Io. Georgii Walchii ... Parerga academica ex historiarum atque antiquitatum monimentis collecta

151쪽

quamdam diuinam insi tam esse iudicauerint, cui quoque a maioribus nostris es in tota diagnitatis principatus datus, ut idem auctor dicit, qui & alio loco i scribit: grauis etiam illa es ta plena dignitatis dicenaei facultas, quae sepe valuit in consule deligendo, posse confisio atque oratione senatus populi, eorum, qui res iudicant, mentes per nouere; & paucis interiectis: non mirum,si ob hanc facultatem ho mines saepe etiam non nobiles conseiatum consecuti sunt: praesertim quum haec eadem res plurimas gratias,firmissimas amicitivi, maxima stadia pariat. ''

' se & apud veteres graecos consuetudo fuit, ut illustrioribus eruditione viris singulare quoddam agnomen dignitatis caussa adtribuerent. ex philosophis AN Ax AGOR Asdictus est νῆι, siue propter sapientiam, vides Lu TARCHVΜ vit. Perici siue quod materiae adiecerit mentem. vr habet DIOGENEsLAERTI vs Itb II. segm. 6. SOCRATES σοφος, etiam in Oraculo quodam, cuius auctoritas quidem a nonnullis in dubium vocatur,

HOLs TE NIVM de vita & scriptis Porphyrii cap. 6. p. 233. edit. FABRI Gi I biblioth. graec. lib. IV. cap. 27. adde I Ns IvΜ descriptoribus historiae philosophicae lib. II. cap. r. Io. ΜOLLERvΜ homonymoscopia p. 869-

152쪽

33 seqq. & de adpellatione pol istoris diximus

historia critica latinae linguae cap. IV. s. Dp 79,' tituli clarissmi frequens fit mentio apud crinCERONEM, item amplissimi, quo senatores

inprimis ornabantur. Fempore imperat inrum non solum hae adpellationes in usu arisque hominum more versatae quoque fuerunt, sed & aliae accesserunt, ita is quippe, spectabilis, excedentisimi, magnifici, quarum usus pro varia dignitate diuersus fuit: de quo momento legi possunt notitia dignitatum viriusque imperii,quae exstat tom. VII. antiquir.

uius de ossiciis domus Aug. Io. SELDΕ-Nus de titulis honorum I . CHR. BEC-MANNus in notit. dignit. illustrium. sed haec in transitu. . de cetero apud romanos clarissimis quoque viris cognomina imposita fuerunt aut a praeclara militia, aut ab eruditione, aut aliis meritis in rei publicae salutem. inter alios hae laude emoruerunt C. MARCIVs, quia Corio lis oppido captis dictus est Coriolanus; M. vALERI Vs C Ru IN us, qui bello Punico primo transgressus in Siciliam Messanam urbem Cepit, cognominatus Primum Messava; deinde mutata littera Messalo dictus, a quo clarissima Messalarum familia originem accepit P. SERVILI Vs I auricus, ab I Fauris urbe Ci-1iciae expugnatis adpellatus; ut de multis aliis cxemplis taceamus, quae congeS sit G. N. KRIE GK diatr. de modis inclarescendi apud romanos 3 s. seqq. p. 27. ex viris litterarum gloria splendidis ΑΥΤΕ ius dictus es philologus; M. TERENTI Us VARRO tog tori doctissimus T. POMpo Nivs Atticus,

Ι 3 quod

153쪽

quod Atticam linguam didicit felicissime a M. ANTONINVS imperator Hilasemus obmidium, quod philosophiae consecrauit, do

quibus atque aliis compluribus exemplis vide Tob. MAGI Rleponymologium criticum& io. MOLLERUM homonymoscop. p. 873. anter doctores christianos, qui patres vocaritur, deprehendimus quosdam, quibus ob sinis gularem eloquentiam cognomina Iaudis aetpraeclarae existimationis impolita fuerunt. sic IOANNEs, archie p. Constantinopolitari. Chrsostomus; PETRus, Raueqnatium ePiscopus orasologus; RADvLPHus Guilhel mo IV. Aquitaniae Duci a concionibus acris, Ardens; BFRNARDUs, ab has Claraeuallen sis, Melli usa AVR. PRvDENT Ivs Amia nus dictus cst.

g. XII. Nobilissima pars studiorum vete

rum erat recitatin eorum, quae conscripserant,

qua non lotum adolescentes, sed & adultiores viri, &ipsi principes ea, quae ingenio elabora- Herant, Praelegebant Vel publice Vel priuatim,

ut ex signis cognoscerent, num ista placerent auditoribus, nec ne, de quo argumento iam alio loco diximus. quas recitationes s quebantur adclamatrones re plausus auditorum, de quibus iam breui dispiciamus, rationem Veterum rhetorum ae sophistarum habentes, qui & orationes suas recitarunt. auditores autem modo Per Vocem, modo per gestiam adclamabant, atque plausus edebant. quod ad priorem rationem adtinet, diuersiae erant adclamandi formulae,apud latinos BL NE,

PRAECLARE, BELLE, FESTIVE, NON POTEST MELIVS, RECTE, PULCHRE,

1 de vanis moris ottera/ eriendi apud veter. roman. f. VUL

154쪽

neris. quo adclamandi ritu illud quoque inoris ac conluetudinis fuit, ut sophistas magnae titulorum pompa prosequerentur, ac laudibus allos e tollerent ad caelum Vsque. hinC L

ε scis rεζον. in. quibus praedicandi ac laudandi gratia cla xibus edendis effusi sane fuerunt, nec tantum in una sermonis parte, sed fere in omnibus plaudere atque adclamare in more habuerunt; quamuis ici praecipue in transitio

nibus S extremo oratisnam peragerent.quam in rem testantur multi vetustioris aetatis a chores. V i Ν C T I L I A N V s: ' quae quIdem virtus ne ligatur a plurimis, qui ad clamorem

in stae vel etiam forte carcumfusae multitud vis composeti non forunt Huae intentionis signum, nec Hi disertii videntur, nis omnia tumultu ac vociferatione concusseruat. A. GEL-L i v s dicit: siummo s soluto pectore obuias vulgat que laudes Ufutiunt: item ρ quem qutim iam ister ingentes, clamores legentem Misenissemus: & A v R. Ric TOR: I ob cuius Laudem ingeminatis ad vocis usque defectum plassibus uaeclamatum es. alii vero recitantes immensis audientium clamoribus minus delectabantur, ideoque anteponebant silentium: sep L 1 N Ius: ε ρο- dico vel recito, non mianus quam clamore desocior, At modo flentium

155쪽

acres intentum s cupidum ulteriora auine di. flentium enim perspicuum seriae aC VC-hementis adtentionis argumentum est, quiPPequae ex iudicio depraestantia ac suauitate orationis ipsiusque perceptione omnino oritur, Vnde& plautus admiratione compressos & restinctos obseruamus. exhibet rei huius testimonium Cic ERO δ de plavsu autem quid respontaeam ' qui nec desideratus umquam a tes,s nonnunquam ob φ actis hominibus ipsa admiratisve compre1sbs est. quo factum est, Vt haec plaudendi atque adclamandi licentia

aliquando auctoritate magistratuum coerCE-retur, cuius rei documento & exemplo esse Potesst C. ALBVTIVs s I Lus, qui quum Publico iudicio peroraret, a lictore nimiae laudantium voces cohibebantur teste sVETONIO. a

g. XIII. Posterior plaudendi modus fiebat

Per gestum ac varium corporis eiusque partium motum. quo pertinet primum plausus per marius, quem ritum adtingit PHILOsTRATus 3

ἀextera, contractis digitis subiectam sui am, qua caua es, tundit . ut manus etiam conso-neut, Ombalorum more pere se. ' deinde quoque audientes mouebant pedes in plausus gratiam, Ut LUCI AN Vs ' prodit, quod non solum de sella 1urgere, sed & saltantium more terram pedibus ferire atque tripudia exhibere, moris fuerit ac consuetudinis. quam respi-

156쪽

RHETORUM ET ORATOR UΜ. 137 ciens QUI NCTILIANvs dicit e minime ve

ro permittenda pueris, ut sit apud plerosque, surgendi eresultandique in laudando licentia; de paullo post: at nunc proni atque succincti ad

omnem clausulam non exsurgunt modo, verum etiam excurrunt re cum indecora exsultatione conclamant. HIERONYMVs y autem: me dicente ex latere subfιltabas s plaudebas manu, adplodebas peri. nonnumquam quo que in plaudendo Vestes suas excutiebant,prout quum NERo imperator quid di Xisset, τοις τεας ηm τοι hμάτια ἀνεσει , plaudebant mania has vestimentis, teste XI PHILINO. 3 confer CREsoLLIVM ' & FERRARIvΜ, qui

in hoc argumento illustrando diligenter sunt

versati. ν' ci CERO pro P. Sextio cap. ss. dicit: voces quiadem o palmarum intentus o maledictorum es morem omnes profuderunt, quibus verbis significat, quod veteres in sibilis edendis consuetudinem quoque manus collidendi tenuerint. de cetero morem in antiquis monimeniatis obseruamus, quo oratoras adlocuturi auditores extensa manu mentium facere laborarunt sic P A U L U s κατασεισοιο τῆ χειρὶ , orationem habuit, Actor.XIII. U. I 6. item XXI, o.&-ALEYANDRO XVIIII, 33. OvID Ius metamorph. lib. I. V. 2 s. postquam voce mamcque murmura compressis; renuere Identia cuncti. PERsius satir. i V. V. . seqq.

ergo ubi commota feruet plebecula bile, fert animus calidae fecisse flentia turbae. maiestate manus.

157쪽

s. XIIII Inter praemia veterum sophistarum, rhetorum & Oratorum principem quoque locum obtinent coronae,quihus fuerunt Ornati, veluti ex Certamine victores. id quod 1atis aperte testatur IULIANVS δ ω πτερ γαρ ἐν Ερμου λογὴ ςαδίοις διώλου πολλα- etsi h μου ςε- Φανα Θ εἰς V ων ἐν ολιγοις γραψεις τῆς ἀρετῆς το α ον ἐμφαινεις.Nam ut in Mercurii facunia stadiis toties iam victor coronatus, mirah Iem

in paucis his scriptis virtutem tuam demonstras;&C. TACITVs tradit, quod propinquo lustrali certamine, senatus NERONI obtulerit victoriam cantus, adieceritque fumriri e coro nam. erat quippe imperator hic moribus animi corruptissimi, qui in theatro publice cantare ac histrionis personam tenere violaria: Cupidus sibi sumebat: quod dedecus ut auerteret senatus, ac ludicra NERO s deformitas velaretur; consilium eius praeuenit, ac ne cantaret, ad victorem ipsum pronuntiandum promta parata fuit voluntate. in fabularum autem monimentis obseruamus, quod UENUS, amorum, deliciarum ac voluptatum omnium dea, huiusmodi coronae ornatu splendida exhibeatur in documentum facundiae, qua nobilis a fabulosa aetate habita est: hinc C A T v L-Lus 3 dicit: si lietuam clauso tenes in ore, fructus proiicies amoris omnis, verbosa gaudet Venus loquela. quod coronae Praemium in tanta fuit dignitate aestimationeque, ut oratores ac poetae in edihili illius consequendae traherentur studio,qur& omni labore ac ingenii praestantia ad glo-

158쪽

' riam istam peruenire, adnitebantur. cognostamus id ex suEΥo Nio, ψ qui de NERONE

dicit: deinde in orchestra enatumque deseπ-dit; ρο orationis quidem carminisque latini cormam, de qua honestissimus quisque contenderat, ipsorum consensu concusam sibi recepit; sic&THEODECTES, Phaselites, Isocratis disci.

Pulus rhetor atque tragoediarum auctor φ traditur, e sacris litterarum certaminibus octo reis tulisse coronas. 3 erat enim corona fgnum sin

gularis dignitatis ac honoris, quae ingenii ac facundiae praestantiam consequebatur, veluti Praemium, quo litterarum stuclia maxime sunt digna: quocirca & ipsas musas coronatas depreliendimus, quippe quae lauro, hedera,rosis,

palmis ornatae carminibus poetarum celebrantur. ex qua autem materia coronae rhetorum

ac sophistarum fuerint compostae, id adcurate quidem definire non possumus, quum antiqui scriptores momentum boc reliquerint intactum id tamen satis clarum est, quod coronas secerint ex diuersis materiae generibus, nee mediocri probabilitate existimamus, quod quodammodo nonnulla fuerit hae in re inter

Coronas rhetorum a poetarum similitudo, uti exsuperiori s VETONII loco, quo Vnius coronae cum orationis, tum carminis latini mentio fit,coniicere potamus. at Vero poetae coronas gesserunt eX hedera, quercu, palma, oli

ua, inprimis id O, quod confirmant multi ve

teres auctores, quorum testimonia P Asci Α- LIVS ' I. A. BOSIUS , I. F. Η E C Κ E LIV s si s A

159쪽

M VEL PITIs C vs aliique exhibent. quinimmo ex LUCIANO colligimus, quod di 1ertis, qui aduersarium sibi in certamine vicerant, fores coronatae fuerint palma, siquidem dicit:

succumbo, ae nihilominus viridi palma fores

coronantur: & IUVENALIs 3 ac MARTIALIs

non obscure significant, quod & palmae sine corona politae fuerint, quando ille dicit: si tibi lasso Agantur virides, scolarum gloria,palmae;

hic vero: scfora mirentur jic te palatia laudent, excolae cs geminas plurima palma fores. g. XV. Ita corona praemium fuit facundite, idque honoris ac dignitatis plenum. 1ed tamen Obleruamus quoque, quod & oratores

ac rhetores non perorarint, priusquam fuerint Coronati: quem ritum exprimit PR AXAGOR A mulier apud ARIs TOPHANEM s his verbis: ἐγά δὲ Θμοι τους ςεφάνους πιριν σομα , καυτη-ύμων, ην τί μοι λεγειν. ego autem ipsa coronas ponens coronabor

vobiscum,s forte quid dicere mihi videbitur

quaenam

160쪽

quaenam conrionari uult yMV. ego. PR. impone igitur capiti coronam,

quod fausum s felix sit.

MV. maxime.

item a CP. ειγ' τεις ετέρα βουλετιαι λέγειν ς G. θω. ΠΡ. Θι Mςεφανου, - γαρ το Mημ έγα τααPR. an est vestrum qua vetit dicere Θ Mv.pR. abs igitur π coronam cape , res quippe urget. quae testimonia ARIs TOPHANis satis sunt perspicua, ac obseruationem nostram, quod oratores quum in eo fuerint, Vt declamarent recitarentque iermones, imposuerint sibi coronas, stabiliunt ac consirmant, quibus adhuc. aliud ex o v I D I o η adiicimus:

dixit: s extemplo populum grauemqueseis

natum convocat. ante tamen pacali cornua lauro velat.

qui & paucis versibus interiectis 3 dicit rursus ad hos Cipus, quem poscitis, inquies demta capiti populo prohibente corona

exhibuit gemino stringuia tempora cornu. demisere oculos omnes gemitumque dedere eatoue EDd meritis clarum quis credere

inuiti videre caput: nec honore carere osterius passi, festam impolluere coronam. quodsi tritur oratores coronam veluti pra amium eloquentiae acceperunt: existit hoc lo

라틴어 텍스트