장음표시 사용
21쪽
tint & inculcarint sere solos , ac potissmi'm eos qin Congregationi deii xiliis adfui sient, & in eadem contra dogma Molinae disceptassent, sicut in
suo de i ratia victrice libro Lalannis qui nobisclim nunc sedet sub Abbatis de Bono loco nuncupatiove occilitatus cssiissi me inculcauit; cum eos sin- quam in tanto Astu i Oalint leo pei 5 r: in .: mant. r amplexi sint, quia qua parte mutilatos dumtaxat proponebaut, fauentes possent ac propitii crest; nunc eosdem abdicent quia postliminio tandi m sibi sentiunt aduersantes; εe qua integros aspicituat quali s vidc rura palam t xhiberi, nunc demum grauissime ac vehementissin e aueis ei Dir, quia infensissimos propemodum omnium & erroneo dogm ii suo infestissmos vident.Licebit saltem vi quod proxime istis in Comitiis ipsi pro se secerunt, ego vicissim pro me praestem;& quos qu. intun curique recentes producere se Dosse duos putauerunt. qu si fauentiores non haberent, in eos ego non line graui percussione reto queam ex qua vulnus itisinabile consequatur: Etu eorum alter quo iam
antea illos gloriari plurindita audieram . nihil ad nos professione sita pertianere videri possit, qui ad Ordinem de Afercede seu de redemptione capti- horum, cuius & Generalis filii, pertineret. Placet ab illo initium sumete qui noster est , & quem omnium primus h notandus Dominus Coppin hoc in ipse consessu magna mentis contentione ita produxit nuper ac vi hementet in trauit, ut hinc non sine ira nobis veluti Thomitarum desertoribus ac Molinae asseclis insultaret; novem eius authoris articulis longa serie recens is quos & in suo stipradicto Tractatu Lalanius nonninsis accurate congessit, ut Molinam pro ret quod planum est) non consentire cum Thomistis; qui non ab illo tamen ingratiae sussicientis defensione, sed in sola deselisionis ratione diuersa dissesciant, ut ex authore illo ipso apertissime mox constabit. XII.
Is nimirum est Namneta , quem si praedimas honorandus Dominus
Coppin reuoluere integrum vosuisset, vel a se iis locis inspectum ac pe pensiam ex quibus emendare opinionem suam poterat, eadem qua legisset integritate proponere, non opus esset mihi ut ea nunc vel inuitus ac nolens integriora reponerem quae vel sertasse non inspexit, vel ne suo nomini deesse videretur, licere sibi putauit ramῖν, idest pro arbitrio rescindere quia comi noda non videret. Pauca vero haec tantum quae ad praesens pertinent, ex illius opere delibabo; ubi ad primam partem Sancti Thomae saper 39. quaest. controuersi i p. quaerens. an auxilium Iussciens detur ad posse operari tantMm, ad quaestionem illam triplici propositione respondet quae huc moxin E pertineat. Prima est quod 'atia su F iens dicit ordinem causalitatis ad actum ex ea producendum: Hanc a tem probat. quia gratia sus ciens datur per
modum potentia nua reddi ur homo potens operari; sed omnis potentia dicit or Hem adsium actum tanquamprincipium iEim; ergo, dcc. Tum addit ut se amplius ac plenitis explicet: Daque in hac propositione intendorem deciaratu quod gratia fi Lyciens ita requirat eoicacem AEd hoc et cla
22쪽
eperatio ut tamen talis operatio non causetur stam ex vi Vcacii ,sed etiam gratia si niens eoncurrat. i Secunda est quod fines tia μ iente non elicitur actiu ad quem impegit auxilium efficax: Hanc autem probat, quia scilicet auxilium D sciem datur tanquam fundamentum complendum pe auxilium effax; sed quod se habet ut complementum ad operandum , dependet ex fundamento quod complet; ergo, dec. Et paulo infra subdu: Ex quinquitur quod AEuxilio sufficienti correspondet operatio velut actui primo , maci ve iamelut complemento: Et ad objectionem sibi subinde factam de auxilio susE- ciente non requisito ad efficax, quia efficax auxilium complet habitum supernaturalem, sic respondet ut in responsione sua interjiciat quod auxilium I. Ficiens dicitur il d quo Dein praebet homini suffcientiam via aliter veretur; ita quod nisi per ipsum hominem steterit , Dem conferet auxilium Usicax visequatur actualis opera io: Et paulo post: . isserit ergo nostra pro itis quod corato auxilio 'oriente si homo non resistat, Deus ex sua liberalitate confert auxitium e cax tanquam complementum actuale fct quod hoc complementum iniget concursu auxit, is scientis, nec aduenit ιmmediat; potentia naturali ad opera supernaturalia ; sed Deus immediat; pramouet ham nem per auxilium sufficiens , O complet
hanc praemotionem per auxilium efficax.
Tettia est quod cum ex auxilio se menti O Umaci procedat operat 'tam auxilium υnum quam alterum reficit talem operationem sed unum .
quodque secundum suum modum; scilicet ossiciens tribuendo potenti
coaptationem ad ipsam operationem producendam, Obter uet per illum cui stribu tur rate auxitium stet non operari s ct encax tribuendo ultimam actuaditatem ct vltimum complementum ut sequatur operatior Tum deinde: Probatur erra nostra proposimo, tollendo a quivocationemisi ut te, sufficiens, quin multos fassit: Si en m diceretur auxilium
suo eαι, qua orsim c secundum se fus ceret ad operationem, nuga esset dismultas in eo quod intendunt contrari' scilicet non distingui sus ciens ab efficaci in nihilominus d citur auxilium sussctens, quia suffcit ut
habens illud sic coaptetur operationi Osic mcisiat exotan Aa eam ut e dem habent/ imputetur quod operatio non sequatur: Eν ita recipent i a
auxilium, habet in se Hoc ens principium ut dentur ei omnia necessaria ad operationem nisi culpa sua imed antur, dcc. Et fluere putari potuerit quasi per inibinnium Nauarrem ut non aliud
quam escax astrueretur auxilium ; ut cum execratione ac despectu rapi demur; ut ei non adesse omnino ad peccatum vitandum vita
gratia censeretur excitans. actualis de interior qui efficacem non haberet; aut ut innocens ae immunis videri posset propositio illa quae Petro tam
negauit seu in persona Petri Iusto gratiam defuit se qui id vitare posset sim plicitet de absolute pronuntiat, quia defuit ea per quam achii & iEpsa vu
Rejiciat eam gratiam Naumeta quam invexisse Molina sertur, si tidis est
23쪽
relicta qualis satra vulgari circumfinur: rt nos utique rejicimus :ram
explodat in nape quς pcr consensum voluntatis effinx fiat, idest vim qua dam partialem a voluntate mutuetur aut recipia: : Exylodimis: Respuat eam quae sic libero contem perctura ibitrio ut adueniat solum mam paratum via rit. vel cum illo sarato incomplete concurrat: Respuimus: Eam agnosci velit quae vim omnem conserat.voluntati quam habet ut supernaturalitet
agere possit ; quae per c sit effrax idest agendi potens j ac totalem essi: messicacia ip a si a & virtute producat; qxiae physico impulsis praeueniat aeprae moueat operantem ; quae bonum quemvis motum excitet ae inspiret assi ctum : Agnoscimus: Non se interim aut respuimus illam aut istam agnotamus ut excedamus fines quos Ecclesia designauit: sic utrumque praestamus ut quod ipsa int grum ac intactum reliquit, illibariim uc limus ; quod utrinque doceti ac defendi permisit, mutuis hinc & inde rationibus disceptemus; quod indemnatum elle voluit, non damnemus; & illud Alum quasi non catholicum altersemur quod execrandum, abominandum, damnandumque decreuit: Sed ut in explicandi modo diissentiamus ab aliis alii, quia sic distentire salua religione permittimur; non distentimus in re quam suo quisque sensu expliacare conamur, quia se dissentite sine fidei discrimine ac dispendio non pin
Talem utrique agnoscimius gratiam, talem utrique profitemur, quae sta- ins iraturalis infirmitati sussicienter subueniat; quae operandi ne uitatem
non inducat; quam abii cc re voluntas possit; per quam & possit operari si velit, possit non operari si nec velit ; quae spontaneae negligentiae ream sectat si operari noluerit; quae sic intelligatur ad non peccandum adjuvare ut quicquis peccat illi desit. non ipsa defitille peccanti velut ultro ac sponte dici possit; quae potissini dira iusto ad mandata implenda sic praesto ne ut absit nunquam si tua eam culpa non arceat, nunquam ii etur saltem si humilitet eam postulet , adcbque nec Petro defuisse dici debeat nisi quia defectustio eam abesse demeruit, nisi quia praesumens dempse eam non humiliter postulauit. Hoc est quod catholicum, quod orthodoxum, quod sincertim, quod sacris nonibus firmatum, ratum &constitutum profitemur; nec Aud aut Nauarieta velit aut ullus possit verus Thomista proficit. XIII.
Hoc expressiils adhuc ille alter docebit qui & vobis proximE ILL
noster tametsi non eiusdem nobiscum professionis in obtriistis est; nec abdicandus nobis in hac parte de qua controuertitur,quia nostrae doctrinae tam addictus. Franciscum Cumel dico, ut pronuntiant multi; aut vi recti sis pronuntiari debo Si in ei, siue hispano idiomate Zumel; quem hic a Don parri inclamatum audistis quasi sussicientem gratiam neget quia necessariam putat i sicacem ; aut sussi agari videatur Ain/ldo, qui deesse interdum illami stis impleri maiidati im debet. simpliciter astruit; ac dentilla Petrocilai confitendi Chiisti occidio tam piet sens ac pr-ptum urgeret. Etiamnet
24쪽
enimvero sumes i Quid iis locis quos proferre cauerunt vehementer qui ea tantam quae sauentia sibi vel per umbram viderint, expiscanturὶ En quid super prinaam secundet ad quaest. io'. ait. 8. Dubio 3. PIoposit. i.
Certum est Deum habuisse uniuersistim voluntatem circa omnes hom nesaandi eis medias scientia contra peccatum, &c. Et mox: Haec propstatio ita certa est ut noη possit negari sine praeiudicio fidei o ne magna iniuria redemptionis Christi, dcc. Et Proposit. s. Nemo potest excusari a
peccato ex defectu Dei auxiliantis, praetendens excusationem a culpa commissa ex defectu .iuinorum auxiliorum: Et en tum dicere non solum non est tutum in fis , sed est contra Scripturam, oe est blasphemum contra Teum: Et primo argumento respondens, addit insa: Dein squantum est in se omniLia confert auxilium suffriens ut vitent omn a peccata, sed
eum ordine quodam ; ut prius quidem cor moueat, ct alia minora auxilia praebeat; paratin maiora conferre ei qui prioribus cooperatus fuerit: modus optime aperitur or exponitur in Tridentino fess. 6. Canone 6. Et
inferius adhuc: Dico ergo quod semper Dem confert sussciens auxitiumor necessarium ; Op aratus est dare auxilium et ax ct concomitans, nisi homo resistat aut contradicat, &c. Vnde concludit: Cum ergo Deus sit paratin hac dare, nisi homo contradicat O resistat ob fui culpa , sequitur ὀd habebit aaxilia quibus de facto praecepta impleat γ' peccata caueat, dcc.
En quid ibidem Dubio . Propositi t. Deus neminem obligat ad im ossibile: Et oppositum dicere est blasphemum, or pugnat cum lumine naturali: Addit quod ista conclusio decernitur in Concilio Tridentino seit 6.
cap. ii. Et eam probat quia Deus homini dedit liber: m arbitrium ct concursum fuematuralem per quem pracepta possibiliter implentur: Fili
setius: Insignis dementia est inquit dicere Deum praecepisse impossibilia: MDeui injuste ageret, si impossibilia praeriperet: Qujn & subjungitqubd sic doceant Sanlii omnes: Et propositi 1. Deus nunquam denegat auxilium iEud necessarium ci si latens quod requiritu ad implenda praecepta or cauenda peccata: Nam dato oppσω Deus non se cienter prouidisset hominibus, eos obfigando, O nulli praestando vires nec aux Ba fuspicientia: Et sic rediret Lutheri haresis quod Deus per suam legem obligauit homiΜes ad imρά iter Quin & Proposit. . Semper Deus para tus est auxiliari re de facto auxiliatur qu intum necesse est ut possi homomitare peccatum: Neque est credendum de diuina pietate quod alicui δε- neget auxilium suociens ad salutem : I de quod aliquis viator committat peccata, non est ex defectu auxili' Dei ,sed ex propria malitia; τι tiruet ex iam Hris: Ex iis quoque idem liquere addit quae dixit a. parta quaest M. artis. Disput. 1. . & 1. ubi hac de re sese a se filis te a bina notat Et Proposita . Videtur implicatio inquit) Deum obligare me ad aliquem Maum, quem si non facio,peccaba ; simul mihi denegare auxilium suffcios ad non peccandum, &G
25쪽
sarium ct scient ad lutem consequendum , ut faerae Alexin pessim Arimanti Sed & Disput. i. Proposit. 3. Gratia inquit) α aliis conuenienteraeividitur ingratiamfuscientem , e aram : Et n. Wrumine d inui. nis membrum apertὸ ex cris Auris colligitur: Quarum testimonia postquam aliqua recensiit quae ad illud utrumque membrum pertinerent, mox addit: Haeretici dicuntue cientem gratiam essepraedicationem aviabor
externam vocationem, eo carem ven esse motionem ιν remam quis Dea
oiantisti necestatem infert ut facias quo ipse iste; sine Pa motionenusium Zeunt posse consentire e Sed hoeprofecto est hareticum: αμοniam πώ daturmaria scax quae toni tibertatem: Nam saeptia in Scriptura uitur, in Aomino potestate esse conuerti in consentire Neuteron. 3o. E GD' i . Ea G. 18. O ad Philin. r. Et inferius rursum: asemus ignrur gratiam esse rem vel non in cere nerestatem: Sed quom o stet eum libertate in sequentibriis insputationib- δ oluetur: Interim sciat μα--σres ciens atrae auxilium Ziei quo possum ν osse ri si vo M.; e sex vero quo de iam operamur. Mitto quod Proposit. 4. explicat ex proseo quomodo nunquam aut num site ax nisi libero ipsarbitrio consentientem cooperAnte tamen e acta igius auxiliν ut φὶ nou refunaeatur in liberum ars tri
sicut in primam ea am r Et rationem hiac subjungit quod alioqui nos Musare rei os ex nobis, quisse qui nos de imus e uelam auxilio Dei, dec. Mitto quod in resp. ad secundam objectionem quam sic ex Dialemmate confecerat quod si auxilium sussiciens tale est ut voluntas absque alia motione vel auxilio possit cooperari ad tautem & in gratia perseuerare, tunc redditur essico per consensim; sin miniti, tunc perperam dicitur sus.ficiens; ita respondet quod auxilium Fussciens Mis se operari quantumes se Praeprincipν operativi ; e ax autem dat actuabier operan '---on o a uae principio M a m secun m or exercitum ; or laeci reo stirhabere sussciens auxilium Ur non inualiter Verari. Mitto qubd in a. C rollario vesut omnium praedictorum resumptionem, appendicem, & coro
Petro talicet ad confitendum Christum, ad praecauendam negationem Christi, ad praeceptum implendum quo confiteri tenebatur, ad vitandum peccatum quo negauit, gratiam defitisse sine qua nihil possumus, dicat hiemilior nudE sicut Arnaldus Dicat non adlatile sessicientem per quam pro x E posset id implete si velleti Dicat impossibile consequenter filisse ut
aut illud praeceptum impleuerit aut hoc peccatum euitarit Z Dicat nihilominus peccavisse reuera & peccatum ad culpam es esse merito imputatum, in- metu ex gratiae desectit quadam necessitate negauerit cum non posset deserentegra an mea Dicat haec ille author, qui potius omnibus praesto
26쪽
esse gratiam ad tautem assisnat; qui ilium sussiciens contra peccatum nemini denerari vςl deesse aqHix: qui contrarium sine praeiudicio fidei d: sute magna iniuria redemptionis Christi assirmari non posse censet; qui emitum piae illi assertioni oppositum & ex desectu diuinorum auxiliorum
a peccato excusans, ut bl sphemum in Deum, ut in Scripturam pugnans, ut haereticum, damnat; qui asserere impossibilia praecepta ita ut nunis vires nec auxilia suffcientia pro eorum impletionς Deus conferat ei qui ad illa implenda obligatur, dementiam insignem vocat i qui per efffatum istiad Li thermam haeresim renouari ac instaurari sentit; qui obligati quemquam ad praeceptum a Deo ea lege ut peccet non implendo, & ei tamen auxilium lassiciens ad non peccandum denegari quando pretceptum implendum est, implicantiam putat. Sic nimirum Amaldo susTragatur, ut eum ad illius defensionem tanta hic pompa oportuerit ostentati, & illa ipsa ostentatione prouocare me vel nolentem, ut cuius alioqui testimonia sicut de Nauanetae producere fortasse neglexissem, quia nec mihi prius visi authptes illi essim ad reuincendum tamen praeposterum eorum institutum qui utrumque im utὸ ne sellaciter dicam) duxerunt, necessario euoluerςm ac in opponentium frontes cum eorum sudore ac opprobrio retorquerem. Supersedebo producendis in pr sens aliorum testimoniis Thomistarum, quia nec expressa illorum his Comitiis audita mentio est ; etsi alius eis Atti dabitur locus ubi fuerit opportunum, ne su gari sorte videantur erroriqiua reticentur eorum sensa; cum in esus patrocinium pomparich alibi aduocandi visi sint iis ipsis qui nune eos repudiare vel supprimere malu runt. Sed properandum ad Sanctum Thomam quem auidius a robis expe-etiiri ex ipse vultu vestro ac nutu intelligo, atque ad ipsam scaturiginem praetercursis rivulis recurrendum; ut quod alii iam aliqua ex parte delib runt ad esus mentem & sensim spectans, ex his quae a me relegenda & addenda sint plenius colligatis ; nisi jam propemodum imminens meridies vltra progredi non permittat. Alis Pulsat aures, ac proinde iam vocem
SECUNDA PARS PRAEDICTI IUDICII, ita cen 6-- proprer constitutam remporis
meta ac intemptum interualtam pronantiari non potueri,
postridie proponebaturprosequenda, ni D propos μab initio exceptiones ob issent
E d ergo ventum est postliminio tandem quo potissimum vobis impcllentibus collimabam litvmcissiMi ANTisTaTEs ET SAPIENTI siΜi PATREs in vi expendi desnceps oportear velut ad praecipuum deliberationis vestrae firmamentum ac pondus post canonicas leges , qua nam Geninae Principis Theologorum Sancti Thomae in ea quam versamus
27쪽
i io et a mens fuerit ; & an in idem p reculum damnasonis rela AN
ijdo iii curror, quia sic incautilis meticulos timent; an illius protectionena tecti ., Atara diis dici possit, ut quia tam sectarus & angelicus catholicor iri, vel uatum alterior extra oninem aleam l situs cst, neque vi a censuraves fi 1 daimiari potest, non posse qucque Don absolui Amaldus, quia sic audAlcai. pi .e umptuosi putant; aut innoxia existimari possit eius propositio Fe tinni Diris a labe, quia tam saliae , talia lincurae, tam inculpatae integraeque docti inae iii consorinis.
Hic enimverὁ pene totus in laetissimam gratulationem quantam capere sensus potest, cTindor; ac estundi Thoinista quisque mecum debet; quod e s partes illi vellio, illi oninium, illi , eculiari Doctori nostro hac incauta seruastis ut illius arbiter pei .c unanimi consensione vestra, illius iudex pene diuino sensu & arbitrio ibo constitui debeat; de hoc ratum ac fixum fore anticipata sere conclusione decreuistis, quod euis esse, quod ab eo tr ditum, quod ei non aduersum ac inimicum plena fide constaret: Nec sieritque illud mihi aut consortibus meis in ei fem communione doctrinae sua mecum professione versantibus arbitrori aulandum, ut non Religioni magis, non Ecclesiae, non huic vestrae tan inligni de sacrae Facultati gratulari debere me sentiam; quod ad concipiendum de inbrmandum iudicium vestium in eam consentire doctrinam volui sis qua nulla esse possit Religioni ad pietatem salubrior; nulla Ecclesiae U velitatem integrior; nulla coetui vestro ad priscae dignitatis gloriam & commendationem ornatior; & Majorum ea in re vestiorum vestigiis ita putastis insistendum, ut quam eidem Sancto reueremiam ante trecentos de ampliὐs annos cum Stephano Pati- sensi sio constituerunt exhibendam nequa doct inam eius labe permire rem astici quem purior sTheol ae lumen ac jubar agnos erent,idem etiam vobis non miniis pio & laudabili zelo constitutum ostenderitis ne vocati apud vos occasione ista in examen pateremini vel in censiuae faspicionem trahi quod cum illius vero sensu vel manifesta expressione ullam habere comsermitatem videretur. i I.
ATque utinam quod ab omnibus propemodum uno veluti ore petita
natum est, uno conceptum esset corde, una intentione destinatum; aeparem omnes ad illius tam uri consilii perficiendum institutum sincerit Wm attis istent i Sed quam & qualem ab Arnaldo vel ab ejus desenseribus atque uileelis expectare quispiana possit 3 ubi tot argumentis exploratum hactenus constat quam fraudulenter, quam infide, quam veritate diminuta, vel quam fallaci ac mendaci artificio qusdam esus tam angelici diuinique Doctoris loca sne pudore protulerint; laciniis dumtaxat ostentatis quas ab integro textu amat serunt, quia sic sibi opportunum arbitrati sunt; ac reliqua serie . etruncata, qtita illius pleniore contextu euoluto peremptorie sdi comuinci viderum ; quaed. in vero dissimularint, sappretierint, ablegauerint; quae videre non modo mes A si adcinnumera, vi prendie clariora Min-
28쪽
dubia potuerunt si sit 'noluisserit ;aeptoserre in oculos omnium palam nissiliete voluissem. III. I Llud porro est quod in praestrione illa mea de qua tam vehementer v lut injuriosa sibi conqueruntur & quam dissimulato per fraudulentam
industriam incredibili labore meo lucubrationi alienae 'as m ii me videri volunt, inculcare aduersus illos non dubitaui veritatis confidentia fietus. Belam in Comitiis Facultatis ad l649. aiuium habitis ac in ipsa iterum Palam Archiepiscopalis aula ubi Regentis partes in unius ex nostras nouo Magist rio exequebar, publicε inculcatum referre; cum eos nempe hac de caua uti sores. υtfalsarios ut ni Thoma deprauatores ad quodcunque tribunal vegent prouocaui; vel cum eos aprit; fraudis interpellans, dari simul arbitros mihi a Facultate postulaui exceptione omni majores coram suibin illivi ciarissima tostimonia vel ab ipsis disimulata vel t catasne ambage vυ-6svio conuincerem. Illiut est quod in suo de gratia victrice opusculo quasi triumphum e nens Lalanius praestitit sub Abbatis de Bon loco ementita nomenclatura cccinatus tune, sed aliunde saris notus & coram vobis modo prisens, ubi ει eum rursus vobis testibus interpello ut huic meae compellationi plana, sincera & integra locorum quae produxit cum illis quae producam collatione respondeat; non tergiueicis, non in diuerticula se conjiciens , non sibselliu de seb umbra ut lucifuga se occulrans. illud est quod Amaldus in Epistola sita praestat & praestandum videtur suscepisse, quasi oculis incautorum illudens aut non timens oculos penn torum, sed staudulentum coram expandens rete ut columbas non habe tes cor ea fraude seductas illaqueet; diamea Sancti Thomae testimonia m sno congerit apparatu nihil miniis quam institutum probent; quae Iudaeis gratiam ex vi legis concessam non titisse ad iustitiam consequend unde exercendam insinuent, sed aliunde sufficienter datam ad fiaturi Mediat
iis fidem spei quam iustificari possent in concipiendam dc profitendam non excludant; imb potius euidenter, indubitato & aperie supponant; quae quidlibet aliud ex prosesse magis ostendant quam quod iunis gratia nudhac simplici re desit ad praecepta Him urgent obseruanda; vel quod utique Petro ad confitendum Christum siue ad praecauendam Christi negationem defuerit; adebque non adfuerit ei suffciens quia effinx non admis; nacadsit justo quet sussiciens dici possit quando emox deest.
I Dem illud ergo est ILLHoissiMi ετ SApiet smini DoMiNI quod hac ultima meae deliberationis ac se gii Appendice de manifesta staude
postulandum de conuincendum MVedior; ubi praemonuero quam Daud lenta rursus & sallaci exceptione istis eas Doctoris tanti authoritates recupere se velle passim jactent quae postremis illius operibus te scriptis coni Dentur; caeteras nunc abdicent in iis tamen locis expressissime consignatas ex quibus mas adulterata, deprauain, detoris, detruncata testimonia tam
29쪽
glorianter non humano si iisu per inauditam eum an tomiam a seipse discerpant modb quem suum esse totum tam impotente prids sata iactabant ; quam irreuerente contemptu dum interim illusoriamsi reuerentiam exhibere se fingunt eum intecti sua recipere nonnisi si nemvelint, juvenem eliminent, cuius antea solam nobis quasi fauentiorem sibi juventutem non desinebant objicere ; tam non alia loca magis urgerentqesim quae sententiarum libris ac disputaris quaestionibus impam sunt; imo ea quae ab illo iuuene tantilm & semel quidem quasi per appendicem
usurpata inis intelligitur maturiori tandem aerate abescasse, ne quid in iis ambiguum tamets vero sensu prolatis propter prauum quorundam intellectum sicut nunc accidisse videmus) remaneret. Sedenim ego qui tam diuitiam eius in omni vitς parte sapientiam suspicio. & cui semper ille ut olim de alio minus vere dictum est) extitisse videtur εν--ς, δε stων, senex nimirum puerili aetate propter maturitatem, puer senili ob illibatam puritatem si senex tamen mit qui aetatis quinouagesimum annum non excessit in ego, inquam, qui nunquam eum non plus homine sapuisse
prout serebat aetas, videri velim ;&utraque pariter quanto possum ametii colo quae vel scripsi iuuenis ves maturus,nisi cum posterius reuocasse priora conuincitur; ea ex omni loco passim congeram uniuersa quae ad illorum eonvictionem per ipsus authoritatem pertinebunt; ut eam illos iustE pati mpestam legem qua constringere prius ipsi caeteros volsierunt,cem odiportunam eam sibi putarent& inuentem; ac in eorum frontes retorqueam ad confundendas illas, quod in oculos aliorum ad eos excaecandos aut ill dendos intor uni.
NFe per omnia generatim excurram aut euoluam singula quae gratiam sustinentem spectent ex illius testimoniis astruendam: Ea perstringam tantilm quae ad procientena quaestionem referri possint aut ad eam propitis pertineant ;vt illam stabiliam quae Petro non defuit ad confitendum C L. stum, quae iusto nunquam desit ad prNeptum implendum, quae se per ei adsit cui non impleti praecepti culpa imputetur. Sic autem ea ligillatim & ordinatim recensebo ut intelligant omnes quam prioribus posteriora consentiant; quam a seipse Sanctus Thomasiuuenis amaturo non dissentiat; quam non aliud hac in parte cum primem scripsit
aut aliud sesitiat chm extrem perfecit ;ae ex omnibus uniformiter constet
quod per singulas classes vel appendices distribuam, eam hanc eius esse mentem quod nulli Deus desit in agendis necessariis ad salutem; quod cuia libet ad peccatum vitandum siusto praesertim ae fideliὶ sumenter adsit; qubd non obliget ad pH pra quae impleri non possint ,nec eorum trans. gressionem in peccatum imputet non possimi impleri; quod non omnis grana interior & actualis ita essico prorsus dici debeat vi essectum habeat semper, sed sit aliqua cui reniti homo possit aut per negligentiam suam eius essectum impedite; quisd nunquam prima causi cur desit qualiscunque gratia vel essectusnistretur, Deoas bendast tum homini, aut in diuinam
30쪽
non humanam refundi voluntatem ; ae per eonsequens petro sie es ac desitasse ad pKeceptum implendum actu peccariamque vitandum ut ex vitio Petti non ex Dei defectia defuerit ε, & alioqui sussiciens antecedenter saltem adsuerit per quam vitate possim quod commisit, posset implere quod omisit.
ST tuendum inprimis quam expresse astruat Sanctus Thomas quod primo loco propositum est a me ad gratiam sincientem astruendam; sci
licet nulli Deum deesse in iis quae pertinent necessario ad salutem. Quid expressius quam quod in quaestione I . de veritate art. ii. ad i. aia Hoc ad diuinam prouidentiam pertinet ut cuilibet prouideat de necessa-rbs ad Distem, dummodo ex ejus parte non impediatur ,&c, Qvid expressius quam quod in isaiae cap. s. ad illa verba commentatur: facere vineae mea O non fecit clim scilicet praeter alias interpretationes quae ad locum praesentem non pertinent,id ad animam fidelem refert. cui justa
a Deo exprobretur quod cum ab ea expectaret uvas, fecit labruscas; idest loco judicii & iustitiae fecit iniquitatem; non obstante quod quantum est ex parte sua nihil facete Deus omiserit per quod ad justitiam & mictus bonos eam suis beneficiis praepararet, cte. Quid expressius quam quod in illud
I. ad Corinthios i. Fidelis Dens per quem vocati estis in societatem ejus, δα. inde insere omnibus ministrati a Deo quae sent necessaria ut aditam secietatem possint si velint peruenire: Sic enim post praedicta sitbjungit: Non autem sideretur fidelis esse, si nos vocaret in societatem μνDi,qnobis d/negaret quantum in ipso est in ea per qua peruenire ad eum possemin: An diceret quod squaκtum in ipse est ea vocatis non denegat per qua perueMire ad illum possint ' nisi aliqui desint vocationi eius quia non praestant quod in ipsis est , tam ille praestet quod ex illius parte reqi tur, mi quantum in ipso est necessaria suoministret: An ejus nodi exceptionem facit, nisi quia multi vocati non ad illum e citer perueniunt qui peruenire sussicienter possunt per illa ipsa quae non denssat ex parte sui vel quantum
in ipse est, perueniendi auxiliar Nee enimvero vocati olynes actia salutem cons luuntur ; quia multi vocati, pauci ver. electi sui in Evangelio Christus inculcat Et omnibus vocatis tamen quantum in seipse est media confert quae non efficaciter agant, vel vocatos perducant aa salutem, tametsi
dentur ut ad illam perduci possint: Nunquid ergo quae sufflatentia dici silent: sed propius ad fictum Petri pertinera videri possit qubd in eiusdem ad
Corintnios epistolς caput io. super illud, Fidelis vem qui non patietur τοι tentari supra iά quod potestis, dcc. postquam praemisit quae cautela sit afhibenda per diligentem attentionem ne 3uis peccet & quanta sit fac litas ruina spiritalis per casum in pee rami, iuxta monitum qin' ibidem
ex edit , aut in illis ipsis vestis set lata sunt, euidenter ostendi ex Ap