Francisci Zavae Cremonen. Orationes 4. Epistolarum lib. 8. Carminum lib. 3

발행: 1569년

분량: 632페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

tamen haec lumina acceperat. Quo tantum laetor, ut vestrarum fortunarum particeps esse videar. Deos rogo, ut indies magis, magis b haec omnia fortunent .

Sed quid est Paule, quod te multos profitentes halce humaniores audisse scribis, quos inter Aonium illum, cui nullum scientiarum genus occultum est. Omnes quidem doctos,& eloquentes, sed nihil ad Rotandum, di ad Francistum C agninum quidem fateor multa eruditione, & doctrina esle. Zavam vero quam pania quidem,& tenui, quae tamen quantulacunque est , iam pridem LMadellis meis dedicata est. Sed nollem te in his hallucinari & iudicio falli, quo me amore prosinqueris , nec de me ea praedicare vellem, quae minimEsustinere possim. Scis .n. me habere multos aemulos , quorum maledicta refutare vel tibi dissicile esset. Nee parum proficeres, si horum canina verba intercluderes. Sed esto Parui ducamus occultas detractiones. Ita via uam, ut nemini noceam, quibus possim prosim ., 3;essice,ut maiori me inuidia prosequantur, qui eos alu-

nos habeam, quibus gloriari possim, illorum ilia rumpantur, si modum inuidiae adnuc non inuenerunt. Ego Vero ex virtute tua ingente capiam laetitiam. Nos omnes bene valemus, nullo interuallo labore priscum intermittentes Vt nos crebro litteris tuis visas a te co-tendo. Franciscum tuum, meumque verbis meis Ιωlutato. Vale.

FRANCISCVS Z A V A

Sigismondo Brumano S. D. GRAos mihi fuit aduentus Baldesaris Montistari

dis, tum quia illum libenter vidi, quia ab eo de te: α

352쪽

de valla nostro ea intellexi, quae scire admodum auebam. Praeclare vobiscum agitur, quando in optima stud ia, ut hic mihi narrauit sic incumbitis, ut per vos patrio honori,familiarsi: splendori, & utilitati optime consulatur. Nec fore credo, ut aliquis in hac laudis cotentione vos vincat, noui ardores vestros in honorem, dignitatem, famam,maiorum splendorem, virtute, vigilijsq; vestris amplificandum. Illud,& mihi gratistamum accidit,&si nihil dubitabam, noui enim ingenuos tuos mores, Te a Camilla Brumana Raphaelis uxore optima matrona. matrinis familias diligetissimano secus, atq; filium amari, a Caesare eius filio studioso modesto, optimo adolescente non minus quam fratrem diligi, quae illius in omnes obseruantia est qua naturae bonitate insignitus est. Tu quoq; Camillam , ut Matrem obserua,& venerare. Tu hoc adolescente omnium neminem, quem pluris facias habeas. Vale.

Hieronymo Grasso S. D.

GRATAg mihi fuerunt litters Marci Antonij Belloni, sunt enim plenae humanitatis, & beneuolentiar, quibus itaquenq; ad se obseruandum nedum amandualliceret,ut qui tali affabilitate, & sermone non cap retur, nulla humanitate illum praestare dicerem. V rum cum animaduerterim manu tua scriptas, maiori laetitia cumulari non poteram . Vnis enim litteris hoc effectum est, ut&nobilissimi Belloni, mei amantissimi sermone fruerer,& charactere, litterulisq; tuis I qui tecum viderer, praeclare mehercule vobiscum agiatur, O prudeliam vestram admiror, imitari no possu.

353쪽

Binis enim litteris vix assequor, quod vos unis. sed de his hactenus. Ab Idibus Maij nullas a te litteras accepi, nostias autem multas legisti. Quoties. n. ad Bel-Iortuna virum nunquam satis laudatum scribebam , t eles Hieronymo meo nostras reddendas curabam. Et istas ad te non do, ut ad scribendum te prouocem , sed ut eandem nos visas, adhorter. Sic.n .facile cognosces quantum Franciscus tuus, vel potius noster in litteris profecerit. Vale Marcum Antonium meo nomine ia-lutato, te expectamus. Datae veloci calamo , de muleta nocte. Crem. Non. Deccmb. cII I a Lx.

Io. Gaspareo S. D. . . .. 3Nos aequo animo apud te mecum agi existimare, si quo amore te prosequor meorum scriptorum, qualiacunq; sint non te participem facerem. Praesertim cum illa patrocinio tuo protecta multum existimationis acceptura non ignore, & te suum Aristarchum ef- sagitent. Raptim ergo diebus elapsis quaedam carmina in Musonium nostrum cecinimus, haec ad te, prius

danda curaueramus, cui tuto comitteremus no occum

rebat . Nunc efferuntur,in tuo re sunt. Complura habemus, quae censurae tuar si tamen per ocium licebit tui enim imprimis commodi ratione haberi volo c. mittere decrevimus. Hic fortasse dices complures esse, quorum limato ingenio, laborata industria, probato iudicio ad manus uti possim. Id equidem verun Sed quia iam pridem eorum ingenium cognoui, horti vavit non placet, de hac re alias plura. Vale. - Franciscus

354쪽

Petro Bonacursio. S. D. Ni vix mihi optatiusditteris tuis optatissimis a Lmri poterat, has mihi reddidit Vectiolus noster. Mihi

gratum est nostra tibi tantopere probari, neq; tame id mirum, quando me semper unice dilexeris,leq; pari more prosequutus sim. Et si id re tibi quod maxime voleba testari minime potuerim, defuit tantum occasio, animo. n. propensiore elle non poteram, pr sens ip se pere litatus es. Si unquam euenerit, ut per me ali quid a siequaris, meum non desiderabis offici si . Quod autem scribis orationem nostram ad Clarum, qua plurimis probatissimis, maximeq. laudatis viris, Aonio imprimis,& Carserino placuisse, incredibili laetitia e feror. Laetor.n. ab his laudari, qui semper in laude vixerunt . Neq; hoc in uitamcto ad scribendu mihi quicquam ardentius, grati vh offerri poterat. Dabo op ram, ut iam curriculum inc pium insistam, his lue so lasse maiora propediem in lucem edemus , idq; eo libentius agam, cum quia scribis laboris nostri filictus a doctis probari, tum quia ciuibus nostris lucubrationes nostras nodisplicuisse animaduertimus. Expectatione tua fortasse serius hae nostrae apbreues afferuntur. Scis quantis occupationibus detinear. Cu plus ocij nactus fuero logiores ad te dabo.Vale tuos, quos meos quoq; mihi psuasum habeo amicos note meo salutabis. A ni si maxime, & Caesarinum quos ob illorum aegregias

virtutes obseruo. Cremo. Id. Mai. cII II.CLv I.

FRANCISCVS ZA V. A i

Iacobo Bottatio S.

Qv i istinc mi Iacobe veniunt, siue, ut pueros v in a strates,

355쪽

strates, quorum 45plures domi eruditi Ohe. do strinaq;

illustrandos habeo conueniant salutadi visendiue causa, siue ut illis a parentibus, proximisque litteras reddant. mihi tuo nomine plurimam dicunt salute meque a te singulariter amari ijdem, nunciant, id quoq; perdiligenter,& amice in litteris,quas ad Bonifacium Ca-

rettum tui amantissimum das, fieri animaduerto . Id quod,& Petrus Ferrarius longa,& mihi iucunda ve horum copia, cum primum huc aduolauit. cofirmauit. Hac animi tua perspecta bonitate,& beneuoletia, qua me absentem prosequeris cognita, existimaui diutius mihi non tacendum esse, ne me salutationis tue mihi gratissimae ignarum putares, neue quado intellexisses, a Caretio,&reliquis mihi nunciata, quae illis madauses, sub rustico aliquo naturae vitio, quod a me loge lienum est, notares, praesertim cum tu iam senex homo litteratissimus, magnae existimationis, tum apud ciues tuos, qui te ob singulares virtutes tuas, & modestissi. mos mores cari stimum habent, tum apud peregrinos . ad quos nominis tui fama peruoluit, prius curaris, ut absentes,vel per amicos, vel per litteras una loqueremur. Vtrunq; tu perbelle ut omnia) fecisti. Te quoque eodem modo resalutaui, quod & si non mihi obscurum sit a Caretio,& amice,& curate factu esse, hac tamen occasione oblata nolui mihi amplius deesse. Nec id facio, ut a te litteras eliciam, quas tame ad me per latas libeter legere, quid enim a te prosectum nobonum, doctum, gratum,& iucundu sed ut tibi significem, quanti apud me sis. Tu is ergo, es quem Omnes boni amant,'quando omnes te totum bonum pr dicat. Tu is, quem docti omnes admirantur, quia omnibus

litteris insignitus es. Tu quem candidi,& synceri h

mines

356쪽

mines intuentur, quoniam animi quodam candore, Se integritate praefulges. Tu ille cuius multi prudentia, temperantiam, animi fortitudinem, reliquasque pulcherrimas immortali tatis dotes, aemulari nituntur, asi sequi vero minime valent. Tuinquam ille es, cuius praesentes colloquio libenter fluuntur, absentes inte-rbine cupiunt. Haec & multo plura a Bellono, Caretio, Schocia, Boba maiore adolestentibus per modestis patrij decoris studiosissimis, maximi spei, accepi, cognoui, intellexi . Quae tantum ardorem mihi ad te amandum, vel potius venerandum inijcerunt, ut nihil mihi antiquius euenire possit, quam de te, totoque statu tuo,sipe quae volo,& opto audire. Interim dabo operam, ut tales filij vestri ad vos reuertantur, quales VOS maxime optatis, dignicii estis,& ego valde cupio. Quanquam istic non desunt quod ego a multis audiui qui optimis nostris incaeptis,& institutis obsistere conetur, illaq; quodam animi liuore, &su scura malevolentia Oppugnare tentent, quorum tamen maledicta, ut futiles, Tracumqi commentationes,& murmurationes ,

studio, cura, opera, diligentia, vitae integritate, debilitabo,& instingam. Ad hoc accedit nominis tui auto- ritas, quae tanti est, ut cum inuidi.& obtrectatores, intellexerint te honori, nominiet; nostro fauere, a mal dictis desistant. ego istic patrocinio tuo. Rotandi Vallae integerrimae fidei hominis, maxima Marci Antonii Belloni autorirate, Bernardiniq; Schociae fauere , qui mihi omnium patronorum instar eritis nitor. Hic vero ipse totus incumbam in utilitatem natorum vestrorum, expectationem vestrarn, dignitatem, existimationem sit meam, quae tanta erit, quanta per te, Valla. Bellonum iis meum,&Schociam, reliquosque laudis meae fautores

357쪽

fautores licebit'. Tu homine meo Rolandum Vallam egregium,& illustrem Senatorem, Nattam per studio sum nominis nostri, Bellonum, Schociam, Ludovicum Caninam, cum primum occasionem nactus fueris sal uere iubeas velim. Vale Cremona XIIII. Cal. Iun.

FRANCISCVS Z A V A

Io. Iacobo Bottatio S. D. I

TA R ditatem mearum ad te litterarum, & multorsi mensium intermissione nunc libenter longissima Epistola corrigerem, quando id ocij scribendi in praesen tia nactus essem, quo idipsu praestare possem. Sed tot, lataeq; sunt occupationes, quibus assidue distincor, ut nec cum amicis meis, idest cu libris tandiu esse possim dum me corum lectione recreem. Quod tibi pluriabus explanarem, nisi & tu aliquando his publicis, priuati Sq. negocijs maxima cum tua laude tuorum ciuiuornamento,& commodo implicitus, me nec causam meam agente satisfactionem acciperes. Non te fugit quibus nos inseruire oporteat.& quam scenam, spectaculumq; ciuibus nostris, alienisq; exhibuerimus, tibi cum litteris, verbis 4: amicorum, tum re ipsa exploratum est, qua in re, ut tibi c erisq; nostri amantissimis satis faciamus, existimationis nostrae haud immemores nos esse oportet. Sed quid haec tibi ἰ cessationem litterarum amore compensabo, qua in re a nemine,qui te amat, qui plurimi sunt .vincar .sTe susccpi amandu,&colendiam, non te dimittam, quoad totus in te conuersus fuero. id quod iampridem c pium est fieri. Sentio me totum in Bottatium commutari. O iucunda

358쪽

r 6s- mihi gratam, nec tibi odiosam, insuauemque muta, tionem. Non amplius cogemur ultro, citroq; mittere litteras, una erimus, una loquemur, una habitabimus, i una sedcbimus, una iocabimur, una in litterarum stu- dijs delicijs nostris frequentes erimus, nobis denique omnia nostra amanter communia crunt. Interim haec de nostro statu accipe. omnes valemus. in litetis nulla laboris intermisso, in ijs omnis nostra exercitatio,& animi oblectatio ijs nostram iuuentutem alimus, ijs

virtutis igniculis illam susti nemus, quq iam illas emi tit flamas instar clari gimae lampadis, quibus istic magna cum nominis nostri memoria breui micatura falsos, vanosque rumores arguet, & penitus obscurabit. Magna expectato a ciuibus tuis , qui hic erudiuntur. Nisi enim me coniectitra, quς sepenumero nos deludere solet, fallit, tales illos habebitis, quos maxime a vobis expectare scio. Nomen meum, vel potius tuum tibi commendarem, nisi iam mihi perspectum esset, te nihil antiquius habere, quam cum tueri, quem amandum,& autoritate tua ornandum suscepisti. Haec manu aliena scriptς nostras occupationes testantur. Comunes amicos nomine nostro salutato. A nobilissimo amplissi ilioque meorum auditorum c tu latuebis. Vale Crem. III. Idus Decemb.ac II II o.

Alexandro Salmatiae S. D. Tu Aa perhumanae,ac elagantes litterae totam animi tui bonitatem, morum integritatem, miram in eos ipsos, quos diligis obseruantiam exprimunt. Hinc praeter beneuoletiam, qua tibi omnes deuincis, admirandos

359쪽

randos verborum lepos, imitanda sententiarum grauitas quaeda elicitur, qua mirabiliter expolis pulcherrimas tuas cogitationes, quae te omnibus admirabile reddunt. Quod cum ipse diligenter inspexerim, non potui pigritiam meam no incusare , qua retardatus note litteris prius ad scribendum lacessiverim. Non .n. tandiu fructu iucundissim consuetudinis, quae mihi Plitteras oblata est, caruissem, nec tam ignaue sermonem tuum doctu ad me perferri tulissem, qui mihi iam familiaris tam factus est, ac si tecum aetatem totam viaxissem. Tibi tamen polliceor me in posterum mihi nodefuturum. Quod si negotiorum magnitudine, nouo laboris pondere, ne id comode faciam impediar, qua temporis breuitate potero, id certe praestabo, ut si nulla alia re tuam erga me beneuolentiam copensare V

Iebo, illam literis saltem meis testari no desina. Quod vero discipuli mei ciues tui mirum, ac singulare modestiae,& probitatis doctrinaeq; exemplum apud parentes,& reliquos optimos munices suos reliquerint, non

fiarum laetor, idq; non disciplinae, eruditioniq; meet il-

os referre, sed deo acceptum volo. Teq; ita amplector,Vt non in seruorum numerum, quod quando scripsisti maximo pudori mihi fuit, te asciscam, sed amicis,& veteribus,& recentibus comnium pace id dixerimὰ

te longe pr ponam. Id re cum voles experiri poteris. Et ego iam tentaui,tibi , rei tentandae facultate exhibui. Quando non mediocrem fortunet tuet conditione,& prouinciam hic tibi obtuli. Quem tam c penes carissima,& honestissimam Matrem tuam comorari malo. Quae animi utriusq; oblectatio omnibus quaestibus,& lucris praeponenda est. Gaudeo etiam orationes nostras tibi viro probato laudari,& istic nome nostrum

360쪽

iffitrum indies magis celebrari. Ad te breuis quoq; de feretur oratio, quam dum primum Aeneidos librum auspicijs , quibus potui in ima auditorum frequentia

habui, ordirer, ut mox pleniori stylo rem contexere. Perge tu vero,& viam, quam inc pisti insiste. Breui. n. admirabiles in literis progressus facies. Interim humanissimo, dulcissimo . honestissimo, mili': charissimo, cuius ingenium,& in litoris iudiciu valde probo, frate tuo fruar, quem totum complexus sum, nec munus ad simiai Germanus esset diligo . Vale Crcitio.

P g R opportune mi Andrea suauissime heri mihi, Eforo egredienti occurristi . Egebam enim salutatione, depraesertim, quae a tali viro proficisceretur. Curis na-que non parum cupiebam, quibus ob assiduas occupationes obruor, euari, ijs visus sem emergere te biis, &suauissima tua oratione audita, qua omnium, qui te audiunt sensus iii pergis. Desideralia totam orationem tuam audire, tu quoq; nescio quid effundere cupiebas. Tuo tantum desiderio defuit casio,loci oportunitas, temporis spatium ... Quod tibi heri deninatu fuit omni rei exponendae , & fortasse in aurem mihi dicendar, commoditate sublata, sole pricipitante, nunc cloquere, id calamo facilius praestabis commodius chartula tuu negocium perages senstis erunt solutiores , no impedientur ullo hominum interuentu exibunt in animo tuo verba diligenter examinata, quq me oblectabun quoquo cadent . Tecum omnia pensitabis, priusquaminia SS litteris

SEARCH

MENU NAVIGATION