Marci Vertranii Mauri, De iure liberorum liber singularis

발행: 1558년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

dissidentiam non componunt. Haec & eiusdem argumenti similia multa cum e loco superiori Auenione prodidissem, de nihil praeterea posuissem ad virorum prudentium λα pomaepconciliandam, notatus in illo quidem non sui, ut ore veridi ' flco quidam retulerunt, sed in hoc quorundam reprehensionem incurri. Deprauatis enim moribus eo ventum est, ut

turpe existimetur docentem de quopiam, licet in apicibus iuris,dubitare: adeo qui genti ad fingendum paratae monstro similia mendacia assueti sunt, inscitiae statim illum damnant,

si nouum non prodiderit, non coniecerit, vel, ut uno verbo reuelem,non diuinauerit. Sic alter Lactantius Firmianus, lucet disparis eloquentiae, breui dictus sui, in refutando subtulis, in constituendo parum vehemens. Aderas tu, Bugnovi, ali)q: docti complures, & honoris mei causa aderat tuus, vel noster potius Angelus ille Papius, incomparabilis memoriae Iurisconsultus, cui ingratus sitim, nisi honoris delati summam semper habeo gratiam. Quid cum ingenij velo contracto libere prosellus sum , tot ingenio florentibus N praestantibus doctrina viris, meipsum mihi plus sapere non videri, ille de me iudicauerit permulti sciunt: quid tu, ipse scis: ego retineo me dixisse,aut mendum in consultorum scriptis, aut implacabilem & manifestissimam esse inter Vlpianum & citeros antinomiam. Subinde ad Praesidem Antonium Vaccam v. C. scripsi scelicissimas literas, quae mihi illius amicutiam conciliarunt: & quaerenti quid sibi de quaestione exposita placcret, humanissimas rescripsit,& Osticij & amoris plenissimas. Ita vero literas suas ad meam suspicioncm,& mendi Coniectationem accommodauit, ut diceret in Pauliano loco principe disputationis, foedatos libros & mendosos in eo ci cumferri, quod legitur vulgo, Filij appellatione omnes libe- ed.L8 .D.deros intelligimus,contendens ita ponendum, ε δ appetiario- ς h. g

ne homines si ros initas mus e co sensu,ne vernae cx ancilla& domino nati, filii generali & indistincta enuntiat ne cxaudiantur. Qui pistrinis ingeniorum dediti sunt, audaciam culpabunt, conatus reprehendent: sed viri eruditissimi coniectura insolens videri non debet,ctan apud Vlpianum Alia di ima iuberti omnes, pro Liberriri homines , ad Heruagium usque Ni'M

libri sere omnes habuerint. Hoc modo seducitur Paulianum dia v 3 illud .

172쪽

illud a proposita quaestione, ne pronepotes, aut trinepotes & alios deinceps fili; nomine intelligere necesse sit. Sunt autem aliorum sententiae componendae, Iuliani scilicet, Papi- ὀ ' rh,&Callistrati,& illiusdem Pauli, qui praeciante natura, &pietate paterna duce,filiorum appellationem ad nepotes extendunt : & cum fili) dc nepotis nomen gradus liberorum diastinguant,& discernant,non ex vi verbi, filius nepotem comprehendit, sed ex rationis similitudine ad illud cxtenditur, i. . t quod prudentium ad senatusconsulta' interpretationes arta de ii .nui Q guunt.. Sane Vlpianus in alia sententia non est, neq: Triuiis uiri sunt: natos cnim dc superstites nepotes, non negant s-lij simplici enuntiatione contineri sed posthumos nepotes: sic gl nomem β' qui filijs dat tutores, explicatione β Iurisprudentis dare po- ,erb. lim.' stliuinis videtur: ne vero duplex productio in idem nomen bcini P concurrath, filii productio ad posthumos, qui nepotes sint, .u a =z Vlpiano inuisa fuit, liberorum non item : quod nomen ex. vi sua nepotes & caeteros, non minus quam exiesione coin-

' '' prehendat , ideoq: facilior ad posthumos nepotes productio& cxplicatio est. Obseruandum autem in Graeco Modestini, verbum Mari raci, quod cxtenditur & porrigitur significat,

non satis recte locatum, aut cum aliorum iuris autorum scriptis sententijs non admodum conuenire, dum nomen tib EL L 1ου. de rorum continere nepotes aiunt , non ad illos produci, po

rigi aut extendi. Notandum illud quoque, non legi in libris ciuilibus, filii nomen ad pincpotes aut caeteros descendemtes extensum,scd ad nepotes duntaxat. Vnde leges, senatuia consulta, principum placita, praetorum edicta, consultorum

responsa, quae vel de liberis, vel de filiis loquuntur, in plano positam interpretationem habent. Plane si quae Ius liber rum tribuunt,& filios vel liberos exigunt, qui utraque appellatione contineantur, α legibus suffecinni, expositi sunt ovsi Iuris ciuilis. Me Hris gripta, Norum tarim ani, Tam Γ bo ni Friptis enuta tu , in quaestione

de nepote, avo patrem in adoptionem isto, item

173쪽

LIBER SINGULAR I s. rues

IDEAMus iam quales liberos exigant leges, &id sciri sere non potest, nisi liberorum species multiplices excutiamus. Animaduertendum igi-- tur est, quo loco & qua ratione liberorum mentionem habeant autores. Vbi de procreatis liberis & adoptatis sermo fit, illi naturales tantum, hi adoptiui & legitimi dicuntur, ut apud Suetonium L Tyberius fissorum neque naturalem mnusum, seque adoptiuum Germanicum patria charite duexit. Hic per eminentiam legitimus etiam Latinis dicitur , quod legis puro soloq; ministerio, nihil cooperante natura, filius creatus sit: sicut Vlpiano tutor legitimus, qui ex lege descendit, & ius legitimum , & haereditas legitima, quae lagis constituto desertur:ita uxor legitima alludenti ad legem Iuliam Martiali libro R

are levis caus nupsit tibi Lete auinte,

I xorem potes hanc dicere legitimam. Similiter naturalis nomen habet, quod natura filius sit, i se, quae matrimonia confirmat, naturae locum, ob sanguinis rationem, concedente. Hoc sensi patris & filii naturalis, pa

tris item & filis legitimi, saepissime iuris autores M memin runt. Alia item usi patio filii lagitimi, & naturalis est,cum legitimum pro iusto filio accipimus, qui ex legitimis nuptijs

tollitur: vulgus legitimum & naturalem appellitat, & νυμον Modestinus. Legitimum ea forma dicimus,qua legitima conuentio est ea Paulo ',quae lege aliqua confirmatur. Huic ἡ r gione ponimus naturalem filium , apud profanos literatores dictum naturalem tantum,quem sola natura genuit,non honestas coniugis,ut scripsit Isidorus. Naturalis tamen filius sine figura matrimonij suscipitur,& dicitur in libris huius studii potissimum duobus modis. Primo, si ex domino & ancilla, quae in illius manu est, nascatur filius, is naturalis , cuius tam frequentem Iurisconsulti mentionem faciunt, filius simul l se uus est, qui matris conditionem sequitur, ubi defecit β con nubium. Vnde mirum videtur apud Vlpianum, ubi mul eri Menti sigium natura m Aum manumistere permisium cx Marcello' existimat. Si partus ventrem sequitur,qua ratione filius naturalis mulieris liberae, ab ea manumittendus est Obitet ingeniosos monitos velim, mulierem illam ex ancilla

factam

..de illo. Ap

t, de liberi

174쪽

iσo DE IURE LIBEROR v xi

factam libertam fuisse, de patroni testamento filium commu-i l.vit.C.eom. nem legatos consecutae matri, iamq: dominae, permissum s-- MRRV lium & seruum e manu sua mittere. De huiust nodi filiorum k l.s . D. de specie significat Iulius Paulus non accipiendum, si filio le- v b i'S' getur, si filius nauratur, cum ait, interprcte Vacca nostro, μίν apprigatione bomines liberos intes zmus, & non seruilis conditionis. Vt cnim liberi ex libero matrimonio, libero rumue copula descendunt, ex ea coniunctione, cui libertasi cis . liberi. deficit non est cxaudiendus libet filius, cuius per excellem 3 η' tiam acceptio de filio iusto , de liberae saltem conditionis cile'..i ά ά. Altero naOdo natura is filius suscipitur ', de his quae

sunt cxtra potestatem, ex quavis muliere, quae iusta non est uxor: ex qua natus libcr a patre, & sui iuris est nec inuitus in patriam potestatem redigitur', auctore Modestino. Huius, i l. ea. accoptionis permultas species Baldus ' & Alciatus obserua-o Baias coui, runt. Sed dum cxtra potestarcna est filius, nec principis bo dig. ,, ' neficio ius patrium ' sibi quaesiuit pater libertinus, qui filiumr ...' ' si ex contubernali in seruitute sustulisset, a domino vel simul. v. 42 ''' cum patre, vel postea manumissum, an filij appellatione ex audierint veteres, quam potest, dc monumentum Pisauri v

TABVs Q. ET POSTERI s. Quo exscripto manifestum

fit liberam non fuisse Agaborio ab. Epite i coniuge natam Claudianam, cui superfluo naturalis nomen additum fuisset. Vnde colligo creatam in contubernio, & a patrono vel ante patrem, vel post patrem,vel cum patre manumissam dici na- Lulii. D de turalem:& ad idem Trebatius' dicebat,ssiij appellatione n

, TU turalem libertinum contineri, cum quo Papinianus & Try-

.volo.l.m. phoninus sentiunt. Labeo contra: cum filio libertino N im-kιiItas, pubere, instituto, Dama liber esse a testatore iussus suis et eao si quis conditione, Simihi Eus nultas erit, equim fleam tutelam γ mar quia eo loco Hrum tam accipi oporteret, inquit. Ideoqib.L Iabolenus, si non appareat quid senserit testator, Labeoni subscribit, ut Dama libertatem consequatur: quod male C

strensis accepit, & peius interpretatus est Sane id illo in casia proba

175쪽

LIBER SINGULARIS. I si .

probant, ne libertatis exitus impediatur, quae non priuatas i. n. D. ile sed publica res est alibi vero ipsemet Labeo' parentes,qui inseruitute susceperint, nomine parentum exaudit: ergo id in i o. filijs idem probat, uti reciproca sunt & relata pater & filius. in ius vo Ego vero arbitror verbis legis aut edicti, non nisi ex similitudine ' rationis, huiusmodi filios sub enuntiatione filij coiit, uda neri: at in cautionc hominum voluntatis quaestionem puto,& ex dignitate, S ex voluntate,& cx conditione personarum coni j ciendum, Vlpianus non dissimiliter scribit. Aliis pla- s.si 4 i cuit distinguere fauorem ab odio, ut in rc fauorabili benigne g tu i. naturalis pro filio accipiatur , in odiosa non item: qua de re y Papo lib.M. Cum pompa amplissima , longissimi tractatus extant scripto 'a 6 Vix rum, qui dum ex legibus sapere tantum debuerunt, in opinionum ambages sese, id alios in sit peruacuas dissicultates coniecerunt. Nunc de multiplici filiorum specie, ex ordine colligamus, quos approbarint leges, qualesq: ad Ius liberorum profuerint. Primum, adoptiui siue legitimi filij, quos sibi quiuis adquistitios parat, an Ius liberorum stippleant i in dia

Qeptationem cadat, tenenda sunt menti verba Taciti li- ibro x v.Percrebuerat sinquit ea tempestaleprauissimus mos, cum propinquis comitis, auisorte prouinciarum, crique orbi tis adoptionisus ad risorem bos, intra prouincias sortit, oratim emitterent manu quos adoptauerant aut magna, &c. Factum ex eo Senatu Une simulata adoptio in Mia parte muneris publici iuuaret, ac ne ,surpandis quia hin diratibus prodesset. Verum in Senatusconsulto adoptionis vc rae nulla facta mentio est: at de utraque generaliter Vlpianus' dixit, Odoptiua si di in numerum non proficiunt eorum a l. i.D.de v, liberorum, qui excusareparentes solent. Inde in tutelae renuia mimumsione non prosunt adoptiui libcri apud Triumuiros L Ita vc- a r. vers.sedro se excusaturo patri sunt inutile&, ut legati commodum intemptu δε rorum V percepturo non prosunt. Vnde neutri con bin. exindesulum prius datos fasces ob adoptiuos liberos putem, neque S praerogatiuam candidatis. Ratio vero cur cxcusationem non

adiuuent, ponitur a quibusdam inco, quod Respublica munificibus fraudari possiet,adoptionis commento ut loquitur e L j. D. M Papinianus, id est, iactitiis ex arte, de fictilijs liberis. Mihi vita eona ct d dentur adoptiui liberi, extra legis propositum, quae liberis ho ' 'μ' '

176쪽

161 DE IURE LIBERORVM

di. viii. D.de minibus repleri, dc ampliati' imperium desiderat: & ideo leta. de gitimo patri non prodesse , quia naturali faueant. Vno casu uulit.post an adoptiuus prosit, subsisti potest : cum auus paternus, qui

filium emancipauit, nepotem ex eo sibi adoptione fecit fialium , ubi naturalia sanguinis & ciuilia adoptionis iura comcurrunt, nepotem huiusmodi auo acquirere, quae postunt ac-s l.perus si ve quiri,& prodesse constitutio Iustiniani principis ait: sed magis est, quoniam lex nepotem filium cssicit, licet non repugnante natura,vt auo ad Ius libemrum non proficiat. Et hoc habet rationem, ne idcm duos, Patrem naturale,& auum,p trem factitium adiuuet, iacue fraudibus, ad commoda percipienda,& onera sugienda aperiatur via,qua filius dc nepos Ius liberorum afferrent: ne item nepos inter natos vivo patre, eodemq: filio in hac quaestione prosit auo , quod nusquam g l.i. proditum β est, imo contrarium praeceptum. Sane impruden-ziatae tem orbum existimabat '' Sophocles , qui alienos liberos inqui nu.io domum ascisceret suam: eorum cienim nullum ius,nulla vis,st nulla utilitas erat: quo versus Euripidis, Θε N γαρ -uρων πῆ κρατος - φυ De γὰκρομω ν N δοκκαυτων Igitur ad ius natorum naturalibus liberis opus est, quos Zclegitimos diximus,ubi illegitimis opponuntur. Testein vero, qui eleuari non possit , evoco Modestinum , ibi , αχῆ. - . is δει --ς, &c. quae sic Latine redduntur, Lcgitumos autem liberos esse oporici omnes, qui debent patri re missionem muneris aferre. Multa hic causa breuitatis omitto , dum ita ex partium remotione colligo , Neque adoptiuiliberi, neque illegitimi legibus probamur, ut patri proficiant: crgo natural cs dc lcgitimos esse oportet eos, quibus leges fauent. De adoptiuis disputatum est: de illegitimis,quos & n turales diximus, paucis videamus. Si liberos legitimos exigit Modestinus, ergo illegitimos improbat: neque Iuris rudentem Sophocleum illud mouit, nothos exaequans legitimis, ὀ δ- - γ ττις 'nοις ιλ P . Augeri ctenim non incertis liberis rem publicam, sed multis hominibus legitime promnitis frequentari leges no-i l cum qui . - desiderant. Quod si illegitimi, siue, quos Vocant, nati vales tantum, a sola natura cogniti,subsequenti matrimonio '

legitimi

177쪽

m audi ex coplex. C. de incest.nupti

legitimi fiant, videtur procliuius ut patri prosint. Idem dicendum,si principis rescripto fiant legitimi: modo ne hi sint,qui

nec nomen naturalium parentum nefario scelere mercantur. Vereor tamen ne haec non vera sint, coselo quod leges nullae, siue veteres, siue nouae, ubi Ius legitimorum naturalibus largiuntur, parentum rationem habent: & omne carum in eo situm est studium, omnis legum mens N Cogita- utio , ut filiis natiuitatis maculam abluant, & notam iniustae

procreationis tollant, ne filii, qui non peccauerunt ab alij discriminentur. Illud si propositum est legibus, i in omnium silentio Iustiniani Nouellis ' indicatum, nulla occasio est, cur ' , 'flegitimos factos adiumento aut trumento patri cile dic

mus , qui liberos tollere cx peccato, & ex voluntate carnis maluit, quam nuptias legitimas contrahere: vcl co duntaxat iucundas quod nuptiarum inexpertus Paluncius' consessor, OTripeo. non minus honorabiles, non minus amabiles, quam coeli b, 'r' ' tum existimauit, & castitatem cum propria coniuge dicens, Concubitum. in Synodo Nicena laudibus amplissi inis in co

lum ideo euectus suit. Sanc si probamus genitoribus ad Ius liberorum proficuos illegitimos natos, ubi princeps illis se des natiuitatis ademerit, proruentes ad libidinem homines, in peccato dclitescetes,& diuiths florescentes, ad negligenda matrimonia inuitamus: eo fictos ubi ex concubina filiis su latisdus legitimorum a Comite si dijs placet Palatino alioue principe exorauerint, se iustos filios ec veros, sine uxore,sine matrimonil oneribus,& Ius liberorum, irritis legibus habit ros Hac de re videre est quid Patritiis doctoribus ' placuerit: l. si quis ego Contentus sum meam sententiam protulisse, de qua pe-

ritiores iudicabunt.

Liseros Aeoliames esse ad Ius Orarum oportere in obsidione momtui qui inteEZIen d apud planum ire res, soni ad inriti aulpa in prosint, in quo tempore tuos si os erigant leges, oue mortuos n*ngant, a r- tus quinario tractam, .. sponi ripta constantinis

re riptum explanatum. C A P. XLIV.

Osfri ruri iuris est igitur filios, qui Ius liberorum parentibus asserunt, naturales & legitimos cssu 'x 2 oport

178쪽

1 DE IURE LIBERORUM

oportere, nec patribus alterutrius duntaxat speciei suiscere. Quod in matribus non semper verum est,ta ut plurimum eis vulgo quaesiti prosunt,& eas,sive ex iustis, siue ex iniustis nuptijs,satis est peperisse. Dispiciamus autem ne non satis sit fi lium natura & lege ad parentes attinere, an quaedam amplius exigantur. Imprimis leges sere omnes quae Ius liberorum tri-al. x.D.deva- buunt, superstites liberos desiderant: quo illud Vlpiani', Z - - ' columes tibi, etiamsi in potemrepatris si desierint se, cusationem ἁ muneribus ciuinus Uant. Idem dixeris ut in praerogativa sonoris, aut commodi capessendi prosint, si de eo disceptatio in cognitionem cadat. Haec vero in patre magis quam in matre vera sunt, ut plerumque sceminas sufficit in hac quaestione peperisse: quandoque tamen patri gratiam bl 37. - -dς leges secerunt , & amissi libcri adiumentum importarunt, φῖς ' & singula de seperioribus exempla obseruata, singula testimonia puto. Sed cum filios incolumes requirimus, excipere e linello D de licet illos, qui in acie mortui sunt , qui pro Republica, pro

D. de . e. patria Cadentes, perpetuo Viuere intelliguntur,& certe gloriamψη- immortales, volitant vivi per ora virum. Ponas tamen indictum bellum ciuitati, & hostiles copias illam obsedissE:an quia mutis,portis,domibus,delubris Diuorum, sacris tum publicis,tum priuatis, hostem irrumpentem auerterit, non debeat ut bello iustissimo amissus parentibus suis prodesse3 Et Vlpi, nus negat, fortasse quod non tam publicae salutis gratia, quam propriae tuendae causa,in obsidione pugnetur ab obsessis, indeq: non tam pro re publica videntur intcrire, qui motiuntur , quam pro re familiari & priuata tuenda. Alio quoque trahuntur verba Iurisprudentis, ut quaeratur in obsidione, si quis inter obsidentes stipendia merens, intereat, an ad parentum commodum vivere videatur: quod si in animo Vlpianus habuit, cur ipse negauerit, peritiores explicent, mihi quia e nu- ccrte non liquet. Quid vero si filium religioni pater addixe-

rit, an ,Benedictinus puta,vci Franciscanus,dum rebus seculi golun de pri mortuus dicitur, dans sacriS Operam, Vivere patris emolu- mim η mento intellistantur 3 Mouet dubitationem, quod seruis filii mi, de sue iactis addicti aequiparentur,a primoribus autoritate & excel Misi lentibus prudentia viris: sed magis puto , ut nihilo secius fi

lius huiusmodi patrem adiuuet : tibi enim ipsi tantum mor

tuus

179쪽

LIBER SINGULARI S. 1 6s

tuus fingitur, qui tacite, vel expresse seculo renuntiauit, at alijs non item. Licet vero seruis comparetur,& fi ij serui facti non prosint, ut supcrius in tutelae excusatione diximus, quae s cap.r . ut similia conferuntur,neque eadem,neque in omnibus similia sunt. Quid vero dicendum,ubi capitalis poena situm patri subduxit, & seruum poenae effecit, cui miserrima relicta vita, libertatem eripuit, proficiat necne is filius, inter maiorum gentium F sicriptores controuersae disceptationis est: ismo tui loco h habetur, is seruus poenae dicitur,& Qij serui facti no - , prosunt, quia liberi homines non sunt: at neque vere ino tuus est, neque ingenuus seruus poenae fit amplius, unde vcrius dixerim hoc casu filium patri prodesse. Neque vero in Iuris liberorum quaestione mares filios a foeminis leges distin guunt ,nec nos distinguere debemus: etsi masculos utiliores 'v'

se praestare reipublicae ducat Theophilus , quoci aut bella Nouel. degerant, aut sacra faciant, aut publicis muneribus sungantur: illis enim deficientibus, mulieres foecundae alios semper se' kl. vli ita de

peditant & sufficiunt. Gencraliter autem illud probandum

est, de incolumibus ta superstitibus liberis non referre, sint, i s.-ierum. dum de Iure corum gratia sauorabili agitur, anteue suerint in potestate P, modo liberi sint, neque seruitutem serviant. mta. de exis Plane si pater cos in adoptionem dederit, adhuc naturali pa- ς

tri ', non autem adoptiuo prosun t. Haec vero nihil ad matres n 3a.Instinae

attinent, sed enixae liberos sere semper nati indiscriminatim prosunt illi quae quantum in se suit, liberis hominibus replere voluit ciuitatem. Praeterea de incolumibus liberis est hoc ex

iure constituto ' , Oportere iam tum cos esse, cum Ius nato- od Liarum praetendit pater: neque enim proderunt, qui ante nati& mortui, vel postea suscepti sunt, autore Modestino. Verum qui fili j Ius liberorum attulerunt, si post decretum moriantur, an pater nihilominus Iure Datiuo potiatur, Vetus quaestio est, p ad ci decet. quam Ioannes Andreas tractauit ' plenissime. Ego arbitror distinguendum, si commoda & honores percepit Iure libero- nu.lib. rum pater, ta liberi deficientes nihil mutant, data enim legibus seruanda ' sunt: si munerum vacationem obtinuit ob li- lib.ctetis beros, inuenio posse discriminari munera patrimonij & per- sonae. Illorum excusatio perpetua non est , sed nuda tantum l. io. s. au- muneris Vacatio, exiguior & temporaria. Personalium vero 'ς 'μ

180쪽

166 DE IURE LIBERORVM

s l.e.am C. de plenior vacatio est, qua donati, quandiu vixerint perfruun-ς ς' μ' tur , his facilius vel cum minore incommodo carere Resipublica potest. Sanc quotiens patri munerum proba cxcus ili. i. C.qui tio est, unum obseriratur, an filij sint aetatis legitimae id est, Lia . f. X X V. ann. quales eXigunt leges, qui munera pro patre obire D.demun. possint: tum enim patri promitti legibus immunitas seruatur,u l. xlii. C. de ut Constantinus Magnus' ad Dalmatium rescripsit,& Rcipimn blica necquicquam detrimenti capit, cum cius utilitarcs mi-nter. li. eo. nimc deseruntur. Eo spectant illa Vlpiani uamuis inquit, , , , 44 i. mator L X X. annis, in V. liberorum incolumium parer sit;

eat.mun. Hsos a munerisus cmilibus excusetur, ν tamen reus uo nomme comperemia munera agno re debent. Ideo enim proprium praemium immunitatis propter Eosponsus datum est, quod Ag, ubi ncInde patris vacationem filiis non prodeste, ut personalia non excedunt persenam, Franciscus Accursus& Bariolus existimauerunt: quod non omnino salsum est, sed Vlpiani scripto minimc accommodari potest. Quamobrem filiostamilias patriae munera subire patrum nomine putem,&patrum periculo, utpote paternis facultatibus oneribus sunctionum obnoxi)s: quae verba sevo, Nproprium demium, - , tinc scientibus arguunt. Hoc casu pater in filii persona munera sustinere compellitur, & muneribus filii & honoribus consentire , itemq: patrimonium oneri administrationis & sun- his: τὴ ctionis subhcere,quamuis alias non cogeretur. Quod si scri- duo. pio prudentis alia aptetur interpretatio,vt filii suo nomine de proprio, munera impleuerint,vnde Reipublicae cautum suis.

se dicemus, cum nec emancipati fuerint, nec pater conssen

sit adhibito , functionum oneribus patrimonium stibiecerit Placet igitur filios pro suo patre obeundis muneribus apud Vlpianum applicati, sicut praecepit Constantinus. Equidem ex his, ut in lustini meo codice resertur, epistola Constantini ad umbilicum luce donata est: sed quod in Theodosiano caput habet, adi jciendum quoquo videtur: ut scilicet post tam multa legum' reperta de liberorum statu, a iudice ne qui Iuso liberorum praetendit sibi vindicare, alienos liberos in iudicium deducat pro suis. Qua de re Imperator ait, Guoniam

SEARCH

MENU NAVIGATION