장음표시 사용
531쪽
amicissimis salutem dici, cum recta adtuόs in patribui
redires, relictis omnibus qui tecum erant me coram salutasti,& plenius quod multis ante mandaras egisti. Qua tua salutatione nihil dulcius, nihil amantius alia dire poteram. Te enim videre cupiebam, cum una utrique nostrum Soncini profectione, quo tempore te nobiscum iunxisti notandiu licuerit esse dum Paulum Urosium euolueremus, Liuiu explicaremus, antiquos annales excuteremus , obseruationes & Capitolina Scholia ut studiose inceperamus, elimaremus. Vix
teporis puncto, & dimidiae deabulationis spatio mecuesse potuisti,quo in breui tempore a me petisti ut unus ad te reliquis, audiueras .n. quaedam nostra ad quam plurimos amicos scripta imprimi,& ijs fere extremam manum iam impositam 9 adiungerem. Dixi me id libentissime, licet omnia cu inuidia conclusissem famirum . Nec desyderium hoc tuum existimaui obliuioni
tradendum, ne putares te a nobis, cum abesses, non
tanti fieri, quanti semper ex vultu, & oratione re ipsa accedente presens a me fieri si pius, quam hic exponi oporteat animaduertisti. Has ergo damus quas quoties leges si me talem existimabis, qualem in sermonibus semper expertus fuisti meam orationem te coram audire tibi persuadebis Haec igitur accipe, &imis sensibus include , quando tecum amice, & grauiter agendii cu ex mutua amicitia, tum ex dignitate,quam sustines, qua Deus in terris nullam maiorem reliquit, .
nullam venerabiliore hominibus proposuit ,'ad quam quod *pe facio P quoties mentem verto, toties tot
j in Coelo vitam degentes mihi ad Dei optimi
maximiq; nutum in recta actione, & meditatione consistentes occurrunt, quot cuiusque generis sacerdotes. I a nobiscum
532쪽
nobisium vivunt. Hic habitus venerabilem maiest
tem rςfert, celestem chorum reprcsentat, antiquorum atrum castitatem refert, morum integritatem & vitae an stitatem promittit, mentem ad priscam religionem allicit, ad Deum erigit, ad humanae salutis unicum. Dei fit rum, solum autorem, & seruatorem reuocat. Haec animo, & mente, fixaq; cogitatione diu, di multu mecum tracto, & repeto. Quam continens, quam temperans, quam castus, quam moderatus, quam mianime ambitiosius , quam lingua , & moribus pudicus, quam deniq; hic totius vitae integritate, & esse, & fungere cum domi, tum foris debet, qui ali,s hac tam insigni, sublimi a. dignitate it Iustratus pr sectus vitae, &morum magister lit. Hoc mihi quoq; succurrit, qui in hunc sanctissimu ordinem , , collegium cooptati suis sent, medicos appellatos fuisse ..Aegyptios,& Persas
in primis sacerdotes hoc nomine cohonestandos du- creuisse, qui non tantum animis quod illorum maximas viiij esse debet, verum & corporibus mederentur squorum vitia,& corruptiones ut cognoscerent & purgarent , lageram iis Carneadem imitandum csse, qui antequam in Zenonem scriberet eAistimauit sensuum,& mentis debilitatem firmandam ingenij velocitatem Loercenda, quaecunq; obstarent Hellaboro purganda, non enim nescius erat omnia corporis bona, & mala aiice corporis foetidissima in animam influere. Quo genere curationis Plato in Cratylo ostendit hominem& corporς, & animo candidum, & purum reddi. I idem in charmide ictibit Mastos fuisse, & animae, &corporis medicos . Neq; hoc Galenus ignorauit . Hoc quanti ponderis sit non dubitarem , nec ullo Iaboris
taedio grauarer explicare , si tu is esses , qui ad hanc
533쪽
rem longa exemplorum, & vciborum serie , qui de ingenio vales, & longo studio hae consequutus fuisti, indigeres. Nec tamen, & hoc scitu dignum audire, quo multa cognostendi, discendi ei; de syderio semper
arsiisti, recusabis. Romultim , quod Dioinysius Hallicarnassaeus Ilicris ic status est, edixi IIc, ne sacerdotia venalia essent. Adeo hic urbis Romae codendae autor, quae sacerdotum propria, & religioni dicata crant, iacienda pastorum coetu, & societate quibuscum superiorem aetatem vixerat, rclieta, habitu i: deposito iud cabat. Quod prudentissime agebat. Nam si dignitas tanta cepta essct venalis fieri, decorum tantae, tamque angustae rea non diu incolume futurum vi libat. Quae veneranda,& omni cultu, conatuq; decoranda, in sum masti dignitate retinenda, si per quorundam,vel negligentiam , ves imprudentiam, aut non permittendam libidine in de coeum suum amissset,& de loco antiquae venerationis deiecta fuisse*ό timebat, ne quod Deoru voluntate, ει bcnescio , vitaeque periculo acquisisset, eorundem perinissu quando horum omnia arbitrio xeguntur amitteret. Quod ijs euenire qui religionem
contemnunt videmus. Cum sacerdotum munera tanti
sint, nec quanti ipsi faciendi sint ne scimus, praesertim
cum in Intiquoi iam: montin enti s obseruauerimus, in Graeciae multis,es nobili nimis ciuitatibus lacerdotum
dignitatem Regum maiestati aequatam fuisse. In quorum tamen ordinem,& augii sti ssimum collegium nonia nobiles,& humilis, abiectae ii conditionis homines, sed nobiles, & ingenui recipiebantur, dia praefecto illius ordines eligebantur,quini in Plutarcho legimus. Haec omnia quae diximus sui ninae admirationis, singularisq; venerationio eae, di tu a me cum aliquando in
534쪽
hos sermones incidissemus audiuisti, & ipse memoria
multa repetebas. Quae cum tractarem me totum in religione, idest in verae , si licisque contemplatione vitae, continebant: Sed hoc quod sequitur nonne omnium decreta, & in sacerdotes reuerentiam, mantiquorum veneratione superate Non tu quod nunc
audies negabis. Ilid ergo qui e Coelo Theologiam
detulit mortali in corpore vim diuinam patefaciens, ad patris uniuersi mundi rectoris nutum omnia accomodans , qui hac dignitate mire fulgenti collustrati sunt hos sapientes appellat, cuius oratione nil verius, nil sanctius, nil ite constantius . Nec quo modo septem Graeciae imortales sapientes solos nominarunt, quorutamen sapientia nihil fugacius, nihilue breuius,omnia enim ad nimis anxiam ambitionem referebant, dicit. Sed quorum animi sale quae est persecta capientia sacerdotes inspersi fuerint, cos vere sapientes nuncupat facerdos ex'antiquissimis libris, quos idem maximus, Lucentes Lampadas super altissimu montem collocat qui ne quispiam incautus, & imprudens cadat lumen errantibus pr beant quibus quoq; dat illa talenta, quae diligenter custodita illum inuitant, hac oratione ad perpetuam stlicitatem eos couocare qui muneris dati fructum auxerint. Haec talenti multiplicati merces hanc capite, hac fruimini,hac domos interiores in grea
dimini, & eas ad animi quietem, & tranquillitatem stabili decreto possidete. Hic sacerdotibus potissimilosseruntur, traduntur, & comendantur. Ampli ima addita veteris macular.& antiquae noxae, necn5 cuiusq;
delicti abstergendi,& penitus antiquandi authoritate. Qua muneris ab luctorie, & perfectione quid a Deo diatus, qid plenius, quid quod ad diuinam gratiam, di
535쪽
maximsi auxilium proxIine accedat honorifitemius No ne hac Der liberalitate sacerdotes exhoibus D ij fiunt ρ ,Equidem quod a Deo perf)ctius habere potuerint non video. Hac dignitate cohonestati,hoc imperio aucti , hac maiestate insigniti quantum splendoris oculis nostris ina ciuinti quantam venerationem sensibus teli Equunt Ego certe hac resordati α& crebro
mecum hac cogitatione pertractataein maximum paudium vertor. Haec fiant quae it reum aliquando tractaui, quae cum mecu,& tu diligentes eisplueres summopere
tibi hoc diuino ben cficio gratulabaris,& te breui tota Theologiae sontibus ablinuru , quod reliquum vitet tibi superesset, insecrarumi literarum tractatione ad tui animi quietem positurum pollicebaris . An id fecisses temporis si huitate 5te denud quitere non potui. Quod si fecisti, gratulor,& ut debeo gaudeo, sin aliquare tuum ingens ut tunc crat desyderium impediente adhuc praestare non potuisti, te hortor ut hoc amplius non differas, polles ingenio, acri praestas iudicio. Ne tibi dc sis, te etiam, atq: etiam rogo. Tu, fac ut tu agas, vel potius uterq; nostru Deo, a quo solo omnia,& ista, verasti bona sunt, gratias & agamus,& habeamus. Qui tua admonitione egeant scis, hos pasce, hos Optimis praeceptis, & cxemplis in veterv curriculo ad maximum Dei triumphii susti ne, illud meminerimus. Spartam quam nacti sumus ornemus. Sed quo cu h c nempe cum viro docto , & acuto. Non te latet in sermonibus nostris, illud quaesitum , in sacerdote inso mando, nos illum effingere, no qui quo velit montem transserat, & flumen arbitrio seo consistat, qui tamen
si adesset, multum litari possemus, sed illum in quotcmperantia viseret, modestia elucesceret, iustitia splen-
536쪽
lplendesceret,bellicosis Ducibus vires animi magnas.& corporis validas relinquentes. Haec ut tecum diNRisius& copiosius agerem , & amor quo te semper prosequutus sum ob singulare ingenij acumen, quod ite sepenumero admiratus fui, impulit, & huius rei ina tractandae, pie ):α religiose examinandae crepta occasio persuasit. Quod reliquum igitur est tibi seped-lialijs consule, & prudenter prospice. Epistolam habes quam de Uderasti. Vale, & Francis-
537쪽
539쪽
spice Ionge, Est via, quanta patet, plena, fenestra,
Accedunt pueri ramis viridantis Olivae, Et Psana choro teret; quaterq; canunt. Relligio adcurrit demulcens aethera casto Carmine, quo diuos in tua vota rogat. butus est Clarus Praetor, quo numina gaudent, Qui pietate viros, iustitiaque fouet.
Hic comitatus adest Heroum ingente caterva. In te oculos vertunt foemina, virqigrauis. Hi te non hominem, at Diuum mirantur ut unum,
Te credunt Coelo numen adesse suum. Auspici uin praesaga boni iam nostra futuri Mens cernit, seruant Dij meliora tibi. Vt decimo hinc anno Diuos rebantur abesse Votis, sic demum numen adesse vident. Emittunt pueri voces, castaeque puellae Ad Coelum, credunt inde venire Deos.
540쪽
venit & ecce Deus tandem miseratus Olympo set
Fortunas nostras, vertit & in melius . Expectatus .ades nimium, nimium qi Vocatus, . .'. O' nos felices quam bene vota cadunt.
Accepit validum Respublica nostra parentem ,
Pignus praesidij, subsidij que sui.
Amisit subito, cum iam sperare secunda Coepisset, vultus mutat & haec subitos . Utraque nunc legitur nostris soletiana libellis, Res patris edentur si tibi nate placet.
Sin tenebras refouere velis, hac luce carcbunt , Mirantes secum maxima facta patris . Hunc ad visendum conuenerat Undiq, turba, Non secus, ac Coelo numina lapsa forent. Nouimus hinc , quam sint fallacia vota virorum, Prospera quae vento praecipitata ruunt. Sensimus hoc vulnus, cunctis iacet intus adactum... Clausa bonis etenim ianua honoris erat. Tu reseras, utrunq; leuas tu nate dolorem, Tu patris effigies hinc mala cuncta leuas. Vt te suspiciunt, ut tanto numine gavdcnt
Cives , qui pr sis ciuibus ipse tuis. Huius & es populi custos sanctissimus, ii res Virtutis patris, quae super astra Viget. Ille est Diuorum numcro super additus almo, i Vt precibus pellat plurima damna suis. liquit miseris mortalibus ipse salutem, liVt sciat unde petat quisque salutis opem.
Censor eris morum, specimen virtutis auitae. IPraecipuusq: sacrae relligionis honos . Iustitia & pietas reparabit nostra paternas Vires, de priscum te duce laeta decus. Laetantur