장음표시 사용
371쪽
Francisto Bellono S. D. H v a mi Bellone tot litteras te ad nox dedisse quibus Calendis qu B, quibus nonis, quibusve Idnbus e Nullas tuo nomine accepi , praeter illas,' quicum .litteris Caretti Marignan6 una venerunt. Vtriqi eodetemporis puncto respondi. Erat enim mihi tuc ad m, num istuc nuncius profecturus. Illique vobis redditae fuerunt, quod a Caretio, cum Mediolani essem accepi. Reliquas vero quis tulerit nescio. Quae si alicuius inertia perierunt, grauiter doleo. Nihil enim est, quod liabentius legam, quam eorum litteras, quos a me erudi ri contigit. Scis ipse quot, quantis,i, occupationibus obruar, tamen si litterulam, nedum litteras a te acceia pissem grauissimis quibusq; occupationibus depositis quibus innumeris distineor, tibi respondissem. Noli enim is sium, qui in scribendo me vinci, facile patiar. Quae porro mi Francisce causa est,ut in te aliqua penes nos suspicio odij resideat Num quia aliquando ea fecisti, quorum nunc te piget ρ Num quia te aliquando, ut filium correxi, & qua beneuolentia patrem tuu optimum, praestantissimum is virum, antiqui probitatis religiosissimum exemplum prosequebar,& indies magis prosequor,elaborabam, ut in tuorum Maiorum impressis vestigijste retinerem Si huiusmodi adortati nes reprehensione dignae sunt, id cum odio fortasse a me factum non inficiebor. At id amanter, summaque cum fide,& beneuolentia faciebam,& si interdum admittebas nonnulla, quae aetas puerilis, ut plerunq; praeceps, affert, non tamen eiusnodierant,vite odio prosequerer, sed quae connivendo mecum dequoquerem.
372쪽
luberrimis mandatis obsequentes, ergo & paretes natos suos oderunt Te amo mi Francisce, nec unquam putaui adolescentiae, vel potius pueritiae tuae cura abiiciendam. Sciebam enim cuius patris filium commen datum haberem, nec ignorabam quae meae partes cssent, quam meam diligentiam sperabam tibi perutile fore, a test; me maxime, amatum iri, ob curamq; hanc meam non dissidebam, quin industria nostra a multis, quod euenit, desideraretur. Quo genere perseuer tiae confidebam me reprehensione apud te cariturum. Demum quicquid tum agebam eo tendebat, ut utilitati tuae, existimationi li; meet considerem. Tu nunc, quod scis tibi coducere in eo te exerceas. Quae imortalitatis praeconia Nicolaus patruus ille tuus , Italiae quondam ex ditione,& imperio, quod habebat, una cum reliquis Caesaris consiliarijs, reliquerit non te latet, de cuius moribus,&doctrina nulla obticebunt secula. Hunc imitare,calcar hic addiderit omnibus ad laudem currentibus, tecum aliquando excogita qui bus rebus possis, hanc breuem virum superare. Vale
Horatio Scottae S. D. T v A s pr properas accepi litteras, in quibus scriptum erat, mihi redditum iri unum sestertium, vel ut nucloquimur vigintiquinq; coronatos, id accepi. Tulit &literas,& nuinos unus, e pueris Belloni. At Hierony
mus Mozola scribit mihi,& filio se misisse vigui & sex.
373쪽
Ad eum restribo totum negocium,& rei summam. Nati Belloni seruus fidei i s sinus sestertium tantum a te
accepisse aiebat, quod cum tuis litteris conueniebat. Sed de hoc satis . Cur non me admones, num me Romano sermone scriptae tibi redditae fuerint. quibus respondebam illis tuis, quas Baldesar Salmatia ad me tulit φ Gratum erit admoneri de earum hospitio. Nollem enim illas aliquo sinistro fato per ijsse. Mi Horatisi me amas, nulla sit dies, in qua lineam non ducas, &quamprimu propositum tuum consiliu exequare. Nec Papiam ibis si me audies. Indies.n .crebriores,& noui excitantur tumultus, scinditur amicus, scis quem dico, nouis sibilis, & vix ferendis conuicijs, cuiusq; generis caluniae illi ut audio inuruntur. Illu t det suscepti honoris, vel potius oneris , singraphae reccies quottidiE in eius domus postibus, & valuis assiguntur. Bis ille Mediolanu sfoctus, est ad Senatus pr sectu querelas,& ignominias suas detulit. Nihil profecit, nihil hominem illum gratissimum comouit. Insolentiores enim,& infestiores, illi Barbatuli,iuuenes facti sunt. Quamobrem ille prosectione in suam hinc Papiam miscellus
detestatur, autores huius peregrinationis abominatur. Totus ille diuerserum iuuenum conuentiis sursum, deorsum ue. Omnia plena tumultus. Quare alio intende animum ilium Vale Crem. Non. Ian. cII II LXriri.
Bonifacio Caretio. S. D. a te non lacessitus, te literis lacessam Id mihi per oportune accidisse haud ncgandum est. Tuas litteras delidero. Voti compos non fio. Illorum
374쪽
redduntur, qua literarum frequentia,& mutua responsione una vicissim esse videmur. Qua gratissma idea, nec tua presentia, dulcissimoq; colloquio careo. Gratae tamen mihi essent & tuae, quae te totum mihi reprisen- tarent lepidissimae, & doctissimae litterae. Quare cum scribendi argumentu, tu nobis esse possis illas varijs, mirisq; rebus,& doctrina no vulgari refertas expecto . Interim te in pristinis illis stud ijs amica, & fideli adhortatione retinebo, quae dum penes me exerceres , altius volatu Aquilae ascendebas, qua dicendi veli mentia , & ingenij singulari praestantia mirabilem expectationem altioru progressuum hic apud ciues meos reliquisti, quos ut praestes ad nostri animi desiderium, locus iste, ubi nunc ardores,& impetus illos ad maiora properantes intercludis, quos incredibiles, & pene diuinos in te animaduertebam, quado faces animi tui, instar fulminis, quaedam magna olim in te apparitura prosperum rerum tuarum euentu nobis pr sagientibus portendebant, no sat aptus videtur. Nec tamen ignoro istic in patria tua esse viros, quos si in florentissimis ciuitatibus audiuisses, ij tibi magnet admirationi futuri erant. Et scis quantum intersit inter publicos parietes erudiri, & periculum ingenij, viriumq; suarum facere, ubi sunt eiusdem laudis studiosi, aemuli,& quasi cop titores. Tu vero domi es, ubi nulla inter legum interpretes concertatio, ubi eorundem studioru vel nullos, vel paucos aemulos, vel potius rivales habes. Doleo ita te quam primum illum videam, quem admirari possim, una cum reliquis, qui te ob probitatem, & singularem virtutem tuam Dijs annuentibus votis nostris admirabuntur prquentem fortunam, & conditionem
375쪽
tuam, eredo te quoq; mihi socium esse in tanto, tali idolore. Novi enim magnitudinem animi tui. Dices tu fortasse quid igitur faciam mi Francisce λ Id aequo animo seres, cui tu prudentia tua, excellentiq; virtute mederi minime potes,& tu quoad id assequutus fueris quod maxime cupis, in haec pulcherrima studia, quorunon paruam consuetudinem, & usum hic a nobis accepisti, incumbes. Tibi quoque aditus ad digniores, &altiores scientias patefacies. Citius enim opinione non nostra, qui optime nouimus ingeni j tui fertilitatu, sed eoru causa, qui te minime nouerunt. Macte igitur adolescens istic tenta, quibus soris immortalitatem tibi pares. Vt cum fuerim particeps laboris , laudis quoq; qua tu decoraberis, expers non sim . Velim im Careite persuasum habeas te in aio sic meo insedisse,
ut nulla dies memoriam nominis,ingenuorumci; moru& actionum tuarum singularis beneuolentiar, qua me
ut cognosti mores meos, prosequutus fuisti, ingenij , quo paucos tibi similes habes abolitura sit. Nec mihi quicquam antiqiuius esse quam tibi, qua in re potero,
potero aute plurimis te.n.Omni u maxime amo credas
velim obsequi. Nec ulla alia causa idibus Augusti Mediolanum profectus sum, nisi ut te visci em , ut una tecum colloquerer . Matrem tuam lectissima stminam nomine meo, Marcum Antonium Bellonum Avunculum tuum salutato. Vale, Cremona Calen. Ianuar
Aonio Palliario S. D. QV A N D o comendationes, quibus apud eos vise
376쪽
mur, quos ad iuuandum natos esse cognouimus perlimmanosq; experti fuimus,in illis commendandis , qui nobis arctissimo necessitudinis vinculo iuncti sunt, verborum copia contexendae forent, desententias exqui stas desiderarent, longissimas omnique concinnitate adornatas litteras ad te darem cum mihi rogandus eL ses, ut in fidem, amicitiaq; tuam illos acciperes, quos tibi unice commendo, verum quia utroq; horum scio
te non egere, nec magis orationem meam te spectare, quam eorum moribus moueri, quos tibi commendatos esse cupio,id tantum ijs breuisiimis a te contenda, in Hieronymo Niconio, qui tibi has reddet, opera, sta, dio, beneuolentia qua tibi omnes obstringis, nullo lo coidesis . A te ea petet,quae nullo tuo incommodo, illi poteris praestare,modo occasio, quam & tu de illo b ne merendi, cum Mediolani anno superiori domi tuaere conuenissem per oportunam,te tunc habere dixisti, sese offerat..Haec si in praesentia non erit, quod pler que solet euenire,ut ex aliquo illustri loco commode perte emergat enitere. Hic idem est quem tibi alias
commendaui, in cuius commendatione litteras meas
ad te scriptas, cum tecum Mediolani in tua Amalthea essem ostendisti. Hic te adeundi in hunc usque diem varijs negocijs implicitus causam distulit. Tu praete quam quod mihi migratum feceris, si intllexero, &Hieronymus meus senserit, non inanes meas sibi fuisse litteras, ita huc tibi hoc beneficio deuincies, ut de hoc bene promerituro, de bene promeruisse nunquam pia geati Moribus est suavissimis ornatus, litteris politissimis,&imbutus,& non mediocriter eruditus . Huius consuetudinem cum degustaveris, te nullum hoc fid ii orem, humaniorem,riudue obseritantiorem hactenus is in
377쪽
in amicitiam citam aetepisse fateberis.N6ui ipse penitus hominis huius,&,ingeni uin,& naturam. Vt mihi
quam primum gratias agat. te vch cnter etiam atq;
etiam rogo . Vale si quid possum. id totum tuum esse, tibi peruiauissimumisit. l.. Cremo. X. Cal. Mai.
. Qv 'is,soleat sepe ingenij imbecillitas obesse,
quantumq; eoru excelletia,qui acumine ingenij scriptorum subii litate, sententiarum pondere praestat a scribendo illos deterreatiqui tamen flagrantissamore eos prosequuntur. singulati beneuolentia obseruant , quos scriptis salutare non audent, mihi ipsi testissum doctissime,&humanissime Manuti: Crebro enim meas: ad . te dare volui,illas quoq; iam 'bsignauetam , ut istuc. profecturis darem. Verum cum mihi ad quem scrib rem .succurreret, idest ad Matinium,omntu quos doctissimos varia tempora pepererunt,in: scribendo dilia genuflani, polit illim uimie deterritus hominis autoriarate unus iam sitsceptu omittebum,nialcbamq; mihi hac in se decile, quam delicatissimas aures tuas verbis meis incultis: &l classe laeptis oes, pedo vilandere. Haec anceps cura me inde inuasit, cu .scriptis tuis adiutus cipi summum,&optimii scriptorem Narcii Test iii interptari. : Et quo diutius hac in dubia cura versabar, eo diuturniori molestra conficiebarii cui ardenti studio ad te scibendi cum amri iusiresisterenon possςm, . duxi mihi praestare audace esse, quam mitiis tim du . Ad hoc me inuitabat humanitast . quaeseadem hii 'l V V omnibus
378쪽
tiana illam rure runt . qua caeteris, cxcellis, Ciceronis faciem, di doctrinam reterens, verum & eam Philolisphiam sapiunt qua do 'ti tua scripta obscruatcs,iandiu perluasuin habent xel nullius scripta qualiacunque sint, reiecturuin . Scito Igitur me tui ita studiosum vile, ut nihil magis cupiam. quam sic in aere tuo csse , ut nullis aliis, quod tibi dc co rCpraesciatrem, quam tibi cui plurimum omnium me debere praedico. Quod
persoluisse videbor, quando uci alicuius scimone, v lluteri S tuis cognouero, me a Manut ijs diligi. Quo stamen non dubito. Tuicnim egregij conatus , di immortales labores, ea animi beneuolentia, & studio stascepti fiunt, ut omnibus consultum esse cupias. Argi mentationis nostrae facilis est coplexio. Tui aliquam
partem iam possideo. Cum enim superioribus diebus mihi nunciatum fitisset, Iulium serotis tuae filium penus Balde larem Sucium in hospitio esse, nihil mihi a tiquius fuit, quam iuuenem ex tam fiscunda prole , ad
litteras, ad communem utilitatem , virtutisque Ornamenta,e c lo delapsa conuenire. Diu illum in amplexibus tenui, te tanquam alterum amplexarer. D mum meam illum inuitaui . At non potui eum a priori diuersorio abducere. Scindere vestem nolui. Satis in praesentia mihi fuit unum e tuis cognoscere. Vale Cremona i v. Cal. Scptemb. crγ o Lxv. V
C. M in villam Violantae Bobae opulentae& nobilissimae Matronae peruenissem illic duos dies, cum illa I et VV a nunquam
379쪽
eunquam satis laudata Matre ' familias , & elus effranobi lic&egregia familia commorariss sum, cuius temporis breuissimi aliquot horas collocauunus in consilio capiendo, quanam ratione, & fideli deliberatione Einitio natu maiori filio consuli posset. Illa tacita CF ratione significabat, optime consultum fore filio saci: si ei contigisset domi tuae has altiores scientias, quaru cognoscendarum apprime cupidus.est , imbibere reuna castissimos mores tuos exhaurire. Tandem, quod
prius animi sensibus designabat , expressa oratione protulit. Filium suum tuis auspicijsilium euasurum, quem ipsa sperabat,& ille euadere cupiebat, mihi ma-dauit, uti auditu meo Papiam tecum hac de re loquerer. Et in eo sermone, de discedens despondi me tam honesto mandato non detaurum. Papiam veni, quo te cre ligurium discesseras. Cum patre tuo viro sa ctissimo hoc de negotio paucis egi. Hic ut de omnibus est bene promeres honorificentissime mihi responditi Id tamen integrum totum differebat in reditum tuum.
Nondi do quo minii rem totam a patre iam cogno. ueri x.: ut nostris votis responderesi longa oratione
rogarem, nisi mihi perseasium esset paucis ieeum agendum esse. Id tibi tantum assirmo. Si quod optamus im- petrauerimus Dre, ut nunquam te pigeat de Bobis boste promeruisse. Habebis adolescentem modestumidi tui perstudiosim Gratum, & tanti beneficis semper
memorem, ita tibi deuincies hanc virtute florentem,&magnanimis viris praestantem domuim mali rumque suorum maxime virtute illustratam, ut ex hoc uno beneficio magnam laetitiam scis capturus. Vale Crem Idibus Septemb. - Δ oi V au Qi t. ril. 2 o. Franciscim
380쪽
N et omnino me literaru comercio abdicare studio tu humanioru vacationes , quae hoc tepore passim dari solet mihi inanes pretieriri nolui. Quod multis modissutilare poteram,hunc mihi tu in primis elegi, Ut quos liac tepestate doctrina, maxime olum excellere audieaham. &iolum sermone de literis bene sentientium comendari intelligebalios litteris meis vi sere, & quanti illos facerem, quorum studio, orationeque multis vigilijs elaborata, Apersecta in hoc munere interpre nandorum maximarum scientiarum autorum adiutus 'prosecerim, fi non coram,at longe remotus litteris testa rer . Quibus tantum debeo ι ut vades, quibus mea
fidem ijs obstrinxi, iiunquareubcaturus sim, harum I; tutela me nunqua abdicatum ire desponderim, nec visae periculo, tam nobilia patrocihio discessurus sim. Per has enim mihi ianua patuit, ad mihi cum Paulo Manutio solidari, di Germanae virtutis effectore, ia potatare amicitiam iungendam. Per has quoq; com 'fido mihi adicunt ad tuam beneuolentiam compatars- .dam patefactum iri. Quod me facile consequuturum,&cxijs quii mecum de te, idest de singulari humanitate , δε doctrina tua loquuti sunt, didici, & ex humanissimis tuis scriptis cognour. Quibus Liuium illumia 'nas , Romanorum ius antiquum recenses, quod ius Italiae antiquitus Perit is Q . inatos rectissimo ordine distribuis. Atheniensium Rempub. constituis, vidua breuissime colligis. Quae tua ad communem utilitatem suscepta studiatam me incitarunt adhinas cluscunq; istae tibi erunt exarandas, ut nefas mihi puta