장음표시 사용
361쪽
.litteris quicquam mandes. Meli amas, nobIs imperi aliqn id tuorum scriptorum, non tamen eius generis, quo in Academicos nostros, nimis enim aspere, & p tulanter, ut audio in eos in edisci nestio quae, sciise seras. Erit nobis medicina satis belle comparata, quo si quod vulnus .in animo tuo quorundam malevoloru. sermonem exulcerato inhqreat curem. Non sum tibi defuturus, profer tuum morbum, causa enim cognita morbi, curationem Medici facile reperiunt. Litterula saltem,&'ea latina mihi languores tuos, qvox heri tremulo ore significabas aperi. a Non deerit Medicina. quicquid edes curabimus, nec huius muneris usuram penes te diutius morasistam. &metui studiosissima esse cognosses. Vale,&me ama. quod fortasse facis. Cremonae v I II. Cal. Nouemb. cII II. Lxa Iir.5 . inim di m mire 'i isti mi lao EIDEM.
-ha ' i D. ubi dorq oni alar a mimi A les . Si quid inest animo, proser, medicina parata. I . . Turgida qua scdem corda repente tua. Adsit charta rogo, hac tu pandas vulnera, si qua lContorquent animum sollicitantq; tuum. l . bibi iiii , Liu' oi :nou us
Ex omnium sermone,qui mihi obvij fiunt in diuerss Vrbis, pagis icis,& an iportis,ut solet euenire inter ambulandum, nec isti sunt Desideri ut e media ple-ibe, ac minuto populo. sed e summo loco nati. i & qu bus credendum sit, digni intelligo te omnibus, BaiuIis qVQq; modo ij notas, & prima litterarii rudimenta nc
362쪽
Isrrint eosam facere illarum Iesendi litterarum exemplum, quas ad me proxime misisti. Id si ita est, probo
consilium tuum, quod utinam cum prudentia iunctum sit. Nec tibi parum gratulori qui hanc uberrima ostutationis tuae, vel potius doctrinae patefaciendar mat xiam nactus sis. Macte vir ingenio, iam tandem audes
effutire, quae te omnibus, non ciuibus meis quorum te plurimi iam norunt, sed exteris te notum faciant. Tu
quod diu per me, & alios, qui te Optime nouerainus, virum tamen bonum, & ex illo simplici grege admir cis vetustatis, nec verborum longa serie, si no satis adite coherente, at pro viribus ingenij tui posita inopem, nunc demum id ranquam speculo videdum proponis.
illas mediusfidius, quicunq; essent, littera tuas reser uabam in quaedam mea necessaria, quae bis in die, ut plurimum, euenire istent. Vis illas palam proferri proferentur,&in Omnes orbis partes diuulgabuntur. Vna connectentur, quae tu nimis oscitanter , & ocios εab hinc non multis mensiibus in Aca micos nostros nunqua satis digne,& ample laudatos viros scripsisti. Etenim cui audio penes tui studiosissimos,& intimos tuos illarum tuarum ineptiarum excplum est. Mihi uteredo non denegabunt. Quod stribis te nominis mei semet aduersus nescio quoi obtrectatorcs,meos patro-einium suscepis gauderei si talis ς ,ut merito cuillo dicere possem. Gaudeo, Pater a te viro laudatinti laudari,& defendi. Sed ut maledicos fecem, & humani generis pestem nihili facio, sic tuum prsconium, ut debile, & exangue parui pendo, is enim suiu, qui inetueri possum,&aducis arils meis, si qui sunt, parem gra jam reserre valeam, non aliunta accersito patrocinio. Nec pecto it milii gratias agas, quas ut habeas, n
363쪽
dum ne seras non 'expostula , quod de re hon sim mala
meritus, cuius rei memoriam testaris, & ipse tuis illis bellissime scriptis litterulis, quarum qui volunt legendi eopiam tacis, catis mihi est in mentoria de telaene meritorum, te non , penitus surdum etat Haerre sola multum debes naturae tuae. Triumpho mi Andrem y cordatione meae c6scientiae,& animi ad bene de qd que merendum,quoquo res cadit propensi studio .Ego quoque, si ullo tuo beneficio tibi debeo, noni ijs litteris me hoc aere alieno libero, nec ijsdem officijs com-zasiare volo, quibus me tibi deuinctum persuasum hos, sed memotia id me tutaturum profiteor. Me de doctrina tua no satis digne purgatissimis auribus tuis. nee set bene loquutum esse conquereris. Non est aesiach, ut coqueraris. Quid.n.de te bene loqui possim, ne scio nec quid male loquerer tum habebam. Neque id profiteor: Nontecum versor, nec mores tui mihi noti sunt. Sed quorsum haec ξ Fruere tuis ijs litteris, qua cunq; illae sint, non mihi certe placent, ut tecum amncE, de ingenue agam, Omni sublata adulatione. Sparta quam nactus, vel actione, vel cogitatione, in quarum utraque omis humana industria elucet adornaueris, nullam adhuc videmus. in te vero nihil dixi, quod&in medio Bro non iterarem. Tuum tamen est credere, quod velis, si id Neapolitani mores feriit. Nollem mi Andr a tam facile , aures alioquin prudelissimas tuas eorum lenocinio,& illecebris, blandosti, & ut ita di cam meretricio sermoni patere, qui tuae s licitati inuident, quiq; studiose conantur, ut internos amicissimos aliquod distidiu nouae sinualtatis suboriatur: D. ge has sentinas , & urbis huius teterrimas Rces. Ne
decipiam hariansite um pseudocantilena. Nesciti
364쪽
teras tellum, lint tuae,& latinae, quod proprium citrum
monen m. Ne mihi quieso obstrepas litteris alienis quavi, fricti ii quas id nos dinlisae se ignoscam ex tua ossicina profectas. Quantum enim in studijs humanioribus postea din dimisi Beseceris, facile
cognoscam, sinsecus, cum noua palinodia reijciem. Haec omnia cum ijs comunicato, quorum studio asseris te ad scribendum copulsum fuisse. Erunt sertasse, qui admirabuntur, quod em maxime occupatus, non grauatus sim tibi ociosissimo meas litteras impertire. Ij sciant me nil grauius ferre, quam cum non habeam, quo Ani detineriragam. Vale honorri existimationique tuae corite' Ex aedibus nostris I pridie Calen.
N Olol tyri sim u nul inLmuri Euri I Ψ κ salutatum mea carmina, quisbi musas i ConciIiat scriptis,qualiacunque eadunt . Dicite me totum sedisse in pectore amici
o Huius ne ex animo diffluat omnis amor. 1lr . Ssc mihi coniunctus,quo non coniunctior alter, lHoc prosum promptius mille subire vias. Liῖ Hac si non potero , succurret tutior Vna,i I i ii I, Qua sociem sensus dissociati animi. i . lDicite, quam scripsi mihi carmina grata salutem, J Quem voveo totum viribus ingeni,
365쪽
. aut D Horatio Scottae S. P. D. i in litterata octo percipi potest, quod & tu optime nouisti, quando in i judem studijs mecum versebaris, idest quando te Carrettu, Bellon udi, totos meos labsi ς meis illustrabam. At tuis suaui stimis lectis litteris. qua dme pridie Nqnas Octob. desisti redditae vero I LLCalen. Novem. tanta letitia exhilargius sum, tanto aspersus gaudis, ut nulla amplius prae hac, Ictitiam & voluptatem tantam agnoverin . Venerunt enim mihi litterae tuae a nobilissimo iuuene oratio Scotia,& ab illo, quem unice cita mihi filiciter optata succedant θ serrip er dilexi, cuiusq:meneuolctiam in dies illustriorem fore putabam, ut primum, quanti utilitatem, honore inq; tuum fecerim, tibi illuxisset. Illud per duxi,& omnibus iucuditatibus, quibus humani sensus inspergi solent, praeferendam, nunquam dubitaui , quae ex LLAM mihi maximam voluptate se quoq;
366쪽
quoq; me erexit de te bene speranduim,quod mihi Baldesiis Salmatia tui studiosissimus , cu primum istinc ad
nos venit de optimis tuis moribus n/rrauit, deq; singulari modestia tua mihi retulit, di de benevolemia omnium tuorum ciuium, quam tuis honestissimis actionibus,&ingenij mansuetudine tibi cociliasti, vel potius
conseruasti. Haec mi Horati, quae elucent in litteris tuis , & quae Salmatia omni sermonis grauitate, & te: pore de comitate, facilitate, affabilitate tua exposuit, quem non ad te obseruandum, nedum amandum impellerentur ξ Id profecto, est sapere, & ad maturiorem
aetatem progredientem admirabiles sapientiae fructus cognoscere,& specimen probitatis futurae in eoru animis imprimere, a quibus maxime amantur. Hoc cum ratione in gratiam redire,& illa expulsis tenebris cae testem venerem contemplari, quae pulchritudine. sua , radijsq, suis interuenientes caligines pellit, quae se sus illvitrat, iacentes erigit, aberrantes in via reuocat, sensius cum ratione conciliat. Haec praemia virtutis in
loco illustri ponit quorum participes fiunt, qui artatuin optimis studijs,& ponunt,& rerum in praeclaras scietias enixe incumbunt. Vt vel maioribus suis, quorum virtutem laudis stinuito admirantur se aequent, vel pO- steri tati suae nouo splendore virtutis illucescat. Quorum ij sunt meliori conditione, qui dignitatis fundamenta laetas suos maiores domi reperierunt, quam si qui nouum condimentum laudis, quae prima posteros suos illuminat, conserserunt. Tu Franciscum patrem tuum virum optimum, virtute sua illustrem, probitaris ςxemplum praeclarissimum, quem sanctissimum viruamitaris maximo, di splendori, & solatio est, & rerum arduarum maximum moderatorem, Principibus, priuatis
367쪽
uatis tum ius,infimi ld charum In oculli geris, intus
ris, mente contemplatis, tanquam in specula totu adiparentemin in omnium ore versantem. Nec Bernardi ius frater ille tuus inclytus, di magnanimus, qui pro-
attino anno Campaniae praesectus. Carassae immi Pontificis mandato,quam prouinciam singulari prudelia, di consilio adolelcens rexit, paternς laudis aemulus, di imitator parum praesidij ad maiores tuos imitandos tibi erit. Hic ad laudem paternam,&auitam tibi cumrenti assiduum eiular suo studio adiungit Habes mi Horati quos egregie imitari possis,& debeas. Ne tibi delis quaeso. Non lotige ad vitae tuae cursium fidelissimata consilium tibi quaerendum est. Habes enim Matrem Isabellam certe tanta prudentia ornatam .& praemunitam,ut eius tonsilio summi,& clari viri inniti possent, quod ab illis accepi, qui illius sanctissimae matron ingeniundi, prudentiamq) perspeYerunt. Franciscum C stellum taceo,cusus amorem , & in te singularξ ben ublentiam quotidie ἡxperiris , fidem , & probitatem, vitaeq; integritatem vides. Hunc si audies nunquam errabis, huic si parebis nunqua laberis. In primis tua omnia studia fac, ut in optimis actionibus c5quiestat.
tui omnes conatus a Deo dependeant. Hoc aetatem tum regente, & induri lculo laudis modestiae, temperantia in continentiae retinente rerum.& actionu tuarum euentus otianes admirabuntur. Tu uberrimos fluctiis eκ honestissimis vitae terminis, & tanquam praediolis capies ego Iaboribus meis non conterimendis suauissimum Iolatium id mihi contigisse arbitrabor. Tu liuod scis in rotita esse &ad te magii ne spectare in o elabora. Matrem tuam, Franci seusti utriusque iam struin verbis nostris Salutato, plurimam quoque case
368쪽
retto,& Bellono, eorum 4; parentibus nostro nomine salutem dicito. Mea tota domus te saluere iubet. Nos omnes valcinus. Antonius, scis quem dico, quem tu discedens mihi diligenter commendasti admodu nobis satisfacit. Quid λ totus est in litteris . Valentinus poZZebonellus cuius secure ratione reddat nihil scit, hic tanquam alicr Pegasus in aere pcndet. Spero tamen cum breui, tum industria mea, & diligentia, tum Baldς saris, quocum est assiduus in eodem cubiculo. studio,& cura, quam fidelem, & ipse in eo erudiendo adhibet, Ad maximam litterarum trugem peruenturv. Tu interea illius patrem salutabis. V le Cremo. Id,
Tu a mi suauissime Flaui litterae nunquam mihi
serae reddentur. Nec beneuolentia, qua te prosequor, quave te semper ut primum mores tuos castissimos cognoui, coplexus sum, occupationes tuas retardari velim. , Nostra necessitudo non confirmatur vicissitudia ne salutandi, & visendi. Ego potius, si mea Opera eo temporis puncto eguisses, cu hinc discessisti tibi praesto fuissem, nec te desseruissem, quoad a patria soluic ses. Sis quanti ego te faciam.& quantum tuae modestiae apud me, non Saam, & simulatam , sed veram &naturalem imaginem reliqueris. Quare nulla excus tione opus erat. Non te ad illa studia, quorum lcmper, cum primum sapere per aetatem potuisti, desiderio fia, grasti. no te inquam ad laudem, cuius es studiosius,aianorxabor, te solu admonebo, vesaluti, e stim tioni o
369쪽
& opinioni, quam sic de te,eli isti apud probatis,
viros, & a te magna expectantes cosulas. Id fiet si teca rationem inieris, quamobrem istuc profectus fueris, Sesi animi tui cogitationes, eo deduxeris. Nostros lab res inaries fore, si no tales sumus, quales esse volumus, quam viam ad virtutem comparandam, quasi cope diariam esse,&ame accepisti, dum mecum in aedibus
meis eiusde studij particeps esse velles, & ab ipsa phialosophia didicisti, cuius te admodum studiosum, tunc ostendebas. Haec ut scis, intermissis grauioribus stu- dijs nobiscum frequenter repetebamus. Ad quod cum te inflammatum viderem, non desperabam, quin faciale id assequereris, si modo in eum carium hominum te recepisses, qui sitim tanti desiderij extinguere possent, per comode Id tibi accidit. Papiam enim omnium honestarum disciplinarum nutricem, & parentem pr sectus es. Vbi praeter legum fidissimos interpretςs. nitius etiani es,quodam bono fato Columbanum no strum, hominem huius aetatis doctissimum, cuius mores, & litteras eas semper iudicaui, quibus quodlibet
totius orbis, nedum Italiae florentissimum studium a domare, illustrare, illuminamq; posset, quibusue omnium oculi in hunc conijcerentur, qui solus omniustiεtiarum notitiam laboret. Quare cum pater tuus mihi
dixi siet te in ijsilem laribus, ad eadem mensam discu-bere mirabilirer letatus fui, tibiq; absenti quadaldititia in animo gliscente gratulabar. Quippe qui rines
illum esses, ex cuius ore melle dulciore, tanquam ex lacteo fonte verba fluentia excipere posses, cuius vim, dicendi copiam, ubertatem, sicunditatem, incredibulemque verborum , & sententiarum abundantiam .dς grauitatem hic ciues nostri admirabantur, quo
370쪽
cessus in omni scientiarum genere, & praesertim in eloquentia, cuius hic principatum hac aetate disertoetum, eloquentiumque altrice tenet, breui factun m. Haec me spes alebat , hac istitia triumphabam. At cum scribis te ab hoc homine a suis nunquam satis
laudato. quem ut nunc laudem, nec hic angustissimus, locus exigit,recessurum, quanta moestitia me affectum
putas Ergo nostrum relinques, ut cum alienis sis e a quo poteras in optimis disti plinis erudiri, di in suauissimis moribus retineri discedes Vbi poteras summa
cum nominis tui existimatione commorari discessionem facere meditaris ὸ Num illud Terentianum , tria duum Cave ne dum Balettos fugis in Boletos incidas. Novi constantiam tuam. Ne Isuitatis crimine quis te accuset cave. Id a te fieri temere nec existim rim. Quamobrem diligenter a te admoneri velim qua causa impulius id agas, ut si aliquando euenerit, ut c stantiae tuae partes agam,& nominis tui patrociniu suscipiam ijs obmutescere non videar, si qui fortasse erunt, qui leuitatis suspicionem tibi exprobrabunt, scis quam sint nonnulli morosi in alienis moribus,& viiijs notandis. Audiui tamen illum nostrum amicum, quo nihil antiquius habeo, sibilis,& conuitijs. scindi, & alia quaedam tanto homine indigna Socrate animosius pati. Huius rei crebri sunt rumores, quos cxtingui mali m, quam augeri. At crebriores indies fiunt. Scribe, argumentum nunquam tibi deerit. Meo nomine salutato Pei sighellu , & reliquos, qui e nostra Acadcinia ad illas altiores scientias cuolarunt. Vale Crem. Idib.