장음표시 사용
191쪽
quitur, Raphim ipse amore Agamoclem cornuptus decessit, ut jam conjecerat Valesius ad Polyb., eXCerpt. I 2. IN PROLOGUM LIBIII XXXII. Rubobosten regem. Lege Boerebistan rmem, et vi e notam nostram in Iust. , XXXII, 3, VOce Onole. IN PROLOGUM LIBRI XXXIV.
In Pisidia cum Selgensibus. Selga urbs Pisidiae erat, ex Strahone, lib. x II, et Stephano. IN PROLOGUM LIBRI XXXV. Ceramenses. A Ceriamo, Cariae oppido, hi populi dicti erant,
Ceramicusque sinus, non longe ab Halicarnasso nobilissima urbe, ex P. Mela, lib. I, et Plin. , V, 29. Ceramenses Populi de conventu Carum quem Chrysaoreum Vocant, participant, licet Carici generis non sint, auctore Strabone, XIV. IN PROLOGUM LIBRI XXXVI. Antiocho c nomine Sedete. Id est Antiocho uri, cognomine
Sedete, vel potius Sidete, ut prologo libri xxxxx legitur. Cum
Cl. Lematre ita dedimus hunc locum a Bongarsio correctum, Pro
Vulg. corrupto : Antiocho Cognomine, sed.
Attalus Cenostracαs subegit. Nomen ex falsa distinctione de-Pravatum, unde elicit Longemaeus Cremos, Thracias, meliusque Is. Vossius Thynos Thracas, cui subscribo. Conser Strab., I. XIII. IN PROLOGUM LIBRI XXXIX. Alexandro Zebinna. Thysius Zabinneo edidit, sed Zebinam v cat IosephuS, Xm, II, et Zonaras. IN PROLOGUM LIBRI XLI. Sanancre et Asiani. Lege Samum et Ariani. Plinius, lib. VI, cap. 16, mentionem iacit de populo, cui nomen Samum; in Herod. autem, I. III, Σαραπαi6i; l. Vra, et in Geo .
veteri, H, 288 et 289, WAn ville Zaran eos in Aria colloeaL
192쪽
8i Longemaeus igitur male correxit Saracamin, a Saraca, Ptole- Inaeo auctore, Sarmatiae Asiaticae urber pro Asirini legendum sortasse Ariani conjicit; ego autem certissime recipio, cum Modio, lianc lectionem, quae mihi primo intuitu in mentem venerat. IN PROLOGUM I. IBRI XLII. Ut Hrefectus Panthis Aprenteus Mesenis bellum intulit. Valesius, in Diod. exeerpt., p. 58, et Longeri aeus, eX nomine Corrupto eteus eliciunt, a Phraate Mimemus, sic : tit Pr feretis Parthis a Phraate Himerus Mesentis belltim intulit et Mesene autem regio est apud Stephanum, ex Asiano Quadrato, intra ducis Tigridis alveos, cujus meminit et Plinius, libro vI, e. a , et Cl. DAnville Mesenen Tigris a Mesene Euphratis distinguit, Ii. 2O I, 26 I et 265. Phmati. Pro Phraati Iegendum fortasse Phraλati s rectitis Phradati) conjecit Bongareius , et ejus conjecturae assenti P. Reges Tochanorum Asiani. Ita recte correxit Longer I A Pro Octiamnum. A Tocharis enim, Bactrianae populis, dicta fuit regio quae nunc vocatur Tocharistan. Vide D'AN VILLE , Ges
Net. , t. II, P. 3Oo. Asiani omnino legendum Ariani, ut supra, Prol. lib. XLI. Sardiacanum. Longeritieus vult Saracancarum, ut SVPra, XLI,
Saracancm, sed parum seliciter. Bongarsius coniicit Carducch rum rectius : Cian uehi enim vel Gonbnei, ex Cl. D'Anville, Assyriae populi erant . a quibus Auniat et Aundistanti regio hodie nomina Sua mutuantur; et, auctore Stephano, GOra rara, regio persica. Legendum igitur Caraucorurn Pro Siardiacarum.
193쪽
PRAECIPUAR Μ ETYMOLOGIARU Μ, ORIGINUM, RESTITUTIONEM ET INTERPRETATIONUM FABULARUM QUAE OBVIAE FIUNT IN NOTis
Abdaloninus vel Abdotonymus, pro
Abdal menus, IL, I O. Acerbas vel Sichoeus, aut Sicharbas, ety., 18, 4.
Adamus idem qui Edom, Erythras, Phoenix. et Hercules Tyrius, 31 , I,
Agathyrsi, Scythiae Populi, ely., 2, 5. Ambri populi, pro Gambri , Ia, 9.
Arabctos, Aloxandriae cognomen, unde
Arachosii populi, ety.. 13, 4. Arelate urbs, Theliue vel Mammiliaria dicta. 43 , 3. Argyrina urbs, etΤ., 2D, 1. Aria et Ariana regiones, Arii et Ariani populi, ety., 36 , 1 , et 4 I , 1. Arimanes deus, ety., 36, L. Arimaspi pro Ariaspoe, Ariae populi
Raetri vel Bactriani Populi, ely., a, 5. Ba as et Ochus , ely., IO, 3, ut 32, 2. Nelgae populi, Belgius vel Bόνγιο e dux, ety., 24 , s.
Berenice vel Berovice , ely., τέ , s. Boeotia vel hovis sedes, 23, T. Brerebiata , rex Getarum, ety., 23, 3. Boiohemum , Boiorum deserta, ely. ,3 et , 3. Bomilcar, rex Poenorum, ety., 22, 7. nos mea, unde Lucani, ety., 23 , I. Brennus, Gallorum dux, etf., 24, 5. Britanni vel Britones, Bruti seu Iohia Buli cultores, 23 , 1. Brutii pop., Brutiani Servi, ety- 23. I.
Brutus se brutum simulanS, 23, r.
Calliomarchus herba, ety., 12, 13. Carthago urbS, ety., Ia , 8. Chloe vel Chloris graece, eadem ac Flora latine, L 2, 13. Chorasmi Pop., ety., Ia 36. Choromitrena regio, ety., 37 , I. Cimbri et Cimmerii pop., ety., 3a , 3. domanus, idcm qui Arses vel Narses pro Narces, ety., Prol. Io. Comanus rex , ety., 43, 4. Commoni populi. ely., 43, 4. Creon et Creusa Creontis lilia, et ., I, 7. Criseum belltim, pro Criasinum, Prol. 3. Croesus, idem ae Midas, ety., I , I , et 24, 6. netea pro Cyneres, eW.. 44 , 4. Cyreschata urbs, ety., 4 , Cynagirus , ety., a. s. Cyrus, idem ac Sol, ely. . I, 5 , et a , I. Deceleicum bellum , a Decella urbe, prol. 5. Delphinatus regio, Delphinus, Francue regni tueres , ely., 43. 43. Derceto dea, ety. , IS , S. Dercynio , rex HI Pti, ely., 6, a. Dido, eadem ac Ceres I 8, 4. seu duplicis natura: Cec PS, stetit Bacchus et Imus , I, 6.
Edom , idem qui Adam et Esau, et Phoenix , et Erythras, 31 , L.
194쪽
Goia iam urbs, cordii jugum, ely. ,
I tili et Italiotre, ed. , 3a, 3. Iaso dea, Iason heros, etI., II, 13;4 et , et et 5. Ioannes Baptista ν idem qui Pan , a, 4. Iohn Atili, bos sacer Brisannis, sicui ho ea Brtitiis , ely., 23, I. Iosue, idem qui Hercules Tyrius. 4 a. 3. dori, a Itida , etF., 36, 2. Itidith , eadem qiiae Tamyris, I, 8. Iti m Gordia, ed. , It I. I strigones populi, etF., 32, 3. Lamiaetim holium a Lamia urbe, p. 23. Operare Dioscuri, ely., ι, 4.
Larnasstis mons, post Parniassus, et v. ,
6, 24. Giopolis urbs, a ratos piscis. I 8, 3. Mea hos, unde meani populi, di 3, r. L pereat, GPercatia , Lveretis Pan, Iiperei sacerdotes Patiis, eiff., 43, I. pifer, Romae vexillarius, ety., 38,6. t usi an uria Franciae, ely., 32, 2. Lydi pregio, et F., I, 3, et 5, r. Ma halosi pueri, et F., 32, 2. Minonia regio. ely. , 5. I. Misoris die la mater maris. ely., 2, . Mago in crucem sublatus, etV., 19 , r. Mutis smerdis, I, 9. Maletis dux, idem ae Hercules Melius et Milon, et F., 18, . Mistia ets vi apud Iud , ety., a 3, 4. Marathonitis eampus, ubi Mardonius vietus, eadem ely., 2, I 4. Modea, Medi -lia, medietis, Medias Thessalus, Medias . Medusa, ely., II, I 3. negasti s vel Megabatis, ely. , 5, 4; . 3; 26, 3. Vntis Beretiles , idem ae . et Pomarius, et Milon, et Maleus, et . ,18 , Merdis vel Mergis magus, pro Smerdis, ely., I, 9. Nerlmine pro mere Leusiue, 3 a. a. , Barebus, unde Me oretis . Franeorum conditor, II. I. Milon, idem ae Heretiles Melitis, et Na- λων, et rimarius, eb., ra, . Vnerea dea, ely. , ra , 3 οῦ 38, 3. Minithra , Amaronum regina, ed. ,
Mithridates, o F., 37, I. Morses, idem ac Bacchus et Osiris.
hiet ei Opiei populi, et3. 3α . 3.
195쪽
Oxsord urbs, bovis vadum , 23 . l. Ο draco populi, ely., εα, s. Pntiansus seu Phalanitis, Partheniorum
Paropamisit pop., ety., r2,5 ἔ ra . 4. Prist hi et Persa populi, et ., 4 et , r. schis seu transitus maris Rubri mythiel sesitim, ei Τ.. 36. a. Ferisas urbs et Alexandri mnis, ely. .
Perare pop. . a Perses , filio Persei, I, 4. Pharnasnatis dux, ety., 54 4. Pharnaees Mithridatis avus, ely., 38,6. Phrenises et Phoenieta a Phormis, 3 I. rPhraates pro Phradates, ety., 4 1, 5. Phrotaphernes , Hy., II, Tu Pisn et Pisae urbes , Pisidia regio, ety. .
Pompilitis et Popilius, ely., 34, 3:
Regium urbs. ely.. 4 , r. A pha i montos , ely., I, 2. Roma a rama . et Romulias a Roma , 38 6. solostes pro maeresista, 3 et , 3. inritis Bacelius . et F. . 36. u. Salomon Iudaeis Sardanapalias , a , 3. Samaon. idem qui Hercules, 4α. 3 ἔ i, 4. Stineta Urstiti, ursa minor, 23, I. Sane n Veromea . eadsem quae Berenice vel Beroniae, ae s. Victoria , a , 5. Soriadnapalus rex , et F., I, 3. Sofrapes praesectus . ely., I 3 . 4. Seotia regio , ely., 32, 3. Inhre pop., Se hartis rex , ely., 2, 1.
et O , s. Vo nisi populi, eiF., 43 5. Volere populi, et F. . 32 . a.
196쪽
Rerum in hoe libro expositarum fons T reus Siculus, ut insuperiore C p. I. clostrates graeci nominis. Intelligit Terinam, Hippo nium, Thurios et alias. Vide DIODOR., XVI, I S. Qtimus et Spartiani. Vide Sura, m, 2 et 3. Regibus. I. e. Archidamo Lacedaemoniorum, Alexandro Epirotarum et Cleonymo Spartano. Ad postremum imploratas, etc. In altera scilicet expeditione ita liea : nam his eo trajecisse Agathoclem persuadent Excerpta Diodori ex libro xxI, P. 3, coli. D. 8. Eodem ducunt quae seq. pitis principio narrantur. C p. II. Vis morbi. Namon enim venenum ei bibendum tradiderat, ut nepoti Agathoclis, cui favebat, viam ad regnum pararet. Fuitim. Agathoclem; nepotem et Archagathum, Archagathi in Africa occisi filium. Cap. III. Heleno flio Siciliae . Alexandro autem Italim regnum destinat. Εpitomator Trogi duos filios Pyrrhi hie inter sopermutasse videtur : nam Plutarcho in Vita Pyrrhi, c. 9, et Di doro, testibus Alexander ex Lanassa, Agathoclis filia, Helenus vero e Bircenna, Illyriorum regis filia, prognatus erat. In hoc caestu Periculorum, etc. Veriora hic tradere videtur Plutarchus, c. 24 : qui volenti Pyrrho nuntium illum ex Italia venisse auctor est, ut cujus res jam labi coepissent.
197쪽
se in Italia melione. Nam magno proelio ibi victus est a Manio Curio Dentato consule ad Beneventum. CAP. IV. Aduersus Carctaonienses. Immo adversus Μamerti nos. Vide POLYBIUM, I, 8 et s. Hierocle. ΜM. Iustini omnes Hiemcdito, et paullo post Gelo, quum scribi deberet Gelone. Genealogiam Hieronis concinnavit ex historicis Casaubonus ad Dionysium Halimma f., in initio libri septimi. Noctua, in hasta. α Potest hoc accidisse, quum Agathocles, bello punico, noctuas compluribus per castra locis clam emisit. quae per agmen volitantes, dum clypeis galeisque insident, animos militum confirmabant, pro seliei id augurio accipientibus singulis, Propterea quod Minervae sacra haec avis habebatur.
AEgyptiacarum quoque rerum tot exstiterunt olim scriptores hodie deperditi, ut definiri iam non possit, ex quo potissimum sua hauserit Pompeius Trogus. Narratio eius hic illic cum Pol)bio congruit, qui tamen vix omnia a Pompeio commemorata in suos libros receperat. De Gallis eorumque expeditionibus per Graeeiam et Asiam Minorem videndi praecipue Livius et Pausa nias. Scriptorum veterum Ioeos de iis plenissime collegit Gotti. eresdorfius in dissertatione de Republica Galatarum, Nor-bergae, I 43. et M.-Martis, in egregio libro, Hist. des Gaules, 2 vol. in-ί,'. In Prologo Pompeii nominatur rex Illyriorum Monius, cujus memoria apud ceteros scriptores intereidit. CAP. I. Interim in Graecis, ere. Harum rerum initia jam xvis, cap. 2, indicata fuerant. An . Graeci enim Mibet, sed ΜSS. Arean, quasi esset Areas. Ptolegmaeus. Iam tertio vides Iustinum inter se permutasse duos Ptolemaeos, Ptolemaeum Philadelphum, AEgypti regem, et Ptolemaeum Ceraunum. Nam haec de rege AEgypti intelligenda esse aliunde satis aPParet. Pulso Antigono. In pugna navali. CAP. II. Arainoe. Quae Lysimachi regis vidua erat. Lysimacho silio. Codices nonnulli Ptolomaeo pro Lysimacho retinent; male. Duos enim Lysimachi filios noverunt scriptores,
198쪽
Philippum et Lysimachum, utrumque ex Arsinoe; videtur Lysimachus ex priore uxore Amastri Ptolemaeum generasse : nisi quidem error SuheSt.
CAP. IV. Ex his portio. Quae hic conjunguntur, temporibus
maxime distant, si consensum ceterorum Seriptorum intuemur,
praesertim Livii, v, 34, 35; Diodori, XI v, D 3 Sqq. , et a Curatam narrationem Pausaniae, x. I9. Gravit igitur hic vel Trogus vel Iustinus. Solus reae Macedoniae HUDminus. Testatur idem de eo Pausanias, I, c. 26. CAP. V. Cum ejus amputatum. Gallorum hunc morem fuisse veteres narrant. Vide LIV., X, 26. Ceterum Post insecutam victoriam alterum agmen Gallorum in Pannoniam secessisse videtur. Vide WERNsDoaFIUM, de RePubl. Galatiarum, l. II, c. Io, P. I OO Sqq. Sostrienes. Hic post tanta fortitudinis experimenta Μacedoniae per duos annos tamquam rex Praefuit. Gallos victoria exsultantes. Suti Brenno, PoSt novam impres
CAP. VI. Adunatis CL millibus. Iustinus igitur narrat Brennum cum I 5o,ooo Pedilibus et I 5,ooo equitibus impetum fecisse in Macedoniam; sed Pausanias, cujus diligentiam in tradendis his rebus supra laudavimus, testatur fuisse I 52,OOO Pedites et Io,4oo equites, Cum 4o,8oo servis vel ambactis, quorumhini ex usu Gallorum singulis equitibus adessent. Hunc dissensum ernsdorsius, P. II, ita explicat, ut statuat seditione in Dardania inter duces Gallorum orta ad viginti millia a Brenno secessisse et iter in Thraciam avertisse. CAP. VII. Quatuor millia. Plureg fuisse videntur, uti colligas ex Pausania, X, 23. CAP. VIII. Osi vates, marsis crinibus. α ΜSS. Fuldenses os vates, quod satis convenit eum eo quod sequitur sparsis crin bus. Et erant omnino pleraeque seminae Apollinis sacerdotes ejusque instinctu responsa dantes. Virgil. , AEneta. , v I, 65 :
Tuque, o sanctissima vates, Praeseia venturi.
Delphis imprimis, ubi Phoebiades vocabantur hae vales, SiVemthiae. Vide STRABONEN , l. IX. . MODIUS.
199쪽
Duas armatas virgines. Apud Graecos etia Λευκα: Κηke dictas. Vide Cima. , de Disinatione, i, 3 , ibique commentatores Alter ex ducibus. Hic erat Acichorius vel Cichorius, quod idem nomen esse ostendit Valesius, in notis ad Maussacum in Har lionem, P. a I 6. Decem milli s. Viginti millia habet Diodorus, xx H, isag. 23.
Nemo ex tanto exercilia... su resset. Magnus hic est historicorum omnium secum dissensus e nam eadem cum Iustino nam
rant Diodorus et Pausanias, ut vix dubitandi esse locus videatur; sed insea, libro xxx II, e. 3, Iustinus seribit reliquiarum de Brenni exercitu partem fugisse in Asiam, partem in Thraciam :neque Iustinus solus, sed multi cum eo alii. Ne contradicere sibi ipsis tot celebres historici videri debeant, alia via non restat
quam ut eos voluisse dicamus, non uniseraum Gallorum, qui e patria profecti fuerant, exercitum, sed partem tantum ejus in Graeciam sese immisisse; ceteros autem interim Macedoniam et raciam esse pervagatos. Pluribus de ea re exponunt WonS-dorf, in dissertatione saePe citata, p. 18 sqq. , SPanhemius ad Callimach. , Unmn. in Delum, V. I 4 S, et intemp. Pausaniae, ad x, c. 23.
Multa hoc quoque in libro Iustinus omisit, ut bellum Antigoni Macedonis cum Apollodoro, crudelissimo Cassandreae urbis tyranno, Gallorum bellum contra Antiochum Soterem, Seleuci silium. Permulta cum iis congruunt, quae ex Memnonis historiis περὶ si ci ἱ- servavit Photius in Bibliotheca e quo fortasse auctore usus est Pompeius Trogus. CAp. II. Quamquam Gallorum. Accuratiora de his ex aliis collista habes apud Uerninortam in diss., p. 2 3 sqq.; 29, Fqq.; et 13 I sqq. Tantus terror gallici nominis. α Gallorum quidem etiam compora intolerantissima laboris atque aestus fuere, Primaque Eorum Proelia plus quam virorum, pos ema minus quam seminarum esse Livius et Florus scribunt. Apud Romanos nulli bello
gallico immunitas sab oneribus publicis) erat, ut ait Cic. pro
M. Fonteio, et auctore Appiano in libro II, in sacerdotum et seniorum lege, quae de immunitate lata est, exceptum suit, NISI
GALLI Curi BELLUN INATARET : eo enim instante etiam sacerdotes
200쪽
et seniores omnes in armis esse oportebat : nam gallica gente nulla usquam Romanis erat formidabilior. . GREvIus. A Rufi is rere. Nicomede; non Eumene, ut alii. Parta vietoria. Scilicet do illa Bithynorum factione, quae Zi- poetae addicta erat.
Cis. III. A menis nauali proelio victus. Hoc referre debebat Iustinus supra xxm, 3; sed oblivione praetersiti Vide Appi Arris. in Samnitieis, S ra. CAP. IV. Messeniorum. Sed alii historici Messenios et Argivos
inter Spartanorum auxilia enumerant, ut Pa an. , I, 23. Urhem Conc iam. . . ceperit. In alio hoe factum esse debet bello atque eo, quod novimus ex PauSan. , I, D et 22, ut ex chronol gia apparet; sed scriptorum interitus ejus memoriam oblitteravit.
Multo plura hic Pompeius in integro opere : conser Prologum cum narratione Iustini. De iis, quae servata sunt, Praecipui auctores Plutarchus et Pausanias; sed hi sontes suos in his rebus non indicarunt. CAP. I. Occupatur. Auxiliante scilicet Antigono. p. II. Beuo, et Ptolemini regis, et Spartanorum. Intelligendus non est, cum novissimo editore, Ptolemaeus Pyrrhi filius, jam ante Patrem mortuus, sed rex AEgypti, Philadelphi cognomine. Res autem sic gesta est. Antigonus, dum post mortem Pyrrhis ut verbis Prologi utar ) in urtimus Grincim dominationem constituebat, sive potius instaurabat et amplificare nitebatur, Athenas etiam terra marique aggressus est : hoc nuntio allato et Ptolemaeus cum classe et Lacedaemonii cum omnibus copiis in auxilium Atheniensibus venerunt : inde id bellum Antigono conflatum est.
Gali Gnmci exercitus. Depravavit hie Iustinus Pompeii Trogi narrationem. Ex iis enim, quae xxv. a, in fine vidimus, epitomator sibi persuaserat, Gallos in Europa tum non amplius superfuisse , verum qui Post ea tempora ibi pugnaverint, advenisse ex Gallo retreia. At Pompeius, quantum quidem intelligi potest ex Prologo, eos non Gallo-Grmcos, sed recte Gallos vocaverat, et Gallos defectores : in fidem igitur et foetetatem ab Antigono rincepti suisse videntur. Habebat autem jam Pyrrhus Gallorum