장음표시 사용
291쪽
minime reserendam esse ad utriusq; speciei communionem, sicut perperam contendunt Aduersarij; sed ad re fellendum abusum eorum, qui post coenam non ieiuni consecrabant,& sumebant S. Eucharistiam. Quin imo manifestissimum est, Concilium nunquam protulisi se: Lices Chris A utraque sterie insitutum Sacramentum omnibus imperauit , tamen ut omnesosinguis sῖb utraque meras G. Ilecie communicent,nemini necessarium ducimvi. Hoc enim modo aperte Patres institutioni Christi aduersati fuis- δὲ-- sent,&rcpugnassent. Neq; enim Patres sic infantes me runt,ut arbitrarentur Christum hoc Sacramentum sub utraq; specie instituisse, ut omnes illud ex praecepto sub utraque specie sumererit. Nam sensus Patrum est: Licersub Moeram Christus instituerat , bcet non ieiunistradiderit, licet sub utraquessecie ministrarit, tamen quoniam nec tempore, nec de ieiunu, nec de utraque serie mandatum ρο- fuit, decernimus, ne ub vesseram , nec nisi a ieiunu,necas omnibus sub utraque serie esse recipiendum. In quo certe
sensu, non video, quamobrem sapientissimi Patres calumniis onerari debeant, cum eorum sententia , nec Christi institutioni, nec ullis Scripturis omnino repugnet. Qivid autem ad hunc verum Concilij Canonem labefactandum, nouam fabricant calumniam, asserentes per Basileense Concilium illud emandatum & cor rectum esse, vehementer admiror, qui fieri possit, ut ad
suas opiniones corroborandas,eos non pudeat in tanta luce hallucinari, nouaq; figmenta producere. Superius
adduximus Cocilii Bassileensis verba quς eiusmodi sunt: mefuncta θαο ου decernit o declarat, quod fideles laici, siue sea
clerici communicantes o non conficientes , non Urimuntur
ex praecepto Domini , adsuscipiendumsub Grai stecie .panis plutei o vini acrum Eucharistia SacraMextumsed Eccosia,
292쪽
qua re turl iritu veritatu, secum manente in aeternum, secum qua Chrisus manet ad consummationem seculi, ordinare habet,quomodo 'sis non conficient ibin ministretur, prout pro reuerentia ipsius Sacramenti,dr salute estum viderit M. pediresiue autemsib una secie, uesub duplici quu communicet, secundum ordinationem seu obseruantiam Eccosia prescit digne communicantibus ad salutem. Nec Matenses ambigendum ea,quod non subsecispanu caro tantum,necsub θ cie vinisanguis tantumst sub qualibet blecte ea integer o totus Chri s. Laudabilis quoque consuetudo communicandi laicumpopulusib una flecte abEcclesiae ancit is Patribus rarisnabiliter introducta o hactentri diutis imis obseruata, ct
a Doctoribus diuinaelegis, sacrarum Scripturarum, atque Ca- nonum multam peritiam habentibus, iam a longaeuo tempore commendata ,pro lege habenda ere, nec alicui licitum in eam reprobare, aut sine auctoritate Ecclesiae ipsam immutare . Coneis in
Sed ecce manifestum & clarum Concilij dccretum. Quibus quaeso verbis Concili j Constantiensis scita sunt insectum correcta 3 Ex his sane euidenter constat,per Concilium Basileense, non solum in Constantiensi nihil omnino fuisse correctum , sed etiam haec duo Concilia quod
ad rem praesente attinet inter sese consentire. Et quam. 6 ut vis 2Eneas Sylvius reserat a Basileenti Concilio Bolle. se' mis utriusque speciei communionem fuisse concellam; Mh-- id tamen ea ratione fa ctum esse consta t, ut Bohemi cer-
tas conditiones,vel, ut aiunt, compactata quaedam ser- eie, commuarent; nec solum unius speciei communionem tanquam licitam, piam ac sanctam csse crederent, sed&in Azm.- caeteris omnibus Catholicae fidei dogmatibus sese Romanae Ecclesiae consormarent. Itaque si fidei doctrianam spectamus, haec duo Concilia prorsus idem in hoc Catholicae fidei dogmate sapiunt ac sentiunt,adeoque m a hoc
293쪽
hoc ipsum Christianis omnibus per uniuersam Ecclesia
passim ac certo credendum proponunt:si vero consideramus id,quod non fidei, sed facti dicitur, hoc est,an sie expediret tunc saluti Christianorum,ut utriusq; speciei
communio Boliemis concederetur; nihil mirum,quod Concilium Constanti ense calicem tunc iustis de caussis Boliemis male petentibus negauerit: quem postea Basiliense propositis tamen necessariis conditionibus pie . concessit. Idem,ut superius declaratum est,& ab Ecclesia longo usu,& primum ab Apostolis in diuersis caussis, ut circumcisionis & caerimoniarum legis factitatum es- Gala: s. se non ignora mus. Insuper,ut viris doctis probe constat, hoc discrimine verumdc bonum distinguutur, quod verum sibi maneat semper simile, nec ullo modo possit in diuersum aut contrarium a seipso mutari. Nam,ut ait Epiphanius,uniformis est res veritas,quin & veritas Do- Actione cmini manet in aeternum. Sed alia est ratio boni, ut utile λest,quod subinde variatur, adeoque pro rerum, tempo- PsaLiis. rum,locorum atq; personarum ratione, aliquando ne
cessario mutatur. Non enim, quod prodest semel, id semper prodesse solet quod de rebus adlaphoris, nimirum de ritibus&caerimoniis, aliisq; piis institutis intel
ligitur Nam,ut ait Pocta. Tempora mutantur, o nos mutamur in ita. Quin & locis ac temporibus diucrsis, varii quoq; sunt hominum ordines, conditiones dccaerimo niarum ritus; quibus ad animorum solatium atq; sal tem potest ac debet nonnunquam in rebus liberis ali quid concedi. Vnde,cum ait D.Augustin. Concilia priora perpseriora como,nside vero, seu fidei dogmatibus, sed e5tra D de bono, hoc est,de rebus,quae mutari possunt ac debet. ζ'. ' id intelligendum est. Atq; sic ratio temporum postulabat, v t Bohemis,conditionibus datis dc accep tis,com munio ritu
294쪽
ritu Catholico concederetur. Verum,quid ad haec Ad uersa rij3 In rebit sine manifestis audebun t tergiversa ri, a u tnouos cuniculos quaerereὶ Quaerent dubio procul ; cum sit difficillimum eiusmodi hominibus sandae matri Ec clesiae,vel etiam manifestae veritati cedere; & idcirco, ne victi videantur,Tridentinum Concilium acclamabunt, verbo Dei tandem illuminatum, errorem suum circa negotium calicis agnouisse,adeoque correxisse,dum calicem antea prohibitum, quibusdam prouinciis conces serit. Hic grauiter ferrem eiusmodi maledictis Ecclesia amab Aduersariis lacessiri;si non intelligerem, cosdem, dum talia confingunt, sese ludibrio,viris praesertim doctis,exponere. inaeso, quibusnam verbis tandem erro rem agnouit 3Scne errasse fatetur,dum aula Si quis dixerit, ex Despraecepto vel necessitatestatis, omnes Osingulos Chrissi deos, utramquePeciemsanctissimi Eucharisia Sacramenti sumere debere, anathemasse' Canone, dum ait: Si quis dixerit dis Iam Ecclesiam Catholisam, noni is causis o rationibus adductam fuisse, ut laicosais etiam clericos non eo cientes,subpanis lautummota ecie communicaret,aut in eo errasse,ararathemast' Sed plane ridiculum est,ne dicam quidpiam grauius,columnam veritatis Ecclesiam contumeliis assicere, eamq; criminis & erroris accusare,cuius ne vestigium notare,Veladumbrare possis.Sed quaeso, quanam sessione,quoto capite,quoto Ca-none, repererunt scriptum Aduersarij, Concilium ali quibus prouinciis concessis c3 Sed sic placitum est illis, populares eiusmodi figmentis ludere, & in errores suos pertrahere. Et quamuis Concilium Tridentinum, cum esset legitimum & Oecumenicum, repraesentaret uni uersalem Ecclesiam sua potestate,quam diuinitus acce- pit,calicem quibusdam prouinciis concedere potucrit;
295쪽
non tamen concessit,nec communicandi sub una specie consuetudinem mutauit, sed eandem praecedentium Costantiensis ac Basileensis Conciliorum statutis inhaerendo seruandam, adeoque pro lege tenendam censuit. Vnde integrum hoc calicis negotium, ad summu Pontificem referendum decreuit, qui pro sua singulari prudentia,id efficeret,quod utile Reipublicae Christianae, dc salutare, petciuibus usum calicis, fore iudicaret. Atque sic patet, quam firmis nitatur fundamentis communio sub utraque specie Aduersariorum, qui ut eam probent,calumniis averitate alienis Ecclesiam Dei grauit et apud omnes in odium &inuidiam rapere,modis omnibus contendunt. Sed nostra intererit & probra, & contumelias dc mortem pro veritate, aequo animo ad spo
si Christi imitationem,susserre.
Aduersariorum carna non modo armis inu
ara ,sed permultis pugnantibus 'verbis doctrinis contrario δυropagata.
ET quamuis sacerrimum hoc Eucharistiae Sacramentum nobis a Christo ad animos inter sese conciliandos&sociandos relictum sit; tamen ne pacem sectari Aduersarij viderentur, armis potius quam mai rum decretis pugnare voluerunt. Hoc enim magnis ab T cladibus in Bohemia & Morauia peractum esse nullus est, qui ignorare possit. Quod dum Aduersarij magnis contentionibus imitantur, palam faciunt se non de augustissimo caritatis & unionis vinculo agere, sed de . . aliqua coena potius Satyrorum, ne dicam Harpya-
296쪽
rum confligere. Et certe vix tolerandum esset, si illi inater se solum pro suo more contenderent; sed quoniam - π
Lib.de ea Babylon. Inserm. de Euchaia
unusquisque in suis libris,in suis sermonibus, atque adeo in suo ore aperte secum pugnat, non intelligo, quamobrem a tali tanquam diuersa dc pugnanti coena Catho Iicus homo abhorrere plane non debeat. Et ne curiosEnimis per singulorum libros venati videar ipsorum pugnas, unus pro omnibus, eorum Antesignanus loquens audiatur. Martinus Lutherus sui ex plurimis saltem nonnullas eius pugnas attingam) asserit impium & heri' Tyrannicum esse, nec in manu unius Angeli, nedum Papae,aut Concilij cuiuscunque utramque speciem ne- .gare; cum tamen alibi contrarium adstruat ad hunc sen su ira: Gamuis populo non datur nunc utraquesseries Lcut olim, neque ea necessZo: tamen sacerdotes utramque sumunt quotidie coram populo: o, populum quotidie desiderare , uo tempore altera lectem, quantum ordinat, o dat Eccles a Catholica,sumere . Idem se tetur: se non dixisse, nec consuluisse, nec intentionem fuisse am, ut unus, .- maut aliquot Episcopi propria auctoritate incipiant , alicubi utramque steriem porrigere , nisita constitueretur, ac man- ---- daretur in cincilio Chriaiano. Et tamen alibi contrari um amrmans ait: Sibi consultum videri,ut non modo per cintilium ,se per quamcunque Diarce , quibbet Episcopiu, melinuito Papa Chrastu luutus in Evangelio ,rursus et Iramque steriem Licis daret. Idem ait: God licet Romana trrannu integrisatem Sacramenti nobis ab ulerit, non tamen seroae..- in ChriEumpeccare, qui una oecte utuntur,cum Chriam non praceperis vita uti, sed arbitrio cuiuslibet reliquerit, dicens. Ha....iso,
mutiescunque hoc feceritis in mei memoriam facietis. Et alibi idem assirmat: Sibi non probari titias utramque
297쪽
seciem dari,nissat mandante Concisi generas auctoritate . Et tamen alibi his verbis, ait: Si quo casu Gnestium satve ret minime omnium nos et Aemus utrassisseesepotiri: Imo tunc primum in desectum Conris, ve emm,aut altera tantum, aut neutra, ct nequaquam ut Pepotiri, ac plane eos anathema habere, quicunque auctoritate talis Conrit' 'tirentur utras. Idem uno loco scribit, neutra m lpeciem, sed fidem solam ad salutem esse necessariam; Sc tamen alio loco monet Parochos,ut sortiter ac libere praedicent hanc Euangelij de utraque specie doctrinam,&nullo modo alteram speciem iustificent, sed tanquam rem impiam re-Lω hoia darguant. Idem caput 6. D. Ioan . omnino seponendum iudicat, quippe, quod ne syllabam quidem de Sacra mento contineat: & nihilominus idem ipse contendit Ioan. 6.capite probari, sub utraque specie communi- λιγώ in candum esse. Idem asserit non esse populo necessari ta contris- um Sacramentum sub utraque specie portauere,sed esse satis, si sub una specie fiat ; & tamen rursus alibi ait: Siccsse necessarium sub utraque specie communicare, sicut confiteri Christum necessarium est. Idem monet,quod Lψιὸν. β. propter utramque speciem non debeat resisti Papae, ne que,qubdilla per vim accipi debeat: & nihilominus alia
omino,ia. bi citra cunctationem asseuerat contrarium, quod ni-
mirum inuito Papa debeat utraque species porrigi, &propter idipsum accipi,quia ille prohibuit, &quia resi-
stati obediant,nec uniuersalem Ecclesiam sequantur:&ne mox alio loco Bohemos eosdem; in hoc ipso tanquam optimos Euangeli j sectatores commendat, ac supra modum extollit,atque praedicat. inos insuper obsecrat,ut in eo proposito suo perseuerent, atque sic, nec potesta. stitur. Idem grauiter coarguit Boliem os, quod in hoc sint iniusti, quia una specie contenti non sint, nec pote
VVit. AL39ώ. b. In asserti articulor
In visitati Saxonica. In CamBabylon. In visitati saxonie In serm de Venerabili sacram. Ad Lipse ses. In asserti arti Sc de Capta Bab. In asserti
298쪽
dict cap. I.&de Missa angu iri. De forma Missae.
potesta tem nec Ecclesiam sequantur. Idem Christia, nos ita liberos pronunciat,ut quocunq; voluerint modo, hoc est,uel sub una,vel sub utraque specie S. Euchari. stiam percipere possint:& tamen contrarium alibi statiuit,dum inniillius creaturae potestate situm asserit, in stitutionem Christi,de utraque specie mutare, velabolere,vc l aliter usurpare. Idem iubet ut Christianus ad Sacra metitum accedens Christo dicati Domine I Ch se,quomodocum resmecum habea necessarium HI, ut Ecclesiae tua obediam, quae iubet me ad Sacramentum accedere . In ea obedientia nunc venio, etiams nihil habeam aliud, quo Fimul asseram : tamen alibi iubet, ut homo communicaturus
ita secum loquatur: En accebur,umad cramentum,non quod per hoc velim opus bonum aut meritum aliquod facere . Nesitempropterpraeceptum: aut obedientiam Papae ut Ecclesia. Idem iudicat Christianos non damnabiles propxer- ea,sed potius excusabi es csse quod sub Papa alteram tantum speciem susceperitat,& tamen alibi a mat eos propter hoc ipsum pexi ς,& in abyssum iii se sitim nari. Denique, ut infinitas eius co latradictiones, dc senten. tiarum pugnas, omittam. Idem manifestam tulit sententiam, quod neutra species accipiatur necessario:&tamen iudicat eos Christum ne,te,qui speciem utram que non petunt. Si neutram speciem petcre necessari um non est, quomodo Christum igitur negat, qui non facit, quod iactu neccssarium non est 3 Iam vcro,ut arbitror,patet,quam perturbata, quamque tranquillis conscientiis dc Sacramento unionis disentanea, Aduersariorum coena apparetur, quae cum innumeris conflata sit pugnis dcconiiciationibus , nullo modo conuiuas recreare potest, sed scimniis tholestiis potius,tanquam diris asticiat, necesse est.
299쪽
ABSOLVITUR, DECLARANT Communionem utriusq; speciei quae a quibusdam Catholicis percipi solet, minus esse tutam & salutarem. Quae etsi tanquam bona quibusdam prouinciis permissa est certis conditio-nibus;tamen hoc tempore graues ob caussas,earelicta,communio sub una specie potius ab hominibus Catholicis frequeu- Iari debet. .
Communio sub utraque 'ecie, qua cum ritὸ per agitur,sanctas bona haberi debet, hominibus Catholicis hoc tempore,nec secura, nec a multis periculis libera est,aderi ut tutiussitsub una qua ub utraque commu
E res sunt potissimhna, in quibus tota de utraque specie controuersia , tanqu*m catadinibus vertitur: A ltera quod Aduersarii sic Sacramentum Eucharistiae institui si a Christo opinentur,ut necessario sub utraque specie, ex mandato suscipi debeat: Altera, quod eorum plurimi albi. trentur,sub una specie Christum corum non contineri. iIn quibus dum grauiter errant, quemadmodum superi itis declaratum est, Ecclesia Dei vivi per sacrosanctum Concilium Tridentinum sapientissime declarauit, nec
300쪽
praeceptum esse Christi, Sacramentum sub utraque specie sumendi, nec Christum subidiuersis speciebus diuisum esse,sed tot una sub una aeque, a tque sub utraq; contineri. Vnde merito, & prudentissime, non omnibus sub utraque specie communionem concessam esse voluit. quin potius, ut saluti plurimorum consuleret, adsummum Pontificem integram calicis concessionem retulit, ut pro sua prudentia communis omnium pastor videret, ne Respub Christiana ea in re detrimentum pateretur.)Ille autem, ne sua cura & ossicium cum animorum iactura desiderari posset, quibusdam Germaniae praesulibus potestatem fecit, ut iis,quorum fides & reli- - a. a. gio periclitaretur, sub certis conditionibus communio sub utraque specie permitteretur. Et quoniam summus ille Pastor, communionem sub utraque specie non omnibus prouinciis & regnis, sed quibusdam tantum hominibus,qui in fide imbecilles fluctuarent, vel certe naufragium religionis passi, ad portum redire cuperent, paterne concessit, facile quiuis intelligit eandem communionem, nec tutam, nec securam singulis haberi posse. In quo 'sane, qui sub utraque specie communionem non concessam sibi, nihilominus usurparunt, aduertant diligenter, ne non modo infirmae fidei & religionis,sed etiam labefactatae conscientiae homines censeantur. Probent igitur suas conscientias, earundem que latebra si vestigent , necesse est, si omnino indigni nolunt iudicari. Etenim si in se, nec fidei iactu-ram reformidant; nec unquam in religione periclitati sunt, profecto mirum videri debet, quid illud sit, quod se inter imbecilles in fide dc fragiles Christianos ab se M. . ad aliorum ostensionemaeonstituant. ' Quid est, quod a totius Ecelesiae consortiria consuetudio a ritu,ale