장음표시 사용
41쪽
PARS. I. as C. I.π.2. distinetio Attributorum propositiones quibus contradictoria tribuuntur sv f bjecto eidem materialiter . Ut patet in his secunda persona in di vinis est Filius, nempe respectit Patris,&non est Filius, s c. respeetu Spiritus Sancti. ubi si1. Personae et .persona affirmatur & negatur Filiatio,sed non res- est vere fili- pectu ejusdem, adeoque non eadem Filiatio, sed di- uersa pro diversitate terminorum,quos respicit. unde respectu . . per priorem assirmatur Filiatio vera , quae habet protermino patremiper secundam vero negatur chymerica,quae habet Spiritum sanetum pro terminori temper primam affirmatur generatio vera a patre, & negatur chymaerica e Spiritu saneto. Ad eundem effectum verificationis praedicatorum contradictoriorum sine contradictione in ipsis propositionibus sufficit mutatio acceptionis v. g. sensus distributivi in collectivum , ut in hac propositione. h parteS sunt causa compositi, vera in sensu distributi- Mesph oh , ' uo , in collectivo ; quia hoc sensu significatureon notatio ' omneS ParteS simul sumptas distingui realiter inanis , & con- daequa te a toto . quod non significatur in sensu ceptus, faeit distributivo , sed solii in singulas partes distingui
'π:: Similiter susscit diversitas conceptuum , quibusdem de eo. res indivisibiliter eadem diversimode , seu cum diadem. versis con notatis re Praesentatur , ut in his propositio. ilibus, in Iaeo Iustitia punit,misericordia non punit, . ubi idem assirmatur & negatur , sed non de eodem Suilli' a uate: qui sermaliter qua talis est enti- , i, di .eisi. tas divina ut re Praesentata conccptu Iustitiae prae taci non sunt scindendo a misericordia,& ut con notans via causa- idem reali- litatis actus puniendi. Misericordia vero est eadem ter daequερ entitas Dei ut repraesentata conceptu misericordiae' praescindente a iustitia , & t con notans actus mili rendi, qua ratione justitia & misericordia non sunt idem adaequa te ut patet,ac proinde possunt de se invicem negari & suscipere praedicata contradictoria sine contradictione aut implicantia in ipsis propo sitionibus&in re per illas significata . . . I ta.. a Etiam. sufficit diversus modus con norandi , ut patet in aetione & passione , quae licet lintrealiter idem S habeant eadem connotata,nempe agenS,Pas. sum
42쪽
Ab Essentia Et Inter se. ' 20 PARS L. 1 D terminum : quia tamen illa diversimode notant. sic nempe ut actio dicat in reobo, quodio importat in obliquo & contra , sicut via A- iis Thebas Sr Thebis Athenas , possunt in sensurali de se invicem negari prςdicatis contradicto- subiici; imo de tribuere denominationes realiter rsas , agere enim, quod est ab aetione , non estiter idem ac pati, quod oritur a passione, sicut henis Thebas non eli realiter idem ac ire The-
r. 3. Connotatio hic fit per viam causalitatis ,endentiae in obiectum, vel aequivalentiae cum Connotatio ectionibus creatis realiter distinetis. Possunt ita- . . vi. ς vis attributa divina considerari ut con notant seu ut aesentantur connotando aliquid extra Deum , qui valentiaezat effectum , vel ut Objectum , vel ut persectio- cui aequivalent , spectata autem ut con notant ria , distinguuntur ab invicem realiter in adae- e: siquidem complexum ex hoc con notante de scon notato non est idem realiter adaequate cumplexo ex eodem con notante & ait ro con nota In Φεhie di ed solum in adaequate. Vncles cspectata Possunt stinctionem
a vicem vere negari a Nam entitas Dei ut repraein re emina- 'ita conceptu justitiae , & ut connotans via dequatam.
alitatis actiones puniendi , non est entitas Dei
praesentata conceptu misericordiae , & ut conias actiones miserendi: quia nempe conceptustiae & actiones puuiendi non sunt idem cum eptu misericordiar & actionibus miserendi'. Inquitur quod possint vere subjici variis praedica Intradictoriis non tamen his simpliciter sum- ω, non est, quia cuin existentia sit actus rei om-
intimus & maxime intrinsecus, ac velut Prima Suffieientem x caeterorum praedicatorum,existere appellat & ad salvanda minat realitatem secundum se prout est par contradicto-
s : est enim praedicatum omnino absolutum a ictu ad conceptus & con notata Hinc praedica, is quibus existere a firmatur & negatur de suo eodem realiter quamvis formaliter diverso, contradictoriae saltem virtualiter . , o .ν.
43쪽
PARS I. 3o C. r.f. 2. Procem. Existentia Dei. 4. Connotatio in ivinis alia est extrinseca cuius eum res dii termini sunt Deo extrinsect ,Puta essecta ue obiecta ..hmiriti, ' &c. Alia intrinseca eujus termini sunt Deo intrinse-
Deo intrinia ci, nempe actus notionales Sc rationes personales secos. Patris. Filii &c. haec con notatio per identitatem eudiversis inter se realiter dictinctis est priore efficacior ad salvanda contradictoria ; longe enim plus est&distinctioni propinquius identificari realiter distinctis qua is extrinsece illa respicere;ae proinde multo plus valet ad salvanda contradictor ia ,qui est effictus rebus distinctis propriissime conveniens, distinctis enim manifestum est posse contradictoria tribui absque ulla implicantia &contradictione. inteli ais, 3. Intellectus & voluntas divina con notant di-εe voluntas versa obiecta. licet enim verum & bonum in genere in Deo ena. non differant realiter, disserunt tamen verum & bo-DPlane di- num divinum ἐν cum verum ut est intelligibile a Deo eris Oble eomprehendat omnia etiam peccata, bonum vero,
ut est appetibile a Deo, solum se extendat ad honesta nullo modo ad peccata , quibus deest honestas ouae est conditio necessario requisita ut aliquid posim esse obiectum complacentiae diuinae , quae est essentialiter boni honesti . Hinc in Deo intelligere &iri Deo i, Velle seu amare prout con notative important sua itu, b, ee ' objecta non sunt idem realiter ad aeuuate:ctim intel- quam amare. ligere ex Parte Objecti latius pateat quam velle seu amare, si tamen velle sumatur late pro actu seu tendentia voluntatis abstrahendo a prosecutione & fuga velle in Deo non minus late pitet quam intelligere , cum voluntas assectu prosecutionis aut fugae attingat quidquid divinus intellectus repraesentateae proinde in Deo intelligere & velle sumptum late important easdem realitates , sed non eodem modo quod sufficit ut intelligere & velle non sint idem rea undε non liter , ut patet in actione de passione, quae licet fine sunt ommno realiter idem, tamen agere de pati non sunt ide. Ita idem reali' que in Deo intellectio est realiter volitio; sed non est 3 - realiter volirio omnium,quorum est intelleetio cum in deo intellectio peccati non sit realiter volitio pec. cati, quae in Deo repugnat ratione malitiae objecti. Connotatis . Contraditioria Notionali, salvantur per
44쪽
Ab Essentia Et Inter se. 3 iotationem intrinsecam seu per identitatem personis inter se realiter distinctis ratione cuius ilia divina distinguitur a singulis personis ea-χue proprietatibus relativis non solum ratione, iam realiter in adaequate, quatenus singulas init per identitatem & aliquid amplius nempen duas alias. Unde Pater identificatur toti essen-oc est omnibus prae a. tatis absolutis,non tamen iter, quia non identificatur omni dus relativis,us ipsa identificatur.Hinc varia praedicata con-etoria possimi vere assirmari de essentia & ne-le personis, & contra absque ulla contradictio implicantia in propositionibus aut in re per il- unciata,quia per illas non affirmatur & negalem de eodem realiter adaequate , sed solum dem realiter inadaequate, ut patet in his praedica-bus, Pater generat,essentia non generat, in quiluod vere affirmatur de Patre vere negatur de ia,non propter distinctionem formalem ex na-
et , sed propter realem inadsquatam inter Pa &essentiam . Essentia enim includit per iden-m non solum Patrem, sed etiam Filium & spii sanctum,quibus non convenit generare. Vnde iotest simpliciter dici essentia generat, quia si- raretur etiam Filium & Spiritum sanctum qui-1entificatur essentia):generare,quod falsum ist:
t tamen vere dici,essentia ut est in Patres seu utificata proprietati Patri generat , si c enim re-:itur ad solamentitatem leu proprietatem patii proinde soli, non aliis personis, per ista poe-ionem tribuitur generare . Essentia est cominu illis tribus personis non Paternitas quia essentiaificatur tribus personis, Paternitas soli personaes non aliis aic autem communicatio aliud toniam identificatio,Essentia,& tres personae si iraeli parte rei omnino idem;hae tamen praedicatio- sentia est una non tres s personae non sunt una es,non sunt ullo modo contradictoriae cum se. hunc sensum , essentia est una essentia non tresiae personae non sunt una persona sed tres per-
iquo sensurit patet, nil dicitur de essentia quod
intrinsem salvat con tradictionem in notionali
non totalites Pater generat non esse
ei a Cquae est realiter filius &Spir. S. nisi ut est in
idem realiter in adaequat ceum paternitate: Cum I.
45쪽
PARS I. 32 C. i. g. a. I. Distinctio Attributorum
Unde essen negetur aut non conveniat Personis nec contra. Pertia est una sonae enim sunt realiter una essentia non tres essentiae
essentia, & & similiter essentia non est una tantum persona , sed tres Perso est maliter tres perforiae . Unde pro explicatione si ηη u milium in speciem contradictoriorum addenda fili . , ἡό'' substantiva ibi non expressa, sed subintellecta , ra'-lantur dees. tione quorum verificantur haec adjectiva una tres de Entia Se per. similia , quae prout exprimuntur in hujusmodi praesonis absque dicationibus absque substantivis, habent quandam e ner dicti abstractionem seu in determinationem ad varia significata ,&ad varios sensus , quorum aliqui sunt veri, aliqui falsi Sc contradictorii. Hac ratione dissi P tur apparens contradictio harum propositionum, essentia est communicabilis ,reatio non est commu- . . nicabilis &c. Nempe addendo substantiva in illis ex
ebri utile, PUte subiecti subintellecti hoc modo essentia est
hile M in communicabilis essentia , bc relatio non est coinmu-eommuniea. nicabilis relatio ; est tamen relatio communicabilis bile. e tantia, sicut essentia est incommunicabilis relatio. Similiter essentia non est generans aut genita essentia. est tamen generans aut genita perlona, & sic in aliis ubi non obviat relativa oppositio. Q 7. Praedicata notionalia ut generare . spirare &c .ex Generare, usi: Theologorum determinant subjecta , v. g. intel- spirare Re . lectum 6e voluntatem, quibus tribuuntur ut non su-
μ λ mantur essentialiter, id est pro sola ratione absolu-riati vh ho ta intellectus & voluntatis in Patre Se Filio , etiam tititialiter juxta Scot. formatissime eadem, sed notionaliter;id est pro ratione absoluta & respectiva simul, sive si eut involvat notionem seu relationem Patris Sic veri fietatur, intellectus in Patre generat , in Filio non gegerat, hoc est intellectus ut identificatus relation, Patris generat,ut identificatus relationi filii non generat , in qua acceptione intellectus in Patre Se is Filio non sunt idem realiter adaequate , ut patet ex
29. g. Hae Uoces intellectus, Voluntas Justitia mi-Uoluntas, iu- siricordia, prout Deo tribuuntur, fignificant illas stitia boni- persectiones non ut a parte rei sunt unum & idem
M. S bis inclivisibiliter,sed ut praecisas & distinctas conceptia-he, . buS & connotatis z ideo enim exprimuntur diversis vocibus
46쪽
ibus, diversa aut diversimode significantibus. lenon possumus illis vocibus uti ad exprimen. illas persectiones ut sunt a parte rei ubi nulla est cisio, distinctio, & diversorum connotatio: sed
enitis uti aliis , quae non denotent modum, quement sub praecisione intentionali,sed quem habentrie rei independenter ab operatione intellectusles sunt realitas, quae est intellectus, entitas, quae oluntas, qua ratione falsum est quod filius pro it per entitatem quae est intellectus, & non pertatem quae est voluntas. Vnde ulterius , cum di-r intellectus prout est a parte rei, independentermni conceptu , locutio destruit se ipsam , & iniit contradictoria nempe haec intellectus ut praes. & ut non praecisus &c. adeoque in istis potest ibet negari suppositum , quia persectio, quae est flectus non est a parte rei ut significatur, hac vo- intellectus, quae ex usu Theologorum prout tri inur Deo signincat entitatem divinam sumptam ise sub ratione intellectus, seu perfectionis ae-alentis intellectui creato , abstrahendo a volun ue qualiter non est nec esse potest a parte rei.
DS. I. a parte rei inde pendenter a nostriston,ibus, intellectus in Deo est principium genera- is filii voluntas non est principium generationis Cum sit de fide filium a parte rei procedere perlectum, & non per voluntatem r er. intellectus oluntas distinguuntur formaliter ex natura rei: et ui enim duo praedicata contradictoria, nempe ,rincipium ti non eme principium generationisi carentur de eodem a parte rei, D. de intellectu, Iuntate, quae seclusa distinctione sermali scoti
sunt omnino idem a parte rei. r. N. suppositum: quia, ut patet ex dictis n. ed. not. g. intellectus & voluntas non sunt af rei sicut istis vocibus significantur. R.2.hocarinentum etiam urgere adversarios ue curn admit identitatem rea lem, nec minus repugnet con-ctoria simul verificari de eodem real Iter quam dem formaliter ex natura rei, cum implicet rea liter esse & noa esse. R. 3. dist. Antec. si
unde voluRhas Dei non est a parte rei ut figni ficatur hae voluntas
tur vere deentitate qua est intellec tus di voluna
47쪽
PARS L 34 C. I. o. a. Distinctio Attributorum intellectus & voluntas sumantur materialiter proesed de intel. entitate divina , quae est indivisibiliter intellectus v voluntas N. D lsum est enim quod illa entitas, quaerunt te rum' a parte rei es voluntas non sit principium generatit . . 'U' onis pilii , si sumantur formaliter nempe intellectus
praecise prout est vis perceptiva veri aequivalens intellectui creato & voluntas prout est v Is appetitiva boni aequivalens voluntati creatae C. sed sic non sunt
idem cum importent conceptus& Connotata realiter diuersa,ratione quorum distinguuntur realiter in adaequa te & consequenter possunt de se invicem negari & contradictoriis subiici ut ostensum est. n. et O
Dices a. Pater generat per intellectum non perta Miah I. Voluntatem est veritas realis, er. independens ab in-titium .st te i Iectu , si quidem veritates reales non possunt pen- veritas re- dere ab entibus seu praecisionibus rationis er. intelle alis, quoad dius & voluntas distinguuntur a parte rei R. est verem signifi- ritas realis & independens ab intellectu quoad rem quoad ' m si finificatam, non tamen quoad modum significandum sei fi di. Patet quia res significata est quod Pater generet candi cum Per eam perfectionem, quae significatur nomine i praecisione . tellectus, quoi Patri propriissime convenit a parte rei independenter ab omni conceptu dc praecisione. modus autem significandi est quod pater generet perit Iam persectionem praecisam a perfectione, quae Similiter significatur nomine voluntatis, qualiter non habetur Deus a p C a parte rei independenter a conceptu. Similiter De- , hiati u S a parta rei intelligit per inretieetum, non per vo- non per νω luntatem, si ly a parte rei afficiat rem significatam Iuntatem. modo Iam explicato et secus si modum significandi.
Falsum est enim quod, seclusa omni distinctionerationis Dens intelligat per intellectum non per voluntatem, quia secti .sa operatione rationis non est Attributa intellectus & voluntas cum praecisione , ia prout istis sunt , ens ra- vocibus significatur. Pata ex dictis n. 29. not. g. hinctionis late εοῦ praedicationes attributorum de Deo revocantur ad
4.- ' hia ens rationis, quoad modum significandi cum praeci, iquoad rem. si ne, non si uoad rem si nificatam, quae semper est aliquid maxime reale independensa ratione, nempe
ens divinum riusque operat iO. --. -
48쪽
ices 3. productis Filii est generatio; quia est per
ellectum , non per voluntatem, & contra produ- est genera spiritiis sancti non est generatio;quia est per vo. tio, quia est talem,non per intellectum, ita enim P P. ac DD. I x vim sim R. disi. Ante. quia est per intellectum a vo- tate aliquo modo distinctum. N. quia est per in 'ectum , id est per entitatem,quae a parte rei est in incte intellectus& voluntas, a qua tamen enti: non procederet, si non esset intellectus , sed so- a voluntas C. pro cuius intelligentia Notandumi. productionem Filii distingui realiter & essetia.r a productione spiritus sancti. a illam esse produ- nem Verbi,non hanc. 3. Illam esse veram genera-nem , non hanc. Haec tria sunt de fide, ex quibus. equitur quod productio Filii sit talis naturae . ut Hης cedat ab entitate divina ut est perscctio aequiva
; intellectui, sic ut si per impossibilet ista entitas , utili,
i esset perfectio aequi valens intellectui ab ea non illa ut est incederet, & si pei fectio, quae in Deo est intellictus teluctus. ingueretur ab ea,quae est voluntas,ab illa proteia rione istius
et productio Filii,non ab hac adeoque sic proce- ; 'ab entitate divina , ut,lupposita distinctione per di . ,hio
cisionem, intellectui nostro det stidamentum ve ' eontia dicto id icadi procedere per intellectu, no per volutate . ria. x dictis pat. praedicationes hac in materia δ'Pa' Attributa ter contradictorias veris cari, non ratione distin distis, uun in is ex natura rei inter intellectum &volunta- tur vinitati
sed ratione distinctionis realis & diversitatis e Lit ldis ς' talis inter produetionem verbi & productionemitus sancti, quae in huismodi piae dicationibus ad extrinse- per aliquo modo importantur directe vel indi- ea. e connotative ut patet ex dictis n. a X. not.
i. Attributa divina distinguuntur inter fe&abatia virtualiter saltem hoc sensu quod entitas dii quamvis in se simplicissima pluribus tamenturarum persectionibus realiter distinctis aequi-at, in ordine ad diversos effectus & conceptus. Fus potest concipi in adaequate1 saliem quoad iotata extrinseca. Hanc distinctione agnoscunt. Ahe v. aliique P P. ac D D. quando dicunt memον--qυ
i v n um , ct in euectum non esse . aliud omnia valet.
49쪽
PARS I. 36 C. I. g. a. Distinctio Attributorum is aliud scut in nobis, sed unum aliquid quod omnis
Uerum haec non tam est distinctio, quam distin-Noni meo ctionis rationis fundamentum. An praeter hanc de-Vir v i Vr tur alia distinctio virtualis landativa praecisionum seu formalitatum obiectivarum, ratione quorumva. Deus possit in adaequale concipi quoad intrinleea, minus certum est: recentiores passim & probabilius eam rejiciunt. i. quia non videtur differre a formali scolistica su p. n. a 4. reiecta. Σ.quia aeque repugnat idem esse, & non esse obiective in mente, quam esse& non esse a parte rei 3 primum tamen esset admittendum,si posset unum & idem indivisibiliter inade quate concipi, seu concipi. & non concipi quoad intrinseca. Sed hoc Metaphysicis discutiendum rem
linquimuS. Distippuum 3 a. Attributa Distinguuntur ratione,cum diversis tu r xi ne conceptibus represententur ut distineta in actu ex-x x,0ςin ercito: nee istum ratione ratiocinante,sed etiam ratiocinata, cum differant secundum rationes objectivas, saltem ex Parte connotatorum Deo extrinsecorum, diversas,aliter atque aliter definibiles. Haec di stinctio fundatur partim in eminentia divinae entita tis,uirtualiter multiplicis partim in limitatione nostri intellectus, uno actu non valentis adaequare totam divinae essentiae perfectionem ,& in medio, quo divina cognoscimus per analogiam ad creaturas, &per species ab illis acceptas. Deus illa. Hinc licet Deus cognoscat distinctionem suorum non distin attributorum virtualem in re,& forma Iem in nostrogvi ' intellectu, ea tamen non distinguit ratione,cum uno actu simplicissimo omnia compraehendat, ut in se sunt, per modum unius persectionis simplicis, sic ut illa tanquam diversa extrema inter se non comparet sive pluribus actibus, si ve uno virtualiter multiplici, cum varia in adaequatione & confusione illa representando, ut opus est ad distinctionem rationis. Licte videat Itaquo idet Filium procedere per intellectum , filium pro & non per voluntatem,quatenus videt illum Proc yd e P dere per modum verbi, & non per modum amoris,
iniςθνη ' sic tamen ut inter intellectum & yoluntatem nihil, distin-
50쪽
Ab Essentia & inter se. , . 37 PARS Listinguat, sed perfectionem utriusque, sicut de fato est, representet ut unam, quam neque intelletum, neque voluntatem nominat, sed aliquo nomi-e utriusque perfectionem continente, quod cum sit,sissimum Dei verbum, in via scire non possu-ὶus Beati attributa,quae intuentur,ratione non distin- Neque Beati lunt per visionem, qua vident Deum ut in se est,mτVιλ-la tamen distinguere possunt per actus a visione Rς η'stinctos immo,& aliquo modo sed minus proprie, . r visionem , quae cum non sit comprehensi va, dici,test praescindere, & distinguere, saltem negative, rsectiones seu rationes partiales attributorum vi-
Sa non visis. Dices Deus videt nostros actus praescindentes eius Deus eo. tributa, er. nova praecisione reflexa illa praescin. gnoscit nosit, sicut videns nostram eognitionem de se, nova ς - praecisi-rnitione seipsum cognoscit nempe in alio - ergo pikkζdea tinguit ratione. Respondeo neg.sequel. quia quam do.; Deus videns nostros actus praescindentes in illis ii recte cognoscat sua attributa ut praecisa, ut ra- , ne distincta, & ut cognita in adaequale ac imperte in actu signato; illa tamen non cognoscit ut ecisa&c. in actu exercito hoc est exercendo coitionem eorum praecisivam, distinguentem , in-equatam & imperfectam,similiter cognoscit nos.s discursus, nostras opiniones & dubitationes de existentia; non tamen de illa discurrendo, opi-ido, dubitando, isti enim modi imperfecte cois,scendi repugnant ejus intellectui infinite per se cuius aetus simplicissimus est quidem virtualiter unde distinisltiplex, nostrisque omnibus cognitionibus aequi- rationisens ue sed seclusis eorum imperfectionibus, qualest repraesentare cum obscuritate, incertitudine, obiecti ,ε, tarquatione&c. Unde attributorum Praecisio& non subjecia notio rationis est quidem in divino intellectu rive , sieue
cliveat non subiective. . . . dubitatio. r. Attributa absoluta includuntur formaliter in Attributa ilia divina sumpta complete, pat. ex dictis .n. ai. includuntur
tamen in essentia sumpta incomplete ex dictis& ex Cyril. Alex. l. ii. Thesau. sic loquente: