Francisci Zavae Cremonen. Orationes 4. Epistolarum lib. 8. Carminum lib. 3

발행: 1569년

분량: 632페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

Escis, ut patria haec temperet a lachrymis Quas morien. Paulus iamdudum liquit Ahala In terris , clari dum petit astra poli. Quare iampridem tibi debita tecta capesse, Et fruere insigni laetus honore diu. Sis stlix, faueasque tuis qui numina Diuum Exorant, clarus quo supereste queas.

Io. Baptistae Mainoldo I. C. Cremonensi. i. SARPrus euoluens tacito sub pectore mecum Qui sint Heroes, quaeue Theatra Deum, Namq; iuuat Vcterum monumenta recludere sacra, Unde haurire datur, mente quod ipse cupis, Inventu Diuos terras habitasse frequentes, lEx his , & variis siemina sparsa locis. Saturnum in terris quis nescit prole superbum e Namque Iouem dederat, qui patre maior erat. Iuppiter innumeros, qui terris monstra tulerunt Progenuit, quorum nomina clara micant. Alcides, Pollii , Castorqή, & maxima turba tic IHinc nati, vates quos cecinere pij. Heroas dicunt antiqua stirpe creatos, PQtios vel nobilitas, facta vel ampla probant. Nomine quin etiam celebrant Heroidas ipB, P Quas mirata olim Roma superba fuit. Concurrunt studijs diuersis siceptra tenentes, Ita Et capiunt laudis praemia rara suae . si Il AEst Vel Consultus Iuris, vel maximus autor .. viii Rerum, nam virtus hic sua dona capit. DSanxerunt leges, sancitas lege probarunt. Hinc oracla Deum, quae caperentur, erant.

Condebant

552쪽

Condebant urbes, sed moenia structa ruebant, Ni seruata pijs legibus usque forent. Quid non perpessi, quae non subiere pericIa, Vt populo ex adytis iura petita darent

Firmius ut starent ciues cogente Senatu

Iurabant dictis, rebus adesse fidem. Heroum nostras igitur peruenit ad aures Nomen, quo dignus nomine quisuile fuit. Legum ergo interpres tanto donatur honore, Vt certe ignores, quem prius ipse probes . Tramite dissicili mentis quod condidit iste, Hic lustrat studio, sic sacra iura micant. Interpres legum sanctus, syncerus habetur. Latoris legum numen habetur idem. Laude vigent ambo, lauro dignantur eadem, ' 'INescis cui primus cuiq; secundus honos. Ambos tergiminis decoramus honoribus, ambos

Extollit studium difficilisque labor.

Sunt etiam terris celebratae Heroides isto

Nomine, quae fulgent sydera ad alta poli. Cui non Minois ξ cui non Cepheia nota ξIn Coelo hae lumen lampadis instar habent. Cassiopea quoq; assiargit cum fronte remissa Quid tum ὸ lucenti sydere clara nitet. Stella facem ducens inter mille Hectoris uxor Apparet Diuas, illa virago fuit. Sed quo musa rapit mea me iam sistere gressum

Est opus, hic tandem numina Vestra canam. αHic ergo Heroes, hic sunt heroides illae, . Quae meruere suo nomine facta Ducum . . Attamen hic mittam multos, quos nomine dignos

Heroum scimus, nam breuis hora fugit. Ergo

553쪽

Ergo de heroas quos Manc habet alma Cremona

Cantabo ξ modis his versibus ecquis erit 'Ergo satis nobis Mai noldum dicere versu, Cuius fama ingens astra superna ferit. Te tantum versu canere o Mainolde peropto , Qui mihi de vena pauperiore fluit. Te maiora decent, nos parui parua daturi, Sed quaecunq; damus nomine digna tuo Nam tu virtutis praeconia porrigis unus omnibus, & vultu promptior esse cupis et Quis Mainolde tuis unquam inconsultus abluit E' tectis e polles consilio, atq; fide. Consultus Iuris legum tu lator haberis, Haec est nobilitas maxima , priscus honos . Euandri mater, vel Romulus ultima proles, Hinc vel tu natus, vel prior ista domus. Est Mainoida domus priscis celebrata latinis, E Maia Diuum nuncius ortus erat. Mainoldi hinc dicti corrupta voce vetusta, Namq; aliter stultum credere, sit* nefas. Maiadas hos vocitem grauiori nomine dignos, Haud equidem fallor, talis origo fuit . Heroas sanctos inter numeraris, haberis Ergo virtutis nobilitate potens. Herois tecum Thalami fidissima coniux , Quae sunt, quae fuerunt, nomine maior adest . Mitto virtutes queis te iam comperit unum Vna parem, certe ut vos duo sitis idem. Non hic quae gladio famam purgauit acerbo Castior est. ex hoc nomine nomen habet .

Quid ρ pater Augustus, quo non augustior alter, Nec pietate prior, nec bonitate datur. TTT Haec D

554쪽

Haec damus una tenet priscos grauitate Catones, Iustitia Philos, nobilitate Phryges. omnes heroes, pariterqi heroideS Omnes, lEt mcer , atq; gener, & tibi iuncta Thoro . io' quam vos canerem, si nobis copia tanta Esset dicendi, quanta MA RON I S erat. 'Moeonides ergo foecundi laxet habenas Ingenij, & cantu vos super astra serat. Linqueret Atridas, Diomedem & magnus Homerus, Vos nam cantando nomen haberet idem. Laudibus at vestris sent omnia plena Theatra Et montes, sylvae vallis opaca nant. Viuite felices in terris numina, & olim Coelo, accessuri gloria, lux, & honor. Hare sunt quae dantur patriae retioribus unis Praemia , si priscis creditur, eo; fides. Flumen adire licet clarum, quo fonte lauare Me possim, ut cernam numina magna Deum. Attrectare nefas qu*dtanto nomine dignum est, Musa monet sileam i iussa capesso Deae. Attame' esto memor nostri quocunq; locorum Perges, haecci; mei pignus amoris habe. l

Io. Franciseo Persichello I. C. Cremonensi.

CR a Drs me immemorem multos dilecte per annos Persicnelle tui Z sum memor usque tui. Non ego lettiaeae purgaui ununc amoreS, UArdeo 'more tuo, nec calor iste iacet. Nomen idem est, animus idem, non caetera nobis Sunt paria , es doctus, diuitiisq; Mida S. Scaevola, vel Crassus , facundo perstrepiS Ore, Hinc

555쪽

Hinc merito nomen personat orbe tuum. Leges mille modis clausas, latebrisq; latentes. Δ Nusti, nec veterum te monumenta latent. DSed mihi nil prodest fugientes carpere ripas Musarum, frustra suscipiturq; labor . OA

Ah quoties conatus iter sum voce repressus, Quo Francisce viam desine longa via est . . A Persichellus adest, sontes hos solus amoenos, Ut Draco Hesperidum seruat, & unus habet. Quid faciam demens inuitis limen adire Musis me Phoebi λ sit procul iste furor. Gara mihi non est, qua possim huc vertere musas, Has supplantarem, si mihi Gaza foret. Ergo tibi quocunque ferar coniumstus amore Theseo, & nomen pignus amoris erit.

Sic Dij, fata quoq; hoc iubeant, tu iam mihi Nises,

Eurialus semper, nam tibi fidus ero. Rure datur equid ξ rura sapit si debile carmen Nostrum, alias dabimus fertiliora tibi. rQuae nos cunq; damus, iucunda mente capesse , inancisti semper tu memor esto tui. hi: OGaleacio Melio Cremonensi. si 4 S AE p a ego tentarem, quid pomi nostra Thalia. ita Hoc cur non valeam causa probanda subest. Vndique me astringunt curae, iuuenesq; frequentes, Qui famae cupidi nostra Theatra colunt. Per se nil possimi, virtus, animusq; ministrat Vires, haeq; iacent si mea cura iacet. Hos tuus est inter gnatus pars magna senectae, Elfgieso; animi, corporis atque tui.

556쪽

Ne ponam studium scribendis versibus ipse

Esticit, Aonijs inuigilemque choris. Qui tamen unus erit scribendi carminis author, Qui poterit studium solus habere meum. Respondere cupit votis, animoq; paterno, Haec aetas studijs non reuocanda meis. Accelerare opus est, fugit irreparabilis aetas , Praeterit hora fugax more fiHentis aquae. Quod valeo, id totum nato, & debere parenti Me fateor, pridem secit uterq; suum. Postulat & patria haec quae nos coniunxit ab annis, Quos teneros nobis vita peracta dedit. Id doleo, Phoebum, Musas j; Helicone creatas Haud sua nascenti dona tulisse mihi. Quod ni fecissent ut te super aethera ferrem e Mortali hac esses tu mihi sede Deus. Deferrem extremos Galeaci nomen ad Indos sciret Dacus, teque peritus Iber. Tertia pars orbis sentiret facta tuorum, Qui bello clari, qui viguere togis. Ocia non dantur, queis possim talia cantu 'Edere, nec vires praestat Apollo suas. Et Meliam gentem resbnarent undique sylvae,

Maioresque tuos pagina nostra daret. Est ingens animus, verborum copia parcasEfferor, elatus concido, lassus, iners. Extirgo lecto, calamum conquiro, retusum Nunc aevo, refugit tunc furor ille nouus. Id quorsum eueniat mecum dehinc ipse retracto, Sunt vires tenues, quae mihi cuncta negant.

At tu cui Musae aspirant, & flavus Apollo, Cui desunt curae, grata quicsque datur. Inter

557쪽

Versaris, scribe huc quid tua Musa canat. Scribe quoq; huc veterum quae nam sententia ocellos Detineat multum, quam sequar ipse, tuos. Quae nunc miraris ruri mihi scribito cuncta Carmine, quod cupido non semel ore legam. Vel sit Aristippus, vel Zeno carmine ficto , Tertius an qui olim fercula lauta tulit . Interea natum synceri pignus amoris l. 2. In te grande tuum, moribus hic poliam. lvaditus est nobis fidenti corde docendus, il Hunc ego praestanti corde docebo libens. i Et ventura tui veniet pars maxima voti Ad leges sacras, Pieridumque chorum . Interea incolumis patriae loca grata saluta, AEdicolamque meam quam rigat amnis, adi. Huic dicas quarto, indecores migrate Coloni, Verus adest herus, hanc qui decorare potest.

Iamq; vale Phoebi, & Musarum gloria magna , Et patrijs Musis, dicito Zava Valet. Andreae Beneuento

V D tu cunq; petis diuino carmine Vates -- Coras queris, volitant nam tua vela mari. MEuitant scopulos, infractaq; litora poscunt, Et vada cuncta vident lata petita sibi. Ηiq; natant, rursus pelago spariantur aperto Arbitrioq; manet vela remissa tuo.

Adsunt Pierides succurrit pulchre Apollo Votis atque tuis, quod petis inde datur.

Caesaris haud magni caneres vulgata per orbem - la .

Pacti, vel Augusti bella peracta breui. Nedum

558쪽

Ne dum Francisci Iaudes percurrere posses trana

Quae tenues tangunt sydera voce tua. V. Accipio, agnoscoq; libens praeconia nostra Laudati quando tollimur ore viri. clDucimus & parui quorundam perdita verba, Liuida quid nobis turba nocere potest ξVnus profligas scriptis maledicta disertis Insanae turbae quae male serpit humi. Sunt testata mihi non parui ponderis ora Eximiorum hominum, qui mea scripta probant His etiam accedis laudato carmine semper, Qui mihi pro multis millibus unus eris ori Versus f pe mihi varijs mittuntur ab oris, Queis moneor doctis nostra placere viris. Vixq: tuis lectis, fertur Epistola nobis Perscripta, extremis finibus Italiae. Appennigenas regiones incolit iste, Rotandum Nigrum nomina scripta sonant.

Hic, Dij immortales, laudes quas fundit in horas

Vt nos meli fluo detinet eloquio Nostrates taceo Musto nectare dignos, Est nostrum cordi queis decus, atq; labor . His ego victor ovans, superabo quosq; labores, es. Et volvam assidua dogmata prisca manu. Hoc etenim studio perstringam perdita corda Inuidiae, stygia quae fuit orta domo. Huius deridens stultum, insanum ii furorem Abdo me stud ijs, est ubi parta quies.

Contemplor veterum nobis monumenta relicta

Queis pepere sibi praemia digna polo.

Alter Democritus fio, Heraclytus & alter Letor non longo tempore fictus adest. Non liud

559쪽

Non me scribarum vulgus terrebit ineltum Cum blaterant, ficta crimina voce patent. Me detractores nunquam deponere cogent. Incoeptum, citius coepta peracta dabo. Adriacas, horum rumpantur At Ilia, ad horas Accedam, edentur carmina pressa Typis. Prodita cum fuerint, his spero ) nulla quietis Spes erit in terris, infera regna petent. Hos Pelopis pater accipiet laxumqt reuoluens Sisyphus, & qui agitur vinctus ab Orbe rotae. Hos nunc inuidia rumpat feralis Erynnis. Hos ego, qui nana sint dissimulare sinam. Postmodo si pergent, istorum nomina pandam iEt commissa breui quisq; notata leget. Hispani noscent, Galli, pictiq: Geloni AEtas, quae sequitur, nouerit omne nefas. Distracti interea sed iuncti, & mente propinqui

vitii

In AVivamus, memores nos simul esse duos.

Versibus Andrea nostris celebraberis usque Nostris, & fixus sensibus unus eris. Vti : meo tribuas solatia magna labori Mitte mihi imparibus condita verba modis .

Non te tardabo expectantem carmina nostra, In ic quo noster mutuus extet amor. Tu Marium nostrum, nostro saluere i ubebis

Nomine, qui nostro semper in ore viget. Et loquio hic facro ditauit docta Theatra Phoebus ubi facilis, Pieridesq; manent. Pegasus hic fontes alter reclusit amoenos, mimVE' queis tot nobis flumina grata fluuant. di-Sydera laetus adit, miratur *dera laetus ti Effulgetque inter sydera clara Poli. Al. Altius

560쪽

Altius haud MarIo volitauit Pindarus olim. ten

Iamdue Mari uiuas, &beneuente diu. MN I

Andrea Roncaleslo Cremonensi.

Qet I n genius, quid fata velint, fortuna quid ipsa EA Haud scio, si fatum credimus esse tamen.

Haec nos' Xerunt una puerillibuq annis, i Π I. . - .

Id dissoluerunt, fata quid ista volunt: Haec me riuibant, animo hinc compellor, & inde In varias partes, est mihi nulla quies. Quod si vera eanunt veterum monumenta peracta', Fallaci doleo tempore, sorte capi. Hoc si sie qilem nam Coelestia signa movebunt . ICredidit his vulgus, his quoq; captus eram. iH colim mirabar enim, dulcedine tanta Nos una iunctos cuncta per astra fore Saturni, Veneris, Martis, vel sydus utrunque Decepit, solus siue ego falsus ero. Annuit interdum nostris Cillenius ales , A Votis, sed renuunt fata stuperba tamen . erit Nos ijsdem tectis alti dapibusque stuperbis, Ijsdem erat unus amor patris & id studium. Id mecum recolo memori non excidet unquam Roncadella domus, spes mea sola salus. Lusimus in cunis cura, studioque parentum Nostrorum, & patruis, unice amatus cram . Quos celebrant ludos pueri, iuuenesq; per artes His oblectati, nos quoq; saepe sumus. Viuimus in vitae longo discrimine adulti, Est tibi parta quies, est mihi nulla quies. Haud equidem inuideo, fruor hoc & munere tecum. Namq; pare animi corpora iuncta tenent. Non Gut illi V

a no

SEARCH

MENU NAVIGATION