장음표시 사용
21쪽
aperte non IninUS, qtiam impudenter religionem, ac cultum dei omnem enertere conantur go. Sed ad neglectam notitiam priorum ecclesiae temporum cIUod attinet, PerSpicuum est, impios quosdam homines nillil anticplius habuisse, quam ut probatis Diuumis scriptori-hus , atque adco lin ae ipsi Iatinae hellum indicerent . Ita enim fieri posse speresaant, Uium Vt Sua ipsorum eloquentia, longissime sane a masciata vetemm eloquentia distans , magis Proharetiar, tUm vi sui errores dissicilius possent reselli. Simile quiddam cst, quod de Seneca Philosopho narrat Quintilia-Hus libr. Io. cap. I. Tiam autem solas hic fere in manibtis ci δε-lescentium fuit. Quem non equidem Omnino conabar excutere ,
sed potioribus praeferri non sitiebam , quos ille non Hestiterat incessore, quum diuersi sibi corascitis senoris placore se in diacendo posse iis , quibus illi placerent, dissideret.
3. Profecto nonnulli sanctissimae religionis aeque, ae linguae latinae hostes iam obtinuemni, ut multi mortalium , antiquitatis studio neglecto, fucatum dicendi genus unice ament, commissiones scilicet meras , et ciretiam sine calce, quod non
inepte Caesar Caligula de scriptis Senecae dicebat apud Sue tonium cap. 53. , in quo orationis genere concisae , et Saepe
obscurae instar oraculorum periodi de rebus alioquin Halgatissumis ita congerrantur , ut eas commiscere, et inter Se Commutare queas , cpitia vlla sententiarum connexio depereat e ne De enim magis inter se conia ae Srint, qNam n timeri , Tai in
ludo, Lotio quem dicunt, ex urna temere extrahuntur. Est tamen aliud aliquid, quod comaptis hominiam mentit us in impiis istis scriptoribus Placeat: temeraria dicacitas saepe insulsa , sed quae deprauatis animis alte insidet, quod aut contra honos moreS, alat contra legitimam Potestatem , aUt contra ipsam diuinitatcni exba aculeata proferanir . Quantum inde mali
consequatur, quid attinet explicare 8 Non immerito viri pii quemntUr, qtaod , sicut lingua latina dici solet lingua docto rum , ita lingua gallica, qua tot scelerati lihri prodierunt, Iin gua 1acta sit impiorum . Addunt alii, qDod de romanis sui temporis, ac Syris venalibus M. Cicero senex dicebat, De ora
22쪽
toro I. 2. 'mo verbo , vel adverbio leuiter mutato, repeti mn Cposse et Nostros homines similes esse Syromim N alitim ς Diquisque Oftime fraece sciret, ita esse Nequistimiam. q. Huic malo maxima ex parte occurri potest, Si mo dicus retineatur, et accurate explicetUr doctrina quiam alioriura
Patrum , rum poetarum cluistiano m , quos qUasi alia Madam lini a locutos multi non audent attingere , nisi explanatio aliqua adhibeatur . Igitur Prudentio , Dracontio , et Iutienco Sedulium nunc adiungimus . Ac recte quidem Itiuenco, Proxime a nobis edito, comes nunc additur Sedulius r de Dibus in trutulis hibliotlaecae Isidori sic legimus :Ambo pares linctua , flarentes versitis ambo r Fonte euanselico pO la Iarcta ferurat.
De Sedulio ergo more, institutoque nostro ea Prius disseremus, quae ad eius vitam, et scripta PotissimUm cognoscenda perti nere maxime videhuntur. s. Cod Vaticanus PalatinUs num. 242. , cylem in Pro- legom. ad Prudentium num. τ9. , et in nota descripsi, ut aliorum poetarum, sic etiam Sedulii vitam breuiter exponit: Laicus fuit sentilis, sed in Italia philosophiam didicit, clom ti ImminΠm conraersus , et a Macedo his presbiem baptizatus in Arctidiam venit, Dbi hunc librum composuit. Videtur haec esse praefatio alicuius ad carmen Paschale Sedulii, quod ala hoc codice abest. Haec tamen , cpiae sic narrata in hoc codice secul icirciter XII. extant, solum ea parte admitti POSSUnt, qUa V iustioribus monumentis confirmentur. Ad alios igitur codices
6. Codex Vaticanus Reginae Sueciae, Mem REP. I. appellare volui, post epigramina Asterii de Sedulio , et quaedam alia verba de prologo metrico Sedulii, num. 66. Proserenda, Sic pergit: Hieronymias in calcitvo scriptorum dicit r Sedulitis Dorsi cus , primo laicus , in Italia philosophiam didicit, postea cum
ciliis merennet heroicum Macedonio consulante corrigo CONSIIDH-
te cuit in Achaia: libros suos scripsit tempore Valentium-ni , et Theodosii. Mabillonius Analeci. Veter. tom. I. Pag. 363. Similem notationem profert ex ms. codice Corheiensis hibliotlie-
23쪽
cae r Hieronymus in catalocto e Sedulius etc. Pro metrum est metrartim , et Mabillonius supplet metrorum generibus heroicum etc. Postea scripsit in tempore. Error illico deprehenditur in P ieronyini nomine r nam Sedulii Hieronymus in suo Scriptoriam catalogo non meminit, neque meminisse potuit , quippe qui cum longe aetate praecesSerit. 7. Libraritas igitur, eius notationis auctor , aut excriptor, - pro Gennadio Hieronymum posuit: cpiae hallucinatio apud alios etiam obseruatur , inde , Vt Puto , exorta , quod Gennadiras c talogum scriptorum S. Hieronymi continuauerit , et uterque Cain talogus in unum Voliamen saepe compactus fuerit. Gennadium ipsum Toletanum Antistitem sibi finxit Notherias Balbulus , quod , ut coniicere Iibet, Iidesensum Toletanum Antistitem , in aliquo Gennadii codice continiratorein istiusmodi catalogi scriptorum illustrium reperisset. Uerba Notkerii sunt cap. 7. De
interpr. S. scripturae r Si tamen aratiquUs auctores HOSSE UOmeris,
Iose librum beati Hieronymi He illustribus Diris ci S. Petro usque ad sed)sum , et Gennadii Toletani episcopi ab Ambrosia D que ad eundem Gennadium. Idem sero repetit cap. XI. 8. Resert Siranondus ad Ennodium libr. I. CPist. 24. , ex integris Gennadii exemplaribus se didicisse , Sedulium diem Stilam obiisse , Tlieodosio iuniore, cui Opus dicauit, et Valeia-tiniano regnantibos . Verba Gennadii ex integris exemplaribus Sirinondus non proferte sed, ut arbitror, apud Gennadium in exemplaribus integris legit, obiisse Sedulium, Dieodosio iuniore, et Valentiniano regnantibus: quod autem Sedulius Theodosio iuniori opus suum dicarierit, id ex praeconcepta sua opinione adiicere videtur Sirinondus; qua de re alius postea erit disserendi locias . In vulgatis Gennadii libris nihil legimus de Sed lio , aaeque vidctUr quidquam apud cundem Gennadium reperisse Isidorus, Fi in libro De script. eccles. Sedulium recenset, et eos tantiam recensere Seset, sitii a Gennadio Praetermissi sunt. Fortasse iam tUm imperfecta plura erant exemplaria Gennadii r sed optandum maxime suisset, ut Sicinondus integrum Gonnadii exemplar nobis non inuidisset. Alii exemplaria Gen anaclii, citiae Perfecta dicuntur, in te olata Potius esse putant.
24쪽
. . Ex Gennadio, siue alius sit auctor , corrigendus est dex Palatinus , quem num. 5. excitaui: in quo asseritur, S duliuin in Arcadiam venisse. Legi enim debet in Achaiam venit ; quainuis entin Arcadia pars sit Achaiae, tamen Achaiae nomen praeferendum est. Consentit codex Ottohonianus num. 35.,
quem int. r. nomino, qui post elegiam Sedulii, Cantemus , sic refert: Incipit ars Sedulii poetae , qui primo laicus in Italia philosophiam didicit, postea mun aliis metrorum seneribus he- Dum metrum , Macedonio consulente, doctiit in Achaia . Libros Suos scripsit in tempore imperatorum minoris Theodosii , filii Arcadii , et Valentiniani , flii Constantia. Pax. . . . Desunt reliqua , deficiente membrana hoc loco disrupta, in cuius tergo legitur , Incipit flossa de prosa Sedulii ἔ ct paucae lineae glossa
rem sol iiciuntur. Georgius in not. ad Baronium anno q94. restre verba huiuscemet codicis , quem inter Ottobonianos notat num. 553., olim in hibliotheca reginae Suecoriam num. I 396. ἔinterpungit autem , et legit , docuit. In Achaia libros suos scria Iasit in tempore imperatoriam minoris Theodosii filii Archadii , et Valentiniani. Constantii ptiae. Sed in codice ita scriptum est , ut ego descripsit de quo iterum. Scribitur autem Archa-Hii , et mendose Valetiani , vel Valentiani , pro Valentiniani .
Habillonius Ioe. cit. Analeci. ex vetusto exemplari monasterii Lirensis verba eadem , quae sunt in Ott. 1. describit: Incipit S etc. , Sed exilibet coiisulante Pro constilente , et omittit iit Post scripsit , et Verimm P tremum Pax .ro. Nonnillil ab ius disserunt duo alii codices , alter AI- meloueenianus , quem Arnizenius laudat , alter Britannicus , quem scio. annorum dicit Cellarius ex Vsserio de Brit. eccles. Primord. cap. I 6. Codex Almel renianus sic habet: Sedulius Demsi us primo Dictis, in Italici philosophiam didicit , postea cum
aliis metrum eroiciam Macedonio cstilante, in Achaia libros suos acripsit in tempore Valentini , et Theodosii . Emendatior est c dex Britannicus , qui sic resert: Sedialista versi iis primo Diacus ira Italia philosophiam didicit: postea cum aliis Consoriis heroiciam metrum , Macedonio constilente , didicit . In Achaia
libros couscripsit tempore Theodosii , et Valentiniani . His
25쪽
addo codicem quemdam meum chartaceum, qui in fine Sedulii sic habet: Sedulius poeta , consulibus Theo sis , et Valem
tiniano , in Italia philosophiam didicit. Inde ad filem catholicam conuerans , a Macedonio Presbytero baPtiacitus est , et in Achaiam profectus libriam hunc contra errorem , et in christi nae fidei commendationem carmine comFOsriit. Pro Valentiniano in nexu literariam legi potest Valentisis . xx. Haec pauca ex vetustis Sedulii codicitas de eius vi ta colligere licet , neque alia antimaiora adsunt monumenta , eκ quibus plura addamus o Sed Vquae de eo vulgo dicuntur , enu cleatius explicentur, Pr tun disserendum est de patria. Plerique Sedulium Scotum fuisse amrmant. At Cellarius tenet , illa aetate Hiberniam fuisse Scottam, et eκ illa minori insula
nomen translatum fuisse in maiorem, siue in partem Britannicae insulae septemtrionibus obuersam et ex quo arguit, Sedulium fuisse Hil erniensem. Hanc ipsam opinionem tenuerat Usserius de Britann. eccles. primord. caP. I 6. De Patria sua S litis noster dubitare nos non sinit, quum in mistolarum fracmrum exordio , Di eae Trithemio intelleximus , Sedulium Scot smam se ratinos et, eirisdemque in ePistolas Paulinas annot
tiones , ex Fialdensi vetustatis adorandae exemplari editae , hanc inscriptionem praeferant: Solidii Scoti Hiberniensis in omnes epistolas Patili Cosectanein . Dempsterns in Histor. eccles. Scolor. , quum de Sedulio agit affirmat, hanc vocem Scotus Hiaberniensis usian alam non sitisse Sedulii aevo, sed postea ad distinguendos Scotos siluestres, seu montanos a mediterraneis .
At inserius contendit, Hibernienses ipsos dictos fuisse Scotos Hibernienses, quod iam Orosii tempore videtur in usu fuisse. Distinctio Deinpsteri inter populos ipsos Scotiae posterio n tem- Porum est , Vt eκ Diction. geograph. Ferrarii colligitur. II. Arnigenitas cum Bartitio, Dempstero , auctore Not iram ad Gyraldum, Borrichio, Vossio , et aliis censet, SeclUlii patriam sitisse partem insulae maioris Britannicae, Mae nunc Scotia dicitur. Certe pleri pie Scotum qniam simpliciter Vocant Sedulium , id ilitelligere videntur , quamuis alteram ala altera Scotiam distincte non separent. Huic sane sententiae veluti eX
26쪽
communi traditione vigenti libens accedam e Sed vellem , eam validioribus argumentis posse confirmari. Poterit huc tralii interpretatio Bartiali ad v. zo. libr. I. , ubi verha Ridicillone Getaeeκponit de quodam ridiculo Deo veterum Scotorum, Cuius geneMogiam Asserus describit. Ex quo coniecturam ducet aliquis, Sedulium superstitionem suae gentis notare voluisse. Sed illa Bartitit, Asseri etiam , et aliorum explicatio suo loco a nobis reiicietur . Non inuenio antiquiorem Tristemio prohabilem scriptorem , qui Sedulio Scotiam patriam adiudicauerit. Tristemius autem plura habet aliis ignota r Sedialius presbyter natione Scottis, Hildeberti Scolorum archiePiscopi ab Meunte aetate illacia pii s , vir in diuitiis scriptiaris exercitatus , et in sectilaribus
literis eruditissimus , carmine eiselleus, et Prosa , cimore discen-Hi Scitiam relinquens, venit in Franciam , deinde Italiam per lustrauit, et Asiam , Postremo Achaiae fumus excedens in Drbe Roma mirabili doctrina clartis e Dit. 13. Non est tantae auctoritatis Trithemius, cui sine alio duce fidem praestare debeamus. Quod autem idem Trithemius initium epistolarum Sedulii ad diuersos ait esse, Sedidius Scotisona , Sedulio me nostro atti ibuit Collectaneum in epistolas Parali , cuius auctor inscribitur Sedulius Scotus Hiberniensis ,
haec rem multo magis incertam reddunt. Consentiunt enim viari critici , haec opera non esse Sedulii nostri poetae , sed autorius Sedulii iunioris , de quo postea dicam. Suspicari ergo quisquain Poterit, Sedulium poetam a Trithoenio, et aliis Scotum natione nuncupari, Pata eius Putabant eSse opera, MaeSedulii iunioris sunt, et nomen Sedulii Scoti praeserunt. IiΠ-ino L heus de Script. eccles. tom. I. aperte affirmat, recenti
res , homonymia consi sos, tres in Vnurn Sedulios confudisse, Sedulium poetam seculi lV. . Sedulium episcopum secuti VIII., et Sedulium interpretem Sacrae Scripturae seculi IX. 14. Sed abutemurne nos hac coniectura , ut hispanis nostris Sedulium poetam annumerari Posse pronunciemus 8 Minis
me . Ueritatis enim amor eo nos ducit, x t fabulosam cense mus narrationein Chronici Pseudo-Dextri ad annum 428. num. I.
Faetadio Pontifes Toletano succedit Isicius monachias Palestiams,
27쪽
i Sedralium timicum silm , et Oretanum episcopΠm praedic tionis fratia Toleti detinet, qui dono dei in poesi , Oratoriaque Praeclarus multos libros componit. Ita sere commentitius etiam Haisertus in Chronico ad annum 428. Cellarius de fide istium modi Chronicorum videtur dubitare. Nic. Antonius Biblioth. Vet. Hisp. lib. 3. Cap. s. DUm. II 5. Plane eam reiicit. Prori ἔιis Sum , ut credam , ait, miscopali munere in Hispania tributo , hispanos quoque natales subiradicare Domine Gractorem . Sed tam falsum est ortum apud nos Sedrilium , quam is Pinnaliculi fuisse. Nic. Antonius in refellendis susis Chronicis , quae secaeo proxime elapso disseminata per Hispaniam minime sunt , Saepe Vltra , quam par est , progressus sitit. Non fuerit Hispanus Sedulius e neque enim id auditum constat ante confictum pseudo-D trum . Sed quod alicubi episcopus fuerit, grauiori auctoritate comprolaatur , ut Postea e onam . Hispanos autem natales Sedulii ex sopposititiis chronicis collegerunt Da-inianus a Goes, et Sebastianus Mansterus in descript. Hisp. , qui nulla distinctione adhibita , ut obseruat inserius , Sedulium Poetam in Hispanorum numero collocarunt. Biuarius vero Commentator pseudo-Dextri dubitat, an duo fuerint Sedulii poetae . Is . Sedulio addi solet praenomen Caelius , siue Coelisis , quod , ait Arnigenius , melioris notae codices agnoscunt. Facile credam , praenomen Caelii in multis mss. reperiri et nam et veterrimae editiones illud exhibent Labbeus De script. eccles. confirmat, Sedulii praenomen C. , aut Caelii, aut Caecilii apud recentiores esse . Hinc fortasse in Diction. Script. eccles. confictum fuit Gallis Caecilius Sedulius . Dempstems in Histor. eccleS. Scol. Caium , aut Caecilium dicit. Meum tamen est profiteri, in C dicibus a me visis tale Praenomen non apparere , excepto Codice Vaticano Reginae Suecorum NUIΠ. 333. , CPIem MP. I. VOeos in quo inverso ordine est Sedulius Craelius, et codice etiam Reginae num. 29., PIein NeF. 5. appellabo , ubi Caelius , siue Celis Sedulius nominatur. Is autem codex recentissimus est, ac vix Pro Ins. liaberi debet: Censeo enim, excriptum eram CSSeis Aldi editione , certe limsterior ea quidem ' est. In qUOdam
Barthii codice acrostichis Liberii dicitur esse de Caelio Sedulio ,
28쪽
ut reseram in Append. Apud antiquiores romanos Caelius nomen erat, non Praenomen , ut M. Caelius Rufus, L. Caelius Antipatere sed sub imperatoribus magna inuecta est Perturbatio nominum , et Praenimin- .r6. Nomen Se sitis occurrit apud Ciceronem Pro domo sua cap. 3o. , in inscriptionibus Gruteri P . q. n. 7. P.S Hulius si ruis, et P. 18 r. n. 9. Q. Sedulius et Muratorium Pag. III 3. Semilla Geta, ex Pag. 125. n. 4, haec legitur inscriptio Parum correcta , Ut videtur et .
Inter christianos nonnulli apparent hoc nomine nunc pati. In Dissere. Isagog. Bernardi Perii ad I. tom. Thesaur. Anecd. Pag. s. Seq. recensetur Necrologium ms. Abbatiae S. Petri Salisbures sub Arnone primo Archiepiscopo Salisburgensi scribi coeptum, et a coaetas usque ad Seculum XII. perductum. In ordine epi- Scoporum , et abbatum diuersorum locorum designatur Seriolius imo ras et sic enim Scribitur . Praeterea anno 72 I. in primo Concilio romano sub G orio II. Sedulius Britanniae episcopus conspicitur . De alio Sedulio seculi IX. agit I ritannus monachus S. Galli in Annalibus a Duchesnio editis tom. 3. Historic. Franciae pag. 473. Anno 818. Se lius Scotus clarus hahetur. rit etiam eiusdem nominis , siue cognominis Henricus Sedulius ordinis Μinorum, scriptor seculi XVII. non Ualde notus , mauis opus pro celehri libro Consorinitatum S. Francisci scripserit. Samuel Hundius latere voluit sub nomine Sessidii Munae in Raere , Dilla Innocentii X. actuersus quinque ProPotitiones etc. De Sedulio vero , qui Concilio romano sub Gregorio II. interfuit L heus hanc refert subscriptionem : Sedulius mis Ptis Britan-- rarae G senore Scotorum hialc constitiato a nobis promr at M s Fri. In codice Vat. 1342. est collectio canonum, quam
29쪽
eandem esse , quae Cresconiana passim a Baronio in Annalibus vocatur , aliquis initio codicis aianotauit. Sed Basserinii, qui in editione operum S. Leonis de collectionibus Canon tim eruditis- sitne agunt, recte obserUant, diuersam trunc esse ab ea , quae Cresconiana a Baronio nuncUPatur . Pag. I9I. huius codicis sunt Titiali decretorum Grectorii Puae iunioris , h. e. , Gregorii II. Initio inter episcol cis recensentur Sindera ' circhiepiscopo. -- vaniae , Sedidis miscopa Britatiniae, noeristo miscopo Gothiae. In subscriptionibus vero: Sindercidus orchiepiscopiis' rectionis Hispaniae huic constitiato etc. Sedralius Fis pus ne sonore Britannicie hiala constitiato etc. Femtutias is pus ex senere Gothorum hiala constitiato etc.. Pro Gothoriam legendum videtur Motoriam. In alio codice Vat. 134 I. nominantur etiam in hoc concilio Sindere iis archiepiscopus Sparaiae , si litis episcopus Britanniae. Et Sinderediis quidem , ita enim in catalogis Prae- stilum Toletanorum appellatur , quo tempore Saraceni Hispaniam OccuParunt, Toletana sede sua relicta , Romam confugit: Seduistius qua de causa Romam coniIeIIerit, incertum milii estia 17. Sedulium poetam Hildeberti Scolorum antistitis disci-PUIum ab ineunte aetate fuisse , Trithe Us , Vt Vidi Us , narrat. Sed id refellit Baronius ad annum 429. DUm. q.; ΟhSertiat enim , Primum Scottae episcopum fuisse Palladium , a Caelestino Papa Inissum, quod confirmat ex Prospero. in Clironico sub consulibus Theodosio , et Valentiniano, et in opere aduersus ColIatorem in iiii. ,' ubi Caelestinuin laUdans , ait: in sar SCO
tis miscopo , cum romanam irasialam Studet sertiare cathoticam , fecit etiam Mirbiartim chri tianam . Britanniam vocat romanam
instilam , Scotiam Barharam dicit: quia etsi iam olim multi iti Scotia Christi fidem amplexi fuerant, tamen maxima Pars eius gentis idola venerabatur, et harbarorum ritu vivebat. Qui e go fieri potuit , ut Stacitus qui hoc ipso tempore florebat , ab ineunte aetate magistram habuerit Hildebertum Scotorum archiepiscopum 8i8. Etsi autem non constat, sub cuius disciplina Sedu- lius ab ineunte aetate Profecerit, tamen nulla caUSa est , cur Credamus , eum Iaicum gentilem luisse , et, Postquam Philas
30쪽
phiam didicerat, ad . deum conuersum, sacramentum baptismi
a Macedonio suscepisse , ut narratur in Codice Vaticano num. 5. relato , et in codice meo chartaceo N Iin. I O. Id autem eo mi-NUs credo , quo apertius video , unde error natus fuerit. Ait
Sedulius in epistola dedicatoria ad Macedonium et QΠΠm recularibita ictitur studiis occupatris Dim impatientis iraserati , quod ciuinitatis in me prouidentia seuerauit , non Utilitati aDMnae , sed inani vitae clependerem , et literariae solertia disciPhuae m-sibus infructuosi operis , non auctori desertiiset , tandem mis ricors rerum conditor clementius Dbrimm stit iraris aspexit , et stultos in me mundanae sapientiae diutius haberi senstis incomit etc. Haec autem . et alia similia, quae Se IUUntur, non arguunt Seduliuin hoc ipso tempore ethnicae sUPerstitioni a
dictum sitisse , quod grauioribus verbis debuit declarari; sed so lum denotant animum eius profanis deditum disciplinis, ac pa
I9. Itaque quod Postea addit, Macedonium MIomaens, Me 'HOHeram , Dei tua , Ptiter beatissime , vel aliorum , qtios ε' Ω-tia similiter caelestis illustrat, quiddam profecisse coctrina , id non indicat, Sedulium sacro baptismate a Macedonio abi tum fuisse , sed potius sacrarum literarum Scientiam ab eo pe Cepisse . Et quum Sedulius postea rationes asserat, cur Mace donio prae ceteris opus suum dedicet , non praetermisisset clare exprimere, si vertun esset, quod baptizarus ab eo fuisset rPraesertim quum de aliis dicat ad eundem Macedonitam: Alios intra septa seresis ini Ones fecisti .cto. Refert Dissimilis , Sedulium amore discendi venisse in Franciam , deinde Italiam perlustrasse, Asiam, et Achaiam, PoStremo Romae claruisse. Hanc narrationem amplificat , et exornat Xystus Senensis l. 4. Bibliotii. sanct. , ubi de Caelio Sedulio ait: Vestit cister Apollonius Tyanactis octientem smientiam toto terrarum Orbe Perquirens , 'mitariniam , inucinitim , Galliam , Italiam, Graeciam Q et . iam mira discendi Grdore Perlustratiit et tandemqtie Romae diuinis , et humanis Hoctrinis
illustris sub Theodosio Aususto sortiit cti me excellens, et Prosa. Quod Sedulius in Franciam venerit, alibi non legitur r