장음표시 사용
2쪽
piam pum ut haecpriuata sensa mea in obticum esseram quis in sacro Doctorum coetu solis fuerat pretatis , ac ignorata
nouitatis huiusce causa , inanitatem arbitretar quod necessitas fuit. Nemo eorum tamen tale aliquid se picari vervmbra iratu possis, qui nutius rem nouerint; sequim dimesa porro ac insontes fuerint anti
tam noui rationes tu es plorato compertum quι Comitus adfuerunt. Sciacet cum ad omem prolixioris mora OGasionem trincidendum, quans
in priori quaestione qua adfatum deflabor, superflue nonnussi nexu ram, ratum ac d nitum tempω quod ultra semihorum non excurre- ret, esset omnibus constitutum; ac ν hi quidem qui non unam sui in os e pia m erit in sid multiphcta eo casu personam substinerem, dicenia essent ea qu e datio tam breui concludere omnia non liceret , Ut Ioquendi finem hora vetente feci ubi omnium praeciptim od loquendam se sinis osserebat , quas proprie mihi ex industria resematus, o inuitu ac nolens praetermisti quod potiviis N expectabatur ut dicerem, quia spe. iabus mestillabat, tametsi nihila mes msm estprorsus quod ad causae necesstatem non praemitti caeteris debuerit. Enimvero sic in excutiendis Apologetici a praefato Amaldo scri si calam Osis canna priora mea di ia sigmentis, in oluendis Patm testimoniis ab eo di--nute prodastis nec sinceia, in Casetano quem ipse mavio seu oapparatu produxerat , ad que Thomsis quos istius Hessie ac fautores non absimis pompa ostentariant, aduersus eos retorquendis atque in eura iamnationem contorquendis versari sium coactus, ct inchoatum a dechnante ad mendum hora 'μH-undecima circiter in tempus in prae- diffis implere, vi cum ad Sanctum Thomam expendendum, quem coroniae reseruaram , o quem inprimis vota multorum experitabant, inuras, meridies meos occuparit Comitiorum solutioxipraefinita. Debeo sane Ictu si is Pr ulibus qui praesentes trunc erant , quod in uberioris miti temporis concedendi ad hoc pensum explendum patientem indulgentiam inninarint: Deleo Doctoribu, adris ad utramqse perrimentibus partem, quod in eandem concessionem nescio an
3쪽
consessu prosequerer, vel iis postridianam reservarem: DAeosse, 'Mustrismo Sambnocensi Episcopo, quod postridie meuχuibus Comineus inda toto coetu ante omia poli laris , nihil me tale coamante vel expectante po Iandum , quamuis ad pristand-m parato, si spontaneo eius beneplacito ac malumem numi vota omnium consensissent: Debeo Praeceptori unico meo Angelico Doctori, ac Donorum Prim-n , quem missa mhi unquam calumnia , nusta cauistatio excutiat, sed in trus venerationem o vnatiam de indulyenda mora in μηδadsumsit, quam ad eius doctrinam euoluendam impendi a me oporteret. Sed quoniam, tametsi nce o haec ι, conduionibus proponebam decernenda , ut in exemplum non abiret ne verteretur in abusium, id pericuti tamen praecavere visium ess quod ex ea consequipromptum erat; nec is est alioqui meae indoia geniud ut importuma esse viam, autυLlum υltro mihi priuilenum arrogare ; deducta demam eδ res est, vequod exequi voce non licebat, ne legem violarem , dipis publuis com mittendum es consignandum an me consessu posticenen Haec istortim euastandorum cauca, haec nece tu ue eo mitas ambitiosa es arrogans quod actorum potius votis ea in re obsequor , quam in algeo meis : Etsi hoc simul quoque imbripsi debui propter causamabam indiagere, ut noxias a ma praecautione in tri ae is calumniis amolirer, quibus hane sententiam rursuu meam vel praepostera exseriaptorum Amalae relatio , vel DPax eius ct fraudulenta solertia non aiabitaret iGamar sicut anteriorem in obliquum detortam infamauit Habe igitur Hum a ne qualis vria mea es, ne te admiserata δενιε
4쪽
PRIMA PARS IVDICII P RAEDICTI,
ita censerj jugnati , pronuntiata.
Quod optare me nuper circa Dominum Antonium Amaldum in quae stione Achi hactenus expedita sincere palam ac pacifice sum professus, ut mitissime nempe cum illo ageretur in sinum ipsum nostrum atque amplexum admittendo, si culpam eum confiteri ac resilire ab instituto contingeret . id etiamnum in quaestione iuris, quae se disciatiendam nobis offert, parisiudio pacis nec minori sinceritate cuius mihi conscientia testis est, ab ipse statim discussionis huius meae limine ac exordio profiteor; ne quod intemperata de imprudens cauill uio nobis omnibus exprobrare verita non est, vel inuidiae, vel odio, vel vindicindi libidini, vel inflammatae bili ac in iram esses e, vel auerso animo &aduersari gestienti, vel prauis affectibus ac praeposteris, aut similibus quibuscumque incitamentis tribuere quispiam vetepossit, si quae paulo sertas te contentisis deinceps a me pro veritate ipsa res
ac pro cauis momento dicenda sunt. Atque hoc ex me P ideiri nunc po timinum expectari sentio quasi meum ut Sancti Thomae ac Thomiliarumiensem sanum. integrum, innoxium ab in talicis atque inauspicatae propositionis vestra centura dignissimae communione secernam ac vindicenas:
Hoc intelligo aliorum benigniore nutu postulari, qui eas mihi partes k semel id; exequendas pro arbitrio suo, non pro merito meoin reservarunt: Hoc aliorum inlitissimis calumniis exigi, qui nec eas tam ridicitias effiitire, vobis audientibus, dubitarunt: Hoc extorqueri aliorum intempestiua sormidine quasi larius & spectra inania metuentium, quibus incauta nimis cred litate persuasem est ruiturum in terraia cxlum, si abigantur hirundines, vel si alaudae capiantur ; desecturum in miado Solem , si evanescant v nabne; consediendam veritatem, si seriatur error; Sanctum Thomam cum suis
proscribendum, si Iansenij sectatores sauioresque damnentur. Etsi hoc porro 1 me sentio potissimum in quaestione quae versatur, vel expectati vel optati, ut quae ad illam partem spectant, peculiari quodam bincio exequar, vellit pro sessioni meae magis consentanea & congrua, in eaque animus iam sestinat implenda, &seopte impetu per se sertur ; siue ad istas vices beneuolae in Samaum Thomam propensioni sense non ingrato reddendas. ac eorum animum quibus veritas eius placet, eo amplius in tam tuto dogmate confirmandum s siue a1 os iniquitati obstruendum, vel calumniam iniqua loquentium chamo illo ac se no compescendam, siue ad
inconsiliam timiditatem a terrore panico liberandam , & asserendam illi
5쪽
ς securitatem qua damnare non vereantur quod Sanctus Thomas damnat, qui eum incautius damnari reformidant: Non possiam tamen quin altiturepetens qiue ad c eras cauis paries pertinent, nec hactenus expedita sunt, aliqua primum in transcursu delibem circa testimonia Patrum, quibus propolitio in censuram vocata, quo ab illo fulmine tuo &tecta esse possit, velut laureis undequaque frondibus inuoluta & circumtecta exhibetur. Et hoc utique tanto absoluties a me ac ineuitabilius fieri necesse est,qubd ad eam necessitatem ipsa eius insultatio me adigit qua Censoribus ussiris quorum unus decreto vestro sui, exprobrat imyotenter quod sanctos Patres, quorum testimoniis respondere se polla diuisi sunt, una cum illo
condemnarint; quod corum authoritatem vel spreuerint vel neglexerint, nec magno a se in pretio haberi ostenderint, cum nec leuiter attigerunt; quod eam propositionem haereseos notarint, quae certam & exploratam apud illos ut & apud Authores omnes Catholicos doctrinam complectatur s quod cum ad tot & tanta testimonia respondere ne tentaverint quidem , sicut ipserum erat si tueri censuram suam vellend pro consessi, habendum reliquerint Patres etiam ipsbs esse a se damnatos; adeoque Ebriastianae fides exitialem plagam intulerint, qium perspicere snegemitu nemo scienter pius aut pie 2jens possit, ut a se usurpari ex Augustini verbis notat.
Ita-De vero inseliationem illam tam enormem dc tantam sine cicatricibus abire permitterem 3 nec illum esus fastum sese altius efferentem, quia ins tione sua tumidum, repercusso tumore compescerem Z ne de omissione n
sita tam frustraneh quam inaniter glorietur. Nam etsi non est Inquisitoriam sicut ipse praetexit ut ad eorum rationes atque obiecta respondeant,in quos inquirunt, ne causidici ex Iudicibus sant; & laec esse potuit causi ou caeteri Censeres ea sorte prςterierint quae nullam vim habere quia perheram ac infide prolata in censuerunt, habere autem semmam posse s sincere ac fideliter proferrentur: Faciam tamen velut ex abundanti per eorumdem assensionem, ac per indulgentiam vestram,ego infimus ac postremus quod omisisse uniuern dissidentia ipsa cauis atque impotentia, non ratione ulla congruenti vel consilio inculpato & innoxio, exprobramur.
Sed antequam id aggrediar qu mniuna nosti sim est & in omnes redundat, cogor aliud quiddam brevi excursione perstringere quod speci
tim in me strinxit, ut retorqueam ac retundam ; cum sallaciter ea refert, ut
odiosa reddat,qitae in priori mea Dissertatione longe aliter protuleram ; siue
allere ipse ultro voluit scut & sepe alex)sue obliqua & infida sitorum
Exscriptorum relatione deceptus est.
MFn unistis opinor ANUsTi τυ ILLvsoissinti ET SAmrinis tui PATREsὶ quod cum inter csteras Appendices quas pro sua defensione compegerat, eius quam summopeis vrget distussionem praeterirem,
quia necessariam non putaui, an iustus necne Petrus eb usque nri iter perstitisset, donec negationis Christi crimen ipse incuriit , an iam ali/ n - eationem illam crimina praecessissent, nihil ex meo itasti lateresse discita
6쪽
ad presentis controuersae statuin, ut perstitis Ie iustus asseratur sicut as*runt multi) cum ex illius tamen culpa non debite conatuis contigerit ut a Deo delati mereretur qui de suis viribus praesumpsiser. Meministis ut ea ima occasione notauerim alios Idideor iustos esse qui deserantur ad interj- tum sempiternuna , quia post catum non rei urgunt , leam peccato perseuerant: alios autem qui nonnisi ad tempus deserantur , quia cadere perini tutatiar ut cautiores eos Ξrmioretque casus r udat ubi resurrexerint; nec ta peccant ut peccent, quam ut aliquod maius bonum sic indulgente Deoὶ ex peccato reportem. Meministis ut illos quidem Zrimos iamnquam sine graci. De beentia vel contemptu deseri addiderim, quia indignum Deo esset ut ab atmia sua pΓpetito exclusos vellet, qui iam illam prauiter violailiciar: Nihil obstare vero quin ad posteriores deserendos pratu optioliis culti sum-cere intelligatur . etsi dumtaxat venialis, quia experῖmento illo doceri debent
broinde negationis culpam non incurrere quae Iequela priesumptionis huius fili, si praelumere noluisset. . En quae a me utioue dicta meminisse potestis, & ut conlido trimanistis :In ab omnibus necne villismuter approbata nihil ad praesens refert. Non
improbaret serte imb sine dubio non improbaret in Sanctus Thomas,
Petrum ait excidisse a charitate cum negauit, ut studiose Amaldus ref tvix non insultans mihi quasi aliud astruxerim ; sed illud ipsum praesiumptionesia semetuisse quod negauit, ut ex alio eius loco Poterat, ii nncere ageret, 'ram fideliter potio mea illa omnia sincereque retexiit ea nemri qua selet veritate: ii asi non peccet iudicio & sensu meo, qm i v ster maia tempus a Deo deseri agnoscit, It ipse nude ac simpliciter interis
deicitionis causam reticens quam adiunxi ex culpa petendam et Quatii gratia caruisse dixerim Petrum ingruentem tentationem superare po
Met, ut rursus insert ab lute, cum eam tantilio se ueri rude oequa illam actia superarer. non absolute sua fugerare poster: in si deseri posse concessim dummori sint mea per mutnam gratia lapsis
suo erigendi; aliter vero negem ; ac eo ipse monendus obiter sam ne sententia illa mea ad Caluini harum haeresim aliquantuliam accedat, quinunauam iustos ita a Deo deseri altant, quin tandem aliquando ad eum sint reuersuri ; ut inutili di nugaci reflexione urget, mendaci tantum de Gudulenta non contentus. enim 3 An sic cgo Dixi-ne nunquam iustos deseri, quin aliquando tandem reuerseri sint, cum aliquos de N adidit mim s moiternum notauiὶ perinde ac si Crium indicem clim intre
riomino. Recth alia non dixiamsi non recta conuinci possunt: Annon hoe sed fraudulentus ego ne me, qui ei a xerim nec a gere sine manis P ca uia ρ tuerim, quud ex Pctro argumcuiatm sit ad omnes
7쪽
instos: Ita neve 3 Non poszs nranifestis ima luee eius calumnia est vobis testibus apertissime reuincenda 3 Dirii ad iustos indefinitὸ tantiam, non ad omnes: Amri si autem ad iustos illud pertinere indefinite velle sua ipsa serie conuincaturr ne lansentim es ducem suum atque antesti num obiiciam itidefinite sic loquentem,&hoc ipsum exemplum Petri cI occasione usurpantem. Haerere tamen in his& immorari nolim; vel calumniis Scacisis repellendis. quia per se corruunt si vel nemo impellat; vel dogmatum nu- citis accuratieis euoluendis, quia per se nota sunt si vel nemo demonst et quamuis iam ab alias idem constat apertissim E demonstratum 'Pergo iam ad id quod praecipue hac in causa spectandum versandumquesul iue quam secure se nempe ac auspicato Patrum authotitate tueatur plani eorum testimonia vel E proserat ac sincerE; quo iure spretos eo ano bis criminetur ac eadem censiura cum seipso damnatos fiducia simul in subsidium sui Sanctum Thomam advocet ne damnetiar; &Caietanum aliosque Thomitas ut eiusdem dogmatis quod vertimus antecessores vel consortes ostentet. Sed a pristis Patribus ordiamur, &eos ii siimumae curatius emendamus quos expressiils putat secum vel iisdem disertissimis vectis vel sensu rroisus squi lente uni se es.
O ine iis, qui Sabino prae uὸ in scripto sto
in quin disior ostentanu: Non iam utique ille Pesa nus Chi,sost
inus quales esse inclamant Patres Graecos Iansentani conscederati, cicet rellere a se tanquam insenses volunt; sd Iansmista repense sectus. & a noti sensu si caelo placet) tanto Uutatus interuallo, quia patrocinantem tibi faueniamque praesumunt; quin & eadem ipsissima loquentem graees tu; gestice Amaaldus reddit. dc sola vocum transpostione discordem: Hoc uia est quod one prima suae defensionis primae urget, ac in posteriore
Apol, Io Sectione Censoribus insultans sectuosἡ inculcat: porrot 'men verba oras mi fideburὸ graeco versi inquit9 La
Christum,sed quod ei gratia defue ite, non tam ex eius uerlioentia ca-- hoc daretur intinim nihil
quidni quod fideliter v sum laetit, non sitis fideliter vel iam,tare posse: opportune r
8쪽
4ppomine 3 Quidni verti dicerem debuisse hoe ipsum quod ex priori loco
sumpsit, La cheure de int Pierre ne μ' est pas arriuee par se sidcur,mau pour edi priue δε secoura Henhant. Ou depouiste secours: Vel sic latinE . ..perno priuatin esseti denudam πιιxilio: lima graecam expressionem ipiam, Aut ut ipse Amaaldus ex Latino rctulit interprete, cdm pro defensione sua scribit,si
perni uxit, derelims contigit casin Petri, &c. Quidni aliud esse dicerem plano , sincero, vero se sis, quod superno priuatus auxilio vel delaudatus asseratur quispiam, & quod ei defuisse diuatur 3 Quippe clim denudatus asse. ritur, intelligitur hoc ei primum adfuisse quo subinde piluatur, quia dignus est ut priuetur: Et tam dicitur derelinqui, subindicatur sc adjutus antea, ut hoc ipsina quod posterius derelinquitur, ex illo sit; quia dignus est derelii qui ob demeritum suum ac defectum ille qui ad uuanti primus dest: Sed cum ei gratia nudε dicitur defitisse. non omnimoda tantum de absoluta d iseeo, sed spontanea ex rarte dei a trado indicatur, quia iuuare planEnost conantem licet ac volentem; qui manifessus Ianlenia lenius elicto precisas e Iansenio per Atratuum. Quidni subinde tandem vi catholicum agnoscerem quod Chrisostomus dixit quia est expers fraudis; & exploderem vi haereticum quod Arnaldus expressit, quia expressione staudulenta mutatum ac detortum ri II.
SEd grauiora sabsent quae retorqueri aduersiis eum possint tam speciosis .
Chrysostomi testimoniis abutentem: dissimulata nempe desertionis P vi vera causa, quae in ipsi us culpam re denda sit; praetermissa mentio lotestatis quam habuerit Petrus vi ab ea deserῖone praecaueret ; mutilata eries textos ex quo praedicta colligere integra sibi & sincerias pleniusque proferre ne caeteros selleret in potuisset. Expendi te ILLusTicissi Mi PR. svLEs ET SAPirNTissiMi PATR s) quid Amaldus ex Chroe stomo dicat: Deum intelligetis deserentem quia vuIt quidquid aliud velit Petrus :,-gndite quia Chrysostomus plus Amaldo ; intelligetis non Jeserentem
eum nisi quia meruit Porus. Exhibe t ex Choesostomo non igidum nec negligentem idest volentem di coiiantem) vi ex parte Dei stet quod sic ab eo desertus est: Exhibet Chrysestomus nimia de se confidentia praesumentem, seipsum arroganter caeteris pi ferentem, ipsius Christi assertioni rentia tentem ;i inue tot ob causas nonnisi culpa sua sibi ipsi relictiam ac desemium. Haec illa tria quae Chrisbstomus ita in Petro reprehendit, visibs quentis causam desertionis huic repetat, ne Deo tribuatur . non Petro; sed Amaldus excusat quoad potest ne desertio illa Petro tribuenda sit. &non Deo: Excusit au quia αα ἐγκώ mem quae crimina latine reddita fiant, reda; militis debuerunti vi nisteria represtensionis essent quia seruenitores
excessus erant: sed peccata non essent quia ex charitate procedebant. An
sic utique Chri stomus excusat quod Cccusat Amaldus i diuid ais Petre' inquiit: Propheta dixit quἡdο res disperrentur; Chri dicium Propheta
9쪽
-ysit,&e. Et inseritas: Eum reare oportebat, ac dicere, na
iri.m abduxit: Πος ergo Cbri rimere cupiens , negationem acciadere parmisit Et iterum paulo post , ubi ea subiungit quae non satis
conis E a Latino eorum Interprete reddita conqucratur Arnaldus, quia sibi non satis accommoda: Duo crimina e rant onqui quὸd nimirum contradixit, ct quod seipsum aliis antetulit: Imo tertium quoq'e, quod sibi si omne tribuit siue totum ascripsit. in Ex quo infert: Hac igitur omκia fanans Christin negationem permisit, dec. Et rursiis insta causam reddens cur excusserit illum timor quo negauit in Nempe inquit in immod ratin ipse fuit quia suo plurimum auxitio nudavit eum Dem ; nudavia tem, quia plurima erat in illo complacentia fui, O etiam renitentia contra Chrastum -οις τῆς A, Iliat s Λς άν πρ η - qua verbis esus contradicere prqsumebat: Quin & aliquanto post: Nimν appetitus honoris res haec erat λ; Guc Proptereaque tirum non quidem ad negandum impulit absit in sed auxilio suo vacuum ac desertum relia quit, &c. Denique sic praedicta concludit: Sibi omne tribuit dicens, Etsi omnes scandablati fuerint in te, ego nunquam sandaliet abor; cum Oraddere dιbuisset . si auxilio tuo fruar. Haeccine vero sic exaggerat Chrysostomus ut peccata non euret Sed maximε quod vana qua Ie arrogante complacentia sibi vim omnem ttibuebat quae tribuenda Deo esset ac ab illo petenda ; proindeque ad ipsimeonfugere praeterimitteret, sine quo non poterat exequi quod cum tanta temeritate promittebat. NeZreteri an aliud lentiant quos Arnaldus conet sit, ut naecelle grauia neget: Satis est ut dum negat, non consentiat cum
Chrysostomo quem singularem sibi hac in caua Patronum nuncupauit, aci velut uno secum loquentem ore ostentauit. Dicat cum Chrysostomo de-- tum esse Petrum, quia in culpa fuit; destitum esse, quia ne a Deo destis retur non orauis; desertum ira esse ut ad negandum nulla necessitate adactus sit, ut non negare liberε potuerit, ut nabuerit smes quo se a tanto malo liberare per ipsum usum orationis potuisset. Hoc est quod Chrys stomus est, &quod ante docuit Christus chm admonuit ut oraret.
A Tqui negligentire non siisse alibi Chrysostomus astait, in Epistolam
scilicet ad Hebraeos; vel certe non tam neeligentiae Petri quam 4erelictionis Des,n d negatarit Petrus. Bene est: cuius autem negligentiae id non fuit a S itiei ac secordiae. ut sert eca vox tonaM ' Nullius ne interim alterius negligentiae t Alterius omnino: Quaenam illa scilicet 3 Pro nota IxxvWRissiMi Pr esum ετ S i Tissuti PAr sὶ quod pervosipses inprimὶ scitis, esse negligentiam unam quae in essectum cala, seu rejiciat tactum ipsim , cum id agere negligimus quod agendum est, Asocordia nuncupatur; esse aliam ρος dat, non in fietiim, sed in media faciendi, Cum ne gimus eligere media opportuna ut id agamus quod agen
dum est; sed hvic riusus di licem posses alteram quae media neo:
10쪽
laboriosa detrectat ouamuis necessaria putet; alteram quae nedii. quia se illis non recte conlidit ut ad finem optatum perueniat; dc primam ouidem rurΠs ad iocordiam pertinere, sicut per se planum est; sed secun- praesumptionis esse quae iussicere sibi seipsam putar. & plus per superbiam sibi arrogat quam per proprias vires possit. Intelligitis ex Lic notatione, quae non fuerit ex chrysestomo neligentia Petri ut prςcaueret ii sationem, &quae fuerit alioqui. Non illa planE fint, quae quod agendum erat. agere negligeret: Ardebat quippe Christum sequi, ardebat confiteri, ab eo auelli vel deficere sustinebat: Non illa fuit duae negligeret elisere
media quibus eq&e se putaret ad id agendum quod optabat: Eodem quippe quo tequi cupiebat ardore qu cumque In spatia terrarum & quamcumque in seriem iret, ac eodem ardore quo confiteri eum deperibat, paratus erati arripere media qualiacumque necessaria sciret ad confitendum & seque : Non illa inquam hut quam h lostomus αι- idest segniones ac secordiae in dicit esse: Vel saltem initio talis non sitit, quam ne etantus ardor & tam vehemens excuteret; quamuis & ipsa posterius et trini tantae atque arroganti; successesit: Fuit negligentia tamen, fuit; Illa nempe quam dixi praesumptionis appellandam ; quia seipsum sibi suffecte putauit. quia se auxilio diuino corroborari non petii quia nihil este credicit quod impetu ac tropriis viribus ea occasone non vinceret: ade que non postulauit adjuvari qui nec adiutorio indistere se sensit: Successit porro illi ipί negligentiaepraesemptionis quam nimia confidentia pepererat, tigrities ac secordue negligentia,quando in horto ciIm orare deberet, obdom uis: Et propterea sorti non absolutE Chrisbstomus asserit negligentiae non fiatile, sed cautiore phrasi non tam negligentia segnis nimirum ac secordis quae postmodum accidit, qnaniam imit desertionis Dei quam priori promptione promeruit; quia elli segnis non itur primum dum praestimeret, ii l ens tamen fuit dum praesemendo non orarer; nec posteritas esse nosligens permissus est ger rgiam, nisi quia per saperbiam prius neetlimiis extitis Iet. Idem ergo est quod uno loco non negligentia Chrysestomus assorie, & quod alio loco stigiditatis non Vbi se Odmoneri patietur obiater tantus ille Doctorum Heros, ae tantopeia assidua Sanctorum Patrum lectione instructus inualem non ita pridem sui quidam nobis omnibus fistumaiore quam iudicio ad formidinem objecerunt: Se sinquamὶ admoneri tantus ille vir patietur, quam prvostero&quam sibi contradicente sensu Chrysostomi contextum expresserit, cum in anterioribus eiusdem loci ve bis ita loquentem ficit: Nam eam βa feruore cyMaiam non staret Petra , non quidem impiint ad negandum , sed desertum reliquiti c. Sic autem exprimere sublata negatione debuerat, tam in se a asse tunis femore quadam staret, siue eam in vehementia illas a vel velis menti assertione)pe erat qua se nunquam scandalizandum promittebat; idest, cum pr sumere magis ae magis pertinaciter de se vergeret quod sinem adjutorio non poterat. Scio deceptionis huius caua n Latinum Inte