Io. Georgii Walchii ... Parerga academica ex historiarum atque antiquitatum monimentis collecta

발행: 1721년

분량: 954페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

iniressu, quod scilicet essent parati ad parendum

discendum. sed G. l. V o s s i v s de vitiis sermonis lib I. cap. 33 p. Iq8. obseruat, quod mineruat & m. non sint eiusdem significationis, quoniam Mukτρον magistri vulgari consuetudine singulis mensibus, etiam inrerdum non nisi anno finito accipiebant,

g. VIIII. Aliud adhuc exemplum mercedis

publicae , qua proselibres artis oratoriae ornati 1iant, deprehendimus in veterum monimentis, cuius auctor num sit ANTONINus stinae, an

ANTONINus phiIosephus, de eo disputan

te de priore dicit: rhetoribus f philosophis per omnes prouincias N honores re falaria detulit.

quae testimonia aut agunt de diuersis rebus, ita, ut aliud salarium ANTONINus pius; aliud

narum professoribus Atheniensibus constituerit; aut unum idemque respiciunt momentum. qua posteriore sententia necesse est, aut discrepantiam hanc salua utriusque auctoritate reniouere, quod qua Tatione fieri possit, haud cognoscimus; aut fidem iv LII CAPITOLINI labefactare, eique praeferre X I P HILI ΝVM, in primis cum testimonio ipsius alia

Veterum monimenta, quae ei fauent, robur a dignitatem adserunt. namque tripleX erat Athenis πολιτικος quippe, φιλοσογκος& σοφι ς, Vide MEVRs IvM 3 &CREsoL

142쪽

LIVM, Cui ultimo primus praefuit LOI. LIANVS 'bestu, de quo PHILOsTRATV sy di- Cit: Mὶν τῆ ABι- σι Θρο,κ πρωτος, sed ea aetate professoribus stipendio nondum ornatis , quod aliquanto post ab imperatore A N- To Ni N o philo pho factum est, idque primus meruisse dicitur TAEODOTVs, discipulus L. OLLIANI, de quo idem PHILOSTRΑΥ v s: 3-n-τῆς Αλπαίων νεοτητος πρῶτος ἐπὶ ταῖς ἐκ λασιλει- μυ ας, quibus Verbis

id obsermamus, quod THEODOTus fuerit1ophista & quidem Atheniensis; quod primus acceperit stipendium, idque ex auctoritate &liberalitate imperatoris, Per quem quod M. ANTONINus philosophus sit intelligendus, ex verbis PHILOITRATI, quae subsequuntur, patet clarissime, qui dicit, quod MAR-C v s, id est M A R C V s AURELIUS ANTONINVS, Cui adtribuerunt cognomen philosophi, Herodis iudicio ac censurie Platonicos, Stoi-Cos , Peripateticos philosophos & ipsum Epi- Curum permiserit, ut harum scholarum philo sophiae constitueret professores ; sed Τ H E O-

ho celebritatem, ipse ruuntibus praefecerit, athletam ciuilium sermonum, decorisque oratoriae artis lisulis eum ornans. acceperunt igitur sopbistae Athenienses stipendium: quot autem fuerit nummorum 8 ia iam penitus i spiciamus. de THEODOTo sophista commemorauit PHILOSTRATVs superiori loco,

a theatr. rhetor. lib. III. cap. 13. 2 de Ditis sephisiar. bb. i. n. v. p. 326. 3 vi P t. se i l. lib. II. v. a.8.166.

quod

143쪽

quod iuuentuti Atheniensium instituendae Praefuerit ναυήπις, Vbi VOX δραι λους 1ubintelligenda est, ut adeo viri quidam sine causis heic emendationem adhibere ac μυρίως in κυριπις permutare sibi sumserint. alio au-ltem loco δ eiusdem stipendii mentionem fa- Cit, quo tradit, quod Adriano sophista λ romam translato, Athenienses consilium de legato ad imperatorem mittendo ceperint, Vt Θρονος sophisticus traderetur CH R E s T is , qui autem in concionem ipsbrum prodiens, non

solum propositum hoc reddiderit irritum; sed

& habitae orationis extremo dixerit: ἀμυριαι τον αν α, uon facit virum decem mil

lium sipendium. sic s. OLEAnius legit ti

verba haec in latinam transtulit linguam; I. F. GRO NOVIus 3 vero existimat, quod ista per signum interrogationis : - μυριαε πον αν-; distinguere ac subintelligere debeamus τουσι Vel si ουσι, ita ut verba haec dubiae sint significationis ac sophistae CHRESTI Cum mo-Gestiam prae se habeant, quasi diceret: nonneta μυρι- Virum quaerant; tum arrogantiam ipsius declarent, quod non cΗRESTVS αυδες, sed αἱ μυρια ipsum quaerant. quae Coniectura critica GRo NovII satis quidem est ingeniosa; sed quum eX PHILOSTRATO Pateat, quod CHREsΤvs Atheniensium cons-lia minime adprobans, munus professoris artis Oratoriae recusauerit, scripturam, quam apud OLEARIVM deprehendimus, praeferre minus dubitamus. idem salarium acceperunt

quoque philosophi, de quibus LVCI AN Vsq

testatur

144쪽

testatur, quoci singulis ipsorum generibus constitutum fuerit sti pendium; sed ψ βιε η me

pedis htibula iuxia poetam, nec porcelius: ve- rum singulos iu annos decem mistia nummorum, quos accipiunt, uti doceant iuuentutem. de cetero drachma notissimus erat Atheniensium argenteus nummus pondere drachmali, hoc est octauae partis unciae, cuius pretium idem habetur cum pretio denarii nummi; δ ex qua

pretii huius ratione facile colligere possumus, quid veterum philosophorum ac sophistarum

Atheniensium 1alarium, seu αυριω-eDs fecerint. CRE SOLLIus ' existimat, quod valeant aureos gallicos II CCCXXXm.rcum assibus aliquot Turonensibus ; & I. F. GRONO vivs 3 dicit: μυριπι ιδοαχααi e iunt ruias manae monetae seuertia qua vinia aupeos qua ingentos; at vostra coronatos misis. X. Ex hisce a nobis adductis ac illustratis J exemplis cognoscimus haud obscure, quod eloquentiae studia habuerint patronos & faui tores suos, qui erga illorum doctores ac magistros liberalitatem ac benignitatem declaraa xunt, ac quorum deliciae atque voluptas fue- runt. musis oratoriis dignitatem, quae ipsis iurex ac merico debetur, tueri & in maius meliusque Prouehere. quam beneuolentiam nonnulliri extra ordinem quoque eXperti sunt,atque am-t; plissimos artis suae ceperunt fructus. sic sExΥO: CLODIO, quia suΕΥΟΝ lo ' latinas uigraecae-Μ que eloquentiaeprinessor dicitur, magna merces

O . data

145쪽

α6 D TR. DE PRAE M. UETER. SOPHIS T.

data est ab ANTONIO, cuius mentionem habet CICERO δ at quanta merces, ait, rhetori

data es J audite, audite patres conscripti s cognosicite reipublicae vulnera. duo milita iugerum campi Leontini Sexto Clodio rhetori adsignasti, quidem immunia, ut pro tanta mercede nihil spere disceres. SEXT. CLODIVi quippe gratus erat ANTONIO, qui quamuis ipse dicendi arte fuerit destitutus, ideo tamen rhetorem hunc singulari prosecutus est fauore, quod excellebat in iocis. accepit autem duo millia iugerum campi Leontini, sic dicti a Leontinis, urbe in Sicilia, ' qui ager cultissimus S caput fuit rei frumentariae, 3 ob quum Caussam A N T O N I V s largitione sua magnum vulnus reipublicae inflixit, cuius horreum Sicilia ob ingentem suam sertilitatem quondam hahita essi ' prodit quoque PLINIUS nam Orationem vendidisse Iso CRATEM viginti talentis, '' quae eficiunt XII. millia Coronatorum: quaenam autem fuerit oratio, Pro qua acceperit haec viginti talenta, id non adeo e peditum ac clarum est. credibile este videtur, ipsi pretium hoc datum fuisse aut pro oratione, quae inscribitur Nικοκλῆς, sub persona eiusmodi regis Cyprii scripta de officio ciuium erga imperantes; ''' aut pro sermone funebri in laudom EvAGORAE filii Nico C Lx s. qui

interemtus est a THRASYDAEo eunucho

olymp. CI. 3. ac ne hoc quidem nobis videret silentio praetereundum, quod P O M P E 1 VS ma- lgnus, quum RHODU M, nobilissimum sine elo quentiae templum profectus, ac sophistas

omnes

146쪽

li RHETORVM ET ORATO R v M.

ii quippe, quod ab historicis inprimis celebra is tur, valuit sexaginta libras 1 eu minas, hoc est t: sex millia denarium Vel drachmarum, quae Va-

a lent sexagies denos Coronat S,Confer l. F. CRO- a NoviuM. at Vero quo minus & huc exem ii Plum E VMENII rhetoris transferamus, imper diunt caussae iustae & grauiores. etenim de seipso dicit: 3 salariuo me liberalissimi principes, ξ ex huius reipublicae viribtis Asenenis mili

i: hus nummum accipere iusserunt: non quoniam non amplius tribuere commodis meis vellent,

in quem modio maiora re prius f postea pr. mia contulerunx; sed ut ter cena tua festertia, i j qua sacrae memoriae magister acceperam, in honore priuaei huius magisterii addita pari somte geminarent. eX quibus Verbis haud obscure colligere possumus, quod salarium hoc Ε v M E Ν I o non Veluti rhetori, sed sacrae memoriae magi ro ad tributum fuerit, cuius munus erat, adnotationes omnes dictare& emi tere, & precibus respondere, ' quo functum esse EvMENIVM, ipse prodit alio loco. sprout autem EVMENIVs singularis & extra communia ponendus vir fuit; tic & amplissimo' usus est stipendio, sexcenis quippe millibus nummum. equidem C As AvBo No si hoc salarium nimium videtur, ideoque pro sexcenis

147쪽

legendum censetsexagenis, quasi id EVMEN I O veluti rhetori sit datum, adeoque Pretium communis rhetorum stipendii nimis excedat. sed c As Avuo Nus pastiis est aliquid humani. namque primum ipsa EVMENIIVerba clare testantur, quod salarium ho C exhonore magistri sacrae memoriae ipsi decretum fuerit; deinde pro scriptura CASAU BONI, qua oexcenis mutatur in sexagenis, dimidium salarii esset minus, quam pro dignitate ac munere hoc acceperit, si quiuem aperte dicit: Ied ut tercena ilia se tertia, quae serae memoriae magiser acceperam, in honore priuati huim magi erit addita pari sorte geminareue. quihus de caussis utique retinendum est sexcenis,

' CICER o pro lege Manil. cap. ra Pompeius nondum tempestivo adnavigandum mari Siciliam adiit, Africavn explorauit; inde in Sardiniam cum classe venit: atque haec tria frumentaria sub dia reipubblicae firmis iis praesidiis nauibusque muniuit. LIVIus lib. XXVI cap. Αο. de consule L A E v I N O refert, coegisse Siculos, positis tandem armis ad agrum colendum animos conuert Me; ut esset non incolarum modo alimentis fregia

fera insula, sed urbis romae atque Italiae id qtiodεnultis saepe tempestatibus jecerat) annonam le

uaret.

' veteres, inprimis carminum auctoreS interdum pro monimentis ingenii sui magnifiea acceperunt pretia. sic CHOERIL Vs Samius Commemorauit victoriam, quam Athenienses de Xerxe reportarunt, ac pro singulis vera

148쪽

RHETORUM ET ORATORVΜ. Iassibus accepit staterem, ac decretum adhue est, ut carmen hoe cumHomerico recitaretur,vide vos si v Μ de poetis griecis cap. S. p. 28. ANTILOCH v S, quum laudes LYsANDRI

oratione ligata dixisset, ab eo pileo Laconico

argenti pleno donatus est, Vide vos s I v M c. I. p. q. Vt de eXemplis LABERII, VIR Giis L II aliorumque taceamuS.' non insistens videri debet, elab*ratam ab is OCRATE Orationem, quam rex recitaueis rit. LYSIAE aliorumque exemplis constat,

solemne fuisse, sermones ab aliis dici, ab aliis

scribi. sic romae in NERONE recitante admiratus est senatus , quae s ENECA seripserat. Vide I. A. FABRICIUM bibliothec. graec. lib. II. cap. 26. p. 9οῖ, ' primus autem sophistarum, qui mercedem acceperit priuatam rraditur PROTAGORAS, de quo scribit pHILos TRAT vs de viri seis phistar. lib. I. n. Io. τε δὶ ριισθοῦ διαλιγεδεαι πρωτο- ρεεν ver, docere sutem mercede primus insiluit; qui & haec addit: δὲ παM

primusque adeo rei nequaquam reprehendendae graecis auctor fuit. nam ea studia, quae sumtu comparamus, longe cupidius complectimur, quam ea, qua nihilo constant. idem testatur DIOGENEs LAERTIus lib. VIIII. segm. sa. qui& mercedem definit, quod exegerit μνας Meατον, mi S centum: confer. AEGID. MENAαGi v Μ observ. ad L A E R T I v Μ c. l. p. qao. de G. OLEARIUM ad PHILOSTRATVM d 1. p. 49 . eadem summa GORGIAE a discipulis tradita est, quo autem antiquior fuit PRO TAGORAs, quod vos SI US de natur. & eon

149쪽

M. drachmarum, quod aurem a ciuium suorum nemine accepit. vide FABRICIvμbibl. sitae c. lib. II. cap. 26. p 9o I cons CR

6. XI Sic primo praemiorum, quibus Veteres tophistae, rhetores ac oratores ornati fuerunt, genere illustrato, ergamus ad secundum, Quod honom titulos respicit, quos magnificos sepe obtinuerunt. namque apud graecos sophi sita dicebantur Θεοφρα , a diuinitate sermonis, Beso. diuini seu Praestantes, ολυibrarior, C lestes, lac οἰ, δαιμονιοι, diuini, μακαρ , felices, beati, Θαυμάσιομ admirandi, reges, obi, sapientes: sic & alia nomina ipsis imposita fuerunt ob singularem elegantiam ac suauitatem orationis, siquidem nominabantur οἰ - νω,

venusti rhetores, γλωττω linguae, 'Eλογίκτυποι, mercurii Praesidis eloquentiae typi, λονγιοι, diserti σαλπιγγες, tubae,item patres, δέσποτω, domini, quae Omnia per exempla elegantissime illustrat CREsoLLIus, i cuius singularis industria facit, ut hac in re studea- mu breuitati. ' num & apud romanos rhetores & oratores proprios sibi habuerint titulos honorum, probabili coniectura & ratione

dici haud potest. quamuis adpellatione digni tatis & laudis plena saepius fuerint decorati. diceb intur quippe diserti & eloquentes, a quihus homines litteratos distinctos fuisse, ex veterum latinorum auctorum monimentis obserua mus, prout C Ic E R O de A. A L B I N o te

statur, quod N litteratus s disertus fuerit; &

150쪽

paullo post k dicit : sed est mos hominum, ve

nolint eamdem pluribus rebuae excedere. vamve ex bePica laude adspirare ad Vicanum nomo potes, in qua ipse egregium Viriati bella r perimus fuisse Laelium: sic ingenii, litterarum, eloquentiae, sapientiae denique etsi utrique priamas, priores tamen libenter Ueferunt Laelio. etenim litterati grammatici sunt, a quibus disterunt litteratores, seu primi magistri, quorum munus erat, Prima tradere elementa, ut

wowER Ius 3 pluribus discrimen hoc exposuit. immo dicti sunt eloquentissimi clarissimique, auctore CICERONE' Ut cognoscas, quae viri omnium eloquenti mi clarissimique ''θη- Ierint is omni ratione dicendi , ac suETo-N1vss dicit: Serg. Galba consiularis, temporumsuorum eloquentissimus. sic & C i C E R o,cui eloquentia, quae florente ipsus ingenio maxi- ma Cepit incrementa, multa debet, ob dicendi vim singularem summis adfectus est laudibus, cui QUI NCTI L IANV s si adtribuit immorta-' m ingenii beati Mam ubertatem, quiue a P L1Nio' dicitur vir extra omnem ingenia aleam positus; & a VELLEIO PATER cvLOg perseditam profae eloquentia decus, orationem & uniuersam vim forensem sub T U L L I o erupisse, adfirmatur. acquem fugiat, quod maxima laudum ornamenta in oratoriam artem atque eloquentiam contulerint Veteres, qui

istam adpellauerint lumen ingenii γ eique vim

SEARCH

MENU NAVIGATION