Io. Georgii Walchii ... Parerga academica ex historiarum atque antiquitatum monimentis collecta

161쪽

co disceptatio ac quaestio: quo iure rhetores& oratores quum meditarentur orationem TC-

citandam, coronas sibi imposuerint p pona mus ea de caussa discrimen inter Coronas Privatas ac publicas, quod ad usum illarum adtinet: illae priuato cuiusque usui permista fuerunt, uti coronae conuiuales, Virginales, nuptiales; hae vero auctoritate publica claris viris ac praestantissimis ingeniis tradebantur, Ut pro meritis in rempublicam praemium haberent dignitatis , quo pertinent coronae militares , Ciuica, Castrensis, muralis, naualis, victrices. obsidionalis, oualis, triumphalis, quibus viri militia eminentes ornabantur; item Coronae itterariae, quae merita in litterariun salutem veluti praemium consequebantur. quo

posito discrimine, facili negotio quaestioni illi

satisfacere possumus. etenim oratores & coronarum ornatu sunt adsecti, in gratiam honoris ac praemii Ructoritate magistratus constituti; &sibi ipsis imposuerunt coronas ea Sque priuatas, Ut eloquentiae atque arti dicendi ma-Iorem Conciliarentiplendorem. ''

σίς αγερευειν formula fuit in concioniis bus & comitiis populi Atireniensis. qua Cui uis, qui vel Iet, ad dicendum aperiebatur via. hinc & MERCvRIus apud LUCIANUM

etiae uri de Iegib. Attic. P. 2O9. ' de AEs CRINE tradit quoque pi ILDSTRAT vs vit. sophistat. lib. I. n. I 8. p. Ῥ8. quod Praemium coronae ob res praeclare gestas aliaque merita acceperit, Cuius & PLvTARαCH Us ac APOLLONIVS uita ipsius memtionem faciunt.

I. XVI.

162쪽

XVI. Coronas subsequuntur tuae in honorem quoque Leterum rhetorum positae. qui liberales artes profitebantur, earumque cognitione ac cultura erant clarissimi, praemium industriae suae in statuis quociue conse secuti traduntur, adeo ut nulla fere litterarum professio a dignitate hac fueriteXClula, nam. que de legum interpretibus testatur id pLHN 1 v s statua fuit'Hermodori Ephesi in eo- mitio legum, quas decemviri sicribebant, interis ρretis publice dicata ; de medicis svEΤΟ-Ni us medico Antonio Musae, cuius opera ex ancipiti morbo convaluerat o tuam aere collato

iuxta Agnum Asculapii statuerunt; qui & de

grammaticis idem confirmat, quum de o R B I-L i o dicit , sutua eius Beneuenti ostenditur in Capitolio adsve rum latus marmorea, habitu uenentis ac palitati, adpositis duobus siriniis; item de VERRIO FLACCO M saltiam habet praeneste, in inferiore fori parte ; quoci non

minus de poetis clarum est & satis tantum ex HOMERI eXemplo probari potest. verum &rhetores in censu illorum fuerunt, quibus collocarunt statuas, quarum mentionem facit A v-c T o R dialogi de caussis corrupne eloquentiae s minimum inter tot ac tanta locum obtianent imagines, ae tituli s saluae; quae nequai a tamen negliguntur; tam hercule, quam H- uitias opes, quas facilius inuenies, qui vituperet , quam fastidiat. his igitur s honoribus es ornamentis oe facultatibuε refertas domos eorum videmus, qui se ab ineunte adolescentia

caussis forensibus f oratorio sudio dederunt; quibus verbis elucet, quod illi, qui oratoriae

arti

163쪽

arti eiusque exercitiis sese tradiderint, magnam perceperint felicitatem, ac honore ritu Drum re fatuarum sint adsecti. consuetudo enim erat apud veteres, Ut tituli seu inscriptiones adponerentur statuis, quibus nomina, parentes , maioreS, magistratus, merita eorum, in quorum dignitatem locabant statuas, aliaque momenta indicabant, ut EDMVNDVS FI-GRELivs k pluribus ostendit. adhaec apud eumdem auctorem MATER Nus dicit: ac

iam me seiungere a forensi labore constitui, nee comitatus isos s egressus aut frequentiam frumtationum concupi co: non magis quam aera simagines, quae etiam me nolente in domum meam irruperunt; Ubi per aera intelligit statuas, titulos. quae testimonia quamuis sint clara, etiam firma ac gravia, illis tamen adhuc aliud, idque PLINii, prestantissimi quoque oratoris adiungere non ab re esse ducimus, quippe qui diciti de TR A I A N o imperatore : quem honorem dicendi magistris, quam dignationem sapientiae docIoribus habes λ quibus verbis respicit statuas, quas TRAIANVS rhetoribus ponendas curauit, Vt ex iis, quae iam dicamus, luculenter patebit. XVII. Quod rhetoribus ac oratoribus collocatae sint statuae, id quoque variis eXem

plis probari ac illustrari potest. huiusmodi

Theodori F. Atheniensis, sed capite. quod a

quippe

164쪽

quippe vir eloquentiae gloria splendidus, de quo cic ERO dicit: Mocrates cuius domus cunctae graeciae quasi ludus quidam patuit atque incina dicendi : magnus orator s perfectuae magiser, quamquam forens luce caruit, intra

que parietes aluit eam gloriam, quam nemo quidem meo iudicio est postea consecutus. ' ad eandem dignitatem peruenit PRO AEREs1vs sophiita, quoue praeceptore usi sunt B As

quippe qui de romae laudibus ac splendore uixit copiose, ob quod ipsi statua posita ex

aere cum hac inscriptione: ἡ ΘαGλiυουσα νωμαιτω Θασι υον ει των λογων, regrua rerum roma egi eloquentiae, teste EvNAPI o. sic & Α N-Doc 1 Dis, qui in bello inter Corinthios licCorcyraeos nauarchus fuit, cuiusue quatuor adhuc exstant orationes, statuam, in qua inscripta sunt: Ανθοκιδης Λεωγορου A να ος Ando eides Leogorae P. Atheniensis apud vas 1ΝvM ldeprehendimus :& PHi Los TRAΥvs dei ARISTI DE tradit: Σμυρναῖοι χαλαοῦτον επὶ τῆς κΣτά την Σμύρναν ἀγορῆς, S rnaeἱ

aream ipsi saluam erexerunt in foro dim

nens, quoniam Smyrnam terrae motibus de structam incredibili orationis grauitate MAR-co imperatori adeo commendauenis, ut lacrimis ac tristitiauese traderet, ac urbis huius pollieeretur renouationem. IVLIVs CAPI- TOLIN vs autem Prodit, quod ANrONI-' N v s philosophus oratoribus usias sit graecis Annio Marco, Caninio Celere & Herode

165쪽

Attico; latino FRONTONE COR NE LIO, de

quo addit: sta multum ex his Frontoni detulit , cci j statuam in senatu petiit. quumque

iuperiora PLINII verba, quae mirifica TRAIANI studia erga dicendi magistros laudibus exornant, ad statuarum honores adcommodauimus, non ab re esse existimamus, hanc ob caussam exemplum quoddam Proferre , quo Pateat, TRAIANVM quoque rhetores hoc gloriae praemio adfeciste: quocirca Prouocamus ad XI PHILINUM lares τῆ τε Παλμιου τοῦ Κελσου εἰκονοις, Sosis quoque

' apud Pyli I. os TRA TvM do vitis sophi starum lib. I. n. I7. deISOCRATE vulgo haec leguntur: ὐ γαρ αν τοῦ νολυμπία δεκον neque enim Olympiae saluam consciatus ess a. ised a. o L E A R I V s p SO 6. Pro ολυμον lcgCn dum censet ολ ut intelligatur Obmpium, Atheniense, ubi statuam ISOCRATIS pom. fuerat A PHARE US. Confer ME URS I VΜ Athen Atti c. lib. I, cap. IO.

g. XVIII. Confitetudinem ac institutum bibliothecas statuis atque imaginibus Clarorum virorum exornandi, tenuerunt Vet reS,

ita ut non solum illorum, qui vita defuncti fuerant sua; sed & vivorum statuas atque i magines ibi posuerint. qua de re testatur PLI-mvs M. Varronis in bibliotheca, quae priama ' in orbe ab Aginio Pollione ex manubiis pu-hlicata romae est, unius viventis psita imago est: qui de illis, quorum libri in bibliothecis fuerunt, eorumque imaginibus ibi positis disterit i 3 non est praetereundum L ' novitium

166쪽

inuentum. siquidem nonsolum ex auro argentove, aut certe ex aere in bibliothecis dicantur ibi quorum mmortales animae in iisdem locis ibi loquuntur: quin immo etiam, quae non sunt, guntur pariuntque de eria non traditi uuiatus . cui in inmero euenit. ita TRAIANVS

Prus e statuam in bibliotheca positam habuisse dicitur apLINio: ipse in re praesenti fuis vidi tuam quoque fatuum in bibliotheca positam ; TACIT us Vero imperator CORNELIUM TACITUM, scriptorem historiae augustae in omnibus bibliothecis collocari iussit, reserente VOPISCO. eadem Ornamenta erant in bibliothecis priuatis. PLINIVs 3 de s ILIO ITALICO : plures iisdem in locistisias possidebat : multum ubique librorum, multum saluarum, multum imaginum, quac non habebat modo, verum etiam venerabatur: item ' Herennius Seuerus, vir doctissimus, magni aestimat in bibliotheca sim ponere imagines municipum tuorum, Cornelii Nepotis re Titi Cassii; quod antiquitatis momentum iam illustrarunt IVNI Vs 3 LO MEIER Ussi LIpsius 7p1GRELivs 3 BARTHOLINVs.' prout autem rhetoribus atque oratoribus statuae sunt

locatae; sic & istas in bibliothecis posuerunt,

ut illarum essent ornamentum ac decus: quam in rem testatur exemplum NUMERIANI Cae ,

saris, cui statuam itatuerunt non ob dignitatem imperatoris, sed ingenii atque eloquentiae merita, auctore vOPIsco, λψ qui dicit: huius oratis fertur adsenatum missa, tantum

x tib. X. epist. 8s. u.I. 3 cap. Io. 3 lib. III epist. p. n. g. 4 lib. IV. epist. 18. n. r. s de Piriti ru II, 8. 6 debibl. cap. I . di de biblioth. cap. io 8 vi patuis ista'. rommori cap. a . de uitaris obru diis a. 1O Pit. Numeriani.

Κ a habuisse

167쪽

habuisse eloquentiae, ut isti salua non quasi Caesari , sed quas rhetori Aecerneretur, ponenda in bibliotheca Vlpia , cui subscriptum es: N V-

MERIANO CAESA IO, ORATORI TEMPO-RiBVS SVIS POTENTISSIMO.

idem in animo habuerat Iu LI s Caesar, bibliothecas graecas ct latinas, quas maximas posset,

publicare, quod suETONIUS cap. ψε mentorauit, sed fato praeuentuS nihil perfecit. Rusius Tus autem Caesar duas legitur conis stituisse publicas, octauiam in Octauiae poristicu in sororis honorem nominatam: & Ρa-1atinam iuxta aedes 1uas & A pollinis templum in monte Palatino vide CELLARIvΜ dis

g. XVIIII. Varia igitur praemi Orum, quae

sophistis, rhetoribus atque Oratoribus Veteres tribuerunt liberaliter, genera memorauimus.

nunc tradamus, quod & legationes adeoque amplissima administrauerint munera. sic GORGIAs legatus imissus a Leontinis ad Athenienses, qui & vi eloquentiae animosi piorum Occupauit, quaeue ei credita fuerunt, feliciori perfecit successu, teste DIODORO

SIC VI o. ANTONIVS autem POLEMO,

atria Laodicenus, ex consulari familia sophia, apud Smyrnaeos magno in pretio fuit ob legationes, quas ad imperatores suscepit iisque Prouinciarum egit caussas, prout ADR1A- Ni voluntatem ita conciliauit Smyrnaeis, ut uno die multitudinem pecuniae in illlorum ciuitatem effuderit, eX qua & annonae emPΟ-ria, & gymnasium omnium, quae in Asia sunt, magnificentia princeps, constructa sunt, auctore PHILOSTRATO, qui & de HIp-

168쪽

γομενος, quum vero tedationes saeptus, quam quisquam graecorum obierit, nusiibi tamen fui gloriam, neque contionando neque di putando diminuit; etiam multas sCO PELIANI 1Ophistae legationes memorat, eX quibus illa emineat, quam pro vitibus non tot uni pro Smy rnaeis, 1ed & pro uniuersa simul Asia sulceperit, cuius rationem his verbis eX ponit

se imperator decreto voluerat; quoniam vinum ad rebedandum animos Asianis fecisse vi-: dehatur: exscindi igitur iam tum plantatas, nouas vero uou plantari usias praecepit). lega-.tione igitur opus erat publico nomine s viro, qui tamquam Orpheus Thamrisque, earum tuendarum gratia desinimentis uteretur. Sco- pelianum igitur omnes eligunt. hic autem clim tanto felicitatis excelsu legatione functus est, ut non istum impetratu vites plantandi licentia redierit sed'mulcta non plantantibus conseia tuta. APOLLONIVS MOLo, clarissimus dicendi magister, quiue discipulos habuit c I C E- RONEM & I v L. CAEsAREM, ' dictatore

169쪽

sso DIATR. DE PRAE M. VETER. SOPHIIT.s Y L L A,legatus ad senatu in romanum de Rhodiorum pretemiis venit, I ut alia exempla dimittamus silentio. '' quapropter apud romanos auctores orator idem significat ac legatus. L I v I v s 3 eaque clara haud nunus, quam a

uersa pugna subacti Veientes, pacem petitum

oratores romam mittunt. VIRGILI vs 3 iamque oratores adorant ex urbe latina velati ramis oleae, veniamque rogantes;

quoniam legati caussas reipublicae agebant ac perorabant, hinc & actores caussarum dicebantur oratores, Ut sERVIVs ' obseruat. Conser P As CHALIVM aliosque, qui de legatis scripserunt.

ci CERo de seipso Brut. cap. 9 I. dicit: quibus non contentus Rhodum veni, meque ad eundem, quem Romae audiueram, Molonem adplicaui, cum actorem in veris caussis, striptoremque praesuntem, tum in notandIs animaduertendisque vitiiso instituendo docendoque prudentissimum. de

Rhodum secedere fatuit ad Melinandam inuidiam ct ut per otium ac requiem Apodonio Mol ni , elarissimo tunc dicendi magism operam daret. ita legit CASAURO Nus, qui obseruat, quod APOLI, ONIvs MoLONIs, qui &dicatur, distinguendus 1it a Μo Lo N E. sed hac ratione ponit tantum C ASAV-Bo Nus discrimen inter graecam ac Toma nam adpellandi consuetudinem: etenim Ain POLLONIus habet cognomen MOLONIS, casu gignendi more graeco, quo filiis patrum nomina adtributa sunt, ut HERODES Attici, THUCYDIDEs Oroli. at hic casus additus

170쪽

RHETORUM ET ORATORUM. . Isrnon semper parentem significat; sed interdum aliud quid subintelligitur e. g. CLINIAS Alcibiadis se pater; OLYΜpi Αs. Alexandrisci l. mater, vide CUPERI Harpocratem p. I 26. seq. TH GALEI dissi de scriptoribus mythori logicis p. I9. seq. pro hoc casu parenris scriptores romani interdum posuerunt casum nominandi, itaque dixerunt HERODEM A rictim pro Attici, APOLLONIVM Molonem pro Molonis: confer s A L M A s I V M comment. ad inscriptionem Regillae P. 89. FABRiCIVM bibliograph. antiquar. e P. zo. s. IV. G. Ο L Ε A RI V Μ ad pH IL O s ae R A T v Μ de vii. sophist

de loNs IvΜ de 1criptoribus hist philos lib. II cap. I6. g. 3. hoc loco & mentionem habemus legationis pro Amplii poli restituenda Atheniensibus ad

PHILI PPVM, quam decem, de in illis AESCHINES quoque ac D EΜ O s Τ H E N E s susceperant; quamuis hunc eloquentia defe- . Cerit: nec potuerit, utcunque P HIL I P Ρ V Shumanis verbis ipsi adderet animum, seipsum Colligere. quae res inter AEsCHINEM &DEMOS TM E N E M concitauit discordiam,vi memorat id ipse ΑΕsCHiNΕs orat. de falsa legatione. p. 39ψ-

f. XX. Sunt adhuc, quae restant, Priemi Oxum genera, de quibus acl 1ummam iam dicamus ' magistratus habuerunt veteres sophistae, rhetores atque oratores, & in summos dignitatis atque honoris gradus sunt euecti: svE-πONIVS δ quare magno adis hominibus iniecto , magna etiam professorum ac doctorum