenderent: hem nos homunc ii, qui nihil adhuc meritis in laborando,quamobremfideles agnosceremur, neque in cae gloria di sperinde ac debui ae,versati Amus,hostiles ictus reformidabimus , oe oblata opportunitate aboledi peccatorumsondes, maerebimuου 2 qui etiam imposita pugnandi necessitate potius gam

dere debemus , ut quantum mortales Deum

possumus , Chri m eiuου vestigi' sequamur. i lis timuis ac timidis esse licet, qui is em finibu

quibus hoc vitae L acatim circumscriptum est, cogitationes terminarunt suas: sempiternam vero gloria lectantibu mihi credite, nihil as erum aut intolerandum Oderi debet: quippe quipro exiguis, Gadbreue tempuae duraturis doloribus aeterae nita

183쪽

nitarem immortalitatemq. consequamur. 312M quidempnaesagit animussore , ut sodes vobis re stituar Ved si quid demefactum erit , quidlande angiminiZ non n.deer l, qui hanc Ecclesiam fomnomesanctissimeq. regant. Mosem interi se legimus; Samuele ,itidem es Hieremiam ad exitia mira catos esse sublimem raptum Eliam; Petros Taulo vitam ereptam; alios plurimosgnausis mos sanctissimosq. viros occubuisse accepimus rnum Ecclesiias lendor deletus est2 nonne in eo a locum DFes, Dauides, Baruchi, Melisu, Tim Ara,Lm, narieti , alus' complures praestantigia Am re duini tiris secti Mu quin quo maior crudelitas in sanctos viros adlabita est; quo maior c de aesta eo maiore re erat orem' numerum aliorum consimita uolestem vidimur; --niaq. strata humi erexit, re excitauit Deus. de

mei auxilio nihil des erandum est; sed una via salutis existimandas armis virtutum tecti acria ier hosti resi muri itaq. ad pugnam accingimini. quemadmodum non in otio π tnanquiliapace militis vires re animi praesentia cernitur Jed tum cum iesum in inprimm certaminu vocatur , ho-

184쪽

sses incitatin omnibuae viribus urget , oe atrox dimicatio orta est sic tunc verus s costans Christi miles ab imbelli oe simulat Gemitur , cum res ardis ac dissiciles subeunda sunt Magnaq. Gncula, ruces, ignes,sicures'. intentantum obiectantior. si impietatis telis militi π magna conanti, multa' prode Christi perpetienti emeritastipendia debentur. asque utparuus ignis ventorum fatibus intendumsic dissenditur, ut magnum exl scitet incendu sic sopita viri Christiani virtuae rebus aduersis agitata, ingentis charitatis ac diuinarum virtutum flammas excitauit. Ego quia dem prasens praesentibus perici lis obuiam ire maluerim . verum, quod tempori cedendo me melius rebus vestris consulturum existimastis , obsequar studiis vestris. i . magis mea erga vos charitate adductus faciam, quam quὀdmihi a Ῥobis distracto huius cali Viritus iucundus futurus sit . quanquam hoc disium mutui amoris nostri haud diu um laturus: neque.n. φώ in Dei Ecclesiam nefariae committentur, mIbi leuiora erunt, cum ea audiam, quam cum videbo. Aterea vos adprinetia

estia dignos pamare animos , charitatisq. vena

185쪽

DE SANCTO

praestate et charitas adpatientiam, ad animi magnitudinem, adpietatem erudiet: hac sententias uestras cum de tum metu moderabitur: haec ab animo tanquam ab ocudis caliginem di utiet, ut una mente , uno consilio omnia Dei honore re communi militate expendatis. hac inanes timores δε- trahet : hac secundis rebus temperabit; aduerso leuiores faciet: hac vos rectissimis mutua benevolentia oe Usciorum vinculis adeo coniunget , ut faciae intelligatis, omnium amicitiarum nustam esse iucundiorem , nullam uberiorem, quam quacum Ecclesia est unicuique nostrum. Hac habita oratione urbec it sibiq. co uis exsilium. in montana acs Auestria locasi abdidissesertur. Interea in urbe nihil, quodad clesiasticam dignitatem

pertineret, inuiolatum relictum . Altarium mges facta: templorum ornamenta direpta; templa ipsa humanosanguis ardata: qui principes rei gionem Gristianam tutabantur , virgis casiam securi percussi, aut in exsilivmpi . Hocpacto re

Christiana odio hostili distracta re di pata, hi

quorum animi nondum ab idololatria residerant, MCuogaudio esserebantur,pristinumq. Morum

186쪽

eultum repetebant: nonnulli aut mutabilem guerent fidem, aut ut fit in calamitate, ex amicis inimici fam, ad impios praesides trans ibant. reliqui qui Christiana pietati pudebant , aut domi pauidi s consternati summo in maerore versa-haintur, aut in altiores aeruptioresq. montes consecessere S ubi aut abdita malis aut locus siluestrisbste tutis aliquam merebat considero. Interas ossidelium pauores re lacrymad unu quantumcunque ex inn enato gaudium a sit. anno a Christo nato ccc. vj. Diocletianus S Maximianus senecta iam inualidi hic Medolani, si, Nicomedia deposito imperio, procul a rerum procuratione π publicis negocise vitam agere flatu rum . nonnulli eam ob caussam eos id fecisse in sint , quodnegociorum arietas eos cepisset. Complures inuenio, qui pro certo ponunt, eos cum se Assent cumrefrigefietibus corporum viribus mestem quoque hebesiere oe labare res nam Imperatorum depoliasse salios sequamur, eos dicemus

a cateris voluptatibus desertos, ro inaniqψω dio captos, relicta gubernandi ratione te adreru vitionem conferre voluisse: s ectasseq. ut cum

187쪽

DE SANCTO

eonflantem aetatem rerum gestarum magnitudia ne menando nobilitas ent, quod ista reliquum erat,philosophando illustrarent. Totior mihi amritor Nicephorus est, quia firmat eos conscientia felem, qua in Deum , hominesq. nefarie impies commiserant, exagitatos , oe a sinitate demis tos, ad haec consilia animos intanasse. In eorum locum Constantius, ου Galerius eoru emeris rogatisunt. hac re n-ciata, cum Ecclesia commodiorem inflatum peruenisset, Christianisq. quies diaetideretur Proiectitius in urbem reuersurest, oe agratulantibus Bergomatibus exceptus es maiori cum gaudio, quo propius periculum resfurrat. t Hepto denuo pastorali munere, qua violata erant expiare carpit, templorum ruinin sarcire, fuga ister fis Canonicos conquirere,contrahere'. silutarem fucharistia exercitationem , istas preces, qua res intermis enat, restituere: qui de I acio curriculoq. religionis timore aliquo des xenant,reuocare: dubitantes confirmare, aspicitos conflari sortes re inuictos collaudare. Contineti eius labore Ecclesia, qua tantis malis oppressa fuerat, Bergo extollere caput, oe ex pavore quo

188쪽

FROIECTI D.

attonita suerat se recipere rudebatur, cunoua tempestas coorta est. Constantius mitis quidem eme ingenij, iusti q. oeptuspostea habitus est. verum ita natura comparatum est,ut mortalium liberum prorsus dicamus esse neminem . nam resa --mum honorem quis elatus est tamen dum aut imperantiparet dedecori turpitudiniq. aut metu ad uersarij tenetur,aut pecuniastruit, in ceruicem iugum accepisse dicendus est: aut dum multitudinis aut principumgnatiam aucupatur, misera oe dimna premitu, it me. idita esse Constantius triste ad recordatione exemptu documento est. DI quod

per Maximianus mam Imperis dignitatem st

adeptum meminerat, s in maximi benefica m moria se gnatum praestare studebat, eius arbitrio imperium gerere coepit: re non modo Maximi,

ni decretis aduerseri ausiis non est d ipse statimis cirudelitatem delabitur, eadem' edicita, qua a Maximiano promulgata fuerunt coina Christi nos cum caeteris in locis,qua ei obtigerant,tum Bergomiproponi iubet. minisses eruditi artificio asseutationis commune fantium regias malum, σves gloriami aucup tium , omnes servi cogit

189쪽

DE SANCTO

riones ad Constanti sensem re voluntatem accomdarunt,efferatiq. immanitateferme atrocius,quar reatum erat, egerunt. tum foeda in vile rem citatio versata est: no embus, non mulieribus , non pueris pepercerunt. tandemq. im S. eis amisi templum, ubi Trosemtius ex Iuperiori loco Christianorum coetum praeceptis Euangelicis imstituebar, impetu ecerunt. ibi feroces S animis tymnicis insatist motis audioribus, P ιectitium minaciter appellant. In inquiunt Lees Troiectitius ditissus eois utentus, psimis artibus, oe regia licentia animos Bergo tum a cultu deorum auertis , persitiones serendo ,

.etium ciuitatis turbas, terra-q. quaerentibus rerum nouarum occasionese geri quamdiu hac nos laturosputas 2 non te cruentae adurtim tuti

mili sanguinemures terrenti tutissimum adhuc a malis consillys receptum habuisti, erroriss tuo ignotum esset , mentiam mutauisses. nunc quod multis parcendo alios plurimos ad triba --denda incitamus, non erit lenitati aut clementiae

se locus sustibus, igne, ferro pertinacia turi si genda est . nequeplures iura huic cognition, pros

190쪽

TROIECTITIO. Drentur, nisi inpraesentia di patrjs sacrificaueris,

Hira extrema experiere. Non modo Non terrue

runt Troiectitium ha mina,sed ad ustinendos μηtim humanos caseus accenderunt: tantumq. abfuit in ex coepta orationis contentione quicquam re mitteret, ut etiam in daemonem idolorum aucto , rem , ου in ministros fmperatoris acerbius inu

heretur .. Non si pacis oe oti' hostem, rempub.

Re omatem miscere ,sed viam demonstrare , qua aeteream in qui itatem Te omates conmiqui po t. illos malorum ingentem molem Ber-gomatibus companare, qus spe praesentis pacissimpiternum exitium animu essent allaturi. Istereri se Egorum conditionis, qui versutiarum, naudum daemoniacam ignara ad atern inlicia praecipites ferretur est quantum imbecilli untur hominis ingenio prouideriposset , had ignorantiae tene bnu in usurum; Deoq. potius, cuius voluntate'

idonursi cepisset, quam daemoni , generi humano honores aeternos uiuideret , obtemperatum

SEARCH

MENU NAVIGATION