장음표시 사용
31쪽
ARSI. is C. r. s. a. Distinetio Attributorum 3. Non potest demonstrari Dei impossibilitas. nec ideo per se nota est ejus possibilitas , alioqui eruset per se nota Τrinitatis possiilitas, &consequenter etiam realitas, cum teste Philosopho, in aeternis& necessariis posse & esse idem sint.
Ast per se 4. Haec Propositio : Deus est vel non est : non est notum, Deu magis necessaria quam haec: Deus est: cum enim haec est vel non sit essentialis est necessaria necessitate essentiae, qua,. o '' .ia maior fingi nequit 3 illa tamen est per se nota, nonia i I si haec, quia illa non supponit Dei realitatem, quae no-reque neeec bis non est perspecta, haec autem illam supponit, .sarium. estq ; virtualiter & implicite hypothetica, sic ut m
ciat hunc sensum, si id, pro quo supponit ly Deus.
sit quid reale & non fictum, est necessario existens evnde haec solum est per se nota in actu signato, seu inesse intentionali, quatenus existere est dees- ι sentia entis a se,quod significatur hac voce, Deus. sicut proinde non possit intelligi unu sine alio simul in
tellecto illa vero etia in aetii exercito,& in esse real i. Esse a se iis - s- In hac enim statim apparet connexio absolute eludie in suo necessaria inter ejus terminos, quamvis cognitione
conceptu solum impersecta, &non quidditativa propositose istςn , s. termini huius propositionis, totum est majui sua ii. .li '' parte, sunt: evia ter perspeeti,non solum ut lunt in neeeilaeia tentionaliter connexi,sed etiam ut sunt reales & non connexio in ficti, & ideo laciunt propositionem simpliciter per ωnin. .i se notam, non vero ly, Deus est, quia solum sune evidenter perspecti quatenus sunt intentionaliter connexi ratione essentialis inclusionis praedicati in conceptu subiecti, non autem ut reales & non fieti Haec propo' . O Haec propositio, Deus est, dici potest s quod
Hio , Deus serte solum vult Ansel.) per se nota secundum quidi a b. yci seu late, & improprie , quia ratione connexion. iniatiuia late. ' tentionalis, & congruentiae terminorum inter se; , supposita realitate terminorum ex fide, aut tacita
quadam,& fere imperceptibili demonstratiohe, latellectus bene dispositus, facillime & firmissime ei assensum praebet, saltem probabilem,sic ut dici possi sit per se probabilis , sicut haec , omnis Marer diligis ' ,situm. Quod defeetu ejusmodi congruentiae termi- . . norum,dici nequit de hac propositione,De uastirmusse :
32쪽
Quod Vt a nobis cognoscibilis. v. Quod dicitur de subjecto complexo non est
magis notum s inquit Scot. in I. dist. a. q. a. J quam notum sit se irtes subjecti inter se uniri. Patet in hac propositione , Petrus doctus ae probus dignus est beneficio meis leo , in qua non potest e sse notius praedicatum re ipsa convenire subjecto, quam notum sit Petro inesse doctrinam & probitatem . Vnde, si de hoc dubitetur, totius praedicationis verita Sabsoluta est dubia, & sola Veritas hypothetica manet certa, quod nempe Petrus dignus sit beneficio si habeat doctrinam & scientiam . Idem dicendum de plerisque propositionibus hic objici solitis r pleraeque enim constant subjectis complexis, his videlicet
aut similibus : ens necessarium , ens a se ens infinitum in omni genere, a ctus purus &c. necessario existit,ac proinde non habent veritatem absolutam certam & evidentem ; sed solum hypotheticam sub hac conditione,si ens a se sit quid verum & non fictum,de quo non con stat ex sola apprehensione terminorum . s Viatori non esset per se nota haec propositio, Deus est, quamuis haberet abstractivam Dei notitiam persecte quidditativam,quia vi talis notitiae in ordine ad propositum. aliud non cognosceret, saltem formaliter, quam existentiam esse de conceptu quidditativo & definitivo Dei, ac proinde ista notitia non excluderet dubitationem de eius realitate. Posset tamen dici plus cognoscere vi illius causali. ter: quia eiusmodi notio Dei per discursum imperceptibilem facillime determinaret intellectum ad assentiendum existentiae ejus exercitae. Unde haec pro- csitio, Devi est, tali viatori dici posset per se notae, quatenus ei statim appareret eius veritas absque ratione aliunde Petita. t 8. Potest in adultis, secundum cursum naturae sibi relictae, dari, saltem ad breve tempus, in vir cibilis ignorantia Dei negativa,sita in quadam in culpa.bili incogitantia, & inadvertentia Dei 3 quia Deum a non est per se notum, sed solum per discursum exessietis, quem, in re a sensibus adeo remota . non possunt adulti statim formare in I r. mo Vsu rationis: imo nec post diuturnum eius usum, si sint B a valde PARS L
dieatio de subjecto complexo snon per se
solute 3 sed solum hypo thetice . Quidditati vi
ctiva mani. stat exi. 3stentiam 'convenire
ignorantia , Dei negati Va ,quia ejus notitia excreaturis sest obstu
33쪽
PARS L a o C. I. g. I. Procem. Existentia Lei valde hebςtes, di barbari , mni in stoictore desti-
Probabilius dari nequit in vincibilis ignorantia
Nis tamen Dei positiva sita in judicio erroneo, quo quis inculpositi v . pabilite ii dicet non esse Deum: cum non videatur quis posse ad id iudicandum mente Hi applicare, N. quin statim ei occurrant rationes dubitandi de opposito quo fiat ut ejus error sit culpabilis . Hinc Quia rati Recupit. Docet non posse Dari in culpabilem du-nes eius i bit tionem de existentia Dei: quia eo ipso quo quis ad hie. PQ sitiVς de eo dubita itenetur applicare animum altam reddunt inquirendum, an sit Deus , quem lumen rationis di- culpabilem. ctar Practice colendum, posito quod sit . Posita autem siria applicatione animi ab omni pravo affectu expediti, est moraliter impossibile ut lumen rationi x non veniat in notitiam Dei , quem esse clamant om
monstrabilis a priorix dein fictu eausae
alis , Asella senim non est ejus rad T ssed modus. an Dem Ninyinbilis a
causa impro ducta. nes cre turae.
i9. Dei existentia non potest demonstraria pria ori, quia nulla datur causa divinae existentiae, neq u idem virtuat is, seu quae secundum ra i ionem fit i l-lius radix: si quidem existentia non selum est deessentia Dei a parte rei, ut omnia attributa, sed eaede
primo eius conceptu : cum Deus ex primo &dir elo suo conc .ptu sit actus purus aditialissimus , adeo q re ipsum i ta independens; sic via sertas, seu nEC: ilitas einendi non debeat nec possit, cum ullo fun-d meolo in re , concipi ut radix, ex qua resultet esse divinum, sed potius ut quidam modus ipsus esse divini. Hinc probatio di vinae exilientiae ex eo quod Deus sit ens a se, aut a clus purus, non est a Priori, seu a causa virtuali. sed potius ab includente ad inclusum, sicut haec, Petrus est homo a ergo animal. Demonstrari potest a posteriori per creaturas, non qaidem per singulas distributive: quia licet etiam sic sumptae dicant essentialem habi tudinem ad
Deums cum tamen earum essentiam non Penetremus intuiti ve, vi faciunt Angeli, non possumus persiugulas seorsim devenire incertam Dei notitiam, sed solum per omnes col tecti v ἡ, quatenus tota e rum collectio habet necessariam connexionem, , nobis lumine naturali evidenter cognostibilem. ,
34쪽
ibilis, cum ut a Nobis Cognoscibilis. ai fARS I. cum aliqua causa prima improducta, necessaria inessendo , omnibus contingentibus pro tuo arbitratu existentiam determinante , quam vocamus
Est nune omnium, Se certa , non sol una ex Apost. ad Rom. i. Invisibilia Dei per ea , oua faeta sunt intelle,cta eo sieiunior ἰ sed etia in hac ratione dein Onstra- utilaritativa saltem phvsicE : vel enim res omnes , quae sunt non postunt& unquam fuerunt in universo, sunt productae, vel τ' produ- aliqua earum est improducta . si postremum , habemus intentum , illa enim est Deus, si primum όδε, ciuia. vel tota earum collectio eli producta ab aliqua exi- in se. stente extra numerum earum , quae producta sunt , vel ab aliqua existente intra illarum numerum: posterius dici nequit , quia si aliquid , quod est pars totius collectionis, totam collectionem produxisset, i , sequeretur rem aliquam produxisse seipsam , sal rem . , mediatὸ per mutuam causalitatem cum aliqua rea . i. in se producta , quod repugnat . Restat ergo totam rerum productarum seriem productam esse ab ali . . . qua re extra numerum terum productatum existeti 'te , quae proinde sit causa prima , improducti Consequenter Deus. '
Ieetivum nulla sit consequentia, ac proinde non vl- tiὐo ad eo ladeatur recte inferri totam collectionem reruit pro- lecti uti in inducta ruesse ab alio, ex eo quod singulae si hi ab alio: non quam in licet enim in praedicatis aliquo modo importantibus quantitatem , qua sola totum a sui parte necessarMdifirt . a distributivo ad collectivum non valeat arigumentum ; valet tamen in praedicatis essentialibus quantitatem nullo modo importantibus , quale est lyes ab alio, sive,ur Recupit. in iis quae non conveniunt parti ut pars est . sed ut entitas est . cre-Dices demonstratio. fit ex necessariis , ereatu t2 sunt contingentes , erg. ex illis non stotcst dum Osr- tentia infe hstrati existentia Dei . R. Quamvis sint contingentes neeessariare in sua existentia , sunt tamen necessariae in stia con- existentiam tingentia essentiali & in sua essentia ii dependentia i pyp
ab alio, ex quibus demonstrat ut existentia Dei sui, Vratione cause ne Bariae in essendo, & consequentes deles inita
35쪽
ORS I. aa . C. r. r. a. mi Essentia a se & illimitatae. Unde inseruntur caetera dei attributa nobis naturaliter nota. ' . 'In hac demonstratione speciale est & mirabile
quod ex contingenti inferatur necessarium, & ex possibili existens : siquidem ex contingentia omnium productorum collective certo insertur existentia alicuius causae necessariae inessendo , per quam contingentia determinentur ad existendum potius, quam ad non existendum ,& ex possibilitate creatu- rarum actualis existentia cauta primae, a qua manat . earum possibilitas , & ex eo quod sint effectus alia cuius causae vage & indeterminate , existentia determinate hujus causae primae , unicae & in essendo necessariae. monstra- Demonstrationes de existentia Dei petitae ab exitiones divi. stentia creaturarum , regulatissimo solis motu. ωωιἱ suis Et universi ordine non habent eviden .identh, tiam mathematicam convincentem quemlibet inphysiee,sieue tellectum , sed selum physicam sussicientem ad con- experientia vin ndos non protervos , qualem habent demonsensium. strationes physicae de materia prima, forma substantiali &c. Earum certitudini non obstat, quod resolvantur in contingentem creaturarum existentiam et hoc enim commune est omni demonstrationi a po- , steriori; cum enim omnis nostra cognitio ortum ducat a sensibus, semper relatuitur in aliquod singulare contingens. Vnde evidentia & certitudo physica nostrarum scientiarum non potest esse major eviden. tia &cet titudine scientiae experimenta lis fundatae in operatione & experientia sensuum .
Dei Essentia Attributa in genere. . EsnηεIa mi λ - ta Dei sumpta physice & conpletaeomplete est u prout est a Parte rei, & prout conciperetur aggregatum ab eo,qui haberet perseetam notitiam divinae quid- .mmum per- ditatis ut in se est , consistit in complexo omnium
. non qualitas est , sed essentia: Cyril. Alex. lib. i3.Theseca8. docente sanctitatem esse Deo essentialem';
aliisque PP. idem signific/ntibus i vivetque ratio a
36쪽
Et Attributa in Genere. . a 3 PARS Lici ia e aeritia Dei est actus infinitus,&aetualissim iis in omni genere Perfectionis, seu ut post Nagia n. lo-1ia itur Damala. lib.,de fide c. t a. mensum essentia et gωs raniversum , quod est , suo complexu conti-
Hiric physica Dei essentia continet formaliter hoc est secundum eandem rationem OmneScreatu-xaruio perfectiones puras, seu simpliciter simplices unaquaequε hoc est quae nullam important imperfectionem , sin enti ut sie
ΗΜἀqμα , in quo uisente ut ens est , meliores ipsa '.qμ M s V m non ipsas ubi ly ron, sumitur contrarie pro peria ''μ yp δ' fectione opposita aut incompossibili , non contra, dictorie seu pro mera negatione. , alioqui enim quaevis perfectio esset simpliciter simplex ue cum nulla sit quae non sit melior sui negatione . Eiusmodi perfectiones sunt vivere , intelligere , esse justum sanctum &c. . 'Quamvis enim non vivere melius sit lapidi ut sic, quam vivere, quod ejus naturae repugnat , lapidi tamen ut ens est, melius est vivere, quam non vivere: . quia absolute melius est vivere , quam esse lapidem aut quodlibet aliud cui repugnat vivere, ensenim contractum 'er vivens semper est aut constat quid melius & perfectius, quam contractu per non
. Persectiones creaturarum mixtas imperfectione, Persectione. ruat non sunt perseetiones simpliciter , sed secun- ereaturarumum quid non continet formaliter seu in perfecti s.con
ne ejusdem rationis & definitionis , sed virtualiter ''
seu in virtute earum esseetiva , aequivalenter , hoc 'est in simili perfectione paria aut similia munia &eficia excellentius praestante ,& eminenter, hoc est in persectione altioris ordinis .aa. Essentia Dei sumpta metaphysice & in ni- ,-.plete consistit in praedicatis. quae ex nostro imper' eoinyire est secto concipiendi modo , per analogiam ad creatu ' constitutum ras habentur pr ima &Isubstantialia ; qualia sunt , ex praedica- quae in substantiis creatis sunt essentialia , ut sub- tis substan- stantia, spiritualis vivens, &c. Vnde non male explieitur Des essentia hac descriptione .i . . 1 B 4 Deus
37쪽
Recte deseribitur subinnantia spi-xitualis in tellectualis a
occidentia . Praedieata Dei substanisti alia suntens, substan. tia spiritus
Attr ibuta sunt persectiones qua . non de primo Dei Conseptu
Deus est substahi a spiritualis , intellectualis a Go. Colligitur haec doctrina ex ΡP. passim in Deo agnoscentibus aliqua praedicata , quae iuxta nostrum imperfectum concipiendi modum, naturam constituunt, S aliqua, quae circa naturam sunt, seu et inmsunt tanquam proprietates. Hoc sensu Da in ala. l. i. de fide c. 4. ait. nam si bonum , si iustum , si sapientem dixeris; n/n naturam dicis Dei , sed ea qua natura insunt. Quibus simili ahabent Basil. Nyss en Athan & alii apud Fasol. ac praecipue Cyril. Alexand. l. r. Thesauri, ubi fit se probat multa in essentia Dei quasi accidentia conspici. Unde con cludite non omnia ergo , qua in Deo sunt is de Deo dicuntur , substantiam significant : relignum est igitur
ut voes modoque dicendi acridentia esse dicamus , quoniam modo aceidentium ea intel gimuς.
Cons quia essentia divina concepta per analogiam ad creaturas,& per species ab iis acceptas ta quam fundamentum & radix attributorum , debet pro effentialibus habere praedicata iis similia,quae in creatis substantialia sunt & prima ue pro attributis autem,praedicata iis similia, quae in creatis sunt proprietates & accidentia : alioqui enim non reprise raretur per analogiam ad creaturas. gitur praedicata Divinae naturae iustantialia recte dicuntur ens, substantia ,spiritus a se existens,haec enim juxta imperfectum nostrum concipiendi modum constituunt divinam essentiam in esse radicis attributorum, de cuius primo conceptu est etiam ipsa existentia, saltem ex communiori DD sensu. Attributa divina late sunt omnia, quae dicim-
tur de Deo: at vero sumpta stricte, iuxta communem Theologorum usum , sunt perfectiones totales in suo genere, Deo, qua Deus est, intrinsecat & necessariae . quae ex imperfecto nostro concipiendi modo non sunt de prima ejus constitutione, sed illi tribuuntur tanquam proprietates, seu perfectiones secundariae, ut justum, bonum &c. quae justa Athanas. in epist. de decretis synodi Nicenae. Nazian: oratione 3 8. Nys l. de S. Trin. non significant naturam , sed
38쪽
st Attributa in Genere. Alia sunt affirmativa quae Deo aliquid tribuunt,
ut esse iustu, sapientem &c. Alia negativa. quae Deo liquid negant,ut esse increatum, incomprehensIbI-lam &c. quae licet formaliter, prout dicunt negationem, non sint perfectiones, adeoque nec propr1e attributa , fundamentaliter tamen & in radice lunt perfectiones simpliciter , adeoque vera attr: buta. Potentia Dei praecise ut effectiva leonis non est at. tributum .cum non si persectio totalis in genere tuo sed pars attributa lis actus necessarii intelligendi &volendi in Deo sunt attributa; secus liberi qua tales. Praedicata , quae dicuntur de Deo relative ad creaturas ut esse Dominum, finem ultimum, sunt attributa ,si sumantur in actu i. secus si sumantur in actu a. al. Attributa non distinguuntur ab invicem & ab effentia divina ullo modo realiter physice, ut voluit Gualterus ue aut modaliter , ut docui Iacobus de Ui-terbio ue neque formaliter ex natura rei ad mentem Scotistarum, inter illa agnoscentium quamdam distinctionem actualem inaependenter ab operatione intellectus mediam inter realem & rationis , quam
vocant formalem ex natura rei. .
Prima pars est de fide ex Lateran. Cap. firmiter defam. 2rin. ubi definitur quod in Deo sint tres quidem persona , sed una essentia , substantia seu natura simplex
Secunda , Clare colligitur ex C. Rhem. coni. GIl. bert. definiente . quod in Deo non sit aliqua ratiora uae inter naturam & personas dividat: Floren . fess. iis .i o non definiente quidem . sed in ipsa professione fidei ab Eugenio Graecis oblata ', ex PP. Latinorum & Graecorum sensu asserente essentiam abh postasibus non re , sed ratione tantum is actu intelligendi afferre, ex quo a sortiori sequitur, idem dicendum de attributis. Item ex PP. Dyonis. de divin. nom. lib. a. ubi ait essean Deosimplicitatem superlate , id est s.
premam, omnem duplicitatem excludere Nissi apud Peatav. dicente, omnem circa essentiam diversitatem res. eis di υina simplex natura : August. 3 s. de Trin. C. 6. non est aliud sapientia eius , aliud essentia , cui hoc ess
Attributa negativa sui persectiones sundament Iitera
Actus inte listendi ne cedarius est attributum a Attributa non disti-
liter , neque formaliter ex natura ret.
Primum fides docet se cundum sua is
que PP. agnoscunt in Deo summam simplicitatam.
39쪽
ΤARS I. I6 C. i.f. a Distinctio Attributorum eo Virtus quod Iustitiae quidquid de illo dixeris Me idem di- , eis Sapientia enim Dei ut habet l. de tripl.habitaculo non magis sapientia quam veritas est. Et Ratio est, quod Deus ex later. su p. si e substantia Deus, non om nino plex, talis autem non effet, si attributa di esset summe stinguerentur ex natura rei, quia constaret adeoque
simplex si componeretur pluribus distinctis a parte rei, ubi et ibuita .r nim reperitur pluralitas actualiter distinctorum , a natura rei di parte rei constituentium aliquid unum, necessario stinctis. habetur Proportionata compositio actualis seu plurium actu distinctorum simul positio ad unius constitutionem .Hinc Anselm. in Monolog.c. ι6.recte infert Compositio negationem Pluralitatis in natura divina ex nega- est plurium tione compositionis,Ηis verbis: milia summa natu-unio ad unu ra nullo modo eo stasit, di tamen omni modo tot illa bo-
ό, sit.'ecesse est ut omnia non pluraVsed unum t. Er. tur ne alio ex ejus mente &ex rei veritate, si illa aliquo modo
pluralaatis essent plura; natura esset aliquo modo composita ac ex negatione proinde si in Deo detur perseὶtionum distinctio semcompositio- malis ex natura rei , etiam dabitur compositio sor-nis a &con' malis ex natura rei. Qiiod enim dicunt nihil componere cum seipso , adeoque attributa naturae & inter se realiter identificata non posse ullam compositionem facere, olum eatenus verum est , quatenus verum est nihil facere
multitudinem eum se ipso hoc sensu Bern. lib, s. de Consid. lib. 13 .ai t unum o simplex in re ipsa idem esse Mpropterea Deum esse simplicissimum, quia unissimus est . Person Neque his obstat quod pluralitas personarum in Deo nullam adserat compositionem , nec ulla ratio- inter se nriri ne officiat ejus simplicitati, disparitas enim est quod faeiunt qiad Personalitates simul sumptae non constituant quid unu M. unum, ut faciunt attributa & essentia nec ingrediantur constitutionem naturae adeoque eius simplicitati nihil ossiciant , sed singulae cum natura ab illis a parte rei indistincta constituant unam personam simplicem ab aliis realiter distinctam sic ut Deus quamvis in natura simplicissimus, si tamen in personis triplex seu trinus.Deinde hoc argumento aeque Probaretur, etiam reale attributoru distinctione ni
hil ossicere divinae simplicitati quod aperte falsu est.
40쪽
a ac sor sosaeis 3 aliis um erea de
Ut A Nobis Cognoscibilis. aras, r. Quia alioqui natura divina diceret potentialitatem,non enim esset per se ipsam summe actuata , quia non effet sapiens , potens Clemens &c. Formaliter per se ipsam; sed per sapientiam . Potentiam . Clementiam &c. Formaliter ex natura rei distinctam. a. Una formalitas attributa lis quatenus , iuδta Scoti stas . ex natura rei non est alia, e it a parte rei extra nihil, alioqui enim non posset peream aliqua perfectio Divico explicari, constitui, distingui &e. Er. est res aliqua, erialia & alia formalitas est res tures .er.diltinguntur realiter seu ut res a re., . Neque his satisfaciunt adversarii dicentes formalitates illas ut ab invicem distinctas, non esse res stricte, sed solum late, eo quod non possint ab invicem separari, & sint idem realiter cum uno tertio :inde enim sequeretur personas divinas non esse res stricte , cum etiam sine:inseparabiles & idem sum
distinguantur formaliter ex natura rei 3 esse a parte rei simpliciora quam tota eorum collectio er. Deus in illa hypothesi. non ςst omnino simplex ι cum non sit tam simplex quam quodlibet attributum secun
Denique quia uti non sunt multiplicanda entia sine necessitate,sta nec distinguenda, cum non possit Vsse distinetio sine multiplicatione:atqui hic nulla est necessitas distinetionis maioris, quam rationis ut patebit ex solutione obiectionum er. &c. . a 6. Notanda Pro explicatione & solutione contradictoriorum hic obijci solitorum. ' i. Suffcie diversitas connotatorum ex parte subiecti per se digeria respicientis aut per intellectum nostrum in ordine ad diversa repraesentati ut de eo dem verificari possint praedicata contradictoria ab Rque ulla contradictione in ipsis propositionibus,sive formalibus , sive objectivis , ad quam requiritur a Dfirmatio & negatio ejusdem de eodem secundum eadem rationem ex acceptione,aliquo enim ex illis variato non assirmatur dc negatur eadem realitas per PARI L
stinouerentur s natura non actuare tur seipsa a ,
Non esset tam simplex quam singula attributa. Distinguere