장음표시 사용
561쪽
Non ablata quidem notae sint eommoda vitae. AAptius his vellent, commodiusq; frui. l .ltiis tecum fruerer, tecum si vivere possiem .ri Zuorae dimidium, menstrua puncta fatis . . ISentirem semper quamseruo pectore vocem itoqManantem ,- hac nobis vel grauiora dares iam INulla forent rebus non respondentia verba , i ii Tu elarux dictis, nobilita e animi. Es comis, facilisque, benignus, splendidus unus, i Tu charus doctis, omnibus unus ades. Quid tu praeterea Z cunctis affabilis extas, se Hae dotes animi, nobilitasque tui. Quas qui non poscit, demens hic solus habetur, in Hic Tanain tendati & loca senta situ. . Nos te seruamus nobis super omnia charus, IIn te sunt solum lumina versa mea. Acceptum serimus certe tibi quicquid habemus, Si melius quid erit, id tibi semper erit. Nec fatum, genium, casiam contemnimus vllum, AHaec tria concurrunt si tibi gratus ero. Promeritum fateor iam te prius , hoc ego contra .
Quicquid adest nobis, id tibi carpe damus . Ad Luganum confesso.
I re me consurgunt, venti me crebra procella i l IExagitat, terrent murmura cera maris. IQuae me di lanient non desunt agmina mille T. , Curarum, huc, illuc, mens mea diuiditura Exanimat rerum cupidum male sana cupido, l . Pauperiem solam maxima credo mala . Illos exosius, Gazas quos spernere legi, rvel sit Anaxagoras, vel Plato stultus erat . . .
562쪽
A' nullis vellem superari,Vitulare mallei Ida no HInuidiae stimuli nunc mea corda tenent. 8u i 3q A. Si temnunt alij, spretos inhiamus honores, Disiplicet ambitio, dulcis at ista mihi. - . Possidet ignarus morum virtutis & expers r Vii tib Diuitias Crassi, diuitiasque Midae. Int zMInuideo, demens incuso numina diuuin , l tu Quod tribuant alijs, quae mihi cuncta negant uTAEqui lunt Diui, mortalia non tamen ae , ADesipio prudens, stultus at ipse sapit. ix l iΑpparent iam mille modi, iam mille figurae, In quas commutor debilitate mea. Non secus hie iactor, quam nauta turbine venti Cum iacet in medijs naufraga puppis aquiS ...' Incumbit remis validis, & viribus vllis, tar Ad portum sperat pergere posse tamen. ἈSic ego confido multis agitatus Erynnis Nunc stimulis nauem per vada ferre meam. Ad re confugio, supplex rua limina postens , Sanari cupio, redde salutis opem. Nam mihimunt fracti remi, haud firma carina Clauis, nec temo robore firmus ad st. Mergitur in pelago puppis, nunc mergitur Uidis, Huius iampridem robora cuncta ruunt. Ipse nihil possum, possum tamen Omnia fretus I Et pietate Dei , tegite rogante Deum. IComprime te quaese volitantia carbasa ponto, Ne me praecipitem per freta vasta serant. .Q OHaud una scelerum facie, pia numina laesi .
Inficiunt mentem crimina multa meam. i. t
Editus in lucςm tenebras detrudor in imas , Horresco refercnsec miser ipse tremo.
563쪽
2da Quicquid deliqui vidit Deus, omnia cernens
ulli hunc amfractus, nulla cauerna latet . . . Ingredior timidus mea nunc commissa fateri , Da dextram, & mi sero nam potes, atar opem .' RVictima sacra super cadat haec altaria, CHRI s et v MAssi dua supplex deuenerare pruce OMNIA mutantur, retro sublapsa feruntur Cuncta, quid hoc mirum Θ na noua cuncta placen . Rerum tempus edax, inuitis omnibus unum Commoda diripuit, nec reuocare datum. Ordo nouus seeli fatis voluentibus orbem l- Nastitur, hic secum contrahit omne datum Huc vetera illa abeunt fugiuntq; miserrima cunctis, Tempora, nec quicqtiam quaerere prista iuuat. Saturnus periit, perierunt &sua iura, P0 Hordo alius longe nunc meliora capit. 7Troia antiqua iacet, doctis celebrata Poetis. I Sparte clara solo moenia magna dolet. Pallados alta iacet muro fundata tenaci 'HAVrbs, & cum patria foemina, vim: perit . -
Ingentes urbes ferro, populosq; superbos Contusos, possem nunc memorare tibi.
Sed quid prista iuuat tristes deserre sub auras, Cum sua cuiq; dies, & sua fata cadant. - ε aQuid Tirium tectis ingens erecta sub auras Carthago imperij o aemula Romulidum UAAnser solus erit fatum qui spreuerit ipsum , Fortunam temnens ipse perennis erit. T
Depulit hie olim Gallorum perdita sola PVv v a Agmina
Ad Frmachinum Manstedum Ferrariensem
564쪽
Agmina Romani ipesque, salusque vigil cActorum socius clarus sed Manlius huius Expers laetitiae quae sua stultitia. iAnseris exossent licet omnes candida membra
Non tamen amittet nomina tanta nece . rati iv Namq; sivum cunctos nomen celebratur in annos,
Voce graui pulsat plectra canora lyrae. Romulidae quondam cura hunc, & publica alebant optatosq; cibos munera grata dabant Si quis vile tamen sentit sub pectore nomen , t a DComprimat hic virus anseris atque iecur. I ira Non hic dignus erit diuum depascier ullo Munere, non illi tantus habetur honos . Appetit has epulas sano qui pectore vivit, . Huic nepa quis credit, non saturanduserit Frigida si volues stomacho ipsa videbitur vlli HHuic non est vitio, Manlius unus erit. Nam quando fuit hic saxo deiectus ab alto - 8 Deficiens gelido corde Abauit auis. Et tu quaeso cape hanc detur quaecunq; libenter Tobstrepet hoc nomen tempus in omne tibi Anser adest, melior dices argenteus esto. Quicquid erit capi es , nos quoq; scmperama talea b i a
T A v R r A te expectant, te Tauria nostra reposcunt, Foemina virq; simul Tauria grata petunt . Accede. hic fiunt seruato more quotannis i Tauria, quid rides ξ Tauria nostra pete. - : ATe genij nostri accipient, te lumina poscunt, ql; lares cupiunt sqpe videre mei. .. Dii Ioanni Galpareo
565쪽
Dii quoq; me impellunt his verbis scribe, revisat
Τauria Ioannes, Tistrigerosqi lares. Hoe sine nil fiet ii Mndum, nilque iocpsum DHic minuit curas, fessaq; membra leuat. Est Phoebi verus, musarum & dulcis alumnus' i u: Facundo huic dulcis manat ab ore lepos . Quare, ne tollas tanta haec solacia nobis, Diuitijs spretis Tauria nostra pete.
Acerpa quae possum vix cudere carmina amice, Hinc urget Phoebus, hinc latus omne serit. Ocia tuta tibi, nobis sed cuncta negantur, Est tranquilla domus, mensa parata tibi . Inuigilare licet nobis, sudore paranda Cuncta domi, somnus non satis aptus adest. Aymuh te lutum reddit sub diuite tecto , Hic remouet curas colloquioque suo. Noc tu sub domino segnem exerceto senectam, Nil ducas morbos, quos ea ferre solet. . Inuideam hanc vitam tibi ni mage charus ocellis Sis nostris. vitam hanc transige Sylva diu.
ROMA Nos diues cumulauit munere quondam iAttalus, hoc careo, quod damus, ipse cape. Hoc vinco Regem, nulli concedo tuorum, Qui te mirantur, quique per astra serunt. Est animus magnus, quo te cumplector habendum uic, & cum fato corpore versa cadunt. Eidem.
566쪽
CAasAR quae dantur nunc Vida carmine missa IH Perlege; te & natum lucida PaIlas alit. itiunc sectare puer, cernet duo lumina nostra Vrbs, hla primus adest, tuq: secundus eris. NE Ros Dardanius nostro si viveret aluo Isto, clara Venus, iudice nulla sinet. Pallada tu vincis, victam se Iuno fatetur, Moribus, & Brma, nulla superstes erit.
In aduentu Rodulphi, & Demesti Auslaiadum filiorum Maximiliani Imperatoris. MAx IMA progenies Diuum, veneranda propago Caesariae gentis, nobilitate grauis. Quam l o capiat te vultu, & fionte serena Aspice, quam plaudat laeta Cremona tibi .
Agros Herculeae tu vix ingressa beatos Vrbis, eum spectas agmina magna virum. Militis armati sequitur longi gimus ordo, 'Quem via nequaquam, sit licet ampla, capit . Dinc aequitum turmae, magnae peditumq; cohortes Incedunt, omnes vestibus egregij. Accipis hos. Hilares veniunt non ordine fuse, q: humeris densi moenia adusque ferunt. Cospicis incedens numerosam haud agmine gentem. Millia quod nunquam magna Cremona dedit. Oecurrunt pueri, iuuenes*, virici; , senes 4οῦ, occurrit plaudens sexus uterque tibi. . 'Laus cuiusdam Matronae.
567쪽
Suspicis hineudiis tu priscae moenia nostrae, Agmine pressa virum, plena b cuncta vides. Huc illuc oculos sers, circum & lumina flectis, Et noua semper adest gens tibi nixa genu ., Moenibus hinc missis penetralia tendis ad ipse Tectorum, lucet qvirque fenestra tibi: .. Clarius hinc etenim lumen diffunditur altis E' tectis, Phoebi luce micante die. Cernitur in summo tectorum culmine densa Turba virum, mixti foemincul; gregis.
Nec saturare queunt oculos, dum vestra tuentur Lumina, diim j: animo numina tanta fouent .ae I incq. triumphales portae cernuntur in urbe Marmore de patrio, quod graue fulget opus .m Neroum, hi cque ducum tituli, statuaeque leguntur, Austriadum in lucem quos dedit alma domus.
Accendunt cunctos tantorum clara virorum
Nomina. Tum vobis prospera quisque cupit. Regia vos tandem Trecchorum tecta subitis, Regibus haec, ducibus, Caesaribusq; patet. Huc ataui, huc abavi, huc spolijs decoratus opimis
Caesar auus vester, cunctaque turba ducum.
Albertique duo rederici & fulmina belli ,
Omnes Europae robora militiae. Huc ubi venistis fulgentes numinis instar GV
Nam facie, at ii oculis mittitis hic radios uVos Sinuessanus comi Dux inclytus ille Ampi cxu coepit, talia voce loquens. DICernitis Herculeam hic sobolem clarissima proles E coelo ducens Caesiariana genus. Hic magnis urbs clara viris, ducibusvile decora Romuleo repetit stemmata clara satu .
568쪽
uita NulIa pericla subit Caesar sertissimus Imros , λ up uZAd quae non dederit fida Cremona duces. Ρ Resipicite hanc sedem imperij, vestriq; decoris, HQuae rerum dominos vos fore mente capit.
Castoris imperium, Pollucis & arma sequetur 'εSis bona, sis felix ciuibus ipsa tuis. TDixit. At Emanuel custos fidissimus arcis, si Talia sedato pectore verba dedit. l a Semidij proceres vos Dijs accepta Cremona, ua Tutelae & vestrae credita, auere iubet. Caesaris optat aut vobis felicia rerum Euenta, & longos, Nestoreosque dies. Mox cuncti, o nos felices, o siecta beata,
o quae vos peperit mater amata Deis. Felices nimium, qui vos genuere, parentes Ter, quater exclamant, aurea secta dari. Vrbem mox repetunt, vultum, faciemque decoram omnes mirantur, pertacitique lauent. Non vester nostro Iabetur pectore vultus , Quamuis lethaeus tingeret ora liquor. Vos quoq; nunc memores auibus di lcedite laetis, Atque Cremonenses mente tenete diu.
Audiat ista breui, quae secimus, ipse Philippus,
Sentiat atque pater, quanta Cremona dedit Quo vos cunque ferent felicia fata, referte Esse hic magnanimos, belligerosque Duces . Vsque Cremonenses Regum parere paratos Iussis, quos dominos contigit esse suos . Sic Heminus eris nobis, inrtisque Rodulphus, Caesaris imperium sic referetis aui.
569쪽
Edidit haec legum gnaros, iurisque peritos, i, IAEt Phoebi sacros, Pieridumque duces. IEt quos aethereas aperire, & claudere portas AVidimus, & quos nunc purpura sacra tegit.
Et montes quondam nostra Petiere parentes , t AMontia quos tutos iussit adire locos. l
Montibus in sacris musae duxere choreas , - , Dum sonat arguta pulcher Apollo lyra . Huc tu venisti duodenis mensibus actis, Ex quo promeritus iura Senator habes. Urbis ledasti varios, crcbrosq; tumultus , ORnes ad nutum conticuere tuum. sAttrahis eloquio legum divine Sacerdos, a liri vii in bPRAETOLI
570쪽
Ipte tuo cunctos in tua vota viros. Per te coniugium tutum, tedaeq; pudicae , Per te casta viro foemina quamve suo . . Seruitio qui astrictus erat, non captus inani Spe legum coepit praemia quisque sua, Horrida sienserimi sontes hic robora legum , Et data sunt iustis munera digna viris. Haec sunt, quae linquis vestigia presse tuarum
Virtutum, tua queis fama perennis erit. Haud unquam meritum venientia secula tantum Delebunt, vives cuncta per ora virum. Ergo iam Monti, Montes conscende priores, Est ubi virtuti semita facta tuae . Ille patrum expectat tandem te maximus ordo, Sed vellent ciueS te remanere mei. Sis bonus , o felixq; tuis, sic Montia sacros Exuperet montes tempus in omne domus. Haec semper vigeat, longami haec Nestoris annos Vincat, laetetur foetibus usque tuis. Asciatum verbis commendas. res probat ipsum.
Ingenij Pollet fertilitate puer. Alciatum famam fatis felicibus olim Tollet hic, Alciatae gloria magna domus . Alciato nobis extat nil charius . Ipsum Ingenuo erudiam dogmate, ut iple iubes . Tu quoq; Basilij nostro de sanguine creti, Quo te cunque seres, sis memor, atq; mei
Ad Casalenses Euasianos suos. Η v c quorsum Iuvenes quondam venistis ab oris Hinc procul expositis, est mihi nosse datum.