Marci Vertranii Mauri, De iure liberorum liber singularis

발행: 1558년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

LIBER SINGVL ARIS. i

TRIB. P. Vt in lege Regia bellissime,& PONT. M Ax. Sed cum in prouincijs nihil simile vererentur, Pontifices Maxumos creari inter Prouinciales non prohibuerunt,quod Mentescae in Hispania testatur priscorum industria, LIBERO

PATRI sACRUM IN HONORE PONTIFICAT vs L. CALPURNIUS L. F. CAL. SILvINVs L. F. URBIS FLAMEN sACRORUM M v NICIPALIUM PONTIFEX M A X I M v s Λ v G V.R. D. S. P. D. D. Is siue

Princeps sacerdotum , siue Pontifex, siue seminus sacerdos prouinciae, conuentus extremo die, quo prouinciae Consilium ' habebatur, nostri Status vocant, in honorem flaminij, ut loquitur' Constantinus, cooptabatur, populi sumagijs,in- Consulto Imperatore , ad instar veteris legis Liciniae. Hic est ille mos in sacerdotibus creadis, hic est ille publicus ex more tractatus in sacerdotibus ordinandis, quem ΑΑ. seruari' praeceperunt. Annuus autem plerumque & temporarius,non ad vitam perpetuus, honor ille saceraotali alicui decernebatur: unde Pontiscem anni illius Caipham legimus, posteaquam Iudaea a Pompeio Magno in prouinciae formam redacta in

P. R. ditionem venerat tea aruiem Pontifices reaeeserant, ait Isidorus ': nam maiorum haec consuetudo fuit, e rex

esset Sacerdos m Ponti . Ita Archaeaminium & honorem sacerdotij firmamentum potentiae assumebant Iudaeorum reges , Tacito auctore V. Plane e Protoflaminibus & primatibus sacerdotum Pontifex Maximus creatus Fonteprouinciae sacerdotium iterare non probisetur, ait Hermogenianus ',quq nimis concisa sunt. Iuri rudentis erat propositum ex iure constituto, neminem, licet in Concilio prouinciae siusfiagijs Populorum electum,cogi iterare Archiflaminium & Pontificatum,at spontE & volentem,scilicet populo,qui iam ante in culmen illud evexerat, non repugnante , iterare, & iterum gerere non prohiberi: nec nouum sponte, eo sensu dictuni putare,ut in Lucret. III. Sponte δε- Brane Arar errita motu. Quae si iusta non est, nulla certa alia illorum interpretatio est Porro sub Latinis Caesaribus cum sacrorum & sacerdoti rum ratio, ut in Urbe, in municipiis adhuc extaret, ut pluri

mum Pontifices Maximi de sodaliiij numerosioris principi

x Theoph.

in fraudem.

152쪽

x3,8 DE IURE LIBERO RIV M

bus legebantur, puta qui Augustalium sanctimonia metitissi mus honoris inter Prouinciales cluccrct. Eo pertinent illa

verba, quae Gebennae in monumento leguntur, P R AE F. FAB. FLAM. AUG. P Ο N T I F. Sed tamen quandoque fi

mines Romanos, quum in prouincijs vel st udiose, vel aliud agentes essent, vel abessent squoniam etiam absentium ind 7pist. v. mandando sacerdotio rationem habitam Cicero ad Brutum KR 'M nuncupatos a Prouincialibus Pontifices Maximos sacrorum municipalium,ex Hispania vetus memoria quam re tulimus, praestat firmissimum argumentum. Tum contraue

ii potcst, summum sacerdotium petitumne fuciit, quia Mo- Lia. - dcilii m legem Iuliam de ambitu ait , Sim muniripis contra bano Prem magurnum auisacerdonum quis petieris, per . Senatuscons&c. unitur. Vnde colligo in lege Iulia, quam ad Brutum resert M. Tullius,scriptum, PRAETER EVM QVI

aperte indicant posse, ait ille, rationem haberi, ctiam non praesentis, intellige nisi petierit. Equidem eum, qui honor a populo petebat , in Prouincialium aut Municipalium comi. teus. extri uentu ambitus reum minimc factum existimo. Laudandum

9 cnim & populare suit, operam suam, magistratum aut cur tionem petendo reipublicae OGrre, iudiciumq: de se faciendum populo permittere, sine dolo malo. Hoc genus ambii tionis nullisilegibus prohibitum censet Cicero in Salustium, sed semper ac a maximis & praestantissimis viris exercitum ecapprobatum. Neque vero Modestinus ait,omnimodo poentem puniri, sed petentem contra legem : quae ubi voluit rationem haberi cuiusvis sic contendo legendum in Tullio cxcepit cum, ni fallor, qui petijssct contra legis cautionem. Petebatur autem contra legem hoc modo: Qui mille homines inuitabant, aut plures prandi j modum exccdentes quos gad Traian. in speciem Diamoties dc factionis Plinius y dicebat incidere . .: ' praetcr morem nundinas & conciliabula obibant, ut sibi populi fauorem conciliarent, dc suffragia poterunt,in v M.Liuio reserente: vcl qui apud sequestres doposita pecunia, sodalibus suffragia corrupturis operam dabant ut per interpretes de diuisores populus venali & cmendicato calculo faueret, cum in Urbe honor ambiretur: ita & in prouincijs de in mu

153쪽

nicipiis iactum conhcio,& cum ad POPVLI FΛVOREM, dixit Modestinus, pertineret honores conscrre, ita captantes popularem gratiam seorsim a conuentu publico petijsse honores puto, Ec in laqueos legis Iuliae incidis te. Sane virtute palam, non fautoribus & largitione per cuniculos Pontificatum & sacerdotium petere licuisse intor Latinos, ex his videor comprobasse. Sub Graecis Imperatoribus obseruatum inuenione nisi gradatim & cx ordine perfuncti patriae mu- lineribus lacerdotes, summi Pontifices in prouincys cligeren- db ui '' tur, cum ante nihil huiusmodi praeceptum esset: item ut prouectioris aetatis cssent, qui Archi flamines crearentur, fallem

non minores annis XL. neque enim minores saccrdotium poterant inire, Ves in coetum sacerdotum cooptati ab . Edi-

tuis non admittebantur, quod Theophilus' rescit ad AEdi- lium Curulium solicitudinem pertinuisle. Amplius item,licet iure natur. anica in sacris diligentissimus e Protoflaminibus cuiuslibet sodalitii siue Augustalium, siue aliorum sacerdotum, Ponti seX

Maximus prouinciae crcaretur , e sitas aduocatas , eorumsconfortio dari pro uino scerdotem Constantinus & Constans praeceperunt: quorum constitutio mendoca in capite legi a xl. V μtur ab omnibus, a pro C, in fronte gerens. In ea, ut erant Iudaeis scribae, ex aduocatione sacerdotes Christianis ne intellexerint Christiani Imperatores, non satis constat. Illud aperte indicat constitutio, omnes qui ex origine Decurionum, n gorijs apud iudices tractandis operam darent, quiue ad causas perorandas laudum atque industriae amore ducerentur, dc oneribus patriae genitalis, & honoribus prouinciae deuinctos,cum res aut nccessitas postulare t. Illis igitur ex constit tione sacerdotia prouinciarum collata & eo exemplo existimem, quo sacerdotia ad senatorii ordinis homines deferri solita, Cicero in ea pro Rabi. Posth. scripsit. Advocatos autem habet constitutio, oratores, patronos, SO causidicos illo nomine exaudiens, quamuis dialogo de Oratoribus discruminet eos Tacitus , ut qui diuersis studiis incumberent. Advocatus quidem est Asconio, qui ius suggerit, aut praesentiam

suam accommodat amico patroni Sc oratoris custOS, ne praeuaricetur,& ne erret aut labatur,adiutor. Porro qui ex aduocatione,plebis ventosae sufragia venari, populi fauorem coms 1 ciliate

154쪽

i o DE IV RE LIBERORVM

ciliare sibi liberisue suis, & sacerdotium nancisci assectaret, ut munificentia & liberalitas aurae popularis captatrix se per fuit, eo nomine si honor decerneretur, pecuniam ciuit i ldi qui b- ti vel munus, puta ludorum populo promittebat, iudicium euuax.de de se faciendum Prouincialib. aut Municipalibus concedens.

pς -sus par. Gratioses autem his artibus sacerdotales viros, Architamia cur. GTh. nes perpetuos in prouinciis a populis decretos coniicimus.

Sic a Lugdunensibus olim Pontifex perpetuo creatus Sextius Ligurius, singulatim ordinibus dc colleghs Denarios,& omniabus spectandos ludos Circenses dedit,ut Comperio memoria

tamen cum lcmpore reperti complures,qui Pontifices cre

ii sacerdotia recusarent,& illos,si filij sacerdotum fuissent,ex-mti M. Gli. culavit Mecilianus V legatus, vcl aditus Seuerus ' Augustus, is dabam ἡ, si Ius quinque liberorum habuissent, munere liberauit. Cura

vacima. sane sacrorum totius prouinciae cum ad Pontifices pertineret, & illis ex sacerdoth iure praeessent, gubernacula prout ciae, quod attinet ad sacra & templorum ritus habuerunt, ut 'ii. P . . Rrguix principalis' Constitutio. In quo inter flamines, muni Cipales & sacerdotes prouinciae,muneris selicitudine, & honoris amplitudine discrimen erat. Caeterum Constantinus adpl. r.C.derat. Gregorium ' Phoeniciae & Syriae sacerdotia Phoeniciarchiasq D.dEE N Syriarchias dici UVt ante scripserat Modestinus ' - .

t Ii.QdeoE. Ciarchiae Leo Α.ad Vrscium' meminit: cuius epistola argu- , tin o. mcnto est ludos a Pontificibus editos, & ab cis sumptus e de decur. l. rum ministratos suisse: intellige si antea promisissent, cum a

TIR populo honores sacerdotiorum ' peterentur: sed etsi no pro

misissent,

155쪽

LIBER SINGVLARIS. 2 r i

misissent, postea quam nulli Decurionum, neq; volenti,idem munus vel honorem obhsse licuit, quod ut caetera ad curam

principis,non ad populi favorem,in prouincijs,sicut in Urbe, voluit idem spectare. Haec de sacerdotius & facerdotibus plana sunt, nisi subsit in Plinio ad Arrianum scrupulus, de quo alias: simile vero, nisi fortasse s ictus huic nostro, studium suit Augustini libro singulari ad Modestinum. Sed iam ad Ius

liberorum reuertamur. Si sacerdotium munus dicam onerosum, quod illi mirum quam placeat, ab eo ut a patrimoniali munere', vacatio nulla fuit. Si honor & dignitas cum sumptu e da x & Ii dicatur,ut Plinij ad Traianum, re Leonis ad Vrseium episto- lae nominatim exprimunt,iam occurit illud Vlpiani', nume- v Eta.de rae. rus liberorum aut septuaginta annorum ab honoribus aut muneribus his cohaerentibus excusationem non praestat. At hae proculdubio pugnantes sententiae sunt: ad concordiam igitur tempora distinguamus. Primo cum honor esset face

dotium, S neque maior annis LXX. ncque pater Wnatorum

excusaretur, Seuerus Imperator' iure priuilegiario in Asia χλαα de quinque liberis a sacerdotio prouinciae vacationem decreuit, de cum principis decret. Theophili testimonior simi fy sis item causim quoquo tempore exortam dirimeret, idem in caeteris prouincijs constitutum ab illo ipso fuit. Deinde secuta Antonini constitutio nisi concisior iusto ad nos perue- x C debis nit, neglecta sacerdotij exceptione priuilegiaria, numerum . '. . myliberorum ab honoribus non excusare sine distinctione cauit. Postea vero cum crogationem & impensam, quae sacc dotio cohaerebat, pluris quam Pontificatus honorem facere,& muneribus patrimonii annumerare Prouinciales acceperunt, Caro' Carino MNumeriano placuit neq; aetate, neque R i l F C dς

liberis excusationis ἱ patrimonii muneribus, rationem habe 'μ'r' 'ri: qua in re ius antiquum reuouarunt. Demum exorta de s Cerdotio quaestione, nisi animi fallor, cum vacationem sibi ab honore Pontificatus, sacerdotalis ex priuilegio Seueriano vindicaret, Constantinus M sacerdotium non honorem, sed bd.L8.eod. Onus & munus patrimonialibus annumerandum voluit, c ius mendosa constitutio ubique circunfertur, sacerdotiae pro

sacerdotij nullo sense scriptum habens,quod adolescens aperuim Augustinus probat. Hic siue generaliter patrimoni

156쪽

r , DE IURE LIBERORVM

lia intelligas, siue distinguas in tributoria & cohaerentia, qua in re Tribonianus membrii diuisionis apud Charisium prae- ..2 Gi' termisit 8, licet in alio non satis inter auctores conueniat, hoc

s. patrimo. inter eos non discrepat, nullo priuilegio nec aetatis nec libe- .. j : mrmm tributam remis ioncm. Itaque Pontifices creati,sacer i ii de vae dotium sine remissione administrare cogebantur, quousque in Gratia Valentin.& Theodos pistolam ad Proculum Com. Orientis emiserunt,tiis verbis A, motuum propria musigni que S riarchia munus scripere dure,non noce tradite /mpos . . Vnde exeso sumpto Asiarchiae,Bithyniarchiae,Cappadoca

chiae, Luciarchiae sacerdotia ncmo coactus,nemo inuitus,nemo nisi lubes gessit. Tunc vero excusatio necesiaria non suit,

cum nemo cogeretur, & tunc desijt Ius quinque liberorum exquiri. Sed & llum tandem sacerdotium a populo dari de . sit,ut diximus,cuius tribuendi beneficit loco ad fauorem cole da. 6.C-dς ligendum nihil quicquam praetermitto Imperator Leo L sibi isti.hi '' iure potestatis curam o creationcm arrogauit. li . me Iure quinque in remisi nepersonastam mundium, deo; operibus subsicis, Vmuris r cfendis, ta cim. celsus spianus eluci ti item, de munerosit. niae, Traiani M Tianium epimia Giter Ox

I D E A M v s de publicis muneribus, quae personalia sunt,& cum corporibus, cum labore, cum solicitudine animi ac vigilantia, principaliter o cuntur: dc sc habet Gordiani constitutio tam nerabus ciuiuus non sum ris , quae persenis mandantur , si quinque Nos incia Mes habeas. udaod ita placuit Vlpiano, ut& cmancipato. liberos patri prodesse opinetur Specialiter autem ius quinque in ciuilium seu publicorum munerum cxcusatione receptum suisse , uno de altero cXemplo confirmat idem. Cura , inquit', extruendi vcl rcficiendi operis in ciuitate, munuS publicum est, a quo quinque liberorum incolumium pater incusatur. Operis intelligo publici, siue veteris, siue noui. Sed idem dicendum , siue publica aedificia, siue palatia, siue naualia, siue manliones extruendae vcl rcficiendae de reparandae destinentur. Olim tamen priusquam

a l. r. C. de

e Mae vaca.d l. viii. q. hi

157쪽

munus huiusmodi deserretur,siue in mutis, siue in portis,sive in alijs publicis rebus,aut locis opus faciendum foret ,ex diui Marci rescripto praeses prouinciae adeundus crat, qui principem consideret ca de re quid fieri placeret: unde clarescit intellectus illorum Marcelli', M o sumptu opus nou sine

meripis autoritate fieri non tacere, cum ob sanctitatis speciem, tum ne pecuniae publicae interciperentur. Inde & ill rum Vlpiani F, Muros muri palo nec reficere hora nostr cipis, raesidis autoritur, nec a quid eis coniunt ne, via p- ponere. Sed Impp. Arcadi) & Honorij ad Caesarium constitutatio ordinibus ciuitatis ec municipiorum nouos muros facere,& veteres renouare permisit ' : quod deinde Zί ex alia in aedi bus quibuslibet vetustate ruinam minantibus, ctiam inco sulto principe licuit, & illo iure utimur. Sanc remissio publici operis patri Iure liberorum concessa, non leuis momenti aut parui emolumenti cst. Taceo molestiam & sastidium coactae voluntatis, solitaris ad id munus vocati. Hoc tantum re Censeo , omnes, quibus vel cura publicorum operum mai data , vel pecunia ad eorum extructionem tradita est, usque

ad annos xv. cum suis haeredibus operis periculo deuinciri: quos,si quid intra id tempus acciderit nisi fortuito reparare teneri, certi & recepti iuris est '. An non multo melius suisset patri a publicis abstinuisio, quam implicatam ita & suam ha here rationem, & inuolutam haeredibus tradere ξ Postremo, pater hic natorum quinque, qui curator struendi vel reficieredi operist creatur, pro structore dc aedificatore accipiendus non est , cuius irdidum olim habitum munus, superius potamus i huic namque patij, quo de agimus, vacationem Ius liberorum, illi vero grauior & vilior conditio tribuit. Alterum exemplum idem Vlpianus ponit his verbis Cura frumcnti comparandi munus cst: Mab co aetas L X X .annorum,

vel numerus quinque liberemini incolumium excusat. Sicudin Vrbis, ita in ciuitatum, & municipiorum alimentaria ratione, frumentatio publica, & pecunia' frumentaria suit: quae sitonis & frumentatoribus siue curatoribus frumcnti d batur,ut patriae necessitati succurreretur, Z tenuioribus d publico stibuenirctur. Sitonas quidem indemnes este oportere, ex comparatione nisi fraudem commisissent, secundum sit

s. rublicis.

158쪽

. ita lius M. ras Hadriani Papirius' ait. Sed tamen cum haec cura munusta. i. .. : persi nate fuerit',q- solicitudo & vigilantia animi, quod stu

min. 4,. dium , & ministerium ei impensum oportuit, id pater quin-'ιὰ. l. i. que natorum fauorabili iure potuit recusare. Ex his exemplaq ie.de mu proposita in plano posita sunt, eodem iure in reliquis muniisvς personalibus constituendo : haec vero de pluribus enumeranse sussiciat. Illud prius usu percelebre fieri potest, si Dccurio. num, quos Consules Vocant,decreto,publici operis cura patri quinque liberorum deseratur. Posterius, ne hoc taccam studiosis, quidam legibus Aureliani & Anastasi j Impp. subla- p Li. deqb. tuin existimauerunt, dum ille ' comparationem & transu M 'H=β' ctionem specierum ad necessitates Illyricanas uniuersis praecepit, nullius priuilegi j excusationem admittens: ergo Ius' C.rine. quinque liberorum inutile illo casu sit. Anastasius' similiteri ρος ξ ' urgente necessitate,comparationes frumenti vel hordei ali rumue specierum ab omnibus obiri iussit, excusatione priui. legij cuiuscunque abrogata: ergo di Iuris liberoruim, quod quinque natorum pater sibi praetendisset. In contraiijs legia. bus utra posterius lata sit, considerare oportetmam postrema quaeque grauissima est, ait Cicero II. de Inuentione. Sed hic Caesaribus cum Iurisconsultis nulla pugnantia, sed sola diue sitas est. Prudentes de muneribus in ciuitatibus & municipijs ex decreto ordinum obeundis tractant. Augusti vero de his, quae Illyrico & qu slibetprouincise andicuntur, ut de indictitia publica frumenti comparatione, M transuectione, quam exercitu intra prouinciam consistente, obiri a Prouincialia M.. bus' opus fuit. Indictiones autem non personis, sed rebus i Db eo . dicissilitas principalis 'constitutio docet. Sic uniuetiae pro- . in , is uincix indictio publicae comparationis,& stoniae in usum ei uori uita uitatis Vacatio, se non impediunt. Plane de hac, quod non alio loco scriptum legi, unum addam ex Traiani Imperatoris ad Plinium epistola. Is de Maximo liberio suo cum ad stumentum comparandum ij siet in Paphlagoniam, num tur, inquit,enim Cri extrao AEnario misere e ergo sitoniam de curam frumenti extraordinarium munus & sordidum esse dicemus 3 At cum non personi , sed possessionibus indictat utaiiah.ia. extraordinaria munera doceant reliquiae Theodosii rectius personale publicum munus sitoniam diximus. Libertu au

159쪽

tem Maximus cum esset Caesaris procurator, qui ob dignit tem ciuilibus muneribus ut indulgentia principali' ante Diocletiani legem, excusaretur, ex Traiani praecepto, non ex or C.de exeu.dine dignitatis suae , curam gerebat extra ordinem imperatam: licet muneris publici vacationem habentes,ad ea com Vae.mun. pelli non soleant, quae extra ordinem imperantur ' Haec de x ε.eod. patribus. Me matrum os quinque natos excustrione , Gordiam Ni pi conserituriones declaratae, . - VApianus conrigiatus. CAP. XXXum I.

Og M I N I s verὁ sicut & maribus,ob quinque liberos, si quinquies pepererunt, tributum & d tum fauorem iuris nostri Diocletianus & Maximianus rescripserunt his verbis vepersonalibus ii citi vi, muneribus,quaeriminis pro sexus conritione indicuntur, exem quinini tapis manum, quinque supressimum numero liberorum eas ex e suri diuisarentes no riconintuerunt. Aiunt Caesares, vester se Bbus, ad differentiam patrimonialum : quae non solum viri, sed etiam mulieres priuilegiis cessantibus sustinere debent V,& merito ab omnibus agnosti, in quibus csse Reipu- bipeo.&Vltiblicae neruos nemini dubium cst , quibus necesiitatibus su O m -

curratur, & obsequiis publicis pareatur: qua de causa seruos C.de mulie Augustus & sceminis & viris pecuniosioribus indixit, quos En . i. sine mora manumisit,ait Suetonius .Neque sunt distinguen- Δ.D.de quida cohaerentia munera propriae rei & possessionibus indi- .ed'. 'iacta', a tributorijs, quae vel non possidentibus Vt foenerato- e Lita 3κ i ribus intribuuntur sita diuisionis membrum praetermissum a V Concinnatoribus appello a neutris enim liberorum, aetatis, Gius iste sexus, militiae, ullumve aliud priuilegium excusationem tri-- Σφbuit. Personalium autem matribus quinque natorum, non exir. D. ad sine ratione concessa vacatio est: corporis namque debilitas munui' eorum munerum excusationem praestat, quae corpore implenda sunt, ait Vlpianus : item quae consili j infirmitas est in s L shomo. sexu muliebri, eorum vacationem affert, quae animo gerem do va mu da sunt. Inde latiora lumina illius scripto aperiuntur, ibi ε, g 3 D, ς maorporiari munera aeminis ipsi us aerrogor quo minus bonores Hi munera etsis iniunguntur. Dixerit ingeniosus noni satis

160쪽

ὶ ς DE IURE LIBERORVM

satis taliciter colligere Vlpianum, eo quod mulieres stinctas

muneribus diui fratres Marcus Anton.& L. Verus rescripse-hc n. ia rant ',antequamoscriberet,Vnde dc eas ad honores geremi.D id mu dos cogi potuisse verosiimile est. Ulpianus illud scripsit senten Diςir tiar perseuerantia, qua foeminas ab omnibus officijs ciuilibus i l.1.D.de te- & publicis remouet , & ab honoribus arcet, & ab oneribus Dyi . . prohibet: dum quae ut plurimum contingerent, solummodo spectauit, ea quae minus saepe, neglexit. Diui fratres etiam de eo quod perraro eueniret,ius constituerunt,quamuis necessehd.l. t. c. de non esset: unde ansa praebita fuit Philippo Α.dicendi ,etiam vi di apud ineolatum manu M honores seu munera , fuinpersonis cohaemcnt, quorumque is sexus capax sepotes, ram si esse firminas. Qui locus satis obscuritatis habet, & in eo interpretes nutantes tamquam in salebris haeserunt. Illud plus quam ridiculum est, Philippum de muneribus municipij tra-ll. imp xial ctantem ,-honoraria dignitate, quae principali beneficio denupt' tribuitur, extra propositum cogitasse. Minus illud recipien-m L lti. zde dum, taminas coactas, ut vult constitutio,ad honores',qui- l. ἡ a. bus ex maritorum gloria splenderent. Ego non possum oculis anim6ue cernere, quomodo quandove seminae honores susceperint, si id non fuit ex usu longa consuetudine, vel ex legibus ciuitatum: neque me pudet in re,praesertim non vulgati , de ignoratione confiteri. Seu munera dixit Caesar Philippus, ampliandi' gratia, ut & ad munera foeminas compellendas poneret: quorum; is sexus,&c. puta si calefactio publici balnei publico sumptu fuit curanda, quae munus pers nae dicitur, siue aliud simile diligenti & vigilanti cura factum oportuit, a quibus etiam postea tandem immunes suisse δε-ol.33'.dede- minas acccpimus'. Sed nisi in ciuium paucitate factum id νδ ais, credibile non est, & rarenter contigisse diuinat Accursus y:' sis qui nu. cuius opinio non parum nobis adijcit ornamenti. Verum mandata illa & Diuorum fratrum & Philippi cessauerunt, &adhuc cessarent,ubi quaestio in cognitionem incideret,s δε- mina, de qua agitur, quinquies enixa, tempore excusationis liberos haberet superstites. In Tertulliano habere desijsse s iis suit, & mortui profuerunt, quando mortuorum siuccessio ex illo Senatuscons matri deserenda erat. Hoc vero casu ad instar masculoru, taminis iure tributo,sicut a masculis vivos,

SEARCH

MENU NAVIGATION