장음표시 사용
41쪽
pr.edestinatis tamen nunquam frustrari: Quod est in iis qui non ad finem perseuerant esse gratiam quandam quae ad essectum perseuerandi ordinetur ; quia siustrari tantdm causa illa dicitur quae ad essectum non pertingit: Nec illud ruistis quod in quaestionibus disputatis quaest. 1 . de libero arbitrio
art. i I. ad 6. ait eum qui peccat in Spiritum sannum non semper actu gr. tia resistere , quamuis ex inci natione peccati contra gratiam Spiritiu- sancti operetur , quia remanet aliquis motu licet debilis per quem pote rati qualiter eratia operari ; ut inde contrarium inserat quam quod conci debatur in argumento, irremissibile dici debere peccatum illud quod in Spiritum sanctum committitur f sicut incurabilis dicitur morbus qui con traria suae curationi operatur J quia tale peccariam contraria operatur Da rationi, hoc est diuinae gratia per quam liberatur aliquis a peccator Nec illud item quod 2.2. quaest. l . vi. s. ad Sic vertibile semper in vias seu in hac vita J remanere liberum arbitrium quod in bonum vel malum
pecti post, ut aliquando tamen abdiciat a se id per quod verti potest ad bonum, quantum in ipso est , quo non aliua intelligere potest nisi gratiam interiorem per quam solam ad bonum possit verti, cte. Satis est annotassor Ledicta ut aliquam gratiam agnouisse intelligatur Sanctus Thomas quς suosne aceste frustretur; non quia non det posse agere, 'quia illud posse negligat qui non agit.
AT qui murum hic nobis aheneum Iansentani objiciunt quem transiluenon possimus,&quo se ita tectos atque vallatos existiment ut ad inuictam defensionem sui ac inconcussam securitatem efficaciter senicere ni nimentum hoc unum velint; inde velut inefficaces nostros omnes insultus
atque aggressiones insultabundi despiciant; inde impunHn nos tela indeclianabilia jaculentur; nec magis illis insuperabilis gratia sit cui resisti non pi tant polle ut essectus illius iniretur, quam insuperabiles per visum sibi videantur, & ab omnibus videri tales passim ambiant; dum veluti ex armamentario Sancti Thomae depromunt quiddam unde gratiam omnem ei Iecontendant efficacem ; idest non soldin talem semper quae producere actum possit quae sit cum effinu conjuncta, quae ab illo penitus indiuulsa, qua nulli data quin exilla necessarioagat, nec ei data qui non agat Quale illud est porro tam inelutabile vel indeclinabile telum quale tam inaccessum nobis & nullo vallum superabile saltu 3 Nimirum illud quod
sanctus Thomas I. 1. quaest. m-art. s. ait, praeparationem hominis considoratam secundum quὸd est a Des mouente tunc habere necessitatem ad id ad quod ord natur a Deo f non quidem coactionis infastibitatis J quia intentio Dei deficere non potest, secundum quὸd . eugustinis dicit in libra depraedestination Sanctorum quὸd per beneficia Dei certissime liberantur quicunque liberantur; unde si ex intentisne Dei est quῖd homo cuim cor mouet, aliam consequatur , in Libiliter ipsam consequitur; secundum i a Dan. 6. Omnis qui audiuit a Patre est didicit, genit ad me.
42쪽
Q to eonatu nihil agunti vitam imi Hes& insuffcientes inesse sibi
vires ostendant ad erroris desensionem ac tutelam , dum thrasenice tam effores jactant & tam firmas. Quid Sanctus Thomas ibiὶ Gratiam-ne non dari quae non essicaciter agat i Nullum esse Dei mouentis auxilium quodesectum sortiatura Nemini gratiam hanc, nemini dari hoc auxilium mi qui agit 3 Omnem gratiam prorsas&omne auxilium ei deesse qui non agit Reuoluant de videant. Inquirit Sanctus Thomas utram neeelsario detur gratia se praeparanti ad gratiam vel facienti ouod infe est; ut inscriptio ipsa notat, idest, virdm gratiam habitualem Due justificantem necessario consequatur qui se ad illam consequendam praeparat quantis viribus potest: Ac deinde re ondet quod hominis praeparatio ad gratiam est a Deo sicut mouente, a libero autem a1bitrio scut moto; & quod proinde totest ista praeparatio dupliciter cons erari ; uno modo prout est a libero arbitrio;
secundum hoc nullam necessitatem habet ad gratiae consequutionem ', quia donum gratia excedit emnem praeparationem virtutis humanae ; alio m
da sec dum quod e a Deo mouente ;'tunc habet necessitatem ad id ad Pod ordinatur, dcc. ut paulo ante relatum est: Quid inde porto colla gatur Z nisi conatum illum omnem liberi arbitrii qui motionem Dei antecedat nihil habere in se unde gratiam habitualem actu infallibili consequatur; habere autem si subsequatur motionem; quia scilicet nihil ex parte Dei cuius motio supponitur, nihil ex parte nostia qui motionem sequi ac eidem obsequi supponimur, eo in casu deest quin Deo demum essicaciter adjuvante id assequamur quod intendit. Hoc est quod ait intentionem Tei d sicere non posse; quia utique ad illius ituentionem spectat ut nonnisi consentienti det gratiam , tametsi eum auxilio sis moueat prids ut consentire possit: Hoc est quod ait ex loanne loquentein Christum reserente, Omnis i audiuit a Patre Ur didicit Vbi ex ipsa Sancti Thomae in eum locum interpretatione ac lectione s. duo ponit ; unum scilicet quod pertinet ad donum Dei; iam dicit, AvolviT ; aliud quod pertinet ad liberum arbitriΜm , cum ἁicit, ET L iDICTr; scilicet per assensum , O ista duo necessaria funi, Sce. Quasi dicat quod intentio Dei sic includit consensum eius qui ordinatur ad gratiam ut nec ad eam ordinetur ob desectum consensus is
rui ei dissentit: Hoc est quod superisis in Qii libetis dixit ei vocationissentiri a nobis posse ad quam retulit illa eadem verba, Omnis qui ou Auit a Patre ; ut non ad solam semper essicacem gratiam pertinere putei tur: Nec aliud prorsus est quam quia induodlibeto r. art. . ad 2. notauit
motionem diuinam participari a natura rationali cum libertate ; ideoque sic a Deo moueri quod potest huic motioni resistere , ac ita quidem potest ut & ei resistat aliquando ; non imminuens eius effractam vel viri tem, sed obstaculum essectui per dissensum apponens: Non aliud quam
quod in sexui quaessione de malo. articulo unico , postquam argun. to tertio conclusisset quod si voluntas hominis immobiliter moueatur a Deo, sequitur quod non habeat liberam electionem suarum actionum;
respondet ex professo qu.dos Deus mouet immobiliter vel im tabiliter
43쪽
pri Are maturam tamen voluntatu rota in indifrenter se habet ad
diuersa, inducitur sed maist tiberi u Quid est enim H,. ate11x non induci, rust talem non esse motionem quae M etaetim, n ta iiii, dctetminet 3 Quid est mnere Dis feri, de huius causam reddi conditionem -Dntatis qua se habeat indisserendier ad diuersa nisi ad eam in diuersa post motionem lices ὶ indifferenter serti posseὶ Sit igitur essico intentio diuina quae hominem ordinat ad gratiam , quis consenuim iam supponit; etsi non talis faeta per consensem c ut praeivissum est sipra) Sii essico motio quae hominem perducat ad gratiam, quia talem esse vult intentio ouae deficere minquam potest : Nunquid non est alia quam contingat ideo deficere quia homo dissentit, quia eius essectum per diues sum excludit 3 Nota inquit Conradus Κoelin super hunc ipsum locum quotam essus h Iansentani gloriantur in Onclusio Sanes, Thoma notaurar
dicit, lavo MODO PRAEPARA Tio AD GR TiAM MABET NECESSITATEM AD ID AD QUOD ORDINATUR A Deo ; contingit ut raeus moneo
hominem se sitienter, qui tamen non consequiturgratiam propter disse fumeim aή gratiam: Sed tune non est intentio Dei quod sam gratiam eonsequatur , nec istam motionem ad gratiam ordinat; Nempe propiodi Mnsum , cte. Neotericus porro Thomista non est, qui Concilium dentinum praecessit; non ex eorum turba unus quos Iesilitae corruperint, qui Iesultas nunquam vidit, nondum suo tempore institutos; non calumniis obnoxius quas tam audacter . etsi tam ridiculas dc insulsas, Iansmiani d blaterant; non tam obscurae famae ut illius repudiare testimonium possint
qui vel obscurissimos quosque quoties libet, in subsidium sui vocant & eorum authotitate non dedignantur se jactare: Nisi quod noui Alchymistae
hanc insigniter artem callent qua nunc plumbum ex auro, nunc visissim ex
lumbo consent aurum, qui pro petitissimis ineptissimos habent cum sibi
abent obsequentes ; aliorum omnium quos alienos experti sint aut, dogmate suo dissentientes persenserint, vel ingenia despiciunt, vel inscitiam damnant, Verdeptauatam mentem 5 corrupta intentione seruientem tac lo cauillantur. Sed quid moramur quin addamus quod ipse Sanctiis Thomas ibidem addit clam respondet ad ptimum argumentum, ut adhuc illius mens indemam sessior fiat 3 Opposuerat sibi Glossam quae ad Romanos s. dicit, Dem1 cipit eum qui ad se eon' e , aliter esset iΜ eo iniquitas; vi hinc ita pocsibile hisertet esse quM eum Deus non recipiat qui ad ipsum confugit; quia impossibile omnino est iniquitatem in Deo esse: Respondet autem quod Gl a ira loquitur de isto qui eon 'rit ad Deum per actum meritorium Iiberi arbitri iam ρer gratiam informati; quem si non reciperet , esset βηtna iustitiam quam V statuit: VEIF referatur ad motuis liberi a birr 1 ante gratiam thabitualem nempe de qua piisis loquitur sc- q-ὸd ibis con tium heminis ad Deum est per motionem diuinam quami tam est ησα defrem: Atque hinc planε constat eum eruacite pota n
44쪽
siis adjuvari nee Moci alves, privari pota qui motiona obsequinit ut confisi ves recurrui ad Deum, De in non posse non recipi qui se recipita vis; sed non recipi, si motivnem imo inuatur ;inec adj uuati cum est si neglexit per quod posset. Num o sequitur Petrimi cum ingratia
staret i leo non finisse a muri, actu per morionem es acern ut in eadem persisteret, quia non confugit ad Deum vi hoc beneficium imploraret 3 ac iussiciens ei medium vel auxilium adsiisse quo confugere potuerit,nec illum eo usum effer Sed hoc plenitariusiura ex adiunctis patebit.
INTA CLASSIS AUT HORITAT UMSancti Thomae pro varia sinerente obuenda.
FNimverb an expressius quidquam pro coronide praedictarum authoritatum afferri possit quam quod iterum Sanctus Thomas ubique sere urget, aut certe tam frequenter ac studioso notat, esse homini non Deo ad-saibendum cur ille ab hoc per desectum gratiae deseraturi Non relinqdanaus quod prae inanibus erat, dc inde postremam hanc exordiamur appendjcem. Quid ergo ibi praeter illa quae relata sunt Sanctus Thomas λ Nimirum quod desedim gratia prima causa est ex nobis; sed costationis gratiin prima
eausa est a Deo iecundum ι d Osee r I. Perditio tua ex te, Israel ; tant mmodo ex me auxiliinm tuum , ut ad secundum argumentum respondet. Id notare Iansentani praecauerint, quia tam iis aduersum sit, tam eorum A
naido contrarium: Quomodo enim prima causa hujusmodi defectus est a nobis &non a Deo esse dici debet 3 si justo sponte deest; si tune defuit Petro cum iustus esset; si defuit vi non famet quod facere ardebat vehementer; defuit ut negaret quem confiteri tam ardenter optabat; non poties defuit quia tam Roganter praesumebat.
PArum jam erit retulisse quod idem Sanctus Thomas ad illi verba Iob
Dedit iri Dein locum paenitentia, cstide abutitur eo insverbi , sic in commetuario suo findit: Causam quare absque misericordis sit 'Hendm Uignat ex hoc quia misericordia sti noluit dum potuit, dcc. Parum quod in a. ad Corinthios 6. ad illa verba, Hortamur vos ηe in va--- gratiam Dei recipiaras , addit hoc dici quasi sit sensus, Ne receptio gratiae sit vobis inutilis O va contingereque illud notat quando ex pem ceptione gratiae a liquis ηοnsentit fructum ι hoc est, quando grati percepta non et titur ad vitamia peccata, &c. Ac eandem gratiam inferius explicans, eam appellat ut perficiamus quod operamur praeue-n entem ut a peccatis I beremur cooperantem vel subsequentem per quam nobis virtus vel perseueνantia in bono confera ur: Quam ergo itis propraactualem λ Et eam tamen in macuum re p. d: cit, hoc est non ad illos est ctus applicari; ex quo sequitur ut etiam habitualis amittatur; adeoque homo sit prima causa cur amittatur & non Deus. Paruin quia in s. libro contra Gentiles cap. 161. auxilia varia enumer ra
45쪽
quae Deus consere ad vitandum peccatum, sibdit hae naeniaram n ais.
ι- ώbtrahi pro merito suae in Aonis jecumsim quod eius isolitia exitis&c. Parum quod tib i. sent. dist. o. quaest. 4. an. i. dicit contingere duobus modis quod gratia careat homo; nempe tum inime nou uuis eam recipere; tum quia Ne a non vuti erratiam infunGre; iubjungens quia forum Etiortim talis est oris VsIemnaeum non sis nisi exingsositioneprimis quia ιῖm z e- non vetir msi bonum, non vult qium c reregratia secum
Eam quod bonum est; feae qMae iste eareat gratia non θ/onum simpliciter; unde hoc absolute consi eratum non est volitum a Teo. Ex quo infert patere quod illius defecto abo te pr ma D est ex sane hominis qψr tiacaret; sea ex parte Dei non est ca se huius defctus nisi ex se Urione Elin quo est ex parte sominis . Et inscrius rursum : Cum hic derinus santedictos in ine aeat ex Essem causa jecundae non ex defectu cinxsae frima quem infectum Dem non impedit hcet imperire post)si affectus grorae
comparetur in voluntatem qua efficule usproxima, inuenitur voluntas fabere causalitatem inae ips/m qua bonum prae situm non AEccisit, iam accipere poss/; O ex hoc eV cu pabilis σε vituperabis Sc. Si auram comparetur ad imum Deum, non inuen tur causatus as Q ι se permi ses est ordinatus, visit in poenam voluntato, dcc.
Magna quidem haec per se silmpta, nec nisi magna esse singula possunt si authoris magnitudine metiamur; sed ea parum puto referre voluisse,quias issiciebat illud ipsum si totum proferretur quod ex i. x. relatum est eodemti,co quem sibi tanto fastu Iansentani arrogarunt, & tanto aestu objecerunt, εc tanto astu nisi tanta inanitate) detruncarunt. T Sancti Thoinae desertores vocamur ac transfugae qui tam insidis eius corruptoribus reluctamur. Et pro nouis Thomistis traduci r qui veteres Thomistas abdicemus ut ignauiter gratificemur Molinistisi Et prodiator audio ego si eis vlla fides in quia Thomisticae scholie adeoque totius instituti Praedicatorum cuius obsinuantiam sum professus praerogatiuam praecipuam & singularem exposuerim contemptui ac dedecore affecerimi Cur aut 3 Quia illustrissimi V abrensis Episcopi edito contra illos libro sib- scripsi; ubi scilicet ea quae de gratia stabilierunt nostri principia&fund
menta convelluntur;quia nostrae doctrinae non consentit sed contraria docet.
Vahi graue malum i Subscripsi libro nihil non orthodoxum continenti, nec ab illis utique ob erroresili, conuictione infamato squamuis nugacis miscontumeliis impetito) ut Catho icus doctor in Facultate Theologica Parisiensi laureatus: Non aliud subscripsi pono nisi qubd catholicae fidei ac probatis moribus nihil aduersiam contineret: Illud subsa si tum quod Ecclesia non improbauit, quod Facultas Parisiensis non reiicit: Quis Momus reprehendat 3 Eos ne tantum libros approbari a nobis oporteat velut a Catholicis Doctoribus qui Thomisticam selam doctrinaro conitaneant ξ An oportuit ut agerem Thomistam tam incium non domesticulu
ae proprium ordinis niti sed publicum, judicio Ecclesiae aut Facultam II
46쪽
exequerer rit, litor tamen sii: Dicant & proditorem, quia nuper etiam Franciscam unius scuius actui Tentativae praeesse propediem debeo) iuxta racultatis eiusdem usum placitumque subscripsi ; quasi & hinc Scotistam factum velint i Adeo nugas magnifice venditant, quia sungos emptores
Sed nugax sere magis quod proditorem esse dicant quia eam doctrinam approbarim quam egregii disceptatores nostri tam generose atque inuicte in Congregatione de auxiliis impugnarunt. Nimirum illi quos ipsi jam tr ducunt velut neotericos ac nouellos: Nimirum illi quorum inlamant nomen Oim senserunt aduersos , postquam tam gloriose ostentarunt ciam propitioi aestimatent : Nimirum illi quos iam ad Molinistas propemodum amandant aut pro sua benignitate ne omnino insensi videantur, aliquantuli saltem ijs faciunt indulgentes ; imo in eas pene redactos angustias ut non aliter expedire se nisi per tam imbellem indulgentiam potuerint: Illi nimirum illi quos experti sunt sibi postliminio tam infensos & erronen d sinati suo in ea ipsa quam versamus controuersia tam aduersos ut nullos magis alios dari libi judices resormident; nullos magis alios disceptatotes aut c laseres opponi. Iudice ne Al regium velint Qui disput. 1 . de auxiliis, conclusone I. totus est in probanda possibili obseruanti, raec piorum, ita ut asserere quod sint impossibilia obseruatu impium esse velut ex Basilio notet: Qui disput. 7 i. Conclus unica, de gratia sussicienti& essi- caci sic Mituit; gratiae conuenienter mutvi in auxilium se Diensor in auxilium ess x, eam iuisionem necessariam esse ad ea explicanae qice δε erat,a-libero arbitrio ea obea semper docuit Ecclem; quirim, si Graia loquamur, nullum Cathoricum pusis ilia Huim edrisi- rare, quam prolixe deinceps & copiose probat sebindeque num. 6.δx Concilio Titia uno inseragratia scientem dari qua potest homose ua e
omnia graecepta seu man cata diom ,-num. 12. quod si non Zaretur gratiavere iussciens, ιmputaretur ad culpam idis qui man alis aeuina non aim- flent quod ea non implerent; cst consequenter Deus irrationabiliter can- quereretur Se issu ae sine cauga eos inraeparet, ac tandem disput. 79. Concl. a. vult auxilium illud vereo iens dici quoae tribuit posse comaratione operationis sita videlicet vinu tim abud auxilium sit ab Itite nece ariumve homo ver. dicatur posse 1 m operationem pro ucere ; sicut auxiliumi Gens a perseueranaeum est istuae quo potessperseueraresi velit, dcc. Velinta ne quoque Gon ςalesum Z Qui super primam partem S. Thomae
disput. 7 . sin. s. num. rue. relaturiuE dicit quod iussant: tempore μορυ- ceptum obligar naturale ves pernaturale Deus de fam Eat cuicunque viatori auxilium P ciens proportion tum extrinsecnm τtro sivelit rati praeceptum adimplere , ita τι nutas eaec ara psit - ι nure one incepti ob defetaum auxilii fuseientis icc. Et in evidem partem disput.s7. sech. 3. num. 6. Per AEuxilium se ens paratum Aveo vivota
47쪽
ranenaeum addit volun rem creatam solum fustenter infusam a Deo habere vltimiam complementum potentiin activa in o ine suo , nempe tu rentia proxima operativa ; AEtqme illam mirtutem Ioiami sicera ut si iis Afra primo ultimatem letAE O proximὸ expedit a consentire iam vovocarat si vetit &c.
EN quos doctrinae Thomisticae praerogat iram & gloriam in antedicta
Congregatione de auxilin defendisse jactabant, cum eiusdem dominae proditricem desertionem nobis tam impotenter exprobrarent ; & per quos tam pudendo pro thrasenicis jactatoribus judicio apersissime conuincantues eos patiantur iustices , aut quos tam ridendo praetextu ac insulso abdieent, si tecti satos velint quos in sui defensionem aduocarunt. Daremus 5 alios quales velle fingunt, peruetustos de quibus nulli vetiistiores quaeri possint:
Innocentium quintum, qui in a. sent. dist. 28. quaest. l. art. 3. ad 2. o mctionem sic propositam quod beni tor est ruisseis De- quώm homo , nisil autem praeeipit homo rimgπ- seruo suo quod per se inim re non Hynt; ermner Deus feruisJuis; Respondetqubd Deus est in Ceo in Amine; quis s. ad rarisin homino non esis 'par tum fer. μήν, est ideo inj- qui praeciperet pmd fine adjutos eius non possent facere Me aeae rariam
vel ver est ρα--- μήν μήν r ari. I. argum. Sed contra quod in ordine tertium est e Nullus peccatio eo quod tare non potess, i quit . Si ergo aliquodpeccatum esset ineuitabile quale omnino esset si dees.set absolutὸ gratia) jam non esset peccatum : Et art. 4. ad i. Deus monet nosse eum eo erri , non qui sit totaliter impotestate natura Iecun uis se , sed narru in per gratiam gratis istam σψμω quin num Aes. Daremus C
preolum super eandem dist. 28. quaest. i. art. 3. similia de possibili pr cepi tum obseruantia disserentem: Daremus & Hemaeum qui in eundem lib. dist. 22. art. I. ad i. vult illud ptimo quod est impur bile vitisre absoluta nec uale, non esF τm homini impur dom; & illud quidem quod est ismi ibit necessitate sentum ex suppositio 'e , meritὸ ein impurinnaeum; suquando huius praesuppositionis irae est e usa: Quomodo vero eius intelligatur causa esse nisadiutus ut aliud secere posset adjutorio desierit Zannon istud est adiutorium sussiciens, re ipsa indicatum, tametsi Nerbis non expressum 3Iv.
ATenim in abusiam nome latura illa traducti est; desinit qui tale sessi
ciens astruat auxilluvi stare vero sensa non possit.Viderint qui astru . Repudiari tamen propterea debeat, simo sensu conceptum iceat hic non incommodὸ in hanc occasionem usurpare quod S.Hilarius occasione voc
huli quo Patri ἔμου id Est mn mantiali Dei Filius in Concilio primo
Nicaeno decretus est. L farii singuπὶ e coniserio iuuetur, idcirco i r bari vortere quia vitiose intelligioleat: Zri timemus, Meamus in AZ