장음표시 사용
41쪽
Plurimas antiqUas , in Veterem I. , et 2., in qUJUS tamen mPrimo libro, et secundo sit unus tantum, ut in Aldo, adeoque primus liber est veluti introductio ad OpUs, quUm in mSS. Plerisque quatuor Iibri ita sint ordinati, ut liber quartus annect tur tertio, tum is quinto remanet marius . Georgius Cassander in quatuor etiam libros carmen paschale diuisit. 34. Titulum poematis Trithemitas ait esse Ciarmen Pasch D . Ita ipse Sedulius in epistola ad Macedonium: mic Gratem Operi, fariente Domino , Paschalis CGrminis nomen imposui , quia Pascha nostrum immolatus est Christus ; et in altera epistoIaad Macedonium, praemissa Prosae, simili modo vocat mrmen paschale , ipsam vero Prosam Uus paschale, quod animaduer- lienduin est contra Gyraldum, Nebrissensem , et alios , qui Car- imini titulum affingunt opus paschale . Priores ictitur libri , ait 'Sedulius, qnia versu distati sivit, nomen PASCHAEUS CAR
rietate connersi PASCHALIS cosis iantur OPERIS Docabulo
nun pati. Hincinarus nillilominus in opere De non trina deitate modo opus paschiale , modo carmen paschale idem poema vocat. Sed quoniam Sedulius argumentum operis ita Proposuit, Quatuor erso mirabiliram diuinorurn libellos , quos ex pluribus i Patim cor lextis etc., nonnulli libros mirabilium diuinorum in- lScripserunt, qUod Asterium primum omnium fecisse suspicatur lArnietentus. Nebrissensis affirmat , in omnibus prope antiquis 'codicibus titulum esse Mirabilium Eminorum opus, in decreto vero Gelasii Paschale opus et neqtie repugnare censet, quod Ute que Verus sit titulus ab auctore praefixus, ut duo sunt tituli in Dialogis Platonis , et Ciceronis . Decretum Gelasii exponam i
I Um. I 53. Seq. Vetustiores cpaidem nostri codices Sed illi. omnia Iio ignorant titulum mirabilium riminorum adeo eo inclinat animus , ut credam , evin etiam ASterio recentiorem CSSe. Conser var. leci. ad V. I. , et U. I7. l. I. , et DUm. 5 O. ProlUg. , :
i ex Fodam ms. poema hoc dicitur Cianticum poschale. Tu licio carminis , et operis paschalis deceptus est Attia , qui in Milit. Concepi. amrmauit, Sedulium communiter dici Paschalem .
35. Nonnulli post metricum Sedum Prologum appo-
42쪽
nunt Dedicationem ad Theodosium Augustum quindecim ve
sibus hexametris , Romialidum diactor etc., quam Trifieinius qua to loco memorat tammiam librum distinctum Sedulii. Index e purgatorius librorum per Ioaniaem M. Brasichellensem , cuius memini in notis ad alios christianos Poetas, pag. 26o. recenset
editionem Sedulii in Bibliouieca Patrum Margarini de la Bigne Parisiis Is 89. Nihil ibi reprehensione dignum in Sedulio animaduertitur e sed notatur , Seduliuin scripsisse sub Theodosio Ι. , carmenque suum Paschale eidem Augusto dedicasse; quod asseritur manifeste liquere ex carmine a Margarino exhibito in Indice auctorum chronologico ad fin. t . r. in U. secvIO. Hoc est epigramma ad Theodosium , Romidiatim ductor etc. Hein-sius supra a nobis laudatus simili modo censebat, carmen ii
Sedulii esse , et ad Theodosium Maiorem directUm . 36. Cellarius affirmat , Trithemium aetatem Sedulii r ferre ad Theodosii Maloe is tempora, dum Sedulio hanc dedicationem tribuit et nam illa verba, Tralliasq/1e mitiori - missio , Theodosium I. indicant. Uerum Tritlieinius disertis verbis est , claruisse Sedulium anno 43 o. sub Dieodosio, quod Ger. Ioannes Vossius De Poet. lat. recte accipit de Theodosio iuniore; neque aliter accipi potest, quum certus annus 43o. designetur. Dubium ergo esse potest, ad quem Theodosium eiusmodi dedic tio Pertineat . Ex primis versibus liquet, imperatorem Orientis laudari, Roxnrdidum ductor , clari lux Altera solis , Eoum qui reFna teries ,
vel , vi corrigendum videtur , mi Di reΗna tenes . Uterque Dieodosius imperator Mientis suit e sed quum Theodosius Magnus filium liabuerit Arcadiuin , de eo potius intelligendum est Carinen . Dubitandi tamen locus est , cIUid significent verba , Spes Orbis , fratrisque decim . Quisnam est hic Theodosii Mareni frater 8 LAbbeus cum Hserio intelligit Ualentinianum IL , cuius sororem Gallam connubii particu em liabuit Dieodosius . Non aegre seram , siquis id accipiat de Gratiano, qui Theodosii frater dici potest . quod eum in communionem iii aerii socium sibi asciuerit . Oportet igitur colligere eκ temporum ratione,
43쪽
dedicationem ad Geodosium scriptam fuisse anno 38o. , aut Paulo post . Fabricius in Biblioth. ined. et ins vecto Falconia Censet , dedicationem inscribendum esse non Theodosio , Sed Honorio Arcadii fratri. Haec coniectura plane refellitUr ex ve Su 2. ς non enim Honorius imperium orientis, sed occidentis tenUit. Praeterea carmen commendatiar imperatori, ut illud tradat Arcadio tamquam filio minoris adhuc aetatis . Norisius Ce-Notaph. Pisan. dissere. q. cap. 2. g. I. Suspicatur , legendUm, Trariasqr e minori - Arcadiae : haec illa sito seneri r nam Arcadia , Theodosii iunioris soror, superstes filii VsPIe ad annum 444. , et quamuis nulli nupserit , sertasse poeta regios hymenaeos futuramqUe Prolem alagurabatur . Parum tamen Norisius huic coniecturae tribuit, cpiam fabulis propius existimat.
37. His positis , Sedulius , qui libros suos scripsit anno lcirciter 43o. , auctor huius dedicationis dici nequit . Accedunt aliae rationes , Fod a Prosa Sedulii, in qua prologus metricus lin orationem solutam conlaersus est , haec dedicatio omnino est: quod Sedulius in epistola dedicatoria ad Macedonium t Cuerit, Se Carmen Paschale dicare etiam Theodosio e cpiod ea dedicatio in notio codice ms. carminis paschalis ex eis, quos Cellarius , et Arnigenius viderunt, extat: desideratur etiam in no tris Inss. Video tamen , eam ex codice peruetusto hibliotlaecae Taurinensis citari in Catalogo codicum mss. eius hibliothecae . Post epistolam Macedonii notat auctor Catalogi: Seqnitur Pra fatio cid Theodosium Auctustum , quam Fiabricitis , et Carae S cInlio tibiudicant. Veram auctores eius Catalogi , postea Vb rius exponam, minUs accUrate in celebri illo codice describendo iversati sunt : a quo abesse etiam epigramma Romulidiam, certo nuncio accepi. In Bibliotheca Angelica vidi codicem ms. secuti circiter X., in quo post Fulgentium mythologum plores versus l' miscellanci occurrunt, et in his sexto loco rubrica : Gratis in levite M lii scribendi: nimirum Romulidiam etc. Hinc autem NeFaqUam arguere POSSUmUs, eos versus vere Sedulii esse . l38. Georgius Fabricius , qui idem epigramma edidit in
Comment. Poet. christ. Pag. 25. VelUti dedicationem carininis Pa- lschalis ad Theodosium Augustum iuniorem, Putabat , Praefatiun- l
44쪽
eaeam esse alterius poetae, qui carmen ipsum Sedulii imper tori , eiusque filio commendatum esse voluerit. Excriptoris opus esse aliquis existimabit ex verbis , Scribondiam famulo qnem tu sisti. Verum quum supra demonstratum fuerit, Theodosium Magnum esse , cui carmen dedicatur , et Sedulium solum circa annum 43o. lilaros suos composuisse , ruit tota haec coniectura de alio poeta , qui hoc carmine opus paschale Sedulii dicare voluerit. 39. Neque vero argumentum carminis paschalis eius generis est , quale describit dedicatio ad Theodosium :- Hic tibi mundi Principium , formamque poli, hominemqiae creatum Expediet I O .
Arnietentus putat , ea , quae versu 6 I. , et paucis aliis sequentibus libri r. continentur , satis esse , ut Principium mundi , somma poli, et homo creatus o limo in dedicatione commemorentur , licet non is professo de ista ibi materia agatur . Sed praeterquam quod hominis ex limo creatio illis versibus libri t. singillatim ne nominatur quidem , verbum Expediet innuit argumentum , de quo ex professo agatUr in opere. 4o. Validius argumenim censet esse Ariaraenius , quod Petitur ex verbis Dedicationis: - Disnare Maron
Haec enim verba indicant centonem Virgilianum. Sedesius a tem etsi Virgiliuin imitatus est , tamen non ita eius ubique ve ha excribit , ut eum in melius diuino sensu motasse dicendus sit. Haec ratio nonnullos mouit , vi centonem Virgilianum de Incarnatione , qui ex peruetusto codice monasterii Corbeiensis a Martento editus est , Sedulio ascribant , atque huius dedicati nem esse dicant memoratum carmen ad Dieodosium Augi Stum . De isto Virgiliano centone sermo iterum redibit: nunc satis sit animaduertere , dedicationem , si ad Theodosium I. reseratur , ut referendam esse probauimus , non Posse dici opus
Sedulii, qui Ionge post Theodosium I. musis Sacris operam dedit . Itaque si dedicatio ad carmen de Incarnatione Pertinet , OPortet , huius carminis auctor sit poeta alius Sedulio antiquior.
45쪽
43. Superest expendenda opinio Io. Alberti Fabricii, quii a Bd lioth. vet. , et in altera med. et ins aeui arbitratur , hos versus dedicatorios esse Probae Faltoniae , ab ipsa suo centoni
Virgiliano praefixos , et ad Honorium Augustum directos . Hanc
eandem opinionem tuetur Fontaninus De antiq. Hort. I. a. c. I.,
et a. , qui Probam Hortanam fuisse contendit , non Romanam , et centonem eius Honorio dicatUm sitisse Post annum 393., a Proba vero conscriptum iussu Arcadii iunioris. Sed , ut ex x exsibus ipsis liquet, cento iussu eius imperatoris conscriptus suit, Cui dicatus apparet. Causam , cur istiusmodi dedicatio ad Honorium spectare non debeat, exposui nuIn. 36. Alioquin assi 'mentum, quod in versibus nuncupatoriis indicatur , consentaneum est centoni Probae Faltoniae . In hanc igitur sententiam Propendet Arnigenius , ut versus istos ascribat Probae Faltoniae , cuius centoni praefixi fuerint. Equidem video , in Dodam codice bibliothecae Florentinae Laurentianae nUm. 86. referendo, in qta 3 etiam est Sedulius, hos versUs Praeponi centoni Probae . Prodiit elimia Cento Probae in II. Romae I 588. , recensente Iulio Roscio , is codicibus vaticanis , et uno Hortano , Praefiκa hac dedicatione . Nondum tamen satis firmum argumentum hoc est: nam U. 7. auctor ait, Scribendum famnis quem iussisti : quod de se semina non dixisset. Reponet alicNis , legendum famillae . Non repugna in , Si alia adessent, quae a Proba hos versUs compositos sitisse persuaderent . Immo Fontaninus De antiq. Hort. l. a. c. 2. ita Plane legit similliae , suam , ut opinor, vel Iulii Roscii coniecturam secutus . Apud Roscium istaeus est: Ad Honorium Theodosii Aususti myni flium , et Arcadii Aususti fratrem . Sed stilus diuersus mihi videtur ab stilo prologi Probae. Ter in hac dedicatione , Romulidum ductor , vis conSOilantis tri-huitur aspirationi: quam licentiam in versilaus Probae ne semel quidem offendi. Roscius quidem aliter eos tres versus legit, ut in scholiis dicam : sed in poematio hoc resormando licenter eum
et . In Indice expurgatorio Erasichellensis Pag. 263. recensetur cento VirgilianUs Probae , quae ilai non Falconia , ut ab aliis , praesertim a Fontanino De antiq. Hort. I. a. c. I. , Sed FH-
46쪽
tonia e)c veteribus inscriptionibus dicitur. Plura alia de eadem adduntur : sed hoc ad rem nostram , qtrod Virgilio-centonas scrupsisse videatUr ad maritiam ex sine Poematis:
Hunc socii morem sacrorum , fritilC Use teneto , O dulcis contrix , et, si pictiate mc ENtUr , Hac casti manetint in rellissione H Potes .
Quo dissicilius est, ut idem poema imperatori dicatum voltierit.
Posset tamen aliquis opinari , quod antea inlatii ) carinen hoc
esse alicuiUs famuli excriptoris , qUem imperator iusserit Virgilio-centonem siue Prohae , sitae alterius Poetae describere . Iden hii magis congruit Verhis Scribendum famulo quom iussisti . 3. Secundo loco enumerat Trithemius libros XIV. in epustolas Pauli oratione soluta, alcsae initiuin refert, AnteqΠcim ΠΤπι- stolica Derba , quod initium ab editis nunc abest, ut obseruat
Cessaricis . Hoc est Collectaneum Sedulii Scoti Hiberniensis in omnes nempe XIV. ) epistolas Pauli, qUod extat tom. VI. Bibliotii. Patrum Logdunens. pag. 494. , ubi notatur : Videtur hic Sedralitis cilius a praecedenti praecesserant carmen Paschale , elegia , hymni , et Prosa nostri Sedulii ) anctor esse hiatus Collectatici. Grunems aperte distinxit Sedulium Hiberniensem sciaculi Vul. a Sedulio poeta sectili V. Melius Labbeus auctorem harum annotationum dicit Sedulium Scotuin Hiberniensem , qui ex Hepidanno fomit seculo IX. Fallitor vero CeillicrItas , dum asserit, ipsum Hepidannum Sedulio Collectaneum tribucre . Prodierunt Aunotationes Missidii in omnes D. Pauli ePistoltis Basileae per Henr. Petrum I 527., et I 538. Eaedem extant in Bi-hlioth. Patrum Paris. 1624. vol. I. pag. 8q9. Calmetus in Biblioth. sacr. ante Diction. Bibl. ita de hoc Sediatio iudicat: S. Efilius Scotris , vel Hiberniis , ex Orsene , S. HiorOΠrymo , Seu PO tius Peltictio , Cuius tameti errores exprinxit, S. Ambrosis , sitie Hilario Diacono , et S. Anytistitis opus stitim COI NOSMit. Lah- heus addit EusebiUm, Rumniam , Gemaaditam CP. , Iohannem Chrysostointain, ipsum etiam S. Gregorium Magnum , ut Benedictus Iustinianias S. I. in I. ad Cor. c. 6. U. 5. TCcte OhSOrUM ait. Barthius i. 36. Advers. c. I 2. Proseri titultam ex codice Ins.
47쪽
lectaraciis . Sic seqiaiori seculo hymnarisIs , crabicillus , halneus apud nonnullos scriptores reperitur. In editione r. Collectanei Basileae 15 27. in sol. , et in altera I 538. in B. initio cuiusque epistoIae praemittitur vocahulum neutrum COPeclara Pin . Eius dem Sedulii videtur esse Collectaneum in Evangelium S. Matthaei, de quo Serino instituetur nUm. 56. Seq. Alactorem Collectanei Sedulium iuniorem vocat Bartilius in not. ad Claudian. IR
44. . Tertio loco ponit Trithemius librum I. de miraculis Christi, A solis ortus cardine . Hic est hymnus abecedarius , cui inter opera Sedulii locum damus post elegiam, Cantemus, S est . Laudatur a Beda de art. metr. Sub Sedulii nomine , et in Alcvino inscribitur, De naimitate, et butismo, et virtute, ct traclitione, et passione, resurrectisue , et ciscensione Domitii nostri Iesu Christi. Olaias Borrichius de Poet. Iat. sic de Sedusior Reliquit et hymnos dilos ecclesiae a tic familiares , alterum δε nais talibus Christi , de eiusdem Fiphania cisterum . Sed reuera unos .ideinque est hymnus , quo vita Christi continetur : ex Do septem primas stroplias ad laudes in Natiuitate Domini, quatuor alias 'ad vesperas in Epiphania canimus , Praetermissis ceteris. Hic Hymnus cum Elegia Sedulii Praetermissus a Parrhasio est in sua editioiae , fortasse quod haec carmina in suis codicibus non inuenerit, aut Sedulii esse non crediderit. De Elegia dubitant nonai ulli: at de hoc hymno vix vlla est dubitandi ratio , ut ex Var. Ieci. patebit . Nonnulli vocant hUnc hymnum ac stichum , Sed minus ProPrie , quum ex Primis Ilieris versuum nullinia nomen conficiatur . Vid. var. Ieci. ad titulum hymni. 45. Librum I. ad Theodosium imperatorem quarto loco indicat Trithemius t qui nihil est aliud, quam dedicatio ad Dieodosiuin , de qua supra Satis , supercyae . Quod autem Trithemius quinto loco I. Di maiias volumen Prisciani, et serio loco librum I. ira secundam editionem Donati recenset , qualia sint haec opera , ViX aliunde expiscari possumUs . Secunda editio D nati ea est, qUae de octo Partibus orationis agit. Sedulius qDidem in epistola ad Macedonium se olim occUPatum profitetur sectiliaribtis studiis , et literariae solertia disciplinae lusibus in-
48쪽
fructuosi operis non auctori deo deseruiisse et quo profana qUaeuis opera intelligere tossUmus . In cod. Vatic. Ottob. I. post elegiam Sedulii , Cantemus, socii , haec nota apponitur , incipit ars Sedia lii , qui primo Dicus etc., ut nitin. 9. positUm fuit. Fortasse ars ea Sedulii, quae , hic indicatur , sed non edilhetur , est aliquis ex libris in Priscianitin , et Donatum . Labbeus in Dissere. histor. de script. eccles. tom. a. pag. 329. haec ipsissima verba profert ex veteri codice Pithoei, qui fortasse distinctus non est ab hoc nostro Vat. Ottob. I. Idem Lahheus pag. 338. ex hibli caeca Diraana recenset ins. Commentariolum in artem Eutichii , et ex mss. Goldasti, De rectimine Principiam , ct exPositionem in artem Prisciani: quae ipse Sedrilio Scoto , qui anno 818. fio rebat, adiudicat. Cum Lahbeo facit Oudinus de script. eccles.secrato IX. ad ann. 8ao. , Di hos codices mss. enumerat, in hi-hliotheca Lugdun Batava inter mss. codd. ala heredibus Isaaci Uossit emptos Cod. latin. gr. num. 3. Sed ditis in Priscianum: in hibliotlieca Nor iciana Londini cod. 43. Expositio Seculii episcopi in primam ectitionem Donati. Confer num. 88. 46. Trititemius septimo loco memorat Exhortatorium ad fideles libriam r. Haec est elegia , quae in editionibus carmini paschali succedit, et inscribi solet Collatio veteris , et notii testamerati , et seorsum excusa est in Manuali Biblico Francosurti 16io. Hoc elegiaciam carmeli Sedulio abiudicant, et Asterio ascriburat Barthius, Cuspinianus , Leysertis, et nonnullae editi nes , quae indicantur in catalogo hibliotlaecae Lugduno-Batavae 3 o. G. Fabricius in cominent. P. 25. amrmat, in antiquis codicibus Asterio ascribi, et pag. I 36. in alio codice legi sub nomine Claradiani Mamerti. Aria taenius pro Sedulio auctore allegat codicem Cant. , aliosque , et veteres editiones . In codice Suo Arnigeniano ad finem Carininis paschalis inuenit Asterii epigramma male transpositum: qUtun in cod. Almel. , et aliis mss. praeponatur carmini Paschali. Post epigramma secNitur , sic piutit carmina ipsius , quod intelligendiun est ipsius Sedulii, non terti: nam etsi proxime praecessit epigramma Asterii, id per errorem euen it. Adde , Asterium ipsum Ioqui de versibus Sedu-
si . Turcio a Sedulio inscriptum, et missum fuisse hoc epigram-
49쪽
ma voluit Pantainius in Fast. Cons. Nebrissensis in notis ad hanc elegiam , Sunt, qui Eicutit, ait, hoc Ophreutram Hora esse editum a Sodialis , sed inter illius scripta intientum , quod satis est , ut Sedulii putetur esse. Prosecto Aldus post carmen pascitale proxime ante elegiam sic habet: Hoc opusculum non a GHIMIis auctore editum est , sed a Turtio Rictb Asterio quilo forte quinto V. C. excolastile ordinaris , atque patritio , qui id inter scripta Sedulii imienit. Uerbum opusculum non carinini Paschali , quod praecessit, sed elegiae , quae illico Ponittu, accommodari potest. Verum ex var. lection. ad fin. carminis Pasclialis, et init. elegiae liquido patet, elegiam verrim opus esse Sedolii .iua autem notatio Aldi per errorem ab ipso elegiae applicatur, quum pertineat ad carmen paschale , aut ad collectionem Ca minima Sedulii , uti demonstrahitur, qMiun de Asterio agetur. 47. Octauo loco Trithemius resere Epistolas pliares ad diartersos librum I. , et ArntZenius ait, circumferri epistolamm Plurium ad diuersos librum I. Initium huius libri ex Tritliemio est
Sed dius Scotictena et ex quo intelligi potest, eum pertinere ad Sedulium iuniorem . Aliud nihil de hoc opere reperire licuit.
48. Nono , et postremo loco a Tritiaemio commemorantur libri II. De mira lis Christi prosti e . Fortasse in numeris
apud Trithemtam error incidit, ut pro V. edittim fuerit II. Certe Prosa Sedialii operis paschalis , siue de miraculis Christi, ut ait Tristemius , non in duos , sed in quinque lil ros distributa est
eo fere modo, quo carmen Paschale , Ut DUm. 32. animadueret. Redarguendus hoc loco est Sigebertus de script. eccIes. , qui Prius Prosam Scriptam misse , tum carmen Paschale enunciat: scimtius ePiscopus , ait , ad Macedonium presbyterum scripsit libros Ee miraculis veteris , et noui testamenti, quos postea SNb metriaca lem redactos praelitu lit Paschale carmen. Repcimtiit eΠ-Hactylico carmine omnia Domini opera. Rem contrario mo lose habuisse , ex epistola ipsius Sedulii ad Macedonium Prosae
Praemissa intelliges et Praecepisti , reverendo mi Homine , PGSGG-lis carminis textum , quod Ossicio purae Henotionis simpliciter exemtus vobis obtuli preloeendiam , in rhetoricum me traΠsferre sermonem . Sedulii Prosam primus edidit Franc. Iurenis e nas.
50쪽
Piclioeano e recusa ea est in Appendice Bibliothecae Patrum Margarini Parisiis anno I 624. cvin notis Iureti . Prodiit etiam in kbliotheca Patrum Coloniensi anno x6I8. tom. 5. Part. I. Cum
aliis operibus Sedulii, et rursus in Bibliotheca Patrum Lugdunensi , sed omittitur a plerisque editoribus carminum Sedulii. Opoportunum tamen duxi eam carmini paschali annectere; nam ad evlicationem , et quibusdam etiam in locis ad certam emendationem carminis utilissima esse potest. Nolunt viri critici , ubique Praeferri lectionem , quae ex Prosa eruitur, mi ei In gis accedere videtur . Quibus autem in locis praeserenda sit, quum occasio sese dabit, tunc melius eκponetur. Operis Pascia
lis meminit Beda l. s. Histor. eccles. An . cap. I9. SCrisit Adhehnus et de Moemitate librin eximiram , quem in exemplam Sedulii seminato opere et versibus hexametris, et Prosa composuit. Hoc ipsum de Adhelmo repetit Anonymus Melli-Censis c. 3O. , et Sigebertus de script. eccles. Cap. 66. Refert praeterea Beda, se vitam S. Cuthberti exemplo Sedulii prius heroico metro , et postmodum plano sermone descripsisse . Uerba ex opere pascitati Sedulii profert Pascliasius Ratherius de partu Virginis inter opera dubia S. lidesonsi tom. I. Patrum Toletan rum Pag. 314. , et Seq. 49. Praeter opera, quae Trithemius Sedulio attribuit, Mon
fauconius in Diar. Ital. cap. 2I. , et Biblioth. Bibliothecarum mss. refert ex bibliotlieca Neapolitana D. Valletia , Sedidit poetae chriastiani de actibus prophetarum membranaceus. Similem titulum Ieges ex eodem Montiauconio num. 89. Dubitat Arnigenius, an ad stipposititiorum classem hoc carinen referendum sit, an
sub isto titulo lateat carmen paschale. tia libro quidcin primo
carminis Paschalis quaedam acta Prophetartam enarrantur: quae fortasse seorsum excripta Peculiarem titulum sibi comPararunt .
Quamquam totum ipsum carmen pascitate in codice Ottobonienis si , de quo num. 76. agam , sic inscriptum reperio , De actibus p Phetarum , et toto Christi Stiluatoris cis su ; adeoque etiam alii codices , qui eodem titulo in catalogis Praenotantur , carmenidUm Paschale , , et arbitror , continent. Ita etiam multi decepti Uarietate titulorum Praeter carmen Pascitate Sedulio ascribunt