장음표시 사용
31쪽
stoli sensu paratum esse ad utorium in tentatis eri ac Seirule notare peto bd Apostolus Deum commendet adiutorem quia dat nobis potento missisteΜdi, dec. per haec utique significans quod iis qui tentantur sitie selici tantur ad reccandum Deus inc ipsa fidesitate sua exilibeat quo resistere rei tutioni possint; adeo ut si quis illorum cadat vel tentationi succumbat, eius culpa tantum sit, iton diuini desectus auxilii quod per 'mpsi uri spolite deast, ctc. Quid quod in illud ad Hebrieos idi. Contemplantes ne quis desie Vatiae Dei, postquam praemisit oportere ut homo ad habendam gratiam is prae patet; Deum autem pro sua voluntate liberalisiima diare illam pro parantiis, quia vult omnes homines saluos fieri; sic deinde concludit: Es ideolrac ita nutri deest, sed omnib- η'antum in se estse communicat Vsicut nec S.I Gest oculis caecis, dec. Quid quod libro f. contra Gentes cap. tu. r tionem eatidem reddit cur homini ad culpam imputetur qubd gratiam non recipiat, quia per Deum non stat quin eam det, sed per hominem ipsum3 Deus enim quantum in se est inquit )paratu est omnibuι gratiam dare; sed isti soli gratia ρrinantur qui grati impedimentum praestant; sicut ioAemun m illuminante imputatur in culpam ei qui oculos claudit. si ex haealiquodUalum sequatur , ecc. Nee interest gratiam ibi habitualem india cari quae se ad illam praeparanti non desit; quia Cam ei cisi gratia talis deest, defectus ipse praeparationis imputetur ad culpam; nec ad eam interim con sequendam sue gratia interiori actuali mouente pri rare se possit, ut si picime Sanctus Thomas inculcar ; nunquid hoc ipso consequens is intectiorem illam actualem grariam ei etiam non deesse qui se per illam non piri parat 3 Aut quid aliud insinuat s.2. quast. 76. an. 2.ad 2. cilini ait quod effipriuatio gratia fecu dum se nση sit peccatum, tamen ratione negligentia rapamandi se ad gratiam potest habere rationem peccati: Nam quae ho minis esse negligentia potest quod ad gratiam cousequendam se non pr potet, si auxilium deest quo se praeparet 7 nempe si actualis interior gratia deest s Deus ipse quasi necessaria non prouidens homini inis ope ac motione indigenti vitro ac sponte deest ;s deest illi ea in re quae ad silutem tantopere interest & haberi alluit de non potest. Sit unus tam vice omnium locus, unum testimonium Sancti Thomam, una. qu1 nulla in or seis compendiosa expresso , ex quaestione ψ'. primae partis ari. a voi quaerit, an summum bonum qu/d est Deus Id causa mali; de eam sibi obiectionem Amans quod in x. Physicorum dicatur idem esse causi salutis nauis de periculi eius, adeoque cibia Deus causa sit boni vel salutis, debeat quoque damnationis & mali causa esse; respondet ad 3. quod
submersio naMis attribuitur nauta vi causa ex eo φέοd no/r vis quia r
quiritur adfaturam nauis: Sed Dein non d cit ab agendo quod est ne cusarium ad faturam. Neque vero quispiam objiciat quod C eranus ibi addit, sie intelligi libedebere ut ab agendo quod est neces larium ad salutem Deus non deficiat tam id atrix debet ; imo quod ipse Sanctu Thomar I. MO.79. aria. eam ob cautan
32쪽
eausim probat inter caeteras deum peccati musam etiam indirectὲ dici non posse nec debere, qura tametsi aliquib- non praebet auxilium ad euitandum peccata quod sipraeberet, nonpeccareηt9 hoc totum facie secundum ordinem sua sapientia O iustitia, cum ipse sit sapientia ct iustitia s unda non imputatur ei quod alius peccet sicut causa peccati in sicut gubernatorn.n dicitur causa submersionis nauis ex hoc quod non gubernat navim, nisi quando subtrahit gubernationem potensist debens gubernare. Nemo id linquamὶ objiciat quasi ex eo sit consequens Deum interdum sponte ab hoc agendo deficere quod est necessarium ad salutem , quia ii mini quidquam debet: Nam etsi Deus non debet nobis quM ab illo i uamur, debet sibi nihilominus quod nos iuuat; quia pertinet ad illius prouidentiam ut nos iuuet; nisi culpa nostra sit quod non iuuet aut quod iuuare cesset; ut postea plenius ostendetur: Et hoc ipsum prae se fert Ca etanus: Cur enim ait, cum id agere debet, si non utique aliquando sic debet, qua do nihil nostrum est quod eum iuste ab hoc agendo impediat a Sed expressitis multo id Sancti Thomae vetba prae se ferunt: Cur enimetur quod clim Deus non praebet auxilium ad vitanda peccata, hoc totum facit secundum ordinem sua sapientia st iustitia; nisi quia ob culpam tantum nostram id praebere omittit ut in poenam Z non quia sic sponte vult aut se sponte deficit ab agendo quod est necessarium ad salutem. Hoc nia mirum in quod ad i. ibidem addit, eum in malum inclinare hominum
voluntates, in quantum non prohibet ; sed hoc tamen etiam contingere ex merito praecedentis peccati. Vbi ergo peccatum non praecedit squalecitia
que tandem sit in nunquid intelligitur id praebere quo quis deinceps prohibeatur a peccando nunquid sibi debere ut praebeat 3 nunquid non deficerea praebendo quandiu homo ab ossicio non deficit 3 Et iusto desit, nisi & ei justus antecedenter desuerit 3 aut Petro defuisse dicatur, nisi quia defuit ei Petrus 3 aut desecerit ab agendo quod erat Petro necessarium ad salutem, nisi quia in eo defecit Petrus quod erat sibi necessarium ad cautelamr aut velit Mintendat aliud Sanctus Thomas, quasi At ido sessi agetur t
Som Thomae pro vatia susciente astruenda.
V Tsi iam satis porro ex antedictis comperium est quam sussiciens adita peccata vitanda praebeati ir homini auxilium ex parte Dei, nec justo saltem denegetur per quod in iustitia stare possit; eb amplids tamen & ape rius id patenit ex eo loco ubi exprelle ipsim nomen susscientu auxi praefato sensu Sanctiis Thomas usurpat. Expendamus. En quod loquitutSanctus Thoriras I. 2. qu.lo6. ait. r. ad a. Gratia noui Testamenti es adjuvet hominem ad non peccaaedum, κon tamen ita confirmat in bono ut
peccare non possit: Et idea si quis post acceptam gratiam noui Testamenti peccauerit, majori poena est dignm ; tanquam maioribus beneficiyi iram -- νxilio sibi dato non urens: Nee tamen propter hoc aecit- qMod
33쪽
Iex noua iram operatur quia quantum est de Ie)s ycios a ilium dias ad non peccandum ..ubi oculi qui non vident gratiam quandam susseum rem ad non Aeccandum iis datam qui peccant ὶ Vbi qui eam sibi quovis in loco Sstncti Thomae ostendi urgenti An quia nomen ipsiim gratia sus
cientia non syllabatim legunt, eam non putant quoad rem tinni intelligi εNee Missam velint institutam a Christo, quia nec in Evangelio Missae v cem videtini: An suspiciens sextum non es1 gratia su Genit Liceat mihi saltem per eorum indulgentiam quod licuit Armido; ut inin ipse gallicε reddiderit in epistola quam expendimus defusse gratiam Petra quam momine superni auxiliν Hr Chrysbstomus expressit, appellare possim quod Sanctus Thomas auxilium appellat. Praeit Duic ipsi nomini Sanctus Thomas, clim notat nempe stibros. contra Gentes cap. iueo.)quia quia istud quod alicui datur absque fuis meritispraece
dentibus, dicitur ei gratis dari, cum diuinum auxitium homini exhibiarum omne mer tum humanum praeueniat, consequitur quod hoc auxibum homini grat s impendatur; σ - hoc conuenienter gratia nomen acceperit. Sed quid repeti aliunde opus est quo id constetὶ Ecce, quod Sanctus Thomas paulo ante praemittit, de gratia scilicet noui Testamenti ad uuante ad non peccandum, posterius explicat per a uium isoriens au nausa candum, ut sephima omnis cauillatio explodatur.
Nee dici potest s ut nonnulli nugantur in quod gratiam exteriorem intelliuml: Primo , quia Pelagianum errorem approbaret qui eam sussicere volobat ad salutem , vel peccantes conuincere non posset quod auxilio sibi dato
abusi essent, quandoquidem aliquod eis necessarium defuisset: Secundo, quia in corpore articuli praenotar quM ad legem Euangelii principaliter pertineat i a gratia Spiritus sancti interius data: Ex quo sequitur quod per illos qui auxilio sibi dato non utentes dicuntur, intelligat postmod eos qui gratia interiori non utuntur. Sed nec habitualem tantum intellitigere putandus est, ut & alii aequὸ inscelicuo sere fingunt; tum quia illam auxilis nomine aegellare non solet sed ponds intelligere actualem , &ab
habituali sub hac nomenclatura distinguere, ut in eadem I. 2. qu. IC'. per urticulos sere omnes, praesertim vero art. 6. expresse videre est;& Lltem illud nomen per specialem quandam appropriationem actuali gratiae timbuere, quamuis habituali communiter tribuat ut art. 9. patet; tum quia nisi
adsit etiam actualis ad voluntatem agi uuandam, habitualis non siricit ad hunc essectum ex se sol a. sicut ibidem passim docet per articulos plures; ita
ut 5 in statu innocentiae seu naturae integrae quantumcunque haberet homo Docientiam operativa virtutis perquam bonum naturae seae proporti natum velle ac perficere naturaliter posset sui ibidem loquitur art. 2. ad otionem tamen sin per quam ageret actu, auxilio diuisis indigeret aci liter impellente ; ae eodem proinde in hoc statu corruptionis indigeat, qtiomodocunque se cientia operativa virtutis per gratiam habitualem supponatur.
Nec interest aut quidquam juvat iustificandi verbum quod in titulo praes
34쪽
fghur, edit, inquintur virum sex noua in Bficet, ut ad gratiam habitua-um perquam reddimur justi sequentium orianium scopus & sensus reser tot, sciri praedicti raptisatores urgent. Non intelligunt verbum illud viil
tari usi, sensiim dupli em diti posse λ ves efectivum nempe vel formatim , nec eatenus tantilio dici justificare legem nouam quod gratiam habitualem: contineat quae homini biis iiiiiindatur ut justos reddat , sed quodamialem quae justitiae infusionem causet , siue per quam homines ad i - .
tiam disponantur habendam, vel in ea iam praehabita conseruentur, v iuillus opera exerceant. An enimveris Sanctus Thomas diceret quod lexnqua praestaret auxilium suffciens ad non peccanon , nisi praestaret actuale sine
quo apud illum habituale ἡ sussicit praeterquam quod ad potentiam in-lamandam, non a lacturi reiusataequem 'Dicant hoc ii qui ad aliquos actus habitualem illiam statum seipso sufficere sine concursu actuali sentiunt; & innocuE quidem dicant quantum ad fidem spectat) quia non
monterea deesse quidquam putant quod ex mrte diuitia tequii tur ad Haetendum suod occurrit; ut in pni tibis lectionibus a se traditum ac praepo-iuctoria 'a quibusdam detortum vel incauti sis intellectum, nitidissime his Comitiis explicauit Illustrissimus Carnotensis: Non hoc tamen dixerit San-.ctus Thomas qui motionem actitatem in omni actu prae requirit: Unde climauxiliumI Niens ad non peccandum legi nouae auignat, eam Vtique sviai ficientiam aut praecise ad actuale refert quod est proxime sissicietas, aut ad vinimque simul respectiuhvult pertinere; ut alterum ad potentiam in Gmandam , alterum ad applicandam sussiciat; nec sic tamen ad non peccm- dum detur ut reipi non peccet qui accipiat illud ; non peccare possit. etsi peccet; sicut ibi adjuncta per se monstrant: Eoque magis reserendam ad actuale putat quod eius auxilii susscientiam ad fideles extendit omnes quia bus omnibus habituale non consertur. Cur id ergo Amaldus r udiat 3 Cur adfiiisse Petro ad non peccandum. negat 3 Cur simpliciter defitisse gratiam qua non peccare posset, aut obstia. natὲ firmat, aut fallaciter circumvolvit 3 Cur in sui desensionena Sanctum Thomam aduocat, si loquitur & s entit tam aduersa
TERTIA CLASSIS AV OI O R IT AT V MSanta Thomae pro pinna si 'sciente astruenda.
SVeicere ad praedictorum conuictionem vel unum illud posset quod Sanctus Thomas tam frequenter incinat circa obseruantiainpi sceptorum;
quam hominibus passim sic possibilem urget ut eorum negligentiam putetn non ea observent; non destillis per quod aut obseruare illa polline aut obseruandi vires impetrare; sic impostam& indictam proponit ut nisi possibilis praesepponatur, non obliger. ,
35쪽
'sibi sues et psibila ; Atque lade concludit quM quia stetia fidelium
supra potetitiam hominis naturalem & ex pecialiari dono Des prouenit ut credantur, tenetur homo credere secuniam quod adiuuatur a Deo ader adiutam: Et eadem ratio debet esse de praeceptis omnibus quae ficere t netur , nec tamen sine adiutorio Dra potis . aliud iterum QDdlibeto I. an. i . ad 3. In quolibet praecepto sin-
qui duo sunt consideranda ι scilicet finis praecepti, & possibilitas ob
uandi; quia omnia praecepta cuiuslibet Diis oratinata sunt ad aliquod bonum inducendum vel ad malum vitandum; nec aliquid impossibilepraecipi
potest: Si ergo tale sit praeceptum quod nusto modo impusibile reddi potad obseruandum, ne ii sinis intentus haberi non p. it, obligatio illius praecepti semper manet;sicut est in praeceptis de adtibus virtutum; quia adminin actus interiores sunt in hominis potestate, O sine litis vita spiria malis conseruari non potest: si e contrario insinuans quod si praeceptum quouis modo reddatur impossibile ad obseritandum, obligatio eius
tollitur per ordinem ad illum cui sapponitur impossibile; adebqiae supponi debet possibile semper homini quavid unque obligat, vel ex Eius trans gressione consequitur peccatum : At nisi per gratiam possibilia esse non possunt: Vnde gratia suffcienter saltem ei adesse dici debet qui ea obseriure
tenetur, juxta verum & certum sensem Sancti Thomae. Quid aliud in a. sesit. dist.28. qu. i. art. ubi probans impleri posse ma data Des sine habituali gratia quantum ad sebstantiam absis, non tamen sine actuali significante voluntatem diuinam bona omnia in nobis operantem, sic ait primo argumento Sed contra quod secundum proponit: non est magis crudelis quam homo: Sed homini imputatur in ca elitatems .bliget aliquem per praceptum ad id quod implere non potest: Ergo hocae Deo nuta modo est aestimandam Ex quo sequitur quod cum sne diuisa
voluntate quodlibet bonum in nobis operante vel sine actuali gratia nemo ea implere possit, crudelis esses Deus ex mente Sancti Thomae si praeciperet ea sesuari, de eos qui non seruant ad peccati reatum obligaret, nec ad eorum impletionem vel obseruationem necessarium auxilium praeberet, saltem tale
Quid aliud etiam quςst. 1 . de veritate squae delibero arbitrio estin arti ad i. I ud inquit quod praecipit πυώ, non est impossibile homini ad se nondum , quia ct jubstantiam actus petest ex libero arbitrio seruares idest sine habitualis gratiae dono, ut aliunde constat ct modum quo eleuatur supra facultatem natura oravi scilicet sit ex charitate potest
seruare ex dono gratia, quamuis non ex solo libero arbitrio: Quia ruinis
non diceret, nisi etiam ille qui praecepta non impler, posset implere quoad modum; proindinue pratiam per quam solam ita impleri pollunt, siss-rienter sibi oblatam vel palatam haberet ; adebque non ex gratiae sed ex stode estu ea praetermitteret adimplere. Hinc ad a. addit quod recte homo eorripitur qui praecepta non implet ; quia ex eius neglirantia est quod gratiam non habet qηa potest obseruare praeceptM Woad mοom, Sc. An ex
36쪽
mus negligentia porse esset non habGet Husinodi gratiam, si qua tum est ex patre Des per sopiam deesset, nec hoc adesset sestem per quod diabis potent
AN & aliud maturus dicat quam quod juvenis 3 6ὶm non esse impossibile est I. L qu. Ioo. an. io. praeceptum illud obseruare quod est de
albi charitatis ; quia potest homo se disponere ad charitatem habendam . O ando habuerit, potest ea uti, &c. Non potest autem se disponere homo ad charitatem habendam, neci iam habita omnino vii nisi es actualis pratia & auxilium adsit, ut ex praedictis pat : Vnde senses esus est quod ad illud praeceptum adimplendum nulli gratia deest; nec es quidem qui lion implet quia quod non impleat, reus transgressionis efficitur. An a scipso in aetate utraque dissentiat 3 Scilicet tam in suis quaestonibus
disputatis Quaest. I . art. I . in L. sesati dist. 18. quaest. r. art. 3. Quod ib. 7. r. II. &in I. a. quaest. Io'. arr. . viii imiter quoad sensum velut ex Hisronymo notat eos esse maledicendos dc execrandos qui aliquid impossibile dicunt esse quod homini a Deo praeceptum sit. Sic ensen primo loco: T ceptum non datur de impossibili: Vnde Hieronymm dicit: Maledi Itis qui dicit Deum homini aliquid impossibile pracepisse: Quod etsi tanquam argumentum proponat ut hanc subsumptionem inferre possit, quod quia homini praecipitur vi bonum faciat, potest per liberum arbitrium s re bonum illud nihilominus respondendo ita supponit verum scut antea nomtiam est) ut propterea impollibile neget esse, quia gratia parata est per quam fieri possit. Sicilis nitido loco, argum. Sed contra i. sub eodem nomine Hieronymi: dicit Deum impossibilia praecipere. anathema sit; ut
probet sicut supra non quoad substantiam tantum sed quoad modum posse impleri quae praeceperit Deus obseruanda. Sic in tertio loco, postquam praemisit nihil impossibile praecipi posse, addit: Unde dicit Hieron mus: Et dicit Deum aliquid imposnbile pracepisse, anathema sit; iisdem sere verbis quae iam proxime relata sitnt. Sic denique in quarto loco ne mutasse maturus videatur quod scripserat juvenis I postquam sibi obiecit argum. 2.quod Hieronymus dicat in expositione catholicae fidei ad Damasum, eos esse maledicendos qui Deum aliquid impostibile homini pracepisse dicunt; ut inferret quod homo per seipsum implete uniuersa mandata possit, quia
illud est impossibile homini quod implere per Spsem non potest ri sic res.
pondet ut Mapponendo verum quod nomine Hieron m retulit, dicat non esse nobis omnino impossibile σuod possumus eum auxitio diuino. Annon
autem id illusorie dicat si auxilium quoque diuinum nobis deest sicut de illud quod in exemplum asseri, aliquatenus nos id posse Pia pupμmui per amicos, illusoriEdiceretur,s deessimi nobis amici. vel ope sua indigentio
SCio haee verba quibus nititur Sanctus Thomas tanquam si Hieron aestrat, non Uictonymi tamen esse sed Pelagii; ut ex ipsius Augumni
37쪽
restimonio Myptur; qui libro de natura de gratia capite mis re esse a
Pelusio ad summum Pontificem Innocentium Tinaum quem vivere piat bat licet iam vita functum in consessionem illam reseri & a Zoetymo in dicentii successese susceptam: Quid obstat porror cum utique si Pelagi istam haeresim occultantis ina pelle, ne vel erronis ac haretita pillam vi iuri habere videretur, ut Baronim in Annalibus notat: Ex quo factum est ve ut catholica circumferretur passiin ac sub nomine Hieronymi eam massi dirigentis apud posteros notaretur; adcbque ut illam Sanctus Thoma referre velut ex Hieronymo potuerit. Sed quai scutaque tandem illa sui si dici possit, hoc ipso tamen quod non obiter sed ex professo, nee semel sed pluries, Sc in postiemis quidem operibus eam ut catholicam Sanctus Thmmas vi irpat ad probandalia de astrgendam possibilem obseruantiam praece-.ptbium quae sitos trans elibres reos faciat, quia quod potuerant non sec
rinti nunquid satis aperte sgnificat quod ad id faciendum nulli gratia squa tum est ex se in dest, sine qua obseruari non possunt 3 & multo mines desit justo ut a tali obseruantia non recedat. Quid simile Arnaldus porrδ ὶ iami suis te Petro gratiam dicens qua remota ait possumus, ita impossibileni
illi confessionem Christi facit quantumcunque praeceptam ut & necessariam negationem reddat quam vitare non posset quantumcumque per oppositum interdictam; ac simul tamen obligatum ad illam suille vult, & propter istam reum factum esse. Siccine Sanctum Thomam illudat aut ementito Sancti Thomae nomine nos fascinet Θ si vel credulla nimis mentes vel teneri nimis oculi nobis Estait.
Santa Thooenae pro Dina se clante asimenda.
PErgo ultra Irvosa issmi ANTHTiTgs o SAP1ENTissiMI PATRES=pergo ad illi quod in tota contentione ista ut firmis limam sibi arcem qua tutus esse contra insultiri or es possit, collocauit Amaldus; dum non
aliam nis quae sit essicax vuli gratiam; dum eocacem ita dici statuit quia scalper em inim actu ponat; dum nullam quae det proximundo se nisi det servit ipsum .vere ineluctabiliter vel cum actu infallibili conjunita sit,
agnoscit de sic prorsus etiam Sanctiam Thomam contendit agno ni isse. Pergo ad illud e go e contrario conuincendum , & ex ipsius Angelici Doctoris planissimis testim sinconcusse stabilien Lim ac firmandum, esse aliquam apud illum gratiam quae tronseri ter inestam seriatiis quia impedimentum ponat homo; non ideo seipsa essicacem vocari semper subicunque sic vocet ves vocandam insinuare videaturὶ quod sine actu non sit; & eam dari aliquando quomodocunque a pelletur in cui hominem resistere vel rci ctari ac reniti contingat s non illataniam Iansentana resstentia quae conci piscentiam cum gratia luctantem nimum sed victam tandem & abreptam neeessitate quadam facit fui Arualdus cum suis amplectitiir , sed illa quoque verὶ, r , inestio ut ita dicam resistentia quae grauae pros sum
38쪽
impediat; qiue finem esus essectumque frustrerer; quae non estis virtutem immunuat, seil obstaculiun actioni eiusdem apponendo reum faciat pec amemquMea non sit ususcam posset; se per illam ad actum applicati non permistat iam deberet; illius studium non perceperit, quia nollet.
HIne exordior vero quod caeterorum fimdam entum esse videri possit &ad eorum sensim planiorem debeat praesupponi: Nempe, utcunque sufficiens gratia distinguatur ab efficaci penes usum quem necessitas con-aentionum introduxit; quasi sit sussciens quae ad acuim disponit cibis possedat; ef cax quae inducit esse ni cem illud actu. complet, Non se H ax tamen plano, expresso, certo sensite Sancti Thomae verbis & ex modo loquendi quem usurpat, uniformiter colligitur, quod eo ipse ad eta sectum pertingens intelligi debeat actu semper ac reipsa ponendum; sed interdum ulicax quod virtutem habeat per se, independentem a virtute ipsa humana, ex sespa potentem inducendi essectum de flectendam ad
tuam voluntatem; sic temperatam tamen conditioni voluntatis ut eam non
impellat si solit sest nolentem ac reluctantem aliquando relinquat sine acturAdeo ut efficax per internam emaciam intelligatur illo etiam casia quo non semper extema per effectos positionem consequitur; sicut de suffriens aliquando intelligiciar apud illum vel intelligi videtur posse quae totam h bes ex sepsa semcientiam ad actum requisiom; dc eo ipse per interitamessicaciam dici Usicax per se potest; licet non essiciat achium quem effrere possit, quia obicem ponit ac dissentit voluntas; quantumcianque a voluntate non petatur sussicientia essiciendi c&n contentit. Et ea sorte ratio est cur quod lansentani valde urgent) gratiam Sanctus Thomas in illa duo membra non liuiserit separarim; quia de essicaci sussicientia multo amplidsinest; de sua quoque sisicienti essicacia quodammodo fidest vis interna non deest; quamuis illa interim quae inducit esse m actu, pleniorem vim quandam secum quam illa tantum serat quae inducere posse dicitur nec inducit: Ex quo iactum est ut ad illam virtutis in utraque distinctionem explicandam ess ax Doriens altera svelut appropriaris vocabulis vulgari usu Theologorum diceretur; cuiata uis illa tantis litibus agitata vocabulorum distinctio de multo minus tam diuersa illorum apud scitolas iniet se dissidentes explicatio nihil ad fidem pertinere arbitranda sit, misso sit unus apud omnes de sensu ipse ac de sundamentali veritate consensussul
gratiae omnia tribuantur , ut esus virtus ac necessitas agnoscatur, ut per illam voluntas ad agenda o seti potens astruatur, ut voluntatis non agentis negligentiae vel da ctui ascribat ir quod habuerit unde agere posset, dc non t. Nec aliter utique de gratia loquitur Sanctus Thomas; vel cum sitffcien- tem insinuat; vel clim indicat essicacem; sceam suffcere indicans ut id ad quod sumi per seipsam. non essiciat olinuando quia cocssicere negligimus, nec ei nos ad agendum aptanti assentimur; sic incere insinuans ut non
ininsis emox intiinsece idest essiciendi potens per se suo sit, cum ex notero desectii non min.
39쪽
INtelligere potuistis ex illis mur dicta sunt cita sitffciens auxilium ex planissimo eius testimonio astruetem, sic appellatum illudJUliolam
peccandum , ut cum illo nihilominus ciuidam peccent. Intellu te sic alibi Upcax designatum ut ex effectu non sequuto essicaciam non amittat: ubi nempe .part. Summae quaest. 9.art. I. ad 3. Detu cinquit)permittit di Mis ρο se decipere homines certis temporibus Ur Iociae secundum occul tam rationem judiciorum suorum: Semper tamen per passiοκem ch=isti est paratum hominibus remedium se tuendi contra nequitias daemonum, etiam
tempore Antiebri r Sed si aliqui hoc remedis uti negligant, nihil deperirit Vsica passionis Christi: Quid est nihil efficacia deperire, nisi non minus eam escacem idest potentem) esse ut sequatur etachiis qui ex ill1
interim propter non utentium negligentiam non sequitur3 An se escax ergo
quia etactum actu semper inducat3 vel de grati dici suo modo non possit. quod hic de passione dictum quasi gratiae sente, cuius nee usus nobis nisi . gratia mediante prodesse possit quidquam, aut ad filutem nostram nisi petillam derivari Vtique dici possit eodem sensi nihil esus essicaciae deperire si ea uti quidam negligant ac illius essectum sua negligentia impediant i dc hoc omnino esse quod insinuat Sanctias Thomas. i II. QVoties vero pressioribus verbis & expressisis in hune sensim conceptis Eiusmodi gratiam commemorat cujus emetim impediri conti pat ex illorum desectu qui agere negligunt, ves qui es ad id mouenti res
ctantur; cum eius tamen motioni non reluctari possint, vel id possint agere
quod non agunt λ Quoties illud, Vos semper Spiritui sancto resipitis vel
ex graeco αντα si τε, resilitisὶ non de Spiritu-lancto exterius loquente per
Prophetas quod ad conuictionem resistentium non siissiceret sed interii per seipsam pariter inspirante interpretanir ex prosesse ; vi instinctui esus interiori siue interiori actualis gratiae motionise resisti sgnificet impediendo
esus actum, ac resistentes es ob hanc ipsam res stentiam reos agat Sic nempe Quodlibeto a. artis. de illa ipsa vocatione interiori explicat de qua dicitur Ioan. 6. Omnu qui sitatuita Tatre, venit ad me: Subjungens quod ridem vocationi interiori tenebantur non resi stere quos vocavit; Aqui vocanti tamen restiterunt nee esus prorsis vocationem simi sequiari: in dc ad primum argumentum ex illis Chtisti verbis consectum ad esuiadem vocationis necessitatem excludendam, Si non venissem ct inra noufecissem in eis quae nemo alim fecit, peccatum non haberent, ita respondens ut astruat qubd inter illa vera qua Christus in hominib fecit, a -- numerari etiam ibet vocatio interior qua quosdam attraxit; sicut G tortu dicit quod Christin per msericordiam Magdalenam traxit intemrius qui eam per elementiai fuscepi oris: Me ue gratiam interiorem significans quae nullum in Iudaeis esseMm ob eorum resistentiam habueri qualemcunque vim per sespiam habetet.
40쪽
eae t εἰ hema nω facit peccatum, mago retrahitur a peccato; unm: Potest facere peccat um ex defectu vola ratu humana qua Spiritui oncto iEud Acit. 7. Vos semper Spirituislium re titis: Per quem autem spiritum Dei nisi plane interias etentem
Detrahi a peccato dicimur Et huic resistere humanam voluntatem ipse ut peccatum committat, sanissimὸ assesit Sanctus Thomas: Num ergo eam quae sussiciat ad non peccandum significans gratiam, nec essinum interim consequatur Sic etiam in 1. ad Thessalonicenses cap. s. lact. a. super illud, Smmo noti te extinguere, postquam rursus praemisit quod aliqdieitur ea riguere spiritum in se vel in alio; cum abiti abquid boni ex feruoreSpiritas incti vult facere, vel etiam cum aliquis boum moltu in ipso surgis O ipse impedit; rursus addit in eum sentan dici, Vis semper Spiritu. D, Drestitistis: Cui ergo nis aliquem bovum nrutum in resistente ipse excitantiriv SEd eum audiamus hocipsem dogmatice in Summa sua inculcantem, α pari suasu antedictum monium explicantem: Nimirum cum decernens quod ea saltem infidelitas peccatum sit quae positiva infidelitas dici solit, hanc rationem in 1. 2. quaest. Io. art. I. ad i. reddit, quia etsi habere fidem non si inruitura humana fidest in naturae humanae potestate) in natura tamen humana vel potestate illius in est ut mens homiuis non repregnet interiori instinIInict exteriori veriratis praedicationi: Quid hoc est autem, nisi eum cui praedicatum est ut crederet, ideo reum esse quod non
didit, quia non selum exteriori veritati auditae sed etiam interiori instinctui restitit, mentem ad fidem instiganti 3 Aut quis instinctus ille interior nisi gratiae interioris auxilium per quod si ficienter ad credendum induci posset; ade ue impossibilis illi non esset fides, ut argumentum supponebat Quid quod iterum in 1. 2. quaest.189. art.i. ad . postquam ad explicandam Glo sam quandam praemisit quod qui nouiter baptizati sint sui loquitur) non sint ex necessitate ad dimcilia cogendi, per Spiritum sanctum interi,is ad hoc instigentur ut dissicilia pruria moluntate assumant; ad hoc iterum resert quod ex i. ad Thessalonicenta s. praenotatum est, Spiriatum nolite extinguere; ut Mathia ex Act. . Vos semper Spiritui sancto restitistis ; ut quod resisti Spiritui dicitur non quidlibet erga nos facienti intelligatur interius '; nec sic accipi quoius modo debeat ut illius motui reluctemur, sta ut reis, excludamus.
Nihil opus addere quae aliunde addi possent: Non illud quod od Romanos lech. c. seper caput s. dicit vocatio em interiorem quae nihil αυ-est quam quidam mentis iUisam quo cor hominis mouetur a Deo
ad assentiendum idis qua sint ei vel minutis .est quae necessaria est aas lurem quia cor nostrum non se aia Deum conuerterat nisi Dein ipse nos se traberet esse iis praedestinatis e cacem qui silicet uel quia in ia cationi sentiunt. ι .α alioqui ris Matio ι-, et ad Gocasionem AE