장음표시 사용
21쪽
PARS Z. g Prooem. Assensus & Habitus. ae proinde formaliter in se contineat verum fidei assensum , qui cum procedat ab intellectu instructo auxilio gratiae , per quod eodem instanti aia sentitur praemissae revelatae assensu supernaturali, non apparet cur eme non possit in entitate supernaturalis . Unde cum Deus ad ostium cordis stans,&pulsans, data boni occasione , pro sua misericordia nobis nunquam desit , dicendum est quod subinde talis sit , & quidem totaliter, cum enim sit spiritualis, adeoque realiter indivisibilis, non potest sibi identificare unam tendentiam absolute
excedentem naturae vires , quin eius entitas tota realiter sit supernaturalis, quamvis supernatura litatem non participet ratione omnis tendentiae ,
a .rine. emia solo lumine naturali notam. si .is ad eam Simile est in plerisque actibus fidei qui ex par- suffieie una te subiecti, aut praedicati, imb& totius enuntia- tendentia su- bilis varia attingunt objecta solis naturae viribus pra naxv attingibilia, ut actus, quo credimus hominem ha-Vι ς φ bere animam immortalem . Deinde supernaturalitas actuum nostrorum non est petenda ex parte objecti aut motivi, cum eodem plane objecto Scmotivo constare possint actus naturales, &supe naturales; sed ex parte solius principii effectivi, ut
. Ex di is r. Potest assensus conclusionis esse supernaturalis in substantia . licet alter, imo etiam uterque assensus praemissarum sit entita-gk naturali 'n xuralis . & contra . Cum possit Deus ad inaesi ptia assensum conclusionis praebere concursum superte' eone u- naturalem, & non ad affensum praemissarum , ω pernaturalis. contra . Unde hoc axioma , conclusio sequitur debiliorem' partem antecedentis , solum procedit ita iis, quae se tenent ex parte objecti , & conclusi ni conveniunt propter connexionem , quam ha bet cum antecedente, qualia sunt necessitas, Co tingentia, Evidentia , Certitudo.&c. non vero in iis , quae pendent a speetali influxu principii essectivi, ut naturalitas & supernaturalitas . Hinc , ut recte veKenus, non est magis mirum conclusi
22쪽
Theologici Supernaturalitas. 9 PARS Anem posse esse supernaturalem , quamvis una ex praemissis sit naturalis, quam in syllogismo scripto conclusionem eme auream, & Praemissas argenteas
a. Etiam opinio theologica illata ex una de . fide,& altera probabili, modo vera sit, potest esse supernaturalis in substantia. Quia etiam judicative attingit, aut saltem attingere potest praemissam fidei , & esse immediate directiva alicujus actus opinio Th. meritorii: Eo autem casu simul niteretur motivo potest esse fidei & opinionis , adeoque esset diverso respectu supernatur simul fides , & opinio . Sunt qui putant etiam, conclusionem theologicam falsam, nempe deductam ex una de fide , & altera falsa posse esse supernaturalem in substantia et quia non apparet
cur non possit Delis ex determinatione concausae 'creatae, ut hic contingeret, praebere concursum supernaturalem ad actum ud verum , quamvis alio
respectu , absque ulla hominis culpa, falsum .Quia tamen hoc c munius reiicitur , & videtur repugnare cognitioni supernaturali , quae eo Ipso , uo supernaturalis potentiam elevat & perficitu pra suam conditionem , ut simul sit supernaturalis, & falla, seu error, qui est maximum vitium intellectus . Ideo supra diximus , modo sit certa , mera . Hinc cognitio supernaturalis non potest suapte natura esse subieeta falsitat, quantum est
ex parte sul principia effecti vi, secus quantum est ex parte sui objecti, quod potest esse mutabile, ta
3. Affensus deductus ex una praemita de fide ,& altera evidenti scientiae per se infusae , est vere the logicus; non tamen deductiis ex duabus scien- α Ti. a 'tiae infusae, aut una scientiae insulae, SI altera lumi- scietiae misisne naturae nota . Ratio est quod hujusmodi assen--est The
sus careat obscuritate ementiali Τheologiae prout ivgiςM de facto datur, qua non caret in priori casu. io. Habitus theologicus complete sumptuSest partim naturalis, partim supernaturalis in substantia , non solum quatenus comparatur ad Va- . .rios actus quori aliqui sunt entitative naturales
23쪽
tim natura lis concursllens ad actum, supe naturalem.
Non est simpliciter The. ologus qui habet solos
habitus su-Pernaturales Theo l. sine naturalibus.
IO Prooem. Assensus & Habitus at ii supernaturales , sed etiam respectu eiusdem actus in substantia supernaturalis , ad quem una
cum habitu supernaturali concurrit habitus, tum Logicae , facilitans ad consequentiae bonitatem clare discernendam , tum Metaphvficae aut alterius scientiae, cuius principiis utitur Τheologia ;Vnde,uti ipsa potentia. ita & habitus in sua entitate naturalis potest producere actumentitative supernaturalem,non quidem se solo, sed cum con- , sortio habitus , alteriusve auxilii supernaturalis caetera comprincipia adessectum communem se Pernaturalemelevantis . Similiter iuxta Lugo &alios species naturales concurrunt ad actum fidei divinae supernaturalem .. Hinc habitus Theologiae per se infunditur qua parte est supernaturalis 3 aca quiritur vero, & augetur studio ac exercitio, qua parte importat varias facultates seu habitus naturales integrantes ad aequatum habituale principium assensus, theologici, & ad illius exercitium sensibiliter facilitantes, pro quibus omnibus, &non pro solo principio supernaturali, dante tantum posse, supponit Theologia simpliciter . Unda etiam ab iisdem omnibus oritur denominatio is Theologi , & ideo infantes & iusti quilibet etiam ignari non possunt dici Theologi, quamvis habitum Theologiae, qua parte supernaturalis est , injustificatione acceperint . Similiter quilibet iustificati non possunt simpliciter dici prudentes temperantes &c. Licet habeant supernaturalem prudentiar, & temperantiae habitum sibi injultificatione infusum : quia nempe denominatio prudentis,temperantis &c. non oritur a solo habitu infit so ; sed ab omnibus requisitis ad istarum virtutum actus facile , ac prompte exercendos , inter quae sunt vari j habitus naturales indirecte facilitantes
ad actus supernaturales , tum removendo actuum contrariorum impedimenta e tum e sciendo ut actuum supernaturalium objecta melius apprehendantur, ac potentiae auxilio supernaturali instructis proponantur, qua ratione certum est sp cierum naturalium vivacitatem dcreetam coordi-
24쪽
Theologici Supernaturalitas. o, PARS LImationem plurimum conferre ad exercitium virtutum intellectualium , etiamsupernaturalium ἀ- . Habitus Thologiae , qua parte est supernaturalis non distinguitur ab habitu fidei. Ita Syb vest. UeΚen. coni. Gill. Fasol.&alios. Ratio est
quod non sint distinguendi, & multiplicandi ha
bitus supernaturales s uti nec miracula jsine necessitate, hic autem nulla apparet distinctionis ne- cessitas . Licet enim habitus si dei se solo,& qua ta Habitu, Th.
Iis non sit discursivus, potest tamen cum Consor- supernatu. tio luminis naturalis, variorumque habituum na- ralis non
turalium concurrere ad eliciendum actum fidei , liffert a siqui materialiter sit illatus, aut certe si assensus qς 'conclusionis non attingat iudicative objectiimpraemitarum) qui non sit fidei, sed solum ex fideaeductus. Quidni enim posset supernaturalis habitus fidei cum habitibus scientiarum naturalium concurrere ad supernaturalem assentum ex fide deductum, ad ipsius supernaturalitatem intellectum, &caeteras concau sas elevando. Possiunt itaque habitus scientiarum naturalium non quidem se solis, &per se, sed per accideus, turales ele N cum consortio habitus fidei ferri extra lati- vare extra tudinem sui objecti naturalis , producendo ais latitudinem elum , quo attingant obiectum formale Theolo. eorum obiegiae aut fidei. Sicut possunt diversi habitus virum tum moralium concurrere ad unum & eundem actum elicitum ex motivo variarum virtutum , & sic earum obiecta formalia attingere . Ex his. ' a. Colliges r. Theologiam habitualem differre 3hζοi- h 'quidem essentialiter a Fide , non tamen realiter adaequate, sed solum inadaequale sicut includens essentialiter, ab incluso , quia nempe praeter supernaturalem iij novi realiter dei habitum essentialiter importat varios habitus adaequale seu facultates ad scientiam aut experientiam nam turalem spectantes. Coll. a. Philosophos recenter conversos non esse Theologos, etsi cum fide habeant scientias naturales: quia illas non habent cum speciebus rerum
theologicarum debite applicatas , &dispositas ,
25쪽
PARS I. x et tProoem. Theologiae obiectum . ut scientifice possint de rebus Theologicis diseu rere et hujusmodi enim debita applicatio, & dispositio acquirenda est exercitio , &studio theologico. Non daret Coll. 3. Nullam esse necessitatem admittendi
habitus Th. cum Fasolo , Gillio & aliis, Habitum Theolo3iae. supernatura- distinctum ab habitu fidei supernaturale n lub- ἴ'' 'R ''R stantia, & naturalem in modo, hoc est non infu-R 'tMμ sum sed instar habituum naturalium , Per actus . theologicos acquisitum , non dantem simpliciter posse, sed solum facilius posse. Cum enim facilitas actuum theologicorum exercitio acquisita
refundi possit ut patet ex nu. s. 9. ioo in habitus mere naturales , frustra admitteretur habitus supernaturalis acquisitus, sine quo juxta ejus a Dsertores in intellectus fidei lumine confortatus P test quidem actus theologicos elicere , sed non facile.
ἡ is Coll. 4. Etiam Habitum prudentiae superna-
non diffarta turalis non distingui ab habitu fidei . Quia , fide. ut recte Rainaud. UeΚen. & alii , habitus fidei , qui cum habitibus aut speciebus naturalibus IuD scit ad eliciendos assensus theologicos , in quavis materia, cum iisdem applicatis ad particularia sufficit ad quoslibet actus prudentiae, quippe, Illius actus qui cum debeant niti principiis revelatis fide di- sunt pr/cti- vina creditis , non sunt aliud quam praclici asegi δίμηδ' sensus theologici , per variarum circumstantiarum τλς'iQS M experientiam ad particularia determinRti, ut Pa
tet in hoc actu prudentiae et bonum est ρο merit rium Re nune propter Deum dare eleemos'nam huic homini , quantum apparet , indigensi : illato ex hac maiore fidei e dare eleemos am et , quι apparet is prudenter ereditur indigens , est bonum ac meritorium , & ex hac minore experimentali et a qui his homo apparet . prudenter creditur indigens ,
Ergo &c. Resertur ad Itime Prudentia refertur ad virtutes morales Virtvxe. Nφ' non ratione sui adaequate, sed ratione virtutum di
δὲ ' specierum naturalium, quas fidei superaddit . Dii fere autem a Theologia solum connotato &
26쪽
Materiale , & Formale. . tanquam inclusum ab includente , inquantum Prudentia solum se extendit ad practica , & particularia , Τheologia vero etiam ad universalia &speculati Va . . i.
13. Materiale obiectum Τheologiae incomplexum,principale, & attributionis est Deus, non quatenus Salvator , ut vult Dur. neque quatenus Glorificator, ut Greg. sed secundum se, ut docent S. Τh. hic, Richar. alij que communissime . Et vero multa, ut consideranti patet per se tractantur in Theologia , quae conueniunt Deo secundum se , &non per ordinem ad aliquem ejus effectum . ut quae pertinent ad ejus naturam , & attributa. ' .
Objectum materiale complexum simpliciter adaequatum , est omnis veritas aliquo modo ad Deum pertinens, &deducibilis ex revelatis.
Dieo , ex revelatis aliquo modo ad Deum pertinens , quia Theologia in stricta, & usitata acce tione sumi solet pro scientia ordinata ad notitiam Dei, & eorum, quae ad ipsum spectant 3 sive tanquam ad illum ducentia, ut merita , si vetan- uam ab eo abducentia , ut demerita . Vnde varia uni ex revelatis probabiliter, aut certo deducibilia, ut distinctio quantitatis a materia ex Musterio Eucharistiae ue quod canis Tobiae haberet caudam
ex illo Tobiae ii. Blandimento sua eaudagaudebat . Quae tamen non censentur proprie ad Theologiam pertinere,
Objectum formale propter quod , seu ratio assentiendi est aggregatum ex veritate praemissa rum objectivarum, & consequentiae . Ratio sor- malis sub qua tenens se ex parte modi tendendi ,est deducibilitas ex revelatis Ratio formalis tenens se ex parte obiecti cogniti , est Deitatis rnon quidem hoc sensu , quod omnia de Deo cognoscibit i a ratione Deitatis ad Theologiam pertineant , sed hoc sensu , quod ad eam pertineant varia Deo convenientia secundum se absque ordine ad Creaturas , quatenus sunt deducibilia ex reuelatis . Hinc Theologia distinguitura fide in
TheoI. obiectum prinetis pale est Deus secundum is, Complexum veritas ad Deum perti nens , deditis eibilis ex re velatu .lFormale quo
connexio eum reve Iatis . Formale
sub quo , deindueibilitas ex revelatis.
27쪽
PARS I. Id. e. r. Existentia Dei eo, quod fides pro obieecto materiali habeat veritates revelatas qua tales, pro formali vero ipsam Dei revelationem , Τheologia autem ver states Connexas cum revelatis , & pro formali ipsam
- . Dei Existentia, a sentia, Attributa
--α Existentia Dei ut a nobis cognoscibilis. eturi hoe M Taec propositio.m est, dicitur per se n
sensu , im 1 Ita secundum se, hoc lensu quod, cum lit,roprii, , essentialis, adeoque immediata,&indemonstra- quod termi- priori, & natura sua talis sit , ut si debite i. ne pe- apprehendantur , ac penetrentur eius termini, in Π xx xi p00 tellectum possidi immediate absque ullo discursu
ad - aut motivo a se distincto ad assensum derem
nare, quamvis fortasse de facto id non praeitet, eo quod ejus termini non satis percipiantur re penetrentur , ut ex sola eorum apprehensione clare derprehendatur necessaria illorum connexio inter se, seu praedicatum necessiario inesse subiecto , --rum haec acceptio Per se noti est valde impropria; quia juxta illam , qua vis musteria quantumlibet Etsi desectu abscondita , & omnem intellectus creati vim in- P Rςς δ i'' finite superantia , ut Deum se Trinum p Filium es' ' 'φ' se G nitum, non vere Spiritum Sanctum ; M simi l ia,
uti & omnia enuntiabilia, in quibus possibilitas praedicatur de subiecto vere possibili , essenem per se nota s, quod dici nequit 1 nisi cum magna
' Quidam volunt contingentia sensibus percepta , ut, Solem moveri, posse eodem sensu dici per se nota sed male, cum enim, posita quantumlibet perfecta terminorum apprehensione, non sint nata seipsis intellectum movere ad assensum , sed solum mediante sensus operatione , non possunt
ulla ratione dici per se nota ipsi intellectui : v.
28쪽
ri a Nobis Cognoscibilis. is prans f
et s. Dicta propositio Deus est non est per se no- Non est tata simpliciter , & quoad nos . Ita S. Τhom: men per χScot. Ariag. & alii communius coni. Alberi. notum sim'
Prob. i. Quia, iuxta Aristotelem I. steriorum, s. D. Th. 4. Metaphi lec. s.&alios passim, illa sola propositio simpliciter dicitur per se nota , cuius minoru apis veritas cum nostro intelleetu eam habet propor- prehensione. -tionem,ut posita terminorum debita apprehensione, ac Perceptione, qualis ab omnibus,vel mediocriter sapientibus formari solet, intellectum se ipsa immediate,absque ulteriori moti vo ad assensum determinet ut haec ,unum duo sunt tria; quod huic propositioni , Deus est, non conνenit , ut Patet experientia. non solum in rudibus & atheis,aliisque infidelibus;sed etiam in viris doctis,
ac probis, qui in illa obscuritatem, dissicultatem, L. Ou'. - ει varios subinde motus dubitationis involunta- dieatio esti Tios experiuntur . Prob. a. Quia haec Propositio , stentia de Devi si quamvis sit necessiiria , & essentialis ex Deo contis Parte rei significatae; ex parte tamen modi signifi genxes ' in bcandi imitatur contingentes, inter quas &essen - μη
tiales de est tertio alarente i id est in quibus ly. est , pure habens rationem copulae. adiacet alteri praedicato principali ) est istud discrimen , quod
nimirum , hae non importent existentiam rei ut exercitam e sed solum necessariam connexionem praedicati cum subjecto, ita ut faciant sensum vir- . tu aliter hypotheticum v. g. haec, homo est animal , facit hunc sensum, si homo est, animal est ue con- tingentes autem importent praedicatum de facto Non enim
exerceri circa subjectum , sicut non sint verae f/ςj 'si nisi de facto existat subjectum cum tali ptaedicato
v.g. haec, PetrΜscurrit, non sit vera, nisi reiPsa Pe- eum. trus currat: cum enim non sit verum; si Petrus est.
currit: non est vera in sensu virtualiter hypothetico . Iam vero quod haec, Deus est, in isto signi ficandi modo contingentes imitetur, patet 3 quia,
eum sit de es seundo adiacente s id est in illa Igo non solum habeat rationem copulae , sed simul
29쪽
P AR3 I. 16 C. i. g. r. Existentia Dei simul praedicati non tantum significat, quod exi-Sed absolu stentia sit de conceptu Dei , ut facit haec de est eum de τπι- tertio ad cense, esset talis etiam in modo significan- eiti si iuri di, D με estem n cessarrio existens, sed aflirmat ipsam Bota apostea existentiam de facto exerceri circa Deum, quod xiori . non est nobis notum ex terminis: cum enim conceptus, quem in via possumus , saltem naturaliter, habere de Deo solum ineludat existentiam signatam , ex qua inferri nequit exercita, haec non potest nobis esse nota ex terminis, sed solum a posteriori per effectuS. Dieiturna- 16. CUM Nazian2. Chrvsost. Damasc. Hieron, alijsque PP. apud Uasq. Gul. Recupit. docentereatura ta cognicionem Dei nobis a natura esse insitam selle eogno. solum volunt, eam adeo esse obviam , ut solo Iu- scitur. mine naturali, per discursum ex creaturis maxime
obvium , & fere imperceptibilem a quolibet facile acquiri possit absque Doctore. & magno studio ita ut , qu i Deum negant, sint, saltem ordinarie, inexcusabiles.
Et a pueritia ADDE ex S. Τ m. l. I.coni. gent. c. I. ea Posse
fidelibus in- dici naturaliter nota, quae a prima pueritia didi- M.tς δὴ - cimus , & velut cum lacte & natura accepimus a Parentibus, ac proinde etiam hoc sensu intelligi posse Patrum locutiones de Dei notitia nobis con- genita iaNon potest DICES Anselm. manifeste plus voluit proso-ςψgit ri logii c. a. usque ad 6. hoc praecipue usus argu- ςμοῦ 'φ' 'mento illa propositio est per se nota ; cujus oPta ei ut Ei Positum ne cogitari quidem potest , atqui id litate .seeu. convenit huic propositioni , Deus est , ergo &c. aea non sup . Prob. mi. Quia Deus, ex communi, & per se noto Posita. omnium sapientum conceptu , est ens quo melius&perfectius cogitari non potest . Eg. non potest intelligi Deus , & cogitari non esse a Parte rei: alioqui enim eo spso repraesentaretur posse aliquid eo melius cogitari, nempe esse non solum in intellectu, sed etiam in re, quod aperte melius est, quam habens esse in solo intellectit: atque ita Deus repraesentaretur ut supponitur, & non repraesentaretur .: quia non repraesentaretur id quod
30쪽
Vt a nobis eognoscibilis. i ARI Lex sapientiim consensu est evidenter verus & definitivus Dei conceptus . Atqui hoc repugnat , ergo. R. i. Ua'.& alios explicare Ansel. eodem sensu , Isto sensu quo supra explicuimus Nazi anchrys &c. Recupi- explie. An. tum verb concedere Ansel. quidem probasse Dei ex- μ' - ὸς istentiam esse per se notam, at non absolute sed sup- aposita eius realitate. Ariagam tamen & plures cum D. Th. q. IS. de verit. a. a ingenue fateri Ansel fuisse in opposita sententia; quod mihi verius videtur,non ideo tamen recedendum cst a S. Th.& communissima aliorum sententia. Unde R. a ad argum. Nego min. ad cujus probationem distinguo Conseq. non potest cogitari Deus,supponendo ejus realitatem,& cogitari non esse C. non supponendo eius realitatem, de quae spectatis terminis huius propositionis,mus est,meri to dubitari potest N. Potest enim quis putare conceptum entis,quo melius cogitari, non potest, quem fgnificat vox, --,non supponere pro ulla realitate,
seu non esse quid verum &possibila, sed chumeri eum ,sicut conceptus chymerae a se necessario existentis, vel spatii imaginarii realis, improducti necessarii,& similium,quae possunt cogitari,imo & a firmari de facto non existere,quamuis in suo conceptu ob. jectivo essentialiter ineludant existentiamradeoq,similiter in casu objecto. Potest eo . Ad ulteriorem probationem dist. AC eo ipso Co- fari , ii si agitaretur, aut posset cogitari aliquid melius, quam meInis Deo Deus in actu signato seu in suo conceptu definitivo in actu exer-N. posset cogitari aliquidmelius quam Deus in actu θ:2νη in exercito, seu quam sit de faeto aut esse assirmetur, μην reipsa a parte rei C. in quo non est plus repugnantiae quam in exemplo chymerae, aut spatii imaginarii a se: cum inde non sequatur non esse de conceptu definitivo Dei includere omnem perfectionem excogi ta bilem , sic ut eo nihil possis melius cogitari - 17. Hinc r. Potest aliquid repraesentari in actu exercito eam contradictorio ejus quod essentialiter includit in actu signato. ' ., a. Per se notum est, Deum esse colendum signate N hyPothetice, non exercite, & absolute, seu non . ''Iupposita eius realitates . - - Iunt om2B 3. Non distoria.