R.P. Jacobi Platelij ... Synopsis totius cursus theologici accuratissima, omnem theologiæ speculativæ, practicæ, moralis & polemicæ, nova convincendi arte ac methodo, miraque addiscendi, & retinendi facilitate nucleum subministrans ... Pars prima pos

발행: 1694년

분량: 444페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

APPROBATIO

fessor. 'rii, necnon Insignis Ecelasiae Corugiatae

S. Petri Decani.

SI laudabile si Μagistrum laudari a discipulo, nore

pomum non summis exornare laudibus primam hanc Theob partem, a Reverendo , ac plurimum collando Patre dc Μagistro meo P Iacobo Platelio, Societatis' IESU , S. TheoL Prosess. dudum emerito, ac nunc studiorum generalium apud suos praesecto dignissinio elaboratam : tum quod in ea reperire sit limpidissimum solidae, ac sanae sontem doctrinae, non minus dilucidd, quam soccincte explicatae; tum quod in summa sententiarum varietate, suam Ruthor ita ubique stabiliat, ut nemo contrariae opinionis merito offendi possit; sed religiosam ejus modestiam revereri debeat. Quare quicumque ad hunc sanae doctrinae sontem tam recurrere non dedignabitur, i--,

niet indubi8 quod hauriat cum gustu , di imitetur cum fructu. Ita sentio Duaci hac s. Februarii xεγδ.

14쪽

THEOLOGIAE

. .ET ΛNGELIS. PRO OEMIUM. Theologiae Natura, Principia , objectum.

x HEOLOGIA iuxta August. 14. de Trin. cap. t. Sapientia qua Fides δεια s D t errima gnitur, defenditur, robora iatur, recte definitur: Rerum divinarum ex iis, qua revelatasunt , saera doctrina. Est ut rectES. Τh. i. p. q. r. a. 2 o. & alii Communissime contra Dur. verE , & absolute scientia; cum sit cognitio certa, &aequivalenter evidens , Perdiscursum virtualiter demonstrativum Comparata e non tamen stricte ad mentem Aristotelis, qui, cum principia certa alia non agnoverit, quam evidentia, videtur l. r.Post.c. I.& a. ad scientiam requisivisse evidentiam formalem , quae consistit in ea proportione veritatis cum intellectu , ut ipsum debith apprehensa ad assensum certum , & in fallibilem se sola determinet , talis est evidentia harum veritatum , quoslibet est vel non est: unum duo funi eria ; hujusinodi formalem evidentiam certo non habet Theologia , quippe quae altero saltem principio obscure reveIato nititur , sed solum virtualem sitam in summa principiorum revelatorum in Lllibilitate, ex quibus Certitudinem trahit majorem , quam possit ulla

principiorum per se notorum evidentia generare. Unde fit, ut alias omnes scientias natiar aleS, quan Plat. Theol. P. I. A tum-

Theologia

rerum divinarum ex reis velatu do. ctrina a

seientia,non tamen striis cte; nee for maliter evi dens Diuitia Corale

15쪽

PARS I.

Ratione sum

mae certituis

dinis. Princi. piorum eius Teuelatorum evidentiae ae. quivalentis.

Vnde evi dentia non est de essenistia Seientiae in genere &

Iatius acceptae

eunt TheoI. esse scien tiam alij negant . Est neeessa ria Ecclesiae contra infideles.

E Prooem. Τheolopiae Naturai. tumvis evidentes , certitudini saltem quando infertur ex duabus de Fide j quoad firmitatem apretiativam multum excedat . Cum vero infertur ex una de Fide, & altera lumine naturae nota , licet non sit certior sua praemissis naturali , & judicio de bonitate consequentiae, a quibus suam certitudinem partialiter accipit; est tamen certior 3 quam seret, si loco praemissae Fidei substitueretur altera quantumvis evidenter nota. Ex his .

COLLIGES 1. Evidentiam virtualem, quam in conclusione Thςologica agnoscimus , sitam esse in summa illius, eruique principiorum certitudineratione cujus, in ordine ad assecurandum intelle elum de objecti sui veritate , aequivalet scientiae quantumlibet evidenti , & deductae ex praemisesis per se notis: unde etiam ejus principia , quamvis, saltem ex Parte obscura, recte dicuntur deis monstrativa. COLL. a. Dici posse evidentiam formalem non esse de essentia scientiae in genere , sed solius pure naturalis, cui aliunde convenire nequit certitudo, quae est praecipua scientiae persectio, quΦm ex evidentia principiorum, quae iuxta Varios, non tam ratione sui , quam ratione certitudinis ad scientiam requiritur.

COLL. 3. Facile conciliari posse Authores apud Vari. Tan. Fasol. & alios quoad modum loquem di in hac materia valde discrepantes e si nempe dicantur loqui de scientia stricte formaliter evi denti , quando cum Vasq. absolute negant esse scientiam , aut cum Caiet. docent esse quidem scientiam secundum se ; cum ejus principia s cundum se sint evidentia , &per se nota lumine beato , non tamen prout est in nobis viatoribus: contra vero, si intelligantur de scientia in latiori acceptione , quando cum Ban. absolutὰ asserunt esse scientiam propriE dietam . . . sa. SUMPTA pro peritia explicandi, & aduersus Haereticos aliosque Infideles defendendi veritates Fidei, est necessaria, saltem moraliter,toti co tui Ecclesiae, non cuilibet in particulari: .sumpta

vero

16쪽

utilis euili

. Immerito reprehendi tur a Luth. Cal. Ian.

. Principia, obiectum. 3 PARS L

vero prout . iuxta methodum, qua, Petro Lumbardo ante annos soci . primo inventore , magis

ordinate& dida et ite traditur, scholastica dici solet, non est absolute necessaria Ecclesiae , quippe quae sine illa multis sarculis floruit : cst tamen valdEutilis , &percommoda, tum ut facilius a

discentibus captatiir , ac memoria teneatur, tum ut Haereticorum errores a persus detegantur . &refellantur efficacius, Und2 eam immerito calum

niatur Lutherus , quod aliud nihil sit quam igno

rantia veritatis , Calvita. quod rationem in homine Dominam leonstituat loco Spiritus Sancti . Et Ians. Ipren. dum to. a. l. pr m. C. g. ejus argumenta vocat depuratas Ar stotelica metaphisicsi eliquationes . Τo. a. l. degrat. primi h m. c. vlt. philosophicas tricas , o ineptias , e classibus dialecticorum petitas Et I. proem. su p. c. 8. dicit scholasticos limites rerum vero di uinarum transeundo, non semel in chymericas ab fractiones incidisse , & C. 2 8. Eablonicam quandam conjusionem, me ria sque tenebras in Theologia moralis quasi faciem , nimium ratiocinationibus induseendo

intulistse. Quibus .& aliis ejusmodi proterve diis notabiliter excessit limites Christianae modestiae, ac reverentiae debitae D. Thomae. D. Bona v. alijsque Sanctissimis ac doctissimis Theologiae scholasticae Magis iis . Principia Theologiae oblectiva sunt , saltem ex parte, & mediate, veritates divinitus revelatae , ideo enim pertinet ad doctrinam sacram . pro qua stabilienda praecipua argumenta desumuntur iScriptura, traditione Ecclesiae, Pontiscum S: CC. definitione, ac PP. sensu. Dixi r. Saltem ex parte : quia ad conclusonem Τheologicam sufficit ut saltem una praemissarum sit revelata, aut ex revelatis deducta , & altera lumine naturali evidens'. Quod patet in hac demonstratione Τheologica : Omnis homo est ri ibilis , Christus ebl homo. Ergo Christus est risibdis . Ubi sola minor est revelata a. item mediate: quia ut con-

elusio sit Theologica non est opus ut immediate inseratur ex una vel altera de fide, sed suffcit quod

Theol. objectiva sunt

veritates Ie velatae . L Ita .. Nur

17쪽

Saltem ex

parte & meis diate . Formalia sunt superis naturales fidei assensus ssaltem Pa tialiter , &mediate.

Alioqui non

esset doctriisna sacra caeteris Prae

Bantior . Conelusio Theol.essentialiter prae supponit an sensum fidei, adeoque est per se obscu

4 Prooem. Theologiae Naturai. ultimate in talem reselvatur . Sicut ad conclusi nein scientia naturalis sussicit, quod dedueatur ex primo veris mediate , ut Patet ex Philosopho i. Topic. c. i ad scientiam requirente , ut deducatur vel ex primo veris et ex ijs qua per aliqua prima'-ra sua cognitio res prine tum sumpserunt. . ' ν

. Principia eius formalia sunt supernaturales fidei assensus saltem. ex parte & mediate . Est S.

centem assensum Theologicum non dependere essentialiter ab ullo assensu supernaturali 3 sed sufficere, quoi procedat ex articulis reipsa revela tis assensu firmo, quamvis solum naturali , V. Dob humanam Ecclesiae aut horitatem admissis . Coni. quem, Prob. i. quia qui principio scientifico non assentitur agensis illi proportionato , hoc eli certo & evidenti, sed solum formidololo , &inevidenti , non habet veram demonstrat, rima , nec conclusionem scientificam . Ergo similis ter qui non assentitur articulis fidei assensu eis proportionato, hoc est super omnia certo, sed i certo,aut saltem solum certo certitudine naturali, non potest ex illis inferre conclusionem Pr prie , M perfecte Theologicam, quae ut mox dicetur) debet esse certior qualibet scientia pure naturali; sed solum opinativam , aut saltem nubio modo pertingentem ad persectionem scientiae

Theologicae : Id solum ad illam reductive sp

ctantem ratione materiae a. Quia certum est posse conclusiones Theologicas InferrI ex reV

latis ut file supernaturali creditis . Igitur , cum Τheologia caeteris scientijs praestet, adeoque cae teris praestantiora exigat prindipia, dicendum euillius principia esse, saltem ex parte , & mediatς articulos ut fide divina creditos, Est itaque Theologia doctrina sacra ex parte sui principii tam formalis, quam ob; e ii vi , Hinc . . . COLL. i. Conclusionem Theologicam , nua talem , essentialiter praesupponere assensumn deibac proinde esse essentialiter obscuram , quandoquidem deducatur, saltem mediare ex una ,

18쪽

Obscuritas & Repugh. eum Haeresi . salterave praemissa per fidem obscure cognita , Rconclusio quoad certitudinem & evidentiam se. quatur debiliorem partem antecedentis. Dixi qua talem. , quia, cum probabiliter possit conclusio Theologica inferri ex praemissa reve. Iata simul obscure per fidem , &simul clare per lumen naturale cognita , v. g. ex majore hujus sellogismi revelata, & naturaliter evidenti, quid

quid Deus dieit Ur veram di atqui verum dicenti eredendum est. Ergo Deo est credendum . Potest materialiter esse evidens, non tamen formaliter , quia non

est Theologica , quatenus deducitur ex praemita fidei ut cognita evidenter , sed ut cognita obscure per fidem. COLL. 2. Ueram Theologiam , saltem actualem , reperiri non posse in formali haeretico; cum assensus Theologicus essentialiter dependeat a vero assensu Fidei divinae , qualem elicere non potest Haereticus. ut ostenditur a. p. C. s. g. F. Dixi actualem quia de habituali minus constat , sis enim habitus Theologiae sit naturalis in substantia , non apparet cur non possit, saltem aliquamdiu remanere in Theologo in Haeresim lapso rs vero sit supernaturalis , verius est non posse, quia in ea hypothesi vel est indistinetiis ab habitu fidei, quem certum est non manere in Haer ii eo ἐν vel saltem ab eo, & charitate habituali per se pendet , sicut caeteri habitus supernaturales . Quare facilitas discurrendi in materijs theologi cis , quam Theologus in Haeresim lapsus non minorem experitur post lapsum , quam ante laysum , non procedit ab habitu proprie theologico, sed ab habitibus pure naturalibus comparatis preactus puta naturales, qui a Theologis, etiam fidelibus, saepe eliciuntur circa objecta s saltem materialiad Fidei & Theologiae , & quidem probabiliter . etiam simul cum actibus Fidei, &Theo- Ioetiae supernaturalibus . Adde ex Con. l. r. de actibus supernaturalibus disp. 7. c. s. etiam per aetus supernaturales fidei, de cons irenter Theo

materialiter evidens Theol. actua. lis nequit esse in Haereti.

Nee habitu Iis superna. turalis. vaeir has Asturrendi Theologi ea

19쪽

PARS I. 6 Procom. Assenses Theologici Delicitivum actuum naturalium , qui habeant idem objectum materiale, & formale cum supernatura.

libus. - 6. Coll. 3. Affensum theologicum , qui habe-Assensus tur in via , non Posse in patria remanere eundem Theologi- numero aut specie : quia in via est necessario ob-

'his hi ' , Ruru mitem regulanter,in patria clarus: obscuruia. ratas autem & claritas, ut certitudo & incertitudo actus euentialiter diversificant ue cum sint modi . tendendi actibus maxime essentiales , &intrins ci, utpote orti ex ratione formali a ssentiendi, ejusve propositione , a quibus specificatur assensus . Nερ his; u, Idem dicendum est de habitu theologico,. posito ab habitu fi. quod non distinguatur ab habitu fidei, quem non

dei probabi. remanere in Patria probamus P. z. C. s.f. 3 & s. Imo

iter ana, etiam quamvis distinguatur et quia cum habi-- - tus theologicus in via acquiratur per aetiis inevidentes, Verius videtur quod ex natura sua sit determinatus ad obieeriura formale per fidem obscure propositum , seu ad conclusiones deductas ex revelatis obscurὸ cognitis . Unde cum ΗΠ

ron. ad Paulinam ait discamus in terris quorum scientiam nobiscum perseυerat in Coelis. Intelligendus

est de scientia in Coelis eadem , non actuali , aut habituali, sed obieetiva. . 'bili Possunt tamen dari assensus theologici clari &Ys ό π ζVUζΠtζε, ncmpe deducti ex scientia per se insula .r. ' subinde viatoribus concessa, qui cum suis habitibus possint i idem specie , & numero remanere in Coelis. Unde su p. dietum estsaltem regulamitem. quia nempe eum scientia per se infusa viatoribus raro Communicetur , viatores ordinarie non habent as. sensus theologicos nisi obscuros.

. . 7. ASSENS US STRICTE THEOLOGICUS, hoe

iustitit ν ω 'matuβ e X altera saltem praemissa ut credita fi- suppositi ei de divina, eMupemam ratis in modo, &praesup non semper positive , non tamen necessario in substantia, Sisentitative. enestative icum posito assensu praemissarum theo . logicarumentitative supernaturali, possit intelle-- saeis naturae viribus elicere assensum conclusionis adhaesive firmissimum , acyroportionav

ia, tum

20쪽

Τheologici supernaturalis. PARS I.

tum certitudini praemissarum, in substantia naturalem : imo ad id necessitetur casu, quo Deus ei so-: Ium praebeat concursum naturalem , Ratio est quod eiusmodi assensus ex nullo capite superet naturalem intellectus nostri virtutem. Neque his obstat quod assensus conclusionis Naturalis ex multorum sententia , attingat objectum prae- potest attin- missarum non solum extrinsece , & ut quo , sed gς ς Obj etiam intrinsece,& ut quod, ei indirecte assentiem ' 'φ' do potest enim actus entitati ve naturalis niti eo- tutate U' dem objecto formali, quo entitative supernatura Ilis, ut cum Con. tuemur. a. P. C. s. g.

. Adde quod sit probabile, imo forte probabilius Quod non

non esse de ratione assensus conclusionis attinge . est neexssare praemissas oblectivas intrinsece et cum hoc non rium. requiratur ut sit illatus , hoc est ex determinatione praemiorum praejudicatarum elicitus , neque appareat cur intellectus stante direeto praemissarum affensu , quoad conclusionem determi- natur , debeat huic assentiendo indirecte, assen. sum praemissarum repetere . Cui bono enim ista

: 8 Possimi tamen dari , & de facto subinde dan. Subinde est tur assensus Theologici emitative supernaturales Primo, quia possimi dari , & de facto dantur pluta l. ' ' ' rimi assensus theologici immediate excita iiiii aD

sectuum vitae aeternae meritoriorum, ac sepornaturalium rcum divipae meditationes, ad pietatem Plurimum conducentes , praecipue constent dirucursibus theologicis, quibus intelleetus conuincitur ,&voluntas accenditur ad bonum o actus autem intellectus immediate directivi affectuum

supernaturali lim , sunt entitati e separnatura- les 3 ut patet ex Arausic. Can. 7. Mid. Can. I. in .s dicentibus cum Apostolo R. ad Cor. 3- exestat' ει non quod susscientes simus NitHre iniquid c nem- ctus superna pe sicut oportet ).a nosis suas ex nobis sed Osscisu- turales. tia nostra ex Deo s. a. Quia potest fieri , N: de fa cto' saepe fit , ut assensus theologicus quamvis hoc non sit essentiale, & necesIarium ) intrinsece attingat praemissas , eisque indi recte assentiatur c. Λ 4 ac

SEARCH

MENU NAVIGATION