장음표시 사용
71쪽
sus inficiandum ; cum a veteribus Ecclesiarum traditionibus tunc solum recedendum esse putemus , cum vel manifesta ratio , vel saltem probabilissima coniectura obsit . Mirabatur apud Bollandianos loci cita Faynus, unicum esse ex tot Sanctis Brixianae Ecclesiae , qui suo sanguine fidem consignarit Martyr est ectus; at si adnuc in vivis esset, gratias ageret Caietano Merato, imod in Commentariis ad Gaavantum in Rubricas Breviarii Rom. seeh. 8. cap. a. Pag. P. inter Martyres Philastrium quoque recensuerit; imo Latinus mox reserendus , martyr & ipse a nonnullis dicitur . Sed ut ad Clathaeum redeamus die IV. Iunii eum colit Brixiana Ecclesia, Officio tamen semiduplici iuxta Decretum, quod S.Carolus Borromaeus hanc visitans Ecclesiam tulerat, quod ex actis Visitationis in Cancellaria Episcopali custoditis, semel retulisse non pigebit. Ofilum Episcoporum Brixienis
sitim . . . . inter Sanctos relatorum , ne ita cretro Dominicale
impediat, semiduplex agatur . Eorum tamen duplex si , quorum
dies fessi lo/Ko usu , ex populi devotione , ac publico insituto
solemniter olervantur eolunturque . Corpus adhuc in obscuris
iacere s'ribit Faynus in eumdem diem ; verum Mediolani esse, incerto tamen loco, constanter perhiberi affirmant Florentinius in Catalogo Episcoporum, Ed Ferrarius in Catal go Sanetorum Italiae , truod confirmatur ex cultu , quo eoiadem IV. die Iunii illa Ecclesia eum veneratur ἱ unde patet notam Catalogo nostro appictam , quod modo in Anathalone animadversum, ad Clathaeum , minime vero ad Anathalonem spectare.
72쪽
SAnctus inde Viator circa annum LXX. Ecclesiam cre
ditur accepisse, qua sentennio administrata, fertur vo catus a Narno 1 uae Bergomensiς Ecclesiae Successor ;Cum autem aliquot annis eamdem gubernasset, reliquit m
dem Narni tumulum humatum Adalbertus Bergome s Episcopus anno DCCCCVIII. transtulit in principem Urbis Ecclesiam S. Alexandro sacram , unde in templum S. Vincentii deportatum fuit anno MDLXI., & deinceps in aram majorem novae Cathedralis, ubi ad hunc diem colitur. Brixiani die x4. Decemb., quo fama est ad Superos evolasse , illius memoriam venerati sunt ; sed in antiquis Ecclesiae Bergomensis Lemonibus die primo Ianuarii obiisse dicebatur, quibus motus ad eumdem diem retulit Castellanus Ioc. cit., ut ipse innuit in notis ad diem I4. Decemb., ubi iterum de eo tractat, ac si diversis hisce diebus coleretur a Ber-mmatibus, re Brixianis. Quod etiamsi aliquando faetum sit,
tamen centum saltem abhinc annis eodem I4. Decemb. die ab utraque Ecclesia celebrari, innotescere in lucrat Castellano ex Ferrario 3 , α Fayno , qui in Μartyrol. Brixiensidie I 4. Decemb. pag. I 6a. ita scripsit ex Sanctorum Italiae Catalogo Ferrarii: In antiquis ejus lectionibus, quibus Ecclesia
narrat Caelestinus Historiae Bergometis is , quam ipse vocat quadripartitam, paret. 1. lib. . pag. . quae nos silentio praeterire malumus , quam ineertis agere eonte ris . Recte enim monuerunt Ughellus in Episc. Bergome . Tom. IV. pag. 4 1., di ex eo Galeardus in eit. notis marginalibus ad Martyrol. Fayni pag. ist. eam viatoris vitam piis potius commentationibu , quam rebus,
qax illius gesta prodere pollent , rerutam
esse aca In nota nostri Catalo i scribitur Iomi, iuxta veterem , de qua aliqua adnoistavimas in opusculo olim edito nati ni Gruisti, icribendi rationem , quam n n- nisi labente see. XV. omnino desiisse puta must unde apud Totium t Be remi , 33 Idem Ferrarius pag. L. Topograpi ue imMartyrologium Romanum sub eadem die xlv. Decembris Viatorem remulaL 1atex Ecclesiae Bersomenta.
73쪽
Brixiana utelatur, eum XIV. Kal. Ianuarii obii se traditur , at in Lectionibus Ecclesiae Bergomi Kal. Ianuarii migrasse legitur, quod si ita es hanc diem Translationis , non NataIis celetrare videretur , quod quidem non es admittendum , nam modo is in iisdem ieesionibus, sicuti in Brixianis monumentis legitur XIT.
Baronius in notis ad Martyrologium , & Antonius Guerinus Ecclesiae Bergomensis Canonicus 4 illum eumdem censent, quem commemorat Beda in Martyrologio, sive potius Florus ad hunc. diem his verbis : Lug ni Galliae S. Viatoris Episcopi . Suspicor tamen eo loci intelligendum esse Via torem non Brixianum , sed alium Viatorem Ecclesiae ne Lugdunensis, ut nonnullis placet, an alius Episcopum, mihi plane incompertum . Illud certo mihi constat , nullum Viatorem occurrere inter Episcopos Ecclesiae Lugdunensis , uti videre licet in utraque Galliae Christiana editione ; cur Vero ab ea Ecclesia colatur , videre nequeo . 'Plura sunt in hanc rem disputata a de Aste Ioc. cit. die Iq. Decemb. Re- Vocatam ad vitam , Viatoris precibus , quamdam Aureliam ex Nobili inter Brixianos Familia de Maggi intulit ex quadam inscriptione Octavius Rubeus; laudatus tamen Canonicus Guerinus eiusdemi illationem tribuit Canonico Galeardo; Vcrum Gucrini animus. peregrinatus est : Galeardus enim Io- .co a Guerino cit., qui est in notis ad Ughel. Tom. IV. pag., ba3., Fayni, qui ex Rubeo exscripserat, verba dedit, prae-ς terea nihil . Idcirco mirari satis non possumus Guerinum , virum caetera doctum, sibi persuasisse Galeardum, quem vocat , eru irisimum Antiquarium loc. cit. pag. 1 I. , in tantam credulitatem, ut levissime dicam, potuiste labi. Qitis enim vel leviter eruditione instructus non cognoscet, nihil tale ex
illa inscriptione posse colligi, quod ut omnibus perspectum
fiat, eamdem referre integram placet, una cum alia. Nam CX nominibus in utraque occurrentibus hanc sabellam Rubcum congliuinasse putamus. Utraque porro est in collestione BriXianar. Ιiscriptionum per eumdem Rubeum colleetarum in libro , cui titulus : Le Memorie Presciane , 'pag.
74쪽
COLL. FABR.M. IVVENTIO MAGIO QUI FACULTAT. COLLEG. RELI
AVR. FIRMINIS FILIAE DULCISSIMAEQVAE VIXIT
Profecto nihil Christianam sapiens Religionem praeseserre mihi videntur istae Inscriptiones. Colierisιm enim Fabrorum, cuius in prima fit mentio, institutum fuisse, aut a Numa, aut a Servio Tullio per Italiae Urbes , iampridem fuit a Viris doetis observatum; unde & Brixiae olim fuisse constat, tum ex ista, cum ex aliis Inscriptionibus a Rubeo relatis , quarum aliquas transtulit Murator. in Classem VII. Novi Inseriptionum 4 hesauri . Ex istis una aperte confirmat consuetudinem , quam habebat Fabrorum Collegium publico signo posteritati consignandi suorum Benefactorum memoriam , non solum viris , sed etiam mulieribus , quae bene essent aliquo pacto de illo Collegio meritae 6 . Praeterquamquod quis serre potest Familiae cognomen , sive agnomen primo Christi seculo e Equidem non ignoro , Petrum de Marca in opusculo de Stemma-ie Christi asseruisse iam a Asachalaicis temporisus cognomina quaedam gentilitia a easu , Dei alicujus rei memorabilis eoenia
tu de eIa , in Familiis usiιν pari , quod apud Romanos potistimum factitatum fuisse norunt Eruditi omnes . At de iis, quae in praesentiarum sunt in usu, quae a veteribus Romanorum temporibus ad nos profluxisse scriptores quidam ostendere conati sunt, omnis eruditorum natio clamat, seculo dumtaxat Cliristi X. cognomina coepta fuisse in Italia adhiberi. Unde Murator. in Dissertationibus Antiquit. Italiae Medii AEvi
XLI. & XLII. in quibus de ista consuetudine disputat , iure ac merito affirmat 8 supine falli, qui in remothsimis secutis eadem
6 T. I. p. n. r. & in Classe XvII., Ο opusculorum . quae inscribitur in T. III. P. II.
75쪽
dem se adinvenisse putant, ut illustribus nostrorum temporum Familiis thura , is odores incendant ἰ aut somnia , aut imposita aesunt , siqua huyufinori in genealagicis hiris nolis propinantur ; π prope pro argumento fastatis statim habenaeum est , siqua
charta ante millesimum exarata eruisur , quam ornent, aut onerent aevi nostri cognomina . Quaenam vero fuerit de eo monu
mento a Rubeo , & Fayno relato , Galeardi mens Lectoribus innotescet ex hisce suis verbis in citatis oratorianis Schedis :Porro me latet quo Iure eum Iuventium Maraia Familia Faynus a scribat : quandoque lonus dormitat Homerus : Acta hujus Sancti s Viatoris a Fayno laudata ejusdem profecto farina crediderim ac catera antiquitatis Monumenta , quibus passima virlonus tam facile acquiescit.
76쪽
QUI IACET AD S. FAUSTINUM AD SANGUINEM.
VIatore ad Ecclesiae Bergomensis regimen vocato, Bri
xianam aliquot annis proprio Ρastore viduatam iacuisse dicendum est, si a Florentinio, & Ughello loc. cit. calculi sint rite subdum . Etenim collocant Latinum ad annum dumtaxat LXXXVIII. Faynus tamen in Call. Brix. dixit, S. Viatorem senectute labascentem Latino Episcopatum cessisse anno LXXXIV. Hunc grassante Domuliani Imp. persecutione, pro Christi nomine durissima quaeque sustinuisse , atque inemeterium in via Cremonensi , ubi nunc aedes exstant S. Aphrae , ad Martyres sepeliendos consecrasse, ubi & ipse sepulturam accepit, receptissima est apud Brixianos traditio . Ad Episcopatus durationem quod spectat supra XXX. regnasse annis affirmatum est a Florent. , α Fayno loc. cit. Verum nonnisi tres concedendos esse sibi visus est rite collegisse Ughellus ex Inscriptione , quam primus edidit Aldus Manutius senior in oriographia rationali, quamque hic recudimus, ut est emendata in nova Ughelli editione; in veteri enim corrupta est , de qua intelligenda sunt haec Μuratorii verba: Corruptismum dedit hoc Elagium inbellii ιι I .FL. LATINO EPISCOPO . ANN. III. M. VII. PRAESBYTANN. XU. EXORC. ANN. XII. ET . LATINILLAE . ET . FL. MACRINO LECTORI . FL. PAVLINA . NEPTIS . B. M. P.
Ughelli opinionem amplectitur Auctor Martyrol. mc Brixiani , quod Sociis Bollandianis Romae dono dederat Ughellus a); quodque Martyrologium consectum mille post annum MDLXXXXuΙΙ. inierunt Bollandistae 3 ex Encomio S. Olivae
co T. IReit. Thes. p. t 1ν3. De Inscripti m. III. Martii pag. ος. occasionenis autem antiquitate. 8e usu inox dicemus. ejusdem Inscriptionis a:firmat de Alle in Tom. L Martii lisluad. pag. 3oi. laud. ad MartyroL Rom. Disquisitionibus
77쪽
lix ae Virg. & Mart. ad diem V. Martii , atque idcirco haud
magnae auctoritatis haberi oportere . Ascanius tamen Martinengus in Italica S. Latini vita utramque sententiam ita sibi conciliasse vitus cst apud Faynum , cuJus haec sunt verba in Martyrologio pag. 43. Cum plurimi Brixiani Scriptores Latino Episcopo annos stupra XXX. in Epij copatu trisuant hinc idem Abias Martinengus occasionem sumpsit explicandi, Monumentum illud, vi pente ipso Latino , fuisse a Paulina expositum , grati animi Officio , Anno III. Mense ML sui Episcopatus: Presbyteratus Deia, o Anno XV. Exorcblatus Anno XII. , quae pot6las tunc se
orsum a Sacerdotio dabatur , ut ex vita S. Martina colligia
Illius translatio recolitur die II. Martii. Sacri vero cine.
res IX. Cal. April. coluntur in Ecclesia S. Aphrae , ubi iacet in ara cidem erecta in Ecclesia superiori 3 . Ossicium est
43. . Henschenium , 3e Papebrochilini ad rxilla erinde in inscriptionem liuie S. Oll-vae , sed fallitur de Aste ι id unum quippeii Auctoi es cum die s. Martii Tom. L pag.
366., tuin die 14. Ton . III. Pag. 47s. , volunt ex encomici S. Olivae conitare, Marin tyrologium Brixianum, quo fuerant abs Uglaeulci doliati , eonfectum Mille post annum
N DLXXXXV. Si liquido constaret I atino in vivis
adhue ageate politain sutile hane inscripti nern , atque illum reddere sensum , quem laudati A ictores deducunt , laetari maximo Pere possemus, propterea,tucia Minorum O danum, quos inter Leeti, ratus semper fuit liniatus, nullus iit hactelius detectus Au . qui meminerit ante Tertullianum III. st ientem seculo, quod est in causa, cur non. nisi eidem adulto seculo referri soleant ab Eruditis hujusmodi inuriptiones , muneris hians memoriam sic ieiHes ι talis est illa arua non tu in Classe XX. pag. χν. . & apud Caesarem Malvastam in nrarmoribus Feliineis sedi. VIII. cap. m. pag. 466. , quil, is &illa addi poteli Moreii: ina apud Logia. iamin eriidit illimo Opere: Da iraetere D. Petri , Exe cit. X U. lug. 29'. Q. a in ludi Minorum oriκωn sun. i. s ab At quortiust.mporibus in E e se lanuniatiter fι, se rece
pta, vel ex eo cum Syauso Tridentina as
sirinari posse censemu , quod Ter al- .nuncuparetur, atque illam illam esse scri sit lianus tertio incante remulo de Lectorata, parum infra Montem Castri, non lon e tibiamquam de Ord:ne jam satis vulgato, De Eccletia Omnium Sanctorum. De hujus E Peas riptioωίus cae. o. loquatur: quan clesiae aediscatione eadem sere tradit Caiabrcin inter protiosiora antiquitatis L leti a. pleolus pag. 39. . at vocatam surde S. Pomsticae emel a iure fuit ab Episcopo a Turre
habita inscriptio haec , quam erudito com mentario iampridem illustravit , Ginque suinino in pretio habuere magni viri Gru terus, Baronius, Galeardus, di Muratorius, a quo inlata est in novum inscriptionum Thesaurum p. iii 3. exstabat olim in aediabus S. Aphrar. hodierno autem die amplius
non visitur. Nihilominas accomodatissimum ex ea desumi pol se argumentum ad coinpro bandam Minotum oedinum contra Prot strates, vetiistatem; utpote quia ejus deg riuitate ambigi neclueat, ut quadam nostra Italica Epilloia ante annos duos Romae in Ephemeridibus Litteratorum vulgata, oste
s 3 Ejusdem S. Aphrae, quam maximo splendore exornatam retinent Canonici Regula. res Lateranenses. Hi Iloricae narrationi, quam habent Faynus in Cal. Brax. Pag. I ., de Pennotas Hilioriae Sacri ordinis Clericorum Canoilicoria in l. 2. c. I s. nobis haec subnectere placet e Malvetius pag. Sor. scriptum reliqιiit, uritia nos sub Philipporum imperio, circa annum reperatae salutis CCXLVI. . in loco ubi Beati Martyres Faustinus, & Ioviista carceribus vineti fuerant. Ecclesiam conia dilille , eamque S. Fau fini in Careeri svocaste . etsi tuo ipsius tempore torrupto ,
78쪽
Brixianorum. Ipest S. Consessoris , etsi martyr etiam iuxta Veterum loquenia di morem appellari possit ; quamvis enim in ipso Martyrio
vitam amisisse non constet, vincula tamen, verbera, aliaque tormentorum genera pro Christo strenue sustinuisse, constans
re prope Portam vulgo apnellatam Porta Musasa et nonnullos vero reterre eam excut tam fuisse in monumentum Miraculi uni Civium Brixianorum in illorum SS. Transititione praestui . Qui s Capreolus verbis eam eonfundere viae tur eum illa , quae S. Faustini in appellatur. Apud Faynum vero Cael. Brix. pag. t . haec leguntur trietesia Ss. Iovita in Career bus Castrum , supra arim eram omnium , praterito secuti sita . Non desuere duobos in hine seculis , ac posterius etiam , qui hujusmodi titulum tribuerent Ecclesiae, quae nune S. Aphrae appellatur, teste etiam in nassi saepe laudatis Abb. Burgundio . At ego arbitror . nullam antiquitus Melesiam S. Faustini in Neribus nomine insignitam fuisse , eum nullum hactenus monumentum in hane rem proserri viderim . omnium primus
quem sciam tituli Malvetius memianit, cujus notitiam acceperat a quibusdam Clis i. Aia eo alii deinde ansam arripuere vel huie , vel illi ex pluribus D. Hul inosaeris aedibus appellationem in Caυονόαι
pro libito MEgendi. Quapropter hoe loci ,& alibi in hoe Catalogo retineri omnino
debet : ad Santuinem , agitur enim de E clesia S. Aphrae , quae antiquitus S. Masini ad Sanguinem vocabatur , quemadmodum plura docent vetera monumenta, inter quae placet recensere chartam Seculo XIII. ex ratam , de quoddam Concilii Generalis Ci. vitatis Brixiae die is. Maii I96. decretum . continentem, in qua ita legitur: daem Presbiιεν Sat-d tis Pradi tus EGIosa Ss. Maris r rum Fausiim , s Iovisa aa Sanguiarem ,red eum in diara Melesia requiestat Co αν eatissima Martyris Aphra cte. Ecclesia vero illa, quam Malvetius commemorat, cujusque situm des ti ibit revera vetustia tempori svocabatur: s. Utim in Caino, quod etiam verba sunt ejusdem Malvetii l . cii. scri tum reperitMr in libris Episcopalμ πιι, ia . Neque cum eodem mirari debemus eur m stro appellaretur . etenim haee Ecclesia . quae etiamnum manet , in edito posita est .& in ascensi ad Castrum ipsum, errea veis ro Seculum XVI. nomen mutavit , atque
S. Maria Consolationum nuncupati empit.
63 vid. Fayn. in Martyrol. die x . Martii.
79쪽
QUI IACET IN ECCLESIA A PETRI MAIORIS.
ETsi plurimum a superioribus Episcopis in agri Brixia
ni cultu adlaboratum fuisse credatur , exigui tamen collecti sunt fructus. Quamobrem Apollonii I eruditionibus Brixianum Populum primum ad fidem Christi pervenisse, litteris consignare loc. supra Cit. Malvetius non dubitavit, qui & illud asserit, Adriano Imp. persequutionem Christianis inserente anno CXXIX. , Apollonium Episcopum in Brixia constitutum, Christi fidem praedicasse, α multos convertisse. Id autem multo propius ad verum Rccedit, quam quod tradunt alii Scriptores , Apollonii lab Tibus factum esse, ut omnes Brixiani Christianam Religio. Nem amplecterentur. Siquidem ex eo, quod Gaudentius IV. Seculi Scriptor pluribus locis, quae in eius vita recitabimus, idolorum cultores perstringit, conficitur, sua quoque aetate idololatrici cultus reliquias Brixiae fuisse . Caeterum inter eos , quos fidei mysteriis initiasse scribitur Apollonius , duo inprimis commemorantur nobili loco nati
Cives Brixiani , Faustinus , atque Iovita , qui eadem pers quutione grassante anno CXX. a , aut anno CXXV. 3 martyrio coronati fuere. Ita narratur in Actis SS. Faustini, Iovitae editis a Bollandistis . Verum quidem est Acta illa visa fuisse Tillemontio omnino supposititia 4ὶ ; at cum celeberrimo Critico mihi convenire hoc loci non potest. 3
de Nob. Familia Cropella , vel Gracchia seorum temporum consuetudine prorsus abesse , satis liquere arbitror ex novissiua nostra adnotatione in Viat rein .cr. Bollandira Tom. H. Febr. pag. 8 6. 3 Tilleinoatius Tom. IL Historta Eccles. Pag. 22s.c e. cit. pag. 128. 33 Hore prorsus genuina habuit Bollandus die is. Febr. . cui adiueret Hensche nius die so. Martii , & 14. Mati s atque in Coniment. praevio M. Faustino , & Jovitae non dubitat, ea fuisse desumpta ex Prasiai tuus Actis . Recentioribus tamen Bollandiastis a Sociorum opinione recedentibus nulla. eluis sincera videatur, in Comment. Praeis
80쪽
Etenim aliquas circumstantias ibi recensitas etsi a veritate
abhorrere concederemus, non tamen omnes fietitias esse habendas dicendum est, quando aut consuetudini, aut historiae non repugnant. Profecto quod dicitur de SS. Faustino, α Iovita ab Apollonio Diaconatu , & Sacerdotio initiatis , neque a conriretudine, neque ab historia eorum temporum aDhorret . Sunt autem haec verba ex Martyrologio Adonis
mc Reginae Suecorum 6 , de quo haud paucis disputavi.
mus Cap. V. Disseri Prooemialis: B. Apollonius Brixiana Ereusa Episcopus S. Faustinum eonfecravit Pressiterum , B. Jovisam Diaconum ordinavit. Mirari autem subit, haec verba fugiIsse a
curatissimum Solerium ; quippe scribit ad diem p. Iulii ,
S. Apollonium omnibus antiquioribus Martyroltatis , cujus cumque notae , vel generis , prorsus ignotum , a Galesinio ex Tabulis Brixianis omnium primum fuisse Martyrologio Rom. assutum, Galesinium autem fuisse a Baronio exscrimum . At enim facultas concessa sortasse non fuit Solerio Codicis Vaticani consulendi. Verum cur consultum ab homine non fuit idem Adonis Martyrologium editum cum Martyrologio
Baronii a Rostveydo Antuerpiae anno MDCXIII., & deinde recurum in Tom. XVI. Biblioth. ΡP. Lugdunensis, in quo eadem prorsus exstant verbat Quod si regereret Solerius Ros-vveydiano Adoni assuta haec verba, &propterea ad Appendicem reiecta , illud saltem inficiari non posset, multis ante Galesinium annis inlata fuisse . Praeterquamquod illud idem innotescere ei potuerat ex iisdem Actis a suo Socio Hensciis nio relatis Tom. II. Febr. 8 , quaeque ita ob oculos Solerii versabantur, ut 3. II. eiusdem loci affirmaverit , totam de vita, & Aetis S. Apollonii notitiam ex solis Passionibus ab Hensthenio pridem ad XV. Febr. illustratis accipiendam esse ,
qua proinde a nobis hie percurrenda sunt .
4. Nobis tamen Meulo Ix. reeemiora non videntur a quam sane vetustatem haud fici ei satiendam esse nullus. credo, eordatus vir denegaturus est . Die , quo colitur , septimo nimirum
Iulii r ejusdem S. Apollonii fit etiam me lio diebus tr. Februarii . & is. Aprilis . νὶ In citato Commentario . 33 Eamdem querelam habet de solerio Galeardus, qui invenerat hujus S. Apollonii mentionem in Martyrologio Peregrini,
quo, uti supra adnotatum est, utebatur Bri xiana Eecletia ante Martyrologii Baroniant usum ι sunt autem haee Galeardi verba itimis notis marginalibus ad Martyrol. Faynipas. s . . quod exstare diximus in secretiori Bibliotheca Pi'. oratorii: Da - Apollonio Episcopo me uis in Asari oleιam λω die, quod vel emento Ss--- s.fellit in Actis n. Iulii ν. huius , ωbi ait : Aμα-- nostrum, ante Gadesirium, μνυνοι